Intron A, INN-Interferon alfa-2b

Transkrypt

Intron A, INN-Interferon alfa-2b
European Medicines Agency
EMEA/H/C/0281
KOMITET DS. PRODUKTÓW LECZNICZYCH STOSOWANYCH U LUDZI
EUROPEJSKIE PUBLICZNE SPRAWOZDANIE OCENIAJĄCE (EPAR)
INTRON A
Nieopatentowana nazwa międzynarodowa (INN): Interferon alfa-2b
Abstrakt
Substancja czynna:
Interferon alfa-2b
Grupa farmakoterapeutyczna
(Kod ATC):
Leki immunostymulujące, cytokiny
i immunomodulatory, interferony, interferon alfa-2b
L03A B05
Obecnie zaaprobowane wskazania do
stosowania:
Przewlekłe wirusowe zapalenie wątroby typu B:
Leczenie pacjentów dorosłych z przewlekłym
zapaleniem wątroby typu B związanym z oznakami
replikacji wirusa (obecność HBV-DNA i HBeAg),
podwyższonym poziomem ALT oraz wykazanym
histologicznie
aktywnym
zapaleniem
i/lub
włóknieniem wątroby.
Przewlekłe wirusowe zapalenie wątroby typu C:
Pacjenci dorośli:
Preparat IntronA jest wskazany w leczeniu pacjentów
dorosłych z przewlekłym wirusowym zapaleniem
wątroby typu C, u których występuje podwyższony
poziom transaminaz bez niewydolności wątroby, oraz
u których występują dodatnie wyniki badań
serologicznych w kierunku HCV-RNA lub
anty-HCV (patrz punkt 4.4).
Najlepszą metodą stosowania preparatu IntronA z
tego wskazania jest połączenie z rybawiryną.
Dzieci i młodzież:
Preparat IntronA jest przeznaczony do stosowania w
skojarzeniu z rybawiryną w leczeniu dzieci i
młodzieży w wieku od 3 roku życia z przewlekłym
wirusowym zapaleniem wątroby typu C, wcześniej
nieleczonych, bez niewydolności wątroby, u których
występują dodatnie wyniki badań serologicznych w
kierunku HCV-RNA. Decyzję o leczeniu należy
podejmować w każdym przypadku indywidualnie, z
uwzględnieniem wszelkich oznak progresji choroby,
takich jak zapalenie i włóknienie wątroby, jak
również czynników prognostycznych odpowiedzi,
genotypu HCV i obciążenia wirusem. Należy
rozpatrzyć oczekiwane korzyści z leczenia wobec
7 Westferry Circus, Canary Wharf, London E14 4HB, UK
Tel. (44-20) 74 18 84 00 Fax (44-20) 74 18 86-68
E-mail: [email protected] http://www.emea.eu.int
EMEA 2006 Reproduction and/or distribution of this document is authorised for non commercial purposes only provided the EMEA is acknowledged
danych dotyczących bezpieczeństwa u pacjentów
pediatrycznych z badań klinicznych (patrz punkty
4.4, 4.8 i 5.1).
Białaczka
włochatokomórkowa:
Leczenie
pacjentów z białaczką włochatokomórkową.
Przewlekła białaczka szpikowa
Monoterapia: Leczenie pacjentów dorosłych z
chromosomem Philadelphia lub przewlekłą białaczką
szpikową z translokacją bcr/abl.
Doświadczenia kliniczne wskazują na to, że u
większości leczonych pacjentów można uzyskać
wyraźną/słabą
odpowiedź
hematologiczną
i
cytogenetyczną. Wyraźna odpowiedź cytogenetyczna
jest
zdefiniowana
jako
< 34%
komórek
białaczkowych Ph+ w szpiku kostnym, natomiast
odpowiedź słaba jest zdefiniowana jako ≥ 34%, lecz
< 90% komórek Ph+ w szpiku.
Leczenie skojarzone: Wykazano, że połączenie
interferonu alfa-2b i cytarabiny (Ara-C) podawane
przez pierwsze 12 miesięcy leczenia znacznie
zwiększa
częstość
wyraźnej
odpowiedzi
cytogenetycznej i znacznie przedłuża przeżywalność
całkowitą po trzech latach w porównaniu z
interferonem alfa-2b stosowanym w monoterapii.
Szpiczak mnogi: Jako leczenie podtrzymujące u
pacjentów, którzy osiągnęli obiektywną remisję
(redukcja białka szpiczaka o ponad 50%) po wstępnej
chemioterapii indukcyjnej.
Obecne doświadczenia kliniczne wskazują na to, że
leczenie podtrzymujące interferonem alfa-2b
przedłuża fazę plateau; nie został jednak definitywnie
wykazany wpływ na przeżywalność ogólną.
Chłoniak
grudkowy:
Leczenie
chłoniaka
grudkowego z dużym obciążeniem nowotworowym
jako leczenie dodatkowe właściwej skojarzonej
chemioterapii indukcyjnej, takiej jak schemat CHOP
lub podobny. Duże obciążenie nowotworowe jest
zdefiniowane jako jedna z następujących sytuacji:
duża masa guza (> 7 cm), węzły chłonne zajęte w
trzech lub więcej okolicach (każda > 3 cm), objawy
ogólnoustrojowe (utrata masy ciała > 10%, gorączka
> 38°C trwająca dłużej niż 8 dni lub pocenie nocne),
splenomegalia poza pępek, zespół niedrożności lub
ucisku dużego narządu, zajęcie oczodołu lub
przestrzeni nadtwardówkowej, wysięk surowiczy lub
białaczka.
