życie dziełem

ŻYCIE DZIEŁEM
PRZEWODNIK
Opracowanie: Marta Madejska
Życie dziełem
- szepty, cienie, ścieżki wielkich łodzian
Myśląc o wielkich twórcach kultury związanych z Łodzią zwykliśmy zatrzymywać się na Reymoncie czy Tuwimie nie doceniając tych, którzy z Łodzią związali w całości swoje życie, pracę i twórczość. Chcieliśmy przedstawić postaci
trwale związane z Łodzią, budujące jej życie kulturalne latami lecz znane nieraz tylko w wąskich kręgach swojej dziedziny. Twórców kultury postrzega się
przy tym często wyłącznie przez pryzmat ich dzieł, projekt był próbą dotarcia do biografii osadzonych w konkretnych kontekstach i realiach: historycznych, politycznych i życiowych, a wreszcie - w konkretnej przestrzeni miasta.
Z zebranych wywiadów utworzyliśmy biograficzne audioprzewodniki po Łodzi,
teraz zapraszamy do zwiedzenia ścieżkami wyłaniającymi się ze wspomnień
naszych rozmówców.
INSTRUKCJA OBSŁUGI: ze strony rozmówcy na portalu topografie.pl (zakładka Archiwum Pamięci Łodzian) można ściągnąć audioprzewodnik w formie spakowanych plików mp3 oraz mapkę z legendą, którą znajdziecie Państwo również w niniejszej broszurze. Potem wystarczy wyruszyć w miasto ze
słuchawkami na uszach. Ścieżki ułożone są zgodnie z narracją rozmówców,
w kolejności chronologicznej, topograficznej lub impresyjnej. Każdy jednak
może stworzyć własną trasę, zmienić kolejność miejsc, przewinąć, cofnąć lub
zatrzymać... Można też zwiedzać w warunkach domowych - śledząc palcem
po mapie, jednak tylko w bezpośredniej interakcji z miastem istnieje szansa
przebywania w podwójnej czasoprzestrzeni - obecnej i przeszłej, wyłaniającej
się ze słuchanej opowieści.
Projekt sfinansowany ze środków Urzędu Miasta Łodzi.
SERIA: DZIEDZICTWO KULTUROWE I EDUKACJA REGIONALNA
{ 3 }
Stanisław
Gerstenkorn
Legenda
do mapy na następnej stronie
Stanisław Gerstenkorn (ur. 02.06.1931 r.) jest łodzianinem z urodzenia i wy-
1.
ul. Północna 47/51 - Teatr Muzyczny
boru - jego niemal cała, niezwykle bogata, działalność muzyczna związana
2.
ul. Legionów 21 - Teatr Powszechny
była z Łodzią. Jako dziecko sam nauczył się gry na organkach i akordeonie,
3.
ul. Jana Kilińskiego 7 - Dom rodzinny (do 1940 r.)
ważną rolę w jego edukacji artystycznej odegrała matka, która uczyła go
4.
ul. Pomorska 38 - Dom
gry na pianinie. Po ukończeniu VIII Gimnazjum, w którym prowadził chór,
5.
ul. Pomorska 105 - VIII Gimnazjum
rozpoczął studia w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Łodzi. W cza-
6.
ul. Gdańska 32 - Państwowa Wyższa Szkoła Muzyczna
sie studiów prowadził chór w Młodzieżowym Domu Kultury, mieszczącym się
7.
ul. Więckowskiego 15 - Teatr Nowy
przy ul. Moniuszki 4a. W 1956 roku, już jako absolwent, podjął pracę chórmi-
8.
Plac Dąbrowskiego 1 - Teatr Wielki
strza, dyrygenta i kompozytora w Państwowej Operetce w Łodzi (w latach
9.
