Dolina Ordessy - Ciekawe Miejsca.net
Transkrypt
Dolina Ordessy - Ciekawe Miejsca.net
www.ciekawe-miejsca.net Europa: Dolina Ordessy Dolina Ordessy Pireneje rzadko stają się celem podróży Polaków, którzy zdecydowanie wolą leniwe wylegiwanie się na hiszpańskich plażach. Wielu osobom kojarzą się też z wysokimi górami, dostępnymi tylko dla bardzo wprawnych turystów. W rzeczywistości jest to piękny region, w którym każdy amator trekkingu znajdzie coś o odpowiednim dla siebie stopniu trudności. Jednym z takich miejsc jest dolina Ordessy. Dolina Ordessy leży po południowej (hiszpańskiej) stronie Pirenejów w ich centralnej części. Jest to rozległy kanion górskiej rzeki wyrzeźbiony przez wodę przez miliony lat w miękkich skałach osadowych. Z racji swoich rozmiarów porównywany do Wielkiego Kanionu Kolorado, w Europie nie ma sobie równych. Dolinę zamykają wyniosłe szczyty głównej grani Pirenejów z trzecim szczytem tego pasma – Monte Perdido (3355 m). Hiszpanie docenili niesamowitą urodę tego miejsca już w 1918 roku, kiedy powołali najstarszy w Hiszpanii Park Narodowy Doliny Ordessy i Monte Perdido. Bramą do doliny jest mała górska miejscowość Torla. Warto zatrzymać się tam na nocleg w jednym z hotelików lub gospodarstw agroturystycznych. Torla – widok na zamek i kościół Widok na dolinę 1 nr 7, Październik 2007 www.ciekawe-miejsca.net Europa: Dolina Ordessy muje około 30 – 40 minut. Dalsza droga prowadzi wciąż w górę, należy kierować się drogowskazami Faja Racon. Sama dolina jest niedostępna dla samochodów, z dużego parkingu w Torli kursują co pół godziny autobusy zatrzymujące się najpierw przy punkcie informacyjnym parku narodowego i dojeżdżające do parkingu w centralnym punkcie doliny. To najlepszy punkt startowy wycieczek, można też dotrzeć tam pieszo z Torli, co zajmuje około 2 godzin. Ścieżka wyprowadza ponad poziom lasu do stóp wysokich pionowych skał okalających dolinę. W prawo odłącza się szlak na przełęcz Rolanda, a nasza droga wiedzie półkami skalnymi wzdłuż doliny. Górskie widoki zapierają dech w piersiach, dodatkową atrakcją są kwieciste łąki, przez które wędrujemy. Aż żal skręcać w dół, główna ścieżka bowiem nieubłaganie sprowadza nas w stronę szosy, skąd idąc w górę doliny po 20 minutach wracamy na parking. Cała trasa zajmuje około 3 godzin i jest świetną propozycją na pierwszy „rozruchowy” dzień w górach. Faja Racon – ścieżka wśród kwiatów Dla zapoznania się z doliną można wybrać się na dwie wycieczki. Pierwsza, krótsza z nich, nosi nazwę Faja Racon i wprowadza nas na stoki prawej (orograficznie) części doliny. Ruszamy w górę doliny, aby po kilku minutach skręcić w prawo w ścieżkę wspinającą się w stronę wodospadu Cascada de Cotatuero. Dojście do wodospadu zaj- Wodospad widziany z Faja Racon 2 nr 7, Październik 2007 www.ciekawe-miejsca.net Europa: Dolina Ordessy Druga trasa, Faja de Pelay, jest dłuższa i jeszcze ciekawsza. Należy ją odbyć w kierunku opisanym w tym artykule, w odwrotną stronę traci na atrakcyjności. Z parkingu kierujemy się w stronę południowych stoków doliny (orograficznie lewej strony) i po kilku minutach rozpoczynamy mozolne podejście. Do pokonania mamy prawie 700 metrów różnicy wysokości, aż do podnóża skał szczytowych Sierra de Las Cuttas (2236 m). Tam nasza ścieżka wypłaszcza się i prowadzi wygodnym trawersem w górę doliny. Po kilkunastu minutach dochodzimy do ulokowanego na skalnym występie punktu widokowego. Otwiera się przed nami panorama całej doliny Ordessy. kwiatami, wiele z nich to dobrzy znajomi z tatrzańskich wędrówek np. goryczki, łatwo też znaleźć niesłychanie rzadką w Polsce szarotkę. Inne, takie jak storczyki, irysy czy azalie znamy tylko z kwiaciarni, zobaczenie ich na łące w naturze to niezapomniane wrażenie. Fauna Pirenejów nie dorównuje swoją obfitością florze, czasami można dojrzeć wśród skał pasące się koziorożce. W takich sytuacjach przydaje się lornetka. Kwiaty Pirenejów Ścieżka w dalszej części jest tak poprowadzona, że co chwila otwierają się nowe widoki na dolinę i rozrzucone w niej wodospady. Ich piękno z bliska ogląda się w drodze powrotnej, prowadzącej dnem doliny. Łagodny kilkukilometrowy trawers sprowadza nas do Circo de Soaso – kotła stanowiącego zakończenie doliny. Pośrodku niego spada Kaskada Końskiego Ogona (Cascada de Cala de Cabalo) – jeden z najpiękniejszych wodospadów regionu. Ambitniejszy wariant wycieczki można uzupełnić o odległe o 1,5 godziny marszu schronisko Refugio de Goriz. Powrotna droga biegnie dnem doliny. Warto Przełęcz Rolanda Przy dobrej pogodzie widać zamykający dolinę zwalisty masyw Monte Perdido. Na północy widoczna jest główna grań Pirenejów z imponującą szczerbą skalną. To właśnie przełęcz Rolanda, według legendy miejsce, gdzie bohater przed śmiercią próbował złamać o skały swój miecz. Dalsza trasa wiedzie łagodnym trawersem pod skałami ścian doliny. W lecie łąki „pokolorowane” są 3 nr 7, Październik 2007 www.ciekawe-miejsca.net Europa: Dolina Ordessy co pewien czas przystanąć i spojrzeć za siebie, aby nic nie uronić z panoramy gór i kaskad. Część wodospadów mijamy idąc ścieżką, do innych trzeba trochę nadłożyć drogi, kierując się drogowskazami wskazującymi główne atrakcje. Cała wycieczka zajmuje około 7 godzin, wariant rozszerzony o Refugio de Goriz wymaga około 10 godzin. Nie trzeba jednak się spieszyć, latem dzień w Pirenejach jest długi, autobus do Torli kursuje do 22, a restauracje w miasteczku otwiera się hiszpańskim zwyczajem dopiero po 20. i schodzi do Torli. Wodospad Koński Ogon Wycieczki z doliny Ordessy przekraczające krawędź doliny są natomiast bardzo wymagające ze względu na trudności skalne i ekspozycję. Trasy te opisane są na drogowskazach jako wspinaczkowe (hiszp. clavijas) i wymagają posiadania uprzęży wspinaczkowej. Tak jest na przykład na najkrótszym dojściu z doliny na przełęcz Rolanda, gdzie fragment trasy nastręcza trudności znacznie przekraczające to, co można spotkać na Orlej Perci. Dlatego też większość dalszych wycieczek poza dolinę wiedzie przez Rufigio de Goriz, skąd łatwo dostać się na przełęcz Rolanda i do położonego po francuskiej stronie kotła Gavarnie. Widok na Circo Soaso Po dwóch wycieczkach aklimatyzacyjnych można wyruszyć w „wielkie góry”. Monte Perdido nie stwarza trudności technicznych, wymaga jednak dobrej pogody. Powyżej 3 tys. metrów śnieg potrafi sypać w środku lata. Bardzo ambitni próbują zmieścić wycieczkę w jednym dniu. Jest to jednak 2000 metrów różnicy poziomów, dlatego też rozsądniej jest podzielić wyprawę na dwa dni (można połączyć to z przejściem Faja de Pelay).Pierwszego dnia dochodzi się do Refugio de Goriz, a następnego już bez wysiłku zdobywa się Monte Perdido 4 nr 7, Październik 2007 www.ciekawe-miejsca.net Europa: Dolina Ordessy z góry od wspominanego już wielokrotnie Refugio de Goriz lub z dołu od strony połączenia doliny z rzeką Aso. W tej ostatniej biuro turystyczne z Torli organizuje canioning, czyli przejście w dół rzeki wraz ze zjazdami do wodospadów i skakaniem ze skał. Może to być miłym przerywnikiem w wędrowaniu po górach. Tekst: Paweł Jagiełło; zdjęcia: Agnieszka Girzejowska Informacje praktyczne: Dojazd do Torli jest możliwy autobusem z Lleidy, dokąd łatwo dostać się z Barcelony. Wybór noclegów w Torli jest bardzo duży – od czterogwiazdkowych hoteli, poprzez „Agroturismo Rurale”, po schronisko oferujące noclegi na salach wieloosobowych. Ceny w zależności od sezonu i klasy obiektu to 15 – 40 Euro od osoby. Zaopatrzenie zapewnia kilka sklepów otwartych od 9 rano do 21 z przerwą na sjestę. W miasteczku jest kilka restauracji, większość oferuje menu dnia za 10 – 14 Euro, w tym butelka wina na dwie osoby. Mapy i sprzęt turystyczny dostępne są w kilku sklepach w Torli. Autobusy do doliny odchodzą z parkingu przed miasteczkiem co pół godziny o równych godzinach i połówkach. Cena biletu powrotnego W dolinie przy parkingu ujęcie wody i restauracja. Grupa Monte Perdido w chmurach Torla może być też bazą wypadową dla innych wycieczek. W położonej na północ miejscowości Bujaruelo rozpoczynają się niezbyt długie szlaki do dolin Otal i Ordiso. Można też stamtąd wyruszyć na liczącą 2270 m przełęcz Puerto de Bujaruelo i powędrować dalej do Francji. Na południe od Monte Perdido rozciąga się bardzo ciekawa dolina Valle de Anisclo. Jest ona dostępna Internetowy Przewodnik Turystyczny www.ciekawe-miejsca.net 5 nr 7, Październik 2007