3. post~`\cfa.rm:a6eutyczna

SPRAWDZONI
POD--\:It!7{:"
ME~1'-'-:'_
CHAR..4.KTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
2008 -05- 1 2
1. NAZWAPRODUKTU LECZNICZEGO
Oxycardil 120, 120 mg tabletki oprzedtuzonym
uwalnianiu
O}..l'cardil 180, 180 mg tabletki
0
przedtuzonym uwalnianiu
Oxycardil 240, 240 mg tabletki
0
przedtuzonym uwalnianiu
'Jr
2~SKLADJAKOSCIOV\TY I ILOSCIO'VY SUBSTANCJI CZYNNYCH
Oxycardil120
1.tabletka
0
przedfuZonym uwalnianiu zawiera 120 mg cWorowodorku diltiazemu
(Diltiazemi hydrochloridum).
O}..rycardil180
1 tabletka
0
przedl:uZonym uwalnianiu zawiera 180 mg cWorowodorku diltiazemu
(Diltiazemi hydrochloridum).
Oxycardil 240
1 tabletka
0
przedl:uZonym uwalnianiu zawiera 240 mg cWorowodorku diltiazemu
(Diltiazemi hydrochloridum).
Tabletki zawieraj't lah.'1OZ~jednowodna
i sacharoz~.
Pdny V\rykazsubstancj ipomocniczych,
patrz punkt 6.1.
~-
-~
-- -
3. POST~'\CF A.RM:A6EUTYCZNA
Dlugotrwale leczenie charoby wiencowej serca, zapobieganie ostrym zespoiom \Viel1coV\rym
w przebiegu przewleklej
nieV\rydolnosci wiencowej, dusznicy bolesnej typu Prinzmetala
Dawkowanie powinno bye ustalane indywidualnie dla kazdego pacjenta. Zwykle leczenie
rozpoezyna si~ od maiyeh dawek, zwi~kszajE!:cje az do uzyskania wiasciwego efektu
leezniezego. NaleZy stosowac najmniejszE!:skuteeZDE!:dawk~. Tabletki naleZy pol:knqc bez
rozgryzania, popijajE!:cwod'l:,najlepiejprzed
posilkiem. Nie naleZy nagle przerywac
leezenia. Dawk~ nale±y zmniejszac stopniowo.
Choroba wiencowaserca
W chorobie wieiieowej serea zwykle stosuje si~ 180-360 mg chlorowodorku
dob~ w 1 lub 2 dawkach podzielonych.
V\T
zaleznosci do iridywidualnego
ehlorowodorku
ditiazemu na
Malcsymalna zaleeana dawka dobowa wynosi 360
stanu pacjenta zwylde stosuje si~ 120-360 mg
diltiazemu na dob~ w 1 lub 2 dawkach podzielonych.
Maksymalna zalecana
dawka dobowa wynosi 360 mg.
Paeienei w podeszfvm wieku:
Nalezy zaehowac ostroznosc
podezas zv,ri~kszania dawki (patrz punkt 5.2).
Dzieci:
Nie naleZy stosowac preparatu u dzieci, poniewaz nie ustalono bezpieczenstwa
skutecznosci stosowania
i
w tej grupie wiekowej.
Przy doborze wiasciwej dawki jednorazowej nalezy uwzgl~dnic v\lyst~powanie preparatu
w postaciach
0
zr6znicowanej
60 mg - do stosowania
zawartosci chlorowodorku diltiazemu (tabletki powlekane
3 - 4 razy na dob~, tabletki
mg i 240 mg - do stosowania
1 - :: razy na dob~).
0
przediuzonym
uwalnianiu 120 mg, 180
4.3 Przeciwwskazania
Preparatunie
•
nale:zy stosowac:
u paejent6w z nadvvrazliwoseillna
substancj~ czynnll lub kt6r*olwiek
substancjfC
•
w zespole chorego w~zla zatokowego u paejent6w bez wszczepionego
rozrusznika;
•
wbloku przedsionkowo-komorov,rym
pomocnicz~
II lub III stopnia u chorych bez wszezepionego
rozrusznika;
•
przy znacznym niedoeisnieniu
•
w swie:zym zawale mi~snia sereowego;
•
W
•
w migotaniu lub trzepotaniu przedsionk6w z dodatkowll drogll przewodzenia;
•
w bradykardii.
lewokomorowej
t~tniezym (cisnienie skurczowe ponizej 90 rom Hg);
niewydolnosci mi~snia sereowego;
4.4. Specjalne ostrzezenia i srodki ostro:znosci dotycz~ce stosowania
Preparat naleZy stosowac ostroZnie u choryeh z zaburzeniami
czynnosci wlltroby i (lub)
nerek oraz u os6b w podesz!ym wieku, gdyi: lek moze osi~a6 u nieh wi~ksze stfCzeniew
surowicy krwi.
