KOMUNIKAT PRASOWY Wymiar sprawiedliwości i sprawy

Transkrypt

KOMUNIKAT PRASOWY Wymiar sprawiedliwości i sprawy
PL
RADA
UNII EUROPEJSKIEJ
7012/11
PRESSE 38
PR CO 11
KOMUNIKAT PRASOWY
3071. posiedzenie Rady
Wymiar sprawiedliwości i sprawy wewnętrzne
Bruksela, 24 i 25 lutego 2011 r.
Przewodniczący
Sándor PINTÉR
minister spraw wewnętrznych
Tibor NAVRACSICS
minister sprawiedliwości,
Węgry
PRASA
Rue de la Loi 175
B – 1048 BRUKSELA
Tel.: +32 (0)2 281 8914 / 6319
Faks: +32 (0)2 281 8026
[email protected] http://www.consilium.europa.eu/Newsroom
7012/11
1
PL
24-25.II 2011
Główne wyniki posiedzenia Rady
Ministrowie spraw wewnętrznych osiągnęli porozumienie polityczne w sprawie umowy o readmisji
UE–Turcja.
Omówili równieŜ sytuację w Afryce Północnej, a zwłaszcza sytuację w Libii i napływ migrantów,
przede wszystkim z Tunezji do Włoch.
Rada przyjrzała się równieŜ stanowi realizacji greckiego krajowego planu działania w sprawie
zarządzania migracją i reformy polityki azylowej.
Ministrowie wymienili takŜe poglądy z Wysokim Komisarzem ONZ ds. Uchodźców (UNHCR) oraz
z dyrektorem wykonawczym ustanowionego niedawno Europejskiego Urzędu Wsparcia
w dziedzinie Azylu (EASO).
Ministrowie sprawiedliwości przyjrzeli się najnowszemu wnioskowi Komisji w sprawie ataków na
systemy informatyczne i omówili stan prac nad dwoma innymi inicjatywami ustawodawczymi
dotyczącymi prawa do informacji w postępowaniu karnym oraz uznawania orzeczeń sądowych
oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych („Bruksela I”).
Ponadto przyjęto konkluzje w sprawie:
-
roli Rady w zapewnianiu skutecznego wprowadzania w Ŝycie Karty praw podstawowych
Unii Europejskiej;
-
komunikatu Komisji pt. „Całościowe podejście do kwestii ochrony danych osobowych
w Unii Europejskiej”;
-
komunikatu Komisji na temat strategii bezpieczeństwa wewnętrznego UE w działaniu; oraz
-
migracji strony europejskiej sieci sądowej w sprawach cywilnych i handlowych do
europejskiego portalu „e-sprawiedliwość”.
WaŜna decyzja podjęta bez przeprowadzania dyskusji (punkt A) dotyczyła zawarcia dwóch umów
UE–Brazylia odnoszących się do zniesienia wiz (dla posiadaczy paszportów zwykłych oraz dla
posiadaczy paszportów dyplomatycznych, słuŜbowych lub urzędowych).
Przed posiedzeniem Rady komitet mieszany (UE oraz Norwegia, Islandia, Liechtenstein
i Szwajcaria) omówił aktualną sytuację w zakresie przystąpienia Bułgarii i Rumunii do strefy
Schengen, rozwoju wizowego systemu informacyjnego (VIS) oraz systemu informacyjnego
Schengen II (SIS II). FRONTEX przedstawił swój program prac na rok 2011. Jeśli chodzi
o politykę wizową, Komisja przedstawiła swój mechanizm monitorowania związany
z wprowadzeniem liberalizacji systemu wizowego dla regionu Bałkanów Zachodnich; ponadto
delegacje zostały poinformowane o rozwoju sytuacji w zakresie wymagań wizowych nałoŜonych
przez Kanadę na obywateli Czech.
7012/11
2
PL
24-25.II 2011
SPIS TREŚCI1
UCZESTNICY....................................................................................................................................5
OMAWIANE PUNKTY
Umowa o readmisji UE–Turcja............................................................................................................7
Przepływy migracyjne z Afryki Północnej ..........................................................................................7
Grecki krajowy plan działania w sprawie zarządzania migracją i reformy polityki azylowej.............8
60. rocznica konwencji genewskiej......................................................................................................8
Europejski Urząd Wsparcia w dziedzinie Azylu (EASO)....................................................................9
Strategia bezpieczeństwa wewnętrznego .............................................................................................9
Ataki na systemy informatyczne ........................................................................................................10
Jurysdykcja w sprawach cywilnych i handlowych („Bruksela I”).....................................................12
Prawo do informacji w postępowaniu karnym...................................................................................13
Migracja strony europejskiej sieci sądowej w sprawach cywilnych i handlowych do
europejskiego portalu „e-sprawiedliwość”.........................................................................................15
Sprawy róŜne......................................................................................................................................15
Komitet mieszany...............................................................................................................................16
1
JeŜeli deklaracje, konkluzje lub rezolucje zostały przez Radę formalnie przyjęte, jest to zaznaczone w
tytule danego punktu, a tekst jest umieszczony w cudzysłowie.
Dokumenty, do których odesłano w tekście, są dostępne na internetowej stronie Rady
(http://www.consilium.europa.eu).
Gwiazdką oznaczono akty przyjęte wraz z oświadczeniami do protokołu Rady przeznaczonymi do
wiadomości publicznej; oświadczenia te moŜna znaleźć na wyŜej wspomnianej internetowej stronie Rady
lub uzyskać z biura prasowego.
