Ekspertyza Wielka Zbrojownia, v. 25.03.2013
Transkrypt
Ekspertyza Wielka Zbrojownia, v. 25.03.2013
EKSPERTYZA STANU OCHRONY PRZECIWPOŻAROWEJ dla Przebudowy i Adaptacji Przyziemia i Piwnic Wielkiej Zbrojowni w Gdańsku przy ul. Targ Węglowy 6, 80-836 Gdańsk Autorzy: mgr inż. Tadeusz Cisek Rzeczoznawca ds. zabezpieczeń przeciwpożarowych, upr. nr 6/93 mgr inż. Andrzej Pol Rzeczoznawca Budowlany dec. nr 866/U/95, Centr. Rej. Rzecz. Bud. nr 85/96 Warszawa, marzec 1 2013 r SPIS TREŚCI OCHRONY PRZECIWPOŻAROWEJ ........................................ 1 Przebudowy i Adaptacji Przyziemia i Piwnic Wielkiej Zbrojowni w Gdańsku .......................................................................................................... 1 przy ul. Targ Węglowy 6, 80-836 Gdańsk.......................................... 1 1. Przedmiot, zakres i cel opracowania .............................................................. 4 2. Charakterystyka konstrukcyjna obiektu. ........................................................ 6 3. Zakres przebudowy i adaptacji. ...................................................................... 7 ........................................................................................................................... 9 4. Charakterystyka pożarowa budynku. ........................................................... 10 5. Zakres niezgodności z przepisami ............................................................... 18 6. Wskazanie niezgodności w zakresie przepisów techniczno-budowlanych i przeciwpożarowych, które zostały lub będą doprowadzone w budynku do stanu zgodnego z przepisami .................................................................................... 19 7. Wskazanie niezgodności w zakresie przepisów techniczno-budowlanych i przeciwpożarowych, które nie będą doprowadzone w budynku do stanu zgodnego z przepisami .................................................................................................... 19 8. Przyjęte rozwiązania (ponadstandardowe) zastępcze inne niż określają to przepisy techniczno-budowlane zapewniające zabezpieczenie przeciwpożarowe obiektu (rekompensujące niezgodności niemożliwe do usunięcia w zabezpieczeniu przeciwpożarowym w stosunku do wymagań przepisów) - wyszczególnienie proponowanych rozwiązań zastępczych .......................................................... 20 9. Analiza i ocena wpływu rozwiązań zastępczych na poziom bezpieczeństwa pożarowego, służąca wykazaniu niepogorszeniu warunków ochrony przeciwpożarowej ............................................................................................. 21 10. Wnioski w kontekście niepogorszenia warunków ochrony przeciwpożarowej21 Załączniki graficzne: − − − − 00 – plan sytuacyjny 01 – rzut piwnic 02 – rzut przyziemia 03 – przekrój Załączniki inne: − Analiza dostępnego czasu bezpiecznej czasu bezpiecznej ewakuacji (obliczenia) 3 ewakuacji ludzi oraz wymaganego 1. Przedmiot, zakres i cel opracowania Przedmiotem opracowania jest projektowana przebudowa i adaptacja przyziemia i piwnic budynku Wielkiej Zbrojowni przy ul. Targ Węglowy 6 w Gdańsku. Ekspertyza nie dotyczy kondygnacji obiektu położonych powyżej przyziemia, które oddzielone są pożarowo od kondygnacji będących przedmiotem ekspertyzy. W ekspertyzie przedstawiono proponowane rozwiązania w zakresie ochrony przeciwpożarowej obiektu oraz wskazano niezgodności uznane za niemożliwe do usunięcia ze względów techniczno-ekonomicznych. W końcowej części opracowania zaproponowano wraz z uzasadnieniem rozwiązania zastępcze, których zastosowanie ma zapewnić co najmniej akceptowalny poziom bezpieczeństwa ludzi i mienia. Podstawę wykonania ekspertyzy technicznej dotyczącej stanu ochrony przeciwpożarowej stanowi brak możliwości spełnienia niektórych wymagań warunków technicznych w zakresie ochrony przeciwpożarowej przy przebudowie i rozbudowie obiektu. Niniejszą ekspertyzę opracowano na podstawie: - zlecenia Akademii Sztuk Pięknych, Ul. Targ Węglowy 6, 80-836 Gdańsk, - koncepcji adaptacji i przebudowy obiektu opracowanej przez Fiszer Atelier 4, 00015 Warszawa, ul. Sienkiewicza 4/10b. - Ekspertyzy technicznej dotyczącej konstrukcji budynku Wielkiej Zbrojowni przy ul. TARG WĘGLOWY 6 w Gdańsku opracowanej przez Fiszer Atelier 4, 00-015 Warszawa, ul. Sienkiewicza 4/10b. Opracowanie niniejsze określa propozycje niezbędnych rozwiązań technicznych, których realizacja zapewni właściwy poziom bezpieczeństwa pożarowego obiektu. Kryterium podstawowym oceny poziomu bezpieczeństwa było zapewnienie dostępnego czasu ewakuacji ludzi z obiektu dłuższego niż wymagany czas bezpiecznej ewakuacji. W ekspertyzie odniesiono się do wymagań zawartych w następujących przepisach i normach: − Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie.(Dz. U. nr 75, poz. 690 z późn. zmianami.). − Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 07 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów. (Dz.U. Nr 109, poz. 719 ). − Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24.07.2009 r. w sprawie przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg pożarowych. (Dz.U. Nr 124/2009 poz. 1030). − PN-92/N-01256/02. Znaki bezpieczeństwa. Ewakuacja. − PN-92/N-01256/01. Znaki bezpieczeństwa. Ochrona przeciwpożarowa. − PN-N-01256/04:1992 Znaki bezpieczeństwa. Techniczne środki przeciwpożarowe. − PN-N-01256/05:1998 Znaki bezpieczeństwa. Zasady umieszczania znaków bezpieczeństwa na drogach ewakuacyjnych i drogach pożarowych. 4 − − − − − − − − − − − − PN-EN 623005, arkusze od 1 do 4. (Ochrona odgromowa obiektów budowlanych) PN-B-02852:2001 Ochrona przeciwpożarowa w budownictwie. Obliczanie gęstości obciążenia ogniowego oraz wyznaczanie względnego czasu trwania pożaru. PN-IEC 60364-5-56:1999 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Część 5: Dobór i montaż wyposażenia elektrycznego. Arkusz 56: Instalacje bezpieczeństwa. PN-EN 671-1:1999 Stałe urządzenia gaśnicze. Hydranty wewnętrzne. Hydranty wewnętrzne z wężem półsztywnym. PN-EN 671-2:1999 Stałe urządzenia gaśnicze. Hydranty wewnętrzne. Hydranty wewnętrzne z wężem płasko składanym. PN-EN 60849:2001 Dźwiękowe systemy ostrzegawcze. Instrukcja nr 409/2005 Instytutu Techniki Budowlanej. Projektowanie elementów żelbetowych i murowych z uwagi na odporność ogniową. PN-EN 12101-6. Systemy kontroli rozprzestrzeniania dymu i ciepła. Część 6: wymagania techniczne dotyczące systemów różnicowania ciśnień. Zestawy urządzeń. PN-EN 1838:2002. Oświetlenie awaryjne. PN-EN 54-1: 1998 Systemy sygnalizacji pożarowej. Wprowadzenie PKN-CEN/TS 54-14: 2004 Systemy sygnalizacji pożarowej. Część 14: Wytyczne planowania, projektowania, instalowania, odbioru, eksploatacji i konserwacji. NFPA 92 B. Guide for Smoke Management Systems in Malls, Atria and Large Areas. 