Nale:zy r6wniez zachowac ostr02:nOSCu ehoryeh z blokiem przedsionkowo-komorowym
stopnia Iub sr6dkomorowymi
zaburzeniami przewodnictwa
Diltiazem przedluZa refrakcjfC
W
I
oraz u os6b z eukrzyc~.
w~zle przedsionkowo-komorowym,
zwykle pozostajG\:cbez
wpiywu
na _ czynnos6
w~zla
zatok~~~~._~~~~1l_9~QlJ_Z~~.sPOl~rn_chQI'~g9_W~zla_
- __ - "_ _
_._-~_._
-_. __ .~_.--.._~.
..
... ...._.-" .. ..... ,.-
.. --,_._.,,-
.. - ..-. ~_.-
.,.----
zatokowego moze to powodowac,
.---
chociaz rzadko, bradykardi~ lub blok przedsionkowo-
komorowy II lub ill stopnia.
Diltiazem zwykle nie wplywa na kurczliwos6 kom6r serea; jednak w rzadkich przypadkaeh
u ehoryeh z niewydolnosci~
ostr02:nOSCjest konieczna
sercaobserwowano
pogorszenie funlceji kom6r. Szczeg6lna
u choryeh otrzymujG\:cychjednoczesnie
diltiazem i preparat z
grupy lek6w blokujG\:eych reeeptoT)! ~-adrenolityczne lub pochodne nap arstni cy.
Obnizenie eisnienia po podaniu diltiazemu moze niekiedy prowadzi6 do Vlryst'l]Jienia
objaw6w niedocisnienia
t~tniczego.
Diltiazem jest intensyvvnie metabolizowany VI'wG\:uobiei VI'Ycialanyjest zar6wno z z6iciajak
i z moczem przez nerki. Dlatego rez podobnie jak VI'przypadku innych preparat6w
0
podobnym metabolizmie
i,drogach wydalania, podczas dlugotrwalego
leczenia konieczne
jest okresowe badanie czynnosci w~troby i nerek.
Produkt
zawiera
laktoz~
i sacharoz~. Nie naleZy stosowac
go u pacjent6w
wyst~puja-c~ dziedzicz.:na- nietolerancja- galaktozy lub fruktozy,
niedoborem
z rzadko
laktazy typu
Lapp, lub zespolem zlego wchlaniania glukozy..;galaktozy.
4.5. Interakcje z innymi lekami i inne rodzaje interakcji
Diltiazem jest metabolizowany
izoenzymem zaangazowanym
jednoczesne
podawanie
w wC!-.trobie
z udzialem cytochromu P-450. Podstawowym
w metabolizm produktu jest CYF3A4. Dlategotez
innych produkt6w leczniczych, kt6re setmetabolizowane przez ten
enzym moze spowodowac
konkurencyjne hamowanie metabolizmu
tych lek6w.
Diltiazem nasila dzialanie lek6w hipotensyjnych i azotan6w.
Wzmaga ujemne dzialanie dromotropowe, inotropowe i chronotropowe
/3-adrenolitycznych
i innych przeciwarytmicznych.
dost~pnosci biologicznejpropranololu
Diltiazem powoduje zwi~kszenie
nawet 050%. Jednakjednoczesne
diltiazemu i doustnych lek6w /3-adrenolitycznychjest
Cymetydynazwi~ksza
z hamowaniem
lek6w
stosowanie
zwykle dobrze tolerowane.
st~zenie diltiazemu. Dzialanie to jest prawdopodobnie
ukJ:adu cytochromu P-450przez
zwiC\:Zane
cymetydyn~.
Kwas acetylosalicylowy
uposledza wchlanianie diltiazemu.