7012/11
3
PL
24-25.II 2011
INNE ZATWIERDZONE PUNKTY
WYMIAR SPRAWIEDLIWOŚCI I SPRAWY WEWNĘTRZNE
–
Umowy o liberalizacji systemu wizowego UE–Brazylia.......................................................................................18
–
Kart praw podstawowych ......................................................................................................................................18
–
Ochrona danych osobowych ..................................................................................................................................19
–
Handel narkotykami mający źródło w Afryce Zachodniej ....................................................................................19
–
Rada Stowarzyszenia z Algierią ............................................................................................................................19
SPRAWY GOSPODARCZE I FINANSOWE
–
Układ monetarny – Francja/Monako .....................................................................................................................20
RYBOŁÓWSTWO
–
Umowa o partnerstwie UE–Wyspy Świętego Tomasza i KsiąŜęca – Przydział uprawnień do połowów..............20
7012/11
4
PL
24-25.II 2011
UCZESTNICY
Belgia:
Annemie TURTELBOOM
Stefaan DE CLERCK
Melchior WATHELET
minister spraw wewnętrznych
minister sprawiedliwości
sekretarz stanu ds. imigracji i azylu
Bułgaria:
Margarita POPOWA
Cwetan CWETANOW
minister sprawiedliwości
minister spraw wewnętrznych
Czechy:
Radek JOHN
Marek ZENISEK
minister spraw wewnętrznych
wiceminister sprawiedliwości
Dania:
Birthe Rønn HORNBÆK
Lars BARFOED
minister ds. uchodźców, imigracji i integracji
minister sprawiedliwości
Niemcy:
Thomas DE MAIZIÈRE
Sabine LEUTHEUSSER-SCHNARRENBERGER
minister spraw wewnętrznych
federalna minister sprawiedliwości
Estonia:
Marko POMERANTS
Rein LANG
minister spraw wewnętrznych
minister sprawiedliwości
Irlandia:
Rory MONTGOMERY
stały przedstawiciel
Grecja:
Christos PAPOUTSIS
Charalampos KASTANIDIS
minister ochrony socjalnej
minister sprawiedliwości
Hiszpania:
Alfredo PEREZ RUBALCABA
Anna TERRÓN I CUSI
Carlos CAMPO MORENO
pierwszy wicepremier, minister spraw wewnętrznych
sekretarz stanu ds. imigracji i emigracji
sekretarz stanu ds. wymiaru sprawiedliwości
Francja:
Brice HORTEFEUX
Philippe ETIENNE
minister spraw wewnętrznych
stały przedstawiciel
Włochy :
Angelino ALFANO
Roberto MARONI
minister sprawiedliwości
minister spraw wewnętrznych
Cypr:
Loucas LOUCA
Neoklis SYLIKIOTIS
minister sprawiedliwości i porządku publicznego
minister spraw wewnętrznych
Łotwa:
Linda MŪRNIECE
Inga SKUJINA
minister spraw wewnętrznych
podsekretarz stanu ds. wymiaru sprawiedliwości
Litwa:
Gintaras Steponas VYSNIAUSKAS
Remigijus SIMASIUS
wiceminister spraw wewnętrznych
minister sprawiedliwości
Luksemburg:
François BILTGEN
minister sprawiedliwości
Węgry:
Tibor NAVRACSICS
Sándor PINTÉR
Krisztina BERTA
minister administracji publicznej i sprawiedliwości
minister spraw wewnętrznych
podsekretarz stanu, Ministerstwo Spraw Wewnętrznych
Malta:
Carmelo MIFSUD BONNICI
minister sprawiedliwości i spraw wewnętrznych
7012/11
5
PL
24-25.II 2011
Niderlandy:
Ivo OPSTELTEN
Gerd LEERS
minister bezpieczeństwa i sprawiedliwości
minister ds. imigracji i azylu
Austria:
Claudia BANDION-ORTNER
Maria Theresia FEKTER
minister sprawiedliwości
federalna minister spraw wewnętrznych
Polska:
Jerzy MILLER
Krzysztof KWIATKOWSKI
minister spraw wewnętrznych
minister sprawiedliwości
Portugalia:
Alberto MARTINS
José CONDE RODRIGUES
minister sprawiedliwości
sekretarz stanu do spraw wewnętrznych
Rumunia:
Traian IGAS
Mihnea MOTOC
minister spraw wewnętrznych
stały przedstawiciel
Słowenia:
Katarina KRESAL
Rado GENORIO
minister spraw wewnętrznych
stały przedstawiciel
Słowacja:
Daniel LIPSIC
Ivan KORČOK
minister spraw wewnętrznych
stały przedstawiciel
Finlandia:
Anne HOLMLUND
Astrid THORS
Tiina ASTOLA
minister spraw wewnętrznych
minister do spraw imigracji i spraw europejskich
podsekretarz stanu ds. wymiaru sprawiedliwości
Szwecja:
Beatrice ASK
Tobias BILLSTRÖM
minister sprawiedliwości
minister ds. migracji i polityki azylowej
Zjednoczone Królestwo:
Theresa MAY
Lord Tom McNALLY
minister spraw wewnętrznych
minister stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych
Komisja
Viviane REDING
Cecilia MALMSTRÖM
wiceprzewodnicząca
członek
7012/11
6
PL
24-25.II 2011
OMAWIANE PUNKTY
Umowa o readmisji UE–Turcja
Ministrowie osiągnęli porozumienie polityczne w sprawie projektu umowy o readmisji UE–Turcja.
