(standard kompetencji zawodowych) dla trenera VET w branży

Transkrypt

Certyfikowany trener kształcenia i szkolenia zawodowego w branży budowlanej
Certified VET trainer in the construction sector „CertiVET”
Rezultat pracy intelektualnej O3
Propozycja wspólnych rekomendacji dla uznawania efektów
uczenia się (standard kompetencji zawodowych) dla trenera
VET w branży budowlanej
Opracowanie:
INSTYTUT TECHNOLOGII EKSPLOATACJI – PIB, Polska
Współpraca:
KONFEDERACJA BUDOWNICTWA NIERUCHOMOŚCI, Polska
ZWIĄZEK ZAWODOWY BUDOWLANI, Polska
COMITE DE CONCERTATION ET DE COORDINATION DE L'APPRENTISSAGE DU
BATIMENT ET DES TRAVAUX PUBLICS, Francja
UNIVERSITATEA DUNAREA DE JOS DIN GALATI, Rumunia
CeriVET 2015
Ten projekt został zrealizowany przy wsparciu finansowym Komisji Europejskiej. Projekt lub publikacja
odzwierciedlają jedynie stanowisko ich autora i Komisja Europejska nie ponosi odpowiedzialności za umieszczoną w
nich zawartość merytoryczną
SPIS TREŚCI
1.
Wprowadzenie ………………………………………………………………
3
2.
Standardy kompetencji zawodowych w krajach partnerskich ….……..
7
3.1. Polska …………..……………………………………………………....
7
3.2. Francja …………………………………………………………………
17
3.3. Rumunia ……………………………………………..………………… 31
4.
Standard kompetencji zawodowych dla trenera VET w branży 45
budowlanej w projekcie CertiVET ……………………………………...
2
1. Wprowadzenie
Zgodnie z aplikacją jednym z rezultatów projektu ma być opracowanie standardu
kompetencji/kwalifikacji zawodowych dla trenera VET (kształcenia i szkolenia zawodowego)
w branży budowlanej (z uwzględnieniem dotarcia z ofertą również do nauczycieli i instruktorów
praktycznej nauki zawodu instruktora), którego kompetencje odnoszą się do poziomu 5
ERK/PRK.
Ustalano (na podstawie raportu z Rezultatu 1), że taki standard kompetencji/kwalifikacji
zawodowych jest potrzebny i możliwy do opracowania dla trenera szkolącego pracowników na
poziomie 3 ERK/PRK. Standard ma mieć zastosowanie dla osób będących nauczycielami
praktycznej nauki zawodu i instruktorów pracujących bezpośrednio w firmie.
Do przetestowania standardu kompetencji/kwalifikacji zawodowych dla trenera VET w branży
budowlanej w procesie walidacji i certyfikacji wybrano kwalifikację z poziomu 3 ERK/PRK Monter systemów suchej zabudowy. W aplikacji projektu wskazano na wykorzystanie dobrej
praktyki z tego zakresu z wcześniejszego projektu Leonardo da Vinci „SkillsUp” (2010-1-PL1LEO05-11472).
Założono, że trener VET w branży budowlanej może szkolić pracowników w ramach różnych
kwalifikacji z obszaru budownictwa, np. monter systemów suchej zabudowy, które należy
traktować, jako jedną ze „specjalizacji” trenera (nauczyciela/instruktora praktycznej nauki
zawodu) w budownictwie.
Zasadne jest, aby standard kompetencji/kwalifikacji zawodowych trenera VET w branży
budowlanej miał charakter ogólny, tzn. ukierunkowany był na całą branżę z uwzględnieniem
komponentów (zakresów pracy/kompetencji zawodowych):
− psychologiczno-pedagogiczno-metodycznego,
− andrologicznego (praca z osobami dorosłymi),
− organizacji, realizacji i ewaluacji i zapewnienia jakości szkolenia,
− bezpieczeństwa pracy i ochrony środowiska w branży budowlanej.
Metodologia przeprowadzania analizy
1. Cel badań
Identyfikacja i analiza porównawcza modeli standardów kwalifikacji/kompetencji zawodowych
krajów partnerskich (Francja, Polska, Rumunia) − bądź zawartości równoważnej dokumentacji
w obszarze trenerów/szkoleniowców dla branży budowlanej w sektorze montażu systemów suchej
zabudowy (poziom 4-5 EQF/NQF).
3
2. Problemy badawcze
Opisany cel badań będzie wymagał rozwiązania następujących problemów:
1. Jakie występują opisy kwalifikacji i kompetencji zawodowych w obszarze
trenerów/szkoleniowców dla branży budowlanej w sektorze montażu systemów suchej
zabudowy (poziom 4-5 EQF/NQF) (poziom 4-5 EQF/NQF) w krajach partnerskich.
2. Jaki jest model standardów opisujący kwalifikacje i kompetencje zawodowe w obszarze
trenerów/szkoleniowców dla branży budowlanej w sektorze montażu systemów suchej
zabudowy (poziom 4-5 EQF/NQF) (poziom 4-5 EQF/NQF) funkcjonujący w krajach
partnerskich.
3. Jaka jest struktura modelu standardu kwalifikacji/kompetencji zawodowych w krajach
partnerskich oraz jakie są sposoby dojścia do opracowywania struktury standardu m.in.:
- stosowana terminologia,
- struktura standardu,
- struktura i hierarchia kompetencji/kwalifikacji zawodowych,
- sposób kodowania standardu i odniesienie do innych krajowych klasyfikacji, standardów,
Europejskich Ram Kwalifikacji oraz Krajowych Ram Kwalifikacji,
- uwzględnienie regulacji prawnych wykonywania zawodu,
- opis zawodu poprzez zadania zawodowe,
- opis zawodu poprzez kwalifikacje i ich składowe,
- ocena szczegółowości stosowanego opisu,
- źródła danych o wymaganiach w zakresie kompetencji/kwalifikacji,
4. Jaka powinna być optymalna struktura standardu kompetencji/kwalifikacji zawodowych oraz
procedura jej tworzenia w świetle przeprowadzonej analizy?
4. Metody i organizacja badań
− Analiza porównawcza została przeprowadzona w krajach partnerskich (Polska, Francja,
Rumunia) w okresie 01.01.2015 – 30.06.2015. W badaniach porównawczych zastosowano
metodę badań dokumentów (badanie desk research) jako metodę podstawową oraz metodę
ekspercką – jako metodę wspomagającą.
Zbiór pojęć przyjęty w badaniach porównawczych
W projekcie i w badaniach został przyjęty system pojęć wynikający z nw. dokumentów
europejskich i polskich:
•
Zalecenia Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 kwietnia 2008 roku w sprawie
ustanowienia Europejskiej Ramy Kwalifikacji dla uczenia się przez całe życie,
4
•
•
•
Zalecenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 czerwca 2009 r. w sprawie
ustanowienia europejskiego systemu transferu osiągnięć w kształceniu i szkoleniu
zawodowym ECVET - 2009/C 155/02,
System pojęć zastosowany w opracowaniu standardów kompetencji zawodowych w Polsce1,
Słownik podstawowych terminów przyjęty w modelu walidacji i certyfikacji trenera VET
w branży budowlanej2.
Opis deskryptorów w ERK/PRK
„kwalifikacja” oznacza formalny wynik procesu oceny i walidacji uzyskany w sytuacji, w której
właściwy organ stwierdza, że dana osoba osiągnęła efekty uczenia się zgodne z określonymi
standardami;
„krajowy system kwalifikacji” oznacza wszystkie aspekty działalności państw członkowskich
związane z uznawaniem uczenia się i inne mechanizmy łączące kształcenie i szkolenie z rynkiem
pracy i społeczeństwem obywatelskim. Obejmuje on opracowanie i wdrażanie rozwiązań
instytucjonalnych i procedur związanych z zapewnianiem jakości, oceną i przyznawaniem
kwalifikacji. Krajowy system kwalifikacji może składać się z kilku podsystemów i może
obejmować krajowe ramy kwalifikacji;
„krajowe ramy kwalifikacji” oznaczają narzędzie służące do klasyfikowania kwalifikacji na
wyszczególnione według przyjętego zespołu kryteriów poziomy osiągnięć w uczeniu się, które ma
na celu integrację i koordynację krajowych podsystemów kwalifikacji oraz poprawę
przejrzystości, dostępności, rozwoju i jakości kwalifikacji w odniesieniu do rynku pracy
i społeczeństwa obywatelskiego;
„sektor” oznacza zgrupowanie aktywności zawodowej według głównej funkcji gospodarczej,
produktu, usługi lub technologii;
„międzynarodowa organizacja sektorowa” oznacza stowarzyszenie organizacji krajowych,
w tym na przykład organizacji pracodawców i organizacji zawodowych reprezentujących interesy
sektorów krajowych;
„efekty uczenia się” oznaczają określenie tego, co uczący się wie, rozumie i potrafi wykonać po
ukończeniu procesu uczenia się, który dokonywany jest w kategoriach wiedzy, umiejętności
i kompetencji;
H. Bednarczyk, D. Koprowska, T. Kupidura, K. Symela, I. Woźniak: Opracowanie standardów kompetencji zawodowych. ITeE −
PIB, Radom 2014.
2 Na podstawie: Zapewnianie jakości kwalifikacji w zintegrowanym systemie kwalifikacji. IBE, Warszawa 2014.
1
5
„wiedza” oznacza efekt przyswajania informacji poprzez uczenie się. Wiedza jest zbiorem
faktów, zasad, teorii i praktyk powiązanych z dziedziną pracy lub nauki. W kontekście
europejskich ram kwalifikacji wiedzę opisuje się jako teoretyczną lub faktograficzną;
„umiejętności” oznaczają zdolność do stosowania wiedzy i korzystania z know-how w celu
wykonywania zadań i rozwiązywania problemów. W kontekście europejskich ram kwalifikacji
umiejętności określa się jako kognitywne (obejmujące myślenie logiczne, intuicyjne i kreatywne)
oraz praktyczne (obejmujące sprawność i korzystanie z metod, materiałów, narzędzi
i instrumentów);
„kompetencje” oznaczają udowodnioną zdolność stosowania wiedzy, umiejętności i zdolności
osobistych, społecznych lub metodologicznych okazywaną w pracy lub nauce oraz w karierze
zawodowej i osobistej; w europejskich ramach kwalifikacji, kompetencje określane są
w kategoriach odpowiedzialności i autonomii.
Kompetencje personalne i społeczne
Jest przygotowany do podejmowania podstawowych obowiązków zawodowych i społecznych, ich
oceniania i interpretacji, samodzielnego działania oraz współdziałania z innymi
w zorganizowanych warunkach, kierowania niedużym zespołem w zorganizowanych warunkach,
oceniania działań swoich i osób oraz zespołów, którymi kieruje; przyjmowania odpowiedzialności
za skutki tych działań.
6
3.
Standardy kompetencji zawodowych w krajach partnerskich
3.1. Polska
Polski standard kwalifikacji zawodowych dla trenera VET w branży
budowlanej
1. Opis pracy i sposobu jej wykonywania, obszary występowania zawodu
Celem pracy trenera VET w branży budowlanej jest przeprowadzenie szkolenia dla pracowników
w określonej specjalizacji budowlanej zgodnie z opracowanym programem i według ustalonych
warunków. Efektem jego pracy jest prawidłowo przeprowadzone szkolenie oraz opracowana na jego
podstawie dokumentacja szkoleniowa zgodnie z obowiązującymi procedurami i przepisami
prawnymi.
Trener VET w branży budowlanej planuje, organizuje i prowadzi z wykorzystaniem metod
aktywizujących edukację pozaformalną osób ubiegających się o kwalifikację z określonej
dziedziny budowlanej obejmującej poziom 3 KRK/PRK. Dokonuje oceny posiadanego na wejściu
i wyjściu poziomu przygotowania zawodowego osób szkolonych z uwzględnieniem wymagań
zawartych w opisie kwalifikacji w zakresie wiedzy umiejętności i kompetencji społecznych.
Prowadzi ewaluację wewnętrzną procesu szkoleniowego oraz doskonali jego jakość. Udziela
wsparcia i doradza uczestnikom szkolenia w osiąganiu efektów uczenia się oraz współpracuje
z organizatorem szkolenia w zakresie walidacji i certyfikacji nabywanych kwalifikacji.
Trener VET branży budowlanej może prowadzić działalność w ramach podmiotu prawnego lub na
rachunek własny, z tym że musi być ona prowadzona zgodnie z obowiązującymi regulacjami
prawnymi w tym zakresie.
2.
−
−
−
−
−
Wykształcenie i uprawnienia niezbędne do podjęcia pracy w zawodzie trenera VET
w branży budowlanej
minimum ukończone technikum (poziomie KRK/PRK 4) o kierunku budowlanym
potwierdzone tytułem technika budowlanego i świadectwem dojrzałości,
specjalność budowlana technika budowlanego zgodna lub zbliżona do tej, w jakiej ma
prowadzić działalność szkoleniową,
staż pracy dla osoby z wykształceniem na poziomie KRK/PRK 4 to 15 lat w budownictwie, w
tym w specjalności, w której prowadzi nauczanie 10 lat, z czego 5 lat na stanowisku, gdzie
kierował zespołem minimum pięcioosobowym,
staż pracy dla osób z wyższym wykształceniem technicznym na poziomie 6-7 KRK/PRK to
10 lat w budownictwie,
kwalifikacje pedagogiczne.
7
3.
Możliwości rozwoju zawodowego, potwierdzanie/walidacja kompetencji trenera VET
w branży budowanej
Trenera VET w branży budowlanej uzyskuje potwierdzenie kwalifikacji do poziomu 5 KRK/PRK.
Kwalifikacje te muszą być cykliczne odnawiane (co 5 lat) z uwagi na dynamiczny charakter zmian
i przepisów w baraży budowlanej oraz metodach nauczania i uczenia się.
Możliwe jest też, po uzupełnieniu kompetencji, podjęcie pracy w innych zawodach pokrewnych
związanych z rozwojem zawodowym: 242493 Specjalista do spraw szkoleń, 242303 Doradca
personalny; 242304 Doradca zawodowy; 242305 Konsultant do spraw kariery; 242311 Specjalista
do spraw zarządzania talentami; 242402 Specjalista do spraw rozwoju zawodowego.
4. Zadania zawodowe trenera VET
1. Prowadzenie działalności edukacyjnej w zakresie posiadanych uprawnień określonych
w posiadanym certyfikacie,
2. Podejmowanie współpracy z podmiotami prawnymi, w tym jednostką/przedsiębiorstwem
świadczącym usługi szkoleniowe w budownictwie,
3. Umiejętność identyfikowania potrzeb szkoleniowych na różnych poziomach (lokalnym,
przedsiębiorstwa, pojedynczych osób w zakresie swojej specjalności),
4. Rekrutowanie i selekcja kandydatów na trenerów do szkolenia w zakresie uzyskania
potwierdzenia kwalifikacji na poziomie 3 KRK w swojej specjalności,
5. Organizowanie i konceptualizacja działań szkoleniowych/kursów, prowadzonej działalności
edukacyjnej,
6. Przygotowywanie niezbędnych programów edukacyjnych i materiałów pomocniczych dla
prowadzonej działalności edukacyjnej, programu i materiałów szkoleniowych,
7. Ocenianie umiejętności i kompetencji uczestników szkolenia,
8. Planowanie i ewaluacja jakości działań szkoleniowych,
9. Ułatwianie, stymulowanie i wspieranie osobistego rozwoju uczestników szkolenia,
10. Rozwiązywanie konfliktów i/albo godzenie różnych interesów w gronie osób edukowanych,
11. Wprowadzanie elementów wspierających naukę w środowisku pracy z wykorzystaniem
metod edukacji na odległość,
12. Przygotowanie kandydatów do procesu walidacji i certyfikacji kwalifikacji na poziomie
3 KRK w specjalności edukowanej,
13. Zapewnianie i wdrożenie osobom edukowanym niezbędnej praktycznej wiedzy
i umiejętności w zakresie zasad BHP, ochrony ppoż., ergonomii i ochrony środowiska
w budownictwie.
5. Wykaz elementów kwalifikacji
K1 – Projektowanie i organizowanie procesu szkolenia dla określonej kwalifikacji budowlanej
(Z1, Z2, Z3, Z4, Z5, Z13) – około 70 godz.
8
K2 – Realizacja, ewaluacja i zapewnienie jakości procesu szkolenia (Z1, Z6, Z7, Z9, Z10, Z13) –
około 80 godz.
K3 - Analiza i ocena kompetencji i prowadzenie procesów doradczych z kandydatami na
specjalistów w branży budowlanej (Z7, Z8, Z11, Z12) – około 50 godz.
Korelacja zadania zawodowe – kwalifikacje
Lp.
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
Kwalifikacje
Nazwa zadania zawodowego
Prowadzenie działalności edukacyjnej w zakresie posiadanych
uprawnień określonych w posiadanym certyfikacie
Podejmowanie współpracy z podmiotami prawnymi, w tym
jednostką/przedsiębiorstwem świadczącym usługi szkoleniowe
w budownictwie
Umiejętność identyfikowania potrzeb szkoleniowych na
różnych
poziomach
(lokalnym,
przedsiębiorstwa,
pojedynczych osób w zakresie swojej specjalności
Rekrutowanie i selekcja kandydatów na trenerów do szkolenia
w zakresie uzyskania potwierdzenia kwalifikacji na poziomie
3 KRK w swojej specjalności
Organizowanie i konceptualizacja działań szkoleniowych/
kursów prowadzonej działalności edukacyjnej
Przygotowywanie niezbędnych programów edukacyjnych
i materiałów pomocniczych dla prowadzonej działalności
edukacyjnej, programu i materiałów szkoleniowych
Ocenianie umiejętności i kompetencji uczestników szkolenia
Planowanie i ewaluacja jakości działań szkoleniowych
Ułatwianie, stymulowanie i wspieranie osobistego rozwoju
uczestników szkolenia
Rozwiązywanie konfliktów i/albo godzenie różnych interesów
w gronie osób edukowanych
Wprowadzanie elementów wspierających naukę w środowisku
pracy z wykorzystaniem metod edukacji na odległość
Przygotowanie kandydatów do procesu walidacji i certyfikacji
kwalifikacji na poziomie 3 KRK w edukowanej specjalności
Zapewnianie i wdrożenie osobom edukowanym niezbędnej
praktycznej wiedzy i umiejętności w zakresie zasad BHP,
ochrony ppoż.,
ergonomii
i
ochrony
środowiska
w budownictwie
K1
K2
x
x
K3
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
9
6. Opis deskryptorów w ERK/PRK – poziom 5
Wiedza
W szerokim zakresie zna i rozumie fakty, teorie, metody dotyczące organizowania
i prowadzenia szkoleń w branży budowlanej oraz dostrzega zależności między nimi
z uwzględnieniem różnorodnych uwarunkowań i kontekstów prowadzonej działalności.
Umiejętności
Potrafi wykonywać zadania bez instrukcji w zmiennych, przewidywalnych warunkach,
rozwiązywać niezbyt złożone i nietypowe problemy w zmiennych przewidywalnych warunkach,
uczyć się samodzielnie odbierać niezbyt złożone wypowiedzi, tworzyć zrozumiałe dla odbiorców
wypowiedzi z użyciem specjalistycznej terminologii, odbierać i formułować bardzo proste
wypowiedzi w języku obcym z uwzględnieniem specjalistycznej terminologii.
Kompetencje personalne i społeczne
Jest
przygotowany
do
podejmowania
podstawowych
obowiązków
zawodowych
i społecznych, ich oceniania i interpretacji samodzielnego działania oraz współdziałania
z innymi w zorganizowanych warunkach, kierowania niedużym zespołem w zorganizowanych
warunkach, oceniania działań swoich i osób oraz zespołów, którymi kieruje; przyjmowania
odpowiedzialności za skutki tych działań.
7. Opis kompetencji zawodowych
K1. Projektowanie i organizowanie procesu szkolenia dla określonej kwalifikacji
budowlanej
Wiedza (zna i rozumie:)
− Podstawy
kształcenia
w
budowlanej:
Umiejętności (potrafi:)
branży
• rodzaje i elementy budowli i obiektów
budowlanych;
• konstrukcje budowli i obiektów budowlanych
oraz technologie ich wykonania;
• rodzaje i elementy instalacji budowlanych;
• materiały
budowlane
i określa
ich
zastosowanie;
• zasady sporządzania rysunków budowlanych;
• szkice robocze;
• rodzaje i elementy dokumentacji stosowanej
w budownictwie;
• przyrządy pomiarowe stosowane w robotach
−
−
−
−
−
−
−
Rozpoznawać
rodzaje
i elementy
budowli i obiektów budowlanych;
Rozróżniać konstrukcje
budowli
i obiektów
budowlanych
oraz
technologie ich wykonania;
Rozróżniać rodzaje i elementy instalacji
budowlanych;
Rozpoznawać materiały budowlane
i określać ich zastosowanie;
Przestrzegać
zasady
sporządzania
rysunków budowlanych;
Wykonywać szkice robocze;
Rozróżniać
rodzaje
i elementy
dokumentacji
stosowanej
w budownictwie;
10
•
•
•
•
•
•
budowlanych;
zasady wykonywania pomiarów związanych
z robotami budowlanymi;
elementy zagospodarowania terenu budowy;
środki transportu stosowane w budownictwie;
zasady transportu i składowania materiałów
budowlanych;
rodzaje rusztowań oraz przestrzega zasad ich
montażu, użytkowania i demontażu;
programy
komputerowe
wspomagające
wykonywanie zadań;
− Zasady formułowania efektów uczenia się
właściwe dla danej kwalifikacji;
− Charakterystyka rynku pracy jako
środowiska wychowawczego, jak również
środowiska społecznego uczącego się;
− Procesy poznawcze i emocjonalne
w procesie uczenia się;
− Elementy planowania pracy dydaktycznej
(opracowanie
programu
szkolenia
z uwzględnieniem potrzeb szkoleniowych
i wskazanych efektów, konspektu itp.);
− Zasady współpracy z organizatorem/mi
szkolenia ;
− Zasady i przepisy BHP, ochrony ppoż.,
ergonomii i ochrony środowiska w branży
budowlanej.
−
−
−
−
−
−
−
Rozróżniać
przyrządy
pomiarowe
stosowane w robotach budowlanych;
Przestrzegać
zasady
wykonywania
pomiarów
związanych
z robotami
