artykul_transition game

TRANSITION GAME
Dawid Mazur
Dawid Mazur zaczynał jako
instruktor koszykówki w Komitecie
Organizacyjnym
w
Krakowie,
następnie współpracował z TS
Wisła Kraków, by później pracować
jako trener w SSK Basket Kraków
(brązowy
medal
MP
U14/M).
W 2007 wrócił do Wisły do zespołu
juniorskiego
(wicemistrz
Polski
U18/M) oraz był odpowiedzialny w
drugiej połowie sezonu za scouting
w Wiśle Can-Pack Kraków, która
wywalczyła
Mistrzostwo
Polski.
W sezonie 2008/09 współpracował
z Atlasem Stal Ostrów Wlkp. oraz
w Finepharm AZS KK Jelenia Góra
jako asystent trenera. W 2006/07
był asystentem trenera w kadrze
Polski U16/M, która wywalczyła
mistrzostwo Europy dyw. B.
Transition game to nic innego jak
przejście z ataku do obrony lub
odwrotnie.
Ćwiczenia,
które
zamieściłem w tym artykule mają na
celu doskonalenie szybkiego ataku, jak
również powrotu drużyny do obrony.
Są zawodnicy, którzy uwielbiają
biegać do szybkiego ataku. Przede
wszystkim dlatego, że zwiększa się dla
nich
możliwość
zdobycia
łatwych
punktów. Obrońcy, którzy wracają do
obrony, nie zawsze są zorganizowani, a
przede wszystkim nie zawsze wszyscy
wracają do swoich graczy. Dzięki temu
zawodnicy ataku po pierwsze mają
nierzadko przewagę liczebną, a po
drugie
mają
szansę
gry
łatwej
penetracji lub oddania rzutu bez asysty
obrońcy.
Dlatego
też
zawodnicy
chętniej, a przede wszystkim szybciej,
biegają do ataku niż wracają do
obrony.
Wprowadzając ćwiczenia transition
game zawsze należy zwracać uwagę
zarówno na atak, jak i na obronę. Nie
powinno
się
mówić
zawodnikom:
„dzisiaj poświęcimy czas na obronę (na
szybki atak)”. Podczas meczu nie
będziemy grać tylko w ataku lub tylko
w obronie. Dlatego trenerzy cały czas
muszą kłaść nacisk na rozwijanie
umiejętności w takim samym stopniu w
ataku, co w obronie. Musimy pamiętać,
że zespół, który dobrze gra szybkim
atakiem, dobrze również wraca do
obrony.
Transition game z obrony do ataku
występuje po takich sytuacjach z gry
jak:
⇒ rzut sędziowski;
⇒ zbiórka piłki z tablicy defensywnej;
⇒ przechwycenie piłki;
⇒ stracie punktów.
Natomiast przejście z ataku do obrony
występuje po:
⇒ rzucie sędziowskim;
⇒ stracie piłki;
⇒ niecelnym rzucie;
⇒ celnym rzucie.
Wszyscy zawodnicy muszą wiedzieć, że
najgroźniejszym zawodnikiem jest ten,
który jest w posiadaniu piłki. To on
decyduje o powodzeniu akcji. Przede
wszystkim może zdobyć punkty, jak
również może dokładnie podać, dzięki
czemu jego partner rzuci punkty, ale
również może stracić piłkę! Dlatego dla
obrońców
pierwszą
zasadą
jest
maksymalna presja na gracza z piłką.
Zaczynając
już
od
utrudnienia
wykonania pierwszego podania, a
kończąc
na
spowolnieniu
przeprowadzenia piłki na pole ataku.
Dużym błędem obrońców jest próba
wygarnięcia
piłki
zawodnikowi
kozłującemu, która często kończy się
niepowodzeniem i minięciem. Dlatego
podstawowym
celem
najbliższego
obrońcy
gracza
kozłującego
jest
wyprzedzenie go i spowolnienie gry.
Kolejny błędem obrońców jest zbyt
1
głęboki powrót pod własny kosz.
Bardzo często zdarza się, że atakujący
w szybkim ataku
wykonuje rzut z
półdystansu, a nawet z dystansu.
Dlatego obrońcy muszą zacząć kryć
agresywniej od miejsca gdzie takie
zagrożenie istnieje. Ilustruje to diagram
1. Obrońca X1 zaczyna bronić O1 w
ciemnym polu. Nie wolno mu się cofnąć
pod kosz.
Diagram 1
Kolejni obrońcy, którzy wracają do
obrony powinni przejmować niekrytych
graczy ataku, równocześnie starając się
zachować określone krycie. Pamiętając,
że najgroźniejszym zawodnikiem jest
ten, który posiada piłkę, a w następnej
kolejności, ten który znajduje się
najbliżej kosza.
Uwaga: Aby uniknąć fauli, można
wprowadzić zasadę faul – 1 punkt dla
zawodnika/zespołu.
atakujący na linii końcowej (diagram
4). Trener podaje piłkę do jednego z
zawodników ataku (tutaj do O1). O1,
O2 i O3 atakują przeciwko X2 i X3. X1
w tym czasie musi dotkać linii końcowej
i jak najszybciej wrócić do obrony. Gra
toczy się do celnego kosza. Drużyna,
która zdobędzie punkty dalej jest w
posiadaniu piłki.
Rywalizacja: Zdobyty kosz to 2 lub 3
punkty.
Ćwiczenie nr 1
Ćwiczenie nr 4
Opis: O1 z piłką, obok niego stoi
obrońca X1 (diagram 2). O1 staruje
kozłując wzdłuż linii bocznej. Celem X1
jest wyprzedzenie O1 i spowolnienie
jego kozłowania.