Komisja moŜe teraz przystąpić do parafowania projektu umowy z Turcją.
Trzeba będzie jeszcze dopełnić trzech czynności proceduralnych, by umowa mogła wejść w Ŝycie:
zanim Rada będzie mogła przyjąć decyzję w sprawie zawarcia umowy z Turcją, musi najpierw tę
umowę podpisać, a Parlament Europejski musi wyrazić nań zgodę.
Obok porozumienia politycznego w tej sprawie Rada przyjęła konkluzje, a Komisja i kilka państw
członkowskich złoŜyły oświadczenia.
Więcej informacji moŜna znaleźć w nocie informacyjnej, s. 3.
Przepływy migracyjne z Afryki Północnej
Podczas obiadu ministrowie omawiali sytuację w Afryce Północnej, a zwłaszcza sytuację w Libii
i napływ migrantów, przede wszystkim z Tunezji do Włoch. W tym kontekście włoski minister
złoŜył sprawozdanie z posiedzenia ministrów spraw wewnętrznych sześciu państw członkowskich
UE (Włoch, Francji, Hiszpanii, Grecji, Cypru i Malty), które odbyło się poprzedniego dnia
w Rzymie.
Od początku roku przybyło około 6000 imigrantów, głównie na włoską wyspę Lampedusa. Po
zgłoszeniu w dniu 15 lutego przez włoskie ministerstwo spraw wewnętrznych formalnego wniosku
o pomoc FRONTEX i Włochy rozpoczęły w niedzielę 20 lutego wspólną operację w centralnym
obszarze Morza Śródziemnego. Wspólna operacja Hermes 2011, którą planowano rozpocząć
w czerwcu, została więc przyśpieszona. Wiele państw członkowskich udostępniło na potrzeby
operacji swoje zasoby i swoich ekspertów. Więcej informacji na ten temat podaje FRONTEX.
Ponadto Komisja zastanawia się obecnie nad róŜnymi moŜliwościami finansowania za pomocą
takich instrumentów, jak Europejski Fundusz na rzecz Uchodźców, Europejski Fundusz Powrotów
Imigrantów i europejski fundusz graniczny.
7012/11
7
PL
24-25.II 2011
Grecki krajowy plan działania w sprawie zarządzania migracją i reformy polityki azylowej
Rada została poinformowana przez greckiego ministra i Komisję o postępach w związku z greckim
krajowym planem działania w sprawie zarządzania migracją i reformy polityki azylowej.
Władze Grecji ustanowiły ten plan w odpowiedzi na znaczną presję migracyjną na swoich
granicach zewnętrznych oraz wynikającą stąd, wzrastającą presję na swój system azylowy.
Uznając, Ŝe sytuacja w Grecji ma wymiar europejski, Komisja i wiele państw członkowskich
wspiera Grecję w jej wysiłkach. Europejska agencja zarządzania granicami FRONTEX rozpoczęła
w listopadzie 2010 roku operację RABIT na pewnych odcinkach granicy grecko-tureckiej.
W marcu 2011 roku tymczasowa operacja RABIT zostanie zastąpiona operacją POSEIDON.
Ponadto w nadchodzących miesiącach Europejski Urząd Wsparcia w dziedzinie Azylu (EASO)
pomoŜe Grecji we wdraŜaniu planu działania, zwłaszcza poprzez oddelegowanie do Grecji
zespołów wsparcia w dziedzinie azylu. Znacznej pomocy udzielają takŜe organizacje
międzynarodowe, np. Biuro Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców.
Władze Grecji między innymi przyjęły w listopadzie 2010 roku prezydencki dekret w sprawie
azylu, który ma zaradzić obecnym zaległościom związanym z ponad 50000 spraw azylowych.
W styczniu 2011 roku przyjęto ustawę dotyczącą ustanowienia nowej słuŜby azylowej, utworzenia
centrów weryfikowania wniosków oraz transpozycji tzw. unijnej dyrektywy powrotowej.
Rada przeprowadziła takŜe wymianę poglądów w sprawie wyroku Europejskiego Trybunału Praw
Człowieka w sprawie MSS przeciwko Belgii i Grecji.
60. rocznica konwencji genewskiej
Ministrowie wymienili poglądy z Antoniem Guterresem, Wysokim Komisarzem ONZ
ds. Uchodźców (UNHCR), z okazji 60. rocznicy Konwencji genewskiej dotyczącej statusu
uchodźców.
W roku 2011 obchodzona będzie 60. rocznica tej konwencji podpisanej w 1951 roku (28 lipca) oraz
50. rocznica podpisanej w 1961 roku (30 sierpnia) Konwencji w sprawie ograniczania
bezpaństwowości. W dniu 14 grudnia 2010 r. swoją 60. rocznicę obchodziło Biuro Wysokiego
Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców. Obchody 60. rocznicy ma zwieńczyć
posiedzenie na szczeblu ministerialnym, które Biuro Wysokiego Komisarza Narodów
Zjednoczonych ds. Uchodźców zorganizuje w grudniu 2011 roku.
7012/11
8
PL
24-25.II 2011
Europejski Urząd Wsparcia w dziedzinie Azylu (EASO)
Ministrowie po raz pierwszy mieli okazję wymienić poglądy z Robertem Visserem, nowo
mianowanym dyrektorem wykonawczym Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu
(EASO).