5 2. Charakterystyka konstrukcyjna obiektu. Budynek Wielkiej Zbrojowni przy ul. Targ Węglowy 6 w Gdańsku powstał w latach 1601 – 1609 w linii średniowiecznych murów obronnych na wprost zachodniego wylotu ul. Piwnej . Budynek został założony na planie wydłużonego prostokąta , dwukondygnacyjny z dwoma czterokondygnacyjnymi wieżowymi klatkami schodowymi , podpiwniczony , z poddaszem częściowo nieużytkowym . Materiałem budowlanym , z którego wykonano budynek Wielkiej Zbrojowni jest cegła holenderka , piaskowiec oraz inne naturalne kamienie . Sklepienia krzyżowe piwnicy oparte są na piętnastu murowanych filarach i ścianach zewnętrznych . Całość tworzy cztery podłużne nawy , podzielone układem licznych , murowanych ścian , nie związanych z główną konstrukcją piwnicy – filarami . Na podstawie specjalistycznych opracowań stwierdzono , że piwnice powstały jako układ jednoprzestrzenny , natomiast wewnętrzne ściany działowe wykonywano później , zmieniając funkcje piwnic . Parter ma podobną konstrukcję jak piwnice . Sklepienia krzyżowe , oparte są na piętnastu granitowych filarach . Warstwy podłogowe – płyty z granitu strzegomskiego ułożone na wypełnieniu z piasku i rumoszu . Opis stanu technicznego ważniejszych elementów konstrukcji piwnic oraz parteru budynku : Ściany nośne zewnętrzne piwnic budynku oraz filary murowane Ściany zewnętrzne nośne piwnic oraz filary wykonane z cegły na zaprawie wapiennej są w stanie technicznym dobrym . Stwierdzono jedynie miejscowe zawilgocenia , zapleśnienia oraz wykwity , mogące świadczyć o nieprawidłowej izolacji przeciwwilgociowej lub jej braku . Zarysowań , pęknięć itp. mogących świadczyć o nierównomiernym osiadaniu lub nadmiernym wytężeniu budynku nie stwierdzono . Sklepienia krzyżowe piwnic Stan konstrukcji sklepień jest dobry , mimo że przy powojennych adaptacjach wykonano szereg przebić przez sklepienia , wykonując instalację wentylacyjno – grzewczą . Ponadto w kilku pomieszczeniach wzmocniono sklepienia poprzez podparcie dodatkowymi belkami stalowymi opartymi na ściankach wsporczych wymurowanych z cegły w linii gurtów sklepiennych . Wykonane odkucia na styku ścianek wsporczych i gurtów sklepiennych nie wykazywały występowania na sklepieniu żadnych rys i spękań . Analizując pracę statyczną sklepień należy stwierdzić , że sklepienia są konstrukcją , w której wszystkie elementy sklepienne wykonane w tym przypadku z cegły , pracują na ściskanie. Brak spękań na sklepieniach wskazuje , że sklepienia nie zostały przeciążone podczas dotychczasowej eksploatacji. Dodatkowe podparcia belkami stalowymi może nie mieć wpływu na pracę sklepienia przy założeniu , iż linia ciśnień wewnątrz sklepienia przebiega w rdzeniu , ponieważ poszczególne elementy sklepienia podlegają tylko siłom 6 ściskającym Także ścianki podpierające sklepienia w miejscach usytuowania gurtów sklepiennych nie mają uzasadnienia statycznego. Reasumując : nie występują żadne czynniki zewnętrzne uzasadniające istnienie belek stalowych podpierających podniebienie sklepienne, a także ścianek usytuowanych w linii gurtów. Pozostawienie ścianek pod gurtami oraz oddzielających poszczególne pola sklepienne , poza względami konserwatorsko – historycznymi i architektonicznymi nie ma wpływu na nośność sklepień. W miejscu istniejących schodów z piwnicy na parter tj. przy osi 1/B-C projektuje się nową żelbetową klatkę schodową oraz windę o napędzie elektrycznym. Również przy osi 7/B-C projektuje się nową klatkę schodową oraz windę o napędzie elektrycznym. Parter Projektuje się wykorzystać istniejące przestrzenie między kluczami sklepień na przeprowadzenie instalacji oraz osadzenie w skrzyniach żelbetowych pod posadzką z płyt granitowych . Skrzynie żelbetowe projektuje się o grubości ścian 10 cm i dna 10 cm z rozbieranym nakryciem w postaci płyt żelbetowych , grubości 8 cm . 3. Zakres przebudowy i adaptacji. Wielka Zbrojownia znajduje się w historycznym centrum miasta Gdańska. Dwie bramy historyczne dają do niej dostęp od zachodu od Targu Węglowego, dwie bramy historyczne dają do niej dostęp od wschodu od ulicy Tkackiej i Piwnej. Po przebudowie i adaptacji na poziomie parteru przewiduje się następujący program: − − − − − − − 7 różnorodnych warsztatów, Czytelnia z czytelnią kawiarnia, dział inkubator, piętnasto kolumnowa, wielofunkcyjna, otwarta przestrzeń do dowolnej aranżacji galeria jednego projektu, jednego dzieła, jednego wybitnego artysty, "epitafium" rozszerzony, otwarty dostęp do podziemia umożliwia niezależny dostęp do podziemia od zewnątrz, − przejście umożliwiające bezpośredni dostęp do klatki północnej budynku ASP. Na poziomie piwnic ( kondygnacja -1) przewiduje się następujący program: − wielofunkcyjna sala konferencyjna dla 50 osób, − trakt do działań performatywnych, − trakt dla wystaw, − magazyny i pomieszczenia techniczne, − foyer umożliwiające komunikację z klatką północną budynku ASP, − foyer umożliwiające dostęp do Wielkiej Zbrojowni. 7 PRACE KONSERWATORSKIE I ZMIANY BUDOWALNE PARTER: − Remont tynków w sklepieniach i remont wątków ścian ceglanych zgodnie z zaleceniami Komisji Konserwatorskiej oraz z technologią opisaną w programie prac konserwatorskich. − Konserwacja czterech historycznych bram wejściowych i ich nadproży do budynku. − Posadzka kamienna z granitu zbliżonego do kamienia istniejących słupów, spoiny przepuszczające parę wodną. Podział posadzki definiowany przez moduł piętnastu filarów. − Ogrzewania podłogowe. Podłoży podłogi wykorzystany dla prowadzenia instalacji wentylacji nawiewno – wywiewnej. W kanałach umieszczono punkty elektryczne, gniazda wielofunkcyjnych słupków wystawowych oraz pokrywy rewizyjne. PIWNICE − Proponuje się wyburzenie ścian działowych z okresu przełomu XIX i XX wieku i z okresu powojennego po 1945 roku − Zabezpieczenie wątku ceglanego – zgodnie z zaleceniami Komisji Konserwatorskiej oraz z technologią opisaną w programach prac konserwatorskich. − Przystąpienie do odsalania i osuszania zgodnie z zaleceniami Komisji Konserwatorskiej oraz z technologią opisaną w programach prac konserwatorskich. − Posadzka wykonana z bruku ceglanego, otwarta dyfuzyjnie. Instalacja wentylacji prowadzona w kanałach pod