budowlanymi;
Rozpoznawać
elementy
zagospodarowania terenu budowy;
Rozróżniać środki transportu stosowane
w budownictwie;
Przestrzegać
zasady
transportu
i składowania materiałów budowlanych;
Rozróżniać rodzaje rusztowań oraz
przestrzega
zasad
ich
montażu,
użytkowania i demontażu;
Stosować
programy
komputerowe
wspomagające wykonywanie zadań;
− Dobierać metodę badania potrzeb
uczestników szkolenia;
− Opracowywać narzędzie badawcze;
− Określać potrzeby szkoleniowe
uczestników na podstawie
przeprowadzonych badań;
− Planować i projektować cele ogólne
i szczegółowe szkolenia,
opracowywać harmonogram
szkolenia;
− Dobierać treści nauczania adekwatne
do sformułowanych celów
i określonych potrzeb szkoleniowych
uczestników;
− Dobierać aktywizujące metody i
techniki prowadzenia szkolenia
uwzględniające specyfikę grupy np.
wiek, sprawność fizyczną itp.;
− Opracowywać potrzebne pomoce
dydaktyczne;
− Opracowywać materiały edukacyjne
np. prezentację multimedialną,
ćwiczenia, gry, które są spójne z
treściami szkolenia, uwzględniają
specyfikę grupy szkoleniowej, są
zgodnie z przepisami prawa
autorskiego i praw pokrewnych;
11
− Negocjować i zawierać umowy
szkoleniowe.
−
−
−
−
−
−
−
−
−
Kompetencje społeczne (jest przygotowany do:)
Ponoszenia odpowiedzialności za rezultaty pracy, jakość i harmonogramy;
Poprawnego formułowania myśli i sprawnego porozumiewania się z otoczeniem;
Identyfikowania się z branżą budowlaną;
Ponoszenia odpowiedzialności za realizację zadań;
Prezentowania wysokiej kultury osobistej i wartości etycznej;
Samodzielnego powadzenia współpracy grupowej i zespołowej;
Radzenia sobie z sytuacjami stresowymi i problemowymi;
Ustawicznego doskonalenia posiadanych kwalifikacji;
Przestrzegania tajemnicy zawodowej.
K2. Realizacja, ewaluacja i zapewnienie jakości procesu szkolenia
−
−
−
−
−
−
−
−
−
Zasady i przepisy BHP, ochrony ppoż.
ergonomii i ochrony środowiska;
Proces grupowy;
Zasady andragogiki w procesie szkolenia;
Etapy i zasady przebiegu szkolenia
Aktywizujące metody, techniki oraz
formy pracy;
Narzędzia komunikacyjne w procesie
szkolenia;
Trudne i problematyczne sytuacje.
Zasady ich korygowania i doradztwo;
Zasady oceny i elementy ewaluacji;
Zasady zapewnienia jakości procesu
kształcenia;
Zasady
prowadzenia
dokumentacji
procesu szkolenia.
−
−
−
−
−
−
−
−
−
−
Przestrzegać zasad i przepisów bhp,
ochrony ppoż., ergonomii i ochrony
środowiska;
Określać
zasady
uczestnictwa
i prowadzenia szkolenia;
Organizować odpowiednie warunki do
uczestnictwa w szkoleniu;
Zapewniać
odpowiedni
poziom
zaangażowania osób uczestniczących
w szkoleniu;
Analizować
proces
realizacji
zaplanowanych celów szkolenia;
Podejmować współpracę merytoryczną
i metodyczną z innymi wykładowcami;
Ewaluować szkolenia, w tym badać
skuteczność, tzn. stopień osiągnięcia
założonych celów;
Komunikować się z grupą zgodnie
z zasadami komunikacji interpersonalnej;
Realizować
uzgodnione
cele
w określonych ramach czasowych;
Stosować w praktyce zasady uczenia się
12
dorosłych;
− Zapewniać
integrację
w
stopniu
do
realizacji
celów
niezbędnym
szkolenia;
− Respektować
granice
poznawcze
i interpersonalne;
− Reagować elastycznie, np. zmieniać
metody i techniki szkoleniowe;
− Stosować różne metody i techniki oraz
formy pracy grupowej;
− Przedstawiać informacje w sposób jasny
i zrozumiały, stosować język adekwatny
do grupy;
− Organizować proces ewaluacji;
− Zapewniać spójność procesu szkolenia
z praktyką przedsiębiorstwa;
− Gwarantować prowadzenie regularnego
i precyzyjnego monitoringu rozwoju osób
biorących udział w szkoleniu;
− Przeprowadzać
ewaluację
zgodnie
z
zasadami
egzaminów
procesu
walidacji;
rezultaty
ewaluacji
− Integrować
w procesie szkolenia
w branży
budowlanej;
− Stosować elementy oceny i ewaluacji;
− Stosować zasady ewaluacji i zapewnienia
jakości procesu szkolenia;
− Korygować wszelkie zidentyfikowane
nieprawidłowości.
−
−
−
−
−
−
−
−
−
Przestrzegania tajemnicy zawodowej;
− Samooceny.
13
K3. Analiza i ocena kompetencji i prowadzenie procesów doradczych z kandydatami na
specjalistów w branży budowlanej
−
−
−
−
−
−
−
−
Elementy oceny procesu uczenia;
−
Podstawę programową w zakresie
kwalifikacji budowalnych;
−
Podstawy zawodoznawstawa;
Podstawy mentoringu;
Aktualny stan zatrudnienia w branży −
budowlanej;
Kryteria oceny i metody sprawdzenia −
efektów uczenia;
−
Procedury egzaminacyjne;
−
Podstawy zatrudnienia (prawo pracy)
i zasady funkcjonowania instytucji rynku
−
pracy (polityka zatrudnienia).
−
−
−
−
−
−
−
−
Diagnozować potrzeby szkoleniowe na
różnych
poziomach
(lokalnym,
przedsiębiorstwa, pojedynczych osób)
Diagnozować postępy uczestników kursu
oraz informować o wynikach;
Kierować procesem grupowym podczas
zajęć dydaktycznych;
Oceniać i egzaminować uczestników
kursu;
Stosować techniki mentoringu;
Identyfikować i analizować potrzeby
szkoleniowe;
Stosować podstawy zatrudnienia (prawo
pracy) i zasady funkcjonowania instytucji
rynku pracy (polityka zatrudnienia);
Monitorować i oceniać jakość pracy oraz
sprawdzać, czy jest zgodna z wymogami
i regulacjami;
Stosować kryteria oceny i
metody
sprawdzenia efektów uczenia;
Przedstawiać uczestnikom kursu projekty
rozwoju zawodowego;
Planować i organizować ocenę w sposób
zapewniający obiektywne i systematyczne
zweryfikowanie wszystkich wymagań
zawartych w programie szkolenia;
Dokumentować dowody potwierdzające
kompetencje uczestnika szkolenia;
Wdrażać
określone
metody
i mechanizmy oceny;
Weryfikować metody oceny uczestników
szkolenia, aby zapewnić, że każda ocena
jest uczciwa i ważna;
Udokumentować i wdrożyć odpowiednią
metodykę
i
procedurę
w
celu
potwierdzania,
w
uzasadnionych
14
−
−
−
−
−
−
−
−
−
−
−
−
przedziałach czasowych, uczciwości,
ważności, wiarygodności i ogólnych
wyników oceny;
− Korygować wszelkie zidentyfikowane
nieprawidłowości;
− Udzielać
informacji
dotyczących
wstępnych warunków kwalifikacyjnych.
Przestrzegania tajemnicy zawodowej;
Samooceny;
Przestrzegania obowiązujących w danym zawodzie zasad postępowania gwarantujących
właściwą jakość zadań zawodowych oraz bezpieczeństwo;
Prowadzenia pracy zespołowej.
15
16
3.2. Francja - OPIS ZAWODU TRENERA MONTAŻU SYSTEMÓW SUCHEJ ZABUDOWY POD WZGLĘDEM WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I KOMPETENCJI (w zakresie
prowadzenia szkoleń maks. na poziomie 5 EQF)
WIEDZA-UMIEJĘTNOŚCI-KOMPETENCJE
WIEDZA NA POZIOMIE 5 EQF
UMIEJĘTNOŚCI NA POZIOMIE 5 EQF
(w celu prowadzenia szkoleń maks. na poziomie 5 EQF)
Szczegółowa, specjalistyczna, rzeczowa i teoretyczna wiedza
w obszarze pracy lub studiów i świadomość granic takiej
(w celu prowadzenia szkoleń maks. na poziomie 5 EQF)
Zakres zdolności poznawczej i praktycznej wymaganej do oceny
twórczych
wiedzy.
rozwiązań problemów abstrakcyjnych.
KOMPETENCJE (odpowiedzialność i samowystarczalność)
NA POZIOMIE 5 EQF (w celu prowadzenia szkoleń maks. na
poziomie 5 EQF)
W trakcie działań lub studiów zawodowych zarządzanie
i nadzór w sytuacjach, w których zmiany zachodzą w sposób
nieprzewidywalny.
Przegląd i rozwój wyników własnych i osiąganych przez inne osoby.
Umiejętności na poziomie 4 EQF
1.
2.
3.
4.
Wiedza na poziomie 4 EQF
Plany, przekroje, specyfikacje, standardy zastosowania
w budownictwie (DTU), normy, instrukcje montażu, opinie
techniczne,
instrukcje pisemne i ustne, instrukcje obsługi produktów, plany
działania.
Rzut poziomy miejsca pracy.
Opakowanie i zapakowanie, kwity przewozowe, formularze dostawy,
dokumentacja kontroli miejsca pracy, sprzęt do podnoszenia i obsługi,
informacje dotyczące maksymalnej nośności podłóg.
Technologia budynku.
Gromadzenie danych niezbędnych do wykonania zadania zgodnie
z przepisami, przy użyciu dokumentacji pisemnej zawierającej
dane określone ilościowo.
Ocena dostępności miejsca pracy.
Ustawienie własnego rusztowania.
Identyfikacja materiałów i przeprowadzenie dokładnej oceny
ilości niezbędnych do pracy.
Niezwłoczne informowanie kierownika o specyfikacjach
5. dostarczanych zapasów.
Znajomość sposobu organizacji obsługi i przechowywania
zgodnie z przepisami w sprawie bezpieczeństwa: przygotowanie
6. spisu i
przechowywanie materiałów w
miejscach pracy, kontrola jakości i zgodności produktów.
Rozpoznawanie elementów nośnych, ocena stabilności
7. i bezpieczeństwa.
Kompetencje na poziomie 4 EQF
Badanie i przygotowanie miejsca pracy i roli zawodowej,
z zachowaniem świadomości uwarunkowań środowiskowych,
kontekstu bieżącej pracy,
otrzymanych wskazówek; przystosowanie sprzętu i materiałów
względem
pracy do wykonania i zgodnie z obowiązującymi
przepisami w sprawie bezpieczeństwa oraz normami jakości, jak
również w celu
możliwości dostosowania się do wszelkich nieprzewidzianych czy
niestandardowych zdarzeń, które mogą nastąpić.
8. Ocena stanu i kondycji podpór oraz informacja o
wszelkich odstępstwach od norm.
Badanie przygotowawcze
miejsca
obejmujące obrys
Organizacja własnej pracy codziennej: wyposażenie swojego
9. miejsca pracy, określenie
Reguły wdrożenia.
Dokumenty dotyczące sprzętu i bezpieczeństwa
metodologii i chronologii zadań do wykonania,
Dodatkowe kompetencje na poziomie 5 EQF
Badanie i przygotowanie własnego miejsca pracy oraz nadzór nad
przygotowaniem miejsc pracy członków zespołu.
17
Ten projekt został zrealizowany przy wsparciu finansowym Komisji Europejskiej. Projekt lub publikacja odzwierciedlają jedynie stanowisko ich autora i Komisja Europejska nie ponosi odpowiedzialności za umieszczoną w nich zawartość merytoryczną
konstrukcji.
zapewnienie, że wszelkie zabezpieczenia związane
z bezpieczeństwem w miejscu pracy są obecne.
Informacje o miejscu pracy, materiałach i sprzęcie.
Plany ogólne, plany szczegółowe, plany blokad.
Narzędzia geometryczne i oznaczające oraz sprzęt monitorujący.
przygotowania pracy do jej zaprojektowania i przeprowadzenia
Wyznaczenie i naniesienie obowiązujących wymiarów do
10. wdrożenia zadań: sprawdzenie prostokątności, pionowości
Skompletowanie dokumentacji projektowej (plany i instrukcje
dotyczące pracy do przeprowadzenia, harmonogram).
oraz montaż i rozmieszczenie wszystkich elementów i
Prawidłowa świadomość potrzeb i przeszkód ze strony
komponentów, w tym komponentów do wbudowania, w celu
zapewnienia, że pracę można wykonać odpowiednio i skutecznie. innych osób pracujących w tym samym miejscu.
Zarządzanie relacjami z dyrektorem firmy lub jego
przedstawicielami,
11. Ochrona środowiska pracy.
menedżerem projektu, kierownikiem projektu, koordynatorem
12. Organizacja i planowanie zadań.
ds. BHP, licencjonowanym biurem nadzoru, biurem R&D, innymi
zaangażowanymi osobami i stowarzyszeniami.
Dokumenty normatywne i pełne regulaminy.
Indywidualny plan ochrony zdrowia i bezpieczeństwa w miejscu pracy
(PPSPS).
Dodatkowe umiejętności na poziomie 5 EQF
Przekazywanie dokumentów bezpośrednim przełożonym i zespołowi
pracowników.
1. Ocena wykonalności dla miejsca pracy.
Dokumenty opublikowane przez organy ds. BHP na miejscu.
zgodnie z wymogami ogólnymi i konkretnymi instrukcjami.
i osi, obliczenie i rozmieszczenie wszystkich konstrukcji
Dostęp do sprzętu.
Dodatkowa wiedza na poziomie 5 EQF
Utrzymywanie i wspieranie relacji pracowniczych z bezpośrednimi
przełożonymi oraz zespołem pracowniczym w celu odpowiedniego
2. Ocena dostępności miejsca pracy, obecności różnych
3.
4.
5.
6.
Odczucie samowystarczalności i odpowiedzialności względem
wdrażania zadań,
wykrywanie odstępstw od normy i błędów oraz radzenie sobie
z nimi, w konsultacji z bezpośrednimi przełożonymi.
źródeł niezbędnej energii oraz panujących warunków życia
i higieny.
Ocena odpowiedniości sugerowanych materiałów do pracy oraz
dobór sprzętu.
Kontrola środków ochrony osobistej zespołu.
Kontrola przestrzeni życiowej współpracowników.
Gotowość do przedstawienia propozycji.
18
1. Budowanie ścianek działowych, sufitów, pionów z płyt gipsowo-kartonowych
 Budowanie sufitów stałych lub podwieszanych
z konstrukcji domu.
 Mocowanie substancji uszczelniającej.
 Montaż modułowej ścianki działowej.
 Montaż ścianki działowej i okładziny ściany na konstrukcji.
8. Oznaczenie miejsc składowania.
9. Odpowiedzialność za przyjęcie dostarczonych materiałów.
10. Zapewnienie, że wszystkie miejsca pracy są
odpowiednio zaopatrzone.
11. Organizacja i przydział zadań.
12. Zastosowanie bloków gipsowych do wykonania ściany
oddzielającej, ścianki działowej,
 Łączenie różnych substancji wchodzących w skład
wykonanej pracy.
 Budowa pionów.
 Stosowanie uszczelek płyt.
2. Radzenie sobie ze wszystkimi aspektami technicznym przed,
po i w trakcie rozmieszczania i dopasowywania
Substancje, materiały i narzędzia:
 produkty spojone: zaprawy, substancje klejące, okładziny,
gips, wykończenia spojone, klej wiążący do izolacji
termicznej i akustycznej.
 ścianki działowe (piankowe ścianki działowe, ścianka
działowa na ramie), sufity (rama sufitu) i okładzina.
 Praca wielokomponentowa: ścianki działowe, izolacja
akustyczna i termiczna sufitów, wysokie ścianki działowe,
ochrona przeciwpożarowa, ściany dzielące, ściany specjalne
i ozdobne, suche tynki,
piony
Organizacja
(poziom 5 EQF),
instalacja, prace
wdrożeniowe,
dopasowanie
. Sprzęt
Szkice, informacje szczegółowe o montażu
i wdrożeniu. Informacje techniczne o istniejących
konstrukcjach. Normy bezpieczeństwa
i środowiskowe.
Sortowanie i utylizacja materiałów odpadowych wytworzonych
w trakcie pracy na miejscu.
Wiedza uzupełniająca na poziomie 5 EQF
Szczegółowy harmonogram planu działania.
Instrukcje obsługi.
Formularze zamówienia.
Formularze dostawy.
Rejestry dostaw.
Czas przeznaczony na wykonanie pracy.
Monitorowanie wydajności i arkusze jakości.
 Przygotowanie
niezbędnych
pomoc
i
materiałów
pomocniczych przed wykonaniem zadań.
 Stosowanie lub mocowanie materiałów uszczelniających.
 Montaż różnych elementów wzmacniających.
 Mocowanie różnych elementów za pomocą kleju lub kołków.
 Obsługa złączy kompensacyjnych.
 Stosowanie produktów gwarantujących obsługę różnych
funkcji technicznych.
 Obsługa podłóg.
 Montaż suchych tynków.
 Przygotowanie zaprawy, kleju, powłoki, gipsu.
3. Stosowanie spojonego wykończenia i spojonych substancji dla
izolacji termicznej i akustycznej.
4. Przeprowadzenie prac uzupełniających i końcowych.
5. Montaż pracy o wielu komponentach: ścianki działowe, izolacja
akustyczna i termiczna sufitów, wysokie ścianki działowe,
ochrona przeciwpożarowa, prace specjalne i dekoracyjne, suche
tynki, piony.
6. Naprawa istniejących podpór w drodze oceny, kontroli
i konsolidacji.
7. Uwzględnienie specyfiki danej sytuacji i napotkanych
trudności.
8. Przestrzeganie norm bezpieczeństwa i środowiskowych.
Umiejętności uzupełniające na poziomie 5 EQF
1. Ocena położenia i rozmiaru miejsc pracy.
2. Ocena zgodności cech związanych z bezpieczeństwem.
3. Narysowanie baz wymiarowych w celu zaprojektowania pracy.
4. Rozmieszczenie rusztowania, środków zapewnienia dostępu
i sprzętu podnoszącego.
5. Utworzenie przestrzeni życiowej dla zespołu.
6. Ochrona miejsca pracy i otoczenia.
7. Ustalenie procedur i podstawowych zasad wymaganych do
zarządzania odpadami.
19
Planowanie i organizowanie pracy swojej oraz zespołu.
Montaż i przywrócenie produktów spojonych, okładzin ścian i
sufitów, jak również konstrukcji wielokomponentowych,
samodzielnie i zgodnie z otrzymanymi wymogami i instrukcjami,
przystosowując się do wszelkich sytuacji i trudności, które można
napotkać. Przestrzeganie norm bezpieczeństwa i środowiskowych
podczas kładzenia, montażu i przywracania.
Upewnienie się o uwzględnieniu zmiennych oczekiwań
klienta. Przyjęcie roli koordynatora między bezpośrednimi
przełożonymi, współpracownikami i klientami.
Dodatkowe kompetencje na poziomie 5 EQF
Umiejętność radzenia sobie z nieprawidłowościami, odstępstwami
od normy, nieprzewidzianymi sytuacjami i konkretnymi
wymogami powstałymi w trakcie danej sytuacji.
Posiadanie ogólnego poglądu na działania określone dla zawodu
i wiedzy o tym, jak je zidentyfikować w trakcie pracy, zachowując
zgodność z zasadami, regulaminami i przepisami.
20
podwójnej ścianki działowej, z uwzględnieniem pionu z siatki
metalowej.
13. Wykonanie sufitów stałych lub podwieszanych na drewnianej lub
metalowej konstrukcji, wklęsłych lub wypukłych, na ukrytej
konstrukcji.
1. Monitorowanie i ocena jakości pracy oraz sprawdzanie, czy
jest zgodna z wymogami i regulacjami: kontrola towarzysząca
Narzędzia pomiarowe.
i końcowa.
2. Powiadomienie bezpośrednich przełożonych o wszelkich
odstępstwach od normy i elementach odbiegających od danych
wymogów i przepisów.
Ustalenie sposobu kontroli i weryfikacji w celu oceny jakości
pracy przy zamówieniu, które zrealizowano w związku z faktyczną
działalnością (miejsce współdziałania i kwestie realizowane
w ramach wielu funkcji), z uwzględnieniem zmian dających
i niedających się przewidzieć.
Urządzenia pomiarowe.
Dokumenty i wskazówki techniczne.
Kontrola – weryfikacja,
uporządkowanie i zamknięcie
Instrukcje dotyczące wywozu odpadów po zakończeniu budowy.
miejsca
3. Zamknięcie miejsca pracy
 Sprzątanie miejsca pracy i usuwanie odpadów.
 Kontrola sprzętu i materiału oraz uporządkowanie miejsca.
Wiedza uzupełniająca na poziomie 5 EQF
Arkusze specyfikacji do uporządkowania miejsca pracy.
Umiejętności uzupełniające na poziomie 5 EQF
1. Zarządzanie wywozem odpadów.
2. Uporządkowanie miejsca pracy.
Produkty do konserwacji i czyszczenia.
Instrukcje utrzymania narzędzi i sprzętu.
Utrzymanie materiałów
1. Kontrola stanu sprzętu i zapewnienie jego
sprawności.
Instrukcje dotyczące korzystania z narzędzi do konserwacji.
2. Gwarancja prawidłowego wyczyszczenia całego sprzętu.
Części zamienne.
Przepisy bezpieczeństwa.
3. Gwarancja codziennego serwisu i konserwacji.
4. Prowadzenie codziennego rejestru serwisu i konserwacji.
Kompetencje uzupełniające na poziomie 5 EQF
Uporządkowanie i zamknięcie całego miejsca pracy, ze zwróceniem
należytej uwagi nie tylko na
jakość wykonanej pracy, ale też na posortowanie i segregację
odpadów, w celu pozostawienia miejsca pracy czystego
i uporządkowanego,
realizacji procedur technicznych i administracyjnych oraz
demontażu materiałów i sprzętu zgodnie z przepisami w zakresie
bezpieczeństwa.
Prawidłowe używanie sprzętu, zgodność z przepisami w zakresie
bezpieczeństwa i ochrony środowiska.
21
WIEDZA-UMIEJĘTNOŚCI-KOMPETENCJE
(umożliwiające dostęp do poziomu 5 EQF): obowiązki zawodowe
trenera kursu z praktykami (we współpracy z firmą)
Zakres i cel
Działanie
WIEDZA NA POZIOMIE 5 EQF
(w celu prowadzenia szkoleń, maks. na
poziomie 5 EQF)
Szczegółowa, specjalistyczna, rzeczowa
i teoretyczna wiedza w obszarze pracy lub
studiów, i świadomość granic takiej wiedzy.
UMIEJĘTNOŚCI NA POZIOMIE 5 EQF
KOMPETENCJE (odpowiedzialność i samowystarczalność) NA
POZIOMIE 5 EQF
(w celu prowadzenia szkoleń, maks. na poziomie 5 EQF)
(w celu prowadzenia, szkoleń maks. na poziomie 5 EQF)
Szeroki zakres umiejętności poznawczych i działań niezbędnych do
opracowania kreatywnych rozwiązań problemów abstrakcyjnych.
działania
Administracja i nadzór w kontekście działań lub studiów zawodowych,
w których mogą nastąpić nieprzewidziane zmiany.
Przegląd i rozwój wyników własnych i osiąganych przez inne osoby.
1.1. Mapa
kursu z
praktykami.

