Prof. Zbigniew Tadeusz Sitek

Prof. Zbigniew Tadeusz Sitek
Urodził się w Kamienicy Polskiej 14 kwietnia 1928 r. Ukończył Gimnazjum i Liceum H. Sienkiewicza w
Częstochowie w 1948 r. Studia na Wydziale Geodezji Górniczej AGH zaliczył w 1952 r. (inżynierskie) i w
1954 r., (magisterskie). Na tymże Wydziale obronił doktorat w 1962 r. a habilitował się w Politechnice
Warszawskiej na Wydziale Geodezji i Kartografii w 1966 r. W 1963 r.
otrzymał stypendium kanadyjskie i przebywał w Ottawie w latach 1963 – 65 w National Research Council
of Canada w Sekcji Badań Fotogrametrycznych. Później w 1973 r. przez 8 miesięcy był tam zatrudniony
jako wizytyujący profesor.
W latach 1961 – 92 był kierownikiem Zakładu Fotogrametrii AGH a od 1969 – 72 Prodziekanem, a pożniej
do 1975 r. Dziekanem macierzystego Wydziału. Był też członkiem senatu AGH w okresie 1972 – 1993 r.
Od 1969 r. był członkiem Komitetu Geodezji PAN, a w latach 1985 -1989 jego wiceprzewodniczącym. Był
członkiem: Polskiego Towarzystwa Fotogrametrii i Teledetekcji, wiceprzewodniczącym 1968-83,
przewodniczącym 1983 – 89, a także członkiem Międzynarodowego Towarzystwa Fotogrametrii i
Teledetekcji - International Society for Photopgrammetry and Remote Sensing (ISPRS), przez dwie
kadencje w latach 1974 -80 przewodniczył Komisji międzynarodowej tego Towrzystwa (Ekonomiczne
Zawodowe i Edukacyjne Aspekty Fotogrametrii). Był współorganizatorem kongresów ISPRS w Ottawie
(1972), Helsinkach (1976) i Hamburgu (1980). Był głównym organizatorem międzynarodowych
sympozjów fotogrametrycznych w Krakowie w latach 1974, 1975, 1978, 1979 i w Szczecinie -1985.
Jego główne zainteresowania naukowe to opracowanie metod umożliwiających wykorzystanie zwykłych
aparatów fotograficznych do wykonywania pomiarów inżynierskich (1960-63) oraz metod i technologii
przeprowadzania pomiarów i opracowań map w kopalniach z wykorzystaniem fotogrametrii lotniczej i
naziemnej (1960-84), ocena zdjęć „Reseu” oraz ich przydatnoci w wykorzystaniu do zdalnych precyzyjnych
pomiarów powierzchni ziemi (1965), opracowanie metod fotogrametrycznej inwentaryzacji obiektów
architektonicznych (1970-82), analza techniczno-ekonomiczna pierwszych map przestrzennych
sporządzonych techniką stereoortofotogrametrii (1972), opracowania technologiczne umożliwiające
sporządznie map ortofotograficznych (1975-80).
Dorobek naukowy obejmuje około 200 prac, artykułów, monografi, w tym 17 wydawnictw książkowych i
12 podręczników, a także pod jego redakcją ukazał się pięćiojęzyczny Terminologiczny Słownik
Fotogrametryczny (dwa tomy wydane dwukrotnie).
Współpracował z różnymi instytucjami będąc członkiem rad nukowych (IGiK) lub rady technicznej w
przesiębiorstwach (KPG) także eksportwych (Geopol i Geokart), kilka lat był członkiem Rady Redakcyjnej
międzynarodowego czasopisma Photogrammetry and Remote Sensing. Był organizatorem szkoły naukowej
w zakresie fotogrametrii inżynieryjnej. Pod jego kierunkiem powstało 9 rozpraw doktorskich. Był
rzeczoznawcą Centralnej Komisji Kwalifikacyjnej, a także opiniodawcą doktoratów h.c.
Obecnie jest członkiem Komisji Geoinformatyki PAU, Komisji PAU ds Nagrody Naukowej im. Mikołaja
Kopernika Fundacji Miasta Krakowa i członkiem Akademii Inżynierskiej w Polsce.
Jest członkiem honorowym Stowarzyszenia Kartografów Brazylijskch (od 1975 r.), Polskiego Towarzystwa
Fotogrametrii i Teledetekcji (od 2000 r.) oraz Instytutu Geodezji i Kartografii w Warszawie (od 2003 r.).
Jest też od 1996 r. Kuratorem Funduszu Nagród i Stypendiów Fanni i Teodora Blachutów, który działa przy
Wydziale Geodeji Górniczej i Inżynierii Środowiska AGH.