R. Visser powiadomił Radę o rozwoju sytuacji w związku z EASO, w szczególności o działaniach
podjętych w celu otwarcia agencji, jej pierwszym programie prac na rok 2011 oraz pierwszych
planowanych operacjach. EASO ma być w pełni gotowy do działania w dniu 19 czerwca 2011 r.,
tak jak to przewidziano w rozporządzeniu ustanawiającym ten urząd.
Głównym zadaniem EASO jest rozwijanie praktycznej współpracy w dziedzinie azylu, wspieranie
państw członkowskich znajdujących się pod szczególną presją oraz przyczynianie się do realizacji
wspólnego europejskiego systemu azylowego (WESA).
Strategia bezpieczeństwa wewnętrznego
Rada przyjęła konkluzje (6699/11) w sprawie komunikatu Komisji pt. „Strategia bezpieczeństwa
wewnętrznego Unii Europejskiej w działaniu” z dnia 22 listopada 2010 r. (16797/10).
W komunikacie Komisja proponuje skupić się na pięciu obszarach: przestępczości zorganizowanej,
terroryzmie, cyberprzestępczości, zarządzaniu granicami oraz zarządzaniu kryzysowym.
W odniesieniu do tych obszarów przedstawia 41 działań, które naleŜy zrealizować w ciągu
najbliŜszych czterech lat.
Komunikat nawiązuje do przyjętej w lutym 2010 roku strategii bezpieczeństwa wewnętrznego Unii
Europejskiej (7120/10 oraz broszura w formacie PDF). Strategię tę Rada Europejska zatwierdziła
w marcu 2010 roku.
7012/11
9
PL
24-25.II 2011
Ataki na systemy informatyczne
Rada omówiła stan prac nad dyrektywą dotyczącą ataków na systemy informatyczne, którą Komisja
przedłoŜyła w dniu 30 września 2010 r. (14436/10).
Ministrowie skupili się w dyskusji na atakach popełnianych przy bezprawnym wykorzystaniu
danych dotyczących toŜsamości, np. poprzez ukrywanie przez sprawcę faktycznej toŜsamości
i naraŜanie na szkody prawowitego właściciela toŜsamości. Rada zwróciła się do swoich
stosownych organów przygotowawczych, by nadal pracowały nad tym dossier.
Celem wniosku jest zaktualizowanie obowiązujących przepisów, które zostały wprowadzone
w roku 2005 (decyzja ramowa 2005/222/WSiSW). Przedmiotowa dyrektywa definiuje przestępstwa
w dziedzinie ataków na systemy informatyczne oraz wprowadza harmonizację wymiaru kar za takie
przestępstwa. SłuŜy ona równieŜ wprowadzeniu wspólnych przepisów w celu zapobiegania takim
atakom oraz lepszej współpracy europejskich wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych w tej
dziedzinie.
Nowy wniosek utrzymuje większość obecnych przepisów – a mianowicie penalizację nielegalnego
dostępu, nielegalnego ingerowania w system i nielegalnego ingerowania w dane oraz podŜegania do
tych przestępstw, pomocnictwa w nich, jak i usiłowania ich popełnienia – a takŜe zawiera nowe
elementy, mające zaradzić nowym zagroŜeniom związanym z cyberprzestępczością:
–
penalizacja uŜywania narzędzi (takich jak złośliwe oprogramowanie – np. botnety1 – lub
hasła do komputerów zdobyte niezgodnie z prawem) do popełniania tych przestępstw;
–
wśród okoliczności obciąŜających, które skutkują wyŜszym wymiarem kary, zostałyby
równieŜ ujęte ataki popełniane przy bezprawnym wykorzystaniu danych dotyczących
toŜsamości, np. poprzez ukrywanie przez sprawcę faktycznej toŜsamości i naraŜanie na
szkody prawowitego właściciela toŜsamości;
–
nielegalne przechwytywanie danych komputerowych zostanie uznane za przestępstwo;
–
poprawa współpracy europejskich wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych /
współpracy policyjnej poprzez udoskonalenie obecnej struktury całodobowych punktów
kontaktowych działających przez siedem dni w tygodniu, w tym wprowadzenie obowiązku
zareagowania na pilny wniosek w ciągu 8 godzin; oraz
–
obowiązek gromadzenia podstawowych danych statystycznych na temat
cyberprzestępczości.
1
Termin botnet oznacza sieć komputerów zaraŜonych złośliwym oprogramowaniem (wirusami
komputerowymi). Taka sieć zainfekowanych komputerów (tzw. zombie) moŜe zostać
aktywowana do wykonywania konkretnych zadań, takich jak ataki na systemy
informatyczne (cyberataki). Owe komputery „zombie” moŜna kontrolować – często bez
wiedzy uŜytkowników zainfekowanych komputerów – z innego komputera.
7012/11
10
PL
24-25.II 2011
Jeśli chodzi o wymiar kar, to w zawartych we wniosku nowych przepisach proponuje się równieŜ
podniesienie następujących progów:
–
w zwykłych przypadkach – do maksymalnej wysokości nie mniejszej niŜ dwa lata
pozbawienia wolności;
–
w przypadkach, w których występują okoliczności obciąŜające – do maksymalnej
wysokości nie mniejszej niŜ pięć lat pozbawienia wolności.
7012/11
11
PL
24-25.II 2011
Jurysdykcja w sprawach cywilnych i handlowych („Bruksela I”)
Rada zapoznała się z prezentacją Komisji na temat jej najnowszego wniosku (18101/10) mającego
na celu przegląd tzw. rozporządzenia „Bruksela I” (rozporządzenie Rady (WE) nr 44/2001).