ul. Narutowicza 130 - Radio Łódź
późniejszych przemianowanej na Teatr Muzyczny), gdzie pracował do 1958
10. ul. Narutowicza 13 - Łódzki Ośrodek Telewizyjny
roku. W sezonie artystycznym 1958/1959 związany był z Lubelską Operetką,
11. ul. Składowa (brak numeru) - Dom urodzenia
pełniąc tam funkcję drugiego dyrygenta. Po powrocie do Łodzi podjął współ-
12. ul. Moniuszki 4a - Młodzieżowy Dom Kultury
pracę z Edwardem Ciukszą (szefem Orkiestry Mandolinistów Polskiego Radia)
13. ul. Kopernika 16 - Teatr Pinokio
oraz Henrykiem Debichem (inicjatorem powstania Orkiestry Łódzkiej Roz-
14. ul. Piotrkowska 243 - Państwowa Operetka
głośni Polskiego Radia), nagrywając muzykę rozrywkową dla radia. Od 1960
roku przez ponad trzydzieści lat pracował w Łódzkim Ośrodku Telewizyjnym
komponując muzykę i opracowując muzycznie około pół tysiąca utworów
wykorzystywanych przy realizacji zarówno programów publicystycznych jak
i artystycznych, w tym spektakli teatralnych (m. in. wystawianych w Teatrze
Wielkim w Łodzi) rejestrowanych bądź transmitowanych przez telewizję. Pracując w Łódzkim Ośrodku Telewizyjnym, nie przestawał komponować muzyki
do spektakli realizowanych w łódzkich teatrach: Powszechnym, Pinokio i Nowym oraz w warszawskim Teatrze Klasycznym. W 1983 roku, jako prezes
Stowarzyszenie Artystycznego, stworzył popularno-rozrywkową 30-osobową orkiestrę Odeon, która w przeciągu ośmiu lat wykonała ponad 200 koncertów - w tym nagrania dla telewizji i radia. W 1991 roku podjął decyzję
o przejściu na emeryturę.
Opracowała Joanna Zatorska
{ 4 }
ŻYCIE DZIEŁEM / STOWARZYSZENIE TOPOGRAFIE / ŁÓDŹ 2011
SERIA: DZIEDZICTWO KULTUROWE I EDUKACJA REGIONALNA
{ 5 }
JS
WO
ZGIERSKA
DNIA
ZACHO
STANISŁAW GERSTENKORN
1
ŹR
NA
PÓŁNOC
NA
PÓŁNOC
3
5
ÓD
ŁO
WA
4
POMOR
SKA
8
ZIELONA
9
11
12
ZKI
KOŚCIUS
WSKA
PIOTRKO
IEGO
ŻEROMSK
13
RSKA
GO
A
10
POMO
IE
KOPCIŃSK
SK
PIOTRKOW
7
6
UN
IW
ER
SY
TE
CK
A
2
GO
IE
PIŁSUDSK
ZA
WIC
ŻEROMS
KIE
MIC
SKA
RADWAŃ
BRZEŹNA
TY
O
IEG
ECK
NI
MIE
ŚMIGŁEGO-RYDZA
KIEGO
14
O
SKIEG
YSZEW
PRZYB
Edward
Muller
Legenda
do mapy na następnej stronie
Edward Muller - ur. w 1938 r., łódzki dziennikarz, publicysta, felietonista. Ab-
1.
ul. Piotrkowska – jedna z ulubionych ulic w mieście
solwent studiów historycznych na Uniwersytecie Łódzkim. Pracę zawodo-
2.
Park Poniatowskiego – park dzieciństwa
wą rozpoczął w 1956 r. w Zakładach Termotechnicznych. W dalszej drodze
3.
Plac Dąbrowskiego – Teatr Wielki
zawodowej związany z łódzką prasą. Strukturę redakcji prasowej poznał
4.
Dworzec Łódź Fabryczna – miejsce przejścia (między Łodzią a Skierniewicami)
na wszystkich szczeblach – od reportera po redaktora naczelnego. Współ-
5.
ul. Targowa 61/63 – Szkoła Filmowa – miejsce spotkań i rozwoju kulturalnego
pracował m. in. z: „Expressem Ilustrowanym”, tworzył „Wiadomości Skiernie-
6.
ul. Bystrzycka – miejsce spotkań ze znajomymi
wickie”, był redaktorem naczelnym gazety zakładowej „Nasza Trybuna” oraz
7.
ul. Kościuszki 33/35 – SPATIF - miejsce spotkań towarzyskich
gazety lokalnej „BIT – Brzezińskiego Informatora Tygodniowego”, a także sze-
8.
Drukarnia Prasowa – miejsce wydruku łódzkiej prasy
fem oddziału skierniewickiego „Głosu Robotniczego”. Po transformacji ustro-
9.
ul Zachodnia/ul. Próchnika – Casanova - łódzka knajpa
jowej przeszedł na rentę. Mimo przejścia na emeryturę związany z kilkoma
10. Grunówka – Al. Schillera - miejsce spotkań towarzyskich
redakcjami, np.: z „Kroniką Miasta Łodzi” czy „Manager’s Life”. Wyróżniony
11. ul. Poznańska – miejsce urodzenia
w konkursie za publicystykę i za redagowanie gazety zakładowej nagrodą
12. Kino Wolność – ul. Przybyszewskiego (ul. Napiórkowskiego 13) - kino lat młodości (nur fur Deutche za czasów
SDP (1979). W 1985 r. otrzymał Złoty Krzyż Zasługi. Laureat Nagrody Stowarzyszenia Dziennikarzy RP i Stowarzyszenia „Pokolenia” za rok 2009. Mówiąc
wojny) i opowieść o pracy fabrycznej na 3 zmiany
13. ul. Piotrkowska 262 – miejsce pracy
o Łodzi, opowiada między innymi o: ul. Poznańskiej, ul. Piotrkowskiej, Dworcu
Łódź Fabryczna, Szkole filmowej czy Kinie Wolność.
