Sentencja Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w

Sentencja Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w

1
Sygnatura
I SA/Rz 1162/15
Data
2016-01-28
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie
Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S.
WSA Małgorzata Niedobylska Sędziowie WSA Jarosław Szaro NSA Jacek Surmacz / spr./
Protokolant ref. staż. Joanna Kulasa po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 stycznia 2016 r.
sprawy ze skargi spółki "A" w L. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia [...]
września 2015 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych 1) uchyla
zaskarżoną interpretację, 2) zasądza od Ministra Finansów na rzecz skarżącej spółki "A" w L.
kwotę 457 (słownie czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów
postępowania sądowego.
Uzasadnienie
Zaskarżoną indywidualną interpretacją z dnia [...] września 2015r. nr. [...] Minister Finansów
stwierdził, że stanowisko wnioskodawcy – A. S.A. z siedzibą w L. (dalej: wnioskodawca,
skarżący lub Spółka), przedstawione we wniosku z dnia 28 maja 2015 r., w przedmiocie
podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie obowiązku poboru i odprowadzenia
zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłaconych należności z tytułu zakupu usług
przelotu na rzecz pośredników - spółek bądź biur podróży - jest nieprawidłowe.
Z treści wydanej interpretacji wynika, że wnioskodawca, jest spółką prawa handlowego,
która na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, dokonuje zakupu biletów
lotniczych. Loty wykonywane są na trasach międzynarodowych. Mogą zaczynać się w Polsce
(np. Kraków - Wiedeń - Insbruk, Rzeszów - Frankfurt - Nowy York) lub odbywają się
wyłącznie poza granicami Polski (np. Kijów - Kiszyniów, Frankfurt - Sao Paulo - Rio de
Janeiro). Bilety są zakupywane u pośredników mających siedziby na terytorium RP - polskich
spółek, bądź polskich biur podróży. Zakup biletu potwierdzany jest fakturą wystawioną przez
pośrednika, zawierającą zazwyczaj nazwę przewoźnika i trasę przelotu. Kwota wskazana na
fakturze przelewana jest na rachunek bankowy pośrednika. Na niektórych fakturach
pośrednik dokonuje adnotacji, że jest agentem działającym w imieniu i na rzecz
zagranicznego przewoźnika (większość faktur jednak nie posiada takiej adnotacji). Faktura
taka wyszczególnia wówczas oddzielenie cenę biletu oraz cenę innych usług jak np.: opłata
lotniskowa, opłata za wystawienie biletu, dodatkowa opłata serwisowa. Zagraniczni
przewoźnicy wykonujący loty to m.in. Lufthansa, Ukraina International Airlines, czy Austrian
Airlines. Spółka nie posiada certyfikatów rezydencji tych przewoźników.
W uzupełnieniu wniosku Spółka wskazała, że podmioty od których nabywa bilety lotnicze są
rezydentami polskimi i dokonują one, jako pośrednicy, sprzedaży biletów zarówno polskich,
jak i zagranicznych przewoźników. Pośrednicy/biura podróży, od których Spółka dokonuje
Źródło: Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych
2
zakupu biletów lotniczych są akredytowanymi agentami Międzynarodowego Stowarzyszenia
Przewoźników Lotniczych (IATA) oraz rozliczają się z International Air Transport Oddział w
Polsce z siedzibą w Warszawie, podlegają kontroli i szczegółowym instrukcjom IATA, a także
sprzedają bilety lotnicze wszystkich zrzeszonych w IATA przewoźników. Wnioskodawca
wskazał, że niektóre podmioty posiadają pełnomocnictwa do zawierania umów w imieniu
tych przewoźników, inne takiego pełnomocnictwa nie posiadają.
W związku z przedstawionym stanem faktycznym Spółka zapytała, czy będzie zobowiązana
do poboru i odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych od
wynagrodzenia (zapłaty za bilet) wypłacanego na rzecz pośredników - spółek bądź biur
podróży, mających siedzibę na terytorium RP w związku z zakupem biletów lotniczych,
których loty odbywają się na trasach opisanych w stanie faktycznym.