posadzką. * * * * * * * * * * * * Obiekt wyposażony będzie w następujące instalacje: instalacja wody pitnej, instalację hydrantów wewnętrznych HP 25 instalacja oświetlenia ewakuacyjnego, instalacje systemu sygnalizacji pożaru, instalacja dźwiękowego systemu ostrzegawczego kanalizacja rozdzielcza sanitarna, centralne ogrzewanie podłogowe na poziomie parteru. wentylacja mechaniczna nawiewno- wywiewną z elementami klimatyzacji lokalnie dla specyficznych potrzeb. instalacja elektryczna zasilania i oświetlenia, instalacje telefoniczne, instalacje nagłaśniające, instalacja telewizji użytkowej, instalacje alarmowa antywłamaniowa, UPS, sieć komputerowa, Powierzchnie poszczególnych pomieszczeń 8 PRZYZIEMIE NR FUNKCJA 0.01 POM 0.02 WARSZTAT DO 12 OS. 0.03 HALL 0.04 WARSZTAT DO 12 OS. 0.05 WARSZTAT DO 12 OS. 0.06 KOMUNIKACJA 0.07 WC DAMSKI 0.08 WC MĘSKI 0.09 BIURO DO 4 OS. 0.09 RECEPCJA 0.11 WIATROŁAP 0.12 HALL 0.13 WIATROŁAP 0.14 KAWIARNIA 0.15 WC 0.16 WARSZTAT DO 12 OS. 0.17 WARSZTAT DO 12 OS. 0.18 WARSZTAT DO 12 OS. 0.19 WARSZTAT DO 12 OS. 0.20 WIATROŁAP 0.21 HALL 0.22 WIATROŁAP 1741,50 m² POWIERZCHNIA 921,0m² 72,4m² 72,3m² 71,8m² 70,8m² 14,1m² 3,5m² 6,2m² 20,4m² 27,6m² 14,8m² 24,0m² 14,8m² 66,7m² 4,6m² 67,0m² 71,8m² 72,0m² 72,1m² 14,8m² 24,0m² 14,8m² PIWNICE NR 1.01 1.02 1.03 1.04 1.05 1.06 1.07 1.08 1.09 1.10 1.11 1.12 1.13 1.14 1.15 1.16 1.17 1.18 1.19 FUNKCJA POWIERZCHNIA HALL WEJŚCIOWY SALA KONFERENCYJNA ZAPLECZE KAWIARNI PRZEDS. EWAKUACYJNY HALL WEJŚCIOWY PRZESTRZEŃ WYSTAWIENNICZA HALL WEJŚCIOWY PRZESTRZEŃ WYSTAWIENNICZA PRZEDS. EWAKUACYJNY POM.DLA ELEKTRYKA TELETECHNIKA POMIESZCZENIE\PP OMOCNICZE PRZESTRZEŃ WYSTAWIENNICZA KOMUNIKACJA WĘZEŁ C.O. POM.PORZĄDK. PRZEPOMP.\PŚCIEK ÓW TOALETA NP. TOALETA MĘSKA 123,30 162,70 13,20 20,80 57,40 287,20 47,40 383,90 20,10 4,40 4,80 13,00 63,20 25,70 17,40 11,30 3,50 5,00 32,50 9 1.20 TOALETA DAMSKA POMIESZCZENIE\PP 1.21 OMOCNICZE POMIESZCZENIE\PP 1.22 OMOCNICZE 1441,00 m² 33,30 21,30 17,50 RAZEM = 3182,50 m² Ilość osób w poszczególnych pomieszczeniach: PRZYZIEMIE NAZWA PRZESTREŃ WYSTAWIENNICZA WARSZTATY CZYTELNIA /KSIĘGARNIA KAWIARNIA BIURO PROGRAM ZBROJOWNI SZATNIA SUMA m2 ILOŚĆ OSÓB 895 200 433 12*6=72 67 50 44,5 21 2 8,5 1 325 PIWNICE NAZWA m2 ILOSC OSÓB TRAKT DO DZIAŁAŃ PERFOMATYWNYCH 1 360,5 TRAKT DO DZIAŁAŃ PERFOMATYWNYCH 2 423 ALKOWY -WYSTAWA LUB MAGAZYNY 93 SALA KONFERENCYJNA142 100 100 50 WIELOFUNKCYJNA SUMA 250 RAZEM 575 4. Charakterystyka pożarowa budynku. 1.1. Klasyfikacja budynku pod względem zagrożenia pożarowego i wybuchowego. Ze względu na wysokość, przebudowywany i adaptowany budynek klasyfikuje się jako budynek średniowysoki ( wysokość do kalenicy wynosi 21,5 m, wysokość do stropu nad najwyższą kondygnacją użytkową – 17,5 m). Budynek czterokondygnacyjny, podpiwniczony. Kategoria zagrożenia ludzi ZL I/ZL III. Pomieszczenia techniczne – strefy PM o gęstości obciążenia ogniowego do 500 MJ/m2 10 W budynku nie występuje zagrożenie wybuchem. 1.2. Klasa odporności pożarowej budynku i odporności ogniowej elementów budowlanych Dla budynku wymagana jest klasa odporności pożarowej „B”. Dla klasy B odporności pożarowej budynku jego elementy powinny spełniać następujące warunki co do minimalnej klasy odporności ogniowej: − główna konstrukcje nośna - R 10 (słupy, podciągi) lub REI 120 (ściany), − stropy - co najmniej REI 60, − ściany wewnętrzne – EI 30 (ściany wydzielające pomieszczenia, dla których łącznie określa się długość przejścia ewakuacyjnego – bez wymagań w zakresie odporności ogniowej), − ściany zewnętrzne – EI 60 (dotyczy pasa międzykondygnacyjnego o wysokości co najmniej 0.8 m) − konstrukcja dachu – R 30, − przekrycie dachu RE 30 (wymaganie to nie dotyczy naświetli, świetlików, okien połaciowych jeżeli otwory te nie zajmują więcej niż 20% powierzchni połaci dachowej) Klasa odporności ogniowej elementów klatek schodowych (biegi, spoczniki) – R 60. Klasa odporności ogniowej ścian klatek schodowych – REI 60 Istniejący budynek jaki i projektowane jego nowe elementy spełniają powyższe wymagania. Ponadto wszystkie elementy budynku są elementami nie rozprzestrzeniającymi ognia. 1.3. Strefy pożarowe i oddzielenia przeciwpożarowe. Dopuszczalna powierzchnia strefy pożarowej dla budynku w części nadziemnej wynosi 5 000 m2, natomiast w części podziemnej 2500 m2. Przyziemie i piwnice stanowią jedną strefę pożarową o powierzchni wynoszącej 3181 m2. Projektuje się następujący podział przedmiotowych kondygnacji budynku na strefy pożarowe: − Piwnice i przyziemie połączone dwoma wewnętrznymi, otwartymi klatkami schodowymi oraz dwoma szybami dźwigowymi, − Pomieszczenia magazynowe, − Pomieszczenie śmietnika, − Pomieszczenie przyłącza elektrycznego, − Pomieszczenie wentylatorni − Oddzielenia przeciwpożarowe zgodnie z klasą odporności pożarowej „B”: − ściany REI 120( dla wentylatorni – EI 60) − stropy REI 60 − drzwi, zamknięcia otworów - EI 60 ( dla wentylatorni EI 30) Drzwi przeciwpożarowe zainstalowane między strefami pożarowymi będą wyposażone w samozamykacze lub inne urządzenia zamykające. 11 Kanały wentylacyjne przechodzące przez przegrody przeciwpożarowe wyposażone w klapy odcinające w klasie odporności ogniowej tych przegród. Szczegółowy podział na strefy pożarowe pokazano na załączonych rysunkach. 1.4. Warunki ewakuacji. Długość przejścia do wyjścia ewakuacyjnego z budynku lub do innej strefy pożarowej nie przekroczy 40 m. Z każdej przestrzeni o powierzchni powyżej 300 m2 przewiduje się co najmniej dwa wyjścia ewakuacyjne oddalone od siebie o co najmniej 5 m. Szerokość poziomych dróg ewakuacyjnych min. 1,40 m ( 1,20 m do ewakuacji nie więcej niż 20 osób), wysokość min. 2,20 m . Szerokość biegu klatek schodowych wynosi min. 1,2 m , a szerokość spocznika min. 1,5 m. Drzwi prowadzące na pionowe drogi ewakuacyjne, o szerokości w świetle 0,9 m. min. Dopuszczalne długości dojść ewakuacyjnych na kondygnacji przyziemia i piwnic nie przekraczają − przy jednym dojściu - 10 m, − przy co najmniej 2 dojściach - 40 m. Drzwi wyjściowe z budynku otwierane zgodnie z kierunkiem ewakuacji z wyjątkiem zabytkowych 4 szt. drzwi, które otwierają się do wewnątrz. Drzwi wyjściowe z budynku ze względu na kierunek ich otwierania nie będą wyposażone w urządzenia przeciwpaniczne. Ewakuacja z budynku będzie zdefiniowana przede wszystkim na zasadzie przejścia ewakuacyjnego przez nie więcej niż 3 pomieszczenia. Maksymalna liczba osób do ewakuacji z budynku nie przekroczy następujących wartości: - przyziemie: 340 - piwnice: 250 Ewakuacja użytkowników z przyziemia obiektu jest możliwa bezpośrednio na zewnątrz budynku, przez cztery istniejące historyczne bramy oraz przez klatkę schodową Akademii Sztuk Pięknych Ewakuacja użytkowników z poziomu piwnicy będzie się odbywała przez: - 2 otwarte klatki schodowe na poziom parteru, a następnie na zewnątrz obiektu, - istniejące schody ( 2 szt.) od strony ul. Kołodziejskiej bezpośrednio na zewnątrz obiektu dwuskrzydłowe drzwi wyjściowe z tych klatek schodowych mają szerokość każdego skrzydła wynoszącą ok. 0,8 m, schody te na poziomie parteru nie posiadają spocznika, - obudowaną i oddymianą klatkę schodową budynku Akademii Sztuk Pięknych 12 1.5. Instalacja oddymiania. Przyziemie obiektu o charakterze pasażu handlowo-usługowego wymaga oddymiania. Podobnie piwnice budynku, ze względu na fakt, że występują tam pomieszczenia, gdzie może przebywać powyżej 100 osób, a klatki ewakuacyjne nie zapewniają ewakuacji wszystkich osób bezpośrednio na zewnątrz budynku, powinny być wyposażone w wentylację oddymiającą. Ze względu na zabytkowy charakter obiektu, kształt stropów ( stropy łukowe) nie jest technicznie możliwe wykonanie na przedmiotowych kondygnacjach wentylacji oddymiającej. 1.6. Zabezpieczenie przeciwpożarowe instalacji wentylacyjnej. Urządzenia oraz przewody wentylacyjne i klimatyzacyjne będą wykonane z zachowaniem następujących warunków : − Przewody wentylacyjne powinny być wykonane z materiałów niepalnych, a palne izolacje cieplne i akustyczne oraz inne palne okładziny przewodów wentylacyjnych mogą być stosowane tylko na zewnętrznej ich powierzchni w sposób zapewniający nie rozprzestrzenianie ognia. − Odległość nie izolowanych przewodów wentylacyjnych od wykładzin i powierzchni palnych powinna wynosić co najmniej 0,5 m. − Drzwiczki rewizyjne stosowane w kanałach i przewodach wentylacyjnych powinny być wykonane z materiałów niepalnych. − Elastyczne elementy łączące, służące do połączenia sztywnych przewodów wentylacyjnych z elementami instalacji lub urządzeniami, z wyjątkiem wentylatorów, powinny być wykonane z materiałów co najmniej trudno zapalnych, posiadać długość nie większą niż 4 m, przy czym nie powinny być prowadzone przez elementy oddzielenia przeciwpożarowego. − Elastyczne elementy łączące wentylatory z przewodami wentylacyjnymi będą wykonane z materiałów co najmniej trudno zapalnych, przy czym ich długość nie powinna przekraczać 250 mm. − Instalacje wentylacji mechanicznej i klimatyzacji w budynku powinny spełniać następujące wymagania : − przewody wentylacyjne powinny być wykonane i prowadzone w taki sposób, aby w przypadku pożaru nie oddziaływały siłą większą niż 1 kN na elementy budowlane, a także aby przechodziły przez przegrody w sposób umożliwiający kompensacje wydłużeń przewodu, − zamocowania przewodów do elementów budowlanych powinny być wykonane z materiałów niepalnych, zapewniających przejęcie siły powstającej w przypadku pożaru w czasie nie krótszym niż wymagany dla klasy odporności ogniowej przewodu lub klapy odcinającej, o w przewodach wentylacyjnych nie należy prowadzić innych instalacji, o filtry i tłumiki powinny być zabezpieczone przed przeniesieniem się do ich wnętrza palących się cząstek. * Dopuszcza się instalowanie w przewodzie wentylacyjnym nagrzewnic elektrycznych, na paliwo ciekłe lub gazowe, których temperatura powierzchni grzewczych przekracza 160°C, pod warunkiem zastosow ania ogranicznika temperatury, automatycznie wyłączającego ogrzewanie po osiągnięciu 110°C oraz zabezpieczenia uniemożliwiającego pracę nagrzewnicy bez przepływu powietrza. * Przewody wentylacyjne i klimatyzacyjne w miejscu przejścia przez elementy oddzielenia przeciwpożarowego będą wyposażone w przeciwpożarowe klapy 13 * * odcinające o klasie odporności ogniowej (ze względu na EIS), równej klasie odporności ogniowej elementu oddzielenia przeciwpożarowego - odpowiednio EI 120 w ścianach i EI 60 w stropach. Przewody wentylacyjne i klimatyzacyjne prowadzone przez strefę pożarową, której nie obsługują będą obudowane elementami o klasie odporności ogniowej (ze względu na EIS), wymaganej dla elementów oddzielenia przeciwpożarowego tych stref pożarowych, bądź wyposażone w przeciwpożarowe klapy odcinające. Klapy odcinające będą uruchamiane przez instalację sygnalizacyjno-alarmową, niezależnie od zastosowanego wyzwalacza termicznego. 1.7. Drogi pożarowe. Przedmiotowy budynek znajduje się w zabudowie pierzejowej – drogę pożarową do budynku stanowi ul. Kołodziejska i Tkacka. Szczegółowy układ dróg pożarowych wskazano na załączonym planie sytuacyjnym. 1.8. Zapotrzebowanie wody do zewnętrznego gaszenia pożaru. Zapotrzebowanie wody do zewnętrznego gaszenia pożaru dla obiektu wynosi 20 dm3/s. Ilość taka jest zapewniona przez istniejące hydranty zewnętrzne 80 mm, nadziemne i podziemne. Usytuowanie hydrantów wskazano na załączonym planie sytuacyjnym. 1.9. Instalacja wodociągowa wewnętrzna przeciwpożarowe Do ochrony budynku przewidziano instalację hydrantową nawodnioną. Przewidziano hydranty wewnętrzne 25 z wężem półsztywnym o zasięgu 33 m Wydajność instalacji hydrantowej – 2 dm3/s. Dodatkowo przewidziano nasadę 2 x 75 mm do zasilania instalacji hydrantowej przez straż pożarną oraz 4 zawory hydrantowe na kondygnacji podziemnej ( po jednym zaworze przy każdym wyjściu). Wydajność instalacji co najmniej 5 dm3/s. 1.10. 4.11.1. Instalacje elektryczne i teletechniczne. Zasilanie Urządzenia do zwalczania pożaru i bezpiecznej ewakuacji budynku zasilane będą sprzed przeciwpożarowego wyłącznika prądu. 4.11.2. Przeciwpożarowe wyłączniki prądu Dla przedmiotowych kondygnacji przewidziano odrębny przeciwpożarowy wyłącznik prądu. Sterowanie przeciwpożarowymi wyłącznikami prądu (przyciski) umieszczone będzie w pomieszczeniu ochrony budynku. Urządzenia przeciwpożarowe zasilane będą z odrębnej rozdzielni zasilanej sprzed przeciwpożarowego wyłącznika prądu. 4.11.3. Oświetlenie ewakuacyjne 14 Przewiduje się zainstalowanie modułów awaryjnych w wybranych oprawach na ciągach komunikacyjnych; czas świecenia – 1 godz., natężenie oświetlenia minimum 5 lx w osi dróg ewakuacyjnych. Sprawność techniczna modułów zasilania awaryjnego monitorowana będzie monitorowana przez cyfrowy system centralny. Rozwiązaniem alternatywnym jest zastosowanie baterii centralnej z monitorowaniem poszczególnych opraw awaryjnych. Podświetlane znaki ewakuacyjne Przewiduje się zastosowanie znaków podświetlanych. Znaki rozmieszczone będą tak, aby wskazywać najkrótszą drogę do wyjścia z budynku; czas świecenia – 1 godziny; sprawność techniczna opraw monitorowana będzie przez cyfrowy system centralny. Znaki ewakuacyjne pracować będą w trybie pracy na jasno (praca normalna i awaryjna). Rozwiązaniem alternatywnym jest zastosowanie baterii centralnej z monitorowaniem poszczególnych opraw awaryjnych. 