reewolucja.pl - Reewolucja lidera

MARZEC
Jakim być liderem?
Przywództwo na co dzień
Program rozwoju osobistego
reewolucja.pl
artykuły | nagrania audio
spotkania on-line
materiały pdf | komentarze
Co oznacza być liderem? Z jednej strony mamy przywództwo,
które wynika z pełnionych funkcji. Drugim rodzajem przywództwa jest oddziaływanie, wpływanie na innych, wynikające z poczucia powołania i realizowania misji. Ten temat będzie poszukiwaniem własnej tożsamości w odniesieniu do innych ludzi,
przede wszystkim w kontekście zawodowym. Przedsiębiorczość
jest także Bożym powołaniem, a misją przedsiębiorcy jest tworzenie produktywnej organizacji. Zastanowimy się, jak to realizować
w praktyce poprzez przywództwo służebne.
Medytacja biblijna
Wy jesteście solą dla ziemi. Lecz jeśli sól utraci swój smak, czymże ją posolić? Na nic się już nie przyda, chyba na wyrzucenie i podeptanie przez ludzi. Wy jesteście światłem świata. Nie może się ukryć miasto położone na górze. Nie zapala się też światła i nie stawia pod korcem, ale na świeczniku, aby świeciło wszystkim, którzy są w domu. Tak niech świeci wasze światło przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki
i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie. Mt 5,13-16
Św. Paweł poucza Tymoteusza o przywództwie
•
nabieraj mocy w łasce, która jest w Chrystusie Jezusie 2 Tm 2,1 rozważaj, co mówię, albowiem
Pan da ci zrozumienie we wszystkim 2 Tm 2,7
•
dołóż starania, byś sam stanął przed Bogiem jako godny uznania pracownik, który nie przynosi
wstydu, trzymając się prostej linii prawdy 2 Tm 2,15 trwaj w tym, czego się nauczyłeś i co ci powierzono, bo wiesz, od kogo się nauczyłeś 2 Tm 3,14
•
co usłyszałeś ode mnie za pośrednictwem wielu świadków, przekaż zasługującym na wiarę ludziom, którzy też będą zdolni nauczać i innych 2 Tm 2,2 to wszystko przypominaj, dając świadectwo w obliczu Boga 2 Tm 2,14 głoś naukę, nastawaj w porę, nie w porę, [w razie potrzeby] wykaż
błąd, poucz, podnieś na duchu z całą cierpliwością, ilekroć nauczasz 2 Tm 4,2
•
unikaj zaś światowej gadaniny 2 Tm 2,16 unikaj natomiast głupich i niedouczonych dociekań,
wiedząc, że rodzą one kłótnie 2 Tm 2,23
•
sługa Pana (...) ma być łagodnym względem wszystkich, skorym do nauczania, zrównoważonym
2 Tm 2,24 powinien z łagodnością pouczać wrogo usposobionych 2 Tm 2,25
•
zabiegaj o sprawiedliwość, wiarę, miłość, pokój 2 Tm 2,22
•
weź udział w trudach i przeciwnościach 2 Tm 2,3 czuwaj we wszystkim, znoś trudy, wykonaj dzieło ewangelisty, spełnij swe posługiwanie! 2 Tm 4,5
•
uciekaj zaś przed młodzieńczymi pożądaniami 2 Tm 2,22
•
jeżeli ktoś staje do zapasów, otrzymuje wieniec tylko [wtedy], jeżeli walczył przepisowo 2 Tm 2,5
Duszpasterstwo Przedsiębiorców i Pracodawców TALENT
INSPIRACJE
Wiedzieć i rozumieć więcej
1. Lider – przywódca z powołania
Bycie przywódcą to coś więcej niż tylko posiadane kompetencje do zarządzania firmą. Bycie
przywódcą to zrozumienie własnej tożsamości
(powołania). Przedsiębiorcy powołani są do
czynienia wielkich rzeczy, do rozpalania innych
ogniem żarliwości. Działanie wynika z rozpoznanej tożsamości, tomistyczna filozofia określała to maksymą: agere sequitur esse (działanie
wynika z istoty).
