Abstrakty wystąpień - 7 Wrocławskie Konfrontacje Psychologiczne
Transkrypt
Abstrakty wystąpień - 7 Wrocławskie Konfrontacje Psychologiczne
Ogólnopolska Konferencja VII Wrocławskie Konfrontacje Psychologiczne pt. „Ciemna strona człowieka” 7-8.06.2016 Instytut Psychologii Uniwersytetu Wrocławskiego, ul. Dawida 1, sala nr 22 (na parterze) Abstrakty wystąpień Otwarcie konferencji (9:30-11:25) prof. dr hab. Dariusz Doliński (Uniwersytet SWPS) Ciemna strona ludzkiego posłuszeństwa. dr hab. Leszek Kleszcz (Uniwersytet Wrocławski) O skończoności człowieka. Czy człowiek jest istotą „bogatą” czy „ubogą”? Niestety, raczej „ubogą”. Ubóstwo człowieka przejawia się w różny sposób. Jest istotą śmiertelną, drobną cząstką świata nad którym nie panuje, nie znającą Prawdy, nie dysponującą pełną wiedzą o świecie. Ubóstwo człowieka sięga dalej, gdyż nie tylko nie zna świata, ale również samego siebie. Ludzka niedoskonałość znajduje swój wyraz w działaniach i zachowaniach człowieka, który często „dobra pragnąc, zło czyni”. Zło, które jest efektem przypadkowości istnienia, niemożliwości przewidywania konsekwencji własnych czynów czy też racjonalizacji motywów własnych działań. Sesja 1: U źródeł zła (11:35-13:20) Wykład wprowadzający: dr Aleksandra Porada (Uniwersytet SWPS) Źródła zła i eskalacja przemocy wg starożytnych Greków. Mikołaj Zarzycki (Uniwersytet Wrocławski) Profanum źródłem zła ludzkiego na przykładzie wybranych bohaterów powieści Fiodora Dostojewskiego. XIX-wieczne korzenie myślenia Dostojewskiego wrastają głęboko we współczesną psychologię, a podjęta próba zbadania części złożoności narracji zawartych w powieściach i dzienniku autora „Braci Karamazow” umożliwia wykrycie zabiegów mających na celu sięgnięcie po odpowiedź na dręczące pytanie „unde malum”? Niewiele jest badań narracyjnych w psychologii usiłujących dokonać interpretacji fragmentów dyskursów rozgrywających się pomiędzy bohaterami jego powieści w porządku analizy hermeneutycznej, a praca uwzględniająca filozoficzną perspektywę pozwala pogłębić dodatkowo obszar psychologii religii i egzystencjalnej. Rzeczywistość psychiczna wyłaniająca się z narracji świata autora „Biesów” zarysowuje jeden z wielu widocznych problemów, który rozważany jest w pracy: egzystencja, która wyrzeka się sacrum na rzecz profanum podąża w stronę zła, swoistej konsekwencji nihilizmu etycznego. Analiza i interpretacja narracji Dostojewskiego przez pryzmat profanum w oparciu o Eliadego ma na celu zbadanie „przeklętego” problemu genezy zła na przykładzie trzech bohaterów jego książek – Człowieka z Podziemia („Notatki z podziemi”), Stawrogina („Biesy”), Raskolnikowa („Zbrodnia i kara”) - oraz stanowi próbę psychologicznego zrozumienia przedmiotu zainteresowania wyłaniającego się z doświadczenia hermeneutycznego. 1 Słowa kluczowe: psychologia egzystencjalna, psychologia religii, Dostojewski, nihilizm etyczny, profanum, sacrum Bartosz Łopatka (Akademia Ignatianum w Krakowie) Ujęcie zła z perspektywy psychodynamicznej, psychologii społecznej oraz psychologii osobowości – analiza porównawcza. Odpowiedzi na nieustannie intrygujące ludzi pytanie „czym jest zło?” można szukać na gruncie psychologii, wykraczając poza tradycyjne dla tego pojęcia podejście filozoficzne. W swym referacie chciałbym odnieść się do genezy oraz przejawów zła ujmowanych z perspektywy psychodynamicznej (konstrukt instynktu śmierci), psychologii społecznej (efekt Lucyfera) oraz psychologii osobowości (problematyka