Rekultywacja terenów zdegradowanych w wyniku działania kopalni

Transkrypt

Rekultywacja terenów zdegradowanych w wyniku działania kopalni
POLSKA IZBA LNU I KONOPI
Rekultywacja terenów zdegradowanych w wyniku działania
kopalni odkrywkowych
Jerzy Mańkowski, Andrzej Kubacki, Jacek Kołodziej, Irena Pniewska
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Wstęp.
Jednym
z
podstawowych
surowców
energetycznych
wykorzystywanych w naszym kraju jest węgiel brunatny, którego
wydobycie odbywa się metodą odkrywkową. Kopalnie odkrywkowe
powodują negatywne geomechaniczne przekształcanie środowiska
naturalnego. Wydobycie węgla metodą odkrywkową prowadzi do
powstawania wyrobisk i zwałowisk oraz degradacji warstwy uprawnej,
która tworzyła się przez tysiące lat. Znika również infrastruktura antropogeniczna oraz
społeczna, likwidowane są wsie, gospodarstwa oraz przedsiębiorstwa. W Polsce działalność
górnicza związana z wydobyciem węgla brunatnego prowadzona jest na obszarze ok. 16 000
ha, natomiast powierzchnie gruntów zdewastowanych i zdegradowanych w wyniku
prowadzenia działalności przez kopalnie odkrywkowe wynoszą ponad 67 000 ha. (dane wg.
GUS).
Zdjęcie 1. Teren kopalni odkrywkowej KWB Konin.
7
POLSKA IZBA LNU I KONOPI
Węgiel brunatny wydobywany jest metodą odkrywkową. Po osuszeniu terenu usuwa się
warstwę gleby o grubości kilkudziesięciu metrów wraz z szatą roślinną i glebową. Kolejnym
krokiem jest wydobycie węgla. Po wydobyciu pozostaje martwe wyrobisko, które w miarę
posuwania się odkrywki za złożem wydobywanego węgla, zasypywane jest materiałem z
nakładu. Powstała warstwa pozbawiona jest życia oraz odpowiedniej zawartości próchnicy.
W Instytucie Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich w ramach międzynarodowego
programu Life+ rozpoczęto realizację projektu mającego na celu opracowanie technologii
rekultywacji terenów zdegradowanych w rejonie KWB Konin. Program LIFE+ jest
instrumentem finansowym Unii Europejskiej koncentrującym się na współfinansowaniu
projektów w dziedzinie ochrony środowiska. Głównym celem programu LIFE+ jest
wspieranie procesu wdrażania wspólnotowego prawa ochrony środowiska, realizacja polityki
ochrony środowiska oraz identyfikacja i promocja nowych rozwiązań dla problemów
dotyczących ochrony środowiska.
Rekultywacje terenów zdegradowanych na terenie gminy Kazimierz Biskupi prowadzona
będzie poprzez uprawę konopi włóknistych oraz lucerny. Konopie włókniste są roślinami o
dużej ilości biomasy, która przyorywana przyczyni się do szybszego powrotu biologicznie
czynnej warstwy gleby na terenach zdewastowanych.
Zdjęcie 2 i 3. Teren zdewastowany w
wyniku
działania
kopalni
odkrywkowej.
Utworzony
w wyniku realizacji
projektu
modelowy
system
rekultywacji gleb
i ekologicznego
zagospodarowania
otrzymanych
surowców z terenów zdegradowanych
przez kopalnię węgla brunatnego w
Koninie-złoże Kazimierz Biskupi służył
będzie jako pokazowy obiekt dla
innych
rejonów
wymagających
rekultywacji po degradacji przez
kopalnie odkrywkowe lub działalność
przemysłową.
Kompozyt biologiczny.
Konopie włókniste są jedną z
najstarszych
roślin
uprawnych.
Charakteryzują się wyjątkowo dużą
plastycznością biologiczną. Rosną w
różnych warunkach geograficznoklimatycznych. Są rośliną jednoroczną
wydającą bardzo wysoki plon suchej
