Nowa regulacja outsourcingu bankowego
Transkrypt
Nowa regulacja outsourcingu bankowego
Nowa regulacja outsourcingu bankowego Pobierz alert w wersji PDF Nowelizacja Prawa Bankowego Na przełomie października i listopada 2011 r. wejdzie w życie nowelizacja ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe („prawo bankowe” lub „pr.bank.”), która wprowadza szereg istotnych zmian liberalizujących przepisy Prawa bankowego o outsourcingu . Nie zmieniają się natomiast przepisy o outsourcingu czynności związanych z działalnością maklerską, uregulowane w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (wzorowane na pierwotnych rozwiązaniach prawa bankowego). Podstawowe zmiany wprowadzone nowelizacją: umożliwienie outsourcingu na rzecz spółek cywilnych; ograniczenie konieczności stosowania umowy agencyjnej przy outsourcingu niektórych czynności bankowych i windykacji; rozszerzenie katalogu czynności bankowych, które mogą być przez banki powierzane insourcerom bez zezwolenia Komisji Nadzoru Finansowego (KNF); dopuszczenie wyraźnej możliwości dalszego zlecania (podzlecania) czynności outsourcingowanych (suboutsourcing); zniesienie obowiązku uprzedniego zawiadomienia KNF o zamiarze zawarcia krajowej umowy outsourcingowej; zniesienie obowiązku uzyskania uprzedniego zezwolenia KNF na outsourcing zagraniczny w ramach Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG) obowiązek prowadzenia ewidencji umów outsourcingowych przez banki. Nowelizacja utrzymuje natomiast: ogólne warunki dopuszczalności outsourcingu, tj. (1) posiadanie planów działania zapewniających ciągłe i niezakłócone prowadzenie działalności w zakresie objętym umową; (2) brak niekorzystnego wpływu na prowadzenie przez bank działalności zgodnie z przepisami prawa, ostrożne i stabilne zarządzanie bankiem, skuteczność systemu kontroli wewnętrznej w banku, możliwość wykonywania obowiązków przez biegłego rewidenta banku oraz ochronę tajemnicy prawnie chronionej; oraz (3) uwzględnienie ryzyka outsourcingu w systemie zarządzania ryzykiem banku; zakaz ograniczania odpowiedzialności banku oraz pierwotnego insourcera za szkody wyrządzone klientom banku (art. 6b pr.bank.), rozszerzając go na odpowiedzialność za szkody wyrządzone przez dalszego insourcera; zakaz outsourcingu zarządzania bankiem (w szczególności zarządzania ryzykiem związanym z prowadzeniem działalności bankowej, w tym zarządzania aktywami i pasywami, dokonywania oceny zdolności kredytowej i analizy ryzyka kredytowego) oraz audytu wewnętrznego banku; uprawnienia kontrolne i nadzorcze KNF, w tym prawo KNF do nakazania bankowi, w drodze decyzji, podjęcia działań zmierzających do zmiany lub rozwiązania umowy outsourcingowej (rozszerzając je także na podwykonawców); obowiązek uzyskania uprzedniego zezwolenia KNF na powierzenie wykonywania „innych czynności” niż wymienione w katalogu, oraz na zawarcie umowy outsourcingowej z przedsiębiorcą spoza EOG lub przewidującej, że powierzone czynności będą wykonywane poza terytorium EOG. Konsekwencje dla banków Z punktu widzenia banków nowelizacja oznacza przede wszystkim większą elastyczność w doborze dostawców usług, oraz uproszczenie procesu outsourcingu czynności złożonych (np. w projektach informatycznych, gdzie jeden dostawca główny korzysta z kilku podwykonawców). Odformalizowanie procesu oznacza istotne oszczędności w kosztach i czasie wdrażania projektów outsourcingowych. Nowelizacja oznacza także konieczność podjęcia następujących czynności przez banki: opracowanie i wdrożenie zasad zarządzania ryzykiem związanym z outsourcingiem i podoutsourcingiem lub zmian do istniejących już dokumentów; opracowanie i wdrożenie ewidencji umów outsourcingowych; określenie zakresu wymogów dokumentacyjnych stosowanych wobec dostawców; opracowanie nowych standardów umownych związanych z dopuszczeniem podoutsourcingu (zasady zatwierdzania podwykonawców; oczekiwania dot. umów z podwykonawcami, itp.). Konsekwencje dla dostawców usług Z punktu widzenia dostawców usług nowelizacja oznacza przede wszystkim większą swobodę w kształtowaniu organizacji swojej działalności (szersze możliwości korzystania z podwykonawców w Polsce i za granicą, samozatrudnienie pracowników, itp.). Nowe przepisy umożliwiają także łatwiejsze oferowanie bankom kompleksowych (złożonych) usług łączących cząstkowe usługi dostarczane przez różne podmioty, w tym podmioty zagraniczne. Omawiane zmiany stwarzają nowe możliwości biznesowe, w szczególności: rozszerzenie działalności przez dotychczasowych pośredników; oferowanie usług przy wykorzystaniu potencjału zagranicznych partnerów jako podwykonawców; możliwość uczestnictwa jako podwykonawca. Przygotowując się do wejścia w życie nowelizacji dostawcy usług dla banków powinni w szczególności: dokonać przeglądu dotychczasowego modelu działalności; oraz opracować nowe standardy umowne związane z dopuszczeniem podoutsourcingu (formuła umowy z podwykonawcami, zasady współpracy z bankami przy wyborze