psychopatii, osobowości dyssocjalnej i dewiacyjnej). Zaznaczone zostaną podobieństwa i różnice pomiędzy omawianymi podejściami. Ponadto wystąpienie skoncentrowane będzie wokół zagadnienia psychologicznej konceptualizacji pojęcia „zło” oraz mechanizmów, które odpowiadają za jego aktywację oraz hamowanie. Słowa kluczowe: psychologia osobowości, psychologia społeczna, psychodynamika, zło, instynkt śmierci, zaburzenia osobowości dr Krzysztof Nowakowski (Akademia Ignatianum w Krakowie) Czy istnieje niekryminalna postać psychopatii? Zagadnienie „successful psychopaths” w kontekście dwuczynnikowego modelu zaburzenia R. Hare. W badaniach nad psychopatycznym zaburzeniem osobowości od ponad dwudziestu lat dominuje podejście operacyjne w postaci skali PCL-R opracowanej przez Roberta D. Hare. Dwuczynnikowy model psychopatii, będący podstawą teoretyczną PCL-R jest uznawany zarówno przez badaczy jak i klinicystów za wyjątkowo użyteczny dla diagnozy tego zaburzenia o wyjątkowym potencjale kryminogennym. Jednocześnie we współczesnych analizach dotyczących osobowości psychopatycznej coraz częściej pojawiają się opracowania sugerujące występowanie również innej, niekryminalnej odmiany psychopatii, określanej w kategoriach „psychopatów industrialnych”, „psychopatów w garniturach” lub „psychopatów odnoszących sukces”. Celem wystąpienia będzie omówienie problematyki „successful psychopaths” jako jednego z aktualnych nurtów badań nad psychopatią z uwzględnieniem kategorialnego/dymensjonalnego ujęcia zaburzenia oraz koncepcji ewolucyjnych wskazujących na adaptacyjne funkcje cech psychopatycznych. Ponadto przedstawione zostaną możliwości i ograniczenia w zakresie aplikacji modelu dwuczynnikowego Hare do badań nad niekryminalną postacią osobowości psychopatycznej. Słowa kluczowe: psychopatia, PCL-R, zaburzenia osobowości Sesja 2: Ekspresja zła (14:20-15:55) Wykład wprowadzający: dr Ryszard Poprawa (Uniwersytet Wrocławski) Ciemna strona uzależnionych, którzy źle rokują w terapii. Natalia Kopik (Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie) Czy zło kryje się w naszych genach? Agresja i skłonność do popełniania przestępstw a gen MAO-A. Próby wyjaśnienia przyczyn zła były podejmowane wielokrotnie i w różnych aspektach: religijnym, psychologicznym, medycznym i wielu innych. W wyniku postępu nauki kwestią czasu stało się poszukiwanie odpowiedzi na to pytanie również w naszym DNA. Badania wykazały, że najbardziej prawdopodobnym podejrzanym wśród genów, jest ten kodujący enzym oksydazę monoaminową A. 2 Katalizuje ona przemiany amin biogennych w ich nieaktywne związki. Odgrywa tym samym ważną rolę w czynności ośrodkowego układu nerwowego, jak i w psychice człowieka, przekształcając takie związki jak: serotonina, adrenalina i dopamina. Osoby z mniej aktywnym allelem tego genu posiadają specyficzne zmiany w strukturze mózgu, głównie w układzie limbicznym i korze przedczołowej. Obszary te odpowiadają m.in. za interpretacje sytuacji i zachowań innych, podejmowanie decyzji czy pamięć emocjonalną. Badając geny więźniów zaobserwowano zależność tego allelu ze skłonnością do agresywnych zachowań i popełniania przestępstw. Bardziej wnikliwe badania wykazały jednak, że zależność ta występuje jedynie, jeżeli zaistnieje w młodości negatywny czynnik psychospołeczny, np. znęcanie się, przemoc domowa, maltretowania, urazy czy traumy. Podsumowując, skłonność do agresji i popełniania przestępstw ma podłoże bardzo złożone, a wpływ genetyczny i środowiskowy, w tym psychospołeczny, mogą oddziaływać ze sobą, pogłębiając w rezultacie zachowania negatywne. Słowa kluczowe: geny, agresja, środowisko, przestępstwa mgr Magdalena Bolek (Uniwersytet Śląski w Katowicach) Agresja, agresywność, gotowości do agresji kobiet – mity i fakty – przegląd badań. Agresja, agresywność, przemoc i w końcu gotowość do agresji to kolejne pojęcia pogłębiające rozumienie wyrządzania krzywdy sobie i/lub innym. W ciągu wielu lat badań nad tymi zjawiskami narastało wiele mitów i przekłamań dotyczących specyfiki ich występowania u obu płci, uwarunkowań oraz różnic pomiędzy nimi. W niniejszym wystąpieniu autorka zaprezentuje przegląd wybranych koncepcji psychologicznych dotyczących wskazanych pojęć oraz badań prowadzonych w ich obrębie w okresie ostatniego stulecia. Główny nacisk położony zostanie na kwestię różnic międzypłciowych oraz specyfiki agresji kobiet na przestrzeni różnych koncepcji i doniesień badawczych. Słowa kluczowe: agresja, agresywność, gotowość do agresji, przemoc Katarzyna Wróbel (Akademia Ignatianum w Krakowie) Samookaleczenia i parasamobójstwa jako formy autoagresji w kontekście doświadczania przemocy domowej przez dzieci. Referat porusza problem autoagresji bezpośredniej występującej u dzieci dotkniętych przemocą domową. Uwzględniając pięć podstawowych form przemocy (fizyczną, emocjonalną, ekonomiczną, wykorzystywanie seksualne oraz zaniedbywanie) opisano jej wpływ na funkcjonowanie dziecka we wszystkich sferach. Wyodrębniono i omówiono mechanizmy obronne oraz inne dziecięce sposoby radzenia sobie z doświadczaniem przemocy. W odniesieniu do autoagresji zwrócono szczególną uwagę na funkcje adaptacyjne aktów autodestrukcyjnych pod postacią zachowań parasamobójczych i samookaleczeń podejmowanych przez dzieci funkcjonujące w warunkach przemocy domowej. Słowa kluczowe: autoagresja, przemoc domowa, mechanizmy obronne Sesja posterowa (16:25-16:55) Aleksandra Różańska (Uniwersytet Opolski) Czy pozytywne argumenty mogą zmieniać decyzję w kierunku negatywnym? Czy rodzaj wskazanych argumentów wpływa na wcześniej podjętą decyzję? Wyniki badań empirycznych (Lord, Ross, Lepper, 1979) pokazują, że ludzie stawiają większe wymagania argumentom, które mają podważać ich oczekiwania. W kształtowaniu się postaw znaczącą rolę odgrywa efekt samego myślenia. (Tesser, 1978) Ponadto stosowność podanej informacji może wpływać na ocenę. (Martin i in, 2001) Analizując procedurę badawczą eksperymentu Lorda, Rossa i Leppera (1979) postanowiono zmienić temat, w oparciu o który badani mieli deklarować swoje stanowisko oraz to, 3 że argumenty nie były podawane przez eksperymentatora, lecz badani podawali je indywidualnie. Zaproponowanym tematem w quasi eksperymencie była pewna oferta wolontariatu dla licealistów, która była przedmiotem oceny chęci zaangażowania się w wolontariat i bodźcem do kreowania trzech rodzajów argumentów w określonym czasie, po którym badani ponownie oceniali chęć zaangażowania się w daną ofertę wolontariatu. Wyniki badania pokazują kierunek zmiany decyzji, w zależności od podawanych argumentów. Być może refleksyjność sprawia, że zaczynamy się bać wcześniej podjętej decyzji. Wnioski z badania mogą być użyteczne w pracy grupowej, w celu motywowania pracowników, planowania pracy zespołu. Słowa kluczowe: wpływ społeczny, psychologia poznawcza, praca grupowa Sylwia Wawrzkowicz (Akademia Ignatianum w Krakowie) Tendencje destruktywne w świetle