masy. Łodygi charakteryzują się dużą wysokością dochodzącą do 3 – 4 metrów. Tworzą
8
POLSKA IZBA LNU I KONOPI
kształt rury z rdzeniem powietrznym w środku. Aby tak wysokie łodygi nie łamały się, natura
wyposażyła konopie w zdolność wytwarzania długich mocnych włókien celulozowych
tworzących w roślinie sztywną konstrukcję. Długie włókna nadają trwały kształt komórkom
roślinnym. Otoczone są one hemicelulozą i ligniną, polimerami, które pełniąc funkcję
krzyżulców kratownicy usztywniają i integrują całość. Dodatkowo struktury te są sklejone
pektynami. Zawartość celulozy i substancji celulozopodobnych w suchej masie łodyg konopi
wynosi 70-75%.
Zdjęcie 4. Konopie włókniste.
Rośliny te posiadają silny system korzeniowy typu palowego, wrastający w glebę prostopadle
do głębokości 1,0 – 1,5 m.. Mocny system korzeniowy powoduje po jego obumarciu
wytworzenie kanałów pionowych w zbitej warstwie iłów i glin.
W prowadzonym projekcie zakłada się, że konopie po skoszeniu zostaną przyorane i
stanowić będą biologiczne rusztowanie dla namnażania się flory i fauny glebowej.
Po wprowadzeniu roślin do mineralnej struktury gleby zaczną one tworzyć zaczątki osnowy
organicznej a w powiązaniu z wprowadzanymi wysokobiałkowymi roślinami lucerny
przyczynią się do wytworzenia „kompozytu biologicznego” sprzyjającego rozwojowi flory i
fauny glebowej.
W projekcie obok konopi wykorzystana zostanie również lucerna, która jako roślina
motylkowa, jest zdolna do symbiozy z bakteriami brodawkowymi z rodzaju Rhizobium
posiadającymi zdolność wiązania azotu cząsteczkowego. Związany azot służy roślinie
gospodarza do syntezy białek. Oprócz tego znaczne ilości związków azotowych przedostają
się z brodawek do gleby i służą jako źródło azotu innym roślinom rosnącym równocześnie lub
też po nich w płodozmianie.
Połączenie w płodozmianie uprawy konopi dającej duży plon celulozy w skład której wchodzi
węgiel, tlen i wodór z uprawą lucerny wytwarzającej dzięki symbiozie z bakteriami
9
POLSKA IZBA LNU I KONOPI
brodawkowymi dużo azotu, stanowi swoisty kompozyt biologiczny, ułatwiający stosunkowo
szybkie tworzenie próchnicy, co jest jednym z głównych celów prowadzonego projektu.
Podsumowanie.
W realizowanym projekcie przewiduje się po rekultywacji terenów pokopalnianych
utworzenie modelowego systemu obrazującego możliwości zarówno rekultywacji terenów
zdegradowanych jak i pokazującego możliwość późniejszego wykorzystania terenów
zrekultywowanych do uprawy roślin przemysłowych, wykorzystywanych do ekologicznej
produkcji masy celulozowo – papierniczej, surowców budowlanych, materiałów
kompozytowych oraz surowców energetycznych.
Realizacja projektu pozwoli przywrócić tereny zdegradowane rolnictwu, co wpłynie na
rozwój gospodarstw i zwiększenie zatrudnienia w sektorze rolniczym dotkniętym
strukturalnym bezrobociem. Wzrost dochodów ludności poprawi ich sytuację materialną co
wpłynie na kondycję finansową całej gminy.
Szata roślinna poprzez poprawę klimatu podniesie walory zdrowotne społeczeństwa oraz
uczyni bardziej atrakcyjnym turystycznie region, w którym zlokalizowany jest projekt.
Opisany projekt realizowany jest przez Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich w
Poznaniu we współpracy ze Spółdzielnią Kółek Rolniczych w Kazimierzu Biskupim.
10

Podobne dokumenty