Bernard Émond – osobista prezentacja filmu Cokolwiek posiadasz

Bernard Émond – osobista prezentacja filmu Cokolwiek posiadasz
„To oczywiste, że świat, w jakim przyszło nam żyć, idzie w złym kierunku. Ekologicznie,
socjalnie, politycznie, bijemy głową w mur. Ale nie wszystko jest stracone. Trzeba wyrwać się z
tego impasu, tak na indywidualnym jak i społecznym poziomie, odnaleźć podstawowe wartości
współpracy, zrozumienia, pojednania.” – Bernard Émond
Bernard Émond, quebecki reżyser, dokumentalista i antropolog zaprezentuje swój film
Cokolwiek posiadasz (Tout ce que tu possedes) w trakcie pierwszego z pięciu spotkań
filmowych, jakie nasza Korporacja planuje na najbliższe zimowe miesiące w Galerii MEKIC.
Tytuł Cokolwiek posiadasz jest bezpośrednim nawiązaniem do wiersza-credo Edwarda
Stachury, którego poezja odgrywa w filmie niezwykle ważną rolę. Pierre, wykładowca
literatury na uniwersytecie w Quebeku, rzuca pracę przeżywając egzystencjalny kryzys.
Umierający ojciec ofiaruje mu miliony w spadku, którego Pierre nie chce przyjąć, wiedząc iż
fortuna ta została zdobyta nieuczciwie. Krótko po śmierci ojca, w jego życiu pojawia się
nastoletnia córka, o której istnieniu nie chciał wcześniej wiedzieć. W międzyczasie, Pierre
obsesyjnie tłumaczy poezję Edwarda Stachury. Wersy polskiego poety stają się przewodnikiem
moralnych decyzji bohatera, ich komentarzem, filozoficznym odnośnikiem. Dokąd jednak
zaprowadzi go wizja życia Stachury?
Polskie premierowe pokazy dzieła Bernarda Emonda odbyły się w trakcie
zorganizowanego przez Korporację Festiwalu Filmu Quebeckiego w Zielonej i Jeleniej
Górze w marcu 2013. Osobny pokaz, także z udziałem reżysera, miał miejsce na wydziale
antropologii UAM w Poznaniu.
„To prawda, że w moim ostatnim filmie, wszyscy porzucają się nawzajem. Ale, jeśli ten film
niesie jakikolwiek przekaz, to jest nim zrozumienie faktu, że nasze życie ma sens. Musimy
przyjąć odpowiedzialność za nasze czyny, akceptując obowiązek życia w kontakcie z
bliskimi.” – Bernard Émond
Motywy rozdarcia, odtrącenia i utraty międzyludzkiej komunikacji to podstawowe elementy
filozofii Émonda. Jego dwa pierwsze filmy fabularne La femme qui boit (2001) i 20h17 Rue
Darling (2003) ukazują bohaterów w stanie skrajnego kryzysu, usiłujących zrozumieć swoją
rolę w rzeczywistości, nad jaką nie mają kontroli. Następne trzy filmy to filozoficzny tryptyk na
tematy religijne. Wiara, nadzieja, ofiara są motywami Nowenny (2005), Wbrew wszelkiej
nadziei (2007) i Obdarowania(2009), w których wyraźnie zaznacza się dychotomia miasta jako
symbolu współczesnej alienacji i quebeckiego wiejskiego pejzażu, pełniącego rolę tradycyjnej
kulturowej ostoi.
Bernard Émond zaczynał filmową karierę jako dokumentalista, czerpiąc bogato z
doświadczenia jakie dało mu życie wśród quebeckich Innuitów w trakcie tworzenia jednej z
pierwszych sieci telewizyjnych pod arktycznych obszarów. Utrata tożsamości etnicznej (w
przypadku pierwszych dokumentów) oraz alienacji kulturowej (filmy fabularne) to oś
tematyczna, wokół której obracają się filmowe traktaty Bernarda Émonda.
Zapraszamy!