Analiza warunków pracy w firmie.
Zdobycie wiedzy i analiza sytuacji pracy w celu opracowania strategii

Ułożenie listy działań stażystów w firmie.
kursu z praktykami we współpracy z firmą i zespołem instruktorów.
w celu wdrożenia
szkolenia i kursów
odpowiednich dla
danego poziomu,
doświadczenia
oraz potrzeb
stażystów
i praktykantów.

Opanowanie treści przedmiotów.

Korzystanie ze źródeł odniesienia lub programów.

Określenie pełnionej roli, zadań realizowanych w danej
 Kwestie związane z energią i ochroną
środowiska.

 Referencyjne materiały szkoleniowe i
program szkoleniowy.
dziedzinie odnośnie do danego poziomu kwalifikacji zawodowych.


Dokładne określenie umiejętności wykorzystywanych w firmie oraz
tych, które należy rozwijać w centrum szkolenia stażystów (CFA),
łącznie z umiejętnościami w obszarze BHP oraz zrównoważonego
rozwoju.
Koncepcja i
organizacja
działalności
szkoleniowej
W CELU:

firmach i śledzenie ich rozwoju.
 Tworzenie i używanie dokumentów w celu gromadzenia informacji
 Wykorzystywanie dokumentów, udostępnionych programów
i gracze.
Różne rodzaju kursu z praktykami.
 Określenie, co uczestnicy kursów z praktykami robią w danych
o firmach.
Stosowana terminologia, definicja, role

Opracowanie strategii interdyscyplinarnych i wykonalnych przyjętych
dla kursu z praktykami.

Przekształcanie działań w umiejętności.

Definicja celów okresu szkolenia.

Opracowanie kursu szkoleniowego.

Przeprowadzenie programu szkoleniowego
i źródeł referencyjnych.
 Uczestnictwo w kształtowaniu i opracowaniu, jak również planowaniu
treści kursu z praktykami, z odpowiednim uwzględnieniem
umiejętności zawodowych, do których odnosi się referencyjny materiał
szkoleniowy.
 Utworzenie dokumentów kursu z praktykami i przewodników
22
Ustalenia
Koncepcja interaktywnego kursu

Realizacja harmonogramu (z powiązaniem dwóch lub więcej
dyscyplin).
z praktykami.
szkoleniowych dla realizowanego szkolenia zawodowego.
 Decyzja o i aktualizacja okresów występowania na przemian szkolenia
praktycznego i teoretycznego jako części strategii kursu z praktykami.
 Różne podejście do praktyk
sytuacji
odpowiednich
wobec
szkolenia
zawodowego
i różnych
osób
w szczególnym
kontekście
1.2 Planowanie
różnych
etapów nauczania 
i sesji
Opracowanie
pomocy do
szkolenia
zawodowego
i oceny
odpowiednio
dostosowanych,
Rozwój uczenia się z użyciem różnych narzędzi przystosowanych
specjalnie do szkolenia i oceny umiejętności praktykantów.

Określenie etapów praktyk odpowiednich do kursu
z praktykami, przy użyciu odpowiednich określonych pomocy.

Opracowanie szkolenia z podziałem na szereg różnych etapów.

Przedstawienie spójnych propozycji związanych z warunkami
Podejście oparte na indukcji.
 Zapobieganie zagrożeniom związanym
na podstawie
z działalnością zawodową.
sytuacji szkolenia
zawodowego.
 Czynnik ryzyka.
kursu
z praktykami.
i teorie praktyk.
praktyki.
 Warunki wstępne zapobiegania

Podejmowanie decyzji na jakiś temat zgodnie z danym celem.
zagrożeniom zawodowym.

Integracja informacji zgromadzonych w trakcie przeprowadzania
ewaluacji w celu zaplanowania etapów szkolenia,
 Wprowadzenie jednostek uczenia się, łączących personalizację
procesu z rozwojem skutecznej umiejętności praktykanta w zakresie

Wybór modułu oceny przystosowanego do kontekstu szkolenia i
praktyki.
szczególnie
 Etap zawodowy.

Tworzenie pomocy do oceny odpowiednich do kontekstu oceny i
i testowego.
Przygotowanie
 Zarządzanie projektem.
i aktualizacja
 Różne narzędzia do współpracy
określonych celów.

Tworzenie list o strukturze opisowej i sekwencyjnej.
narzędzi
niezbędnych
z firmą i jej funkcjami.

Tworzenie dokumentacji właściwej dla pomocy do prowadzenia sesji.
do interakcji
 Analiza metod i praktyk

Integracja BHP z działaniami w ramach praktyki, jak
z firmą.
 Wprowadzenie programu szkolenia dla szkolenia w zakresie jednej
dziedziny i interdyscyplinarnego we współpracy ze wszystkimi
zespołami uczącymi się.
.
 Środki ochrony zdrowia i BHP.
materiału
egzaminacyjnego
 Opracowanie narzędzi oceny i procedur ewaluacji, oceny
praktykantów w celu zaplanowania spersonalizowanego procesu
szkoleniowego i odpowiedniego dostosowania strategii szkoleniowych.
kształcenia zawodowego
i instruktażu.
również zrównoważonego rozwoju.


Rejestrowanie przebiegu wydarzeń w trakcie sesji.
Wypisywanie rejestrów podsumowujących (podsumowanie tego,
czego osoby uczące się powinny się nauczyć i co zapamiętać).
niezależnego działania.
 Opracowanie i zastosowanie narzędzi komunikacji z firmą.
 Opracowanie systemu oceny w formie egzaminów końcowych lub
w formie bieżącego monitoringu podczas kursu.
 Uczestnictwo w spotkaniach i wykonywanie pracy w kierunku
przygotowania
i konstruowania egzaminów (przedmiot, poprawa, panele jury,
przygotowanie i pilnowanie).
 Systematycznie podkreślanie i promowanie zasad, koncepcji i reguł
związanych z normami BHP i ochrony jednostki.
 Uwzględnienie nauczania o zrównoważonym rozwoju w szkoleniu,
w jego aspektach społecznych, technicznych i ekonomicznych.
1.3. Uczestnictwo
we

Przygotowanie wstępnej wersji przedmiotów do egzaminów.

Podejmowanie decyzji o potrzebach materialnych i edukacyjnych
odpowiadających celom szkolenia.
Znalezienie i nauczenie się nowej treści, metod i technik poruszanych
podczas
23
opracowania szkolenia
własnym rozwoju
zawodowym.

Ocena właściwości każdego podjętego kroku.
 Uczestnictwo w badaniach edukacyjnych i ciągła świadomość
24
Dokładne określenie własnych potrzeb szkoleniowych i aktualizacja
 treści merytorycznych.
1.4. Uczestnictwo
w życiu
zakładu pracy i
pełnienie aktywnej
roli w relacjach
z przełożonymi
i z trenerami.
 Wdrażanie projektów edukacyjnych.
Tworzenie środków komunikacji, które nie są złożone, a są
 Integracja z zespołem i projektami zespołu.
 Prowadzenie projektów od koncepcji do ewaluacji.
dostosowane do różnych osób zaangażowanych w szkolenie zawodowe
 Uczestnictwo w przyjęciu menedżerów praktyk i konsultantów ds.
edukacji, w ich szkoleniu i dostarczanie im informacji.
 Ustalenie procedur pracy dla grupy praktykantów w kontekście
Praca na rzecz podejścia edukacyjnego uwzględniającego
różnorodność uczestników
 Prowadzenie kursów szkoleniowych z zastosowaniem nauczania „twarzą
w twarz”.
2.1 Nadzorowanie  Dynamika grupy.
rozwoju
 Określone aspekty dojrzewania.

Problemy z uczeniem się

Techniki motywacyjne.
praktykantów
i
stażystów w
zakresie

Analiza praktyk zawodowych.

rozwoju

Podejście do ryzyka
Narzędzia analizy, takie jak 5M w języku
francuskim, 5W w języku
angielskim, Ichikawa w języku japońskich lub
Kto,
zawodowego
szkolenia zawodowego.
 Korzystanie z pomocy komunikacyjnych podczas komunikacji z
osobami zaangażowanymi w szkolenie.
Stosowanie metod moderacji grupy w celu promocji wzajemnych
 relacji.
Co, Gdzie, Jak, Kiedy, Ile
oraz
w różnych
miejscach.


Rodzaje ewaluacji
Zróżnicowanie edukacyjne i jego techniki

Nadzór w trakcie szkolenia
zawodowego
potrzeby aktualizacji wiedzy zawodowej i edukacyjnej.
 Przyczynianie się do nakreślenia bieżącego planu szkoleniowego.
 Regulowanie wzajemnych relacji i przewidywanie konfliktów.




Pomoc praktykantów w analizie scenariusza pracy.
Zastosowanie procedury analizy funkcjonalnej.
Opanowanie podejścia opartego na ryzyku.
Opanowanie procesu analizy refleksyjnej.
 Kreowanie sytuacji w grupie korzystnych dla zdobywania
wiedzy i umiejętności odpowiednich dla poziomu praktykantów.
 Zagwarantowanie odpowiedniego poszanowania ludzi i własności.
 Organizowanie różnych miejsc dla praktykantów do pracy w sposób
umożliwiający pełne wykorzystanie dostępnych narzędzi i materiałów.
 Nadzór nad zaopatrzeniem w sprzęt i materiały.
 Prowadzenie końcowych sesji podsumowujących (sprawozdanie).
 Organizacja środowiska uczenia się w taki sposób, że praktykant jest
Wdrożenie
działalności
naucz
yciels
kiej
W
2.
CELU:
Zagwarantowa
nia
2.2 Wprowadzenie
uzyskania
podejścia
w stanie zrozumieć treść uczenia się i nauczyć się jej.
 Wykorzystanie dostępnych środków technicznych i materiałów.
 Zaangażowanie w dobór sprzętu i materiałów, zamówionych na
podstawie ich skuteczności i efektywności.
 Wprowadzenie różnych etapów podejścia opartego na indukcji.
 Wyznaczenie strategii uczenia się dla praktykantów lub stażystów.
Wdrożenie metod edukacyjnych dopasowanych do odbiorców.
25
kwalifikacji.
szkoleniowego
najlepiej
dopasowanego do
kandydatów na
szkolenie
zawodowe.
 Określenie procedury uczestnictwa.
 Wdrożenie zasad aktywnego szkolenia w ramach
kursu z praktykami, z przyznaniem priorytetu podejściu opartemu na
indukcji.
 Wdrożenie aspektów zróżnicowanego podejścia do uczenia się.
 Świadomość heterogeniczności praktykantów i stażystów oraz
dokładanie wszelkich starań,
 Zarządzenie różnymi planami szkoleniowymi.
 Zastosowanie wewnętrznych procedur ośrodka szkoleniowego.
 Uwzględnienie zasad BHP i zrównoważonego rozwoju
podczas prowadzenia sesji.
aby pomóc im w pomyślnym ukończeniu szkolenia zawodowego.
 W kontekście globalnej misji edukacji, zagwarantowanie przestrzegania
norm społecznych oraz zasad BHP w miejscu prowadzenia szkolenia.
 Otwartość na potrzeby i oczekiwania
praktykantów.
2.3 Ocena
rezultatów
szkolenia
zawodowego
i poziomu
kompetencji
uzyskanych
przez kursantów.
Integrowanie informacji zgromadzonych podczas szkolenia przy
 użyciu narzędzi wspierających komunikację.
Zagwarantowanie prowadzenia regularnego i precyzyjnego
 monitoringu rozwoju praktykanta podczas szkolenia.
Ocena osiągnięć i regulacja indywidualnych okresów szkolenia.
 Rozwój bieżących relacji z osobami, które ukończyły staż
i z konsultantami ds. edukacji, głównie w trakcie wizyt w firmie.
 Przyjęcie strategii kursu z praktykami.
 Użycie narzędzi wspierających komunikację przystosowanych w celu
zagwarantowania spójności i aktualizacji podejścia kursu z praktykami
oraz monitorowania praktykantów i kursantów.
 Proponowanie działań naprawczych i doskonalących.
Ocena osiągnięć poprzez wprowadzenie narzędzi ewaluacji uczenia
 się.
 Przeprowadzanie ewaluacji zgodnych z zasadami egzaminów.
 Uczestnictwo w spotkaniach seminaryjnych i spotkaniach nakierowanych
na współpracę edukacyjną i zawodową.
 Integracja rezultatów ewaluacji w procesie szkolenia zawodowego.
 Zagwarantowanie, że praca wykonana przez praktykantów i kursantów
jest prawidłowo oceniona.
Tworzenie dokumentacji umożliwiającej wdrożenie sytuacji
 praktycznych
 Uczestnictwo w organizacji i wdrożeniu stałej
26
do oceny.
oceny szkolenia (CCF) oraz punktualnego przeprowadzania egzaminów.
 Organizacja i przeprowadzanie sytuacji praktycznych do oceny.
 Korzystanie z narzędzi informacyjnych.
3.1 Badanie i
organizacja
zasobów
 Zasady koegzystencji, bezpieczeństwa
nauczania, z
3. Zarząi higieny
uwzględnieniem
 Technologia ICT
instrukcji
dzanie
i edukacyjne oprogramowanie
komputerowe
szkolenia
zasobami
zawodowego.
Udostępnianie
nauczania
zasobów w ten
W CELU:
Zagwarantowania sposób
dostępności
zasobów
dostosowanych
do
danych potrzeb
i szkolenia
 Utworzenie funduszu środków na edukację.
 Przestrzeganie zasad BHP i zapewnienie ich przestrzegania przez
inne osoby.
Sprawdzanie prawidłowego działania narzędzi i sprzętu oraz ich
 prawidłowej konserwacji.
Opanowanie narzędzi informacyjnych przydatnych do przekazywania i
wykonywania zawodu
 Przyczynienie się do powstania banku zaktualizowanych zasobów
dostępnego w ośrodku szkoleniowym.
 Pomoc w gromadzeniu narzędzi i doświadczeń dla całej sieci
CCP-BTP (organizacja odpowiedzialna za koordynację praktyk w
branży budowlanej).
Wybór, wdrożenie i administracja zasobów edukacyjnych, narzędzi,
materiałów i sprzętu.
utworzonych
na rzecz
praktykantów;
regularna
korekta
i wznowienie
takiej pracy.
 Udostępnienie materiału roboczego, narzędzi i materiałów w zakresie
procedur (bezpieczeństwo, systemy wspomagające zarządzanie)
kursantom i uczestnictwo w inwentaryzacji.
 Zwracanie uwagi na dostępność wykorzystywanych miejsc, sprzętu i
infrastruktury wraz z ich bezpieczeństwem. Zaangażowanie w
zagwarantowanie ich utrzymania i wymiany.
zawodowego
i wsparcie
praktykantów
4.1 Bycie
głównym
graczem
w zakresie
wsparcia
edukacyjnego,
i kursantów
z działalnością
4. Przyjęcie
 Instytucje szkoleniowe
i szkolenie zawodowe
 System kursu z praktykami
 Funkcje i obowiązki
podmiotów wewnętrznie
zaangażowanych w kurs z praktykami
dostosowaną do
definicji
W celu:
 Globalny Projekt Edukacyjny (relacje
zagwarantowania podanej
społeczno-edukacyjne).
w Kodeksie
przyjęcia,
Organizacja zebrań i zgromadzeń
 w pracy
Pracy:
wsparcia
 Prowadzenie dialogu z podmiotami zaangażowanymi w szkolenie
zawodowe.
 Uczestnictwo w seminariach i promocja spotkań wśród
osób zaangażowanych w nauczanie lub organizujących kurs.
 Uczestnictwo w opracowaniu globalnego projektu edukacyjnego.
 Uczestnictwo we wszystkich aspektach globalnego projektu
edukacyjnego w ramach uprawnień trenera szkolenia.
Ustanowienie systemu komunikacji sprzyjającego dobremu słuchaniu,
mediacji
 Uczestnictwo w procedurze wprowadzania praktykantów i kursantów
 Współpraca z instruktorami społeczno-edukacyjnymi
 Uczestnictwo w pomocy praktykantom i kursantom w wyborze
zawodu i ukierunkowaniu szkolenia zawodowego
 Przedstawianie kursantom i praktykantom projektów
rozwoju zawodowego.
 Uczestnictwo w programach rekrutacji pracowników
 Nawiązanie konstruktywnej relacji.
Ustanowienie podstawy konstruktywnej polityki komunikacyjnej
27
i powodzenia
rozwoju danego
praktyka to
forma
 Pozycjonowanie
edukacji.
kursu
oraz
przyczynianie się
do społecznozawodowej
integracji
młodych ludzi.
 Przeprowadzenie rozmowy kwalifikacyjnej.
 Tworzenie sytuacji relacji w celu pomocy praktykantom w nauczeniu
się skutecznego słuchania i mówienia.
 Ewaluacja kształtująca
 Uczestnictwo w zawodowym i edukacyjnym wsparciu praktykantów
i kursantów
 Przyjęcie roli mediatora pomiędzy praktykantem, kierownikiem praktyki
Określenie potencjalnych pośredników, którzy mogą pomóc
 praktykantom w trudnościach.
 Wprowadzenie narzędzi oceny.
i inną osobą lub osobami zaangażowanymi w proces
uczenia się praktykanta.
 Identyfikacja praktykantów i kursantów, potrzebujących szczególnego
monitorowania i kierowanie ich do odpowiedniej osoby.
 Opracowanie i wdrożenie ocen kształtujących.
Identyfikacja trudności doświadczanych przez praktykantów oraz ich
 możliwych przyczyn
Proponowanie możliwego do wdrożenia sposobu działania
 Monitorowanie spójności i poziomów uwagi praktykantów i
 naprawczego.
kursantów, jak również zagwarantowanie przestrzegania regulaminu
firmy.
 Zagwarantowanie poszanowania i integralności każdej osoby.
 Przestrzeganie wewnętrznej procedury operacyjnej obowiązującej
w ośrodku szkoleniowym.
28
5.1 Utrzymywanie  Otoczenie zawodowe i instytucjonalne
stałych
oraz ramy regulacyjne
relacji
w zakresie praktyki w branży
budowlanej (BTP)
z kierownikami

