rola mikrostruktury w kształtowaniu właściwości inteligentnych
Transkrypt
rola mikrostruktury w kształtowaniu właściwości inteligentnych
P R A C E N A U K O W E P O L I T E C H N I K I WA R S Z AW S K I E J z. 27 Inżynieria Materiałowa 2011 Anna Boczkowska Wydział Inżynierii Materiałowej ROLA MIKROSTRUKTURY W KSZTAŁTOWANIU WŁAŚCIWOŚCI INTELIGENTNYCH KOMPOZYTÓW MAGNETOREOLOGICZNYCH Rękopis dostarczono 15.11.2010 r. Praca dotyczy nowej grupy materiałów inteligentnych, jakimi są magnetoreologiczne kompozyty elastomerowe (MRE), złożone z ferromagnetycznych cząstek rozmieszczonych w elastomerowej osnowie. O ich atrakcyjności decyduje odwracalna zmiana właściwości i wymiarów pod wpływem pola magnetycznego, dzięki czemu mogą one znaleźć zastosowanie jako elementy tłumiące drgania, czujniki lub aktuatory. W literaturze nie ma pełnej zgodności co do wpływu poszczególnych składników kompozytu na właściwości MRE. Dlatego podjęto badania własne mające na celu szczegółowy opis roli mikrostruktury w kształtowaniu właściwości użytkowych kompozytów magnetoreologicznych. Przeprowadzono badania nad otrzymywaniem MRE, stosując różne elastomery jako osnowę, cząstki ferromagnetyczne o różnym kształcie i rozmiarach, a także promotor adhezji. Wykonano próbki MRE o izotropowym rozmieszczeniu cząstek i ukierunkowanym w polu magnetycznym, przy czym szczególną uwagę zwrócono na ukierunkowanie łańcuchów cząstek pod różnymi kątami. Przeprowadzono także badania wpływu cząstek na budowę elastomeru, stosując analizę termiczną, spektroskopię w podczerwieni i mikroanalizę ramanowską. Wykorzystując metodę elastooptyczną, cyfrową korelację obrazu i metodę elementów skończonych, określono stan naprężeń i odkształceń w osnowie między modelowymi dipolami. Scharakteryzowano dynamikę procesów relaksacyjnych zachodzących w osnowie elastomerowej pod wpływem oddziaływań między cząstkami w polu magnetycznym, wykorzystując nowatorską metodę XPCS opartą na promieniowaniu synchrotronowym. Zbadano mikrostrukturę wytwarzanych MRE, stosując mikroskopię świetlną i skaningową elektronową, a do ilościowej oceny stopnia anizotropii mikrostruktury zastosowano analizę obrazu. W celu określenia anizotropii magnetycznej i strukturalnej MRE przeprowadzono badania właściwości magnetycznych. Wykonano w szerokim zakresie charakterystykę właściwości mechanicznych opracowanych MRE. Wyznaczono bezwzględny i względny efekt magnetoreologiczny, analizując wpływ mikrostruktury kształtowanej na etapie wytwarzania MRE przez różne natężenie pola 4 Spis ważniejszych skrótów i symboli magnetycznego, zawartość, rozmiary i ukierunkowanie cząstek, zastosowanie promotorów adhezji i osnowy o różnej sztywności. Na podstawie badań stwierdzono, że przy tym samym udziale objętościowym cząstek, MRE o anizotropowej mikrostrukturze, kształtowanej na etapie wytwarzania w polu magnetycznym, charakteryzują się znacznie większym efektem magnetoreologicznym niż MRE o izotropowym rozmieszczeniu cząstek. Po raz pierwszy stwierdzono nieliniową zmianę właściwości reologicznych w funkcji udziału cząstek, co jest wynikiem anizotropii strukturalnej i magnetycznej, która ma najistotniejszy wpływ na zmianę właściwości MRE w polu magnetycznym, czyli efekt magnetoreologiczny. Ponadto stwierdzono, że efektem magnetoreologicznym można sterować przez zmianę kierunku ułożenia łańcuchów cząstek względem kierunku działania pola. Oznacza to, że do uzyskania odpowiednio dużego efektu magnetoreologicznego nie jest konieczne wprowadzenie dużej ilości cząstek, a należy wytworzyć odpowiednią mikrostrukturę, co można uzyskać przy znacznie mniejszym udziale objętościowym cząstek. Ma to korzystny wpływ na zmniejszenie masy konstrukcji urządzeń z zastosowaniem MRE. W wyniku badań własnych opracowano nowe elastomery magnetoreologiczne, o możliwościach aplikacyjnych, charakteryzujące się niezwykle dużym efektem magnetoreologicznym. Słowa kluczowe: magnetoreologiczne elastomery, kompozyty, cząstki ferromagnetyczne, poliuretany, właściwości reologiczne, efekt magnetoreologiczny, mikrostruktura SPIS WAŻNIEJSZYCH SKRÓTÓW I SYMBOLI DIC DSC EAP EPU ER ERF FTIR KWW MES MM MR MRF MRE MSM MSMA PU SAXS SEM SMA SMP SKIZ TGA VSM XPCS XRD – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – cyfrowa korelacja obrazu skaningowa kalorymetria różnicowa elektroaktywne polimery segmentowe elastomery uretanowo-mocznikowe elektroreologiczny ciecz elektroreologiczna spektroskopia w podczerwieni funkcja Kohlrauscha-Williamsa-Wattsa metoda elementów skończonych materiały magnetostrykcyjne magnetoreologiczny magnetoreologiczna ciecz magnetoreologiczny elastomer cząstki z magnetyczną pamięcią kształtu stopy z magnetyczną pamięcią kształtu elastomery poliuretanowe rozpraszanie promieniowania rentgenowskiego pod małymi kątami skaningowa mikroskopia elektronowa stopy z pamięcią kształtu polimery z pamięcią kształtu obszar stref wpływów (ang. skeleton by influence zone) analiza termograwimetryczna magnetometr z wibrującą próbką metoda korelacyjnej spektroskopii fotonów promieniowania rentgenowskiego (ang. X-ray photon correlation spectroscopy) – badania rentgenowskie