Procedury łączności fonicznej 1: wywołania rutynowe 6 6

Transkrypt

Procedury łączności fonicznej 1: wywołania rutynowe 6 6
6
rocedury łączności fonicznej 1:
P
wywołania rutynowe
Radiotelefonia z definicji służy do komunikacji między dwoma osobami za pomocą głosu. Komunikacja ta zachodzi poprzez urządzenia elektroniczne. Na jej
efektywność wpływ ma głównie sposób mówienia – najlepiej jest używać prostych
struktur języka angielskiego wypowiadanych w naturalnej intonacji i rytmie. Daje to
lepszy efekt niż częściowo opanowany żargon i sztucznie uformowane zdania.
Oczywiście wykorzystanie radia niesie ze sobą ograniczenia, od jakich wolna jest
zwyczajna rozmowa ze znajomym.
Posłuchaj, zanim coś nadasz – upewnij się, że twoja korespondencja nie będzie zakłócała innej łączności. Pamiętaj, że kanały VHF to dobro wspólne użytkowników i w zasięgu twojego radia mogą być setki statków słuchających kanału do
łączności w niebezpieczeństwie i kanałów do łączności międzystatkowej.
Pomyśl, zanim coś powiesz – zaplanuj, co i jak powiesz.
Poprawnie używaj mikrofonu – jeżeli jest on wbudowany w słuchawkę podobną do telefonicznej, mów jak przez telefon. Bardziej popularna jest tak zwana
gruszka. Zarówno ona, jak mikrofon w przenośnym radio VHF powinny być trzymane w odległości 2–5 cm od ust nieco z boku, aby nie zakłócać głosu dźwiękami
wydychanego powietrza.
Wywołanie innej jednostki
Sylabus A1.3.
Wyobraźmy sobie, że płyniemy jachtem Blue Tango. Chcemy umówić się na
wieczorne spotkanie z jachtem Karenita w porcie Helford.
Kanał 16 służy do korespondencji w niebezpieczeństwie, dla zachowania bezpieczeństwa i do wywołań ogólnych. O ile nie umówiliśmy się wcześniej z jachtem
Karenita na łączność na innym kanale, pierwsze wywołanie będziemy robić na
kanale 16. Nie możemy tam przeprowadzić całej korespondencji, ponieważ musimy
zwolnić kanał 16 jak najszybciej – łączność należy przekierować na kanał roboczy
do łączności międzystatkowej. Jeżeli to możliwe, powinniśmy używać ograniczonej
mocy nadawania.
Jeżeli radio jest już włączone i przygotowane do użycia (s. 24), pierwszym krokiem
jest ocena sytuacji. Czy Karenita jest wystarczająco blisko, aby można było użyć
zredukowanej mocy? Czy któryś z kanałów do łączności międzystatkowej jest wolny?
Mów normalnie – możesz też mówić nieco głośniej, ale nie krzycz i pilnuj, aby
wypowiedź miała normalną szybkość. Jeżeli masz szczególnie niski lub wysoki głos
lub wyraźny akcent, spróbuj to zniwelować.
Naciśnij PTT przed nadawaniem i puść przed odbiorem – jeden z najbardziej powszechnych błędów popełnianych przez niedoświadczonych radiooperatorów polega na nieużywaniu przycisku PTT. Zanim puścisz PTT powiedz słowo over
(odbiór), jeżeli oczekujesz odpowiedzi. Jeżeli jej nie oczekujesz, powiedz out (bez
odbioru). Słowa out używaj, jeżeli chcesz zakończyć łączność. Hasło over and out
zawiera wewnętrzną sprzeczność i tak naprawdę nie oznacza nic.
Przedstaw się i określ, kogo wywołujesz – do tego celu wykorzystaj swój
callsign lub nazwę jachtu. Jest to oczywiste przy pierwszym nawiązaniu kontaktu,
ale później podczas rozmowy łatwo o tym zapomnieć. Nazwy i znaki callsign można wypowiadać maksymalnie trzykrotnie, przy czym po każdorazowym naciśnięciu
PTT należy je wypowiedzieć co najmniej raz.
30 Radiooperator bliskiego zasięgu SRC
Radiooperator bliskiego zasięgu SRC 31
6

Podobne dokumenty