ps029-16-VII -kryteria wyboru ofert 20-05-2016(MBK)-MK

STANOWISKO Nr 29/16/P-VII
PREZYDIUM NACZELNEJ RADY LEKARSKIEJ
z dnia 20 maja 2016 r.
w sprawie projektu rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie określenia
szczegółowych kryteriów wyboru ofert w postępowaniu w sprawie zawarcia umów
o udzielenie świadczeń opieki zdrowotnej
Prezydium
Naczelnej
Rady
Lekarskiej,
po
zapoznaniu
się
z
projektem
rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie określenia szczegółowych kryteriów wyboru ofert
w postępowaniu w sprawie zawarcia umów o udzielenie świadczeń opieki zdrowotnej,
przesłanym
przy piśmie Ministra Zdrowia z dnia 6 maja 2016 r.,
znak: UZ-
PR.0212.1.2015.MM (IK: 168944), zgłasza następujące uwagi do nadesłanego projektu
rozporządzenia:
UWAGI OGÓLNE
1.
Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej pozytywnie ocenia premiowanie jednostek
prowadzących szkolenia specjalizacyjne. Postulat ten był wielokrotnie podnoszony
przez środowisko lekarskie. Jednakże celowe wydaje się wprowadzenie również
premiowania
jednostek
prowadzących
inne
formy
szkolenia
podyplomowego
akredytowanego przez okręgowe izby lekarskie. Wprowadzenie takiego przepisu
zwiększyłoby dostęp do szkoleń nieobjętych programem specjalizacji, a wymaganych
w
wypadku
realizacji
np.
świadczeń
wysokospecjalistycznych
lub
wdrażania
nowoczesnych technologii medycznych.
2.
Zasadne jest wprowadzenie punktacji za posiadane certyfikaty, jednakże negatywnie
należy ocenić ograniczenie certyfikacji tylko do norm ISO 9001 (zarządzenie jakością)
i ISO 27000 (zarządzanie bezpieczeństwem informacji). Zwraca uwagę brak oceny
posiadania wdrożonej i certyfikowanej normy ISO 14000 (zarządzanie środowiskowe),
czy ISO 15224 (jakość usług medycznych), która jest normą dedykowaną dla placówek
medycznych.
3.
W specjalizacjach, które w opublikowanych mapach potrzeb zdrowotnych zostały
ocenione łącznie na terenie całego kraju, uwagę zwraca brak odniesienia
proponowanych kryteriów oceny do wyników analizy uzyskanych z mapowania
realizacji świadczeń i potrzeb zdrowotnych. Nasuwa się sugestia, że albo kryteria
1
oceny zastosowane w czasie opracowania map były nieodpowiednie albo ich
zastosowanie w trakcie oceny ofert byłoby trudne dla wielu świadczeniodawców. Wynik
prac zespołu zajmującego się „mapowaniem”, przynajmniej w części oceny stanu
realizacji świadczeń przez podmioty już je realizujące, powinien mieć znaczenie
w ustalaniu punktacji w kolejnym kontraktowaniu i ocenie ofert umożliwiając realne
oszacowanie możliwości realizacji świadczeń medycznych przez oferentów.
4.
Wprowadzenie we wszystkich zakresach świadczeń w kryterium „jakość" kryterium
premiującego tych oferentów którzy wystawiają recepty i prowadzą dokumentację
medyczną w formie elektronicznej należy ocenić negatywnie. Zrozumiała jest intencja
projektodawcy, aby zmotywować podmioty lecznicze do jak najszybszego wdrożenia
i stosowania elektronicznej dokumentacji medycznej, jednakże – w ocenie Prezydium
NRL - nie ma to żadnego związku z jakością udzielanych świadczeń. Proponowane
kryterium spowoduje realne zagrożenie uzyskania niższej oceny oferty przez podmioty
bardzo doświadczone, od wielu lat realizujące świadczenia zdrowotne i zatrudniające
wykwalifikowaną kadrę medyczną. Pamiętać należy, że w wielu takich podmiotach
świadczeń udziela znaczna liczba lekarzy, którzy choć są wielkimi fachowcami
w swojej dziedzinie medycyny nie są biegli informatycznie.