1.11. Instalacja odgromowa Budynek zgodnie z wymaganiami w tym zakresie jest wyposazony w instalację odgromową . 1.12. Instalacja systemu sygnalizacji pożaru. Przewiduje się wyposażenie przedmiotowych kondygnacji w instalację systemu sygnalizacji pożaru. Projekt przebudowy będzie wykonany w oparciu o normę PN-E 08350-14 z uwzględnieniem szczegółowych wytycznych CNBOP w Józefowie koło Warszawy i wytycznych SITP. System oparty został o detektory dymu optyczne przy czym klasa detektorów dymu optycznych stosowana jako odpowiednik detektora jonizacyjnego będzie nie mniejsza jak C w teście TF1. Centrala systemu SSP nadzorować będzie budynek w czasie min. 72h pracy oraz 0,5h pracy w stanie alarmowania oraz będzie podłączona do jednostki PSP za pośrednictwem firmy monitorującej, Do wizualizacji stanu wszystkich elementów zwalczania pożaru użyty zostanie system wizualizacji ( monitor ) Wizualizacji podlegać będą następujące elementy: − klapy odcinające p.poż., − czujki pożaru − ręczne ostrzegacze pożaru, Założono organizację alarmowania dwustopniową . Ręczne ostrzegacze pożarowe aktywują drugi stopień alarmowania. System zostanie włączony dwutorowo (przewodowo i bezprzewodowo) do Jednostki Powiadamiania PSP. 1.13. Dźwiękowy system ostrzegawczy. Na przedmiotowych kondygnacjach, jako rozwiązanie ponadstandardowe wykonany zostanie zgodnie z normą PN/EN 60849 dźwiękowy system ostrzegawczy (DSO) zapewniający: − ogłaszanie komunikatów na wypadek zagrożenia pożarem, ogłaszanie innych ważnych komunikatów o zagrożeniach ręcznie za pomocą pulpitu mikrofonowego, 15 − nadawanie muzyki do wybranych stref za pomocą źródła sygnału muzycznego pobieranego z odtwarzacza CD oraz ogłaszanie, Wszystkie użyte elementy systemu winny posiadać aktualne certyfikaty Centrum Naukowo-Badawczego Ochrony Przeciwpożarowej ( CNBOP) w Józefowie k. W-wy. Okablowanie prowadzone będzie za pomocą przewodu o odporności pożarowej typu HDGs z wykorzystaniem systemu mocowań do konstrukcji spełniającego wymóg odporności E90. Do pierwszego głośnika prowadzony będzie przewód 2x2,5mm2, a następnie 1,5mm2. Dotyczy to zarówno uchwytów mocujących, jak i kołków do ich mocowań (patrz opis prowadzenia okablowania dla instalacji o odporności ogniowej w SSP). Głośniki wyposażone być muszą w zabezpieczenia termiczne, a same linie głośnikowe nadzorowane w systemie poprzez moduły monitorujące umieszczone na końcach linii monitorujących. 1.14. Podręczny sprzęt gaśniczy Budynek wyposażony będzie w podręczny sprzęt gaśniczy. Zasady doboru oraz rozmieszczenia sprzętu są następujące: − Podręczny sprzęt gaśniczy przeznaczony jest do gaszenia pożarów w zarodku, w pierwotnej fazie ich powstania. − Do podręcznego sprzętu gaśniczego zalicza się wszelkiego rodzaju gaśnice (płynowe, proszkowe, śniegowe ), małe agregaty gaśnicze (do 25 kg środka gaśniczego) oraz koce gaśnicze. − Przy rozmieszczeniu podręcznego sprzętu gaśniczego należy przestrzegać następujących zasad: o Sprzęt powinien być umieszczony w miejscach łatwo dostępnych i widocznych, przy wejściach i klatkach schodowych, przy przejściach, na korytarzach, w pomieszczeniach przy wyjściach na zewnątrz. o Na kondygnacjach powtarzalnych sprzęt należy umieszczać w tych samych miejscach o Miejsca wyznaczone na sprzęt należy oznakować zgodnie z Polską Normą PN-92/N-01256/01 o Do sprzętu powinien być zapewniony dostęp o szerokości co najmniej 1 m. o Odległość dojścia do sprzętu nie powinna być większa nie 30 m. W budynku jedna jednostka masy środka gaśniczego 2 kg (lub 3 dm3) zawartego w gaśnicach, powinna przypadać na każde 100 m2 powierzchni strefy pożarowej. Pomieszczenia, w których zainstalowane są silniki elektryczne lub spalinowe należy wyposażyć dodatkowo w gaśnicę śniegową. W budynku przewiduje się gaśnice proszkowe 6 kg oraz gaśnice śniegowe 5 kg. Dobór i rozmieszczenie podręcznego sprzętu pożarniczego wg Instrukcji Bezpieczeństwa Pożarowego, niezbędnej do opracowania przed oddaniem budynku do eksploatacji. 1.15. Oznakowanie znakami bezpieczeństwa Budynek oznakowany zostanie znakami bezpieczeństwa i pożarniczymi zgodnie z wymaganiami normowymi wg Instrukcji Bezpieczeństwa Pożarowego obiektu. 16 Właściciel budynku jest zobowiązany do: - umieszczenia w miejscach widocznych wykazu telefonów alarmowych oraz instrukcji bezpieczeństwa pożarowego, - oznakowania zgodnie z Polskimi Normami: a) dróg ewakuacyjnych, b) miejsc usytuowania urządzeń przeciwpożarowych, c) elementów sterujących urządzeniami przeciwpożarowymi, d) lokalizacji głównych wyłączników prądu, e) określenia miejsc z zakazem używania ognia otwartego, Instrukcja bezpieczeństwa pożarowego powinna m.in. zawierać: - charakterystyczne dla obiektu potencjalne źródła powstania pożaru i drogi jego rozprzestrzeniania się, - zasady zapobiegania możliwości powstania pożaru, - rozmieszczenie podręcznego sprzętu gaśniczego i hydrantów, - organizację i warunki ewakuacji z uwzględnieniem opisu: * środków i sposobów ogłaszania alarmu o niebezpieczeństwie, * dróg ewakuacji, * sposobów prowadzenia ewakuacji, - zasady postępowania na wypadek pożaru, w tym: * zasady postępowania pracowników do czasu przybycia jednostek ratowniczo - gaśniczych oraz współdziałania z kierującym akcją ratowniczą, * zasady postępowania w przypadku powstania pożaru dla osób przebywających w obiekcie. Pozostałe elementy wyposażenia obiektu związanego z bezpieczeństwem pożarowym (podręczny sprzęt gaśniczy, hydranty, telefony mogące służyć alarmowaniu, wyłączniki energii elektrycznej, urządzenia sygnalizacji pożarowej itp.) należy oznakować tablicami zgodnymi z normą PN-92/B-01256/01. 