W Ewangelii Jezus mówi nam: „Komu wiele dano, od tego wiele wymagać się będzie;
a komu wiele powierzono, tym więcej od niego
żądać będą” (Łk 12,48). Przedsiębiorcom dano
wielkie zasoby i Pan prosi ich o czynienie wielkich rzeczy. Takie jest Twoje powołanie (…)
Powołanie przedsiębiorcy stanowi autentyczne ludzkie i chrześcijańskie wezwanie, którego
waga w życiu Kościoła i światowej gospodarce
jest nie do przecenienia. „Powołanie lidera biznesu”, nr 1 i 6
Tak więc przywództwo związane jest przede
wszystkim ze wskazywaniem właściwego kierunku. Dla chrześcijanina jest sposobem realizacji powołania.
Wizja leży u sedna skutecznego przywództwa.
Odbierz przywódcy jego wizję, a odbierzesz mu
wszelką motywację – wyrwiesz mu serce. Wizja
jest paliwem, którego potrzebuje przywódca.
Jest energią, która pobudza go do działania. Jest
ogniem, który rozpala pasję wśród naśladowców. Jest wyraźnym powołaniem, które rok po
roku, dekada po dekadzie, pozwala skoncentrować wszystkie wysiłki ludzi, wytrwale i ofiarnie
służących Bogu. Bill Hybels, „Odważne przywództwo,” Warszawa 2007, s. 31
Andreas Widmer, nawiązując do świadectwa
św. Jana Pawła II, zwraca uwagę, że wskazywanie właściwego kierunku to przede wszystkim
osobiste świadectwo.
Skutecznymi liderami zostajemy nie przez to, że
pniemy się po drabinie służbowej hierarchii, lecz
przez to, że wcielamy w czyn treść tych czterech
haseł, niezależnie od kontekstu, w jakim przychodzi nam działać, poczynając od sytuacji,
w której się obecnie znajdujemy – pełniąc role
rodziców, papieża bądź nowych pracowników,
którzy trafili do firmy prosto po studiach. Każdy
może przewodzić, wykazując się poczuciem kierunku, wywierając na innych pozytywny wpływ
i biorąc odpowiedzialność za wyniki wspólnych
działań. Chris Lowney, „Lider papież Franciszek”,
Dobre i złe działania wpływają nie tylko na ciebie
lub jakąś pojedynczą osobę, lecz kształtują całą
kulturę twojego otoczenia. Twój nastrój może
sprawić, że twój dom stanie się strasznym miejscem, gdzie nikt nie mówi o tym, co naprawdę
myśli, a twoje dzieci uczą się reagować na wszelką
frustrację wrzaskiem i przemocą. To samo dotyczy pracy. Moja gotowość do prowadzenia wątpliwych interesów wprowadzi do firmy atmosferę
i kulturę nieuczciwości. Błędy będą ukrywane i maskowane, dane finansowe fałszowane, a materiały
biurowe (lub wyposażenie) podkradane. (…) Jeśli
chcesz mieć zespół uczciwych, sumiennych i ciężko pracujących ludzi, to sam musisz postępować
uczciwie i pilnie pracować. Musisz używać swojej
woli i swojego rozumu, aby być świadomym swoich czynów i ich konsekwencji, a następnie podejmować się takich działań, których konsekwencje
będą takie, jakich pragnąłeś. Nikt (lub prawie nikt)
nie będzie robił tego, co rozkażesz. Ale ludzie będą
robić to, co ty robisz – tak więc to, co robisz, powinno być dobre. Andreas Widmer, „Strażnik świętego
Kraków 2014, s. 45-46
Papieża”, Kraków, 2013, s. 167-168
Chris Lowney zauważa, że w epoce przemian technologicznych i społecznych nasze rozumienie przywództwa ulega zmianie. Przywództwo coraz słabiej związane jest
z miejscem w hierarchii społecznej, jego postrzeganie przesuwa się ku zachowaniom,
których oczekujemy od wszystkich. Streszcza
je w czterech słowach: kierunek, wpływ, wybory i wyniki.