Jednoczesne
diltiazemu i digoksyny moze prowadzic do zwi~kszenia st~zenia
stosowanie
digoksyny nawet 0 OkOfO20%, co zwi~ksza ryzyko wystc!:pienia bradyarytmii.
Diltiazem z,x,ri~ksza st~zenia cyklosporyny A, karbamazeph"1y i teofiliny w surowic:,y.
-
A.ntagoni~Ciwapnia
,,_.
__
0. __
••·•
__
•
_._
_
~-
----~-------
- ••
---
-
-
-
-
--
•
mogq, Vv'Zmacniacujemny ino- i dromotropov.ry vvplyw lek6w
znieczulaja-cych oraz nasilic ich dzialanie rozszerzaja-ce naczynia.
Jednoczesne
Indometacyna,
stosowanie
Vlrymienionych lek6w wymaga zachowania ostroZnosci.
fenytoina i tolbutamid nie 'Npfywaja- na wielkosc fral<:cjiwolnej diltiazemu.
Istniejq doniesienia literaturowe
Nalezy zachowac ostroznosc
dotyczqce interakcji z litem i warfarynq.
przy jednoczasowym leczeniu symwastatynq lub
atrowastatynq. Nalezy stosowac najnizsze skuteczne dawki i obserwowac pacjent6w w
kierunku WYSl'lPienia objawow rabdomiolizy.
Istnieje zwi~kszone ryzyko wyst~ienia
bradykardii, bloh.~ przedsionkowo-komorowego
niewydolnosci mi~snia sercowego przy jednoczasowym
i
leczeniu amiodaronem.
4.6. Ci~a lub laktacja
Kategoria C.
Nie przeprowadzono
odpowiednich,
dobrze kontrolowanych
badan klinicznychdotycz'lcych
wplywu diltiazemu na pl6d ludzki. W badaniach doswiadczalnych
na zwierz~tach, kt6rym
podawano bardzo duze dawki diltiazemu C5-do 10 krotnie wi~ksze w mg/kg masy ciala od
zalecanych dawek dobowych) wykazano wzrost smiertelnosci
oraz zaburzenia rozwojowe
plod6w.
Preparatu nie wolno stosowac u kobietw ci'tZY.
Pacjentki w wieku rozrodczym
leczone diltiazemem powinny stosowa6 skuteczn'l
antykoncepcj~. Przed rozpocz~ciem
leczenia nalety potwierdzi6,
ze pacjentka nie jest w
ci'tZY.
Diltiazem przenika do mleka kobiecego. Preparatu nie wolno podawac kobietom
karmi'lcym piersi'l. JesE konieczne jest stosowanie diltiazemu, nalez:y zrezygnowac z
karmienia piersi'l:.
4.7. Wpiyw na zdolnosc prowadzenia pojazdow mechanicznych
.
urzadzen mechanicznych
i obsiugiwania
w ruchu
Diltiazem moze zaburza6 zdolnosc prowadzenia pojazd6w mechanicznych
h~czeilla,-prZYiwi.~kszaniu
przyjmowaniu
i obslugiwania
dawki, przy zmianach sposobu terapii lub przy jednoczesnym
alkoholu.
4.8.Dzialania niepoz~dane
Dzialania niepoz'ldane
przedstawiono
uwzgl~dniaja~ klasyfIkacj~ ukl:ad6w i narz~d6w oraz
nast~puj~ce cz~stosci vvyst~powania: bardzo cz~sto (~ 1/1 0), cz~sto (~ 1/100, < 1/10),
niezbyt cz~sto (~ 1/1 000, < 1/100), rzadko k 1/10 000, < 1 000), bardzo rzadko
«
1/10 000, wtym pojedyncze
przypadki).
