Wapń (węglan wapnia, cytrynian wapnia) jest

Wapń (węglan wapnia, cytrynian wapnia) jest najobficiej występującym minerałem w organizmie
człowieka. Minerał ten nie tylko sprawia, że szkielet jest zdrowy i silny, ale odpowiada również za
prawidłowy przebieg ważnych funkcji takich jak skurcze mięśni, przekazywanie impulsów
nerwowych, czynność serca i krzepnięcie krwi. Bierze udział również w wielu procesach
enzymatycznych oraz tworzeniu struktur komórkowych. Gospodarowanie wapniem, jego
przyswajaniem w jelitach, depozyt w kościach i eliminacja wraz z moczem jest zależne od witaminy
D, fosforu i różnych hormonów.
Węglan i cytrynian wapnia są suplementem diety stosowanym, gdy ilość wapnia spożywanego w
diecie nie jest wystarczająca. Węglan wapnia także stosowany jest jako środek zobojętniający do
łagodzenia zgagi, niestrawności, nadkwasoty i rozstroju żołądka.
Źródła: mleko i jego pochodne, szpinak, kapusta, karczochy, sałata, warzywa, owoce
suche (szczególnie migdały i orzechy włoskie) oraz produkty rybne.
Niedobór: Wchłanianie wapnia może być utrudnione przez spożycie kawy, brak witaminy D,
stres, brak ruchu, itd. Osteoporoza jest wyraźnym wskaźnikiem braku wapnia.
Magnez
(tlenek magnezu, cytrynian magnezu) jest niezbędnym minerałem w organizmie.
Znajduje się w komórkach ciała i jest związany z szeregiem reakcji enzymatycznych, zwłaszcza
tych związanych z produkcją energii. Magnez służy kilku funkcjom metabolicznym i uczestniczy
w syntezie białek, krzepnięciu krwi, w produkcji ATP (adenozynotrifosforan). Jest także niezbędny w
transmisji nerwowej i kurczeniu i rozluźnianiu mięśni. Magnez jest związany ze wzrostem i
rozwojem, gojeniem ran, funkcjami układu immunologicznego, regulacją temperatury, i wieloma
czynnościami mózgu i układu nerwowego. Pełni również rolę ochronną układu sercowonaczyniowego. Ma korzystny wpływ w odniesieniu do chorób zwyrodnieniowych, takich jak
osteoporoza, choroby stawów, przyczyniając się do regeneracji chrząstki lub przywracając płyn
maziowy stawów.
Źródła: rośliny strączkowe, nasiona, orzechy, produkty pełnoziarniste, warzywa zielone, liście,
kakao, owoce morza.
Niedobór: Objawami niedoboru magnezu mogą być osłabienie mięśni, brak apetytu, apatia i
osłabienie, zmęczenie, nadpobudliwość i skurcze mięśni.
Cynk
jest podstawowym składnikiem wielu systemów enzymatycznych. Odgrywa ważną rolę w
utrzymaniu struktury błony komórkowej, pełni funkcje ochronne w charakterze przeciwutleniacza.
Jest zaangażowany w wiele procesów biochemicznych (m.in.: metabolizm białek, synteza kwasów
nukleinowych-DNA). Ułatwia prawidłowe funkcjonowanie układu odpornościowego, potrzebnego
do gojenia się ran, odpowiada również za prawidłowe postrzeganie smaku i zapachu . Cynk ułatwia
również wydzielanie insuliny. Jest również silnym antyoksydantem, który przyczynia się do
eliminacji wolnych rodników z organizmu. Jest kluczowym czynnikiem w utrzymaniu struktury skóry
paznokci i włosów.
Źródła: Produkty mięsne: mięso, ryby, żółtko jaja, mięso jagnięce, wątroba, ostrygi, drób,
sardynki, owoce morza. Pokarmy roślinne: drożdże, glony, warzywa, grzyby, ziarna zbóż, soja.
Niedobór: Objawy to utrata apetytu, powolny wzrost, spadek masy ciała, brak smaku i zapachu, złe
gojenie się ran, problemy skórne (takie jak trądzik i łuszczycę), wypadanie włosów, brak miesiączki,
ślepota, białe plamy na paznokciach i depresja.
Bor
pomaga w prawidłowym rozwoju kości, w związku z tym zaleca się jego stosowanie w
przypadku osteoporozy, zapalenia stawów, odwapnienia i różnych problemów układu mięśniowoszkieletowego (aktywnie zaangażowanych w wykorzystanie witaminy D, wapnia i fosforu dla
budowania kości). Jest pomocny w tworzeniu mięśni i zwiększeniu poziomu testosteronu. Wpływa
na poprawę zdolności myślenia i koordynację mięśni.
Źródła: truskawki, warzywa, suszone owoce i owoce cytrusowe, zwłaszcza cytryna, pomarańcza lub
