ZAWARCIE MAŁŻEŃSTWA Z CUDZOZIEMCEM

Transkrypt

ZAWARCIE MAŁŻEŃSTWA Z CUDZOZIEMCEM
Karta usługi nr 84
ZAWARCIE MAŁŻEŃSTWA Z CUDZOZIEMCEM
Urząd Stanu Cywilnego w Kwilczu
ul. Kardynała Stefana Wyszyńskiego 23
tel.: (0-61) 2915392, fax.: (0-61)2915264
e-mail: [email protected]
Podstawa prawna:
 ustawy z dnia 29 września 1986 r. Prawo o aktach stanu cywilnego
(Dz. U. z 2011 r. Nr 212, poz. 1264, z późn. zm.);
 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy
(Dz. U. z 2012 r. poz. 788, z późn. zm.);
 ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. Prawo prywatne międzynarodowe
(Dz. U. Nr 80, poz. 432);
 rozporządzenia Rady (WE) Nr 2201/2003 z dnia 27 listopada 2003 r. dotyczące
jurysdykcji oraz uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz
w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej, uchylające rozporządzenie (WE)
nr 1347/2000
(Dz. U. Unii Europejskiej L 338/1 z dnia 23 grudnia 2003 r., str. 243).
Informacje o zawarciu małżeństwa z cudzoziemcem:
W przypadku, gdy jedną ze stron zamierzających zawrzeć małżeństwo jest
cudzoziemiec zastosowanie znajduje opisana poniżej procedura wraz z procedurą
zawarcia małżeństwa – ślub cywilny (w zakresie, w jakim poniższa procedura nie odnosi się do tej
kwestii – m.in. właściwość miejscowa, postępowanie przed kierownikiem, opłata skarbowa).
Wskazane informacje odnoszą się tylko do osoby cudzoziemca i wymaganiami,
jakie musi on spełnić dla zawarcia związku małżeńskiego na terenie RP.
Zgodnie z przepisami ustawy Prawo prywatne międzynarodowe:
 obywatel polski podlega prawu polskiemu, chociażby prawo innego państwa uznawało
go za obywatela tego państwa;
 prawa obcego nie stosuje się, jeżeli jego stosowanie miałoby skutki sprzeczne
z podstawowymi zasadami porządku prawnego Rzeczypospolitej Polskiej;
 zdolność prawna i zdolność do czynności prawnych osoby fizycznej podlegają jej
prawu ojczystemu;
 imię i nazwisko osoby fizycznej podlegają jej prawu ojczystemu;
 wybór nazwiska przy zawarciu małżeństwa podlega prawu ojczystemu
każdego z małżonków;
 o możności zawarcia małżeństwa rozstrzyga w stosunku do każdej ze stron
jej prawo ojczyste z chwili zawarcia małżeństwa;
 forma zawarcia małżeństwa podlega prawu państwu, w którym jest ono
zawierane;
 o skutkach braku możności zawarcia małżeństwa w stosunku do każdej ze stron
rozstrzyga jej prawo ojczyste z chwili zawarcia małżeństwa;
 o skutkach niezachowania formy zawarcia małżeństwa rozstrzyga prawo państwa,
w którym jest ono zawierane.
Zgodnie z przepisami ustawy Prawo o aktach stanu cywilnego (w zakresie dotyczącym osoby
cudzoziemca):
 cudzoziemiec przedkłada kierownikowi usc:
 paszport;
 dokument stwierdzający, że zgodnie z właściwym prawem (swoim prawem) może
zawrzeć małżeństwo (jeżeli otrzymanie dokumentu napotyka trudne do przezwyciężenia przeszkody,
sąd (polski) w postępowaniu nieprocesowym na wniosek cudzoziemca może go zwolnić
od złożenia dokumentu; w postępowaniu o zwolnienie cudzoziemca od złożenia dokumentu sąd
na podstawie właściwego prawa ustala, czy osoba ta może zawrzeć małżeństwo);
najczęściej dokument ten ma formę zaświadczenia, z którego wynika, że osoba w nim
wskazana, która zamierza zawrzeć małżeństwo za granicą, może zgodnie z prawem państwa,
którego obywatelem jest, zawrzeć małżeństwo
(kwestia terminu ważności takiego dokumentu wynika z prawa państwa, które je wystawia; również
kwestia, jaki organ jest właściwy do wystawienia zaświadczenia podlega prawu tego państwa)



odpis skrócony aktu urodzenia – dotyczy osoby, której stan cywilny to: panna
lub kawaler,
odpis skrócony aktu małżeństwa wraz z adnotacją o rozwodzie lub zgonie
współmałżonka – dotyczy osób, których stan cywilny to: rozwiedziona, rozwiedziony,
wdowa, wdowiec (dowodem ustania poprzedniego małżeństwa mogą być również: odpis skrócony aktu
zgonu współmałżonka, odpis prawomocnego orzeczenia sądu o rozwodzie) lub ewentualnie:
odpis skrócony aktu małżeństwa wraz ze świadectwem orzeczenia w sprawach
małżeńskich wydane przez sąd w trybie art. 39 rozporządzenia Rady (WE)
Nr 2201/2003 z dnia 27 listopada 2003 r. dotyczące jurysdykcji oraz uznawania
i wykonywania orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących
odpowiedzialności rodzicielskiej.
Kwestia uznawania orzeczeń rozwodowych:
żeby przedłożone kierownikowi usc orzeczenie sądu, w którym nastąpił rozwód mogło
zostać uznane za posiadające moc dowodową na terenie RP musi się znajdować
na tym orzeczeniu stosowna adnotacja/klauzula o prawomocności tego orzeczenia
wydana przez właściwy sąd;
 w przypadku, gdy wydane orzeczenie ma charakter orzeczenia zaocznego należy
przedstawić: oryginał lub uwierzytelniony odpis dokumentu, z którego wynika,
że pismo wszczynające postępowanie lub pismo równorzędne zostało doręczone
stronie, która nie stawiła się w sądzie; lub dokument wskazujący, że strona
przeciwna jednoznacznie zgadza się z orzeczeniem.
Opisana kwestia uznawania orzeczeń rozwodowych dotyczy wyłącznie orzeczeń
wydanych po 1 maja 2004 r. i obejmuje kraje Unii Europejskiej (oprócz Danii).
Inne możliwości uznawania orzeczeń sądów zagranicznych zostały opisane w procedurze –
uznawanie zagranicznych orzeczeń rozwodowych.

Kwestia tłumacza przysięgłego:





wszystkie dokumenty przedkładane przez cudzoziemca, które nie są
sporządzone w języku polskim lub na drukach wielojęzycznych (dotyczy
odpisów aktu stanu cywilnego) podlegają urzędowemu tłumaczeniu przez
tłumacza wykonującego swój zawód w oparciu o przepisy prawa polskiego,
tj. ustawę z dnia 25 listopada 2004 r. o zawodzie tłumacza przysięgłego (Dz. U.
Nr 273, poz. 2702);
obecność tłumacza przysięgłego jest wymagana zarówno w dniu składania
dokumentów i zapewnień, jak i w dniu zawarcia małżeństwa;
tłumacz przysięgły musi posiadać ze sobą stosowną pieczęć oraz świadectwo
lub zaświadczenie wydane przez Ministra Sprawiedliwości RP potwierdzające,
że posiada on uprawnienia do wykonywania zawodu tłumacza przysięgłego;
tłumacza przysięgłego wskazują nupturienci;
koszty tłumacza przysięgłego ponoszą nupturienci.