1.16. Elementy wykończenia wnętrz Zostaną spełnione następujące wymagania co do wykończenia wnętrz: − korytarze i klatki schodowe – wykładziny podłogowe i ścienne – co najmniej trudno zapalne, − przestrzenie biurowe - wykładziny podłogowe i ścienne – co najmniej trudno zapalne, − sufity podwieszane wykonane z materiałów niepalnych lub niezapalnych, nie kapiących, i nie odpadających pod wpływem ognia, − stałe elementy wyposażenia oraz wystroju wykonane z materiałów co najmniej trudno zapalnych. − w strefach pożarowych ZL materiały i wyroby wykończenia wnętrz luźno zwisające np. żaluzje kurtyny itp. powinny spełniać wymagania co najmniej trudno zapalności. Podłogi podniesione o więcej niż 0,2 m ponad poziom stropu będą spełniać następujące wymagania: − będą posiadać niepalną konstrukcję nośną oraz co najmniej niezapalne płyty podłogi od strony przestrzeni podpodłogowej, mające klasę odporności ogniowej co najmniej R E I 30, 17 − − − przestrzeń podpodłogową podzieloną na sektory o powierzchni nie większej niż 1.000 m2 przegrodami o klasie odporności ogniowej co najmniej E I 30, przewody elektroenergetyczne i inne instalacje wykonane z materiałów palnych, prowadzone w przestrzeni podpodłogowej podłogi podniesionej i w przestrzeni ponad sufitami podwieszonymi wykorzystywanej do wentylacji lub ogrzewania pomieszczenia, będą mieć osłonę lub obudowę o klasie odporności ogniowej co najmniej E I 30 lub zastosowane będą kable odporne na działanie ognia typu HDGs, NKGs – wymaganie to nie musi być spełnione, jeżeli wentylacja jest automatycznie wyłączana przez system sygnalizacji pożaru w przypadku wykrycia pożaru. na drogach ewakuacyjnych wykonywanie w podłodze podniesionej nie będzie otworów do wentylacji lub ogrzewania. 5. Zakres niezgodności z przepisami Występujące w budynku niezgodności z przepisami techniczno-budowlanymi i przeciwpożarowymi: a) W budynku, na przedmiotowych kondygnacjach przyziemia i piwnicy została przekroczona dopuszczalna powierzchnia strefy pożarowej obejmującej kondygnację podziemną. Dopuszczalna powierzchnia strefy pożarowej wynosi 2500 m2, powierzchnia rzeczywista wynosi 3181 m2. (niespełnienie wymagań § 227 ust. 2 rozporządznia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 20002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, Dz. U. Nr 75, poz. 690 z późn. zmianami ), b) brak urządzeń przeciwpanicznych w drzwiach wyjściowych z budynku ( niespełnienie wymagań § 240 ust. 7 ) c) brak rozwiązań techniczno-budowlanych zabezpieczających przed zadymieniem dróg ewakuacyjnych dla przyziemia obiektu o charakterze pasażu handlowousługowego ( niespełnienie wymagań § 247 ust. 2) d) brak rozwiązań techniczno-budowlanych zapewniających usuwanie dymu z pomieszczeń na kondygnacji podziemnej przeznaczonych dla więcej niż 100 osób oraz dróg ewakuacyjnych prowadzących z tych pomieszczeń (niespełnienie wymagań § 247 ust. 3 ) e) szerokość drzwi wyjściowych z budynku z kondygnacji podziemnej na klatkach schodowych od ul. Kołodziejskiej wynosi 2 x 0.8 m (niespełnienie wymagań § 62 ust. 1) f) brak spoczników na parterze klatek schodowych od strony ul. Kołodziejskiej (niespełnienie wymagań § 68 ust. 1) 18 6. Wskazanie niezgodności w zakresie przepisów techniczno-budowlanych i przeciwpożarowych, które zostały lub będą doprowadzone w budynku do stanu zgodnego z przepisami Budynek spełnia lub spełni (po przebudowie i adaptacji) wymagania w zakresie przepisów techniczno-budowlanych i przeciwpożarowych, z wyjątkiem tych, które wymieniono w p. 5 niniejszej ekspertyzy. 7. Wskazanie niezgodności w zakresie przepisów techniczno-budowlanych i przeciwpożarowych, które nie będą doprowadzone w budynku do stanu zgodnego z przepisami a) W budynku, na przedmiotowych kondygnacjach przyziemia i piwnicy będzie przekroczona dopuszczalna powierzchnia strefy pożarowej obejmującej kondygnację podziemną. Dopuszczalna powierzchnia strefy pożarowej wynosi 2500 m2, powierzchnia rzeczywista wynosi 3181 m2 (niespełnienie wymagań § 227 ust. 2), Przekroczenie dopuszczalnej powierzchni strefy pożarowej jest nieznaczne i wynosi 681 m2. Przy potraktowaniu obiektu jako budynku o jednej kondygnacji nadziemnej, dopuszczalna powierzchnia strefy pożarowej wynosiłaby 5000 m2. Ze względów funkcjonalnych i historycznych nie jest możliwe pożarowe oddzielenie od siebie przyziemia i piwnic budynku b) nie przewiduje się urządzeń przeciwpanicznych w drzwiach wyjściowych z budynku ( niespełnienie wymagań § 240 ust. 7 ) Drzwi wyjściowe z budynku są drzwiami zabytkowymi, otwierają się w kierunku niezgodnym z kierunkiem ewakuacji i nie ma możliwości zamontowania na nich żadnych dodatkowych elementów, takich jak np. siłowniki otwierające drzwi w przypadku pożaru. c) nie przewiduje się rozwiązań techniczno-budowlanych zabezpieczających przed zadymieniem dróg ewakuacyjnych dla przyziemia obiektu o charakterze pasażu handlowo-usługowego ( niespełnienie wymagań § 247 ust. 2) Zabytkowy charakter obiektu oraz kształt stropu nie pozwala na wykonanie kanałów wentylacyjnych. Wysokość kondygnacji wynosząca ok. 5 m oraz ukształowanie stropów pozwala na utworzenie zbiorników dymu o znacznej pojemności, wystarczającej na przeprowadzenie bezpiecznej ewakuacji. Szerokość drzwi wyjściowych z parteru, przy zastosowaniu współczynnika 0,6 m szerokości wyjścia na 100 osób, pozwala na wyewakuowanie kilkakrotnie większej liczby osób od liczby osób, która może znaleźć się na parterze obiektu. Czas wymagany do przeprowadzenia ewakuacji ludzi jest krótszy od czasu dostępnego ( wg. obliczeń stanowiacych załącznik nr 1 do ninijeszej ekspertyzy). d) nie przewiduje się rozwiązań techniczno-budowlanych zapewniających usuwanie dymu z pomieszczeń na kondygnacji podziemnej przeznaczonych dla więcej niż 100 osób oraz dróg ewakuacyjnych prowadzących z tych pomieszczeń (niespełnienie wymagań § 247 ust. 3 ) Zabytkowy charakter obiektu oraz kształt stropu nie pozwala na wykonanie kanałów wentylacyjnych. Wysokość kondygnacji wynosząca ok. 5 m oraz ukształowanie stropów pozwala na utworzenie zbiorników dymu o znacznej pojemności, 19 wystarczającej na przeprowadzenie bezpiecznej ewakuacji. Szerokość wyjść z części podziemnej obiektu, przy zastosowaniu współczynnika 0,6 m szerokości wyjścia na 100 osób, pozwala na wyewakuowanie kilkakrotnie większej liczby osób od liczby osób, która może znaleźć się w części podziemnej obiektu. Czas wymagany do przeprowadzenia ewakuacji ludzi jest krótszy od czasu dostępnego ( wg. obliczeń stanowiacych załącznik nr 1 do ninijeszej ekspertyzy). Dwa wyjścia z części podziemnej prowadzą bezpośrednio na zewnątrz obiektu, jedno wyjście do obudowanej i oddymianej klatki schodowej Akademii Sztuk Pieknych ( odrębnej strefy pożarowej). Możliwa jest również ewakuacja otwartymi schodami ( 2 szt.) na poziom parteru, a następnie na zewnątrz obiektu. Przy otwartych klatkach schodowych prowadzących na parter budynku przewiduje się kurtyny dymowe usytuowane w poziomie piwnic, zapobiegające szybkiemu rozprzestrzenianiu się zadymienia na klatki schodowe ( umożliwiające ewakuację otwartymi klatkami schodowymi), a nastepnie na parter budynku, w przypadku pożaru w części podziemnej. e) szerokość drzwi wyjściowych z budynku z kondygnacji podziemnej na klatkach schodowych od ul. Kołodziejskiej wynosi 2 x 0.8 m (niespełnienie wymagań § 62 ust. 1) Przedmiotowe drzwi są drzwiami podlegającymi ochrony konserwatorskiej i nie mogą być wymienione na drzwi posiadające co najmniej jedno skrzydło o szerokości co najmniej 0,9 m. f) brak spoczników na parterze klatek schodowych od strony ul. Kołodziejskiej (niespełnienie wymagań § 68 ust. 1) Ze względów technicznych i konstrukcyjnych nie jest możliwe wykonanie spoczników dla w/w klatek schodowych na poziomie parteru ( przed wyjściem na zewnątrz budynku). 