TOX-Punkt Łączenie blach

Łączenie blach
Charakterystyka dostępnych metod TOX-Punkt.
TOX-Punkt okrągły
Podstawowy typ punktu, wynaleziony w latach ‘80, stosowany w
większości aplikacji. Okrągły stempel przegniata materiał (bez podgrzewania lub poddawania go innym operacjom przygotowawczym) w
nieruchomą matrycę. Dopuszczalna różnica w grubości materiałów
wynosi około 50%, liczba warstw metalowych: 3. Możliwe jest stosowanie warstw pośrednich (uszczelnienia, przekładki papierowe itp.).
Proces jest bardzo szybki - gotowe połączenie uzyskuje się w czasie
około 1 sekundy. Możliwe jest zautomatyzowanie procesu przetłaczania
i kontroli połączenia, przy użyciu systemów dedykowanych CEP. Ręczna
kontrola połączenia polega na pomiarze wymiaru “X” oraz optycznej
kontroli punktu. Przykładowe wytrzymałości połączeń pokazane są w
tabelce.
X
średnica punktu
6 mm
8 mm
10 mm
zakres grubości
pojedyńczej warstwy
blachy [mm]
0,5÷1,75
1,0÷2,5
1,25÷3,0
wytrz. na ścinanie [N]
1000-2500
TOX-Punkt
system łączenia blach metodą
2600-3600
3000-6000
wytrz. na rozciąganie [N]
1000-2700
2100-4000
3000-5000
siła nacisku [kN]
20-45
35-50
60-80
Schemat technologiczny procesu
Poruszający się stempel, przegniata materiał w
nieruchomą matrycę. W efekcie uzyskuje się
okrągły punkt o gładkich krawędziach, nie
wymagający dalszych operacji.
TOX-Punkt płaski
Jeżeli względy konstrukcyjne nie dopuszczają obecności charakterystycznego “grzybka” po stronie matrycy, możliwe jest spłaszczenie punktu,
korzystając z innego zestawu narzędzi. W pierwszej kolejności należy
wykonać normalne połączenie “TOX Punkt okrągły”, a następnie korzystając z innej matrycy spłaszczyć punkt. Grubości blach, liczba warstw
oraz wytrzymałość połączeń jest podobna jak dla typowego punktu
okrągłego.
Schemat technologiczny procesu
Punkt okrągły należy ustawić w osi stempla.
Poruszający się stempel wchodzi w otwór
połączenia a następnie spłaszcza punkt do
poziomu dolnej warstwy materiału.
TOX-Punkt vario
W przypadku, gdy różnica w grubości lub twardości blach jest bardzo
duża i uniemożliwia zastosowanie normalnej techniki TOX-Punkt,
wówczas należy rozważyć technologię TOX-Punkt vario. Podstawowa
różnica w stosunku do poprzednich technik, to konieczność wstępnego
przygotowania otworu po stronie matrycy. Materiał jest przetłaczany na
całej długości otworu i wywijany od strony matrycy, realizując
połączenie. Cenną zaletą tej techniki jest możliwość łączenia metalu z
niemetalami (np. tworzywa sztuczne, drewno) oraz bardzo twardych
stali (np. sprężynowych, nierdzewnych). Dzięki temu możliwe jest
szybkie spajanie np. obudowy plastikowej z konstrukcją nośną metalową. Maksymalna różnica grubości blach wynosi ok. 1:4. Punkt jest
szczelny gazowo. Połączenie występuje w dwóch odmianach konfiguracji otworu: otwór walcowy oraz stożkowy.
Schemat technologiczny procesu
Materiał od strony matrycy należy ustawić
otworem w osi stempla. Poruszający się
stempel przetłacza materiał na całej długości
otworu i wypełniając matrycę wywija go na
zewnątrz, realizując połączenie.
przetłaczania na zimno
Patent nr: EP 0 215 449
Okrągłe połączenie TOX®.
Nowa generacja technik łączenia.
Informacje technologiczne:
Podstawą technologiczną systemu jest okrągłe
połączenie TOX. Prosty, okrągły stempel wtłacza
materiał w specjalnie uformowaną matrycę.
Zwiększająca się siła nacisku po stronie stempla,
powoduje całkowite wypełnienie matrycy. W wyniku uzyskuje się estetyczne połączenie, o gładkich, pozbawionych gradu krawędziach. Wszystkie pokrycia ochronne jak ocynki, farby ochronne
itp., nie są uszkadzane, a tym samym punkt również zachowuje odporność korozyjną.
Wytrzymałość:
Parametry charakteryzujące TOX-Punkt to
średnica punktu (od strony stempla) oraz wytrzymałość na ścinanie i rozciąganie. Połączenie charakteryzuje się łagodnym rozkładem naprężeń,
związanym z równomiernym płynięciem materiału
w matrycę. Porównując własności wytrzymałościowe połączenia TOX ze spawem punktowym,
wytrzymałość statyczna sięga 70% spawu,
natomiast własności dynamiczne połączenia TOX
są dużo lepsze, głównie ze względu na
równomiernie rozłożone naprężenia.
Obszar zastosowań:
Technologia umożliwia łączenie dowolnych blach
ze stali, miedzi, aluminium, stali nierdzewnych i
podobnych. Możliwe jest łączenie kilku warstw (z
różnych materiałów) oraz umieszczanie warstw
pośrednich (papier, filc, uszczelnienie). Łączna
grubość warstw może dochodzić do 12mm.
Zalety systemu połączeń TOX w porównaniu
z konwencjonalnymi metodami łączenia:
• oszczędności rzędu 30 do 60% w porówaniu ze
spawaniem punktowym,
• jedno połączenie TOX osiąga 50-70% wytrzymałości jednego spawu punktowego,
• wytrzymałość na obciążenia dynamiczne jest
większa niż spawu punktowego,
• prosta, szybka i nieniszcząca metoda kontroli jakości połączenia,
• bardzo korzystny rozkład naprężeń, zapewniający bardzo dobre własności dynamiczne punktu,
• możliwość automatycznej kontroli i dokumentacji procesu,
• optymalna ochrona przed korozją związana
z nieuszkadzaniem powłok ochronnych (pokrycia,
malowanie itp.) w trakcie przetłaczania.
7-5
7
Technologia TOX-Pressotechnik
Wymiar kontrolny “X”.