skrypt

PEK
skrypt
Wydawnictwo prasowe arcydiecezji Kolonia
Modlitwa różańcowa, najprostsza i najgłębsza modlitwa chrześcijan
Die Rosenkranz, des einfachste und tiefste Gebet des Christen
Joachim kardynał Meisner
Papież jest bardzo bogatym w pomysły Bożym człowiekiem. W 24-tą rocznicę jego wyboru 16
października ogłosił on rolę świętego różańca, który powinien trwać do jego srebrnego jubileuszu
papieskiego – do 16 października 2003r. ponadto obdarzył nas papież rzeczywiście wspaniałym listem
o modlitwie różańcowej, w którym od razu można zauważyć, że tu nie pisze teoretyk, lecz – jak
papież sam zaznaczył- ktoś, kto już od dzieciństwa znał i często różaniec odmawiał.
Papież rozumie swój list apostolski „Rosarium virginis Mariae” jako kontynuację swojego
pierwszego listu apostolskiego w nowym tysiącleciu „Novo millennio ineunte”. Tam mówił on
wyraźnie: drogą kościoła w nowe stulecie i w nowe tysiąclecie jest świętość. Znaczy to niejako
pedagogikę świętości znowu na nowo odkrywać, która powinna się w tym wyrażać, by kontemplować
ponad miarę pełne miłości oblicze Chrystusa. Drogą do tego jest właśnie różaniec. W modlitwie
różańcowej przypatrujemy się obliczu Jezusa jakby oczami i sercem tych, którzy stali najbliżej
Chrystusa, mianowicie oczami i sercem Maryi.
Przypominam sobie jeszcze zdarzenie krótko po moich wyświeceniach na biskupa w Erfurcie
w 1975r. Odprawiając wtedy w tamtejszej katedrze mszę św., zwróciłem uwagę na grupę wiernych,
którzy sprawiali wrażenie przybyłych z daleka. W rzeczywistości chodziło o rosyjsko-niemieckich
katolików, którzy pierwszy raz od 35 lat mogli w grupowej wycieczce w DDR znów odwiedzić kościół.
Wyrażali oni przy tym ich głęboką tęsknotę za kościołem. Jeden z mężczyzn zapytał mnie, co muszą
oni przekazać swoim dzieciom z prawd wiary, by mogli oni osiągnąć życie wieczne. Takiego mądrego
pytania nigdy przedtem i potem nie usłyszałem. Na moją odpowiedź, że dam każdemu Nowy
Testament i Katechizm Katolicki, odpowiedzieli mi: „Literatura religijna jest traktowana w Związku
Radzieckim gorzej niż przemycanie broni”. Wówczas zaproponowałem im różaniec. Ich odpowiedź
była zaskakująca: „Co to ma więc za związek z naszym pytaniem, co mamy czynić, co mamy naszym
dzieciom o wierze przekazać, by osiągnęli życie wieczne?”. Ja wtedy im powiedziałem: „Różaniec
rozpoczyna się krzyżem. Na nim odmawiamy wyznanie naszej wiary. Jest to nasza cała doktryna
wiary. Potem następują pierwsze trzy małe perełki: wiara, nadzieja i miłość. To jest nasza doktryna
życia. A potem nadchodzą jakby zaszyfrowane tajemnice stania się Boga człowiekiem w Jezusie
Chrystusie w ponawlekanych paciorkach w bogatej radości tajemnicy różańca. Potem następuje
tajemnica męki Pana w bolesnej części różańca i wreszcie tajemnice Jego dokonania w chwalebnym
różańcu. Po czym ten mężczyzna wziął w swoją rękę różaniec i powiedział:” Tak zatem mam tu w
jednej, jedynej ręce całą katolicką wiarę.” Tak, miał on w swojej ręce cała naszą katolicką wiarę.
Teraz Ojciec Św. zaproponował między radosnymi tajemnicami różańca a tymi bolesnymi
umieścić niejako czwartą część różańca, którą nazwał „tajemnicą światła”. Ujął w niej pięć najbardziej
znaczących momentów z publicznej działalności Jezusa: 1. Jego chrzest w Jordanie, 2. Jego samo
objawienie na weselu w Kanie, 3. Jego obwieszczenie Królestwa Bożego z wezwaniem do nawrócenia,
4. Jego Przemienienie Pańskie i wreszcie 5. Ustanowienie Eucharystii, sakramentalne wyrażenie
tajemnicy wielkanocnej. Ja kilka razy próbowałem sformułować te nowe tajemnice różańca, by były
łatwe do rozważania, nie tylko dla osób prywatnych, lecz także dla rozważania wspólnej modlitwy
różańcowej. Obydwie formy różańca były wtedy praktykowane z sukcesem.
Przypomnę dlatego następujące sformułowania:
1. Jezus, który w Jordanie został ochrzczony.
2. Jezus, który objawił się na weselu w Kanie.
3. Jezus, który obwieścił Królestwo Niebieski i nawoływał do nawrócenia.
4. Jezus, który przemienił się na górze.
5. Jezus, który ustanowił Eucharystię.
Modlitwa różańcowa zakłada tak czy owak znajomość życia Jezusa, tak że do rozważania nie
można za dużo tekstu dołączać, bo są one nieprzydatne dla modlitwy różańcowej. Na pewno, w
następnych tygodniach i miesiącach będziemy jeszcze o tych ważnych sprawach i prośbach papieża
do ludu Bożego słyszeć i czytać. Istotą modlitwy różańcowej jest iść śladami Jezusa za pośrednictwem
Maryi. Życzę dobrej drogi!
24 października 2002r. (ukazało się w „Die Tagespost”)