Zasoby finansowe dostępne dla
stażu,
5. Podejście
względem
informacji
i
komunikacji
wobec
osób
niezaangażowa
nych
w ośrodek
szkoleniowy dla
zawodów
mających
związek z
branżą
budowlaną lub
robotami
publicznymi
(CFA-BTP)
praktyki
Podmioty zaangażowane w przebieg
praktyk: role, obowiązki, wzajemne
praktykantami lub  relacje
konsultantami ds.
edukacji
 Wizytacja firmy: sprzęt
i menedżerami
i narzędzia, procedury, funkcje,
firmy w
branży budowlanej
odpowiedzialność
(BTP).
Przeprowadzenie rozmowy
 kwalifikacyjnej
 Pomoc w przygotowaniu dokumentów istotnych dla firm
przyjmujących praktykantów.
 Przeprowadzanie i korzystanie z wizyt edukacyjnych w firmie.
 Zgłaszanie każdej wizyty i komunikacja z osobami zaangażowanymi
bezpośrednio i pośrednio w imieniu kierownictwa wyższego szczebla
ośrodka szkoleniowego (CFA).
Komunikacja w różnych sytuacjach i utrzymywanie relacji
zawodowych
 Aktualizacja pomocy i narzędzi do kursów z praktykami po
przeprowadzeniu rozmów z zaangażowanymi firmami.
 Komunikacja w miejscu publicznym.
 Wykorzystywanie narzędzi komunikacji multimedialnej.
 Pełnienie aktywnej roli na seminariach krajowych.
 Uczestnictwo w forach i innych spotkaniach zawodowych.
 Przegląd sprawozdania (technika
Vermersch)
Komunikacja z firmami i kierownikami praktykantów
 Utrzymywanie dobrego kontaktu z kierownikami praktykantów w celu
zapewnienia spójności kursu z praktykami i dostosowania materiałów
oraz procedur do potrzeb praktykantów i kursantów, tym samym
poprawiając ogólną skuteczność.
 Uczestnictwo w inicjatywach szkolenia wewnętrznego w dziedzinie
 Wnoszenie wkładu do sposobów komunikacji i przekazywania
informacji nakierowanych na osoby dorosłe i młode, rodziny
i firmy, jak również doradców zawodowych.
 Przyczynianie się do promocji szkolenia zawodowego w pracy w branży
budowlanej (BTP) oraz samej instytucji zawodowej, głównie przez
uczestnictwo w pracy potrzebnej do realizacji wszelkich wydarzeń
wewnętrznych i zewnętrznych organizowanych przez instytucję.
zawodowej trenera.
 Umowa w sprawie praktyk
Nauczanie i instruktaż podczas kursu
z praktykami: przydział ról
 i obowiązków
 Branża zawodowa, Krajowy Komitet
Koordynacji i Praktyk
w Branży
Budowlanej (CCCA-BTP) oraz sieci
branży budowlanej
 Parytet w reprezentacji i lokalne
stowarzyszenia
29
30
Research Raport No. 1
3.3. Rumunia - Opis zawodu: Monter systemu suchej zabudowy (TSSZ)
w zakresie WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I KOMPETENCJI (Rumuński
standard kwalifikacji nr 713406/2004)
WIEDZA
1. Identyfikacja
zadań w zespole.
2. Praca nad
realizacją
obowiązków
zespołu.
KOMPETENCJE
PODSTAWOWE
1. Identyfikacja
zadań do
wykonania.
2. Opracowanie
harmonogramu
programu w
zakresie zadań do
wykonania.
3. Weryfikacja
i przegląd
programu.
UMIEJĘTNOŚCI
1.1. Zadania identyfikuje się zgodnie
z informacjami z autoryzowanych źródeł.
1.2. Poszczególne zadania identyfikuje/ustala się
zgodnie z zadaniami zespołu i wskazówkami
kierownika.
1.3. Parametry działania są wyrażone w sposób
jasny i terminowy.
2.1. Zadania zespołu są realizowane
z zachowaniem parametrów ustalonych
przez wszystkich członków zespołu.
2.2. Zadania zespołu są realizowane poprzez
zaangażowanie wszystkich jego członków.
2.3. Praca zespołu jest realizowana
z poszanowaniem praw i opinii członków
innych zespołów.
2.4. Reguły i terminy prac są przestrzegane
zgodnie z rolami i obowiązkami członków
zespołu.
1.1. Zadania są zidentyfikowane prawidłowo.
1.2. Etapy prac są zidentyfikowane prawidłowo
względem złożoności pracy do wykonania.
1.3. Zadania są dokładnie zidentyfikowane
zgodnie z ich ważnością.
1.4. Wyjaśnianie wszelkich nieporozumień
dotyczących zadań, procedur, instrukcji
następuje w odwołaniu do właściwych osób.
2.1. Praca programowa jest prawidłowo określona
względem etapów pracy.
2.2. Praca programowa jest wykonana w sposób
odpowiedzialny, aby wywiązać się
z narzuconych terminów.
2.3. Praca programowa jest dokładnie
przygotowana, co wymaga świadomości
wszelkich nieprzewidzianych zdarzeń, które
mogą nastąpić.
2.4. Planowanie własnej pracy wymaga
uwzględnienia istniejącego planowania we
wszystkich obszarach pracy.
2.5. Program jest dokładnie przygotowany
z uwzględnieniem kwestii priorytetowych.
3.1. Program jest dokładnie sprawdzany w celu
zapewnienia zgodności z celami.
3.2. Program jest przeglądany etapami,
z uwzględnieniem sytuacji mających miejsce
podczas uczenia się.
3.3. Skorygowane terminy są powiązane ze
KOMPETENCJE
1. Praca w zespole
2. Identyfikacja
i planowanie
zadań
1. Przekazuje
i otrzymuje
informacje.
2. Uczestniczy
w dyskusjach
grupowych na
tematy zawodowe
w celu osiągnięcia
oczekiwanych
wyników pracy.
1. Stosuje cztery
podstawowe
działania
z liczbami
całkowitymi.
2. Wykonywanie
prostych obliczeń
z ułamkami
zwykłymi
i dziesiętnymi.
2.1. Używanie prostych obliczeń z ułamkami
z zastosowaniem czterech podstawowych
działań arytmetycznych.
2.2. Prawidłowo przekształca ułamki zwykłe na
dziesiętne.
3. Podstawowe
jednostki miary.
3.1. Używanie prawidłowych obliczeń w celu
ustalenia powierzchni, obwodu, wagi,
objętości projektowanego obszaru.
3.2. Prawidłowe wykonywanie działań
z jednostkami miary.
WIEDZA
KOMPETENCJE
OGÓLNE DLA
ZAWODU
wszystkimi wdrożonymi fazami.
1.1. Identyfikuje i stosuje prawidłowe źródła
informacji.
1.2. Informacje o zadaniach, procesach pracy
i wydarzeniach są selekcjonowane
i analizowane.
1.3. Demonstruje umiejętność adaptacji
i komunikacji w zależności od sytuacji i relacji
z rozmówcą.
1.4. Wybiera prawidłowy sposób komunikacji.
1.5. Przedłożone informacje są odpowiednie,
zwięzłe, aktualne i zapisane językiem
technicznym.
1.6. Informacje dodatkowe uzyskuje się poprzez
odpowiednie i logiczne pytania.
2.1. Problemy zawodowe są rozwiązywane na
podstawie dyskusji akceptowanych przez
wszystkich członków grupy.
2.2. W komunikacji związanej z zadaniami pracy
używa terminologii z danej dziedziny.
2.3. Wnosi konstruktywny wkład w proces pracy.
2.4. Podczas dyskusji odbywających się w grupie
prawo innych uczestników do własnej opinii
jest szanowane.
1.1. Używa prostych obliczeń: dodawanie,
odejmowanie, mnożenie i dzielenie.
1.2. Wyniki obliczeń są zawsze sprawdzane.
1. Identyfikacja
zasad
bezpieczeństwa.
UMIEJĘTNOŚCI
1.1. Znajomość prawa BHP.
1.2. Identyfikacja symboli oraz/lub znaków
odnoszących się do bezpieczeństwa.
1.3. Identyfikacja i używanie sprzętu
i narzędzi ochrony osobistej.
3. Komunikacja
interaktywna
w miejscu pracy
4. Wykonywanie
prostych działań
matematycznych
KOMPETENCJE
5. Stosowanie zasad
bezpieczeństwa.
32
2.1. Nauka i wdrożenie zasad
2. Stosowanie zasad
BHP.
3. Stosowanie zasad
bezpieczeństwa.
4. Pracownicy muszą
zgłaszać
zagrożenia
pojawiające się w
miejscu pracy.
5. Stosowanie
procedur
dotyczących
sytuacji
awaryjnych i
ewakuacji.
1. Identyfikacja
podstawowych
materiałów.
2. Przygotowanie
niezbędnych
materiałów.
bezpieczeństwa stosownie do
konkretnego miejsca pracy.
2.2. Nauka procedur bezpieczeństwa poprzez
uczestnictwo w regularnych szkoleniach.
2.3. Sprzęt ochrony osobistej jest kompletny.
2.4. Sprzęt ochrony osobistej jest
konserwowany zgodnie z procedurą na
danym stanowisku.
2.5. Prawidłowa nauka sposobów udzielania
pierwszej pomocy.
3.1. Nauka i wdrożenie zasad
bezpieczeństwa stosownie do
konkretnego miejsca pracy.
3.2. Nauka zasad bezpieczeństwa poprzez
uczestnictwo w regularnych briefingach
i poprzez zastosowania praktyczne.
4.1. Potencjalne zagrożenia są szybko
identyfikowane i niezwłocznie zgłaszane
osobom upoważnionym na mocy
określonych procedur w miejscu pracy.
4.2. Stan techniczny sprzętu ochrony
osobistej i gaśnicy jest okresowo
sprawdzany zgodnie z określonymi
zasadami i zgłaszany urzędnikom.
5.1. Wypadek sygnalizuje się poprzez szybki
kontakt z osobami upoważnionymi
zgodnie z określonymi procedurami.
5.2. Pierwszej pomocy przedmedycznej
udziela się szybko i prawidłowo,
odpowiednio do rodzaju wypadku.
5.3. Działania w sytuacjach awaryjnych
i w razie ewakuacji wykonuje się szybko
i spokojnie, przestrzegając określonych
procedur w miejscu pracy.
5.4. Podczas interwencji używa się sprzętu
ochrony osobistej.
1.1. Materiały są prawidłowo
identyfikowane w zależności od rodzaju
wykonywanej pracy.
1.2. Identyfikacja materiałów, które nie
odpowiadają specyfikacji technicznej.
2.1. Materiały są wybierane z
uwzględnieniem jakości materiałów
i złożoności pracy.
2.2. Niezbędne materiały są ustalane
w zależności od rodzaju pracy.
2.3. Ilość materiałów wyznacza się
w oparciu o prawidłowe obliczenia na
podstawie projektu.
2.4. Obliczona ilość materiałów jest
6. Ustalenie
niezbędnych
materiałów
używanych do
montażu systemu
suchej zabudowy
33
1. Identyfikacja
zasad wykonania
technicznego i
kontroli jakości.
2. Sprawdzenie
wyników działań.
3. Naprawa braków.
4. Wzięcie
odpowiedzialności
za jakość
wykonanej pracy.
WIEDZA
1. Identyfikacja
szczegółów
technicznych i
procesu
technologicznego.
KOMPETENCJE
SZCZEGÓLNE
DLA ZAWODU
2. Kontrola i
dostosowanie
parametrów
technologicznych
do określonych
warunków w
miejscu pracy.
1. Identyfikacja
szczegółów
dotyczących
dokładnie sprawdzana.
2.5. Ilość materiałów odpowiada jakości
wykonywanej pracy.
1.1. Reguły wykonania technicznego
i kontroli jakości są identyfikowane
zgodnie z konkretną pracą.
1.2. Procedury konkretnego zapewnienia
jakości są identyfikowane dla każdego
rodzaju powłoki.
2.1. Dokładne porównanie wyników
z wymogami projektowymi oraz
ewentualne zaproponowanie działań
naprawczych.
2.2. Braki w jakości i ich przyczyny są
w pełni niezwłocznie zgłaszane.
3.1. Niezwłoczna i odpowiedzialna naprawa
usterek.
3.2. Dokładne sprawdzenie jakości
z zachowaniem profesjonalizmu.
4.1. Prace są wysokiej jakości i zgodne
z dokumentacją techniczną.
4.2. Stałe usuwanie usterek i zmniejszanie
ich wpływu na ogólną jakość.
UMIEJĘTNOŚCI
1.1. Szczegółowe określenie sposobu
montażu systemu suchej zabudowy przy
użyciu dokumentacji budowlanej.
1.2. Wpływ parametrów procesu na efekt
końcowy jest wyraźnie określony przez
dokładne dobranie technologii.
1.3. Stosowany sprzęt roboczy jest
sprawdzany pod względem celów
funkcjonalnych i konstrukcyjnych.
1.4. Parametry techniczne prawidłowego
wykonania są identyfikowane.
2.1. Stopień pogorszenia jakości ścian i
sufitu sprawdza się z rozeznaniem w celu
wykonania odpowiedniej konstrukcji
metalowej.
2.2. Płaskość ścian konstrukcji jest dokładnie
sprawdzana, wraz z zespołem.
2.3. Konstrukcja uchwytu metalowego lub
drewnianego jest dokładnie sprawdzana.
2.4. Kontrola przyczepności konstrukcji
stalowej lub drewnianej zgodnie z
procedurą pracy, wraz z zespołem.
1.1. Cechy konstrukcyjne i funkcjonalne
obszaru pracy, kolejność ich
opracowania, warunki techniczne
wykonania i kontrola jakości pracy są
7. Zastosowanie
procedur
technicznych do
wdrożenia i kontroli
jakości
KOMPETENCJE
8. Określenie kroków
procesu
technologicznego
9. Przygotowanie do
montażu
34
procesu pracy.
2. Sprawdzenie
funkcjonalności
sprzętu.
3. Otrzymywanie
niezbędnych
materiałów.
1. Wykonanie
ścianek
działowych.
2. Montaż płyt
gipsowo-kartonowych na
konstrukcji
metalowej lub
prawidłowo określone wraz ze
wszystkimi niezbędnymi szczegółami.
1.2. Instrukcje, ustalenia związane z pracą,
specyfikacje z dokumentacji wykonania
technicznego należy ustalić i w razie
możliwości wyjaśnić.
2.1. Dokładne i odpowiedzialne sprawdzenie
funkcjonalności i integralności sprzętu.
2.2. Niezgodności odkryte w sprzęcie
roboczym są naprawiane zgodnie
z procedurami pracy.
2.3. O niezgodnościach informuje się
właściwego kierownika.
3.1. Niezbędny materiał jest dostarczony
zgodnie z dokumentacją techniczną.
3.2. Jakość otrzymanych materiałów jest
zweryfikowana względem certyfikatów
jakości.
3.3. Kształt i wymiary płyt i profilów są
sprawdzone przy użyciu narzędzi w celu
wykrycia wszelkich wad fabrycznych.
3.4. Spoiny między płytami są dokładnie
badane i w razie konieczności usterki są
naprawiane.
3.3. Znalezione niezgodności są naprawiane
przez cały zespół.
1.1. Narysowanie punktu zakładki odbywa
się zgodnie z procedurami pracy.
1.2. Montaż konstrukcji wspierającej odbywa
się zgodnie z wymaganym rodzajem
powłoki.
1.3. Montaż instalacji elektrycznych,
ogrzewania, hydrauliki, klimatyzacji jest
realizowany prawidłowo, w etapach
opisanych w procesie technologicznym
i z użyciem odpowiednich narzędzi.
1.4. Montaż drzwi/okien jest realizowany
w miejscach wskazanych w projekcie
koncepcyjnym, z zachowaniem
wymogów specyfikacji termicznej
i dźwiękowej.
1.5. Montaż jest realizowany zgodnie
z wyznaczonymi terminami.
1.6. Tymczasowy montaż płyt gipsowokartonowych na konstrukcji jest
realizowany zgodnie z procedurą.
2.1. Konstrukcja ścian jest wykonywana
z użyciem odpowiednich narzędzi, wraz
z całym zespołem.
2.2. Umiejscowienie i zabezpieczenie
konstrukcji metalowej lub drewnianej
10. Montaż
systemu suchej
zabudowy
35
drewnianej.
3. Montaż płyt
gipsowokartonowych
materiałami
klejącymi.
4. Kontrola montażu
systemu suchej
zabudowy.
1.
Montaż
gipsowokartonowych
konstrukcji
metalowej
drewnianej.
płyt
na
lub
2. Montaż mineralnego
sufitu kasetonowego.
jest realizowane zgodnie z rodzajem
pracy.
2.3. Montaż innych instalacji jest
realizowany przed zamocowaniem płyt
do konstrukcji, z użyciem narzędzi
określonych dla danej instalacji.
2.4. Izolacje termiczne i akustyczne są
montowane w wolnej przestrzeni,
w czasie określonym w dokumentacji
i po przeprowadzeniu wszelkich
niezbędnych kontroli.
2.5. Mocowanie płyt gipsowo-kartonowych