podwykonawców, itp.). SZCZEGÓŁOWE PRZEDSTAWIENIE ZMIAN Rozszerzony katalog czynności Nowelizacja rozszerza katalog czynności, których powierzenie nie wymaga zezwolenia KNF, o następujące czynności: zawieranie i zmianę umów rachunków rozliczeniowych, rachunków lokat terminowych, rachunków powierniczych; zawieranie i zmianę umów kredytu i pożyczki (innych niż kredyt konsumencki) z osobami fizycznymi oraz zawieranie i zmianę umów ugody oraz umów dotyczących ustanowienia prawnego zabezpieczenia w zakresie takich kredytów i pożyczek; zawieranie i zmianę umów kredytu i pożyczki oraz umów o kartę płatniczą z mikroprzedsiębiorcami i małymi przedsiębiorcami oraz zawieranie i zmianę umów ugody oraz umów dotyczących ustanowienia prawnego zabezpieczenia w zakresie takich kredytów i pożyczek; czynności związane z emitowaniem i przechowywaniem bankowych papierów wartościowych oraz innych papierów wartościowych, a także inne czynności zlecone związane z emisją i obsługą papierów wartościowych; windykację należności banku (przy czym termin ten był i pozostaje niezdefiniowany). W ramach nowego katalogu, nowelizacja rezygnuje z wymogu zawarcia umowy agencyjnej dla outsourcingu: (1) czynności związanych z emitowaniem i przechowywaniem papierów wartościowych oraz innych czynności związanych z emisją i obsługą papierów wartościowych; (2) windykacji należności banku; oraz (3) „innych czynności” outsourcowanych na podstawie zezwolenia KNF. Podoutsourcing Nowelizacja wyraźnie dopuszcza tzw. podoutsourcing lub outsourcing łańcuchowy (dalsze powierzenie przez insourcera czynności podmiotowi trzeciemu, krajowemu lub z terytorium EOG), pod warunkiem, że: umowa pomiędzy bankiem a pierwotnym insourcerem (umowa główna) przewiduje taką możliwość; umowa główna określa czynności podlegające pozdleceniu; bank wyraził pisemną zgodę na konkretnego podwykonawcę; podzlecane czynności służą realizacji głównego świadczenia (tj. nie stanowią „trzonu” pierwotnego outsourcingu). Nowelizacja dopuszcza także podoutsourcing awaryjny (jednorazowy), dotyczący całości czynności powierzonych przez bank insourcerowi, pod warunkiem, że: umowa główna przewiduje taką możliwość; podzlecenie następuje jednorazowo, w przypadku gdy w następstwie siły wyższej główny insourcer nie może wykonywać powierzonych czynności samodzielnie; podzlecenie następuje na czas niezbędny do usunięcia przyczyn uniemożliwiających wykonywanie czynności; bank niezwłocznie zawiadomi KNF o dokonaniu powierzenia czynności w ramach podoutsourcingu awaryjnego. Nowelizacja wyraźnie zezwala na przekazywanie informacji objętych tajemnicą bankową dalszym insourcerom. Liberalizacja obowiązków regulacyjnych Banki nie muszą zawiadamiać KNF o zamiarze zawarcia krajowej umowy outsourcingowej, ani uzyskiwać uprzedniego zezwolenia KNF na outsourcing zagraniczny w ramach Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG). Nowelizacja wprowadza także lub modyfikuje szereg obowiązków formalnych związanych z outsourcingiem. W szczególności, banki mają obowiązek: prowadzenia ewidencji umów outsourcingu i podoutsourcingu obejmującej co najmniej dane dostawców, zakres powierzonych czynności i miejsce ich wykonywania, oraz okres obowiązywania umów; posiadania zasad zarządzania ryzykiem związanym z powierzeniem wykonywania czynności (outsourcing i podoutsourcing); ogłaszania informacji o insourcerach i dalszych insourcerach (ale tylko tych, którzy uzyskują dostęp do danych objętych tajemnicą bankową) w sposób ogólnie dostępny (np. poprzez stronę internetową), bez wymogu ogłaszania tych informacji w miejscu wykonywania czynności (w miejscu dokonywania czynności bank będzie dalej zobowiązany do przekazywania tych informacji nieodpłatnie, jednak tylko na żądanie zainteresowanej osoby); przedstawienia dodatkowych wyjaśnień lub dokumentów dotyczące outsourcingu (lub podoutsourcingu), na żądanie KNF. Nowelizacja rezygnuje z uznawania insourcera za „podmiot posiadający bliskie powiązania” z bankiem, co prowadzić będzie, w szczególności, do ograniczenia obowiązków sprawozdawczych dot. tego podmiotu, przy jednoczesnym wyraźnym pozostawieniu niektórych dotychczasowych obowiązków lub ograniczeń (obowiązki biegłych rewidentów insourcera lub dalszego insourcera; uprawnienie KNF do dokonywania czynności kontrolnych wobec tych podmiotów; wyłączenie z zakazu naruszania treści umów zawartych przez bank w wyniku stosowanych przez KNF środków nadzoru). Niniejszy materiał został przygotowany w celu poinformowania Klientów kancelarii o określonych istotnych zmianach w prawie polskim i nie stanowi on porady prawnej dotyczącej konkretnej sytuacji któregokolwiek z Klientów i nie powinien być traktowany przez Klientów jako porada. W przypadku jakichkolwiek pytań związanych z przedstawionymi powyżej zagadnieniami prawnymi oraz ich możliwym wpływem na działalność gospodarczą danego Klienta w Polsce, prosimy o kontakt z dr. Marcinem Olechowskim ([email protected]) lub z Partnerem prowadzącym Państwa sprawy.