koncepcji Ericha Fromma. Obecnie żyjemy w cywilizacji promującej wolność i niezależność jednostki. Jednak jest to wolność okupiona bezsilnością oraz lękiem przed izolacją i samotnością. W miarę powiększania się społeczeństwa wzrasta również okrucieństwo i chęć dominacji nad innymi. Człowiek poszukujący bezpieczeństwa jest zdolny do różnych form destrukcyjności, ponieważ jak stwierdza E. Fromm jest on pomimo współczesnych pozorów indywidualizmu - głęboko zagubiony w życiu. Celem mojej prezentacji jest przedstawienie koncepcji E. Fromma na temat destruktywnych tendencji człowieka. Chciałabym opisać różne jej formy i mechanizmy ucieczki wyjaśniając źródło istnienia zła i przyczyny agresji opierając się na twórczości Ericha Fromma. Uważał on, że motywem działania jednostki jest podporządkowanie się różnym siłom zewnętrznym lub zdobycie przez nią samą kontroli i władzy. W prezentacji przedstawię również krótkie studium klinicznego przypadku sadyzmu na przykładzie Józefa Stalina dowodząc, iż skłonności człowieka do czynienia zła są uwarunkowane zarówno czynnikami psychologicznymi, jak i socjologicznymi. Słowa kluczowe: Fromm, sadyzm, masochizm, konformizm, destrukcyjność, wolność, asymilacja, socjalizacja, mechanizmy, zło, lęk, izolacja, ja, indywiduacja, Stalin mgr Aleksandra Siatka, Olga Węglerska, Marta Perka (Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu) Model samokontroli Gottfredsona i Hircha - kontekst teoretyczny i związki z przestępczością. Zgodnie z koncepcją Goffredsona i Hirscha samokontrola, jako element trwały i wyuczony, jest jednocześnie główną przyczyną popełniania przestępstw. Bazując na modelu samokontroli wskazanych autorów pragniemy wskazać na możliwy mechanizm rozwoju niskiej samokontroli wraz z jej implikacjami dotyczącymi predykatorów różnych typów przestępstw. Zakłada się ponadto, że wymiar ten można powiązać z prawdopodobieństwem osadzenia oraz funkcjonowania w zakładzie karnym. Słowa kluczowe: przestępczość, samokontrola mgr Łukasz Miciuk (Katolicki Uniwersytet Lubelski) Badanie i wyjaśnianie „ciemnej strony człowieka”: użyteczność interakcyjnego modelu Davida Fundera. Społeczna psychologia osobowości ujmuje funkcjonowanie człowieka w kategoriach interakcyjnego modelu Osoba-Sytuacja-Zachowanie (Funder). Celem posteru jest krytyczna analiza użyteczności tego modelu do wyjaśniania ludzkich czynów uznawanych za złe i niemoralne. Główne założenia teoretyczne modelu można streścić w dwóch zdaniach. Po pierwsze, zachowanie jest funkcją osoby i sytuacji: znając wszystkie (psychologicznie istotne) właściwości osoby oraz wszystkie (psychologicznie istotne) właściwości sytuacji, można z dużą precyzją przewidywać, co zrobi dana osoba. Po drugie, osobę można opisać w kategoriach zachowań, które przejawia w różnych sytuacjach, zaś sytuację można scharakteryzować odwołując się do zachowań, jakie różni ludzie mogą w niej 4 przejawiać. Model Fundera pozwala na rozważania teoretyczne oraz badania empiryczne, zmierzające do odpowiedzi na m.in. takie pytania: W jakich sytuacjach konkretny człowiek przejawia „złe” zachowania? Czy „zła” należy szukać w osobowości człowieka? Czy zły jest człowiek, czy jego zachowanie? Jak szeroki jest repertuar możliwych zachowań w sytuacjach sprzyjających zachowaniom pełnym agresji, przemocy i nienawiści? Wreszcie: KTO, JAK i KIEDY przejawia zło? Ważną częścią posteru będzie także prezentacja opierających się na tzw. metodologii Q metod badawczych, które