VIM - zstio.wri.pl

SYSTEMY OPERACYJNE
I SIECI KOMPUTEROWE
SYSTEMY OPERACYJNE
I SIECI KOMPUTEROWE
VIM - podstawowy edytor tekstu
O ile w każdym systemie Unix powinien znajdować się edytor VI, o tyle w nowszych
systemach tegoż samego typu powinien znajdować się i program VIM.
Początkujący użytkownicy często niechętnie korzystają z tego programu, a wręcz go
unikają. Powody są co najmniej dwa: ubogi wygląd i trudność obsługi. Bynajmniej jedno
wiąże się z drugim. W programie tym nie istnieje menu takie, jak np. w mcedit, czy
windowsowym notatniku - tutaj trzeba posługiwać się komendami niczym w wierszu
poleceń. Komendy te trzeba oczywiście znać, ale jak się za chwilę okaże, nie jest to nic
kosmicznego.
Jest jeszcze trzecia "wada" VIM'a - nieestetyczny wygląd samego tekstu. Standardowo
pisząc w tym edytorze tekst nie tylko zawijany na końcu, ale i łamany. Jak się później
okaże można i temu zaradzić, ale niemniej jednak trzeba zauważyć, że jest to typowy
edytor kodu i nie nadaje się do czytania długich artykułów.
Mimo to VIM chętnie używany jest przez programistów systemów UNIX i jego odmian
(także innych systemów).
SYSTEMY OPERACYJNE
I SIECI KOMPUTEROWE
VIM - podstawowy edytor tekstu
O ile w każdym systemie Unix powinien znajdować się edytor VI, o tyle w nowszych
systemach tegoż samego typu powinien znajdować się i program VIM.
Początkujący użytkownicy często niechętnie korzystają z tego programu, a wręcz go
unikają. Powody są co najmniej dwa: ubogi wygląd i trudność obsługi. Bynajmniej jedno
wiąże się z drugim. W programie tym nie istnieje menu takie, jak np. w mcedit, czy
windowsowym notatniku - tutaj trzeba posługiwać się komendami niczym w wierszu
poleceń. Komendy te trzeba oczywiście znać, ale jak się za chwilę okaże, nie jest to nic
kosmicznego.
Jest jeszcze trzecia "wada" VIM'a - nieestetyczny wygląd samego tekstu. Standardowo
pisząc w tym edytorze tekst nie tylko zawijany na końcu, ale i łamany. Jak się później
okaże można i temu zaradzić, ale niemniej jednak trzeba zauważyć, że jest to typowy
edytor kodu i nie nadaje się do czytania długich artykułów.
Mimo to VIM chętnie używany jest przez programistów systemów UNIX i jego odmian
(także innych systemów).
SYSTEMY OPERACYJNE
I SIECI KOMPUTEROWE
VIM - podstawowy edytor tekstu
Trochę historii
Visual In ex
Czysty program został napisany w 1976 roku przez niejakiego Bill Joy'a (William
Nelson Joy) na potrzeby systemu BSD. Edytor posiada dwa tryby pracy. Pierwszy
tryb to pisanie (wprowadzanie). Drugi zaś przypomina menu graficznych
edytorów, z tą jednak różnicą, że nie używamy zakładek, a wpisujemy polecenia
edytora vi lub ex (otwórz, zapisz, wyjdź).
VI iMproved
W podręczniku systemowym (manual) możemy przeczytać: "vim - udoskonalony
vi, tekstowy edytor programistów". Autorem programu jest Bram Moolenaar.
Holenderski programista opublikował go w 1991 roku.
SYSTEMY OPERACYJNE
I SIECI KOMPUTEROWE
VIM - podstawowy edytor tekstu
VI a VIM
Podstawowe zmiany jakie istnieją pomiędzy tymi edytorami to wielokrotne cofanie
zmian (undo), gdzie VIM daje możliwość tysiąckrotnego cofnięcia, natomiast VI jednokrotnego. Do tego VIM umożliwia przewijanie ekranu w poziomie,
zwiększenie limitu długości wierszy oraz rozmiaru pliku. Ponadto rozszerzony
program posiada 26 rejestrów (tzw. schowków), w których można przechowywać
fragmenty tekstów. Oprócz tego program umożliwia kolorowanie składni oraz
wsparcie dla narzędzi programistycznych (m.in. kompilatory, debugery).
Ciekawostka
Warto wspomnieć, że oprócz konsolowego edytora można spotkać się z wersja
graficzną - gvim. Istnieją wersje programu działające także na innych systemach,
nie tylko Unix (np. Windows).
SYSTEMY OPERACYJNE
I SIECI KOMPUTEROWE
VIM - podstawowy edytor tekstu
Polecenia
2 tryby pracy - tryb wprowadzania, czyli pisania (VISUAL) i poleceń (NORMAL).
Tryb normal z kolei umożliwia wprowadzenie dwóch typów poleceń: polecenia vim
(w tym vi) oraz ex.
Standardowo po otwarciu programu zostaniemy poczęstowani trybem NORMAL
(polecenia). Aby przejść do pisania możemy użyć klawisza [a] (ang. append dopisywanie za lub przed znakiem, dosł. dołączać) lub [i] (ang. insert wstawianie, nadpisywanie wyrazów, dosł. wkładać) - często w edytorach
graficznych możemy wywołać te dwa tryby klawiszem [Insert] na klawiaturze.
Aby powrócić do poleceń wciskamy [ESC].
SYSTEMY OPERACYJNE
I SIECI KOMPUTEROWE
VIM - podstawowy edytor tekstu
Polecenie ex
:q Wyjście z programu, jeśli zapisano zmiany (quit)
:q! Bezwzględne wyjście z programu
:w Zapis (write)
:w nowa_nazwa Zapisuje plik pod inną nazwą
:e nazwa_pliku Edytuje plik o podanej nazwie
:help
Pomoc programu - otwiera plik help.txt (warto zerknąć)
Aby usprawnić pracę możemy połączyć niektóre polecenia, np. :wq (zapis i
natychmiastowe wyjście).
SYSTEMY OPERACYJNE
I SIECI KOMPUTEROWE
VIM - podstawowy edytor tekstu
Polecenia vi:
ZZ Zapis oraz wyjście (to samo co w ex - :wq)
l
(małe "L") Kursor w prawo (o jeden znak)
h Kursor w lewo (j/w)
k Kursor w górę (j/w)
j
Kursor w dół (j/w)
b Kursor o słowo w lewo
w Kursor o słowo w prawo
0 (cyfra zero)
Przenosi kursor na początek wiersza
$ Ustawia kursor na końcu wiersza
a Tryb wprowadzania z dopisywaniem (ang. append)
i
Tryb wprowadzania z nadpisywaniem (ang. insert)
x Usuwa znak - standardowo ten, który jest podświetlany kursorem