reewolucja lidera – Jakim być liderem? Przywództwo na co dzień
str. 2
INSPIRACJE
Wiedzieć i rozumieć więcej
2. Lider – kontynuator dzieła stworzenia
Liderzy biznesu mają do odegrania szczególną
rolę w kontynuacji dzieła stworzenia. Nie tylko
zapewniają oni towary i usługi oraz wciąż je ulepszają przez wprowadzanie innowacji oraz wykorzystywanie nauki i techniki, ale także pomagają kształtować organizacje, które zaowocują
w przyszłości. Święty Jan Paweł II przypomina
nam w Laborem exercens: „Człowiek, stworzony na obraz Boga, przez swoją pracę uczestniczy
w dziele swego Stwórcy – i na miarę swoich ludzkich możliwości poniekąd dalej je rozwija i dopełnia, postępując wciąż naprzód w odsłanianiu
ukrytych w całym stworzeniu zasobów i wartości” (nr 25).
Podstawowym zadaniem przedsiębiorcy jest
tworzenie produktywnej organizacji. Należy
to rozumieć w ten sposób, że nikt go nie może
zastąpić w tworzeniu efektywnej firmy. Dopiero wykonanie tego zadania sprawia, że zespół może zaoferować klientom dobre towary
i usługi.
Tworzenie produktywnej organizacji jest podstawowym sposobem, w jaki przedsiębiorcy mogą
uczestniczyć w kontynuowaniu dzieła stworzenia. Kiedy zdają sobie sprawę, że poprzez zarządzanie produktywnymi organizacjami uczestniczą w pracy Stworzyciela, mogą uświadomić
sobie wspaniałość oraz wyjątkową odpowiedzialność swojego powołania. „Powołanie lidera
biznesu”, nr 7 i 8
Tylko wtedy możesz stworzyć efektywną organizację, gdy będzie to twoim świadomym dążeniem oraz skupisz się na istotnych rzeczach.
Tak więc aby tego dokonać musisz nabrać dystansu wobec tego, co pilne, aby zająć się tym,
co ważne.
Patrząc na szefa firmy przez pryzmat koncepcji opata, widzimy, że powinien on mieć odpowiedni dystans do spraw bieżących, aby mógł
zadbać o tak zwane planowanie perspektywiczne i zarządzanie strategiczne. W duchowo-
str. 3
ści dostrzega się bardzo istotny konflikt pojawiający się w chwili wyboru pomiędzy tym, co
ważne, a tym, co pilne. Co wybieramy? Zazwyczaj to, co pilne. Wówczas jednak często przegrywa to, co ważne. Ta prawda odnosi się zarówno do jednostek, jak i do wspólnot. Dlatego
też w wymiarze wspólnotowym powinien być
ktoś, kto nie jest obciążony tym, co pilne, aby
mógł się skoncentrować wokół tego, co ważne.
Wydaje się, że taką osobą powinien być szef firmy. Żadna inna osoba nie będzie miała takiej
siły przebicia, aby nie zagubić tego, co ważne,
wobec ciągle nowych pilnych spraw. Włodzimierz Zatorski OSB, „Podstawy duchowości lidera”,
Kraków 2011, s. 52-53
O. Włodzimierz Zatorski, komentując Regułę
życia św. Benedykta, zwraca uwagę na jakość
relacji w firmie. Dobre relacje są warunkiem
dobrej komunikacji, a ta z kolei wprowadza
nową jakość, jaką jest między innymi działanie
zespołowe w firmie.