W ocenie Spółki, aby zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku
dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014r. poz. 851) - zwanej dalej pdop.,
zobowiązana była do poboru podatku u źródła od wypłacanego wynagrodzenia, powinny być
spełnione dwie przesłanki: usługi na jej rzecz powinno świadczyć zagraniczne
przedsiębiorstwo żeglugi powietrznej oraz zagraniczny kontrahent powinien osiągać na
terytorium RP przychody. Tymczasem wnioskodawca dokonuje zakupu biletów od polskich
podmiotów - tj. spółek z siedzibą na terytorium RP oraz biur podróży również z siedzibą na
terytorium RP, podczas gdy przepis nakładający pobór podatku u źródła dotyczy
podatników, którzy nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu.
Bilety lotnicze nabywane są od pośrednika, a od usług pośrednictwa nie jest pobierany
podatek u źródła, a ponadto rezultat usługi – lot, wykonywany jest poza terytorium RP.
Dotyczy to również sytuacji, gdy lot rozpoczyna się w Polsce, gdyż efekt usługi jest
wykorzystywany przez wnioskodawcę poza terytorium RP. Tym samym, w ocenie
wnioskodawcy, nie jest on zobowiązany do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego
w związku z zakupem biletów lotniczych.
W ocenie Spółki, nie można utożsamiać pojęcia "dochody osiągane" z pojęciem "dochody
wypłacane, pochodzące, otrzymywane z terytorium Polski", a pod pojęciem "terytorium, z
którym wiąże się osiąganie dochodów" należy rozumieć miejsce, gdzie dokonują się
czynności lub położone są nieruchomości (źródło), które generują dochód i są jego przyczyną
sprawczą, którą to czynnością nie jest wypłata pieniędzy. Wypłata jest elementem finalnym
całego procesu osiągania dochodu.
Odnosząc się do orzecznictwa sądów administracyjnych, wnioskodawca podkreślił, że
dochód jest osiągnięty na terytorium RP, gdy rezultat usługi w postaci powstania lub
powiększenia przychodów następuje u usługodawcy na terytorium Polski. O zastosowaniu
ograniczonego obowiązku podatkowego w rozumieniu art. 3 ust. 2 pdop., można mówić
tylko wówczas, kiedy "efekt usługi będzie wykorzystany w Polsce". Nie wystarczy, aby
rezultat usługi świadczonej przez zagranicznego kontrahenta odnosił się do polskiego
podmiotu prawnego tj. aby zlecenia wykonania usług dokonał polski przedsiębiorca i
wypłata wynagrodzenia za wykonanie usługi dokonana została z majątku polskiego
przedsiębiorcy. W ocenie Wnioskodawcy, o źródle dochodów położonym w Polsce można
mówić tylko wtedy, gdy takie źródło dochodów trwałe związane jest z terytorium
Źródło: Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych
3
Rzeczypospolitej Polskiej, tzn. to w Polsce dokonywane są przez podatnika czynności
prowadzące do uzyskania przychodu, a to nie ma miejsca w opisanym stanie faktycznym.
Ponadto, zdaniem wnioskodawcy, w sytuacji gdy bilety lotnicze nabywane są od pośrednika,
usługi te stanowią usługi pośrednictwa handlowego i również z tego powodu nie pobiera się
od nich podatku u źródła. Przychody z tytułu pośrednictwa i przedstawicielstwa handlowego
nie mieszczą się w żadnym z przypadków wymienionych w art. 21 ust. 1 pdop., w którym to
został określony katalog należności wypłacanych przez polskie podmioty, podmiotom
zagranicznym, w przypadku uzyskania których, podmiot zagraniczny podlega opodatkowaniu
w Polsce podatkiem dochodowym, a obowiązany do jego pobrania i odprowadzenia na
rachunek właściwego urzędu skarbowego jest podmiot polski.
Jako argument przemawiający za tym, że wnioskodawca nie jest zobowiązany do poboru
podatku u źródła, podał on również, że nie jest w stanie określić, jaka część kwoty zapłaconej
za bilety dotyczy samej usługi przewozu, a jaka stanowi, np. prowizję agenta, czy inne usługi,
jak opłata lotniskowa.