do konstrukcji jest realizowane zgodnie
z kartami kontrolnymi dla technologii.
3.1. Ściana, na której ma zostać
zamontowana płyta, jest sprawdzana pod
względem płaskości, pionowości i osi
geometrycznych.
3.2. Ściany są stawiane zgodnie z procedurą
pracy, wraz z zespołem i z użyciem
określonych narzędzi.
3.3. Montaż płyt jest realizowany za pomocą
substancji klejącej do płyt/suchego
tynku, z uwzględnieniem umieszczenia
substancji klejącej na ścianie i płycie.
4.1. Wykończona ściana jest sprawdzana pod
kątem twardości, płaskości, pionowości
i osi geometrycznych.
4.2. Płaskość i pionowość są sprawdzane
w odniesieniu do dokumentacji zadań,
z uwzględnieniem zaleconych limitów
odchyleń.
1.1. Konstrukcja sufitu jest wykonywana z użyciem
odpowiednich narzędzi, wraz z całym zespołem.
1.2. Umiejscowienie i zabezpieczenie konstrukcji
metalowej lub drewnianej jest realizowane stosownie
do rodzaju sufitu.
1.3. Izolację termiczną i akustyczną wykonuje się starannie
pod powierzchnią sufitu, przed przymocowaniem płyt
do konstrukcji.
1.4. Przymocowanie płyt gipsowo-kartonowych do
konstrukcji jest w pełni wykonane po kontroli instalacji
elektrycznej / wentylacji.
1.5. Przymocowanie płyt gipsowo-kartonowych do
konstrukcji jest realizowane zgodnie z kartami
kontrolnymi dla technologii.
2.1. Montaż profilów określonych dla sufitu jest
realizowany poprzez prawidłowe umiejscowienie
narożnika ściany i spięcie profilów razem.
2.2. Montaż płyt mineralnych jest realizowany poprzez
11. Montaż
systemów
sufitów
podwieszanych
36
3.
Montaż
aluminiowych
profilów sufitów.
4. Kontrola pracy.
1. Wykończenie spoin.
2.
Kontrola
spoin
wykończeniowych.
umieszczenie ich w odpowiednich miejscach
w konstrukcji.
3.1. Krzyżowa konstrukcja pośrednia jest wykonywana
starannie, z użyciem specjalnych narzędzi
pozwalających na dalsze spinanie profilów.
3.2. Sufit jest wykonywany poprzez prawidłowe spięcie
profilów aluminiowych na krzyżowej konstrukcji
pośredniej.
3.3. Głowy profilów są mocowane na obwodzie sufitu
z użyciem łączników narożnika.
4.1. Twardość konstrukcji stalowej jest sprawdzana pod
względem wymogów technologicznych.
4.2. Wykończony sufit jest sprawdzany pod kątem
twardości, płaskości, pionowości i osi geometrycznych.
1.1. Polerowanie spoin płyt jest wykonywane w sposób
prawidłowy, kompletny i z użyciem odpowiednich
narzędzi.
1.2. Taśma typu rzep jest starannie aplikowana przed
wykończeniem spoin.
1.3. Taśma typu rzep jest prawidłowo aplikowana w celu
zapewnienia odporności materiału wypełniającego.
1.4. Wykończenie spoiny podkładem jest wykonywane
uważnie i prawidłowo, przy dokładnym usunięciu
nadmiaru materiału.
1.5. Wykończenie spoiny jest wykonywane zgodnie
z procedurą w celu osiągnięcia płaskości dwóch płyt.
2.1. Dokładne sprawdzenie aspektów wizualnych spoin.
2.2. Gładkość krawędzi sprawdza się pod kątem
wizualnym/zachowania poziomu, eliminując
odchylenia od płaskości.
2.3. Niezgodności są naprawiane.
12. Spoiny
wykończeniowe
37
OPIS FUNKCJI TRENERA W ZAKRESIE
WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I KOMPETENCJI w celu prowadzenia
szkoleń maks. na poziomie 5 EQF
Rumuński standard kwalifikacji nr 241205/2007
WIEDZA
KOMPETENCJE
SZCZEGÓLNE
DLA ZAWODU
Zawodowa kadra
szkoleniowa
1. Określenie celów
szkoleniowych
2. Projekt działań
szkoleniowych
3. Budowanie
sytuacji uczenia
się
UMIEJĘTNOŚCI
1.1. Cele odpowiadają wiedzy i umiejętnościom i są
zgodne z wymogami podstawowymi dla zawodu.
1.2. Cele operacyjne są sformułowane w kategoriach
efektów uczenia się – co uczestnicy szkolenia
będą potrafić zrobić pod koniec szkolenia.
1.3. Cele operacyjne są odpowiednie względem cech
indywidualnych uczestników szkolenia.
1.4. Cele operacyjne są odpowiednie względem
potrzeb trenera.
2.1. Działania szkoleniowe zdefiniowano zgodnie
z zestawem celów operacyjnych.
2.2. Działania szkoleniowe dopasowano do cech
indywidualnych uczestników.
z wielkością grupy szkoleniowej.
z zasobami dostępnymi dla dostawcy szkolenia.
2.5. Treści edukacyjne odpowiadają celom uczenia
się.
2.6. Działania szkoleniowe zorganizowano
w kolejności od prostych do złożonych, aby
zapewnić osiągnięcie celów.
3.1. Zaprojektowane sytuacje uczenia się, materiały
i sprzęt są odpowiednie względem zamierzonych
celów i umiejętności.
3.2. Metody i narzędzia oceny pasują do
realizowanego zestawu sytuacji uczenia się.
3.3. Metody i narzędzia oceny odpowiadające
potrzebom grupy docelowej.
3.4. Bariery szkoleniowe – związane z warunkami
szkolenia lub jego uczestnikami – są
identyfikowane, oceniane, a ich wpływ należy
ograniczyć.
KOMPETENCJE
1. Przygotowanie
szkolenia
38
4. Organizacja
działań
szkoleniowych.
5. Organizacja
przestrzeni
szkoleniowej.
6. Przygotowanie
materiałów
szkoleniowych
i pomocniczych.
4.1. Zapewnione warunki szkolenia są zgodne
z przepisami prawa i programem szkolenia.
4.2. Warunki szkolenia odpowiadają cechom
indywidualnym uczestników.
4.3. Sprzęt i niezbędne materiały są dostępne, gdy ich
użycie w procesie szkolenia jest konieczne.
4.4. Wykorzystane materiały wizualne są widoczne
i atrakcyjne.
4.5. Zasoby i materiały szkoleniowe są dostępne dla
uczestników szkolenia.
5.1. Miejsce prowadzenia każdego działania
szkoleniowego jest wybierane i organizowane
zgodnie z celami i kompetencjami do zdobycia.
5.2. Aranżacja przestrzeni do pracy ułatwia
komunikację między uczestnikami oraz między
uczestnikami i trenerem.
5.3. Miejsce szkolenia jest wyraźnie wyodrębnione
względem miejsca przerw i relaksu.
5.4. Uczestnicy mają dostęp do infrastruktury
szkoleniowej: łazienki, toalety, miejsc, w których
można usiąść.
5.5. Sprzęt i materiały niezbędne do każdego działania
szkoleniowego są dostępne od początku programu
szkolenia przez cały czas jego trwania.
5.6. Sprzęt jest sprawdzany przed rozpoczęciem
działania.
6.1. Kurs jest dostosowany do potrzeb i cech grupy
docelowej.
6.2. Informacje zawarte w materiałach szkoleniowych
i pomocniczych są aktualne i wystarczające do
osiągnięcia proponowanych celów szkoleniowych.
6.3. Treść szkolenia i wsparcie materiałów
pomocniczych jest odpowiednie względem celów
i docelowych umiejętności.
39
WIEDZA
KOMPETENCJE
SZCZEGÓLNE
DLA ZAWODU
Zawodowa kadra
szkoleniowa
1. Informowanie
uczestników
o działaniach
szkoleniowych.
2. Motywacja
uczestników.
3. Ułatwianie
działań
związanych z
uczeniem się.
UMIEJĘTNOŚCI
1.1. Uczestnicy są poinformowani o programie
szkolenia i codziennych/cotygodniowych
działaniach.
1.2. Uczestnicy są poinformowani o celach
szkoleniowych i metodach oceny.
1.3. Uczestnicy są poinformowani o przestrzeni do
uczenia się w ramach szkolenia i dostępnej
infrastrukturze.
1.4. Uczestnicy są poinformowani o konkretnych
warunkach szkolenia w zakresie BHP
i bezpieczeństwa pożarowego.
2.1. Konkretne zadania są dostosowane do
konkretnych uczestników.
2.2. Zadania są jasno sformułowane.
2.3. Zachowanie trenera jest dostosowane do
indywidualnych i grupowych cech
uczestników.
2.4. Kontakt wzrokowy trenera z uczestnikami jest
zachowany przez cały czas trwania działań
szkoleniowych.
2.5. Uczestników zachęca się do wykazywania się
inicjatywą i otwartego wyrażania opinii,
dylematów oraz stanów emocjonalnych.
2.6. W procesie szkoleniowym wykorzystuje się
doświadczenie osobiste uczestników.
2.7. Zachęca się do samooceny.
2.8. Szczególną uwagę poświęca się potrzebom
uczestników i ich specjalnym potrzebom w
zakresie uczenia się.
3.1. Ubranie trenera jest odpowiednie dla sytuacji
uczenia się.
3.2. Przestrzega się zatwierdzonego programu
pracy, z wyjątkiem przypadków siły wyższej.
3.3. Pojedyncze jednostki lub grupy są formowane
zgodnie z prawem.
3.4. Uczestników zachęca się do postawy
proaktywnej.
3.5. Stosowane metody, techniki i procedury
szkoleniowe są odpowiednie do
przeprowadzenia konkretnego programu
szkoleniowego.
3.6. Metody, techniki i procedury szkoleniowe są
skutecznie dostosowane do cech
indywidualnych uczestników.
3.7. Trener oferuje wszystkim uczestnikom
możliwość praktykowania umiejętności
i zastosowania zdobytej wiedzy.
3.8. Podczas szkolenia przestrzega się zasad
KOMPETENCJE
2. Przygotowanie
działań
szkoleniowych
40
bezpieczeństwa fizycznego uczestników, norm
bezpieczeństwa, BHP i PSI.
4. Rozwiązywanie
konfliktów.
5. Zapewnienie
uczestnikom
szkolenia
informacji
zwrotnej.
4.1. Konflikty między uczestnikami są szybko
identyfikowane i rozwiązywane, zgodnie
z zasadą obopólnej korzyści.
4.2. Rozwiązywanie konfliktów przebiega
z uwzględnieniem cech osób w nie
zaangażowanych.
4.3. W stosownych przypadkach trener prosi inne
osoby lub instytucje o pomoc w
rozwiązywaniu konfliktów.
5.1. Zachowania wskazujące na osiągnięcie
celów są identyfikowane i rejestrowane.
5.2. Uczestnicy stale otrzymują informacje
o celach i docelowych umiejętnościach.
5.3. Uczestnicy są informowani o swoim
zachowaniu wskazującym na osiągnięcie
celów.
5.4. Uczestnicy są angażowani w zapewnienie
współuczestnikom informacji zwrotnej.
5.5. Nauczyciel stosuje metody i narzędzia oceny
omawiane z uczestnikami.
5.6. Informacjom zwrotnym dostarczanym
podczas szkolenia towarzyszą pozytywne
zachęty, a unika się bezpośredniej krytyki.
5.7. Informacjom zwrotnym na koniec kursu
towarzyszą zalecenia pod kątem dalszego
rozwoju.
41
WIEDZA
KOMPETENCJE
SZCZEGÓLNE
DLA ZAWODU
Zawodowa kadra
szkoleniowa
1. Zastosowanie
narzędzi oceny.
2. Organizacja
sesji oceny.
3. Zapisywanie
wyników
ewaluacji
i opracowanie
raportu
programowego.
1. Zachęcanie do
refleksji
osobistej
i szkolenia we
własnym
zakresie.
UMIEJĘTNOŚCI
1.1. Ocenę uczestników uzyskuje się za pomocą
metod i narzędzi zalecanych w programie
szkoleniowym.
1.2. Zasadnicze zachowania wskazujące osiągnięcie
celów są identyfikowane w zachowaniu
uczestników.
1.3. Uczestnicy są poinformowani o metodach oceny
na początku każdego testu.
1.4. Uczestnikom oferuje się pomoc w użyciu
narzędzi ewaluacji przez cały czas trwania
ewaluacji.
1.5. Uczestników informuje się o próbkach ewaluacji
użytych w czasie programu szkoleniowego i na
jego koniec.
1.6. Próbki ewaluacji stosuje się z uwzględnieniem
ogólnych zasad ocen.
1.7. Próbki ewaluacji stosuje się z uwzględnieniem
indywidualnych cech uczestników.
1.8. Uczestnicy otrzymują od trenera informacje
zwrotne o wynikach ewaluacji zgodnie z celami
szkoleniowymi.
1.9. Trener opracowuje i stosuje narzędzia
kształtujące ocenę omawiane/negocjowane
z uczestnikami.
2.1. Sesje ewaluacji są organizowane zgodnie
z prawem.
2.2. Sesje ewaluacji są organizowane zgodnie
z zasadami funkcji trenera.
2.3. Wykorzystane instrumenty oceny są wstępnie
wypróbowane.
2.4. Zastosowane narzędzia oceny są dostosowane do
uczestników o specjalnych potrzebach.
3.1. Zapisywanie wyników ewaluacji odbywa się
w uzgodnionym formacie w nawiązaniu do
wymogów prawnych.
3.2. Zapisy ocen są wypełnione zgodnie
z obowiązującym prawem.
3.3. Forma prawna i treść sprawozdania z ewaluacji są
zgodne z obowiązującym prawem i wymogami
dostawcy szkolenia.
3.4. Sprawozdanie z ewaluacji jest spójne z zasadami
i wymogami dostawcy szkolenia.
1.1. Uczestnicy mają regularne możliwości
demonstrowania swojego doświadczenia
praktycznego.
1.2. Uczestnicy są zachęcani do krytycznej refleksji
na temat kursów oraz do wyrażania osobistej
opinii.
1.3. Uczestnicy mają możliwość wyrażenia swojej
KOMPETENCJE
3. Ewaluacja
kursantów
4. Specjalne metody
i techniki
w zakresie
kształtowania
42
2. Wspieranie
uczenia się
przez dynamikę
grupy.
3. Praca
zespołowa
z innymi
trenerami
i osobami
stanowiącymi
zasoby.
4. Elastyczne
podejście do
sytuacji
szkoleniowych.
5. Rozwój
kompetencji
ogólnych.
niezależności poprzez badanie i praktykę
indywidualną lub prowadzoną przez grupę we
własnym zakresie.
1.4. Zachęca się do rozwoju języka branżowego.
1.5. Używa się głównie metod i technik komunikacji
perswazyjnej.
2.1. Zachęca się do pracy w zespole i samoorganizacji
zespołu.
2.2. Metody wykorzystywane w grupie muszą być
odpowiednie do celów i treści szkolenia.
2.3. Trener zachęca i wspiera grupę studentów
mających trudności w uczeniu się lub praktyczne.
2.4. Osoby o specjalnych potrzebach są łączone
w grupy/zespoły robocze.
2.5. Uczestnicy z doświadczeniem i wiedzą powyżej
średniego poziomu grupy są wykorzystywani jako
zasoby szkoleniowe.
3.1. W stosownych przypadkach programy i sesje
szkoleniowe są projektowane wspólnie z innymi
trenerami.
3.2. Jeżeli to konieczne, rola trenera ulega zmianie
w kierunku szkolenia współtrenera/współfacylitatora.
3.3. Współtrenerom wyznacza się różne etapy procesu
szkoleniowego, zgodnie z ich umiejętnościami
i wynikami.
3.4. Trener zapewnia doradztwo w celu określenia
potrzeb szkoleniowych, opracowania programów
szkoleniowych i oceny szkolenia.
3.5. Trener zapewnia informacje o dokumentach do
certyfikacji po ukończeniu programów
szkoleniowych.
4.1. Procedury szkoleniowe są odpowiednio
zróżnicowane w celu spełnienia
potrzeb/oczekiwań danej osoby czy grupy
trenerów.
4.2. Nieoczekiwane sytuacje i występujące konflikty
są wykorzystywane w celach kształtujących.
4.3. Elementy programu pracy negocjuje się
z uczestnikami dla celów optymalizacji.
4.4. Uczenie się formalne i nieformalne oraz oparte na
metodzie prób i błędów.
4.5. Wyniki oceny kształtującej są wykorzystywane
do doskonalenia procesu szkolenia.
5.1. Trener przestrzega reguł językowych (poprawne,
spójne wyrażanie się).
5.2. Uczestnicy otrzymują wsparcie w zakresie nauki
języka branżowego.
5.3. Uczestnicy otrzymują wsparcie w zakresie
orientacji na rynku pracy i w społeczeństwie.
5.4. Uczestników zachęca się do wykorzystywania