Opracowała Agnieszka Barczyk
{ 8 }
ŻYCIE DZIEŁEM / STOWARZYSZENIE TOPOGRAFIE / ŁÓDŹ 2011
SERIA: DZIEDZICTWO KULTUROWE I EDUKACJA REGIONALNA
{ 9 }
WSKI
EG
O
GO
KIE
OLS
AP
JSK
WO
IA
ZGIERSKA
DN
ZACHO
WŁÓKNIARZY
6
ŹR
EDWARD MULLER
ÓD
NA
PÓŁNOC
NA
ŁO
WA
PÓŁNOC
POMOR
1
TE
CK
A
SKA
UN
IEGO
IA
KN
ŁÓ
W
Y
RZ
A
K
WS
NO
4
7
Y
NT
TA
NS
RSKA
KOPCIŃSK
A
SK
PIOTRKOW
3
ZIELONA
POMO
IW
ER
SY
9
KO
WS
PIOTRKO
8
IEGO
PIŁSUDSK
KA
I
ZK
KOŚCIUS
IEGO
ŻEROMSK
10
NIA
ÓK
WŁ
Y
RZ
2
5
ICZA
SKA
RADWAŃ
BRZEŹNA
13
TY
O
IEG
ECK
NI
MIE
ŚMIGŁEGO-RYDZA
IEGO
ŻEROMSK
KIEW
MIC
KA
WS
PIOTRKO
GO
12
SKIE
ZEW
YBYS
Z
R
P
11
O
SKIEG
YSZEW
PRZYB
Ewa
Nagurska
Urodzona 12 maja 1934 roku w Wilnie, do Łodzi przybyła w roku 1949. Wraz
Legenda
do mapy na następnej stronie
1.
z rodziną zamieszkała początkowo na „właściwym” (jak sama określa), nieist-
al. Piłsudskiego 100 – ówczesna al. Armii Czerwonej: dom rodzinny, szkoła - IV Ogólnokształcąca Szkoła
Stopnia Podstawowego i Licealnego Towarzystwa Przyjaciół Dzieci
niejącym już dziś Widzewie, gdzie chłonęła atmosferę ówczesnej robotniczej
2.
Okolice skrzyżowania al. Piłsudskiego i ul. Niciarnianej – Widzew „właściwy” zwany „czerwonym”
Łodzi, jednocześnie już wtedy uczestnicząc w życiu kulturalnym miasta. Ab-
3.
ul. Czechosłowacka 8/10 – Teren Centralnego Szpitala Klinicznego Uniwersytetu Medycznego w Łodzi,
solwentka Wydziału Filozoficzno-Historycznego UŁ. Od połowy lat 50- tych aż
Widzew „wiejski”
do roku 2010 związana nieprzerwanie z PWSFTViT w Łodzi, świadek przemian,
4.
Skrzyżowanie ul. Kopcińskiego i al.Piłsudskiego przy „krańcówce” 9
jakie zaszły na uczelni na przestrzeni półwiecza. Współpracowała z takimi au-
5.
Okolice skrzyżowania ul. Przędzalnianej i ul. Tymienieckiego rzeka Jasień, nieopodal Pałacu Edwarda Herbsta
torytetami jak m.in. prof. Jerzy Toeplitz czy prof. Bolesław Lewicki, całe życie
6.
ul. Targowa 61/63 – Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa, Telewizyjna i Teatralna im. Leona Schillera w Łodzi
zawodowe poświęciła historii filmu, wykładając swego czasu także na UŁ oraz
7.
ul. Jana Kilińskiego 123 – kino „Stylowy”, pierwotnie siedziba Towarzystwa „Resursa Rzemieślnicza”
w innych ośrodkach akademickich, z racji filmowej pasji zaangażowana była
8.
ul. Piotrkowska 106/110, kawiarnia „Egzotyczna”
również w działalność DKF-ów. Jeszcze w trakcie trwania studiów związała
9.
ul. Juliana Tuwima 1/3, ul. Juliana Tuwima 2 – kino „Wisła”, kino „Gdynia”
się (na lat kilkanaście) z STS „Pstrąg”, na scenie którego realizowała kolejną ze
10. ul.Tuwima 1/3 – ul. Tuwima 2 - aparat do mierzenia siły, aparat - „dziadek kina”
swych pasji – śpiew. Jako pierwsza wykonała m.in. słynną piosenkę „Parasolki”.