Rozporządzenie to weszło w Ŝycie w marcu 2002 roku, ustanawiając wspólne ogólnounijne
przepisy dotyczące jurysdykcji w sprawach cywilnych i handlowych. Określa ono, który sąd jest
właściwy do rozstrzygania sporu transgranicznego, i ułatwia uznawanie i wykonywanie w danym
państwie członkowskim orzeczeń wydanych przez sądy innego państwa członkowskiego UE.
Ogólnym celem zmiany tego rozporządzenia jest usunięcie istniejących przeszkód w swobodnym
przepływie orzeczeń sądowych zgodnie z zasadą wzajemnego uznawania. Choć generalnie uznaje
się, Ŝe rozporządzenie funkcjonuje w sposób właściwy, Komisja zidentyfikowała kilka
mankamentów w jego obecnym działaniu; dotyczą one m.in. następujących kwestii:
–
Procedura uznawania i wykonywania orzeczenia w innym państwie członkowskim
(„exequatur”) w dalszym ciągu stanowi przeszkodę dla swobodnego przepływu orzeczeń,
z czym wiąŜą się niepotrzebne koszty i opóźnienia dla stron, co uniemoŜliwia
zainteresowanym przedsiębiorstwom i obywatelom uzyskanie pełnych korzyści z rynku
wewnętrznego.
–
Dostęp do wymiaru sprawiedliwości w UE jest generalnie niezadowalający w przypadku
sporów z udziałem stron pozwanych pochodzących spoza UE. Z pewnymi wyjątkami
obowiązujące rozporządzenie ma zastosowanie jedynie wówczas, gdy pozwany ma
miejsce zamieszkania na terytorium UE. W przeciwnym wypadku kwestie jurysdykcji
reguluje prawo krajowe. ZróŜnicowanie systemów prawa krajowego prowadzi do
niejednakowego dostępu do wymiaru sprawiedliwości dla unijnych przedsiębiorstw
w transakcjach z partnerami z państw trzecich.
–
NaleŜy zwiększyć skuteczność umów dotyczących właściwości sądów. Obecnie
rozporządzenie umoŜliwia stronom działającym w złej wierze opóźnianie rozstrzygnięcia
sporu przez uzgodniony sąd przez wytoczenie wcześniej powództwa przed sądem
niebędącym sądem właściwym. MoŜliwość ta powoduje dodatkowe koszty i opóźnia
rozstrzyganie sporów oraz podwaŜa pewność prawa i przewidywalność tego procesu, które
powinny być zagwarantowane przez umowy dotyczące właściwości sądu.
–
NaleŜy usprawnić powiązanie pomiędzy arbitraŜem a postępowaniem sądowym. Obecnie
arbitraŜ jest wyłączony z zakresu przedmiotowego rozporządzenia. Jednak zaskarŜając
umowę o arbitraŜ przed sądem, strona moŜe ją skutecznie podwaŜyć i doprowadzić do
sytuacji, w której prowadzone będą, ze szkodą dla efektywności, równoległe postępowania
sądowe, które mogą prowadzić do niemoŜliwych do pogodzenia rozstrzygnięć sporu.
Powoduje to dodatkowe koszty i opóźnienia, podwaŜa przewidywalność rozstrzygania
sporów oraz stwarza zachęty do stosowania nieuczciwych taktyk w postępowaniu
sądowym.
7012/11
12
PL
24-25.II 2011
Prawo do informacji w postępowaniu karnym
Rada omówiła stan prac nad ogólnounijnymi minimalnymi normami w zakresie prawa do
informacji w postępowaniu karnym. W grudniu 2010 roku Rada uzgodniła w tej sprawie podejście
ogólne. Negocjacje z Parlamentem Europejskim rozpoczną się najprawdopodobniej w marcu.
Przedmiotowa dyrektywa została zaproponowana przez Komisję w lipcu 2010 roku (12564/10). Jej
celem jest zagwarantowanie osobie podejrzanej lub oskarŜonej o popełnienie przestępstwa, Ŝe
otrzyma ona informacje o swoich podstawowych prawach procesowych oraz o treści oskarŜenia,
w tym otrzyma dostęp do materiałów w swojej sprawie.
Obecnie omawiany tekst przewiduje, Ŝe aresztowany ma prawo otrzymać pouczenie
o przysługujących mu prawach w znanym mu języku. Powinno być ono napisane jasno
i przystępnie, tak by zrozumiał je bez trudu kaŜdy, kto nie zna przepisów regulujących przebieg
postępowania karnego.
To pouczenie będzie zawierać informacje na temat co najmniej następujących praw procesowych:
–
prawa do informacji, jak długo moŜe w danym kraju potrwać pozbawienie wolności osoby
aresztowanej, zanim dojdzie do rozprawy sądowej;
–
prawa do adwokata;
–
wszelkich uprawnień do bezpłatnej porady prawnej i warunków jej uzyskania;
–
prawa do tłumaczenia ustnego i pisemnego;
–
prawa do odmowy zeznań.
Wniosek Komisji zawiera równieŜ orientacyjny wzór pouczenia o prawach. Państwa członkowskie
będą mogły uŜyć tego wzoru lub przygotować na jego podstawie podobny dokument.
7012/11
13
PL
24-25.II 2011
Wśród innych wymienionych w obecnym tekście dyrektywy praw widnieje prawo do dostępu do
materiałów w sprawie. Prawo to umoŜliwia osobie podejrzanej lub oskarŜonej uzyskanie
szczegółowych informacji o zarzutach, tak by umoŜliwić jej odpowiednie przygotowanie obrony.