W trakcie badania klinicznego
ponizszedzialania
u 900 pacjentow z nadcisnieniem
t~tniczym zaobserwowano
niepozC!:.dane:obrz~ki (9%), bole glowy (8%), zav.rroty glowy (6%),
astenia(5%), bradykardia
zatokowa (3%), uderzenia gori:!:ca(3%) i blok przedsionkowo-
komorowy I stopnia (3%). Jedynie wyst~ienie
uzaleZnione jestod
wielkosci
Podezas badan klinicznych
obrz~kow i prawdopodobnie
bradykardii
dawki.
u ponad 2100 pacjentow z chorobi:!:wiencowC!:.i nadcisnieniem
t~tniczym otrzymujC!:.cych diltiazem zaobserwowano najcz~sciej (>1 %) ponizsze dzialania
niepozi:!:dane:obrz~ki (5,4%), bole glowy (4,5%), zawroty glowy (3,4%), astenia (2,8%),
blok przedsionkowo-komorowy
I stopnia(1,8%)
uderzenia gori:!:ca(1,7%), nudnosci (1,6%),
bradykardia zatokowa (1,5%) iwysypka (1,5%).
c')
Rzadziej wyst::yJi6 mogC!:.r6wniez nast~pujC!:.cedzialania niepozi:!:dane:
Zaburzenia krwi i ukladu chlonnego
Bardzo rzadko: w pojedynczych
przypadkaeh obserwowano tromboeytopeni~;
Zaburzenia ukladu kr~enia:
Cz~sto: bradykardia,
blok przedsionkowo-komorowy
Rzadko: b6le wiencowe,
I stopnia
zaburzenia rytmu serea, kolatanie serea, tachykardia, blok
przedsionkowo-komorowy
zastoinowa niewydolnosc
ITi ill stopnia, zaburzenia w zapisie EKG, niedocisnienie,
serca;
Zaburzenia zol1!dka i jelit
Cz~sto: nudnosei;
Niezbyt ezysto: brak apetytu, zapareia, biegunki, wymioty, niestrawnosc;
zwi~kszenie masy
.eiala; .
Bardzo rzadko: przy dlugotrwalym
stosowaniu obserwowano
zapalnie dzii:!:seli przerost
dzii:!:sel;
Zaburzenia ukladu nerwowego
Cz~sto: b61 glov.ry, zawroty glowy;
Rzadko: parestezje,
zaburzenia pamiyci, zaburzenia ehodu, omamy, bezsennosc,
zwi~kszona pobudliwQs6 nerwowa, zaburzenia osobowosei, drzenia, semlosc;
Zaburzenia okuiistyczne
Rzadko: podwojne widzenie, podraznienie spoj6wek;
Zaburzenia ukladu oddechowego, klatki piersiowej i srodpiersia
Rzadko: dusznosc, nieZyt nosa, krwawienia z nosa;
Zaburzenia skory i tkanki podsk6rnej
Cz~sto: obrz~ki obwodowe,
Rzadko: wybroczyny,
v.rysypka;
swi~d, nadwrazliwosc na swiatlo, pokrzywka;
Bardzo rzadko w pojedynczych
przypadkach opisywano: zesp6i Stevensa-Johnsona.
Alergiczne reakcje sk6me w tym rumien wielopostaciov.ry, zapalenie naczyIl, uog6lnione
powi~kszenie w~zl6w chlonnych obserwowano w pojedynczych
Zmiany dermatologiczne
izolowanych przypadkach.
zwykle maja chara1..'terprzejsciov.ry i samoistnie ust~puj8,.
niezaleZnie od stosowarna leku. JesE reakcja sk6ma utrzymuj~ si~ nalazy zaprzestac
przyjmowania
produktu.
Zaburzenia mi~sniowo-szkieletowe i tkanki l~cznej
Rzadko: b6le mi~sni, b6le kostno-stawowe;
Zaburzenia metabolizmu i odZywiania
Bardzo rzadko: w pojedynczych
przypadkach opisywano zwi~kszenie st~zenia glukozy we
krwi;
Zaburzenia ogolne i stany w miejscu podania
Cz~sto: osiabienie, omdlenia;
Zaburzenia w~troby i drog z6tciowych
Rzadko: nieznacznezwi~kszenie
asparaginianowej,
transaminazy
altt)rwnosci
f()sfa.tazy
alkalicznej, transaminazy
alaninowej i dehydrogenazy mleczanowej. Reakcje te
wyst~powaiy zwykle w pocz'ttko\vym okresie leczenia i ust~powaty po odstawieniu
preparatu.
Zaburzenia ukiadu rozrodczego i piersi
P-2adko: zaburzenia
czynnosci seksualnych, ginekomastia;
Zaburzenia ukladu moczowego
Radko: 1110czenie noene, wielomocz;
Zaburzenia psychiczne:
Rzadko: depresja.