8. Przyjęte rozwiązania (ponadstandardowe) zastępcze inne niż określają to przepisy techniczno-budowlane zapewniające zabezpieczenie przeciwpożarowe obiektu (rekompensujące niezgodności niemożliwe do usunięcia w zabezpieczeniu przeciwpożarowym w stosunku do wymagań przepisów) - wyszczególnienie proponowanych rozwiązań zastępczych W budynku proponuje się następujące rozwiązania zastępcze, rekompensujące niezgodności z przepisami techniczno-budowlanymi, niemożliwe do usunięcia: − − − − − − dźwiękowy system ostrzegawczy ( DSO) podświetlane znaki ewakuacyjne, w tym znaki ewakuacyjne zamontowane w posadzce i/lub nie wyżej niż 1 m nad posadzką, oświetlenie ewakuacyjne wzdłuż osi dróg ewakuacyjnych o natężeniu minimum 5 lx, przy wymaganym natężeniu 1 lx, zawory hydrantowe w części podziemnej obiektu, nasadę do zasilania instalacji hydrantowej przez straż pożarną, Umieszczenie na drzwiach wyjściowych z części podziemnej z klatek schodowych od ul. Kołodziejskiej wyraźnego ostrzeżenia: „Uwaga. Brak Spocznika „. Ostrzeżenie to będzie umieszczone po stronie zewnętrznej drzwi. Nad przdmiotowymi drzwiami na zewnątrz budynku przewiduje się również 20 − umieszczenie awaryjnej oprawy oświetleniowej zasilanej z sieci, a w przypadku awarii sieci zasilanej z własnego źródła, Kurtyny dymowe do wysokości 2 m nad posadzką dookoła otworów pod otwarte schody w poziomie piwnic. Zastosowane techniczne zabezpieczenia przeciwpożarowe, umożliwią przeprowadzenie skutecznej akcji ewakuacyjnej oraz szybkie wykrycie i ugaszenie pożaru. Zastosowanie w budynku praktycznie wszystkich możliwych zabezpieczeń przeciwpożarowych pozwala na stwierdzenie, że niespełnienie wymagań w zakresie dopuszczalnej powierzchni strefy pożarowej nie spowoduje zagrożenia życia ludzi i bezpieczeństwa mienia w przypadku pożaru. 9. Analiza i ocena wpływu rozwiązań zastępczych na poziom bezpieczeństwa pożarowego, służąca wykazaniu niepogorszeniu warunków ochrony przeciwpożarowej W ocenie autorów opracowania zaproponowane powyżej rozwiązania zapewnieniają osobom przebywającym w budynku bezpieczeństwo na poziomie nie niższym niż wynikający ze spełnienia wymagań zawartych w obowiązujących przepisach techniczno – budowlanych. Zastosowane w budynku techniczne zabezpieczenia przeciwpożarowe, niskie obciążenia ogniowe (poniżej 500 MJ/m2) pozwalają stwierdzić, że moc ewentualnego pożaru w budynku będzie niewielka, dym zostanie szybko wykryty, osoby przebywające w obiekcie zostaną szybko poinformowane o konieczności ewakuacji, straż pożarna będzie mieć łatwy dostęp do ewentualnego źródła pożaru oraz ułatwioną możliwość użycia wody do jego gaszenia. Przeprowadzone obliczenia wykazały, że czas dostępny bezpiecznej ewakuacji jest dłuższy od czasu wymaganego. Dodatkowo obliczenia te będą zweryfikowane za pomocą komputerowych symulacji pożaru i ewakuacji na etapie opracowywania dla obiektu dokumentacji wykonawczej. 10. Wnioski w kontekście przeciwpożarowej niepogorszenia warunków ochrony Zastosowane techniczne zabezpieczenia przeciwpożarowe, umożliwią przeprowadzenie skutecznej akcji ewakuacyjnej oraz szybkie wykrycie i ugaszenie pożaru. Zastosowanie w budynku praktycznie wszystkich możliwych zabezpieczeń przeciwpożarowych pozwala na stwierdzenie, że proponowane odstępstwa od wymagań przepisów nie spowoduje zagrożenia życia ludzi i bezpieczeństwa mienia w przypadku pożaru. Ocena zawarta w niniejszym opracowaniu i zaproponowane rozwiązania są wynikiem stanu naszej wiedzy i doświadczeń, w szczególności wiedzy na temat budynku i doświadczeń w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa na wymaganym poziomie w sposób inny niż określono w przepisach technicznobudowlanych. 21 Załącznik nr 1 Obliczenie czasu ewakuacji wg PD 7974-6:2004. The application of fire safety engineering principles to fire safety design of buildings. Part 6: Human factors: Life safety strategies, Occupant evacuation, behaviour and condition (Sub –system 6). Czas potrzebny do ewakuacji ludzi ( zgodnie z PD -6 nazywany jest czasem bezpiecznej ucieczki) (ASET – available safe escape time). Dostępny bezpieczny czas ewakuacji ASET, to wyliczony czas dostępny pomiędzy zainicjowaniem pożaru, a czasem, w którym tolerowane, graniczne kryteria bytowe nie są przekroczone w określonej przestrzeni w budynku. Wymagany bezpieczny czas ewakuacji (z ang. RSET – Required Safe Escape Time), to wyliczony czas dostępny pomiędzy zainicjowaniem pożaru a czasem, w którym użytkownicy, w określonych przestrzeniach w budynku, są w stanie osiągnąć bezpieczne miejsce. Na czas ASET składają się następujące przedziały czasowe: Czas od powstania pożaru do jego wykrycia, Czas od wykrycia pożaru do zaalarmowania ludzi Czas do podjęcia decyzji o rozpoczęciu ewakuacji (pre-movement time) -odstęp czasu pomiędzy podaniem ostrzeżenia o pożarze a czasem w którym pierwsza osoba zacznie się przemieszczać w kierunku wyjścia. Czas przemieszczania, Margines bezpieczeństwa Zgodnie z VDI 6019-1 – tabela 3 [pkt. I.8] czas alarmowania w przypadku wyposażania obiektu w system sygnalizacji pożaru równy czasowi aktywacji przez czujki dymu, należy przyjąć 120 s. Do określenia czasu zadziałania czujek dymowych wykorzystano wartości przyrostu temperatury podane w NFPA 72 tabeli B.4. 