Uznając powyższe stanowisko za nieprawidłowe, Minister Finansów podkreślił ścisły związek
zakresu podmiotowego ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z instytucją
ograniczonego i nieograniczonego obowiązku podatkowego, stwierdzając że powstanie
obowiązku podatkowego wyznacza bądź siedziba lub zarząd usytuowany na terytorium
Rzeczpospolitej Polskiej (zasada rezydencji), bądź też osiąganie dochodów na tym terytorium
(zasada źródła). Wskazał, że zasada ograniczonego obowiązku podatkowego wynika z zasady
źródła, która wiąże się z opodatkowaniem dochodu powstałego na terytorium państwa
polskiego, bez względu na miejsce (kraj), w którym podatnik ma swoją siedzibę lub zarząd,
co oznacza opodatkowanie dochodu uzyskanego w Polsce.
Powołując się na przepisy art. 3 ust. 2, art. 21 ust. 1 pkt 4, ust. 2 oraz art. 26 ust. 1 pdop. oraz
obowiązujące umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, których zastosowanie jest
możliwe, pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów
podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji, podkreślił że w sytuacji, gdy
polski podmiot, występujący w roli płatnika, nie posiada certyfikatu rezydencji podatnika,
nie może zastosować stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu
podwójnego opodatkowania albo nie pobrać podatku, zgodnie z taką umową.
Ponieważ Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zakupuje bilety lotnicze
od linii lotniczych, które mają swoją główną siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej
Polskiej za pośrednictwem polskich pośredników/ biur podróży, zobowiązana jest do
pobrania podatku od wynagrodzenia zagranicznego przewoźnika, a nie jak postuluje w treści
wniosku, od usług pośrednictwa. Z opisu stanu faktycznego nie wynika bowiem, aby
przewoźnicy posiadali na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zakłady. W ocenie organu nie
ma również znaczenia, że loty wykonywane są poza terytorium RP, ważnym jest fakt, że to
zagraniczne podmioty osiągają dochody na terytorium RP. Ustawodawca nie uzależnił
bowiem opodatkowania świadczeń wymienionych w art. 21 ust. 1 pdop. od faktu, czy są one
"fizycznie" wykonywane na terytorium RP, ale wskazał, że opodatkowaniu podlegają
przychody uzyskane na terytorium RP, które to pojęcie ma kluczowe znaczenie. O źródle
przychodów położonych w Polsce można mówić wtedy, gdy takie źródło przychodów trwale
Źródło: Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych
4
związane jest z terytorium Polski lub źródłem przychodów są polscy rezydenci eksploatujący
rzeczy lub dobra niematerialne należące do innych podmiotów. Podmiotem, który osiągnął
przychód na terytorium Polski z tytułu świadczenia usług przewozu lotniczego jest
zagraniczny przewoźnik. Natomiast podmiotem, który dokonuje wypłat z powyższego tytułu
jest Spółka.
W ocenie organu za podatnika należy uznać zagraniczne przedsiębiorstwo żeglugi
powietrznej, które osiągnęło przychód, płatnikiem zaś, zgodnie z art. 26 ust. 1 pdop., jest
wnioskodawca, który dokonuje wypłat z tytułu zakupu usługi przelotu. Tym samym ciąży na
nim obowiązek poboru w dniu dokonania wypłaty zryczałtowanego podatku od tych wypłat
na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4 pdop., w wysokości 10% przychodów.
Organ uznał zatem, że w sytuacji gdy Spółka dokonuje zakupu biletów lotniczych u
pośredników zagranicznych przewoźników, którzy nie posiadają zakładu na terenie
Rzeczypospolitej Polskiej, w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i
umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, to dokonując wypłat należności z tytułów
wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 4 pdop., z uwagi na brak certyfikatu rezydencji, na
podstawie art. 26 ust. 1 pdop., jest obowiązana, jako płatnik, pobrać, w dniu dokonania
wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tej wypłaty.