Ci~Zkie dzia1:ania niepoz,!:dane po podaniu diltiazemu wystcrpuj~ rzadko. Niev.'Ydolnosc
serca i zaburzenia przewodnictwa
mog~ byc czynnikami usposabiaj,!:cymi do tego rodzaju
reakcji.
4.9. przedawkowanie
Po przedawkowaniu
przewodzenia
u ludzi moze "VI'Yst~ic:bradykardia, niedocisnienie
w ukladzie bodicoprzewodz,!:cym
t~tnicze, bloki
serca (z naglym zatrzymaniem serca
wl,!:cznie) prowadz,!:ce do nie"VI'Ydolnoscimi~snia sercowego. Dodatkowo cz~sto pojawia sict
podwyzszony
poziom glukozy.
Okres p6ltrwania eliminacji leku v.'Ynosi 5,5 do 10,2 godziny.
Post~powanie i dawki 1ek6w naleZy dostosowac do ci~Zkosci zatrucia.
Skuteczne zmniejszenie
st~zenia leku we krwi uzyskiwano,
stosuj,!:c hemoperfuzj~ przez
w~giel aktywowany. W zatruciu dawkami do 109 skuteczne bylo post~powanie
podtrzymuj,!:ce.
Post~powanie
objawoWe obejmuje: podanie atropiny, stymulacj~ serca, podawanie plyn6w,
lek6w wazopresyjnych
wspomaganie
oraz inotropowododatnich
(dopaminy, dobutaminy lub isoprenaliny),
oddechu. Niekiedy stosuje si~ prukanie zol,!:dka lub wywolanie 'W)'IIliot6w,
podaje w~giel aktywowany,
zwia;zki wapnia i.v. Diltiazemu nie moma usun'!:c z organizmu
za pomoc,!: dializy. W przypadku objaw6w zatrzymania oddechu i kr¥enia
naleZy
natychmiast rozpocz,!:c resuscytac.i~.
5.1. Wlasciwosci farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna:
Selektywni antagonisci wapnia dzialaj,!:cy bezposrednio na
mi~sieil sercow)'; pochodne benzotiazepiny;
Chlorowodorek
diltiazemu jest pochodn'l:. benzotiazepiny,
nalezy do grupyamagonist6w
wapnia. Jest zwiqzkiem hamuj,!:cym napiyw jon6w wapnia z otoczenia do wn~trza kom6rki.
Diltiazem dziala poprzez blokowanie wolnych leanal6",' wapniowych, przede wszystkim,
w obr~bie miecsni gladk.ich naezyI1~,ukladu, bodzcoprzewodzqcego
sercowego. Zablokowaniu
~
serea i mi~snia
ulegaja, gJ:6wniekanaJ:y w komorkach zdepolaryzowanych.
.
f1lf:OTERSTWO ZDROVVlA
"Ii> •..
'"
L \'U>:l
..
F rmac"
":,,r."r>"!ei\\ DCJ\il:vl(i Lekowe\1 a
.
./ :_'2~;L'. \i\(GfS~:dv~5:
oO:'\"C
•
Lek dziala rozkurczaj~co
na mif(snie gladkie tf(tnic, w tyro takze tf(tnic wiencowych (slabo
dziala na uk1:ad :i;ylny). Prowadzi to do zmniejszenia oporu obwodowego i obniZenia
cisnienia krwi, oraz zmniejszenia
obci~enia
nast~pczego serca, co poprawia r6wnowag~
t1enow~ w miokardium i odpowiada za korzystne dzialanie diltiazemu w stabilnej dlawicy
piersiowej. Nasilenie dzialaniahipotens)jnego
sciany naczyti.; u os6b z nadcisnieniem
prawidlowym
koreluje do pewnego stopnia z napi~eiem
redukcja cisnieniajest
wi~ksza niZ u os6b z
cisnieniem t~tniczym. Dzialajetc bezposrednio na t~tnice wiencowe, diltiazem
zwi~ksza przeplyw wiencowy bez "zespolu podkradania",
oporowe i prekapilame
nit t~tnice podnasierdziowe.
wiencowych odgrywaisto~
rozszerzajetc silniej t~tniezlci
Efekt rozszerzania
swiatla naczyn
roll( zwlaszcza w dlawicy piersiowej z komponent~
spastycznet·
U czlowieka diltiazem hamuje skurcz naczyil zar6wno spontaniczny jak i wywolany przez
ergotamin~.