Rakowiak: Leczenie rakowiaków z przerzutami do
węzłów chłonnych lub do wątroby i z „zespołem
rakowiaka”.
Czerniak złośliwy: Leczenie uzupełniające u
pacjentów bez choroby po zabiegu chirurgicznym, u
2/3
EMEA 2006
których występuje duże ryzyko nawrotu układowego,
np. pacjentów z pierwotnym lub wtórnym
(klinicznym lub patologicznym) zajęciem węzłów
chłonnych.
Zatwierdzone postaci:
Patrz moduł „All authorised presentations”
Podmiot odpowiedzialny posiadający
pozwolenie na dopuszczenie do obrotu:
SP Europe
73, rue de Stalle
B-1180 Bruksela
Belgia
Data wydania pozwolenia na dopuszczenie
do obrotu ważnego w Unii Europejskiej:
9 marca 2000 r.
Data uznania za sierocy produkt leczniczy:
Nie dotyczy
Preparat IntronA zawiera interferon alfa-2b wytwarzany technikami rekombinacji DNA i opracowany
do leczenia przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu B, przewlekłego wirusowego zapalenia
wątroby typu C, białaczki włochatokomórkowej, przewlekłej białaczki szpikowej, szpiczaka
mnogiego, chłoniaka grudkowego, rakowiaka i czerniaka złośliwego. Rekombinowany ludzki
interferon alfa-2b posiada właściwości przeciwwirusowe, dzięki którym może on modulować
odpowiedź układu odpornościowego organizmu i wykazywać działanie antyproliferacyjne. Leczenie
powinno być rozpoczynane przez lekarza posiadającego doświadczenie w leczeniu wymienionych
chorób.
Przewlekłe wirusowe zapalenie wątroby typu B:
Pacjenci dorośli: Obecne doświadczenia kliniczne dotyczące pacjentów otrzymujących interferon
alfa-2b przez okres 4 do 6 miesięcy wskazują na to, że leczenie może powodować zanik HBV-DNA.
Zaobserwowano poprawę ocenianego histologicznie stanu wątroby. U pacjentów dorosłych z
zanikiem HBeAg i HBV-DNA zaobserwowano znaczną redukcję chorobowości i umieralności.
Przewlekłe wirusowe zapalenie wątroby typu C:
Pacjenci dorośli: Preparat IntronA, w monoterapii lub w skojarzeniu z rybawiryną, był badany w 4
randomizowanych badaniach klinicznych fazy III z udziałem 2 552 pacjentów z przewlekłym
wirusowym zapaleniem wątroby typu C, którzy nie otrzymywali wcześniej interferonu. U pacjentów
dorosłych otrzymujących interferon w połączeniu z rybawiryną uzyskano częstość trwałej odpowiedzi
rzędu 47%. Większą skuteczność wykazano w przypadku stosowania skojarzenia interferonu
pegylowanego z rybawiryną (w badaniu z udziałem pacjentów nieotrzymujących wcześniej takiego
leczenia przy zastosowaniu dawki rybawiryny > 10,6 mg/kg częstość trwałej odpowiedzi wynosiła
61%, p < 0,01).
Pacjenci pediatryczni: W dwóch wieloośrodkowych badaniach uczestniczyło łącznie 118 dzieci i
młodzieży w wieku od 3 do 16 roku życia z wyrównanym przewlekłym wirusowym zapaleniem
wątroby typu C i wykrywalnym HCV-RNA. Otrzymywali oni preparat IntronA w dawce 3 MIU/m2 3
razy w tygodniu w połączeniu z rybawiryną w dawce 15 mg/kg na dobę przez 1 rok, po którym
następowała 6-miesięczna obserwacja. Częstość trwałej odpowiedzi wirusologicznej u dzieci i
młodzieży była podobna do zaobserwowanej u osób dorosłych. Z uwagi na brak danych dotyczących
dzieci z ciężką progresją choroby, jak również na możliwość wystąpienia działań niepożądanych, w
populacji tej należy szczególnie starannie rozważać stosunek korzyści do ryzyka podczas stosowania
połączenia rybawiryny i interferonu alfa-2b (patrz punkty 4.1, 4.4 i 4.8 ChPL).
Dane kliniczne dotyczące pozostałych zatwierdzonych wskazań są przedstawione w punkcie
„Omówienie naukowe”.
3/3
EMEA 2006
Najczęściej obserwowanymi podczas leczenia działaniami niepożądanymi były: gorączka, zmęczenie,
bóle głowy, bóle mięśni, bóle stawów, sztywność mięśni/dreszcze, objawy grypopodobne, depresja,
bezsenność, łysienie, utrata apetytu i nudności.
Klinicznie istotne nieprawidłowości w wynikach badań laboratoryjnych, zazwyczaj występujące przy
dawkach przekraczających 10 milionów IU na dobę, obejmują spadek liczby granulocytów i
leukocytów, spadek poziomu hemoglobiny i liczby płytek krwi, wzrost poziomu fosfatazy alkalicznej,
LDH, kreatyniny w surowicy i azotu mocznika w surowicy.
Na podstawie przedłożonych danych dotyczących jakości, bezpieczeństwa i skuteczności, CHMP
uważa, że w zatwierdzonych wskazaniach stosunek korzyści do ryzyka ze stosowania preparatu
IntronA jest korzystny.
Szczegółowe warunki stosowania opisanego produktu, informacje naukowe i kwestie proceduralne
zostały przedstawione w poszczególnych modułach.
4/4
EMEA 2006