11. ul. Piotrkowska 77 – klub studencki klub „Pod Siódemkami”, siedziba Rady Okręgowej Zrzeszenia Studentów
Współpracowała z łódzkim radiem, biorąc udział w licznych słuchowiskach
Polskich w Pałacu Goldfedera
oraz przedstawieniach organizowanych przez redakcję rozrywkową w ra-
12. ul.Narutowicza 20 – kino „Bałtyk”
mach kabaretu „Poddasze”, ale też z tutejszą telewizją. Jednocześnie nie-
13. ul. Narutowicza 13 – Łódzki Ośrodek Telewizyjny (obecnie TVP Łódź)
ustannie rozwijała pasję żeglarską. Pierwsze „szlify” zdobywała na… wodach
14. ul. Traugutta 18 – ŁDK (Łódzki Dom Kultury) - początki DKF-ów
rzeki Jasień, przy Pałacu Edwarda Herbsta. W Łodzi mieszka po dziś dzień.
15. ul. Lindleya 3 – Instytut Historii UŁ
16. ul. Kamińskiego 27a – pierwsza siedziba STS „Pstrąg” - Wydział Filozoficzno-Historyczny UŁ
17. ul. Ogrodowa 1 – druga siedziba STS „Pstrąg” - dawny „Teatr Popularny”
18. ul. Zachodnia 54/56 – trzecia siedziba STS „Pstrąg” - wówczas również siedziba Polskiego Związku Wędkarskiego (obecnie „Akademicki Ośrodek Inicjatyw Artystycznych”)
19. al. Kościuszki 57 – ul. Wólczańska 74 - czwarta siedziba STS „Pstrąg” - gmach dawnego Powszechnego
Zakładu Ubezpieczeń Społecznych
20. al. Unii Lubelskiej 3/5 – dawna salka kinowa na dworcu Łódź Kaliska
21. ul. Zachodnia, odcinek pomiędzy ul. Bazarową i ul. Krótką – łódzkie radio – kabaret „Poddasze”
Opracowała Ewelina Kurkowska
{ 12 }
ŻYCIE DZIEŁEM / STOWARZYSZENIE TOPOGRAFIE / ŁÓDŹ 2011
SERIA: DZIEDZICTWO KULTUROWE I EDUKACJA REGIONALNA
{ 13 }
OWSK
IEG
O
21
K
JS
WO
EGO
EWA NAGURSKA
SKI
OL
AP
ZGIERSKA
IA
DN
ZACHO
ŹR
ÓD
NA
PÓŁNOC
17
NA
ŁO
WA
PÓŁNOC
POMOR
SKA
A
18
CK
LIMAN
POMO
RSKA
UN
I
W
KN
ŁÓ
Y
RZ
IA
ZIELONA
15
3
IEGO
A
12
13
KOPCIŃSK
SK
PIOTRKOW
W
ER
SY
TE
16
14
11
A
K
WS
NO
9 10
4
7
2
1
GO
IE
PIŁSUDSK
KA
ZKI
KOŚCIUS
WS
PIOTRKO
IEGO
ŻEROMSK
8
19
NIA
ÓK
WŁ
6
Y
RZ
20
ZA
WIC
ŻEROMS
KIE
MIC
5
BRZEŹNA
TYM
EGO
CKI
IE
IEN
ŚMIGŁEGO-RYDZA
KIEGO
KA
S
RADWAŃ
O
SKIEG
YSZEW
PRZYB
PIO
Leszek
Skrzydło
Legenda
do mapy na następnej stronie
Urodzony 31 października 1931 roku we Frampolu na Lubelszczyźnie, do Łodzi
1.
ul. Kilińskiego 210 - Wytwórnia Filmów Oświatowych
przybył w roku 1950, by rozpocząć wymarzone studia na Wydziale Reżyserii
2.
ul. Wróblewskiego 59a – „Osiedle Bezdomnych Kochanków” czyli o „Osiedlu Młodych” na Karolewie
ówczesnej Państwowej Wyższej Szkole Filmowej. Po pierwszym roku usunię-
3.
ul. Piotrkowska 204/210 – łódzki Manhattan czyli Śródmiejska Dzielnica Mieszkaniowa
ty z uczelni (jak się później okazało, z uwagi na brak stosownej protekcji),
4.
ul. Piotrkowska 96 – „Klub Dziennikarza”
za namową prof. Stefanii Skwarczyńskiej ukończył polonistykę na Uniwersy-
5.
