Edudu.pl - "Żona modna" Ignacego Krasickiego

Ściąga eksperta
"Żona modna" Ignacego Krasickiego
satyra jest utworem o charakterze dydaktycznym, wytykającym i ośmieszającym wady i występki zarówno natury ludzkiej, jak i życia
zbiorowego - obyczajowego, społecznego i politycznego; cechą charakterystyczną tego gatunku jest krytyka; w satyrze często występuje
deformacja, groteska, karykatura oraz wyolbrzymieniem atakowanych cech; satyra posługuje się również takimi środkami wyrazu jak:
pastisz, drwina, sarkazm, ironia oraz humor
satyra stała się pojęciem ponadgatunkowym i zaczęła oznaczać pewne właściwości utworu literackiego lub jego części polegające na
przestawieniu osoby, zjawiska, zdarzenia ze świadomym przejaskrawieniem ujemnych cech, z wykorzystaniem komizmu, karykatury,
ironii; w satyrze współczesnej chodzi o ośmieszenie zjawisk niejednostkowych, powtarzalnych, o charakterze społecznym
satyra w okresie polskiego oświecenia miała pewne cechy, które wyróżniały ją na tyle innych utworów tego okresu; w satyrze na pierwszy
plan wysuwa się jej cele moralizatorskie i dydaktyczne; na początku jej głównym celem stała się na reedukacja społeczeństwa; główne
tematy satyry obracały się wokół obyczajowości ówczesnej sarmackiej Rzeczpospolitej; po upadku Rzeczpospolitej coraz większe
znacznie zaczął w niej odgrywać cel rozgrywkowy
typowa satyra oświeceniowa - pisana była stylem bliskim mowie potocznej; unikano jednak używania języka wulgarnego; pisana była
wierszem, najczęściej był to 13-zgłoskowiec lub 11- zgłoskowiec stychiczny; przybierała formę obszernego monologu, w którym niekiedy
występowały przytoczone wypowiedzi bohaterów; do najczęstszych motywów wykorzystywanych w satyrze można zaliczyć: ukazywanie
złych skutków namiętności w życiu ludzkim, krytykę zbytku, krytykę nierozsądku młodzieży, krytykę obłudy stosunków dworskich oraz
złych panów, wady płci niewieściej
SATYRY KRASICKIEGO
w dorobku twórczym Krasickiego znajdują się 22 satyry; odznaczają się one jasnością treści, czystością języka i klasyczną prostotą;
jego utworu krytykowały anarchię szlachecką i prywatę, ośmieszały także sferę obyczajową i rozpowszechnione maniery literackie, nie
szczędziła też ciemnoty zagnieżdżonej w klasztorach. Piętnowała pogoń za modą cudzoziemską i życie ponad stan, odsłaniała
zdrożność życia dworskiego, rozrzutność i marnotrawstwo; do najbardziej znanych satyr podejmujących tę tematykę należą: Do króla,
Pijaństwo, Żona modna
Żona modna to jedna z bardziej znanych satyr Ignacego Krasickiego; wydana została w zbiorze Satyr w 1779 roku; ma charakter
dialogu, którego główną część stanowi opowieść jednego z rozmówców - młodego małżonka pana Piotra; głównymi bohaterami utworu
są małżonkowie; narrator - pan Piotr i jego zona, a także drugi szlachcic, który wysłuchuje skarg nieszczęśliwego małżonka
O CZYM OPOWIADA SATYRY?
młody małżonek pan Piotr spotyka swojego dawnego kompana; Piotr nie jest do końca zadowolony z sytuacji, w jakiej się znalazł;
zaczyna opowiadać swojemu kompanowi o swoim nieszczęśliwym życiu z młodą żoną; do ożenku w dużej mierze skłoniły Piotra względy
materialne; jego przyszła żona posiadała cztery wioski; po ślubie życie pana Piotr wywróciło się do góry nogami; żona od momentu
wprowadzenie do domu rozpoczyna jego gruntowną przebudowę; wiejski dom przemienia się w wytworny pałac; żona zatrudnia
dodatkową służbę; przemienia ogród, który zaczyna przypominać ogrody angielskie; wydaje wielkie przyjęcie z fajerwerkami; podczas
zabawy w płomieniach staje stodoła; gaszeniem pożaru zajmuje się tylko pan Piotr; staje się obiektem żartów żony i gości; zrozpaczony
mąż postawia wraz małżonką przenieść się do miasta; teraz oboje siedzą bezczynnie w mieście od kilku tygodni, a czas upływa im na
wydawaniu pieniędzy i zbytkach
PROBLEMATYKA UTWORU
Krasicki poddaje krytyce małżeństwo dla zysku; pokazuje, do czego może prowadzić zawieranie małżeństwa tylko i wyłącznie ze
względów materialnych; małżeństwo nastawione na zysk, pozbawione szczerego uczucia nie ma sensu; ostrej krytyce poddane zostało
tzw. modne życie; Krasicki przestawia tytułową „Żonę modną” i jej zachowania w bardzo przejaskrawionym i karykaturalnym świetle;
utwór ukazuje typowe wady ludzkie takie jak zachłanność, próżność, rozrzutność, zafascynowanie cudzoziemszczyzną; podejmuje
typowe wątki - wady kobiet, krytyka sarmatyzmu; pojawiają się w nim elementy komiczne i ośmieszające bohaterów; rzeczywistość w
utworze przestawiona jest w krzywym zwierciadle, wyolbrzymiona i przejaskrawiona; w utworze nie ma przestawionego pozytywnego
wzorca; zawiera dramatyczne dialogi, napisany jest 13 – głoskowcem; ma charakter synkretyczny, pojawiają się elementy liryki, epiki i
dramatu
www.edudu.pl - filmy edukacyjne on-line
Powered by TCPDF (www.tcpdf.org)
Strona 1/1