Najnowszy wiersz Zygmunta Dmochowskiego
Transkrypt
Najnowszy wiersz Zygmunta Dmochowskiego
CIECHOCINEK W POEZJI Wspomnienie dziadków Najnowszy wiersz Zygmunta Dmochowskiego „U dziadków w dzieciƒstwie na Starym Ciechocinku” jest jeszcze goràcy. Jest to jeden z wielu utworów wià˝àcy si´ z miejscem jego urodzenia - Ciechocinkiem. Powsta∏ w podzi´ce autora po nadaniu mu Medalu im. Prof. Leonarda Lorentowicza za wybitne zas∏ugi dla Uzdrowiska Ciechocinek. Pi´kne sà kujawskie pejza˝e, zarówno te krajobrazowe, jak i cz∏owiecze. A˝ chce si´ zawo∏aç s∏owami Kochanowskiego - „Serce roÊcie, patrzàc na te czasy”. W dorobku twórczym Dmochowskiego znajduje si´ dwanaÊcie tomów wierszy, trzy poematy, dwie powieÊci, epigramy, formy dramatyczne i publicystyka literacka. Jego utwory drukowane sà w wielu periodykach w Polsce i Czechach. Poeta urodzi∏ si´ w Ciechocinku, tu si´ uczy∏, tu mia∏ i ma wielu przyjació∏. Przez dwanaÊcie lat uczy∏ j´zyka polskiego w liceum w Radziejowie, miasteczku w sercu Kujaw. Potem ˝ycie rzuci∏o go do Opola. Mieszka tam ponad 40 lat. Szuka zwiàzków Kujaw z Opolszczyznà i znajduje je, choçby w osobie matki W∏adys∏awa ¸okietka, tak bardzo na Kujawach ukochanego. W 2008 roku Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego odznaczy∏ pisarza medalem „Zas∏u˝ony dla kultury polskiej”. Zygmunt Dmochowski mówi w∏asnym niepowtarzalnym g∏osem, ˝e jest poetà dwóch prastarych regionów Kujaw i Opolszczyzny, mi∏oÊnikiem ich j´zyka, eksponujàcym poprzez ten j´zyk najwi´ksze walory obydwu regionów. Wiele o tym, co si´ u Zygmunta dzieje, mo˝na przeczytaç na stronie stworzonej przeze mnie, a jemu poÊwi´conej, która z uwagi na nasze codzienne kontakty jest na bie˝àco aktualizowana: http://www.kujawy2008.republika.pl. Karol Szmagalski Obok prezentujemy wspomniany wiersz Zygmunta Dmochowskiego: U DZIADKÓW W DZIECI¡STWIE NA STARYM CIECHOCINKU Pami´ci Aleksandry i Stanis∏awa Dmochowskich Sypie si´ Êwit z p∏otu pianiem I pszenicznym snopem s∏oƒca. Wynurzony z milczenia snu, Wchodz´ w puls oddechu dnia. Oczy rzeêbione w migda∏ Madonny babki Olesi: Ch∏odne, smutne, sfinksowe UÊmiechn´∏y si´ ciep∏o. ˚ur ze skwarami - dymiàcy W kopie krychanych kartofli, Smakuje jak rosó∏ zm∏ocka Z po∏ciem t∏ustego szpondru. Dziadek - brodaty jaêwiec, Zdejmuje ze Êciany dwururk´ Idziemy, brnàc w b∏otnej brei, Na kwokacze i bekasy. Stryj Olutek gna trytwà Na oklep w stron´ Racià˝ka. Z nieba leje si´ war miedzi Rozpalone piek∏o sierpnia. W´dzarnia d∏awi si´ dymem, Podduszana trocià olszy Na twarzy ojca perli si´ T∏usty pot ogorza∏ych szynek. W a˝urowym, dr˝àcym powietrzu Lewitujà brodate t´˝nie S∏one ˝ubry Ciechocinka, Kokietujàce u stóp Wis∏´. O zmroku, w kryzie lampy Naftowej sprzed wieku, Babka Olesia z ró˝aƒcem W r´ku, zastyga w modlitwie. Siedzimy z dziadkiem samoczwór Na przyzbie, ws∏uchani w jego tembr Peregrynuj´ po Êwiecie Malowanym wyobraênià. Opole, 5 listopada 2011 r. Najpi´kniejszych Âwiàt Bo˝ego Narodzenia, wype∏nionych radoÊcià i mi∏oÊcià, dobrocià od ludzi i wzajemnà ˝yczliwoÊcià. Niezwyk∏oÊci Wigilijnego Wieczoru dajàcej si∏y i inspiracj´ do dzia∏ania na zbli˝ajàce si´ dni Nowego Roku. Niech nastrój Âwiàt Bo˝ego Narodzenia towarzyszy Paƒstwu przez ca∏y Nowy Rok 2012. Redakcja „Zdroju Ciechociƒskiego” ZDRÓJ CIECHOCI¡SKI grudzieƒ 2011 8