Elementarz Wysp Owczych

Transkrypt

Elementarz Wysp Owczych
Elementarz Wysp Owczych
2015-12-23 20:08:58
2
Wyspy Owcze słyną z najwyższych w Europie klifów, a także z hodowli owiec. Ich wełna ma unikalne właściwości
- dzięki zawartej w niej lanolinie podobno jest nieprzemakalna.
źródło: http://www.visitfaroeislands.com/en/about-the-faroe-islands/religion/
■
■
■
■
■
■
■
duń. Fćrřerne, farerski Fřroyar
Stolica: Thorshavn
Powierzchnia: 1,4 tys. km kw.
Położenie: na Morzu Norweskim, między Wielką Brytanią, Islandią a Norwegią
Liczba ludności: 48,4 tys.
Gęstość zaludnienia: 34,6 osób/km kw.
Waluta: korona farerska (FRK)
Wyspy Owcze stanowią autonomiczną część Danii, jej terytorium zamorskie. To 18 większych wysp i kilka
niewielkich wysepek na Morzu Norweskim, między Wielką Brytanią, Islandią a Norwegią.
W sumie Wyspy Owcze zajmują 1 tys. 399 km kw., a ich stolicą jest Thorshavn,
liczące 18 tys. mieszkańców. Na wyspach mieszka 48,4 tys. ludzi.
Walutą jest kotona farerska (FRK), która odpowiada wartości korony duńskiej (DKK).
Wyspy uzyskały dużą autonomię w 1948 r. Nie są członkiem Unii Europejskiej.
Język
Języki urzędowe to farerski i duński.
3
Ustrój i władza
źródło: http://www.visitfaroeislands.com/
Wyspy Owcze są częścią Królestwa Danii i mają szeroką autonomię. Reprezentantem Danii na Wyspach Owczych
jest królewski administrator (inaczej „wysoki komisarz”, farer. ríkisumboðsmaður, duń. rigsombudsmand).
W gestii centralnych władz państwa leżą: polityka zagraniczna, obrona, konstytucja, sądownictwo i system
walutowy.
Sprawy wewnętrzne należą w większości do kompetencji autonomicznych organów Wysp: jednoizbowego
parlamentu (Løgting, pełna, oficjalna nazwa: Føroya løgting - 33 członków wybieranych w wyborach
powszechnych i bezpośrednich, o czteroletniej kadencji) i odpowiedzialnego przed nim rządu (Landsstýri), z
premierem na czele. W skład rządu wchodzi również sześciu ministrów - Handlu i Przemysłu, Finansów,
Rybołówstwa, Kultury i Edukacji, Usług Socjalnych i Zdrowotnych oraz Spraw Wewnętrznych.
W wyborach powszechnych ludność Wysp Owczych wybiera dwóch deputowanych do parlamentu Danii.
Mieszkańcy mogą się wypowiadać się w referendach w kwestiach międzynarodowych, czego dowodem jest
odrzucenie w referendum członkostwa w UE.
Co warto wiedzieć
4
źródło: http://www.visitfaroeislands.com/
Na Wyspy Owcze można wjechać z ważnym paszportem, ale wiza nie jest wymagana.
Maksymalny okres pobytu turystycznego wynosi trzy miesiące. Przy wjeździe należy wykazać się
wystarczającymi środkami finansowymi.
Zdrowie
Na Wyspach owczych nie ma zagrożeń sanitarno epidemiologicznych, więc szczepienia nie są wymagane.
Prawo do opieki medycznej dla obywateli UE (na podstawie Rozporządzenia Rady nr 1408/71 z 14 lipca 1971 r.)
nie obejmuje Wysp Owczych. Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego EKUZ nie ma tu zastosowania.
Dlatego lepiej wykupić ubezpieczenie, które obejmowałoby pokrycie kosztów leczenia, pobytu w szpitalu,
transportu chorego do kraju itp.
■
telefon alarmowy - 112
Transport
Połączenia promowe z Danią, Norwegią i Islandią obsługuje farerski przewoźnik Smyril Line, a połączenia lotnicze
z Kopenhagą - Atlantic Airways.
5
Wymagana jest zielona karta (ubezpieczenie pojazdu za granicą). W przypadku jej braku ubezpieczenie można
wykupić przy wjeździe od firmy ubezpieczeniowej - Tryggingarfelagid Frroyar.
Zaleca się wykupienie dodatkowego ubezpieczenia pojazdu. Transport publiczny jest dobrze zorganizowany.
Kontakty
Informacje na temat Wysp Owczych można znaleźć na stronach internetowych: www.faroeislands.com oraz
www.visitfaroeislands.com.
