Wiersz ten został wydany przez Akademie Polska w 1939 roku we

Wiersz ten został wydany przez Akademie Polska w 1939 roku we Lwowie
po zajęciu miasta przez władzę radziecką.
Został wydrukowany w tamtejszej prasie za zezwoleniem władzy radzieckiej
i był przez nią przychylnie przyjęty.
UWAGA!
Czytaj zwrotki kolejno od 1 do 4,
następnie WERSAMI zwrotke 1 i 3 - 2 i 4.
1.
Runą i w łunach spłoną pożarów
Krzyże kościołów, krzyże ofiarne
I w bezpowrotnym zgubi się szlaku
Z lechickiej ziemi orzeł Polaków
3.
/Na ziemskim globie flagi czerwone
/Będą na chwałę grały jak dzwony
/Czerwona Armia i wódz jej Stalin
/Odwiecznych wrogów swoich obali
2.
O słońce jasne wodza Stalina
Niech słowa twoje nigdy nie zginą
Niech jako orłów prowadzi gwiazda
Partia i Kremla płonąca gwiazda
4.
/Zmienisz się rychło w wielkie spaliny
/Polsko i Twoje córy i syny
/Wiara i każdy krzyż na mogile
/U nóg wam legną w prochu i pyle.
Czesław Miłosz
Lwow- 1939 rok
ps.w czystej postaci : talent + odwaga!
„Naród, który nie szanuje swej przeszłości, nie zasługuje na szacunek”. Te słowa Józefa
Piłsudskiego stały się mottem pokolenia, które wywalczyło dla Polski niepodległość i
broniło jej we wrześniu 1939 roku.
Agresja ZSSR na Polske – 17 września 1939 roku Armia Czerwona przekroczyła granice
Polski.
1) Naród, który nie szanuje swej przeszłości nie zasługuje na szacunek teraźniejszości i
nie ma prawa do przyszłości.
2) Naród, który traci pamięć przestaje być Narodem – staje się jedynie zbiorem ludzi,
czasowo zajmujących dane terytorium.
Józef Piłsudski