Klasyczne podejście od zarządzania właściwie
eliminowało wzajemne więzi między pracownikami i wszystko sprowadzało do produkcji
i do relacji z rządzącymi. Firma była traktowana jak maszyna, która musiała być sprawnie
sterowana. Centrum zarządzania, czyli władza,
miała wydawać konkretne i jasne dyspozycje, które poszczególne działy mialy sprawnie
realizować. Taki model funkcjonował bardzo
sprawnie przy seryjnej, nieskomplikowanej
produkcji. Kiedy potrzeby rynku bardziej się
zindywidualizowały, sytuacja się zmieniła. Zaspokojenie bardziej indywidualnych potrzeb
klienta wymaga większej inwencji i elastyczności. Coraz wyraźniej widać, jak niezmiernie
ważne jest działanie zespołowo i w związku
z tym dobra komunikacja oraz współdziałanie
między pracownikami. Aby jednak rzeczywiście
dobra komunikacja mogła zaistnieć, niezbędne są w ogóle dobre relacje między ludźmi we
wspólnocie. Włodzimierz Zatorski OSB, „Podstawy
duchowości lidera”, s. 28
Duszpasterstwo Przedsiębiorców i Pracodawców TALENT
INSPIRACJE
Wiedzieć i rozumieć więcej
3. Lider niedoskonały
Nie będzie odkrywczym stwierdzenie, że liderzy to ludzie obciążeni również swoimi wadami i słabościami. Do najczęściej występujących można zaliczyć przewodzenie bez wizji,
brak kompetencji, niezdolność do nawiązywania relacji, poczucie niedowartościowania
czy po prostu egoizm i wywyższanie się. Taki
przywódca nie inspiruje innych, a jego działanie opiera się jedynie na formalnie posiadanej władzy. Takie życie nie jest świadectwem,
a skutki społeczne zła są sprzeczne z Bożym
pomysłem na świat.
Niestety, w świecie biznesu funkcjonują ludzie
wiary, którzy nie są jej świadkami ani nie dają
się zainspirować swojej wierze i przekonaniom
moralnym. Doświadczyliśmy
wielu skandali, w które zaangażowani byli liderzy nadużywający swojej pozycji władzy
i przywództwa. Ulegli oni
grzechowi pychy, chciwości,
próżności i innym śmiertelnym przywarom. Bolesne jest
jednak nie tylko obserwowanie tych przypadków; tragiczny jest fakt, że istnieją chrześcijanie, którzy nie podejmują
co prawda żadnych działań
nielegalnych lub gorszących,
ale dostosowali się do współczesnego świata w takim
stopniu, że żyją tak, jakby Bóg
nie istniał. Nie tylko żyją oni
na świecie, ale i stali się jego
częścią. Kiedy chrześcijański
lider biznesu nie krzewi w swojej instytucji zasad Ewangelii, „swoim życiem raczej ukrywa
prawdziwą twarz Boga i religii niż ją pokazuje”.
„Powołanie lidera biznesu”, nr 63
Również Pismo Święte ukazuje „liderów niedoskonałych”. Kluczem do zrozumienia ich misji
jest posłuszeństwo Bogu. To właśnie w relacji
z Bogiem tkwi siła i wielkość, większa od ludzkiej słabości.
Człowiek powołany przez Jahwe, jeśli w ogóle
odnosi sukces, zazwyczaj po drodze zalicza sromotną klęskę. Mojżesz wyprowadził Izraelitów
z Egiptu, jednak następne etapy tej „wygranej”
wiążą się z pasmem porażek. Podobnie działo się w życiu Dawida, który kazał zabić męża
Betszeby, lub jego syna Salomona oddającego
cześć bożkom. Właśnie ci słabi ludzie pośredniczą między Bogiem, a ludem, wstawiają się za
nim, wchodząc w dialog z Jahwe. Wielcy mężowie Starego Testamentu są liderami o tyle, o ile
pozwalają się prowadzić i biorą na siebie odpowiedzialność za tych, którzy zostali powierzeni
ich pieczy. Dariusz Piórkowski SJ, „Biblijny lider to nie
Herkules”
Postawą, która uczy właściwej relacji wobec Boga oraz
innych ludzi, jest „przyjmowanie”. Dzięki niej mogą oni
lepiej zrozumieć i wypełnić
swoje powołanie.
