Najnowszy wiersz Zygmunta Dmochowskiego

Transkrypt

Najnowszy wiersz Zygmunta Dmochowskiego
CIECHOCINEK W POEZJI
Wspomnienie dziadków
Najnowszy wiersz Zygmunta Dmochowskiego „U dziadków w dzieciƒstwie na Starym Ciechocinku”
jest jeszcze goràcy. Jest to jeden z wielu utworów wià˝àcy si´ z miejscem jego urodzenia - Ciechocinkiem.
Powsta∏ w podzi´ce autora po nadaniu mu Medalu
im. Prof. Leonarda Lorentowicza za wybitne zas∏ugi
dla Uzdrowiska Ciechocinek.
Pi´kne sà kujawskie pejza˝e, zarówno te krajobrazowe, jak i cz∏owiecze. A˝ chce si´ zawo∏aç s∏owami
Kochanowskiego - „Serce roÊcie, patrzàc na te czasy”.
W dorobku twórczym Dmochowskiego znajduje
si´ dwanaÊcie tomów wierszy, trzy poematy, dwie powieÊci, epigramy, formy dramatyczne i publicystyka
literacka. Jego utwory drukowane sà w wielu periodykach w Polsce i Czechach.
Poeta urodzi∏ si´ w Ciechocinku, tu si´ uczy∏, tu
mia∏ i ma wielu przyjació∏. Przez dwanaÊcie lat uczy∏
j´zyka polskiego w liceum w Radziejowie, miasteczku
w sercu Kujaw. Potem ˝ycie rzuci∏o go do Opola.
Mieszka tam ponad 40 lat. Szuka zwiàzków Kujaw
z Opolszczyznà i znajduje je, choçby w osobie matki
W∏adys∏awa ¸okietka, tak bardzo na Kujawach ukochanego. W 2008 roku Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego odznaczy∏ pisarza medalem „Zas∏u˝ony dla
kultury polskiej”.
Zygmunt Dmochowski mówi w∏asnym niepowtarzalnym g∏osem, ˝e jest poetà dwóch prastarych regionów Kujaw i Opolszczyzny, mi∏oÊnikiem ich j´zyka,
eksponujàcym poprzez ten j´zyk najwi´ksze walory
obydwu regionów.
Wiele o tym, co si´ u Zygmunta dzieje, mo˝na przeczytaç na stronie stworzonej przeze mnie, a jemu poÊwi´conej, która z uwagi na nasze codzienne kontakty
jest na bie˝àco aktualizowana:
http://www.kujawy2008.republika.pl.
Karol Szmagalski
Obok prezentujemy wspomniany wiersz Zygmunta
Dmochowskiego:
U DZIADKÓW W DZIECI¡STWIE
NA STARYM CIECHOCINKU
Pami´ci Aleksandry i Stanis∏awa
Dmochowskich
Sypie si´ Êwit z p∏otu pianiem
I pszenicznym snopem s∏oƒca.
Wynurzony z milczenia snu,
Wchodz´ w puls oddechu dnia.
Oczy rzeêbione w migda∏
Madonny babki Olesi:
Ch∏odne, smutne, sfinksowe UÊmiechn´∏y si´ ciep∏o.
˚ur ze skwarami - dymiàcy
W kopie krychanych kartofli,
Smakuje jak rosó∏ zm∏ocka
Z po∏ciem t∏ustego szpondru.
Dziadek - brodaty jaêwiec,
Zdejmuje ze Êciany dwururk´ Idziemy, brnàc w b∏otnej brei,
Na kwokacze i bekasy.
Stryj Olutek gna trytwà
Na oklep w stron´ Racià˝ka.
Z nieba leje si´ war miedzi Rozpalone piek∏o sierpnia.
W´dzarnia d∏awi si´ dymem,
Podduszana trocià olszy Na twarzy ojca perli si´
T∏usty pot ogorza∏ych szynek.
W a˝urowym, dr˝àcym powietrzu
Lewitujà brodate t´˝nie S∏one ˝ubry Ciechocinka,
Kokietujàce u stóp Wis∏´.
O zmroku, w kryzie lampy
Naftowej sprzed wieku,
Babka Olesia z ró˝aƒcem
W r´ku, zastyga w modlitwie.
Siedzimy z dziadkiem samoczwór
Na przyzbie, ws∏uchani w jego tembr
Peregrynuj´ po Êwiecie
Malowanym wyobraênià.
Opole, 5 listopada 2011 r.
Najpi´kniejszych Âwiàt Bo˝ego Narodzenia,
wype∏nionych radoÊcià i mi∏oÊcià,
dobrocià od ludzi i wzajemnà ˝yczliwoÊcià.
Niezwyk∏oÊci Wigilijnego Wieczoru dajàcej si∏y
i inspiracj´ do dzia∏ania na zbli˝ajàce si´ dni Nowego Roku.
Niech nastrój Âwiàt Bo˝ego Narodzenia towarzyszy Paƒstwu
przez ca∏y Nowy Rok 2012.
Redakcja „Zdroju Ciechociƒskiego”
ZDRÓJ CIECHOCI¡SKI grudzieƒ 2011
8