43
różnych mediów i sposobów komunikacji.
5.5. Zachęca się do pracy zespołowej.
5.6. Kursanci i kandydaci na szkolenie otrzymują na
życzenie doradztwo w zakresie dalszego rozwoju
zawodowego.
WIEDZA
Opcjonalnie
Zarządzanie
programem
szkoleniowym
1. Identyfikacja
potrzeb
organizacyjnych.
2. Promocja
programu
szkoleniowego.
UMIEJĘTNOŚCI
KOMPETENCJE
Identyfikacja potrzeb szkoleniowych i zapotrzebowania na
szkolenie przez eksperta ds. szkoleń różnymi metodami
i określonymi instrumentami. Jednocześnie programy
szkoleniowe należy promować na rynku programów
szkoleniowych w celu poinformowania i przyciągnięcia
potencjalnych klientów i beneficjentów.
5. Marketing
szkolenia
Ekspert ds. szkoleń angażuje się w projekt programów
szkoleniowych, zaczynając od celów. Programy szkoleniowe
mają cele i punkty odniesienia opracowane, począwszy od
standardów kwalifikacji i istniejących programów
szkoleniowych. Zaczynając od tych celów, programy dzieli się
na podmoduły.
6. Projekt
programów
szkoleniowych
Przed wdrożeniem programu szkoleniowego należy zapewnić
wszystkie warunki (logistyczne i intelektualne), włącznie
z jeżeli konieczne, infrastrukturą w zakresie transportu,
wyżywienia i zakwaterowania dla uczestników szkolenia lub
trenerów. Dodatkowo program jako całość będzie podlegał
negocjacjom, jeżeli to konieczne, z przedstawicielami
pracodawcy lub dostawcy szkolenia. Jednocześnie należy
uprzednio uzyskać wszelkie upoważnienia prawne niezbędne
do przeprowadzenia szkolenia.
7. Organizacja
programów i staży
Ewaluacja obejmuje cały program szkoleniowy, jak również
trenera. W zależności od wyników ewaluacji program będzie
podlegał przeglądowi, optymalizacji i przystosowaniu do
potrzeb i zapotrzebowania na szkolenie.
8. Ewaluacja,
przegląd
i zapewnienie
jakości
programów
szkoleniowych
1. Ustalenie celów
szkoleniowych.
2. Identyfikacja
zasobów.
3. Projekt
materiałów
szkoleniowych.
4. Ustalenie
strategii i
konstrukcja
programu
1. Negocjacje
dotyczące
programu
szkoleniowego.
2. Opracowanie
jednostek
szkoleniowych.
3. Zapewnienie
dodatkowej
facylitacji.
1. Opracowanie
metod ewaluacji.
44
4. Standard kompetencji zawodowych dla trenera VET w branży budowlanej
w projekcie CertiVET
1. Usytuowanie zawodu w klasyfikacjach
Międzynarodowa Klasyfikacja Standardów Edukacyjnych ISCED 2011:
− poziom 5,
− kategoria 44 (Post-secondary non-tertiary general education),
− podkategoria 444 (Recognised successful completion of a short-cycle tertiary general programme
(or stage) insufficient for level completion)
Międzynarodowy Standard Klasyfikacji Zawodów ISCO-08
− grupa 2424 Training and staff development professionals (Specjaliści ds. szkoleń zawodowych
i rozwoju kadr)
Europejska Rama Kwalifikacji
− poziom 5.
2. Opis zawodu
2.1. Synteza zawodu
Trener kształcenia i szkolenia zawodowego w branży budowlanej uczestniczy w projektowaniu,
organizacji, realizacji i zapewnieniu jakości procesu szkolenia oraz nadawaniu kwalifikacji w ramach
edukacji pozaformalnej i uczenia się w miejscu pracy.
2.2. Opis pracy i sposobu jej wykonywania, obszary występowania zawodu
Trener kształcenia i szkolenia zawodowego w branży budowlanej uczestniczy w identyfikacji potrzeb
szkoleniowych pracowników sektora budowlanego, tworzeniu programów nauczania, materiałów
dydaktycznych i opracowań metodycznych specyficznych dla określonych zawodów budowlanych, a także
podejmuje działania promocyjne i upowszechniające ofertę szkoleniową połączoną z nadawaniem
kwalifikacji w branży budowlanej. Jego wkład w dokumentację zajęć edukacyjnych powinien
w szczególności przejawiać się w dostosowywaniu treści kształcenia do wymagań stanowisk pracy
w przedsiębiorstwach budowlanych. Powinien także zadbać, aby stanowiska dydaktyczne
w przedsiębiorstwie budowlanym spełniały wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy oraz możliwości
rozwojowe młodocianych pracowników i osób dorosłych.
Do zadań trenera kształcenia i szkolenia zawodowego w branży budowlanej należy także egzaminowanie,
udzielanie porad i konsultacji nauczycielom, wykładowcom i instruktorom, uczestniczenie
w przygotowaniu, opiniowaniu i udostępnianiu uczniom i słuchaczom materiałów metodycznych i pomocy
dydaktycznych wspierających zarówno uczenie się w grupie, jak i samokształcenie.
45
Trener kształcenia i szkolenia zawodowego w branży budowlanej może prowadzić również zajęcia
indywidualne (mentoring, doradztwo zawodowe) lub będące fragmentem większego programu nauczania.
W działalności dydaktycznej trener kształcenia i szkolenia zawodowego w branży budowlanej stosuje,
w zależności od grupy wiekowej, zasady związane z uczeniem osób dorosłych oraz młodzieży. Zna
i stosuje strategie nauczania i uczenia się, aktywizujące i praktyczne metody nauczania i uczenia się oraz
procedury i narzędzia ewaluacji pedagogicznej. Przy tworzeniu oferty programowej wykorzystuje metody
i narzędzia analizy potrzeb szkoleniowych oraz opisy wymagań kwalifikacyjnych i kompetencyjnych dla
zawodów branży budowlanej. Jest także aktywnym promotorem szkoleń zawodowych połączonych ze
zdobywaniem nowych lub poszerzaniem posiadanych kompetencji i kwalifikacji.
Trener prowadzi zajęcia na rzeczywistych stanowiskach pracy w przedsiębiorstwie o budowlanym profilu
działalności, a także w pracowniach, warsztatach i centrach praktycznej nauki zawodu. Celem zajęć
w obszarze edukacji pozaformalnej i nieformalnym uczeniu się może być przysposobienie nowo
zatrudnionego pracownika do pracy na stanowisku, zapoznanie pracownika z nową technologią,
materiałami, narzędziami i sposobami pracy, uzupełnienie braków w kompetencjach zawodowych
pracownika, rozwiązywanie indywidualnych problemów związanych z funkcjonowaniem w środowisku
pracy. W obszarze edukacji formalnej może być zatrudniony w szkole zawodowej lub ośrodku kształcenia
zawodowego na stanowisku nauczyciela/instruktora praktycznej nauki zawodu branży budowlanej, gdzie
w szczególności będzie uczestniczył w realizacji programu praktycznej nauki zawodu i praktyk
uczniowskich. W systemie rzemiosła może prowadzić zajęcia praktycznej nauki zawodu w zakładzie
rzemieślniczym, w ramach przygotowania zawodowego rzemieślników do wykonywania określonego
zawodu branży budowlanej.
2. Wykształcenie i uprawnienia niezbędne do podjęcia pracy w zawodzie
Trener kształcenia i szkolenia zawodowego w branży budowlanej jest przygotowanym teoretycznie
i posiadającym doświadczenie praktyczne specjalistą w zawodzie i specjalności budowlanej, w której
prowadzi zajęcia edukacyjne. Jego wiedza, umiejętności, kompetencje społeczne oraz doświadczenie
zawodowe są adekwatne do problematyki prowadzonych zajęć i powinny być w odpowiedni sposób
udokumentowane. Minimalne wykształcenie i kwalifikacje zapewniają dyplom i tytuł technika lub mistrza
w zawodzie branży budowlanej (poziom 4. i 5. Europejskiej Ramy Kwalifikacji). Dodatkowo staż pracy
trenera w budownictwie nie powinien być mniejszy niż 10 lat, w tym w specjalności, w której prowadzi
zajęcia nie mniej niż 5 lat. W przypadku posiadania wykształcenia wyższego na kierunku budowlanym
(poziom 6. i 7. Europejskiej Ramy Kwalifikacji) obowiązkowy staż pracy w budownictwie powinien
wynosić co najmniej 5 lat. Minimalne uprawnienia do nauczania w systemie formalnym zapewni
ukończenie kursu kwalifikacyjnego z zakresu przygotowania pedagogicznego i związanej z nim praktyki
pedagogicznej. W systemie pozaformalnym wymóg ten nie jest obligatoryjny, ale pożądany z uwagi na
dobro uczniów i słuchaczy.
3. Możliwości rozwoju zawodowego, potwierdzanie/walidacja kompetencji
W zawodzie trenera kształcenia i szkolenia zawodowego w branży budowlanej istnieje możliwość
rozwijania kompetencji z ukierunkowaniem na: działalność dydaktyczną w formach zorganizowanych
(prowadzenie wykładów, ćwiczeń, treningów) zarówno formalnych, jak i pozaformalnych, prowadzenie
zajęć w obrębie przedsiębiorstwa na stanowiskach pracy, działalność wspierającą uczniów i słuchaczy
w formie konsultacji i doradztwa zawodowego, udzielanie konsultacji i porad innym trenerom,
46
wykładowcom i nauczycielom w zakresie metodyki prowadzenia zajęć i zagadnień merytorycznych,
planowanie, programowanie i ewaluacja zajęć edukacyjnych, organizowanie i kierowanie procesem uczenia
się, kierowanie placówką edukacyjną, badanie potrzeb edukacyjnych i określanie luk kompetencyjnych,
uczestniczenie w pracach zespołów eksperckich tworzących programy nauczania i materiały dydaktyczne,
uczestniczenie w pracach komisji egzaminacyjnych.
W zależności od przyjętych rozwiązań prawnych trener kształcenia i szkolenia zawodowego w branży
budowlanej może być zobligowany do okresowego odnawiania kwalifikacji merytorycznych,
pedagogicznych i trenerskich, w zależności od przyjętego okresu ważności certyfikatu trenera.
Posiadanie łącznych kwalifikacji merytorycznych w branży budowlanej i trenerskich pozwala na
przypisanie dyplomu lub certyfikatu trenera kształcenia i szkolenia zawodowego w branży budowlanej do
co najmniej 5. poziomu Europejskiej Ramy Kwalifikacji.
Potwierdzenie kwalifikacji lub walidację kompetencji trenera kształcenia i szkolenia zawodowego
w branży budowlanej odbywa się w oparciu o wyniki postępowania komisji powołanej przez środowisko
organizacji reprezentujących branżę budowlaną, edukację zawodową oraz otoczenie społeczno-gospodarcze. Podstawą procesu walidacji i certyfikacji mogą być rozwiązania przyjęte w Krajowym
Systemie Kwalifikacji lub inne rozwiązania branżowe i środowiskowe, powstałe np. w oparciu o normę
ISO/IEC 17024:2012 Ocena zgodności − Ogólne kryteria działania różnych rodzajów jednostek
prowadzących certyfikację osób.
4. Zadania zawodowe
Z1. Identyfikowanie i analizowanie potrzeb szkoleniowych pracowników sektora budowlanego.
Z2. Prowadzenie współpracy z ekspertami dziedzinowymi i innymi specjalistami w zakresie organizacji
usług szkoleniowych dla branży budowlanej.
Z3. Projektowanie programu szkolenia dla określonego obszaru działalności budowlanej.
Z4. Opracowanie obudowy dydaktycznej do realizacji określonego programu szkolenia dla pracowników
branży budowlanej.
Z5. Organizowanie środowiska nauczania i uczenia się, w tym pomieszczeń i stanowisk dydaktycznych
wraz z wyposażeniem, zgodnie z przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony środowiska
i przeciwpożarowymi w branży budowlanej.
Z6. Realizacja programu szkolenia z wykorzystaniem metod aktywizujących i nauczania praktycznego
właściwych dla branży budowlanej.
Z7. Prowadzenie zajęć indywidualnych na stanowisku pracy w branży budowlanej, z wykorzystaniem
metod mentoringu, tutoringu, coachingu oraz doradztwa zawodowego.
Z8. Sprawdzanie osiągania efektów kształcenia uczestników szkoleń organizowanych na potrzeby branży
budowlanej z wykorzystaniem metod pomiaru dydaktycznego.
Z9. Dokumentowanie procesu szkoleniowego zgodnie z procedurami obowiązującymi w placówce
świadczącej usługi edukacyjne dla branży budowlanej.
Z10. Uczestniczenie w procesie walidacji i certyfikacji oraz wewnętrznego zapewniania
nadawania kwalifikacji na potrzeby branży budowlanej.
jakości
47
Z11. Prowadzenie ewaluacji szkoleń oraz doskonalenie własnych kompetencji i warsztatu pracy
metodycznej trenera kształcenia i szkolenia zawodowego w branży budowlanej.
Z12. Promowanie i upowszechnianie oferty szkoleń i zasad nadawania kwalifikacji w branży budowlanej.
5. Wykaz kompetencji zawodowych
K1. Planowanie i projektowanie szkoleń zawodowych i innych form doskonalenia kompetencji
pracowników sektora budowlanego.
K2. Organizowanie i prowadzenie zajęć dydaktycznych i doradczych powiązanych z ofertą szkolenia
w określonej dziedzinie budowlanej.
K3. Promowanie i zapewnianie jakości usług szkoleniowych oraz nadawania kwalifikacji w sektorze
budownictwa.
Korelacja zadań zawodowych i kompetencji zawodowych
Zadania zawodowe
Lp.
Kompetencje zawodowe
K1
K2
Z1.
Identyfikowanie i analizowanie potrzeb szkoleniowych pracowników
sektora budowlanego.
X
Z2.
Prowadzenie współpracy z ekspertami dziedzinowymi i innymi
specjalistami w zakresie organizacji usług szkoleniowych dla branży
budowlanej.
X
Z3.
Projektowanie programu szkolenia dla określonego obszaru działalności
budowlanej.
X
Z4.
Opracowanie obudowy dydaktycznej do realizacji określonego programu
szkolenia dla pracowników branży budowlanej.
X
Z5.
Organizacja środowiska nauczania i uczenia się, w tym pomieszczeń
i stanowisk dydaktycznych wraz z wyposażeniem, zgodnie z przepisami
bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony środowiska i przeciwpożarowymi
w branży budowlanej.
X
Z6.
Realizacja programu szkolenia z wykorzystaniem metod aktywizujących
i nauczania praktycznego, właściwych dla branży budowlanej.
X
Z7.
Prowadzenie zajęć indywidualnych na stanowisku pracy w branży
budowlanej, z wykorzystaniem metod mentoringu, tutoringu, coachingu
oraz doradztwa zawodowego.
X
Z8.
Sprawdzanie osiągania efektów kształcenia uczestników szkoleń
organizowanych na potrzeby branży budowlanej z wykorzystaniem metod
pomiaru dydaktycznego.
X
Z9.
Dokumentowanie procesu szkoleniowego, zgodnie z procedurami
obowiązującymi w placówce świadczącej usługi edukacyjne dla branży
budowlanej.
X
K3
48
6.
Z10.
Uczestniczenie w procesie walidacji i certyfikacji oraz wewnętrznego
zapewniania jakości nadawania kwalifikacji na potrzeby branży
budowlanej.
X
Z11.
Prowadzenie ewaluacji szkoleń oraz doskonalenie własnych kompetencji