Diltiazem wykazuje powinowactwo
W badaniach doswiadczalnych
przedsionkowo-komorowyID.,
W st~zeniach terapeutycznych
kom6r jest prawidlowa.
rozkurczowe
do ukladu bodZcoprzewodz~cego
hamuje przewodnictwo
mi~snia sercowego.
w w~ile zatokowym i
w duZych zas st~zeniach dziala inotropowo ujemnie.
nie dziala inotropowo uj emnie, zwlaszcza, gdy ezynnosc
U os6b z wydolnym sercem pojemnosc minutowa i cisnienie
w jamach serca nie ulegaj~ zmianie; jednak w niewydolnosci
moze powodowac pogorszenie
serea diltiazem
funkeji tego narzetdu.
Diltiazem obniZa cisnienie t~tnicze w pozyeji stojetcej i lez~cej. Stosunkowo rzadko,
pomi~dzy wielkoscia:. st~zenia diltiazemu we krwi a nasileniem zwolnienia ezynnosci serca.
Diltiazem zmniejsza '\vysilkowe wzrosty cisnienia. Podczas v,rysilku maksymalnego CZftstosc
skurcz6w serca pozostaje bez zmian lub jest nieznacznie zwolniona.
Lek nie powoduje odruchowej
Diltiazem antagonizuje
tachykardii.
obwodowe i nerkowe efekty angiotensyny II. Nie obserwowano, by
u os6b zazyv,,'ajetcych diltiazem wyst~powala aktyv.racja ukladu renina-angiotensyna.
Dlugotrwale
podawanie diltiazemu nie prowadzi do podv,ryzszenia st~zenia katecholamin w
U chorych z zespolem chore go w~zla zatokowego diltiazem z..l1.aCzqco
przedruza cykl
zatokowy (niekiedy
0
50%).
W dotychczasowych
badaniach Die obserwowano, nawet po dawkach si~gaj::t:cych540 mg,
zaburzen rytmu groiniejszych
niZ blok przedsionkowo-komorowy
przeclluZenie odcinka PRnieprzekraczalo
Lek nie wplywa niekorzystnie
I stopnia, a maksymalne
0,08 sek.
na metabolizm lipid6w i w~glowodan6w. Diltiazem
zmniejsza mikroalbuminuri~
u chorych z nadcisnieniem
i przewleld::t:niewydolnoscietnerek.
5.2. Wlasciwosci farmakokinetyczne
Po podaniu doustnym diltiazem dobrzewchlania
si~ z przewodu pokarmowego (srednio
ponad 90% podanej dawki), lecz w stopniu r6Zni~ym
si~ osobniczo. Dost~pnosc
'biologiczna po podaniu doustnym wynosi mniej niZ 20% podanej dawki ze wzgl~du na
znacznyefekt
"pierwszego przejscia" przez krctZenie w'\:trobowe. Zwi~kszanie dawki
dobowej zwi~ksza dost~pnos6 biologiczn,\: diltiazemu. Wzrasta ona takZe, nawet do 90%, w
trakcie podawania wielokrotnego,
co jest zwi'l:Zane z wysycaniem silt w,\:trobowych szlak6w
metabolicznych.
Maksymalne
st~zenie we krwijest
obserwowane po 10 do 14 h od momentu podania
preparatu (tmax). Olaes p6hrwania (T 112) diltiazemu w fazie eliminacji wynosi 5 do 8 h.
Moze on ulegac wydluZeniu u os6b w podesz1:ym wiekui u chorych z marskoscia.: w'\:troby.
Diltiazem wietZe si~ z bialkami osocza w 77 do 85%, z czego 35 do 40% przypada na
albuminy. Wi'l:Zanie z biatkiem nie zaleZy od st~zenia diltiazemu w surowicy.
