Intron A, INN-Interferon alfa-2b
Transkrypt
Intron A, INN-Interferon alfa-2b
European Medicines Agency EMEA/H/C/0281 KOMITET DS. PRODUKTÓW LECZNICZYCH STOSOWANYCH U LUDZI EUROPEJSKIE PUBLICZNE SPRAWOZDANIE OCENIAJĄCE (EPAR) INTRON A Nieopatentowana nazwa międzynarodowa (INN): Interferon alfa-2b Abstrakt Substancja czynna: Interferon alfa-2b Grupa farmakoterapeutyczna (Kod ATC): Leki immunostymulujące, cytokiny i immunomodulatory, interferony, interferon alfa-2b L03A B05 Obecnie zaaprobowane wskazania do stosowania: Przewlekłe wirusowe zapalenie wątroby typu B: Leczenie pacjentów dorosłych z przewlekłym zapaleniem wątroby typu B związanym z oznakami replikacji wirusa (obecność HBV-DNA i HBeAg), podwyższonym poziomem ALT oraz wykazanym histologicznie aktywnym zapaleniem i/lub włóknieniem wątroby. Przewlekłe wirusowe zapalenie wątroby typu C: Pacjenci dorośli: Preparat IntronA jest wskazany w leczeniu pacjentów dorosłych z przewlekłym wirusowym zapaleniem wątroby typu C, u których występuje podwyższony poziom transaminaz bez niewydolności wątroby, oraz u których występują dodatnie wyniki badań serologicznych w kierunku HCV-RNA lub anty-HCV (patrz punkt 4.4). Najlepszą metodą stosowania preparatu IntronA z tego wskazania jest połączenie z rybawiryną. Dzieci i młodzież: Preparat IntronA jest przeznaczony do stosowania w skojarzeniu z rybawiryną w leczeniu dzieci i młodzieży w wieku od 3 roku życia z przewlekłym wirusowym zapaleniem wątroby typu C, wcześniej nieleczonych, bez niewydolności wątroby, u których występują dodatnie wyniki badań serologicznych w kierunku HCV-RNA. Decyzję o leczeniu należy podejmować w każdym przypadku indywidualnie, z uwzględnieniem wszelkich oznak progresji choroby, takich jak zapalenie i włóknienie wątroby, jak również czynników prognostycznych odpowiedzi, genotypu HCV i obciążenia wirusem. Należy rozpatrzyć oczekiwane korzyści z leczenia wobec 7 Westferry Circus, Canary Wharf, London E14 4HB, UK Tel. (44-20) 74 18 84 00 Fax (44-20) 74 18 86-68 E-mail: [email protected] http://www.emea.eu.int EMEA 2006 Reproduction and/or distribution of this document is authorised for non commercial purposes only provided the EMEA is acknowledged danych dotyczących bezpieczeństwa u pacjentów pediatrycznych z badań klinicznych (patrz punkty 4.4, 4.8 i 5.1). Białaczka włochatokomórkowa: Leczenie pacjentów z białaczką włochatokomórkową. Przewlekła białaczka szpikowa Monoterapia: Leczenie pacjentów dorosłych z chromosomem Philadelphia lub przewlekłą białaczką szpikową z translokacją bcr/abl. Doświadczenia kliniczne wskazują na to, że u większości leczonych pacjentów można uzyskać wyraźną/słabą odpowiedź hematologiczną i cytogenetyczną. Wyraźna odpowiedź cytogenetyczna jest zdefiniowana jako < 34% komórek białaczkowych Ph+ w szpiku kostnym, natomiast odpowiedź słaba jest zdefiniowana jako ≥ 34%, lecz < 90% komórek Ph+ w szpiku. Leczenie skojarzone: Wykazano, że połączenie interferonu alfa-2b i cytarabiny (Ara-C) podawane przez pierwsze 12 miesięcy leczenia znacznie zwiększa częstość wyraźnej odpowiedzi cytogenetycznej i znacznie przedłuża przeżywalność całkowitą po trzech latach w porównaniu z interferonem alfa-2b stosowanym w monoterapii. Szpiczak mnogi: Jako leczenie podtrzymujące u pacjentów, którzy osiągnęli obiektywną remisję (redukcja białka szpiczaka o ponad 50%) po wstępnej chemioterapii indukcyjnej. Obecne doświadczenia kliniczne wskazują na to, że leczenie podtrzymujące interferonem alfa-2b przedłuża fazę plateau; nie został jednak definitywnie wykazany wpływ na przeżywalność ogólną. Chłoniak grudkowy: Leczenie chłoniaka grudkowego z dużym obciążeniem nowotworowym jako leczenie dodatkowe właściwej skojarzonej chemioterapii indukcyjnej, takiej jak schemat CHOP lub podobny. Duże obciążenie nowotworowe jest zdefiniowane jako jedna z następujących sytuacji: duża masa guza (> 7 cm), węzły chłonne zajęte w trzech lub więcej okolicach (każda > 3 cm), objawy ogólnoustrojowe (utrata masy ciała > 10%, gorączka > 38°C trwająca dłużej niż 8 dni lub pocenie nocne), splenomegalia poza pępek, zespół niedrożności lub ucisku dużego narządu, zajęcie oczodołu lub przestrzeni nadtwardówkowej, wysięk surowiczy lub białaczka. Rakowiak: Leczenie rakowiaków z przerzutami do węzłów chłonnych lub do wątroby i z „zespołem