Temat: Wyprawa w kosmos – poszukiwanie nowej planety.
Transkrypt
Temat: Wyprawa w kosmos – poszukiwanie nowej planety.
Temat: Wyprawa w kosmos – poszukiwanie nowej planety. Czas: Dwa spotkania trwające 120 min i 90 min. Grupa: Dzieci w wieku 7 -9 lat i 10 - 12 lat Miejsce: Pracownia plastyczna, szkolne koło plastyczne. Cele: Stworzenie wyobrażonej planety. Uformowanie przestrzennej postaci ufoludka. Kształtowanie wrażliwości na otaczający świat i relacje z innymi mieszkańcami. Rozwijanie kreatywności i wyobraźni. Rozwijanie umiejętności z zakresu warsztatu plastycznego. Metoda: oparta na praktycznej działalności uczniów. Forma pracy: indywidualna, w parach, grupowa. Środki dydaktyczne: kolorowa wełna czesankowa, woda, mydło, druciki kreatywne, kolorowa tektura falista, bibuła, klej, nożyczki. Przebieg zajęć: Wstęp Uczestnicy przygotowują się do spotkania z mieszkańcem odkrytej planety. Do kapsuły czasu wkładają przygotowane na kartce powitanie i krótką informację o ziemi, planecie na której mieszkają. Uczestnicy siadają w kole zamykają oczy. Słuchając utworu muzycznego J. M. Jarra wyruszają w wyobraźni w podróż kosmiczną. Podczas wizualizacji wyobrażają sobie podróż w przestrzeni kosmosu, oglądają inne znane planety, podziwiają kolory i kształty gwiazd, przemierzają drogi mleczne i galaktyki. Odkrywają nieznaną planetę, wyobrażają sobie jej kształt, kolory, fakturę, wyobrażają sobie jej mieszkańców. Rozwinięcie Uczestnicy zajęć wybierają kolory wełny czesankowej. W skupieniu tworzą swoją wyobrażoną planetę układając pasma filcu. Powstają kompozycje planet o wyobrażonych kształtach, kolorach. Następny etap to utrwalanie kształtu – filcowanie na mokro. Podczas filcowania uczestnicy wymyślają nazwę dla swojej odkrytej planety. Zakończenie Filcowaną realizację eksponują w „przestrzeni kosmicznej” mieszczącej się w holu szkolnym. Wymieniają nazwę swojej planety, wyjaśniając i opisując własną realizację. Drugie spotkanie Wstęp Witamy się wzajemnie pokazując różne formy przywitań: tak jak witają się przyjaciele, tak jak witają się ludzie dorośli, jak witają się dzieci radosne, jak witamy się z przybyszem z innej planety. W parach, uczestnicy odgrywając role kosmity i mieszkańca ziemi. Kosmita pokazuje ruch a człowiek naśladuje go stojąc za kosmitą. W parach kosmita i człowiek stoją twarzą do siebie. Kosmita wykonuje inny ruch a człowiek stara się go naśladować. Rozmowa w której dzieci określają co było trudne, kiedy komunikacja przebiegała pełniej. Następnie w parach pokazują, wyrażając ciałem emocję. Drugi uczestnik naśladuje starając się wyrazić tą samą emocję. Następuje zmiana ról. Po wykonaniu ćwiczenia, rozmawiają co sprawiało najwięcej trudności, rozmawiają o komunikacji i odbieraniu mowy ciała. Rozwinięcie Uczestnicy wykonują przestrzenną postać ufoludka z materiałów kreatywnych nawiązując do swojego wyobrażenia w trakcie „podróży kosmicznej”. Po zakończeniu realizacji postaci, losują kartki z kapsuły czasu i odczytują zapisaną treść powitania oraz krótką informację o Ziemii. Zakończenie Uczestnicy prezentują wykonane postacie kosmitów, krótko je omawiając. Umieszczają postacie w przestrzeni kosmicznej. Działanie zostało zrealizowane w Prywatnej Szkole Podstawowej Krzysztofa Augustyniaka w Łodzi na zajęciach koła plastycznego. Została sporządzona dokumentacja fotograficzna, którą załączam do scenariusza zajęć. nauczyciel plastyki Bożena Justyna