W Kopenhadze znajduje się biuro Przedstawiciela Wysp Owczych (Strandgade 91, 4. sal, 1401 Copenhagen K; tel.
0045 32 83 37 70, faks 0045 32 83 37 75, e-mail: [email protected]).
Geografia, klimat
źródło: http://www.visitfaroeislands.com
Wyspy są pochodzenia wulkanicznego. Ukształtowanie terenu jest górzyste, a wysokości sięgają tu do 882 m
n.p.m.
6
źródło: http://www.visitfaroeislands.com
Na Wyspach panuje klimat umiarkowany morski, chłodny.
7
Gospodarka
Podstawą gospodarki Wysp Owczych jest rybołówstwo i przetwórstwo rybne, które odpowiada za 98 proc.
eksportu. Znajduje się tam wiele hodowli łososia.
źródło: http://www.visitfaroeislands.com
Inne ważne dziedziny gospodarki to: hodowla owiec, uprawa jęczmienia, owsa, ziemniaków, eksploatacja bazaltu,
torfu. Rozwinięty jest też przemysł spożywczy, wyrób artykułów z wełny.
Na Wyspach hoduje się stałą ilość owiec - około 75 tys. sztuk. O regułach ich wypasu stanowią prawa z 1298
roku. Wełna farerskich owiec ma niespotykaną zawartość lanoliny, dlatego swetry z lekko filcowanej wełny są
podobno nieprzemakalne.
Zwiększa się udział sektora wydobycia ropy naftowej i gazu.
Dla biznesu
Choć Wyspy Owcze nie należą do Unii Europejskiej, to korzystają ze wszystkich swobód, jakie niesie ze sobą
jednolity wspólny rynek.
8
źródło: Jacek Turczyk/PAP/
Cło
Lokalne przepisy celne różnią się od przepisów unijnych. Bezcłowy wwóz towarów do osobistego użytku obejmuje
m.in.: jeden litr alkoholu (powyżej 22 proc., maksymalnie 60 proc.), jeden litr mocnego wina lub dwa litry wina
stołowego, 250 ml wody toaletowej, 100 szt. papierosów, 50 cygar.
Na Wyspy Owcze nie można wwozić zwierząt.
Alkohol mogą wwozić osoby powyżej 18. roku życia. Maksymalna wartość przewożonych towarów bezcłowych nie
może przekraczać 2500 koron duńskich.
Zwrot VAT
Osoby nie będące rezydentami Wysp mogą ubiegać się o zwrot podatku VAT od zakupionych towarów, których
wartość przekracza 300 koron. Szczegółowe informacje można znaleźć na stronach internetowych urzędu
podatkowego i celnego: www.taks.fo
Historia
9
źródło: http://www.visitfaroeislands.com/
Od VII wieku na wyspach powstawały eremy mnichów irlandzkich, a około 800 roku rozpoczęła się kolonizacja
przez Normanów z Norwegii.
Wyspy zostały schrystianizowane około 1000 roku. W wiekach XI–XVI istniało tu odrębne biskupstwo katolickie,
aż do wprowadzenia luteranizmu.
Od 1035 roku stały się prowincją Norwegii, a od 1380 roku, wraz z Norwegią, były w unii z Danią. W 1536 roku
zostały włączone do Danii, która w 1814 roku zatrzymała Wyspy Owcze, mimo utraty Norwegii.
Od XIX wieku zaznaczał się wzrost poczucia odrębności narodowego. W 1852 roku powstał autonomiczny
parlament, a w roku 1856 zniesiono obowiązujący od XVII wieku duński monopol handlowy.
W latach 1940–45 Wyspy były zajęte przez wojska brytyjskie. W 1948 roku Wyspy uzyskały szeroką autonomię,
uzyskując w 1969 roku odrębną reprezentację w Radzie Nordyckiej. W 1973 roku nie przystąpiły wraz z Danią do
EWG (otrzymały uprzywilejowanie w handlu ze Wspólnotą Europejską) ani potem do UE.
W 1992 roku władze Wysp uzyskały od duńskiego rządu jurysdykcję nad podmorskimi złożami mineralnymi w
szelfie Wysp Owczych. W latach 1999–2001 proniepodległościowy rząd Wysp Owczych zgłaszał projekty
przekształcenia związku z Danią w unię personalną i walutową.
Więcej na: http://encyklopedia.pwn.pl
źródła
■
■
■
Ministerstwo Spraw Zagranicznych
Ministerstwo Gospodarki
Wydawnictwo Naukowe PWN
10
■
■
■
■
ONZ
PAP
Bank Światowy
Foto: http://visittorshavn.fo/upload/images/1601-1800/ad5d2cf635213db55cca901517f51242.jpg
11