5.
Odnośnie premiowania w ramach kryterium „kompleksowość” podmiotów, które
udzielają świadczeń w ramach tzw. „szybkiej ścieżki onkologicznej”, należy wskazać,
że w zakresach świadczeń, w których mogą być realizowane świadczenia związane
z diagnostyką i leczeniem onkologicznym na podstawie karty diagnostyki i leczenia
onkologicznego, o której mowa w art. 32a ust. 1 ustawy o świadczeniach opieki
zdrowotnej
finansowanych
ze
środków
publicznych,
premiowani
będą
świadczeniodawcy, którzy w dniu złożenia oferty realizują w ramach umowy
świadczenia na podstawie tej karty. Należy jednak zwrócić uwagę na fakt, że w części
specjalności fakt realizacji świadczeń w ramach DILO był niemożliwy (tak więc trudno
uznać to za warunek rankingujący), a w innych (jak np. gastroenterologii) miał
sporadyczne zastosowanie. W tych specjalnościach chorzy na nowotwory złośliwe
w warunkach prawidłowo prowadzonego procesu diagnostyczno-terapeutycznego byli
kierowani do oddziałów bezpośrednio realizujących świadczenia onkologiczne
(chirurgii, radioterapii czy chemioterapii). Powstaje wówczas pytanie, czy realizacja
w tych specjalnościach leczenia w ramach DILO powinna być uwzględniana z ww.
powodów.
6.
Generalna zasada przyjęta w projekcie załącznika do rozporządzenia dotycząca
przyjęcia innych kryteriów oceny dla tożsamych oddziałów w ramach hospitalizacji
i
hospitalizacji
planowej
powinna
być
zmieniona,
tj.
kryteria
jakościowe
i kompleksowości powinny być takie same. Wprowadzenie odmiennych kryteriów
2
może spowodować, że oddziały, które w ramach tej oceny uzyskają słaby wynik,
zostaną przekształcone w oddziały hospitalizacji planowej, unikając w ten sposób
trudnej dla nich oceny jakościowej. Pokusa przekwalifikowania oddziałów będzie tym
silniejsza w specjalnościach, w których ocena jakościowa w ramach hospitalizacji jest
wartościowa, oparta na wiarygodnych danych medycznych.
7.
Przykładem braku konsekwencji w doborze kryteriów jest również premiowanie
programów lekowych ponownie tylko w hospitalizacjach wielodniowych, a nie
planowych.
8.
W rozdziale poświęconym kompleksowości dodatkowo jest wyceniana realizacja zadań
z optymalizacją terapii – specjalista w dziedzinie farmacji klinicznej lub farmacji
szpitalnej (co najmniej 1⁄4 etatu w lokalizacji), a pomija się w tym wykazie specjalistów
z farmakologii klinicznej.
9.
Wiele zaproponowanych w projekcie rozwiązań premiuje duże podmioty lecznicze.
Premiowanie świadczeniodawców realizujących kompleksowo świadczenia w ramach
powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego, skupiających wszystkie zakresy w jednej
strukturze organizacyjnej, czy podmiotów, które posiadają potencjał do poszerzenia
bazy łóżkowej w sytuacjach zwiększonego zapotrzebowania na świadczenia
spowodowane potrzebami obronnymi państwa, w ocenie Prezydium NRL, skutkować
będzie
otrzymaniem
w
postępowaniu
konkursowym
przez
większe
pomioty
zdecydowanie wyższej oceny niż świadczeniodawcy oferujący świadczenia w jednym
rodzaju czy zakresie świadczeń, np. indywidulane praktyki lekarskie. Powyższe
w perspektywie długoletniej wpłynie na wyeliminowanie mniejszych podmiotów z rynku
usług medycznych w ramach powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego.