Te informacje lub dostęp muszą być zapewniane bezpłatnie. Jednak dostępu do niektórych
materiałów moŜna odmówić, jeŜeli mógłby on spowodować powaŜne zagroŜenie podstawowych
praw innej osoby lub jeŜeli wymaga tego waŜny interes publiczny.
Wniosek jest drugim elementem szerszego pakietu inicjatyw ustawodawczych
i nieustawodawczych mających wzmocnić prawa procesowe osób podejrzanych lub oskarŜonych
w postępowaniu karnym.
Rada jednomyślnie zatwierdziła ten pakiet, czy teŜ harmonogram, w październiku 2009 roku
(14552/1/09). Pakiet obejmuje sześć głównych zagadnień:
–
tłumaczenia pisemne i ustne; przyjęto juŜ dyrektywę dotyczącą tego prawa (dyrektywa
2010/64/UE z dnia 20 października 2010 r.; Dz.U. L 280 z 26.10.2010, s. 1);
–
informowanie o prawach i o zarzutach (właśnie o nim mowa);
–
porada prawna i pomoc prawna (wniosku Komisji moŜna oczekiwać w czerwcu
2011 roku);
–
kontakt z bliskimi, pracodawcami i organami konsularnymi;
–
specjalne gwarancje dla podejrzanych lub oskarŜonych wymagających szczególnego
traktowania; oraz
–
zielona księga w sprawie tymczasowego aresztowania.
7012/11
14
PL
24-25.II 2011
Migracja strony europejskiej sieci sądowej w sprawach cywilnych i handlowych do
europejskiego portalu „e-sprawiedliwość”
Rada przyjęła konkluzje (6029/11) w sprawie warunków migracji strony europejskiej sieci sądowej
w sprawach cywilnych i handlowych do europejskiego portalu „e-sprawiedliwość”.
Działania europejskiej sieci sądowej w sprawach cywilnych i handlowych obejmują
m.in. rozwijanie publicznego internetowego systemu informacyjnego i zarządzanie nim.
Europejski portal „e-sprawiedliwość”, który został uruchomiony w dniu 16 lipca 2010 r., jest
pomyślany jako elektroniczny punkt kompleksowej obsługi w odniesieniu do informacji na temat
europejskich wymiarów sprawiedliwości i dostępu do europejskich procedur sądowych. Jest on
przeznaczony dla obywateli, przedsiębiorstw, przedstawicieli zawodów prawniczych
i sądownictwa. Aby zadbać o spójność i uniknąć dublowania się treści, strona europejskiej sieci
sądowej w sprawach cywilnych i handlowych zostanie przeniesiona do europejskiego portalu
„e-sprawiedliwość”. Ww. konkluzje przedstawiają bardziej szczegółowe warunki migracji mające
zapewnić widoczność i niezaleŜność europejskiej sieci sądowej.
Sprawy róŜne
W ramach punktu „Sprawy róŜne” Rada zapoznała się ze sprawozdaniem Komisji pt. „Pamięć
o zbrodniach reŜimów totalitarnych w Europie” (5128/11). Sprawozdanie to przyjęto 22 grudnia
2010 r. W sprawozdaniu opisano między innymi, w jaki sposób UE moŜe wykorzystać swoje
instrumenty finansowe do upamiętniania tych zbrodni. Podkreślono w nim równieŜ, Ŝe
poszczególne państwa członkowskie UE dysponują róŜnymi środkami krajowymi i instrumentami
prawnymi i Ŝe Komisja nie planuje obecnie wprowadzać Ŝadnego ogólnounijnego prawodawstwa
w tym zakresie.
Ministrowie otrzymali równieŜ informacje o powództwach zbiorowych. Komisja poinformowała,
Ŝe właśnie rozpoczęła konsultacje społeczne na ten temat i Ŝe przed końcem 2011 roku zamierza
wydać komunikat, w którym zostaną nakreślone moŜliwe przyszłe kierunki polityczne, a takŜe
zostanie poruszona kwestia potrzeby przygotowania wniosku ustawodawczego.
Ponadto ministrowie przyjrzeli się kwestii praw obywateli UE, jeśli chodzi o wykonywanie
orzeczeń sądów wydanych w państwach trzecich w sprawach dotyczących opieki, a zwłaszcza
w sprawach odnoszących się do małŜeństw mieszanych i uprowadzenia dziecka przez jednego
z rodziców.
7012/11
15
PL
24-25.II 2011
Komitet mieszany
Przy okazji posiedzenia Rady komitet mieszany (UE oraz Norwegia, Islandia, Liechtenstein
i Szwajcaria) omówił następujące zagadnienia:
SIS II
Komitet przeanalizował stan prac nad wdroŜeniem systemu informacyjnego Schengen II (SIS II).
Całościowy harmonogram przedstawiony Radzie przez Komisję w październiku 2010 roku
przewiduje, Ŝe uruchomienie SIS II nastąpi najpóźniej w pierwszym kwartale roku 2013.
VIS
Komitet omówił postępy w przygotowaniach do wprowadzenia wizowego systemu informacyjnego
(VIS). Aby VIS mógł zacząć działać, gotowy musi być centralny moduł VIS zarządzany przez
Komisję oraz krajowe moduły VIS poszczególnych państw członkowskich, a takŜe zakończone
muszą być przygotowania na zewnętrznych przejściach granicznych i w konsulatach pierwszego
regionu, który będzie objęty działaniem systemu VIS (Afryka Północna). Oczekuje się, Ŝe centralny
moduł VIS będzie gotowy przed końcem czerwca 2011 roku. Cały system mógłby zacząć działać
wkrótce potem.
