Temat: Wyprawa w kosmos – poszukiwanie nowej planety.

Transkrypt

Temat: Wyprawa w kosmos – poszukiwanie nowej planety.
Temat: Wyprawa w kosmos – poszukiwanie nowej planety.
Czas: Dwa spotkania trwające 120 min i 90 min.
Grupa: Dzieci w wieku 7 -9 lat i 10 - 12 lat
Miejsce: Pracownia plastyczna, szkolne koło plastyczne.
Cele:
Stworzenie wyobrażonej planety.
Uformowanie przestrzennej postaci ufoludka.
Kształtowanie wrażliwości na otaczający świat i relacje z innymi mieszkańcami.
Rozwijanie kreatywności i wyobraźni.
Rozwijanie umiejętności z zakresu warsztatu plastycznego.
Metoda: oparta na praktycznej działalności uczniów.
Forma pracy: indywidualna, w parach, grupowa.
Środki dydaktyczne: kolorowa wełna czesankowa, woda, mydło, druciki kreatywne, kolorowa
tektura falista, bibuła, klej, nożyczki.
Przebieg zajęć:
Wstęp
Uczestnicy przygotowują się do spotkania z mieszkańcem odkrytej planety.
Do kapsuły czasu wkładają przygotowane na kartce powitanie i krótką informację o ziemi,
planecie na której mieszkają.
Uczestnicy siadają w kole zamykają oczy.
Słuchając utworu muzycznego J. M. Jarra wyruszają w wyobraźni w podróż kosmiczną.
Podczas wizualizacji wyobrażają sobie podróż w przestrzeni kosmosu, oglądają inne znane planety,
podziwiają kolory i kształty gwiazd, przemierzają drogi mleczne i galaktyki. Odkrywają nieznaną
planetę, wyobrażają sobie jej kształt, kolory, fakturę, wyobrażają sobie jej mieszkańców.
Rozwinięcie
Uczestnicy zajęć wybierają kolory wełny czesankowej. W skupieniu tworzą swoją wyobrażoną
planetę układając pasma filcu. Powstają kompozycje planet o wyobrażonych kształtach, kolorach.
Następny etap to utrwalanie kształtu – filcowanie na mokro.
Podczas filcowania uczestnicy wymyślają nazwę dla swojej odkrytej planety.
Zakończenie
Filcowaną realizację eksponują w „przestrzeni kosmicznej” mieszczącej się w holu szkolnym.
Wymieniają nazwę swojej planety, wyjaśniając i opisując własną realizację.
Drugie spotkanie
Wstęp
Witamy się wzajemnie pokazując różne formy przywitań:
tak jak witają się przyjaciele, tak jak witają się ludzie dorośli, jak witają się dzieci radosne,
jak witamy się z przybyszem z innej planety.
W parach, uczestnicy odgrywając role kosmity i mieszkańca ziemi.
Kosmita pokazuje ruch a człowiek naśladuje go stojąc za kosmitą.
W parach kosmita i człowiek stoją twarzą do siebie.
Kosmita wykonuje inny ruch a człowiek stara się go naśladować.
Rozmowa w której dzieci określają co było trudne, kiedy komunikacja przebiegała pełniej.
Następnie w parach pokazują, wyrażając ciałem emocję. Drugi uczestnik naśladuje starając się
wyrazić tą samą emocję. Następuje zmiana ról.
Po wykonaniu ćwiczenia, rozmawiają co sprawiało najwięcej trudności, rozmawiają o komunikacji
i odbieraniu mowy ciała.
Rozwinięcie
Uczestnicy wykonują przestrzenną postać ufoludka z materiałów kreatywnych nawiązując do
swojego wyobrażenia w trakcie „podróży kosmicznej”.
Po zakończeniu realizacji postaci, losują kartki z kapsuły czasu i odczytują zapisaną treść
powitania oraz krótką informację o Ziemii.
Zakończenie
Uczestnicy prezentują wykonane postacie kosmitów, krótko je omawiając. Umieszczają postacie w
przestrzeni kosmicznej.
Działanie zostało zrealizowane w Prywatnej Szkole Podstawowej Krzysztofa Augustyniaka w
Łodzi na zajęciach koła plastycznego. Została sporządzona dokumentacja fotograficzna, którą
załączam do scenariusza zajęć.
nauczyciel plastyki Bożena Justyna

Podobne dokumenty