i warsztatu pracy metodycznej trenera kształcenia i szkolenia zawodowego
X
Z12.
Promowanie i upowszechnianie oferty szkoleń i zasad nadawania
kwalifikacji w branży budowlanej.
X
Relacje między kompetencjami zawodowymi a poziomem kwalifikacji w Europejskiej
Ramie Kwalifikacji
Kompetencje zawodowe trenera kształcenia i szkolenia zawodowego w branży budowlanej spełniają
wymagania deskryptorów poziomu 5. Europejskiej Ramy Kwalifikacji:
Wiedza
Posiada obszerną wiedzę z zakresu budownictwa ogólnego, w tym specjalistyczną, faktograficzną
i teoretyczną wiedzę z zakresu specjalizacji budowlanej, w której prowadzi zajęcia edukacyjne.
W szerokim zakresie zna i rozumie teorie i metody dotyczące programowania, organizowania,
prowadzenia, oceniania i ewaluacji szkoleń w branży budowlanej oraz dostrzega zależności między nimi
z uwzględnieniem różnorodnych uwarunkowań i kontekstów właściwych dla branży budowlanej
i szkoleniowej.
Umiejętności
Prezentuje rozległy zakres umiejętności kognitywnych i praktycznych potrzebnych do kreatywnego
rozwiązywania teoretycznych i praktycznych problemów zawodowych w branży budowlanej i specjalności,
w której prowadzi szkolenia. Potrafi wykonywać zadania edukacyjne samodzielnie, w zmiennych,
przewidywalnych warunkach, rozwiązywać niezbyt złożone i nietypowe problemy dotyczące organizacji
i prowadzenia szkoleń w zmiennych przewidywalnych warunkach, uczyć się samodzielnie, tworzyć
zrozumiałe dla odbiorców wypowiedzi z użyciem specjalistycznej terminologii.
Kompetencje społeczne
Jest gotów do pełnienia funkcji związanych z kierowaniem i nadzorowaniem zarówno w kontekstach pracy
zawodowej w branży budowlanej, jak i związanej z organizowaniem i prowadzeniem szkoleń zawodowych
podlegających nieprzewidywalnym zmianom. Potrafi analizować i rozwijać osiągnięcia pracy własnej oraz
innych osób. Jest przygotowany do podejmowania podstawowych obowiązków zawodowych i społecznych
związanych z organizowaniem i prowadzeniem szkoleń zawodowych. Potrafi kierować niedużym zespołem
w zorganizowanych warunkach, oceniać działania własne i osób oraz zespołów, którymi kieruje
i przyjmować odpowiedzialność za skutki tych działań.
7. Opis kompetencji zawodowych
K1. Planowanie i projektowanie szkoleń zawodowych i innych form doskonalenia kompetencji
49
pracowników sektora budowlanego
− Kierunki i trendy rozwoju kompetencji
zawodowych w sektorze budownictwa.
− Dokumenty opisujące wymagania
kompetencyjne dla pracowników sektora
budownictwa.
− Podstawy prawne dotyczące organizacji
i realizacji szkoleń w branży budowlanej.
− Podstawy andragogiki – uczenia się
dorosłych.
− Metody i narzędzia identyfikacji potrzeb
szkoleniowych pracowników branży
budowlanej.
− Podstawy metodyczne opracowania
programu szkolenia zawodowego dla
specjalistów branży budowlanej.
− Zasady i narzędzia diagnozowania
kompetencji kandydatów do szkolenia.
− Metody i formy organizacyjne szkoleń
zawodowych w branży budowlanej.
− Zasady i formy współpracy z organizatorami
szkoleń zawodowych w branży budowlanej.
− Zasady walidacji programu szkolenia
zawodowego na etapie przedwdrożeniowym.
budowlanej oraz podczas prowadzenia zajęć
dydaktycznych.
− Analizować dostępne raporty z badań
i projektów dotyczących rozwoju kwalifikacji
i kompetencji wymaganych w sektorze
budownictwa.
− Korzystać z otwartych zasobów
zawodoznawczych opisujących wymagania
kwalifikacyjnie i kompetencyjne dla
pracowników sektora budownictwa.
− Dostosowywać ofertę programową do
wymagań regulacji prawnych.
− Identyfikować potrzeby szkoleniowe
indywidualnych osób, przedsiębiorstw,
a także lokalnego rynku pracy.
− Stosować metody i opracowywać narzędzia
badania potrzeb szkoleniowych pracowników
branży budowlanej.
− Analizować wyniki badań potrzeb
szkoleniowych w kontekście tworzenia oferty
programowej.
− Opracowywać, przy współpracy
z organizatorem szkoleń i pracodawcami,
oferty programowe dla kursów
kwalifikacyjnych oraz kursów umiejętności
zawodowych.
− Projektować program szkolenia zawodowego
z wykorzystaniem efektów kształcenia
(wiedza, umiejętności, kompetencje).
− Dobierać optymalne dla danego szkolenia
metody pracy dydaktycznej i formy
organizacyjne zajęć.
− Rozpoznawać zainteresowania i oczekiwania
uczestników szkoleń.
− Oceniać jakość oferty szkoleniowej
z udziałem ekspertów zewnętrznych.
− Określać zasady i warunki wstępne
uczestnictwa w szkoleniu i innych zajęciach
edukacyjnych.
− Planować i opracowywać harmonogram
szkoleń i zajęć edukacyjnych.
− Identyfikować zasoby wymagane do
50
projektowania i wdrażania programu
szkoleniowego.
− Diagnozować kompetencje kandydatów
zakwalifikowanych na szkolenia zawodowe.
− Zadbać o bezpieczne i higieniczne warunki
przebiegu procesu szkolenia i zajęć
edukacyjnych.
− Działa samodzielnie i współdziała w zorganizowanych warunkach podczas projektowania szkoleń
i zajęć edukacyjnych.
− Ponosi odpowiedzialność za jakość projektowanych programów szkoleń i zajęć edukacyjnych.
− Ocenia wpływ przygotowywanych projektów edukacyjnych na potencjalnych uczestników
i środowisko ich pracy.
− Potrafi krytycznie oceniać działania własne jako projektodawcy i organizatora szkoleń i zajęć
edukacyjnych.
K2. Organizowanie i prowadzenie zajęć dydaktycznych i doradczych powiązanych z ofertą
szkolenia w określonej dziedzinie budowlanej
− Procesy poznawcze i emocjonalne w procesie
nauczania i uczenia się.
− Proces grupowy w czasie zajęć edukacyjnych.
− Metodykę pracy dydaktycznej z osobami
dorosłymi.
− Elementy oceny procesu uczenia się.
− Aktywizujące i praktyczne metody, techniki
oraz formy pracy dydaktycznej.
− Zasady komunikowania się podczas zajęć
dydaktycznych.
− Kreatywne rozwiązywanie problemów
w procesie nauczania i uczenia się.
− Sposoby radzenia sobie z trudnym
uczestnikiem szkolenia.
− Podstawy zawodoznawstwa.
− Podstawy mentoringu i doradztwa
zawodowego.
− Zasady udzielania informacji zwrotnej
uczestnikom zajęć dydaktycznych.
− Organizować odpowiednie warunki lokalowe
i dydaktyczno-materialne stosownie do
potrzeb i wymagań uczestników szkoleń
i zajęć edukacyjnych.
− Dobierać aktywizujące i praktyczne metody
i techniki szkolenia stosownie do potrzeb
uczestników.
− Dobierać środki dydaktyczne adekwatnie do
celu i możliwości percepcyjnych uczestników.
− Analizować potrzeby grupy uczestników
celem dostosowania programu
szkoleniowego.
− Opracowywać materiały szkoleniowe dla
uczestników.
− Przygotowywać i przeprowadzać prezentacje
z zakresu posiadanej wiedzy zawodowej
ogólnej i specjalistycznej.
− Obsługiwać środki dydaktyczne niezbędne do
prowadzenia wykładów i ćwiczeń.
− Przygotowywać stanowisko do ćwiczeń
51
− Zasady tworzenia materiałów merytorycznych
i metodycznych oraz środków dydaktycznych.
− Zasady współpracy kadry dydaktycznej
podczas realizacji szkolenia.
− Podstawowe regulacje prawne dotyczące
przeprowadzania egzaminów, wydawania
certyfikatów, świadectw, zaświadczeń.
− Psychologiczne aspekty oceniania
dydaktycznego.
− Zasady i metody pomiaru dydaktycznego.
− Zasady, procedury, metody i kryteria
oceniania oraz egzaminowania uczestników
szkolenia zawodowego.
− Analizę ilościową i jakościową wyników
egzaminowania.
− Sposoby prezentacji wyników
egzaminowania.
− Zasady prowadzenia dokumentacji procesu
szkolenia.
budowlanej.
−
−
−
−
−
−
−
−
−
−
−
−
−
−
−
−
zapewniające optymalne warunki uczenia się
i nauczania.
Przeprowadzać ćwiczenia metodami
dobranymi do celu, możliwości uczestników
i możliwości sprzętowych, z zachowaniem
przepisów BHP i ppoż.
Zapewniać odpowiedni poziom
zaangażowania osób uczestniczących
w zajęciach.
Komunikować się z grupą uczestników zajęć
zgodnie z zasadami komunikacji
interpersonalnej.
Przedstawiać informacje w sposób jasny
i zrozumiały, stosować język adekwatny do
poziomu grupy uczestników.
Realizować uzgodnione cele edukacyjne
w określonych ramach czasowych.
Stosować w praktyce zasady uczenia się
stosownie do grup wiekowych uczestników
(młodzież lub dorośli).
Oceniać i egzaminować uczestników szkoleń.
Stosować kryteria oceny i metody
sprawdzania efektów uczenia się.
Przygotowywać zestawy zadań
egzaminacyjnych teoretycznych
i praktycznych.
Udzielać bieżących informacji zwrotnych
uczestnikom o efektach uczenia się.
Zbierać i analizować informacje zwrotne od
uczestników szkoleń na temat jakości
i efektywności zajęć.
Kierować procesem grupowym na każdym
etapie rozwoju grupy szkoleniowej.
Zapewniać integrację grupy uczestników
w stopniu niezbędnym do realizacji celów
dydaktycznych.
Reagować elastycznie na potrzeby
uczestników, zmieniając metody i techniki
prowadzenia zajęć dydaktycznych.
Rozwiązywać sytuacje konfliktowe bez
szkody dla grupy i procesu dydaktycznego.
Stosować techniki mentoringu i doradztwa
52
−
−
−
−
−
zawodowego w zajęciach indywidualnych.
− Podejmować współpracę merytoryczną
i metodyczną z innymi wykładowcami
i trenerami.
− Korzystać z otwartych zasobów edukacjach
i form edukacji na odległość w szkoleniach
dla branży budowlanej.
− Prowadzić dokumentację kursu zgodnie
z przyjętymi zasadami.
Ponosi odpowiedzialność za skutki podejmowanych przez siebie decyzji i działań edukacyjnych.
Dostosowuje zachowanie do zmiennych okoliczności pracy w czasie zajęć edukacyjnych.
Ocenia wpływ swoich działań edukacyjnych na rozwój wiedzy i umiejętności słuchaczy.
Upowszechnia wzory właściwego postępowania w środowisku nauki i pracy.
Pomaga w planowaniu ścieżek kariery zawodowej i w wyborze właściwej aktywności zawodowej.
K3. Promowanie i zapewnianie jakości usług szkoleniowych oraz nadawania kwalifikacji w
sektorze budownictwa
− Podstawowe regulacje prawne dotyczące
nadawania kwalifikacji w sektorze
budownictwa.
− Zalety i wady modelu walidacji i certyfikacji
kompetencji zawodowych w branży
budowlanej w oparciu o normę ISO/IEC
17024:2012.
− Procedury i kryteria zapewniania jakości
procesu szkolenia w branży budowlanej.
− Zasady walidacji programu szkolenia
zawodowego.
− Metody walidacji efektów uczenia się
nieformalnego poprzez doświadczenie w
pracy.
− Procedury, metody i kryteria walidowania i
certyfikowania kompetencji w branży
budowlanej.
− Metody i narzędzia ewaluacji wewnętrznej
procesu szkoleniowego.
− Dokumentować dowody potwierdzające
kompetencje uczestnika szkolenia.
− Uczestniczyć w pracach komisji
egzaminacyjnych, walidacyjnych oraz komisji
ds. nadawania kwalifikacji w sektorze
budownictwa, a w razie potrzeby
przewodniczyć pracom komisji.
− Planować i projektować ewaluację kursu.
− Organizować proces ewaluacji.
− Przeprowadzać ewaluację zajęć
edukacyjnych.
− Dokonywać ewaluacji własnej pracy
dydaktycznej.
− Prowadzić monitoring postępów
edukacyjnych uczestników zajęć.
− Stosować zasady zapewnienia jakości procesu
szkolenia i zajęć edukacyjnych.
− Wykorzystywać wnioski z ewaluacji
w doskonaleniu pracy własnej i planowaniu
53
własnego rozwoju.
− Wykorzystywać wnioski z ewaluacji do
podniesienia jakości programów nauczania
i szkoleń.
− Korygować zidentyfikowane
nieprawidłowości związane z procesem
nauczania i uczenia się oraz realizacji szkoleń.
− Promować i upowszechniać szkolenia
zawodowe w środowisku edukacji
pozaformalnej oraz w środowisku pracy.
− Upowszechniać model walidacji i certyfikacji
kompetencji zawodowych w branży
budowlanej.
− Doskonalić własne kompetencje zawodowe
poprzez zorganizowane formy edukacji
pozaformalnej i samokształcenie.
Samodzielnie i w zorganizowanych warunkach ocenia postępy edukacyjne uczestników zajęć,
zgodnie z jasnymi i obiektywnymi kryteriami.
Ocenia i egzaminuje zachowując wewnętrzne przekonanie o sprawiedliwości i obiektywności
podejmowanych decyzji.
Ponosi odpowiedzialność za skutki działań, w których uczestniczy, w tym za wybór form
i programu doskonalenia zawodowego, metod nauczania, wyników monitoringu i ewaluacji
szkoleń i innych działań edukacyjnych.
Konstruktywnie reaguje na zmiany w regulacjach prawnych, wymaganiach uczestników zajęć,
zleceniodawców, pracodawców i środowiska pracy w branży budowlanej.
Z własnej inicjatywy doskonali warsztat pracy trenera kształcenia i szkolenia zawodowego
− Zasady zapewnienia jakości procesu uczenia
się i nauczania.
− Promocję i upowszechnianie szkoleń
zawodowych w edukacji pozaformalnej oraz
w środowisku pracy.
−
−
−
−
−
W przygotowaniu opisu standardu kompetencji zawodowych trenera kształcenia i szkolenia zawodowego
w branży budowlanej wykorzystano opracowania:
−
Obowiązki zawodowe trenera kursu z praktykami (we współpracy z firmą) – poziom 5 EQF.
Materiał przekazany przez partnera projektu: Krajowy Komitet Koordynacji Praktyk w Branży
Budowlanej (Le Comité de concertation et de coordination de l’apprentissage du bâtiment et des
travaux publics - CCCA-BTP) z Francji.
−
Opis funkcji trenera w zakresie wiedzy, umiejętności i kompetencji w celu prowadzenia szkoleń na
poziomie 5 EQF − Rumuński Standard Kwalifikacji nr 241205/2007. Materiał przekazany przez
partnera projektu: Uniwersytet Galati z Rumunii.
−
Polskie standardy kompetencji zawodowych dla zawodów: Wykładowca na kursach (edukator,
trener) (235910); Specjalista do spraw szkoleń (242403). Materiał przekazany przez partnera
projektu: Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy w Radomiu z Polski.
54
55

(standard kompetencji zawodowych) dla trenera VET w branży

Transkrypt

Podobne dokumenty

Inżynier Budowy

Wirtualny asystent w firmie budowlanej

Międzynarodowe szkolenie praktykantów i stażystów w miejscu pracy

3F Związek Zawodowy Pracowników Branży Budowlanej

Podrecznik dla nauczycieli