2.14_Kameralistyka – Fortepian, Instrumenty smyczkowe

Transkrypt

2.14_Kameralistyka – Fortepian, Instrumenty smyczkowe
SYLABUS
AKADEMIA MUZYCZNA W KRAKOWIE
WYDZIAŁ INSTRUMENTALNY
Katedra Kameralistyki
Stopień/tytuł naukowy
Imię
Nazwisko
Prof.
Prof.
kwal. II st.
kwal. II st.
Dr hab.
kwal. I st.
kwal. I st.
Dr
Dr
Dr
mgr
mgr
mgr
mgr
mgr
Janina
Danuta
Urszula
Jacek
Sławomir
Joanna
Renata
Anna
Monika
Bartłomiej
Anita
Beata
Justyna
Justyna
Paweł
Romańska - Werner
Mroczek – Szlezer
Gofry – Bąk
Tosik – Warszawiak
Cierpik
Wittek
Żełobowska – Orzechowska
Dębowska – Jaroszek
Wilińska - Tarcholik
Kominek
Kostecka
Urbanek – Kalinowska
Duda – Krane
Danczowska
Kubica
Kierunek studiów
Instrumentalistyka
Specjalność
gra na fortepianie i instrumentach smyczkowych
Stopień i tryb studiów
Studia I st. Licencjat – stacjonarne i
niestacjonarne
Rodzaj zajęć (wykład/ćwiczenia)
Wykład
Nazwa przedmiotu
Kameralistyka
Semestry, w których realizowany jest przedmiot
III, IV, V, VI
Punkty ECTS
16/20
Suma godzin we wszystkich semestrach
120
OPIS PRZEDMIOTU
Wymagania wstępne
Zdanie egzaminu wstępnego.
Treści kształcenia i tematyka zajęć
● Opracowywanie wybranych, różnorodnych (od klasyki do współczesności) pozycji literatury kameralnej w
różnych składach instrumentalnych.
● Zapoznawanie się (słuchanie lekcji innych studentów, obecność na kursach) z jak największą ilością
utworów kameralnych.
● Nabywanie umiejętności mądrego i wnikliwego odczytywania tekstu.
● Uczenie się rozumienia treści i języka danego utworu, wyczucia stylu, a co za tym idzie nabywanie
umiejętności dobierania odpowiedniego dla danego utworu i stylu, dźwięku, frazowania i artykulacji.
● Nabywanie umiejętności kształtowania formy i współgrania z partnerami.
● Uczenie się mądrego ćwiczenia dla skracania czasu poświęcanego na to.
Metody nauczania (sposób prowadzenia/odbywania zajęć, używane środki)
● Zajęcia odbywają się grupowo, czasem indywidualna pomoc członkom zespołu w rozwiązywaniu różnych
problemów.
● Samodzielne przygotowanie przez studenta swojej partii i zapoznanie się z partiami innych instrumentów.
● Praca w zespole poza godzinami zajęć z pedagogiem – najpierw w celu np. ustalenia smyczkowania,
później wspólnej pracy nad utworem.
● Analiza poszczególnych części utworu – pod kątem budowy formalnej (kształcenie umiejętności
budowania formy).
● Kształtowanie utworu poprzez odpowiednie wyczucie ważności poszczególnych głosów w danym
momencie (kto prowadzi, kto towarzyszy).
● Dyskusja nad propozycjami studentów odnośnie interpretacji.
● Słuchanie koncertów, audycji radiowych, nagrań – dyskusja nad nimi.
Cele nauczania i efekty kształcenia (oczekiwane rezultaty nauczania, nabyte przez studentów
umiejętności i wiedza)
● Praktyczne poznanie jak największej ilości pozycji kameralnych.
● Nabywanie umiejętności samodzielnej pracy nad utworem.
● Nabycie umiejętności wyczucia stylu, kształtowania formy, tworzenia odpowiednich relacji między
głosami, znalezienia odpowiedniego dla danego utworu dźwięku, dynamiki, tempa, artykulacji, czyli
wszystkich czynników składających się na interesującą i stylową interpretację utworu.
● Wykształcenie zdolności współpracy z partnerami w różnych formacjach kameralnych.
● Nabywanie umiejętności koncentracji podczas prezentacji estradowej.
Możliwe języki nauczania
Niemiecki, angielski, francuski.
ZALICZENIE PRZEDMIOTU
Terminy, forma i zakres sprawdzianu umiejętności/wiedzy studenta
Egzaminy semestralne – prezentacja przygotowanego programu.
Sposoby oceny pracy studenta
Udział procentowy w ocenie końcowej
ocena ciągła (bieżące przygotowanie do zajęć i aktywność)
20 %
śródsemestralne kolokwia pisemne/ustne
końcowe zaliczenie pisemne/ustne/praktyczne
egzamin pisemny
egzamin ustny
egzamin praktyczny
80 %
kontrola obecności
praca końcowa semestralna/roczna
inne (wymienić)
Ogółem
100 %
Literatura obowiązkowa
● Słuchanie nagrań.
● Zapoznanie się z życiorysem i działalnością kompozytora, którego utwór jest grany, szczególnie z
okresem, z którego dane dzieło pochodzi.
Literatura uzupełniająca
● Wyszukiwanie i zapoznawanie się z książkami, czy artykułami omawiającymi problemy muzyczne,
szczególnie dotyczącymi kameralistyki – np. Basil Smallman – The Piano Trio, Quartet and Quintet.