mandarynka; rodzynki, miód, winogrona, gruszki, fasola.
Niedobór: powoduje wiele problemów, w tym zaburzeń metabolicznych kości, co może prowadzić
do różnych chorób, takich jak osteoporoza osłabiająca kości i zwiększająca prawdopodobieństwo
złamań u osób starszych.
Skrzyp polny (Equisetum arvense L.) ma właściwości lecznicze ze względu na bogactwo
potasu i krzemu (lub krzemionki), które nadają mu właściwości moczopędnych, a więc wskazany
jest aby stymulować czynność nerek, zwiększać diurezę i wydalać płyny. Wielką tajemnica skrzypu
jest zawartość krzemionki, która jest związana z procesami wzrostu i jest obecna w płucach,
mózgu, wątrobie i mięśniach, a także paznokciach, włosach, skórze i tkance łącznej. Wiadomym
jest, że krzem jest obecny w różnych postaciach, na poziomie makrocząsteczek tworzących tkanki
łączne, stanowiące część kości, chrząstki i ścięgien, mięśni, skóry, włosów i paznokci, dlatego
odpowiedni poziom w organizmie zapewnia zdrowie i zdolność naprawy tkanek, pomaga też
zapobiegać i redukować rozstępy i cellulit.
Odwapnienia kości
Struktura układu kostnego składa się głównie z minerałów takich jak wapń, magnez, mangan i bor.
Kość jest żywą tkanką, która jest stale odnawiana: stale zachodzi jej niszczenie i odbudowa kośćca.
Brak równowagi w bilansie destrukcji i odbudowy powoduje osteoporozę.
Utrata masy kostnej jest wynikiem spadku ilości wapnia zawartego w kościach, co wiąże się ze
zwiększoną kruchością i występowaniem spontanicznych złamań lub urazów. Wapń jest jednym z
czynników zapewniających wytrzymałość kości. Gdy utrata masy kostnej przekracza 25% oznacza to
rozpoznanie osteoporozy, jeżeli zmniejszenie masy kości jest pomiędzy 10 do 25% mówi się o
osteopenii.
Utrata masy kostnej ma wiele przyczyn, z których główną jest dieta uboga w wapń i witaminę D
(niezbędną do wiązania wapnia w kości), ale też podeszły wiek, a u kobiet brak
estrogenów w okresie menopauzy. Inne przyczyny odwapnienia to toksyczne nawyki (alkohol,
papierosy, kawa), zaburzenia odżywiania, takie jak anoreksja czy nadmiar białka w diecie, choroby
układu wewnątrzwydzielniczego (nadczynność tarczycy, cukrzyca), zaburzenia wchłaniania
jelitowego, choroby nerek, choroby reumatyczne i przyjmowanie niektórych leków. Inne choroby,
takie jak osteoporoza, osteomalacja lub nowotwory kości są również odpowiedzialne za
odwapnienia.
W wieku około 50 lat może rozpocząć się proces odwapniania i jego skutków szkodliwych dla
zdrowia kości.
Objawami odwapnienia kości są:
Słabsze kości, mniejsza gęstość kości, złamania i urazy kości spowodowane upadkiem lub
uderzeniem.
Czynniki wpływające na absorpcję wapnia:
Energiczne ćwiczenia szczególnie u osób w podeszłym wieku, spożywanie napojów o wysokiej
zawartości fosforu, nadmiar magnezu, cynku i fosforu zmniejsza obecność witaminy D, a zatem
wchłanianie wapnia. Alkohol i kawa zmniejszają wchłanianie wapnia, natomiast sól i białko
zwiększają wydalanie wapnia. Istnieją również czynniki związane z chorobami takimi jak alergie,
niewydolność nerek, zapalenie okrężnicy, zaburzenia hormonalne. W takich przypadkach można
podawać suplementy wapnia pod ścisłym nadzorem specjalisty.
Aby zapobiec odwapnieniu należy:
 Przestrzegać diety zawierającej źródło wapnia I fosforu. Spożywanie produktów bogatych w
wapń jest głównym sposobem zapobiegania odwapnieniu kości. Należy spożywać dziennie
ok. 800 mg (wartości te zależą od wieku i stanu zdrowia). Jeśli nie zapewnimy
odpowiedniego wkładu, nasze ciało będzie czerpać wapń z „rezerwy”, czyli z kości
odwapniając je znacząco.

Unikać spożywania żywności z dużą ilością szczawianów (szpinak, buraki, papryka, owoce
suszone, pietruszka, por, winogrona, słodkie ziemniaki, czekolada)

Regularne ćwiczenia fizyczne pomagają lepiej przyswajać wapń.

Przyjmować suplementy wapnia i magnezu.