Po co dzieciom teatr?
Transkrypt
Po co dzieciom teatr?
Renata Biegała Po co dzieciom teatr? „Życie jest zmianą, jeśli przestaniesz się zmieniać przestaniesz żyć”. - Rainer Haak Wpowadzenie Nikt nie przeprowadził dotąd dowodu, że matematyka, fizyka czy historia są ważniejsze w kształceniu dzieci od tańca, muzyki czy teatru. Zadaniem szkoły jest przygotowywać do życia nie na jutro, ale dla przyszłości. Problem w tym, że ta przyszłość dziś nie jest znana, więc dobieranie treści i form kształcenia musi odbywać się niejako "po omacku"! Skutki ekonomiczne globalizacji obnażyły jednak niedostosowanie dotychczasowych wzorców edukacyjnych do zmieniających się potrzeb świata i powodują rosnące trudności w znalezieniu sobie miejsca w życiu absolwentom rożnych poziomów kształcenia wywołując efekt nazywany dewaluacją wykształcenia. Dotyczy to zarówno specjalności, jak i poziomu wykształcenia. W zakresie specjalności kryzys ten ujawnia się brakiem zapotrzebowania na niektóre zawody, dla czego reakcją ma być "ręczne sterowanie" czynione przez polityków (amatorów) – skutki tych działań znamy od lat w Europie, a odczujemy boleśnie w niedalekiej przyszłości jeszcze bardziej niż teraz... To efekt manipulowania i rzekomych reform w organizacji szkolnictwa (gimnazja, licea, dwustopniowe studia, likwidacja szkolnictwa zawodowego itp.). W zakresie poziomu wykształcenia kryzys ujawnił się dewaluacją wykształcenia. Dziś, żeby zdobyć dobrą pracę nie wystarczy mieć matury, dyplomu licencjata, czy nawet studiów magisterskich. Nawet doktorat nie zapewnia kariery zawodowej... W jednych dziedzinach będzie niepotrzebny, w innych nadmierny w oczekiwaniu... Co powoduje te niedopasowania? Po pierwsze stary XIX- wieczny paradygmat pracy, który w swoich czasach był katalizatorem rozwoju społeczeństw masowych i rewolucji naukowo-technicznej. 1z4 Renata Biegała Dziś niestety jego rola odwróciła się - stał się hamulcem i podstawową barierą postępu, zauważalną choćby poprzez kryzys innowacyjności. Po drugie - spetryfikowane wyobrażenie roli poziomów kształcenia w rozwoju człowieka, które powoduje nieuzasadnione niczym uznanie, że im wyższy poziom edukacji, tym ważniejsza rola jego elementów we wpływie edukacyjnym. To pogląd przypominający swym wpływem przekonanie o tym, że Ziemia jest płaska! Nie trzeba szczególnej wiedzy pedagogicznej, ale trzeba wyobraźni i śmiałości, by przełamując stereotyp zauważyć, że "czym skorupka za młodu nasiąknie, tym na starość trąca"! Umiejętności i kompetencje nabyte wcześniej, mogą się dopiero rozwijać na kolejnych etapach edukacji. Braki edukacyjne wcześniejszych etapów są najczęściej nie do odrobienia... Jest więc dokładnie odwrotnie niż się wielu ludziom wydaje! I na tym tle pojawia się dopiero zdolność odpowiedzi na zadane pytanie - po co dzieciom teatr? Najlepszym uzasadnieniem filozoficznym będzie dla odpowiedzi znana, ale niedoceniana w dzisiejszym utylitaryzmie, myśl Sokratesa: "szkoła nie powinna zajmować się przygotowaniem do zawodu, ale rozwojem człowieczeństwa"! 1. Rozwijanie własnych możliwości dziecka Teatr wspomaga rozwój młodego człowieka, dokonuje w nim pozytywne zmiany, stymuluje aktywność poprzez wzmacnianie w dziecku poczucia własnej wartości. Ma ogromny wpływ na: poznawanie i rozwijanie własnych możliwości, rozwijanie wrażliwości emocjonalnej, kształcenie umiejętności koncentracji uwagi, spostrzegawczości i pamięci. Wzbogaca umiejętności językowe, rozwija ogólną wiedzę o teatrze, pobudza do aktywności twórczej poprzez wyrażanie uczuć, emocji, stanów za pomocą gestów, mimiki, ruchów. 2. Rozwijanie kompetencji społecznych Rozwija aktywny udział dziecka w życiu kulturalnym społeczeństwa. Buduje pozytywne więzi emocjonalne między rówieśnikami, a dorosłymi. Kompensacyjna i terapeutyczne rola teatru w stosunku do dzieci nieśmiałych, mało aktywnych. 2z4 Renata Biegała 3. Rozwijanie wrażliwości estetycznej Uwrażliwia na piękno 4. Rozwijanie kompetencji komunikacyjnych Zadania, formy i sposoby realizacji. Przyswajanie znaczenia słowa teatr. Poznanie zawodów ludzi pracujących w teatrze. Wyjaśnianie niezrozumiałych słów funkcjonujących w teatrze np. gest, akt, kurtyna, monolog, narrator, chór, aktor. Ćwiczenia dykcji, mówienie, czytanie, recytowanie. Ćwiczenia w wymawianiu spółgłosek i samogłosek. Wyraźne wypowiadane zdań o różnej skali trudności. Wypowiadania zdań oznajmujących, pytających i rozkazujących. Czytanie płynne z odpowiednią intonacją bajek, wierszy, przydzielonych ról. Przedstawienie ruchem sytuacji , przysłowia, scenki ( pokazywanie i odczytywanie uczuć, emocji i stanów wewnętrznych za pomocą ruchów mimiki). Odkrywanie przydzielonych ról - identyfikowanie się z graną postacią. Słuchanie muzyki, wczuwanie się w nastrój, gry i zabawy przy muzyce. Przygotowanie tła scenicznego, dekoracji oraz potrzebnych strojów. 5. Rozwijanie możliwości twórczych Tworzenie scenariuszy w oparciu o wybraną literaturę. Kontakt ze sztuką poprzez udział w spektaklach teatralnych. Spotkania z aktorami i pracownikami teatru. Staje się dojrzałym odbiorcą sztuk teatralnych i posiada większą łatwość w charakteryzowaniu postaci przedstawionych w bajkach. Ujawnia wielostronne zdolności, rozbudza ich wyobraźnię wyzwala odwagę i wiarę we własne siły. 3z4 Renata Biegała 6. Rozwijanie inteligencji Umie zachować się w miejscach publicznych. Potrafi wyrazić swoją opinie na temat spektaklu teatralnego. Potrafi cieszyć się z sukcesów innych. Szuka odpowiednich rozwiązań do nowych sytuacji, uczy radzić sobie z problemami i praktykuje to. Teatr w życiu dziecka jest bardzo ważnym czynnikiem wspomagającym jego rozwój. Dzięki temu uaktywniają się w dziecku marzenia, fantazje i zainteresowania. 7. Podsumowanie Jak zachować w sobie cząstkę artysty, którą nosi w sobie każde dziecko? Im więcej zachowamy ich w sobie tym będziemy młodsi... Dzisiejsza szkoła zdominowana "paradygmatem pracy" kształtuje swoich absolwentów jako bojących się popełniać błędy. Przecież wyniki testów zależą od poprawnych odpowiedzi! Tymczasem rzeczywistość zmieniającą się dynamicznie wymaga innych postaw: innowacyjności, umiejętności rozwiązywania problemów w nowych sytuacjach, zdolności radzenia sobie i zmiany ról! 4z4