Pierwszą powinnością chrześcijańskich liderów biznesu,
jak i wszystkich chrześcijan
jest przyjmowanie, a dokładniej przyjmowanie tego, co
Bóg dla nich uczynił. Takie
otwarcie się na przyjmowanie może być szczególnie
trudne dla liderów biznesu.
Jako grupa chętniej oni działają niż przyjmują (...). Jeżeli
jednak liderzy biznesu nie
posiądą umiejętności przyjmowania, może ich skusić quasi-nietzscheański
kompleks „nadczłowieka”. Dla niektórych pokusę stanowi poczucie, że sami ustalają i tworzą
własne zasady, zamiast je przyjmować. Liderzy
biznesu mogą postrzegać się jedynie jako kreatywni, innowacyjni, aktywni i konstruktywni,
lecz jeżeli zaniedbają wymiar przyjmowania,
wypaczą swoje miejsce na świecie i przecenią
swoje osiągnięcia i pracę. „Powołanie lidera biznesu”, nr 66
reewolucja lidera – Jakim być liderem? Przywództwo na co dzień
str. 4
INSPIRACJE
Wiedzieć i rozumieć więcej
Siedem wyborów przywódcy służebnego wg Michaela Cardone
Z książki Michaea Cardone Jr., „Firma z duszą”, Kraków 2014, s. 194-203
Przywództwo służebne to proces wzrastania i przyswajania nawyków.
str. 5
1.
Przywódca służebny wybiera słuchanie
Wiele problemów w miejscu pracy pojawia się dlatego, że ktoś kogoś nie słucha.
Naszym celem jest, by wszyscy słuchali się nawzajem. Jeśli jakaś osoba rozwinęła tę życiową umiejętność, będzie w stanie rozwiązywać problemy lepiej i szybciej, bo podjęła próbę zrozumienia perspektywy innej osoby.
2.
Przywódca służebny wybiera dzielenie się kompetencjami
Dlaczego warto dzielić się zakresem uprawnień? Dlatego, że jedna osoba nigdy
nie może zrobić tak dużo jak cały zespół kierujący zjednoczone wysiłki na realizację wspólnego celu.
3.
Przywódca służebny wybiera pozytywne podejście
Większość ludzi wolałaby w pracy mieć szefa, który ma pozytywne nastawienie
i ich wspiera, niż takiego, który ma negatywny stosunek do życia. Niestety, wielu
ludzi nigdy nie ma możliwości wyboru, dla kogo będą pracowali! Udowodniono, że dobry lider ma pozytywny wpływ na wydajność swojej załogi.
4.
Przywódca służebny wybiera słuchanie szczerych opinii
Szczere opinie powinny być wyrażane i przekazywane w całym przedsiębiorstwie, we wszystkich kierunkach, nie tylko „z góry na dół”. Przywództwo służebne opiera się na założeniu, że szczere opinie podane z właściwym nastawieniem
to najlepszy sposób na wspomaganie rozwoju pracowników i organizacji.
5.
Przywódca służebny wybiera szybkie reagowanie na problemy
(…) potrzebujemy liderów, którzy będą wydobywać problemy na powierzchnię
– zamiast je ukrywać – a następnie w trybie pilnym je rozwiązywać. Nie spodziewamy się, że będą znać odpowiedzi na wszystkie pytania, ale spodziewamy
się, że będą dostrzegać problem (…) Im dłużej odwleka się rozwiązanie, tym
bardziej rosną problemy i tym bardziej niszczycielskie mogą mieć efekty.
