7 Sieć krystaliczna
Transkrypt
7 Sieć krystaliczna
2015-02-22 Budowa ciał stałych sieć krystaliczna układy krystalograficzne sieć realna – defekty wiązania w ciałach stałych Ciała stałe to substancje o regularnej, przestrzennej budowie krystalicznej, czyli regularnym uporządkowaniu w przestrzeni elementów tworzących ciało (atomów, jonów, cząsteczek) w zależności od stopnia uporządkowania struktury wewnętrznej wyróżniamy ciała krystaliczne (kryształ) gdy elementy uporządkowane są w sposób okresowy tzw. uporządkowanie dalekiego zasięgu, anizotropia polikryształy – uporządkowanie wewnątrz obszarów (ziaren) amorficzne (bezpostaciowe) – uporządkowanie bliskiego zasięgu ciekłe kryształy – ciecze anizotropowe, charakteryzują się uporządkowanym ułożeniem cząsteczek 1 2015-02-22 Struktura kryształów Sieć Bravais’go – podstawowe pojęcie w opisie dowolnego krystalicznego ciała stałego – określa charakter okresowego uporządkowania w przestrzeni powtarzających się elementów strukturalnych kryształu sieć Bravais’go jest dyskretnym, nieskończonym zbiorem punktów przestrzeni uporządkowanych w ten sposób, że przy obserwacji układu z dowolnego należącego doń punktu wzajemne rozmieszenie punktów układu i jego orientacja są zawsze takie same z geometrycznego punktu widzenia uporządkowanie, okresowo powtarzające się rozmieszczenie cząstek w krysztale, można opisać za pomocą operacji równoległego przemieszczania czyli translacji Sieć krystaliczna sieć krystaliczna określa charakter okresowego uporządkowania w przestrzeni powtarzających się elementów strukturalnych kryształu baza sieci to najmniejszy powtarzający się element strukturalny: pojedynczy atom grupy atomów jon molekuła sieć translacyjna to sieć przestrzenna utworzona przez punkty bazy – węzły sieci 2 2015-02-22 Przykład sieci dwuwymiarowej sieć krystaliczna sieć translacyjna baza Sieć Bravais’go Trójwymiarowa sieć translacyjna Bravais’go jest zbiorem wszystkich tych punktów przestrzeni, których wektory wodzące mają postać: R 2a 3b 2c R ma nb pc gdzie m, n, p dowolne liczby całkowite a, b, c dowolna trójka wektorów nie leżących w jednej płaszczyźnie, wektory te generują Równoległościan zbudowany sieć (sieć jest rozpięta na tych wektorach) na elementarnych wektorach długości tych wektorów tzn. liczby a, b i c nazywamy stałymi sieci translacji nazywamy komórką elementarną 3 2015-02-22 Właściwości sieci krystalicznej komórka prosta – węzły tylko w narożach (jeden węzeł na komórkę) komórki złożone – sieci centrowane komórka elementarna – odzwierciedla symetrię sieci stałe sieci i kąty to tzw. parametry sieci liczba atomów w komórce elementarnej liczba koordynacyjna – liczba punktów sieci leżących najbliżej danego węzła współczynnik upakowania – stosunek objętości wszystkich atomów do 3 4 a objętości całego kryształu k 3 2 a3 a=b=c, ===90 Elementy symetrii Symetrię sieci Bravais’ego określa zbiór wszystkich izometrii przekształcających daną sieć w siebie Do grupy symetrii należą: Cn - obroty o całkowitą wielokrotność kąta 2/n (2, 3, 4 lub 6 krotne) i - inwersje – przekształcenia z jednym punktem stałym np. środek symetrii obroty inwersyjne n=i Cn odbicie zwierciadlane = 2=i C2 translacje 4 2015-02-22 krystalograficzne układy abc 90 o 90 o abc W zależności od stopnia symetrii, sieci Bravais’go dzieli się na siedem układów krystalograficznych: regularny, tetragonalny, rombowy, jednoskośny, trójskośny, heksagonalny i trygonalny 90 o abc 90 o 90 o abc abc Wśród nich wyróżnia się 14 typów sieci krystalograficznych o różnym centrowaniu: przestrzennym, powierzchniowym i w podstawach. 90 o abc Wskaźniki płaszczyzn odwrotności punktów przecięcia płaszczyzny z osiami sprowadzamy do wspólnego mianownika 1 1 1 h k l , , , , A B C D D D i liczniki zapisujemy w postaci (hkl) wskaźniki Millera 5 2015-02-22 Typowe struktury krystaliczne struktura diamentu płasko centrowana sieć regularna z dwupunktową bazą (dwa atomy węgla przesunięte wzdłuż głównej przekątnej o ¼ długości), liczba koordynacyjna 4 C pierwiastki C (diament), Si (krzem), Ge (german) Typowe struktury krystaliczne struktura chlorku sodu ClNa+ Chlorek sodu (NaCl) – struktura jonowa – sieć regularna, centrowana powierzchniowo, z bazą dwupunktową z jonu Na i jonu Cl przesuniętego o ½ głównej przekątnej (dwie podsieci: sodu i chloru) liczba koordynacyjna 6 inne związki: LiF, KCl, PbS 6 2015-02-22 Defekty sieci krystalicznej defekty punktowe – luki (wakanse) – nieobsadzone węzły sieci defekt Schottky’ego, atomy opuszczając swe położenie przesuwają się w kierunku powierzchni – wyparowanie zewnętrzne atomy międzywęzłowe defekty Frenkla, wakanse