Nie godząc się z powyższą interpretacją przepisów prawa, Spółka wezwała organ do
usunięcia naruszenia prawa, ten jednak nie znalazł podstaw do zmiany wydanej uprzednio
indywidualnej interpretacji.
W skardze na powyższą interpretację skarżąca spółka, wnosząc o jej uchylenie w całości,
zarzuciła naruszenie:
- art. 21 ust. 1 pkt 4 pdop., poprzez przyjęcie że spółka jest zobowiązana do poboru i
odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych od
wynagrodzenia wypłacanego na rzecz pośredników – spółek bądź biur podróży, mających
siedzibę na terytorium RP w związku zakupem biletów lotniczych,
- art. 120 i 121 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015 r.
poz. 613), poprzez brak wszechstronnego rozważenia i wyjaśnienia stanu faktycznego
sprawy oraz nieustosunkowanie się do twierdzeń i argumentów skarżącej.
Uzasadniając powyższe zarzuty Spółka, powołując się na wybrane orzecznictwo sądów
administracyjnych, podkreśliła że o zaistnieniu ograniczonego obowiązku podatkowego
można mówić jedynie w sytuacji, gdy dochód zagranicznego przedsiębiorstwa osiągany jest
na terytorium Polski tj. w sytuacji, kiedy rezultat usługi w postaci powstania czy
powiększenia przychodów następuje u usługodawcy na terytorium Polski bądź kiedy efekt
usługi będzie wykorzystywany w Polsce.
Spółka zwróciła też uwagę na techniczne problemy związane z niemożnością rozgraniczenia
widniejących na fakturach kwot na zapłatę za samą usługę oraz inne opłaty, w tym prowizje
agenta oraz podkreśliła, że zakupy dokonywane za pośrednictwem agentów nie mieszczą się
w żadnym z przypadków wymienionych w przepisie art. 21 ust. 1 pdop.
Źródło: Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych
5
W odpowiedzi na skargę organ podatkowy podtrzymał dotychczasowe stanowisko w
sprawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie zważył, co następuje:
Na wstępie należy zauważyć, że zgodnie z art. 1 § 1 oraz art. 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002r. –
Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) sąd
administracyjny sprawuje wymiar sprawiedliwości poprzez m. in. kontrolę administracji
publicznej. Kontrola ta jest sprawowana pod względem zgodności z prawem wydawanych
decyzji, postanowień bądź innych aktów. Stosownie zaś do art. 3 § 1 i § 2 pkt 4a ustawy z
dnia 30 sierpnia 2002r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U.
z 2012 poz. ze zm.)- zwanej dalej p.p.s.a., kontrola działalności administracji publicznej przez
sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg m.in. na pisemne interpretacje
przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach. Sąd uwzględniając
skargę na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego uchyla taką interpretację
(art. 146 § 1 p.p.s.a.).
Kontrolując, w tak zakreślonej kognicji, zaskarżoną interpretację Sąd uznał, że skarga
zasługuje na uwzględnienie.
Zaznaczyć należy, że w związku z sądową kontrolą zaskarżonej interpretacji występują dwa
elementy sporne, a mianowicie: czy w przedstawionym przez Spółkę stanie faktycznym
zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej osiągają dochód na terytorium
Rzeczpospolitej Polskiej oraz, czy Spółka jest płatnikiem zryczałtowanego podatku
dochodowego od osób prawnych, w wypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie pierwsze.
Zasady logiczno-formalne nakazują rozstrzygnięcie zakreślonych elementów spornych
według wyżej podanej kolejności. Jednak jednoznaczne przesądzenie, że Spółka w
przedstawionym stanie faktycznym, przy uwzględnieniu stanu prawa mającego do niego
zastosowanie, nawet przy stwierdzeniu że zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej
osiągają dochód na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, nie będzie płatnikiem , zwalnia Sąd
od kontroli stanowiska Ministra Finansów w zakresie pierwszej z kwestii spornych. W
konsekwencji istota sporu w rozpoznawanej sprawie sprowadza się do rozstrzygnięcia, czy w
sytuacji gdy spółka dokonuje zakupu biletów lotniczych od pośrednika, będącego spółką
bądź biurem podróży mającym siedzibę na terytorium RP, będzie ona zobowiązana do
poboru i odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych od
wynagrodzenia (zapłaty za bilet) wypłacanego na rzecz pośredników - w związku z zakupem
biletów lotniczych, których loty odbywają się na trasach opisanych w stanie faktycznym.