10.
Negatywnie należy ocenić zawarte w poszczególnych tabelach załącznika nr 1 do
projektu rozporządzenia składniki kryterium „jakość-wyniki kontroli". Prezydium składa
zastrzeżenia do samego przyznawania punktów ujemnych w toku postępowania
o zawarcie umowy na udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej z uwagi na fakt, że nie
jest to kryterium obiektywnym i nie spełnia warunku równego traktowania podmiotów
(podmioty, które dotychczas nie miały kontraktu z NFZ nie są obciążone ryzykiem;
ponadto może być tak, że dwa podmioty mające kontrakt z NFZ dopuściły się tych
samych naruszeń, jednak tylko jeden z nich był kontrolowany przez NFZ i tylko ten
jeden uzyska punkty ujemne).
Ponadto zgodnie z art. 148 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych
ze środków publicznych, w brzmieniu
obowiązującym od dnia 1 lipca 2016 r.,
porównanie ofert w toku postępowania w sprawie zawarcia umowy o udzielanie
świadczeń opieki zdrowotnej dokonuje się m.in. w oparciu o kryterium jakości. Wobec
tego, jeżeli dopuszcza się punkty ujemne za „jakość-wyniki kontroli", to punkty te mogą
3
być przyznawane wyłącznie za stwierdzone w toku kontroli naruszenia dotyczące
ściśle pojmowanej jakości udzielanych świadczeń. W związku z tym należy zasadne
wydaje się wykreślenie z poszczególnych tabeli w załącznikach do projektu
rozporządzenia takich uchybień stwierdzonych w toku kontroli, które nie dotyczą
jakości świadczeń zdrowotnych, a mianowicie:
1)
nieprawidłowego kwalifikowania udzielonych świadczeń;
2)
niewykonania w wyznaczonym terminie zaleceń pokontrolnych;
3)
stwierdzenia naruszeń, które zostały stwierdzone w poprzednich kontrolach;
4)
obciążenia świadczeniobiorców kosztami leków lub wyrobów medycznych lub
środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego w przypadkach,
o których mowa w art. 35 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej
finansowanych ze środków publicznych;
5)
pobierania nienależnych opłat od świadczeniobiorców za świadczenia będące
przedmiotem umowy.
11.
Niezasadne jest również premiowanie w postępowaniach konkursowych oferentów
współpracujących z Agencją Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji poprzez
przyznawanie ich ofertom dodatkowych punktów. Osiągnięcie przez podmiot
ubiegający się o zawarcie umowy z NFZ maksymalnej liczby punktów w kryterium „inne
-współpraca z Agencją" za sam fakt posiadania umowy z Agencją należy zaopiniować
negatywnie. Projektowane w rozporządzeniu kryterium jest nietrafne, bowiem zgodnie
z przepisem art. 31 lc ust. 4 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych
ze środków publicznych, obowiązującym od dnia 1 lipca 2016 r., stanowiącym
podstawę zawarcia takiej umowy, Agencja zawiera umowy z podmiotami wyłonionymi
w postępowaniu ogłoszonym przez Agencję. Wobec niniejszego Agencja nie jest
zobowiązana do zawarcia umowy ze wszystkimi podmiotami wyrażającymi taką wolę
i spełniającymi kryteria, co uniemożliwia uzyskanie punktów za ww. kryterium
„współpraca z Agencją".
12.
Wątpliwe wydaje się wprowadzenie wymogu udziału procentowego świadczeń
zabiegowych. W ocenie Prezydium zasadne byłoby zmniejszenie udziału świadczeń
zabiegowych do co najmniej 75% wszystkich świadczeń.
13.