Program prac agencji FRONTEX na rok 2011
Europejska agencja ds. granic FRONTEX przedstawiła swój program prac na rok 2011 (5691/11)
i inne kwestie związane z działaniami agencji.
Przystąpienie Rumunii i Bułgarii do strefy Schengen
Komitet omówił aktualną sytuację w odniesieniu do procesu przystąpienia Bułgarii i Rumunii do
strefy Schengen. Po posiedzeniu komitetu mieszanego Rada przyjęła do wiadomości konkluzje
prezydencji, których tekst znajduje się tutaj. Więcej informacji ogólnych.
7012/11
16
PL
24-25.II 2011
Mechanizm związany z wprowadzeniem liberalizacji systemu wizowego dla regionu Bałkanów
Zachodnich
Komitet przyjął do wiadomości niedawne wprowadzenie przez Komisję mechanizmu kontrolnego
w związku z liberalizacją systemu wizowego dla krajów Bałkanów Zachodnich.
W listopadzie 2010 roku Rada zdecydowała, Ŝe obywatele Albanii oraz Bośni i Hercegowiny
posiadający paszporty biometryczne będą mogli przekraczać granice strefy Schengen
i przemieszczać się w jej obrębie bez wizy. Była Jugosłowiańska Republika Macedonii (FYROM),
Czarnogóra i Serbia zostały włączone do systemu bezwizowego w grudniu 2009 roku.1 Ma on
zastosowanie do pobytów trwających maksymalnie 90 dni.
Wzajemność w zakresie znoszenia wiz i stosunek Kanady do tej kwestii
Czeski minister i Komisja przedstawili komitetowi ostatnie wydarzenia w kwestii wzajemności
w zakresie znoszenia wiz i stosunek Kanady do tej kwestii.
W dniu 14 lipca 2009 r. Kanada jednostronnie wprowadziła obowiązek wizowy dla obywateli
Czech. Od tego czasu w porozumieniu z władzami Czech Komisja analizuje tę kwestię z rządem
Kanady, aby przywrócić ruch bezwizowy dla obywateli Czech. Ponadto Kanada nadal utrzymuje
obowiązek wizowy w stosunku do obywateli Bułgarii i Rumunii.
Kanada naleŜy do państw trzecich, których obywatele nie podlegają obowiązkowi wizowemu
zgodnie z rozporządzeniem 539/2001. Rozporządzenie to, zmienione rozporządzeniem 851/2005,
przewiduje jednak takŜe moŜliwość zastosowania środków wzajemności, jeŜeli państwo
korzystające z ruchu bezwizowego do UE wprowadza obowiązek wizowy dla obywateli jednego
państwa członkowskiego UE lub większej ich liczby.
Liechtenstein a przystąpienie do strefy Schengen
Minister z Liechtensteinu poinformował komitet o obecnym etapie procedury przystąpienia
Liechtensteinu do strefy Schengen; procedura ta powinna zostać zakończona w bliskiej przyszłości.
1
W zmienionym rozporządzeniu z końca 2009 roku zamieszczono równieŜ odniesienie do Kosowa –
w rozumieniu rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1244/99 – z którego wynika, Ŝe osoby mieszkające
w Kosowie zobowiązane są posiadać wizę do przekroczenia granic UE (15521/09).
7012/11
17
PL
24-25.II 2011
INNE ZATWIERDZONE PUNKTY
WYMIAR SPRAWIEDLIWOŚCI I SPRAWY WEWNĘTRZNE
Umowy o liberalizacji systemu wizowego UE–Brazylia
Rada zawarła dwie umowy między UE a Brazylią, które umoŜliwiają obywatelom kaŜdej ze stron
wjazd na terytorium drugiej strony i przebywanie na nim maksymalnie przez okres trzech miesięcy
(w okresie sześciu miesięcy) bez obowiązku posiadania wizy. Jedna z umów dotyczy posiadaczy
paszportów zwykłych (13712/10), druga zaś – posiadaczy paszportów dyplomatycznych,
słuŜbowych lub urzędowych (13708/10).
Przyjęcie obu umów jest zwieńczeniem negocjacji rozpoczętych w kwietniu 2008 roku. Umowami
tymi uzupełnione zostają – choć nie zastąpione – dotychczasowe umowy dwustronne zawarte
między kilkoma państwami członkowskimi UE a Brazylią. Nie będą nimi związane Zjednoczone
Królestwo ani Irlandia. Do ich obywateli nadal mają zastosowanie odpowiednie umowy
dwustronne.
Więcej szczegółów w komunikacie prasowym.
Kart praw podstawowych
Rada przyjęła konkluzje w sprawie roli Rady w zapewnianiu skutecznego wprowadzania w Ŝycie
Karty praw podstawowych Unii Europejskiej (6387/11).
Wraz z wejściem w Ŝycie Traktatu z Lizbony Karta stałą się prawnie wiąŜącym dokumentem
o takiej samej mocy prawnej co Traktaty. Rada, pełniąca wraz z Parlamentem Europejskim funkcję
prawodawcy, dokłada wszelkich starań, by prawa podstawowe były respektowane na kaŜdym etapie
jej własnych procedur decyzyjnych, zwłaszcza w kontekście tworzenia aktów ustawodawczych
(procedury współdecyzji), ale takŜe przy sporządzaniu aktów prawnych, które nie podlegają
procedurze ustawodawczej. Co więcej Rada pragnie, by jej starania w tym względzie były jak
najbardziej widoczne i przejrzyste z korzyścią dla obywateli i innych zaangaŜowanych stron.