stowarzyszone z atomami międzywęzłowymi defekty te nie mają ustalonych położeń, mogą przesuwać się wewnątrz kryształu, zwykle dyfundują w głąb próbki Domieszki (defekty punktowe) Domieszki stanowią najważniejszy i najbardziej rozpowszechniony rodzaj defektów sieci - wywierają istotny wpływ na chemiczne, optyczne, magnetyczne i mechaniczne właściwości ciał stałych podstawienie wtrącenie 7 2015-02-22 Defekty liniowe (dyslokacje ) b krawędziowe, pojawienie się dodatkowej półpłaszczyzny sieciowej, wektor przesunięcia b charakteryzuje stopień poślizgu b śrubowe, przesunięcie atomów wzdłuż osi dyslokacji dyslokacje, a właściwości mechaniczne kryształów Mikrostruktura Granice międzyziarnowe występują we wszystkich materiałach polikrystalicznych 8 2015-02-22 Energia wiązań B rn Charakter wiązań Niezależnie od natury sił międzyatomowych, przebieg energii potencjalnej w funkcji odległości między atomami ma podobną postać: U r siły przyciągania A r m B r n A B rm rn A rm dU dr siły odpychania F Siły przyciągania są bardziej dalekozasięgowe więc n>m W stanie równowagi trwałej dla r=ro energia osiąga minimum Siły odpychania wynikają z nakładania się jąder atomowych Siły przyciągania mają charakter sił elektromagnetycznych 9 2015-02-22 Rodzaje wiązań wiązania jonowe wiązania kowalencyjne nakładanie się powłok elektronowych wiązania metaliczne elektrostatyczne przyciąganie się ładunków oddziaływanie chmury elektronów z jądrami wiązania molekularne wiązania między cząsteczkowe siłami van der Walsa Energia wiązania atomów Typ wiązania jonowe kowalencyjne metaliczne molekularne Przykłady LiF NaCl Ge Si Cu Fe Ne Kr Energia kJ/mol 1014 765 374 448 338 393 1,9 3,2 10 2015-02-22 Wiązanie jonowe występuje w kryształach utworzonych z silnie elektrododatnich atomów metali i silnie elektroujemnych atomów chlorowców (NaCl, CsCl, KJ) wzajemne oddziaływanie jonów Na+ i Clenergia oddziaływania wynosi U r M e2 B 4 o r r n gdzie M – stała Madelunga uwzględniająca oddziaływanie kulombowskie jonu z dalszymi sąsiadami kryształy jonowe są twarde, o wysokiej temperaturze topnienia, złe przewodniki ciepła i pradu Wiązanie kowalencyjne wodór H (atomowe) 2 , azot N2 występuje w atomach leżących blisko siebie w układzie okresowym, o tej samej lub zbliżonej elektroujemności orbital wiążący siły przyciągania orbital antywiążący siły odpychania W przypadku jodowodoru HI po utworzeniu wspólnej pary elektronowej wodór ma dublet charakterystyczny dla He, a jod oktet taki jak ksenon H· + ·Ï: .. = H:Ï: .. Oddziaływanie uwarunkowane wymianą elektronów między atomami ma kwantowy charakter i nosi nazwę oddziaływania wymiennego 11 2015-02-22 Kryształy kowalencyjne - CH4 Na skutek oddziaływań między atomami w krysztale zmienia się konfiguracja elektronów hybrydyzacja orbitali 2s i 2p powstaje orbital sp3 orbital atomowy cząsteczki CH4 Wiązanie kowalencyjne jest wiązaniem silnym, ma charakter wysoce kierunkowy. Kryształy są twarde i słabo odkształcalne. Typowe wiązanie dla półprzewodników miedź, żelazo Wiązanie metaliczne występuje dla atomów o małej liczbie elektronów walencyjnych przy zbliżaniu atomów następuje przekrywanie funkcji falowych tych elektronów tak, że gęstość prawdopodobieństwa ich znalezienia jest stała delokalizacja elektronów i łatwość ich przemieszczania pod wpływem pola elektrycznego wiązanie ma charakter kolektywny i objętościowy dodatnio naładowane jądra oddziaływują z chmurą oderwanych elektronów swobodnych wiązanie metaliczne nie jest skierowane, więc metale są plastyczne. Koncentracja elektronów 1023 cm-3 12 2015-02-22 argon, krypton, naftalen Wiązanie molekularne Wiązania molekularne mają charakter wiązań elektrostatycznych (siły van der Walsa) i dzielimy na: oddziaływanie trwałych lub indukowanych momentów dipolowych cząsteczek oddziaływania te są krótkiego zasięgu i łatwo niszczone na skutek ruchów termicznych – istotne w procesach biologicznych kryształy molekularne są podatne na odkształcenia, topią się w niskich temperaturach, źle przewodzą ciepło i prąd Drgania sieci krystalicznej atomy sieci krystalicznej wykonują drgania wokół swoich położeń równowagi drgania te występują nawet w T=0K amplituda drgań (10-11 m) jest dużo mniejsza od odległości międzysieciowych, tak że można je traktować jako drgania harmoniczne rozszerzalność cieplna i przewodnictwo cieplne związane są z drganiami atomów drgania cieplne są przyczyną występowania oporu elektrycznego drgania rozchodzą się w krysztale w postaci fal sprężystych zwanych sieciowymi ze względu na ograniczoność sieci krystalicznej energia tych drgań jest skwantowana w postaci porcji zwanych fononami 13