ul. Piotrkowska 77 – studencki klub „Pod Siódemkami”, siedziba Rady Okręgowej Zrzeszenia Studentów
tecie Łódzkim. Podczas studiów miał okazję mieszkać m.in. w zapomnianym
Polskich w Pałacu Goldfedera
dzisiaj uniwersyteckim akademiku w Arturówku, czy dawnym półsanatorium
6.
ul. Jaracza 7 – świetlica ZSP UŁ przy ul. Stefana Jaracza 7
przy ul. Kościuszki 17. Jako student założył wraz z przyjaciółmi STS „Pstrąg”,
7.
ul. Narutowicza 20 – kino „Bałtyk”
w którym działał niezwykle aktywnie przez kilkanaście kolejnych lat (do mo-
8.
ul. Kamińskiego 27a – pierwsza siedziba STS „Pstrąg” - Wydział Filozoficzno-Historyczny UŁ
mentu „przekazania” teatru młodszemu pokoleniu), w każdym z programów
9.
ul. Ogrodowa 1 – druga siedziba STS „Pstrąg” - dawny „Teatr Popularny”
zostawiając swój ślad. Dążąc do zrealizowania filmowej pasji rozpoczął w 1955
10. ul. Zachodnia 54/56 – trzecia siedziba STS „Pstrąg” - wówczas również siedziba Polskiego Związku Wędkar-
roku pracę w Wytwórni Filmów Oświatowych, początkowo jako redaktor, następnie – asystent reżysera, i wreszcie – reżyser. Z WFO związany był aż
do początku lat dziewięćdziesiątych ubiegłego stulecia, zrealizował blisko sto
skiego (obecnie „Akademicki Ośrodek Inicjatyw Artystycznych”)
11. al. Kościuszki 57 – ul. Wólczańska 74 - czwarta siedziba STS „Pstrąg” - gmach dawnego Powszechnego
Zakładu Ubezpieczeń Społecznych
filmów dokumentalnych i oświatowych, w wielu z nich dając wyraz swej pasji
12. al. Kościuszki 17 – półsanatorium przy al. Tadeusza Kościuszki 17
historycznej. Z bogatej filmografii warto wspomnieć chociażby „Pałace Zie-
13. akademik UŁ w Arturówku – obecnie obiekt rekreacyjno-wypoczynkowy, usytuowany przy ul. Studenckiej
mi Obiecanej”, które to ponoć zainspirowały Andrzeja Wajdę do nakręcenia
filmu o fabrykanckiej Łodzi, ale też cykl „Rody fabrykanckie”, realizowany dla
Telewizji Polskiej już po rozpadzie WFO. Autor i współautor książek o Łodzi:
„Rody fabrykanckie” cz. I i II, „Łódź – nasze miasto”, oraz „ Z tamtej strony kamery”, w której wspomina lata pracy za obiektywem, w nieco już zapomnianym okresie świetności WFO. Od roku 1980 mieszkaniec łódzkiego dolnego
Manhattanu. Wciąż żywo zaangażowany w działalność kulturalną, chętnie
propaguje niezwykłe dziedzictwo miasta. Mimo początkowego rozczarowania
Łodzią powiada, że los spłatał mu wspaniałego figla, związując go na stałe
z miastem.
Opracowała Ewelina Kurkowska
{ 16 }
ŻYCIE DZIEŁEM / STOWARZYSZENIE TOPOGRAFIE / ŁÓDŹ 2011
SERIA: DZIEDZICTWO KULTUROWE I EDUKACJA REGIONALNA
{ 17 }
ERSKA
ÓD
9
NA
ŁO
WA
LESZEK SKRZYDŁO
PÓŁNOC
POMOR
SKA
10
EC
KA
8
POMO
RSKA
6
IEGO
KOPCIŃSK
SKA
PIOTRKOW
UN
IW
ER
SY
T
HODNIA
ŹR
NA
PÓŁNOC
7
KN
Y
RZ
IA
ZIELONA
12
5
KA
WS
4
GO
IE
PIŁSUDSK
KA
I
ZK
KOŚCIUS
IEGO
WS
PIOTRKO
ŻEROMSK
11
Y
RZ
NIA
ÓK
WŁ
3
ICZA
KIEW
SKA
RADWAŃ
BRZEŹNA
TY
GO
KIE
IEC
N
MIE
ŚMIGŁEGO-RYDZA
KIEGO
ŻEROMS
MIC
2
KA
WS
PIOTRKO
1
GO
SKIE
ZEW
YBYS
PRZ
O
SKIEG
YSZEW
PRZYB
Jerzy
Weinberg
Jerzy Weinberg (ur. 1937 r.) – jak sam się skromnie przedstawia „starszy
Legenda
do mapy na następnej stronie
1.
kustosz muzealny na emeryturze”, z racji uprawianego od lat bibliofilstwa
róg ul. Srebrzyńskiej i Aleji Unii Lubelskiej – Mieszkanie po dziadkach na osiedlu Mireckiego
/ opowieść o Strzemińskim
- przez J. W. Gomulickiego zwany „bibliożercą.”