mogą być używane przez społecznych psychologów osobowości do badania „ciemnej strony człowieka” (California Adult Q-sort, Riverside Behavioral Q-sort, Riverside Situational Q-sort). W ich kontekście będą również dyskutowane praktyczne zastosowania modelu Fundera, np. w terapii zachowań agresywnych i niemoralnych. Słowa kluczowe: zło, osobowość, sytuacja, osoba, Q-sort, niemoralność mgr Agnieszka Sabiniewicz (Uniwersytet Wrocławski) Rola dominacji w doborze płciowym - przegląd literatury. Plakat ten zawiera przegląd literatury dotyczącej roli dominacji w wyborze partnera. W literaturze psychologicznej termin dominacja jest używany w kontekście cech indywidualnych, takich jak autorytarność, władczość czy asertywność, które zapewniają ich posiadaczowi pozycję przywódcy. Co więcej, bardziej dominujący mężczyźni są postrzegani jako posiadający wyższą pozycję i będący w posiadaniu takich korzystnych cech społecznych, jak przywództwo, prestiż czy status. Dominacja może także być wskaźnikiem stopnia, do jakiego mężczyzna będzie skłonny zapewnić ochronę fizyczną swojej partnerce i potomstwu, a to z kolei może pozwolić przewidzieć kobiece preferencje w stosunku do męskiej dominacji. Jednakże, dominacja jako źródło sukcesu w męsko-męskim współzawodnictwie łączy się także z agresją. W ten sposób kobiety, które preferują bardziej dominujących partnerów, mogą narazić się na wystąpienie potencjalnych kosztów, takich jak agresja partnera. W swojej pracy pokazuję współczesne badania w tej dziedzinie i sugeruję nowe kierunki badań. Słowa kluczowe: dominacja, dobór płciowy, agresja Sesja 3: Konfrontacja (16:55-18:30) dr Krzysztof Liedel (Centrum Badań nad Terroryzmem Collegium Civitas) Terrorysta samobójca - radykalizacja i rekrutacja. Proces radykalizacji i rekrutacji w terroryźmie samobójczym. Stosowane socjotechniki i narzędzia. Proces szkolenia i indoktrynacji terrorystów samobójców. Słowa kluczowe: terroryzm, zamach, samobójstwo, morderstwo, radykalizacja, manipulacja Aleksandra Wojtysiak (Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych we Wrocławiu) Jak przesłuchać psychopatycznego przestępcę? Zaburzenia osobowości towarzyszą ludzkości od czasów starożytnych, jednak największą uwagę skupiają przeważnie te groźne, nieobliczalne i niezrozumiałe. Nic więc dziwnego, że psychopatia jest tak atrakcyjna, skoro bardzo mało o niej wiemy. Błędnie interpretowane i używane pojęcia oraz brak dostatecznej wiedzy m.in. prowadzą do tworzenia się wielu legend i kreacji filmowych morderców – psychopatów. Rzeczywistość jest jednak zupełnie inna. Wystąpienie podzielone jest na kilka części. Pierwsza z nich nawiązuje do rozwikłania podstawowych różnic pomiędzy psychozą, socjopatią a psychopatią (kwestia pojęciowa, nazewnictwo, rozróżnienie, społeczne dylematy). Kolejnym aspektem będzie stworzenie doskonałego modelu psychopaty – zabójcy na podstawie dostępnych przesłanek społecznych i predyspozycji psychologicznych. Będę starała się odpowiedzieć na 5 podstawowe pytanie: Jak rozpoznać psychopatę i na co uważać w kontakcie z osobą o skłonnościach psychopatycznych? Trzecia część to analiza psychopatii w świetle takich zagadnień jak: symptomy psychopatii, cechy personalne osób o skłonnościach psychopatycznych, różnice w zachowaniu psychopatów oraz potencjalne przyczyny popełniania przestępstw. Kluczowym punktem odniesienia jest przykład dwuznaczności postrzeganie psychopatii w kategoriach normy (świat osoby zaburzonej) i