7.5.3. [pkt 1.12] Przy założeniu, że budynek będzie wyposażony w optyczne rozproszeniowe czujki dymu ( ang. scattering smoke detektor) oraz, że pożarem objęte będą materiały w lokalu handlowym (wyroby z materiałów naturalnych i z tworzyw sztucznych), wzbudzenie czujek nastąpi przy wzroście temperatury 27,8oC. Wzbudzenie 2 czujek nastąpi po ok. 73 sekundach od rozpoczęcia pożaru. Do obliczenia czasu detekcji przyjęto 75 sekund. Fazy ewakuacji określono wykorzystując dokument PD 7974-6:2004. Do obliczeń przyjęto następujące założenia wyjściowe: 22 Kategoria systemu alarmu Gotowość użytkowników Znajomość użytkowników Gęstość użytkowników Wydzielenia / złożoność A Czuwający Niezaznajomieni Niska Jedno lub wiele Kategoria obiektu – B1 (obiekt o nie skomplikowanej architekturze, z przegrodami wewnętrznymi na kondygnacji usytuowanymi regularnie, prosto rozplanowany z dobrą widzialnością, z krótkimi drogami przejścia, z odpowiednią liczbą drzwi prowadzących bezpośrednio na zewnątrz budynku do wydzielonych klatek schodowych lub do drugiej strefy pożarowej, proste drogi ewakuacyjne). System alarmowania - poziom A2 Automatyczny system wykrywania pożaru w całym budynku przekazuje alarm do ochrony, rozgłoszenie alarmu dla wszystkich użytkowników w zagrożonych przestrzeniach następuje ręcznie po upływie ustalonego czasu opóźnienia, jeśli wstępny alarm nie zostanie skasowany); osoby przebywające w budynku są z nim zaznajomione w stopniu dostatecznym pozwalającym rozpoznawać kierunki ewakuacji. Poziom zarządzania budynkiem – M2 niski poziomem wyszkolenia personelu np. ochrony i pracowników lokali handlowych oraz usługowych z możliwą nieobecnością pracowników dozoru na kondygnacji budynku. Może nie być niezależnego audytu obiektu. Cechy budynku mogą być na poziomie kategorii B2 lub B3 a poziom systemu alarmowego A2, Poziom piwnic NAZWA m2 ILOSC OSÓB TRAKT DO DZIAŁAŃ PERFOMATYWNYCH 1 360,5 TRAKT DO DZIAŁAŃ PERFOMATYWNYCH 2 423 ALKOWY -WYSTAWA LUB MAGAZYNY 93 SALA KONFERENCYJNA142 WIELOFUNKCYJNA SUMA 100 100 50 250 Przyjęto 4 wyjścia ewakuacyjne prowadzące po schodach na poziom przyziemia bezpośrednio na zewnątrz budynku każde o szerokości 1,5m ( przyjęto, że jedno wyjście prowadzące na obudowaną klatkę schodową jest zablokowane). W związku tym efektywna szerokość wyjść ewakuacyjnych wyniesie: (1,7m -0,3 m+1,7m -0,3 m +1,5-0,3m+1,5-0,3) = 5,2 m. Szybkość poruszania się ludzi po poziomych przejściach ewakuacyjnych – 1,2 m/s, (pkt. D.1) Szybkość przechodzenia ludzi przez drzwi – 1,3 osoby/m/s. (tabela D.2). Przy ewakuacji 250 osób (liczba osób wg projektu) przez drzwi o efektywnej szerokości 5,2m, czas przejścia przez drzwi (∆ttrav (flow)) wynosi 37s (przyjęto 40 sekund). Czas detekcji – ∆tdet (od powstania pożaru do jego wykrycia) – 120 s, Czas alarmowania – ∆ta - 60s, Czas przejścia –∆ttrav- 34s, (40m :1,2 m/s), Czas przejścia po klatce schodowej ∆ttrav= 17 s(15m:0,9m/s) Czas do rozpoczęcia ewakuacji pierwszych ewakuujących się osób -∆tpre.1% = 60s (tabela C.1) 23 Czas do rozpoczęcia ewakuacji ostatnich ewakuujących się osób ∆tpre.99% = 180s (tabela C.1) Obliczenie czasu ewakuacji Wymagany czas ewakuacji tRSET obliczono dla 2 przypadków, przy założeniu, że nie przewiduje się tworzenia kolejki przy wyjściach ewakuacyjnych: Kiedy obciążenie ludźmi jest niewielkie ( poniżej 1/3 wartości maksymalnej) czas od momentu powstania pożaru do zakończenia ewakuacji z budynku oblicza się wg wzoru: tRSET = ∆tdet + ∆ta + ∆tpre.99% + ∆ttrav = 120s + 60 s + 180s + 34s + 17 s= 411s, Kiedy obciążenie ludźmi jest maksymalne czas od momentu powstania pożaru do zakończenia ewakuacji oblicza się wg wzoru: tRSET = ∆tdet + ∆ta + ∆tpre.1% + ∆ttrav + ∆ttrav (flow)= 120s + 60s + 60s + 40s + 17 s= 297s. Wymagany czas ewakuacji RSET (do drzwi przedsionka pożarowego wydzielonej klatki schodowej) wynosi 411s, założono brak wpływu zadymienia na ewakuację ludzi. Poziom przyziemia NAZWA PRZESTREŃ WYSTAWIENNICZA m2 895 WARSZTATY CZYTELNIA /KSIĘGARNIA KAWIARNIA BIURO PROGRAM ZBROJOWNI SZATNIA SUMA 433 67 44,5 21 8,5 LICZBA OSÓB 200 12*6=72 50 2 1 325 Przyjęto - 4 wyjścia ewakuacyjne o szerokości 2,9 m każde ( przyjęto, że jedno wyjście ewakuacyjne jest zablokowane); zatem, zgodnie z PD efektywna szerokość wyjść ewakuacyjnych wyniesie: (2,9m -0,3 m+2,9-0,3m +2,9-0,3 +2,9-0,3) = 10,4 m Szybkość poruszania się ludzi po przejściach ewakuacyjnych – 1,2 m/s, (pkt. D.1) Szybkość przechodzenia ludzi przez drzwi – 1,3 osoby/m/s. (tabela D.2). Przy ewakuacji 325 osób (liczba osób wg projektu) przez drzwi o efektywnej szerokości 7,8m czas przejścia przez drzwi (∆ttrav (flow)) wynosi 24s, przyjęto 25s. Czas detekcji – ∆tdet ( od powstania pożaru do jego wykrycia) – 120 s, Czas alarmowania – ∆ta - 60s, Czas przejścia –∆ttrav- 34s, (40m :1,2 m/s), Czas do rozpoczęcia ewakuacji pierwszych ewakuujących się osób -∆tpre.1% = 60s (tabela C.1) Czas do rozpoczęcia ewakuacji ostatnich ewakuujących się osób ∆tpre.99% = 180s (tabela C.1) Obliczenie czasu ewakuacji Wymagany czas ewakuacji tRSET obliczono dla 2 przypadków, przy założeniu, że nie przewiduje się tworzenia kolejki przy wyjściach ewakuacyjnych: 24 Kiedy obciążenie ludźmi jest niewielkie (poniżej 1/3 wartości maksymalnej) czas od momentu powstania pożaru do zakończenia ewakuacji z budynku oblicza się wg wzoru: tRSET = ∆tdet + ∆ta + ∆tpre.99% + ∆ttrav = 120s + 60 s + 180s + 34s = 394 s, Kiedy obciążenie ludźmi jest maksymalne czas od momentu powstania pożaru do zakończenia ewakuacji oblicza się wg wzoru: tRSET = ∆tdet + ∆ta + ∆tpre.1% + ∆ttrav + ∆ttrav (flow)= 120s + 60 + 60s + 25s = 265s. Wymagany czas ewakuacji RSET wynosi 394s, założono brak wpływu zadymienia na ewakuację ludzi. Obliczenie DCBE Dla piwnicy przyziemia przyjęto powierzchnię otwartego pomieszczenia 900m2 oraz średnią wysokość 4m. Przyjęto pożar średni o szybkość generacji ciepła zgodnej ze wzorem Q=αt2 dla α=0,012. Warstwa dymu obniżyła się do poziomu 2m nad posadzką po około 450 sekundach. Rys. Wykres zmiany wysokości warstwy wolnej od dymu w czasie dla pożaru na poziomie piwnicy. Czas DCBE obliczono za pomocą programu komputerowego wykorzystującego model strefowy. Dla poziomu przyziemia przyjęto powierzchnię pomieszczenia 1000m2 oraz średnią wysokość 4,5m. Przyjęto pożar średni o szybkość generacji ciepła zgodnej ze wzorem Q=αt2 dla α=0,012. Warstwa dymu obniżyła się do poziomu 2m nad posadzką po około 510 sekundach. 25 Rys. Wykres zmiany wysokości warstwy wolnej od dymu w czasie dla pożaru na poziomie przyziemia Tabela wyników Kondygnacja DCBE WCBE Piwnica Przyziemie 450 s 510 s 411 s 394 Spełnienie kryterium DCBE>WCBE TAK TAK Zalecenie: Na granicy otworów między kondygnacyjami należy zapewnić barierę dla dymu w postaci nadproża albo stałej lub rolowanej kurtyny do wysokości 2m nad posadzką. Załączniki graficzne: − − − − 00 – plan sytuacyjny 01 – rzut piwnic 02 – rzut przyziemia 03 – przekrój 26