Wymóg posiadania doświadczenia w wykonywaniu i opisywaniu badań TK u dzieci do
lat 2 jest nieuzasadniony w placówkach, które przyjmują jedynie osoby dorosłe,
a większość to hospitalizacje planowe.
14.
W projektowanym rozporządzeniu powinni być uwzględnieni lekarze i lekarze dentyści
z I stopniem specjalizacji, tak aby umożliwić im udzielenie świadczeń w ramach umów
zawieranych w ramach NFZ. Brak lub ograniczenie możliwości udzielania świadczeń
przez ww. grupę lekarzy w znaczący sposób pominie potencjał ich doświadczeń
4
i wiedzy, ograniczając możliwość wykonywania im pracy. Ponadto przyczyni się to do
wydłużenia kolejek pacjentów do specjalistów, a w mniejszych ośrodkach nawet
uniemożliwi uzyskanie porady specjalistycznej.
UWAGI SZCZEGÓŁOWE
I.
ZAŁĄCZNIK NR 2 - WYKAZ SZCZEGÓŁOWYCH KRYTERIÓW WYBORU OFERT
W RODZAJU AMBULATORYJNA OPIEKA SPECJALISTYCZNA
W tabeli nr 1 w poz. 52 „Przedmiot postępowania: Świadczenia w zakresie otolaryngologii”
w kategorii personel dodać kolejny warunek:
„1.5. Czas pracy lekarzy ze specjalizacją I stopnia w dziedzinie laryngologii, otolaryngologii
lub otorynolaryngologii posiadających dodatkowo specjalizację z audiologii lub foniatrii albo
audiologii i foniatrii - co najmniej 25 % czasu pracy wszystkich lekarzy w poradni; liczba
punktów: 3”.
W ocenie Prezydium NRL skoro dodatkowo punktowane są urządzenia służące do
wykonywania badań w dziedzinie audiologii, to tym bardziej na wyższą ocenę zasługują
świadczeniodawcy zatrudniający osoby posiadające dodatkowo specjalizację z audiologii lub
foniatrii albo audiologii i foniatrii.
II.
ZAŁĄCZNIK NR 3 - WYKAZ SZCZEGÓŁOWYCH KRYTERIÓW WYBORU OFERT
W RODZAJU LECZENIE SZPITALNE
POZ. 24 - GASTROENTEROLOGIA
1.
W chorobach wewnętrznych jest: dodatkowo równoważnik co najmniej 2 etatów –
specjalista w dziedzinie chorób wewnętrznych lub innej specjalności niezabiegowej (20
pkt), a w gastroenterologii oceniany jest tylko 1 dodatkowy etat i to za 15 pkt. Wzorem
innych specjalności zapewnienie większej liczby etatów powinno pociągać za sobą
poprawę punktacji o np. kolejne 5 pkt za etat, a kryteria w pokrewnych specjalnościach
raczej powinny być podobne.
2.
Niewłaściwie wskazano kryterium w poz. Dodatkowo oceniane: w oddziale chorób
wewnętrznych gastroskop i kolonoskop po 1 pkt (powinno być 1 pkt za każdy
zgłoszony aparat, gdyż dopiero 3 aparaty stale stosowane zapewniają możliwość
ciągłości badań), a w oddziale gastrologicznych jedynie pracownia endoskopii jest
oceniana dodatkowo za 2 pkt. Tak przyjęte kryterium pozwala na założenie, że
pracowni, teoretycznie, może nie być, albo pracowania wykonuje jedynie np. badania
gastroskopowe i wystarczy to do otrzymania 2 pkt. Tak postawione kryterium
zaprzecza możliwości kompleksowego leczenia.
5
3.