2.
ul. Lindleya – Uniwersytet Łódzki, Sale Wydziału Filologii Polskiej
Wraz z matką opuścił swój rodzinny Piotrków w roku 1945, nie wiedząc, że
3.
ul. Lindleya – Uniwersytet Łódzki, Sale Wydziału Filologii Polskiej
już na trwałe zwiąże się z Łodzią – początkowo zrządzeniem losu, a następ-
4.
ul. Moniuszki 2 – (nieistaniejąca już) kawiarnia „Honoratka”
nie z wyboru. Od samego początku była to dla niego Łódź niebanalna: osiadł
5.
ul. Piotrkowska 77 – „Klub Siódemki”
w (zajmowanym do dziś) mieszkaniu dziadków na osiedlu Mireckiego i wycho-
6.
ul. Piotrkowska 143 – „Salon Skotnickich”
wywał się w cieniu takich osobistości jak Władysław Strzemiński i Katarzyna
7.
ul. Piotrkowska 102 a – Klub Wysokogórski
Kobro oraz Stefan Wegner, którzy byli jego sąsiadami.
8.
róg ul. Więckowskiego i ul. Gdańskiej – Muzem Sztuki (praca w latach 1964-1972)
Dzięki znakomitej przedwojennej kadrze (ówczesnego) XV Gimnazjum i Lice­
9.
róg ul. Ogrodowej i ul. Zachodniej – Muzeum Historii Miasta Łodzi (praca w latach 1975-2001)
um na ul. Drewnowskiej, a następnie wybitnym profesorom i dydaktykom
10. bibliofilska mansarda na Więckowskiego (funkcjonująca w latach‚ 60-’70) – między Piotrowską a Zachodnią
Wydziału Filologicznego Uniwersytetu Łódzkiego stał się prawdziwym (choć
11. dawna Filharmonia Łódzka
niepokornym) humanistą, by następnie – poszerzając pole zainteresowań
12. Pasaż Schillera – (nieistniejący już) Antykwariat Henryka Maszewskiego
o sztuki wizualne – pracować w najważniejszych ośrodkach kultury tego
13. ul Piotrkowska przy ul. Zamenhoffa – (nieistniejący już ) Antykwariat państwowy
miasta: Muzeum Sztuki oraz Muzeum Historii Miasta Łodzi. W tej drugiej był
14. XV L. O. na Drewnowskiej
nie tylko opiekunem Działu Grafiki i Plakatu (wcielonego następnie do Działu
Sztuki), lecz także, razem ze znanym poetą i pisarzem łódzkim Mieczysławem
Kucnerem, założycielem muzealnego czasopisma naukowego „Miscellanea
Łódzkie”, które miało odgrywać – i odegrało – znaczącą rolę w życiu naukowym Łodzi.
W ciągu przeszło sześciu dekad spędzonych w Łodzi, Jerzy Weinberg poznał
najciekawsze osobistości tego miasta z rozmaitych środowisk - nie tylko jako
bywalec kultowego „Salonu Skotnickich”, „Honoratki”, „Siódemek”, lecz głównie
dzięki przynależności do barwnych środowisk: bibliofilskiego, do Klubu Wysokogórskiego czy Stowarzyszenia Historyków Sztuki.
Opracowała Natalia Warzywoda
{ 20 }
ŻYCIE DZIEŁEM / STOWARZYSZENIE TOPOGRAFIE / ŁÓDŹ 2011
SERIA: DZIEDZICTWO KULTUROWE I EDUKACJA REGIONALNA
{ 21 }
ZGIERSKA
DNIA
ZACHO
WŁÓKNIARZY
14
JERZY WEINBERG
ŹR
ÓD
NA
PÓŁNOC
9
NA
ŁO
WA
PÓŁNOC
POMOR
1
10
IE
KOPCIŃSK
SK
PIOTRKOW
UN
IW
ER
SY
TE
CK
A
SKA
2
GO
A
ŁÓ
W
I
KN
ZY
AR
ZIELONA
8
A
5
4
N
TY
N
TA
NS
SK
OW
3
KO
12
WSKA
PIOTRKO
13
6
I
ZK
KOŚCIUS
IEGO
ŻEROMSK
7
WŁ
ZY
IAR
N
ÓK
ZA
WIC
K
ŻEROMS
KIE
MIC
BRZEŹNA
TY
O
IEG
ECK
NI
MIE
ŚMIGŁEGO-RYDZA
IEGO
11
SKA
RADWAŃ
P
Piotr
Werner
Legenda
do mapy na następnej stronie
Urodzony w 1956 r. w Łodzi. Łódzki dziennikarz prasowy, radiowy i telewizyjny,
1.
