Nr 1

W ŚWIECIE AUTORÓW KSIĄŻEK DLA DZIECI
STOPOLANKA 1/2016/17
ludzi jest głównie tkwiąca w człowieku
potrzeba czucia się ofiarą. To poczucie
daje siłę do odwetu i usprawiedliwia
nienawiść.
Pisarz ma dziesięcioletniego synka.
Mówił, że łatwiej napisać opowiadanie niż
być ojcem. Opowiadanie po napisaniu
można
zostawić
własnemu
losowi,
natomiast
za
dziecko
jest
się
odpowiedzialnym
do
końca
życia.
Zapewne bycie ojcem podsuwa mu
pomysły książek dla dzieci. Napisał „Stłuc
świnkę”,
„Kocioludka
Długowłosego”
oraz „Noc bez księżyca’ (we współpracy
z żoną Shirą Gefen).
„Stłuc świnkę”
Etgar Keret w Państwowej Galerii Sztuki
w Sopocie (20 sierpnia 2016 r.)
Pisarz urodził się w izraelskim
Ramat Ganie. Jest obywatelem Izraela
i Polski. Dom Kereta znajduje się
na warszawskiej Woli, (róg Żelaznej
i Chłodne)j. To najwęższy dom świata.
Powstał on w szczelinie miedzy dwoma
budynkami ulicy symbolizującymi dwie
historie
przedwojennej
kamienicy
pod adresem Chłodna 22 i punktowca z lat
70. przy ulicy Żelazna 74. Tuż obok
znajdowała się kładka łącząca Małe i Duże
Getto.
Jest światowej sławy pisarzem,
mistrzem małej formy. Jak mówił
na spotkaniu podczas Literackiego Sopotu,
inspiruje go życie. Gdy coś go zdenerwuje,
pisze opowiadanie w 1. osobie, przyjmując
punkt widzenia bohatera. Pozwala mu to
zrozumieć osobę, której poglądów nie
podziela.
Dzięki
temu
chroni
się
przed nienawiścią.
Jego
zdaniem
powodem
antagonizmów między dwoma plemionami
pierwsza w naszej
bibliotece przeczytała
Zuzia z V klasy.
Książka nie podobała się jej. Tego samego
dnia przeczytał ją Olo z klasy II. Na pytanie,
czy podobała się mu opowiedziana historia,
odpowiedział, że tak - Wszystko mi się
w niej podobało. Chłopiec nie chciał się
rozstać z porcelanową świnką-skarbonką,
bo się do niej przywiązał. Nie chciał jej
rozbić, mimo że mógłby za zebrane
pieniądze kupić upragnioną zabawkę,
figurkę Barta Simpsona. A jednak bohater
opowiadania rozstał się ze swoim
przyjacielem. Zrobił jednak wszystko, by
ocalał.
Pesahson nie jest jak inne moje zabawki, jest
dużo spokojniejszy, bez światełek, sprężynek
i baterii, które rozlewałyby się mu w środku.
Trzeba tylko uważać, żeby nie skoczył z góry
na dół. –Uważaj Pesahson! Jesteś z porcelany
– mówię mu, kiedy go przyłapię na tym, jak
pochyla się lekko i patrzy na podłogę, a on
uśmiecha się do mnie i czeka cierpliwie, aż
zdejmę go ze stołu. Przepadam za nim, gdy się
uśmiecha. Tylko dla niego piję kakao
z kożuchem… (Fragm.)
W ŚWIECIE AUTORÓW KSIĄŻEK DLA DZIECI
STOPOLANKA 1/2016/17
Etgar Keret napisał też
książkę dla dzieci wspólnie
ze swoją żoną – Shirą Gefen
Zohar, mała dziewczynka czuje się
samotna i wyrusza na poszukiwanie
księżyca, który powinien być na niebie, ale
zniknął. Spotkanemu policjantowi taki
podaje jego rysopis:
Czasem jest blisko, czasem daleko.
Żółty lub biały - całkiem jak mleko.
Pięć dni później opowiadania wysłuchały
Amelia i Hania z drugiej klasy. Im również
podobała
się
historia
o
chłopcu
i porcelanowej śwince. Hania na pytanie,
czego uczy historyjka, odpowiedziała, że
opowiadanie uczy, żeby szanować rzeczy.
Choć jest dość dużym, mały być może.
Czasem okrągły, czasem jak rożek.
Bywa staruszkiem lub młodym nowiem.
Taka jest prawda. I co pan powie.
-Duży, lecz mały? Młody, lecz stary?
To nielegalne! Za to są kary! (fragm.)
W bibliotece szkolnej
Potem Hania i Amelka
wysłuchały opowiadania
o Kocioludku Długowłosym.
Rzecz dzieje się w zoo,
gdzie mały chłopiec przeżywa niezwykłą
przygodę, która jest też pouczająca
dla jego taty.
Kocioludek – rys. Tary G-N