Dla wskazania płatnika, czyli podmiotu na którym ciąży obowiązek poboru powyższego
podatku, zastosowanie znajdzie art. 26 ust. 1 pdop. Zgodnie z tym przepisem osoby prawne i
jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby
fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w
art. 22 pdop., są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu
dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże
zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy w sprawie zapobieżenia
podwójnemu opodatkowaniu albo niepobranie podatku, zgodnie z taką umową jest możliwe
pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika do celów podatkowych,
Źródło: Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych
6
certyfikatem rezydencji uzyskanym od podatnika. Zakres podmiotowy wynikający z treści
przytoczonego powyżej przepisu jest zatem jednoznaczny - obowiązek ten dotyczy jedynie
podmiotów, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz
w art. 22 pdop. - m.in. z tytułu przychodów uzyskanych na terenie RP przez zagraniczne
przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej, na rzecz podmiotu objętego ograniczonym
obowiązkiem podatkowym. Ustawodawca nie kładzie zatem nacisku na kwestię ponoszenia
wydatku w sensie ciężaru ekonomicznego określonego świadczenia, ani też na kwestię
stosunku prawnego pomiędzy oferującym usługę przewozu zagranicznym
przedsiębiorstwem a jego klientem, ale odwołuje się w sposób wyraźny do czynności
technicznej jaką jest dokonywanie wypłaty należności z określonych w treści ustawy tytułów.
Należy zatem uznać, że to kwestia dokonywania wypłaty środków z określonych w ustawie
tytułów, ma zasadnicze znaczenie dla wskazania płatnika, zobowiązanego do ewentualnego
poboru zryczałtowanego podatku dochodowego.
Z treści przedstawionego przez stronę stanu faktycznego sprawy wynika, że wnioskodawca
na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, dokonuje zakupu biletów lotniczych
zagranicznych przedsiębiorstw żeglugi powietrznej od pośredników mających siedziby na
terytorium RP - polskich spółek, bądź polskich biur podróży. Zakup biletu potwierdzany jest
fakturą wystawioną przez pośrednika, a kwota wskazana na fakturze przelewana jest na
rachunek bankowy pośrednika. W treści zadanego pytania, wnioskodawca akcentuje
również fakt wypłacania wynagrodzenia (zapłaty za bilet) na rzecz pośredników - spółek bądź
biur podróży mających siedzibę na terytorium RP.
Tym samym, nie sposób uznać, iż wnioskodawca uiszczając równowartość ekonomiczną ceny
biletu lotniczego, powiększoną o należną pośrednikowi prowizję, spełnia desygnaty normy
prawnej z art. 26 ust. 1 pdop., która uzależnia obowiązek pobrania podatku u źródła tj.
funkcję płatnika, od faktu dokonywania wypłaty, czyli przekazania środków na rzecz
zagranicznego przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej, która to transakcja powoduje uzyskanie
ewentualnych przychodów na terytorium RP. Wnioskodawca ponosi bowiem ekonomiczny
ciężar świadczenia, jednakże nie dokonuje wypłaty środków z tytułu określonego w treści
art. 21 ust. 1 pkt 4 pdop., a jedynie w związku z nim - bezpośrednich wypłat z tytułów o
których mowa, dokonuje pośrednik.