ul. Narutowicza 130 – Radio Łódź - miejsce pracy/opowieść o słuchowiskach
reżyser radiowy, teatralny i filmowy. Pierwsze próby literackie podejmował
2.
ul. Roosevelta 17 – Śródmiejskie Forum Kultury - miejsce pracy / jak powstało ŚFK
w „Dzienniku Łódzkim”. W Radiu debiutował autorskim słuchowiskiem „Uciecz-
3.
ul. Łąkowa 29 – Wytwórnia Filmów Fabularnych – miejsce pracy / polska fabryka snów
ka”. Współpracował m. in. z Radiem Łódź, „Kroniką Miasta Łodzi”, Wytwórnią
4.
Park Poniatowskiego – park dzieciństwa
Filmów Fabularnych czy Śródmiejskim Forum Kultury. Pomysłodawca cyklicz-
5.
ul. Radwańska – ulica dzieciństwa
nej imprezy Próba Mikrofonu, organizowanej w Śródmiejskim Forum Kultury.
6.
Grób Nieznanego Żołnierza – Plac Katedralny - trzymanie warty przez harcerzy / harcerstwo, sport
W 1992 roku otrzymał nagrodę na łódzkim Festiwalu „Człowiek w zagrożeniu”
7.
ul. Wólczańska 191/195 – Szpital im. Pirogowa - miejsce nagrań dźwięków do słuchowisk
za słuchowisko dokumentalne „Ziemia strachu”. Najważniejsze miejsca na jego
8.
ul. Tuwima/ul. Sienkiewicza – Ogród Tivoli - legenda Łodzi, ostatni kankan bez majtek
mapie Łodzi to między innymi: okolice ul. Kościuszki-Żwirki, Park Poniatow-
9.
ul. Zielona 2 - Kino Młoda Gwardia – kino lat młodości
skiego czy Plac Katedralny oraz te, z którymi związał się zawodowo w okresie
10. Centralne Laboratorium Przemysłu Odzieżowego – okolice miejsca urodzin
późniejszym, czyli: Radio Łódź, Wytwórnia Filmów Fabularnych oraz Śródmiejskie Forum Kultury.
Opracowała Agnieszka Barczyk
{ 24 }
ŻYCIE DZIEŁEM / STOWARZYSZENIE TOPOGRAFIE / ŁÓDŹ 2011
SERIA: DZIEDZICTWO KULTUROWE I EDUKACJA REGIONALNA
{ 25 }
DNIA
ZGIERSKA
ZACHO
ŹR
ÓD
NA
PÓŁNOC
ŁNOCNA
PIOTR WERNER
ŁO
WA
PÓ
POMOR
KA
SKA
SY
TE
C
POMO
ER
RSKA
IEGO
KOPCIŃSK
UN
SK
PIOTRKOW
IW
1
A
9
NI
ZY
AR
ZIELONA
10
A
K
WS
8
KA
WS
PIOTRKO
I
ZK
KOŚCIUS
IEGO
ŻEROMSK
GO
IE
PIŁSUDSK
2
Y
RZ
NIA
ÓK
WŁ
3
4
ZA
WIC
ŻEROMS
KIE
MIC
7
BRZEŹNA
SKA
RADWAŃ
TY
GO
KIE
IEC
N
MIE
ŚMIGŁEGO-RYDZA
KIEGO
5
6
WSKA
PIOTRKO
GO
SKIE
SZEW
Y
B
Y
PRZ
O
SKIEG
YSZEW
PRZYB
Piotr
Słowikowski
Legenda
do mapy na następnej stronie
Piotr Słowikowski ur. 1949 r. w Łodzi. Dziennikarz, reżyser filmów dokumen-
1.
ul. Narutowicza 130 – Polskie Radio Łódź - pierwsza praca
talnych. Po szkole średniej – III L.O. Im T. Kościuszki, ukończył filologię polską
2.
ul. Matejki 32/38 - BUŁ – studia
na Uniwersytecie Łódzkim. Prawie 40 lat pracował w telewizji, w tym dwa lata
3.
ul. Sienkiewicza 42 – III LO - liceum
w radiu, pisał także artykuły w łódzkich „Odgłosach”, „Kalejdoskopie”, ogólno-
4.
ul. Narutowicza 13 – TVP Łódź - 38 lat pracy
polskiej „Scenie”. Pisywał także teksty piosenek do spektakli teatralnych, jest
5.
ul. Piotrkowska 137 – Klub Nauczyciela
autorem libretta i tekstów piosenek do musicalu „Tom Jones” wg H. Fieldin-
6.