6.
Przywódca służebny wybiera stanowczość
Menedżerowie nie muszą zawsze podejmować trafnych decyzji, by być skuteczni. Jeżeli lider nie ma racji, zawsze może poprawić swój błąd. Szkody wynikające
z braku decyzji będą gorsze od podjęcia decyzji błędnej. Jeśli jesteś liderem,
zdobądź się na pewność siebie i podejmuj decyzje.
7.
Przywódca służebny wybiera postawę sługi
Przywództwo przez służenie nie czyni człowieka słabym, niezdecydowanym
czy ograniczonym chęcią bycia lubianym przez wszystkich. Oznacza natomiast,
że przywództwo takie cechuje się zaufaniem, a nie zastraszaniem. Staramy się
wpływać na ludzi, a nie nimi rządzić. Tym samym przewodzenie ludziom wiąże
się ze skupieniem się na dobru innych ludzi, całego zespołu i firmy, a nie na poszukiwaniu dobra własnego.
Duszpasterstwo Przedsiębiorców i Pracodawców TALENT
Konfrontacje osobiste – praca w grupach
Krok 1 – praca indywidualna
Przywołaj w pamięci konkretne wyzwanie, trudność,
z którą musiałaś/eś sobie poradzić w firmie jako lider.
1. Nazwij ją:
2. Wymień uczestników:
3. Opisz krótko, co się wydarzyło:
Krok 2 – praca w grupie
Podziel się świadectwem:
4. Czego dotyczył problem?
5. W jaki sposób zadziałałaś/eś jako lider?
6. Nazwij swoją postawę lidera:
Krok 3 – praca indywidualna w domu
Wyobraź sobie, że przez przypadek usłyszałaś/eś szczerą rozmowę bohaterów tej sytuacji.
7. W jaki sposób ocenili twoje działanie?
8. Czy w ich oczach wzrósł twój autorytet? Dlaczego tak się stało?
9. W jaki sposób ta sytuacja przyczyniła się do budowy „produktywnej organizacji”?
reewolucja lidera – Jakim być liderem? Przywództwo na co dzień
str. 6
Konfrontacje osobiste
Ważne pytania do osobistej refleksji
Powołanie Mojżesza – wątpliwości przywódcy
Bóg: Teraz oto doszło wołanie Izraelitów do Mnie, bo też naocznie przekonałem się o cierpieniach, jakie im
zadają Egipcjanie. Idź przeto teraz, oto posyłam cię do faraona, i wyprowadź mój lud, Izraelitów, z Egiptu.
Wj 3,9n
Wielcy przywódcy zazwyczaj czują się niegodni powierzonej im przez Boga misji.
Tak samo było z Mojżeszem, który na propozycję Boga odpowiada szeregiem wymówek.
Przeczytaj trzeci i czwarty rozdział Księgi Wyjścia,
a następnie wypisz odpowiedzi Boga, którymi rozwiewa wątpliwości Mojżesza.
1. Nie wiem, kim jestem
Mojżesz: Kimże jestem, bym miał iść do faraona i wyprowadzić Izraelitów z Egiptu? Wj 3,11
Bóg: 2. Nie wiem, kim Ty jesteś
Mojżesz: Oto pójdę do Izraelitów i powiem im: Bóg ojców naszych posłał mię do was. Lecz gdy oni mnie
zapytają, jakie jest Jego imię, to cóż im mam powiedzieć? Wj 3,13
Bóg: 3. Boję się reakcji ludzi
Mojżesz: A jeśli nie uwierzą i nie usłuchają słów moich? Wj 4,1
Bóg: 4. Nie mam kompetencji
Mojżesz: Ja nie jestem wymowny (...) Ociężały usta moje i język mój zesztywniał Wj 4,10
Bóg: 5. Poszukaj kogoś innego
Mojżesz: Wybacz, Panie, ale poślij kogo innego Wj 4,13
Bóg: Jakie są twoje wymówki?
