Nie jest łatwo być nastolatkiem i nie jest łatwo żyć z nastolatkiem
Transkrypt
Nie jest łatwo być nastolatkiem i nie jest łatwo żyć z nastolatkiem
„ Nie jest łatwo być nastolatkiem i nie jest łatwo żyć z nastolatkiem.” Rodzic, który pomaga dziecku w dorastaniu: - jasno określa obowiązujące w domu zasady i jest konsekwentny w ich chronieniu ( to jest dozwolone, tego nie wolno, ustalony porządek, znajomość konsekwencji ) - okazuje uczucia ( serdeczne słowo, przytulenie, przyjazny gest, bliskość ) - stawia wymagania i wyznacza obowiązki dostosowane do możliwości dziecka - szanuje jego opinie i argumenty, nawet jeżeli się z nimi nie zgadza - daje prawo do błędu, potrafi wybaczyć - jest autentyczny, to co mówi pozostaje w zgodzie z tym co robi - pomaga, kiedy to jest konieczne (ślepa miłość może przynieść więcej szkód niż pożytku) - potrafi uważnie wysłuchać , nie lekceważy problemów nastolatka - cierpliwie rozmawia, unika w rozmowie osądzania, moralizowania i wyśmiewania - zauważa dobre strony dziecka i pomaga mu wierzyć w siebie - stara się dotrzymywać obietnic - obdarza zaufaniem dostosowanym do poziomu dojrzałości i uczciwości dziecka - nie udaje , że wszystko jest w porządku kiedy ma kłopoty i źle się czuje - zapewnia poczucie bezpieczeństwa ( przewidywalność ), ma dla dziecka czas - bezwarunkowo akceptuje dziecko, a warunkowo jego zachowanie Rodzic, który utrudnia dziecku dorastanie: - spełnia wszystkie wymagania i oczekiwania nastolatka - chroni przed kłopotami i problemami, izoluje od trudności - wyręcza w spełnianiu codziennych obowiązków - daje zupełną swobodę ( wolno ci wszystko, nie interesuje mnie co robisz, nie stawia ograniczeń i wymagań, nie interesuje się sprawami dziecka ) - bezgranicznie ufa swojemu dziecku - całkowicie poświęca się dla dziecka, rezygnuje z własnych praw dla dobra dziecka - przyswaja język i zwyczaje nastolatka - często i niemal za wszystko nagradza - w sytuacji konfliktowej potrafi udowodnić, że zawsze ma rację - bezwzględnie egzekwuje posłuszeństwo - zauważa tylko słabe i złe strony dziecka - reaguje w zależności od nastroju i samopoczucia - nigdy nie ma czasu dla dziecka - akceptuje zachowanie dziecka nawet wtedy, gdy jest ono niezgodne z normami społecznymi, przyjmuje na siebie całkowitą odpowiedzialność za złe wybory nastolatka, chroni przed konsekwencjami Życzymy Państwu, aby Wasze dzieci były odpowiedzialne, twórcze i radosne, potrafiły żyć w zgodzie z sobą i z innymi.