Plac Zwycięstwa – szkoła muzyczna
ga z muzyka St. Gerstenkorna. Piotr Słowikowski znany jest przede wszyst-
7.
ul. Strzelczyka 32 – dom urodzenia
kim z bogatej twórczości telewizyjnej. Jest autorem cykli „ Artyści – Galerie”,
8.
Mieszkanie na Dąbrowie – miejsce zamieszkania
„Twórcy”, „Rekwizyty historii”, ”Homo creator”, szeregu filmów o „Ocalonych”
9.
Cmentarz na Zarzewie p.w. św. Anny
z Litzmannstadt Getto. Jego cykl filmów dokumentalnych pt. „Biała broń”
10. ul. Lokatorska 10 – Centrum Kultury Młodych - benefis
otrzymał Nagrodę Przewodniczącego Komitetu d/s Radia i telewizji (1988 r.),
a „Notes Jerzego Dudy Gracza” Grand Prix na festiwalu Filmów o Sztuce
– Zakopane 1996. P. Słowikowski zawsze związany z Łodzią, potrafił w swojej
pracy najpełniej dokumentować łódzkie środowisko plastyczne, artystyczne
i naukowe.
Opracowała Agnieszka Barczyk
{ 28 }
ŻYCIE DZIEŁEM / STOWARZYSZENIE TOPOGRAFIE / ŁÓDŹ 2011
SERIA: DZIEDZICTWO KULTUROWE I EDUKACJA REGIONALNA
{ 29 }
GIERSKA
NIA
ACHOD
IARZY
ŹR
ÓD
NA
PÓŁNOC
NA
PÓŁNOC
ŁO
WA
PIOTR SŁOWIKOWSKI
POMOR
ER
SY
TE
CK
A
SKA
SKA
PIOTRKOW
IW
2
RSKA
I
KN
ŁÓ
W
IEGO
KOPCIŃSK
UN
POMO
1
4
ZY
AR
ZIELONA
A
K
WS
NO
5
SKA
PIOTRKOW
KI
KOŚCIUSZ
EGO
ŻEROMSKI
3
6
IEGO
ROK
PIŁSUDSK
ICIŃ
SK
A
ZKI
NA
Y
RZ
NIA
ÓK
WŁ
8
ZA
PUS
WIC
BRZEŹNA
A
JAN
SKA
RADWAŃ
GO
IE
ECK
I
IEN
ŁA
PAW
TYM
ŚMIGŁEGO-RYDZA
IEGO
ŻEROMSK
KIE
MIC
7
9
O
II
SKIEG
YSZEW
PRZYB
PUSZKINA
WA
LODO
SKA
PIOTRKOW
NIKI
POLITECH
GO
SKIE
ZEW
YBYS
PRZ
10
A
OBYWATELSKA
KA
WS
GO
RZ
JANA PAWŁA II
OBYWATELSKA
ŚMIGŁEGO-RYDZA
DĄBRO
WSKIEG
O
PA
BI
AN
IC
K
A
ST
Y
NT
DĄBROW
SKIEGO
LODOWA
ZESPÓŁ:
Agnieszka Barczyk, Maria Bielichowska, Mateusz Bielichowski (opracowanie dźwięku i digitalizacja), Ewa Ciszewska, Michał Gruda, Agata Grykien,
prof. Kaja Kaźmierska (opieka merytoryczna), Anna Kurzac, Ewelina Kurkowska, Marta Madejska (koordynacja), Jakub Olczyk, Igor Rakowski-Kłos,
Natalia Warzywoda, Joanna Wygnańska, Joanna Zatorska, Agata Zysiak
PARTNERZY:
Muzeum Miasta Łodzi / Biuro Promocji Uniwersytetu
Katedra Socjologii Kultury Uniwersytetu Łódzkiego / Zakład
tury Uniwersytetu Łódzkiego / Młodzieżowa Rada Miejska w
warzyszenie UniArt (Archiwum Twórców Kultury i Sztuki
Polskie Towarzystwo Historii Mówionej
SFINANSOWANO ZE ŚRODKÓW:
Urządu Miasta Łodzi w ramach realizacji zadania
„Kultura łódzka i jej wielcy twórcy”
KONTAKT
[email protected]
PROJEKT: ORTOGRAFIKA
Łódzkiego
Teorii KulŁodzi Stoart.intv.pl)