patologii (społeczeństwo). Ostatnia część wystąpienia poświęcona będzie technikom przesłuchiwania psychopatów i szukania skutecznych alternatyw obronnych. Predyspozycje i cechy przesłuchujących również będą miały tu istotne znaczenie. Kwestią niezwykle istotną jest znaczenie ekspertyzy psychiatrycznej osób z zaburzeniami psychopatycznymi w świetle obowiązującego prawa. Powstaje tu zatem zasadnicze pytanie: Jak skutecznie zdiagnozować i leczyć psychopatów? Czy takie sposoby w ogóle istnieją? Słowa kluczowe: psychopatia, przestępstwo, przesłuchanie, symptomy psychopatii, cechy psychopaty, kryminalistyka Michał S. Wasążnik (Uniwersytet Łódzki) Śledząc zło i kryminalistów - rola i wykorzystanie behawioralnych wskazówek kłamstwa. Psychologia już od dłuższego czasu pracuje na rzecz demaskowania i łapania kryminalistów. Powstają opinie psychologiczne mające stwierdzić czy ktoś był poczytalny w trakcie dokonywania zbrodni a w policji całkiem dobrze odnajdują się profilerzy, wykonując profile zarówno jako biegli, jak i funkcjonariusze z pionu psychologów. Tymczasem behawioralne wskazówki kłamstwa (BWK) w Polsce dalej nie cieszą się zbyt wielkim uznaniem ani w gronie psychologów ani policjantów. Celem wystąpienia będzie omówienie potencjalnych przyczyn takiego stanu rzeczy, oraz wskazanie przydatności BWK z wykorzystaniem kilku autentycznych materiałów filmowych. Słowa kluczowe: emocje, behawioralne wskazówki kłamstwa, mimika, psychokryminalistyka Karolina Malinowska, Maria Pajdzik (Uniwersytet Jagielloński) Czy proste techniki wpływu społecznego są w stanie skłonić nas do nieetycznych działań? Tematem naszego wystąpienia jest kwestia posługiwania się prostymi, wizualnymi symbolami jako technikami wpływu społecznego w celu przekonania ludzi do spełniania próśb nieetycznych. Inspiracją do przeprowadzonych przez nas badań była seria eksperymentów zaprojektowanych przez grupę francuskich badaczy: Jacques Fischer-Lokou, Lubomira Lamy i Nicola Gueguen, które dowiodły, że aktywizacja idei miłości może spowodować znaczący wzrost uległości. Sugerowanym przez badaczy mechanizmem wyjaśniającym to zjawisko jest spójność semantyczna aktywizowanej idei oraz prezentowanej prośby. W referacie przedstawimy wyniki przeprowadzonych przez nas badań, w których zastosowana została między innymi wyżej omówiona technika w celu zwiększenia uległości w stosunku do próśb niemoralnych. Osoby badane proszono o spełnienie prośby nieetycznej w postaci podpisania petycji dotyczącej likwidacji miejsc parkingowych dla osób niepełnosprawnych (por. eksperyment Paśki 2002). W grupie, w której aktywizowano ideę miłości, poprzez przedstawienie symbolu serca (por. eksperyment Gueguen, 2013), zgodnie z założeniem, z powodu niespójności zaktywizowanej idei z treścią prośby, technika ta nie podnosiła uległości w porównaniu do grupy kontrolnej. Trzeciej grupie prezentowano symbol zaciśniętej pięści, wywołujący emocje o kierunku przeciwnym, takie jak złość, nienawiść czy niechęć. Uczucia te zgodnie z wcześniej wspomnianym mechanizmem powinny zwiększać uległość badanych w stosunku do prośby o charakterze nieetycznym. Zabieg ten wywołał jednak efekt odwrotny, uległość wobec prezentowanej prośby znacząco się zmniejszyła. W wystąpieniu przedstawimy możliwe wyjaśnienia uzyskanych rezultatów, wynikające z nich implikacje oraz refleksje dotyczące ciemnej strony człowieka. Słowa kluczowe: prośby nieetyczne, techniki wpływu społecznego, miłość, nienawiść. 6