Niezrozumiałe jest w świetle ww. uwag premiowanie 5 pkt za prowadzenie poradni
diabetologicznej w kontekście kryteriów oceny oddziału gastrologicznego. Jest to
irracjonalny wymóg wyjątkowo dobrze wyceniany, a nie mający jakiegokolwiek związku
z prowadzeniem tego oddziału w ramach hospitalizacji planowej. Takie kryterium nie
znalazło się w oddziale chorób wewnętrznych, gdzie powodem hospitalizacji może być
np. niewyrównana cukrzyca. Natomiast brak oceny realizacji umowy w zakresie
poradni
gastrologicznej
podczas,
gdy
w
ramach
hospitalizacji
wielodniowej
w gastroenterologii brak jest dodatkowej punktacji za poradnię diabetologiczną, a jest
oceniana dodatkowo poradnia gastrologiczna.
4.
Kompleks problemów związany z kartą DILO w gastroenterologii wymaga osobnego
omówienia. Współczesna gastroenterologia jest nastawiona na wykrywanie i leczenie
stanów przednowotworowych (np.: polipy w jelicie grubym- wczesna diagnostyka raka
jelita grubego, przełyk Barretta - wczesna diagnostyka raka przełyku itd.), a nie
nowotworów i takie działania jako klinicznie skuteczne powinny być premiowane.
Ponadto brakuje w tym punkcie premiowania za realizację programu zdrowa
publicznego - wczesnego wykrywania raka jelita grubego (program kolonoskopii
przesiewowych realizowanych na zlecenie i w ramach umowy z Ministerstwem
Zdrowia). Program ten pozwolił już na dość dobrą i prawdziwą merytorycznie
weryfikację ośrodków endoskopowych biorących w nim udział, co powinno przekładać
się na współpracę w ramach umowy z NFZ (kompleksowość świadczeń). Wskazane
byłoby wdrożenie dodatkowej punktacji za prawidłową realizację programu badań
przesiewowych.
5.
Sprzęt i aparatura medyczna: dodatkowo wyceniane jest w hospitalizacjach
wielodniowych z zakresu gastroenterologii posiadanie pH metru (a jest to wyrób, który
jest wykorzystywany w diagnostyce ambulatoryjnej), a tego samego kryterium
ponownie nie ma w ramach hospitalizacjach planowych.
6.
Kryteria przyjęte w zakresie sprzętu i aparatury medycznej w gastroenterologii omijają
problem oceny kompleksowego wyposażenia jednostek w sprzęt potrzebny do
realizacji umowy. W zakresie gastroenterologii powinna ocena obejmować min.
konieczność posiadania pracowni gastroskopii, kolonoskopii i EPCW, w której każda
jest wyposażona jest w min. 2 endoskopy oraz min. 2 stanowiska do automatycznego
mycia i dezynfekcji tych endoskopów. Z natury procesu mycia i dezynfekcji
endoskopów wynika, że w takim wypadku można wykonywać max. 2 badania w czasie
1,5 godz. Ignorowanie tego kryterium wiąże się z niedoszacowaniem możliwości
dużych, dobrze wyposażonych pracowni i przeszacowaniem możliwości (oraz
kontraktów) niedoposażonych jednostek. Jednocześnie dodatkowo powinno być
punktowane posiadanie większej liczby nowoczesnych instrumentów (płynność
6
zabiegów, brak ryzyka w razie awarii czy koniecznych przeglądów Jednocześnie
jednostki
posiadające
sprzęt
i
wykonujące
pozastandardowe
i wysokospecjalistyczne badania czy zabiegi powinny być również dodatkowo
premiowane. Dotyczy to np. wykonywania EPCW z zabiegami na drogach żółciowych
i
trzustkowych,
szczególnie
echoendoskopowych
trudno
przewodu
dostępnych
pokarmowego
na
(EUS),
terenie
czy
kraju
jeszcze
badań
rzadziej
wykonywanych enteroskopii dwubalonowych (badań i zabiegów endoskopowych jelita
cienkiego). W proponowanych kryteriach brak jest takich ocen stymulujących poprawę
jakości i kompleksowości świadczeń.
7.