W dniu 20 października 2010 r. Rada otrzymała od Komisji komunikat pt. „Strategia skutecznego
wprowadzania w Ŝycie Karty praw podstawowych przez Unię Europejską” (15319/10).
7012/11
18
PL
24-25.II 2011
Ochrona danych osobowych
Rada przyjęła konkluzje w sprawie komunikatu Komisji pt. „Całościowe podejście do kwestii
ochrony danych osobowych w Unii Europejskiej” (15949/10), którego tematem był przegląd ram
prawnych obowiązujących dla ochrony danych. Komisja planuje w trakcie roku 2011 zgłosić
propozycję generalnego przeglądu unijnej dyrektywy w sprawie ochrony danych obowiązującej od
roku 1995.
Przez ostatnie dwie dekady Unia Europejska wzbogaciła się o obszerny korpus ustawodawczy
dotyczący ochrony danych osobowych, ale postęp w postaci nowych form biznesu i rozwiązań
technologicznych, który dokonał się w ostatnich 15 latach, oznacza, Ŝe naleŜy dokonać
szczegółowej oceny i aktualizacji tego korpusu.
Ponadto Traktat z Lizbony ustanowił nową podstawę prawną dla przyjmowania ustawodawstwa
dotyczącego ochrony danych osobowych w odniesieniu do przetwarzania danych osobowych,
a w Karcie praw podstawowych prawo do ochrony danych osobowych uznano za prawo
podstawowe, co ma równieŜ zastosowanie do współpracy policyjnej i współpracy wymiarów
sprawiedliwości w sprawach karnych.
Nowe ramy prawne oparte na całościowym podejściu powinny gwarantować przestrzeganie
odpowiednich standardów ochrony danych we wszystkich dziedzinach, w których dochodzi do
przetwarzania danych osobowych.
Handel narkotykami mający źródło w Afryce Zachodniej
Rada przyjęła do wiadomości sprawozdanie na temat współpracy w dziedzinie zwalczania
przestępczości zorganizowanej – a zwłaszcza handlu narkotykami – mającej źródło w Afryce
Zachodniej.
W sprawozdaniu przedstawiono stan prac na rok 2010 nad wprowadzeniem w Ŝycie zaleceń
i środków zidentyfikowanych na podstawie europejskiego paktu na rzecz zwalczania
międzynarodowego handlu narkotykami (8821/10), dokumentu dotyczącego działań (5069/3/10)
i konkluzji Rady w sprawie intensyfikacji walki z handlem narkotykami w Afryce Zachodniej
(15248/1/09).
Rada Stowarzyszenia z Algierią
Rada wyraziła zgodę na przyjęcie przez Radę Stowarzyszenia UE–Algieria projektu decyzji
w sprawie utworzenia Podkomitetu ds. Dialogu Politycznego, Bezpieczeństwa i Praw Człowieka.
Decyzja Rady w sprawie przyjęcia stanowiska Unii Europejskiej w Radzie Stowarzyszenia UE–
Algieria (6129/11).
7012/11
19
PL
24-25.II 2011
SPRAWY GOSPODARCZE I FINANSOWE
Układ monetarny – Francja/Monako
Rada przyjęła decyzję dotyczącą renegocjacji układu monetarnego między Francją, występującą
w imieniu Wspólnoty Europejskiej, a Monako; celem renegocjacji jest dostosowanie pułapu emisji
monet, wskazanie sądu właściwego do rozstrzygania ewentualnych sporów i dostosowanie formy
obecnego układu do nowego wspólnego modelu układów monetarnych.
RYBOŁÓWSTWO
Umowa o partnerstwie UE–Wyspy Świętego Tomasza i KsiąŜęca – Przydział uprawnień do
połowów
Rada przyjęła decyzję w sprawie podpisania, w imieniu Unii, Protokołu ustalającego uprawnienia
do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w Umowie o partnerstwie w sprawie połowów
między Wspólnotą Europejską a Demokratyczną Republiką Wysp Świętego Tomasza i KsiąŜęcej
oraz tymczasowego jego stosowania (5370/11).
Umowa o partnerstwie w sektorze rybołówstwa między Wspólnotą Europejską a Demokratyczną
Republiką Wysp Świętego Tomasza i KsiąŜęcej została zawarta w 2007 roku. Protokół ustalający
uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w umowie o partnerstwie wygasł
w dniu 31 maja 2010 r. Aby zapewnić szybkie wznowienie działalności połowowej przez statki UE,
naleŜy szybko rozpocząć stosowanie tego protokołu.
Rada przyjęła równieŜ rozporządzenie w sprawie przydziału uprawnień do połowów na podstawie
Protokołu do Umowy o partnerstwie w sprawie połowów między Wspólnotą Europejską
a Demokratyczną Republiką Wysp Świętego Tomasza i KsiąŜęcej (5373/11).
W związku z podpisaniem i tymczasowym stosowaniem Protokołu ustalającego uprawnienia do
połowów i rekompensatę finansową przewidziane w Umowie o partnerstwie w sektorze
rybołówstwa między Wspólnotą Europejską a Demokratyczną Republiką Wysp Świętego Tomasza
i KsiąŜęcej przedmiotowa decyzja określa podział uprawnień do połowów między poszczególne
państwa członkowskie.
7012/11
20
PL