Co Bóg odpowiedziałby tobie?
str. 7
Duszpasterstwo Przedsiębiorców i Pracodawców TALENT
modlitwa przedsiębiorcy i pracodawcy
Boże i Panie mój, * Stwórco i Odkupicielu, * od
którego wszystko pochodzi, * dla którego wszystko żyje * i ku któremu wszystko zmierza. * Jestem
Twoim dzieckiem. * Obdarowałeś mnie hojnie *
i powołałeś do życia w miłości i świętości. * Chciałeś, bym współpracował z Tobą, * rozwijając nadal
Twoje dzieło stworzenia. * Dałeś mi w tym celu
zdolność poznawania, * pasję tworzenia * i wolę
cieszenia się tym, * czym mnie obdarowałeś. *
Wielbię Cię za to!
Panie, dobry Ojcze, * staję przed Tobą z ufnością
i w pokorze, * bo chcę zrozumieć prawdę o Tobie, *
o moim życiu i powołaniu * oraz o bliźnich, * którzy
stoją obok mnie zarówno w domu, jak i w pracy.
Dziękuję, że moim powołaniem i drogą do świętości * stała się praca z innymi i dla innych. * Wiem, że
biorę na siebie trudną odpowiedzialność za ich los.
* Chcę ją podjąć z ufnością i nadzieją, * aby okazać się dobrym gospodarzem w Twojej winnicy. *
Podejmuję tę odpowiedzialność także dlatego, *
bo ufam, że to jest Twoją wolą, * mój Boże.
Udziel mi Twego Ducha Świętego, * od którego płynie wszelka moc, * mądrość, roztropność i męstwo.
* Niech On będzie światłem i siłą * w chwilach pokus i zwątpienia! * Niech jego miłość tak napełnia
moje serce, * by nie zakorzeniły się w nim chciwość,
* chęć oszustwa, * pokusa osiągnięcia niegodziwego zysku! * Niech nie pozwoli mi nigdy obciążyć się
ludzką krzywdą! * Niech napełni mnie mądrością,
* aby umiejętność oszczędzania nie stała się skąpstwem, * rozumna przezorność nie stała się wyrachowaniem, * a inicjatywa i przedsiębiorczość * nie
stały się dążeniem do sukcesu za wszelką cenę.
Tobie, mój Ojcze i Boże, zawdzięczam wszystko *
i Tobie też oddaję wszystkie moje talenty. * Tobie
oddaję dzieło, którym żyję, * którym się uświęcam
* i którym pragnę przyczyniać się do rozwoju powierzonego nam świata. * Niech Ci będzie cześć
i chwała * przez Chrystusa Twego Syna a naszego
Zbawcę, * w Duchu Świętym * na wieki wieków. *
Amen.
IMPRIMATUR Kuria Metropolitalna
Kraków, 14.05.2003 r., Nr 1446/W 2003
zapraszamy!
reewolucja lidera
KWIECIEŃ:
Zysk jest nieważny czy najważniejszy?
Między deklaracjami a praktyką
1. spotkanie on-line
5. Warszawa-Powsin
7. Piekary Śląskie
11. Warszawa-Stary Mokotów
12. Łódź, Gliwice, Lublin
14. Kraków, Białystok
18. Poznań
19. Bielsko-Biała
20. Oświęcim
21. Kluczbork
22. Wrocław
25. Tarnów, Tomaszów Lub.
26. Dębica
27. Kielce, Jarosław
28. Warszawa-Natolin, Rzeszów, Staszów
29. Warszawa-Ursynów
TALENT w Radio profeto.pl
(każdy trzeci piątek miesiąca, 13.00-15.00)
Duszpasterstwo Przedsiębiorców i Pracodawców
TALENT
ul. Saska 2C, 30-715 Kraków
tel. 510 194 749; e-mail: [email protected]