rakowiaka”. Czerniak złośliwy: Leczenie uzupełniające u pacjentów bez choroby po zabiegu chirurgicznym, u 2/3 EMEA 2006 których występuje duże ryzyko nawrotu układowego, np. pacjentów z pierwotnym lub wtórnym (klinicznym lub patologicznym) zajęciem węzłów chłonnych. Zatwierdzone postaci: Patrz moduł „All authorised presentations” Podmiot odpowiedzialny posiadający pozwolenie na dopuszczenie do obrotu: SP Europe 73, rue de Stalle B-1180 Bruksela Belgia Data wydania pozwolenia na dopuszczenie do obrotu ważnego w Unii Europejskiej: 9 marca 2000 r. Data uznania za sierocy produkt leczniczy: Nie dotyczy Preparat IntronA zawiera interferon alfa-2b wytwarzany technikami rekombinacji DNA i opracowany do leczenia przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu B, przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu C, białaczki włochatokomórkowej, przewlekłej białaczki szpikowej, szpiczaka mnogiego, chłoniaka grudkowego, rakowiaka i czerniaka złośliwego. Rekombinowany ludzki interferon alfa-2b posiada właściwości przeciwwirusowe, dzięki którym może on modulować odpowiedź układu odpornościowego organizmu i wykazywać działanie antyproliferacyjne. Leczenie powinno być rozpoczynane przez lekarza posiadającego doświadczenie w leczeniu wymienionych chorób. Przewlekłe wirusowe zapalenie wątroby typu B: Pacjenci dorośli: Obecne doświadczenia kliniczne dotyczące pacjentów otrzymujących interferon alfa-2b przez okres 4 do 6 miesięcy wskazują na to, że leczenie może powodować zanik HBV-DNA. Zaobserwowano poprawę ocenianego histologicznie stanu wątroby. U pacjentów dorosłych z zanikiem HBeAg i HBV-DNA zaobserwowano znaczną redukcję chorobowości i umieralności. Przewlekłe wirusowe zapalenie wątroby typu C: Pacjenci dorośli: Preparat IntronA, w monoterapii lub w skojarzeniu z rybawiryną, był badany w 4 randomizowanych badaniach klinicznych fazy III z udziałem 2 552 pacjentów z przewlekłym wirusowym zapaleniem wątroby typu C, którzy nie otrzymywali wcześniej interferonu. U pacjentów dorosłych otrzymujących interferon w połączeniu z rybawiryną uzyskano częstość trwałej odpowiedzi rzędu 47%. Większą skuteczność wykazano w przypadku stosowania skojarzenia interferonu pegylowanego z rybawiryną (w badaniu z udziałem pacjentów nieotrzymujących wcześniej takiego leczenia przy zastosowaniu dawki rybawiryny > 10,6 mg/kg częstość trwałej odpowiedzi wynosiła 61%, p < 0,01). Pacjenci pediatryczni: W dwóch wieloośrodkowych badaniach uczestniczyło łącznie 118 dzieci i młodzieży w wieku od 3 do 16 roku życia z wyrównanym przewlekłym wirusowym zapaleniem wątroby typu C i wykrywalnym HCV-RNA. Otrzymywali oni preparat IntronA w dawce 3 MIU/m2 3 razy w tygodniu w połączeniu z rybawiryną w dawce 15 mg/kg na dobę przez 1 rok, po którym następowała 6-miesięczna obserwacja. Częstość trwałej odpowiedzi wirusologicznej u dzieci i młodzieży była podobna do zaobserwowanej u osób dorosłych. Z uwagi na brak danych dotyczących dzieci z ciężką progresją choroby, jak również na możliwość wystąpienia działań niepożądanych, w populacji tej należy szczególnie starannie rozważać stosunek korzyści do ryzyka podczas stosowania połączenia rybawiryny i interferonu alfa-2b (patrz punkty 4.1, 4.4 i 4.8 ChPL). Dane kliniczne dotyczące pozostałych zatwierdzonych wskazań są przedstawione w punkcie „Omówienie naukowe”. 3/3 EMEA 2006 Najczęściej obserwowanymi podczas leczenia działaniami niepożądanymi były: gorączka, zmęczenie, bóle głowy, bóle mięśni, bóle stawów, sztywność mięśni/dreszcze, objawy grypopodobne, depresja, bezsenność, łysienie, utrata apetytu i nudności. Klinicznie istotne nieprawidłowości w wynikach badań laboratoryjnych, zazwyczaj występujące przy dawkach przekraczających 10 milionów IU na dobę, obejmują spadek liczby granulocytów i leukocytów, spadek poziomu hemoglobiny i liczby płytek krwi, wzrost poziomu fosfatazy alkalicznej, LDH, kreatyniny w surowicy i azotu mocznika w surowicy. Na podstawie przedłożonych danych dotyczących jakości, bezpieczeństwa i skuteczności, CHMP uważa, że w zatwierdzonych wskazaniach stosunek korzyści do ryzyka ze stosowania preparatu IntronA jest korzystny. Szczegółowe warunki stosowania opisanego produktu, informacje naukowe i kwestie proceduralne zostały przedstawione w poszczególnych modułach. 4/4 EMEA 2006