W kryterium jakości pkt 3.2 powinien być obowiązujący również w ramach hospitalizacji
planowych. Jest to bardzo cenna i wymierna jakościowo analiza realizowanych
świadczeń częściowo wynikająca z danych uzyskanych w czasie mapowania
świadczeń. Wskazana byłaby jednak modyfikacja wyceny zakładająca w pierwszym
stopniu punktowanie osobno każdego ze świadczeń (po 1 pkt za każde ze świadczeń),
a w wypadku wykonywania świadczeń unikalnych bądź niedostępnych warto
zaproponować na etapie przygotowania ofert dodatkowy mnożnik zachęcający do
wdrożenia danych procedur.
8.
Ta sama uwaga jak w ust. 7 dotycząca hospitalizacji dotyczy pkt 3.3. i 3.4 w kryterium
jakości. Oferenci realizujący umowy w ramach programów lekowych (indukcja remisji
wrzodziejącego zapalenia jelita grubego oraz leczenia choroby Leśniowskiego-Crohna)
nie mogą być nie premiowani tylko dlatego, że umowa jest realizowana w ramach
hospitalizacji planowych.
POZ. 40 - OTORYNOLARYNGOLOGIA
1.
Bezzasadne
jest
włączenie
chemioterapii,
radioterapii
i
innych
metod
do
otolaryngologii, gdyż nie są to procedury chirurgiczne.
2.
W kryterium jakości w poz. 1.3 zamiast zaproponowanego warunku powinno się
przewidzieć dostępność chirurga naczyniowego w miejscu tzn. na wezwanie, w razie
potrzeby współudziału w zabiegu operacyjnym. Jeżeli w szpitalu jest oddział chirurgii
naczyniowej, to nie ma potrzeby zatrudniania chirurga w ramach oddziału
otolaryngologii.
3.
W kryterium jakości w poz. 1.5 powinno się dopuszczać możliwość sprawowania
całodobowej opieki również przez lekarza w trakcie specjalizacji z nadzorem lekarza
specjalisty pełniącego dyżur „pod telefonem”, w poz. 1.6 – jednego lekarza specjalisty
na oddziale i drugiego „pod telefonem”. Należy wskazać, że lekarz specjalizujący ma
obowiązek odbycia dyżuru, a to wpisuje się w całodobową opiekę lekarską, a ponadto
lekarz w kolejnych latach specjalizacji nabywa umiejętności i może je wykorzystać w
7
sytuacji samodzielnego, ale jednocześnie kontrolowanego dyżuru. W razie potrzeby
zawsze można wezwać drugiego lekarza.
4.
W kryterium jakości odnośnie poz. 1.7 i 1.8 należy wskazać, że w przypadku szpitala,
który posiada OIOM nie ma potrzeby osobnego wyodrębniania pielęgniarki
i zatrudniania w oddziale otolaryngologii.
5.
Odnośnie przewianego w kryterium jakości w poz. 1.9 wymogu dotyczącego inżyniera
klinicznego należy wskazać, że jest to specjalizacja w chwili obecnej rzadka, a
praktyczna
konieczność
działania
takiej
osoby
pojawia
się
w
wyjątkowych
przypadkach, szczególnie w ośrodkach o wysokiej specjalizacji, np. audiologii lub
wszczepiania implantów.
6.
W kryterium jakości w poz. 1.10 wystarczy wymóg zatrudniania psychologa klinicznego
w szpitalu, wspólnego dla wielu oddziałów, może być zatrudniony na podstawie umowy
prawa cywilnego.
7.
Przewidziany w kryterium kompleksowość w poz. 1.4 wymóg posiadania pracowni
doboru aparatów jest niezasadny.
8.
Odnośnie do poz. 1.8 w kryterium kompleksowość należy wskazać, że logopeda
w poradni przyszpitalnej mógłby funkcjonować jako osoba współpracująca na
podstawie umowy prawa cywilnego. Nie ma potrzeby zatrudniania logopedy w
wymiarze
etatowym,
ponieważ
rehabilitację
głosu
i
naukę
mowy
u
laryngektomowanych prowadzi foniatra.
