Wyznaczenie kinetyki wzrostu NCs z widm ABS i PL
Transkrypt
Wyznaczenie kinetyki wzrostu NCs z widm ABS i PL
LABORATORIUM SYNTEZY NANOMATERIAŁÓW Ćwiczenie P1 – Pomiar i analiza widm absorpcji i fotoluminescencji nanokryształów (v 1.1) 1. Wstęp Pomiarów widm absorpcji i fotoluminescencji wykonuje się odpowiednio na spektrofotometrze i spektrofluorymetrze. Pomiar widm absorpcji elektronowej w zakresie widzialnym i ultrafioletu pozwala na wyznaczenie podstawowych parametrów struktury energetycznej nanokryształów. Ponieważ dla nanokryształów na strukturę tą silny wpływ ma zjawisko quantum confinementu możemy na podstawie zmierzonych widm wnioskować m.in. o średnim rozmiarze nanocząstek i dystrybucji ich rozmiarów. Widma fotoluminescencji dostarczają informacji o promienistej rekombinacji, której źródłem może być ekscyton lub nośnik spułapkowany w stanie defektowy. Zatem na podstawie widm emisji możemy wnioskować o „jakości” krystalicznej nanocząstek. 2. Układ pomiarowy Układ wykorzystywany do pomiaru widm absorpcji składa się z spektrofotometry światłowodowego wyposażonego w detektor CCD umożliwiającego natychmiastową rejestracje widma w zakresie spektralnym 200-1050 nm. Źródłem światła w pomiarze absorpcji jest lampa deuterowo-halogenowa dająca ciągłe widmo w zakresie spektralnym 185-2000 nm. Układ pomiarowy uzupełnia światłowód i uchwyt (stojak) na kuwety fluorymetryczne. Do pomiarów widm fotoluminescencji wykorzystywany jest ten sam układ spektrofotometryczny. Natomiast wejście światłowodu należy przekręcić do drugiego mocowanie kuwet. Mocowanie to jest połączone z diodą laserującą o długości fali wzbudzania 405 nm. RYS 3. Przebieg pomiarów Krok 1. Przygotowanie próbek W 6 kuwetach fluorometrycznych (jednorazowe) umieść roztwory nanokryształów pobrane w różnym czasie trwania syntezy. Siódmą kuwetę napełnić ODE, będzie to kuweta z roztworem referencyjnym. Krok 2. Widma absorpcji Z pomocą prowadzącego zmierz widma absorpcji dla wszystkich próbek. Krok 3. Widma fotoluminescencji Z pomocą prowadzącego zmierz widma fotoluminescencji dla wszystkich próbek. 4. Opracowanie wyników - zadania 1. Sporządź wykres przedstawiający kinetykę wzrostu nanokryształów (położenie maksimum absorpcji pierwszego piku ekscytonowego w funkcji czasu). 2. Przelicz położenie pasma absorpcji na rozmiar nanokryształów. 3. Na podstawie poszerzenia pasma absorpcji określ monodyspersyjność nanokryształów. 4. Wyznacz zmianę stężenia nanokryształów w roztworze reakcyjnym w czasie ich wzrostu. W tym celu skorzystaj ze współczynnika (m2-m1)/m2 wyznaczonego podczas syntezy. 5. Znając rozmiar NCs, ich stężenie w roztworze reakcyjnym oraz objętość tego roztworu (na tej podstawie można wyliczyć całkowitą masę nanokryształów), a z drugiej strony masę użytych prekursorów oszacować wydajność syntezy (masa nanokryształów/masa prekursorów). 6. Jaki jest charakter emisji (ekscytonowy, ze stanów defektowych)? 7. Jaki zmienia się względna wydajność fotoluminescencji wraz z rozmiarem NCs? Względna wydajność fotoluminescencji, czyli całkowita intensywność emisji, obliczona jako cała pod widmem przedstawionym w skali energetycznej (eV na osi X) podzielona przez wartość absorpcji dla długości fali wzbudzania. Referencje: 1. Murray, C. B.; Norris, D. J. and Bawendi, M. G. “Synthesis and characterization of nearly monodisperse CdE (E = sulfur, selenium, tellurium) semiconductor nanocrystallites”, J. Am. Chem. Soc. 115, 8706–8715 (1993) 2. Yu W. W.; Peng, X. "Formation of High Quality Semiconductor Nanocrystals in NonCoordinating Solvents", Angew. Chem. Int. Ed. 41, 2368-2370 (2002) 3. Kippeny, T.; Swafford, L. A. and Rosenthal, S. J. “Semiconductor nanocrystals: a powerful visual aid for introducing the particle in a box”, J. Chem. Educ. 79, 1094–1100 (2002) 4. Boatman, E. M; Liesensky, G. C. and Nordell, K. J. “A Safer, Easier, Faster Synthesis for CdSe Quantum Dot Nanocrystals”, J. Chem. Educ. 82, 1697-1699 (2005) 5. Jasieniak,J.; Smith, L.; van Embden, J.; Mulvaney, P.; Califano, M. “Re-examination of the Size-Dependent Absorption Properties of CdSe Quantum Dots”, J. Phys. Chem. C, 113, 19468–19474 (2009)