Sąd podziela, przy tym reprezentowany w orzecznictwie pogląd, że podmiotem, który
dokonuje wypłat i który, kierując się miejscem siedziby podatnika, może zastosować
postanowienia odpowiedniej umowy międzynarodowej odnośnie określenia właściwej
stawki podatku, czy też w ogóle od tego opodatkowania odstąpić, jeżeli dana umowa
zawiera takie regulacje, pod warunkiem posiadania certyfikatu rezydencji podatkowej
uzyskanego od podatnika - jest pośrednik, profesjonalnie zajmujący się tego rodzaju
transakcjami. To on bowiem zaspokaja roszczenia podatnika mającego siedzibę za granicą i
dysponuje bądź nie, certyfikatem rezydencji podatkowej tego podatnika, uprawniającym go,
zgodnie z umową w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, do niepobrania podatku
( por. wyrok WSA w Poznaniu z dnia 23 lutego 2011r. w sprawie I SA/Po 821/10).
W ocenie Sądu, za przyjęciem powyższej literalnej wykładni art. 26 ust 1 pdop. przemawia
również wykładnia celowościowa i systemowa tego przepisu. Uzależnienie funkcji płatnika
od dokonywania wypłat, a co za tym idzie obciążenie obowiązkami płatnika stosunkowo
Źródło: Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych
7
wąskiej i wyspecjalizowanej grupy podmiotów pośredniczących w zawieraniu umów
przewozu z przedsiębiorstwami zagranicznymi, jawi się jako racjonalny zabieg ustawodawcy,
będący emanacją dążenia do powierzenia obowiązków płatnika, fachowym i bezpośrednim
współpracownikom podmiotów zagranicznych, którzy dają najlepszą gwarancję rzetelnego
wywiązania się z tego obowiązku, przy stosunkowo najmniejszym obciążeniu. Nie sposób
bowiem nie zauważyć, że ewentualne uzyskanie certyfikatu rezydencji podmiotu
zagranicznego, jest mniej skomplikowane dla stałego profesjonalnego współpracownika,
aniżeli byłoby dla okazjonalnego klienta.
Przyjęcie powyższej wykładni czyni również zadość zasadzie zupełności uregulowania,
przeciwdziałając usunięciu spod zakresu opodatkowania, części czynności dokonywanych w
zakresie usług przewozu lotniczego. Przy przyjęciu bowiem, stanowiska Ministra Finansów,
który funkcję płatnika przyporządkował do klienta zagranicznego przedsiębiorstwa – w
sposób automatyczny powstałby problem sposobu opodatkowania analogicznych czynności
dokonywanych na rzecz osób fizycznych, nieobjętych zakresem działania omawianej normy
prawnej. W ocenie Sądu, jedynie zaprezentowana wyżej wykładnia art. 26 ust. 1 pdop.
zapewnia zupełność i zgodność omawianej normy z całością przepisów prawa podatkowego.
Z uwagi na fakt, że zaskarżona interpretacja przepisów prawa zawiera wadę wymagającą
wyeliminowania jej z obrotu prawnego w postaci nieprawidłowego zastosowania przepisu
art. 26 ust. 1 pdop., Sąd nie zajmował się kwestią ewentualnego ograniczonego obowiązku
podatkowego ciążącego na zagranicznych przedsiębiorstwach żeglugi powietrznej z tytułu
ewentualnych przychodów osiąganych na terytorium RP w opisanym przez wnioskodawcę
stanie faktycznym. Samo bowiem naruszenie powyższego przepisu powoduje
nieprawidłowość wydanej interpretacji oraz konieczność jej uchylenia, niezależnie od tego
czy wspominanie w treści stanu faktycznego zagraniczne przedsiębiorstwa osiągnęły
przychód z na terytorium RP w rozumieniu art. 3 ust 2 pdop., czy też nie.
W tym stanie rzeczy Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie, na podstawie art. 146 §
1 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji wyroku.
Na podstawie art. 200 p.p.s.a. w związku z §14 ust. 2 pkt 1 lit. c rozporządzenia Ministra
Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. ( t.j. Dz. U. z 2013r. poz. 490) w zw. z §21
rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za
czynności adwokackie ( Dz. U. z 2015r. poz. 1800), Sąd zasądził na rzecz skarżącej zwrot
kosztów postępowania sądowego, na które składa się uiszczony wpis od skargi w kwocie 200
zł., oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa – 17 zł., a także koszty zastępstwa
procesowego w kwocie 240 zł.
Źródło: Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych