Nie jest łatwo być nastolatkiem i nie jest łatwo żyć z nastolatkiem

Transkrypt

Nie jest łatwo być nastolatkiem i nie jest łatwo żyć z nastolatkiem
„ Nie jest łatwo być nastolatkiem i nie jest łatwo żyć z nastolatkiem.”
Rodzic, który pomaga dziecku w dorastaniu:
-
jasno określa obowiązujące w domu zasady i jest konsekwentny w ich chronieniu
( to jest dozwolone, tego nie wolno, ustalony porządek, znajomość konsekwencji )
-
okazuje uczucia ( serdeczne słowo, przytulenie, przyjazny gest, bliskość )
-
stawia wymagania i wyznacza obowiązki dostosowane do możliwości dziecka
-
szanuje jego opinie i argumenty, nawet jeżeli się z nimi nie zgadza
-
daje prawo do błędu, potrafi wybaczyć
-
jest autentyczny, to co mówi pozostaje w zgodzie z tym co robi
-
pomaga, kiedy to jest konieczne (ślepa miłość może przynieść więcej szkód niż pożytku)
-
potrafi uważnie wysłuchać , nie lekceważy problemów nastolatka
-
cierpliwie rozmawia, unika w rozmowie osądzania, moralizowania i wyśmiewania
-
zauważa dobre strony dziecka i pomaga mu wierzyć w siebie
-
stara się dotrzymywać obietnic
-
obdarza zaufaniem dostosowanym do poziomu dojrzałości i uczciwości dziecka
-
nie udaje , że wszystko jest w porządku kiedy ma kłopoty i źle się czuje
-
zapewnia poczucie bezpieczeństwa ( przewidywalność ), ma dla dziecka czas
-
bezwarunkowo akceptuje dziecko, a warunkowo jego zachowanie
Rodzic, który utrudnia dziecku dorastanie:
-
spełnia wszystkie wymagania i oczekiwania nastolatka
-
chroni przed kłopotami i problemami, izoluje od trudności
-
wyręcza w spełnianiu codziennych obowiązków
-
daje zupełną swobodę ( wolno ci wszystko, nie interesuje mnie co robisz, nie stawia
ograniczeń i wymagań, nie interesuje się sprawami dziecka )
-
bezgranicznie ufa swojemu dziecku
-
całkowicie poświęca się dla dziecka, rezygnuje z własnych praw dla dobra dziecka
-
przyswaja język i zwyczaje nastolatka
-
często i niemal za wszystko nagradza
-
w sytuacji konfliktowej potrafi udowodnić, że zawsze ma rację
-
bezwzględnie egzekwuje posłuszeństwo
-
zauważa tylko słabe i złe strony dziecka
-
reaguje w zależności od nastroju i samopoczucia
-
nigdy nie ma czasu dla dziecka
-
akceptuje zachowanie dziecka nawet wtedy, gdy jest ono niezgodne z normami
społecznymi, przyjmuje na siebie całkowitą odpowiedzialność za złe wybory nastolatka,
chroni przed konsekwencjami
Życzymy Państwu, aby Wasze dzieci były odpowiedzialne, twórcze i radosne, potrafiły
żyć w zgodzie z sobą i z innymi.

Podobne dokumenty