Rywalizacja: X1 otrzymuje 1 punkt,
gdy wyprzedzi rywala i zatrzyma jego
kozłowanie.
Opis: Zawodnicy ćwiczą w trójkach. O1
i X2 początkowo grają w ataku
przeciwko X1 (diagram 5). Gra 2x1
toczy się, aż gracze ataku przejdą z
piłką na pole ataku. W tym momencie
jeden z zawodników podaje do trenera i
przebiega na drugą stronę boiska.
Trener podaje z powrotem do gracza,
od którego otrzymał piłkę (tutaj O1).
O1 teraz gra na przeciwny kosz 1x2
przeciwko X1 i X2. Gra toczy się do
celnego
kosza
lub
do
zbiórki
defensywnej.
Obrońca
po
zbiórce
podaje do następnej dwójki, która jest
w ataku.
Rywalizacja: Zdobyty kosz liczy się za
2 lub 3 punkty.
Ćwiczenie nr 5
Poniżej prezentuję ćwiczenia mające na
celu doskonalenie transition game z
wykorzystaniem elementów rywalizacji.
Jakkolwiek
należy
pamiętać,
że
wszystkie zasady można modyfikować
w zależności od tego na jaki element
gry chcemy położyć szczególny nacisk.
Ćwiczenie nr 2
Opis:
Zawodnicy
rywalizują
w
dwójkach, stojąc jak na diagramie 3.
Trener podaje piłkę do O1 (lub O2).
Obrońca gracza, który nie otrzymał piłki
dotyka linii końcowej i wraca do
obrony. W tym samym czasie atakujący
O1 i O2 grają przeciwko X1. Gra toczy
się do celnego kosza. Drużyna, która
zdobędzie
punkty
dalej
jest
w
posiadaniu piłki.
Rywalizacja: Zdobyty kosz to 2 lub 3
punkty.
Ćwiczenie nr 3
Opis: Zawodnicy mogą ćwiczyć 3x3,
4x4 lub 5x5. Obrońcy ustawieni są na
przedłużeniu linii rzutów wolnych, zaś
Diagram 2
Rywalizacja: Zdobyty kosz liczy się za
2 lub 3 punkty. Przejęcie piłki przez
obrońcę +2 punkty.
Ćwiczenie nr 6
Opis: Zawodnicy ustawieni jak na
diagramie 7. X1 podaje do jednego z
atakujących (tutaj do O1). W tym
samym czasie startuje X2, zaczynając
bronić. O1 i O2 gra przeciwko X1,
starając
się
spowolnić
rozegranie
szybkiego ataku. X2 jak najszybciej
wraca do obrony (diagram 7). W
ćwiczeniu można określić ilość szybkich
ataków, np. 2, 4.
Rywalizacja: Zdobyty kosz liczy się za
2 lub 3 punkty.
Opis: Początek ćwiczenia jak w
ćwiczeniu nr 4. Po podaniu do trenera
O1 gra na przeciwny kosz z O2
przeciwko X1 i X2 (diagram 6). Gra
toczy się do celnego kosza lub do
zbiórki
defensywnej.
Obrońca
po
zbiórce podaje do następnej dwójki,
która jest w ataku.
Diagram 4
Diagram 3
2
Diagram 5
Ćwiczenie nr 7
Opis: Zawodnicy grają w dwójkach. O1
i O2 gra w ataku przeciwko X1 i X2. Po
wejściu w posiadanie piłki przez
drużynę X, jeden z zawodników tego
zespołu podaje do graczy A (tutaj X2
do A2). Drużyna X zajmuje miejsca
ekipy A. W tym czasie A2 podaje do C2
i wraz z A1 atakuje przeciwko O1 i O2
(diagram 8).
Rywalizacja: Zdobyty kosz to 2 lub 3
punkty.
linie środkową. Każdy obrońca przed
włączeniem się do gry musi dotknąć
linię koła środkowego.
Zawodnicy obrony po wejściu w
posiadanie
piłki
przechodzą
do
szybkiego ataku. Atakujący po stracie
piłki lub oddaniu rzutu zajmują miejsce
za partnerami z zespołu, którzy stoją
przy linii bocznej.
Rywalizacja: Zdobyty kosz liczy się za
2 lub 3 punkty.
Ćwiczenie nr 8
Opis: Zawodnicy tworzą zespoły 3osobowe.
Drużyna
O1-O3
grają
przeciwko obrońca X1 i X2, którzy stoją
na linii środkowej (diagram 9). Obrońca
X3 dołącza do gry w momencie, gdy
piłka przekroczy linie środkową.
Rywalizacja: Zdobyty kosz to 2 lub 3
punkty. Dodatkowe rozwiązania A/
drużyna, która zdobędzie kosz dalej
jest w posiadaniu piłki. B/jedna
drużyna ma do rozegrania np. 4 ataki.
C/ Zespół musi zdobyć jak najwięcej
punktów w określonym czasie gry (np.
30 sekund).
Diagram 9
Ćwiczenie nr 9
Opis: Zawodnicy podzieleni są na dwa
zespoły. Ćwiczenie zaczyna zespół O.
O1 zbiera piłkę z obręczy, po wejściu w
posiadanie piłki może zacząć bronić
pierwszy obrońca X1, który wcześniej
musi dotknąć linii koła środkowego
(diagram 10). Jeżeli piłka przekroczy
linie rzutów za 3 punkty, dołącza drugi
obrońca X2. Trzeci obrońca X3 dołącza
do obrony po przekroczeniu piłki przez
Diagram 7
Diagram 10
Diagram 6
Diagram 8
3