Diltiazem jest w znacznym stopniu metabolizowany
deacetylacj~. Gi6wnym metabolitemjest
W
w'\:trobie, gi6wnie poprzez
deacetylodiltizem,
wykazuj'lcy 25-50% ah.'"tyvmosci
(~
Dihiazem jest v,'Ydalany, gi6wnie w postaci metabolitow;
(35%).Okoio
1 do 3% niezmienionego
z kalem (65%) oraz z moczem
diltiazemu ulega V>'Ydaleniuprzez nerki. Zaburzenia
czynnosci nerek nie majet znacz'\:cego wpl:ywu na farmakokinetyk~ diltiazemu,
5.3. Przedkliniczne
dane
Dane przedkliniczne
uVv'Zgl~dniajetce\vyniki konwencjonalnych
0
bezpieczeiistwie
dotycz,!:cych bezpieczellstwa
genotoksycznosci
i mozliwego
badan farmalcologicznych
stosowania, badml toksycznosci po podaniu wielokrotnym,
dziaiania rakotworczego
nie ujawniaja;, szczeg61nego
zagrozerua dla czlowieka.
~T
badaniach, w kt6rych samicom i smncom szczur6w podawano dawki do 100 mglkg1m.c,
rue stwierdzono
szkodliwego
wpiyv-TUna piodnosc i rozrodczosc. W .~?~ffiN~~"'¥Wl()1~)¥-UW
~f
',1~;\P?t
'<:' rt~mn~· POii\.'fl<l Lekowej i Farm8C
r]
•••••
,,0.
f,;""
('
,
•••
\ ; I,
•
J52
.'
\N~Jrs~,~~?
M ~n'·~'·J.~_~;,J1,
~-'
1 r.
szczur6w i kr6lik6w, w 1..'t6rychstosowano duze dawki diltiazemu, przekraczaj1tce 6-krotni~
dawki maksymalnestosowane
w pral.'tyce klinicznej, stwierdzano wzrost smiertelnosci
plod6w i zaburzenia rozwoj owe ukladu kostnego, serea, siatk6wki oka i j ~zyka.
6.1. Wykaz substancji pomocniczych
eudragit NE 30D, olej rycynovvy uwodomiony,
Laktoza jednowodna,
glinu wodorotlenek
uwodniony, talk, magnezu stearynian.
Skladniki
otoczki:
hypromeloza,
stearynian, polisorbat
sacharoza,
glieerol
85%, tytanu dwutlenek,
80.
6.2. Niezgodnosci farmaceutyczne
Niestwierdzono.
6.4. Specjalne srodki ostroinosci przy przechowywaniu
Przechovvywac w temperaturze
B iisrry All PV CIPVDC
ponizej 25° C.
-."vte1..rtwovvym Pllddku
30, 60, 100 tabletek (3, 6, 10 blistr6w po 10 tabletek)
6.6. Instrukcja
dotycz~ca przygoiowania produktu
leczniczego do stosowania
i usuwania jego pozostalosci
Brak szczeg61nych v..Tymagan.
7. PODMIOT ODPOV\'lEDZIALNY
DOPUSZCZENIE
DO OEROTD
Schwarz Pharma Sp.
ul. Dolna 21
Z 0.0.
POSIADAJi\:CY
POZWOLENIE NA
magnezu
8. NUMER(-Y) POZWOLENIA
Oxycardil120:
NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
6912; R/1126
Oxycardi1180: 4163
0:~
•)'cardi1
.
240: 4164
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO
POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO
OBROTU ORAZ DATA JEGO PRZEDLUZENIA
Oxycardil120:
06.12.1996;
Oxycardi1180: 14.05.1999;
-(2")
~-'
;
29.04.1999; 24.06.2004; 20.05.2005
08.07.2004; 16.06.2005
OA)'cardi1240: 14.05.-1999; 08.07.2004; 23.05.2005
10. DATA ZATWIERDZENIA
LUB CZ:EtSCIUWEJ ZMIAl\TY TEKSTU
CHARAKTERYSTYKIPRODUKTU
LECZNICZEGO
lODe -i2· 1
'~LNiSTERSTWO LD.RO'N1l-.
"8l"lnJi?,n1f:~rTI
\~j()IHV~d
Le~.~·W'iI::;j: FarmaCll
;-'\:~:r :.::~::'~: \/\/';.f :~~.::~
,r.3\A!?
. ,1
t""t; :,.
~,,~H
•••.•.••..,
-1 {,