9.
Odnośnie kompleksowej realizacji świadczeń onkologicznych w ramach kryterium
kompleksowości należy wskazać, że chemioterapia, teleradioterapia, brachyterapia
terapia izotopowa powinny być prowadzone w ośrodkach onkologicznych, które
współpracują z ośrodkiem laryngologicznym. Idea kompleksowości powinna opierać
się na schemacie zabieg operacyjny - laryngolog (ewentualnie współpraca z chirurgiem
naczyniowym lub chirurgiem szczękowym), a inne leczenie (nieoperacyjne) - w
ośrodku radio-chemioterapii.
10.
W kryterium dostępności należy również zwrócić uwagę na wymóg 40% nagłych
przyjęć. Wymaga to wyjaśnienia, gdyż w praktyce nie jest możliwe zaplanowania
sytuacji nagłych. Ponadto taki warunek ogranicza planowane hospitalizacje.
III.
ZAŁĄCZNIK NR 7 - WYKAZ SZCZEGÓŁOWYCH KRYTERIÓW WYBORU OFERT
W RODZAJU LECZENIE STOMATOLOGICZNE
8
1.
Konieczne jest wydzielenie zakresu stomatologii zachowawczej z endodoncją, brak
takiego zakresu podważa istnienie takiej specjalizacji.
2.
W zakresie stomatologii ogólnej, świadczeń udzielanych w znieczuleniu ogólnym,
świadczeń stomatologicznej pomocy doraźnej oraz świadczeń wysokiego ryzyka
powinni być ujęci i tak samo oceniani wszyscy specjaliści i lekarze stomatologii ogólnej.
3.
Radiowizjograf jest opatentowaną nazwą produktu jednej firmy. Prezydium proponuje
wprowadzenie określenia radiografia cyfrowa w lokalizacji.
4.
Wystarczające jest zatrudnienie personelu pomocniczego w 50% czasu pracy poradni
nie wpłynie to na jakość udzielanych świadczeń.
5.
W stomatologii realizacja całości umowy bez udziału podwykonawców jest niemożliwa.
6.
Niezrozumiałe jest potraktowanie kryterium kompleksowości poprzez powiązanie
udzielania świadczeń w jednym zakresie z faktem udzielania świadczeń w innych
zakresach przy tak znacznej punktacji.
7.
Nieracjonalne wydaje się warunkowanie punktacji od liczby wykonanych zabiegów
w ostatnich 12 miesiącach. Podmioty, które obecnie nie realizują umów z NFZ, nie
uzyskają dodatkowej punktacji w konkursie ofert.
8.
Stosowanie kodów 4- cyfrowych (ICD 10) w stomatologii jest bezzasadne.
9.
Bezzasadne jest dodatkowe punktowanie tylko niektórych świadczeń z pominięciem
innych (ust. 3 we wszystkich zakresach).
10.
Zasadne byłoby jednakowego punktowania wszystkich specjalistów w zakresie
świadczeń udzielanych w znieczuleniu ogólnym.
11.
Warunek wskazany w tabeli 2 w części II - Jakość lp.5 jest nie do spełnienia; brak
odpowiednich serwisów sprzętu medycznego.
12.
Niezasadny i niejasny jest wymóg przewidziany w części wspólnej w tabeli 2,
a dotyczący posiadania odrębnej aplikacji dedykowanej realizacji obowiązku
zapewnienia bieżącej rejestracji świadczeniobiorców drogą elektroniczną, ze zwrotnym
wskazaniem terminu. Poza tym pojęcie „odrębnej aplikacji” jest również nieprecyzyjne.
Brak też powodu, dla którego miałaby to być odrębna aplikacja od programu do
prowadzenia dokumentacji medycznej.
9