Astronomia i grawitacja
Transkrypt
Astronomia i grawitacja
Lekcja 1-2. Lekcja organizacyjna – kontrakt – diagnoza str. 7-11 Podręcznik: Marcin Braun, Weronika Śliwa Odkryć fizykę. Podręcznik dla szkół ponadgimnazjalnych. Zakres podstawowy. Wyd. Nowa Era. Zakres materiału: • Astronomia i grawitacja • Fizyka atomowa • Fizyka jądrowa • Funkcje Kontrakt i wymagania Powtórzenie z gimnazjum • Kinematyka względność ruchu droga, czas, prędkość, przyspieszenie ruch jednostajny prostoliniowy ruch jednostajnie przyspieszony prostoliniowy • Dynamika masa, siła, ciężar zasady dynamiki tarcie • Energia praca, moc energia kinetyczna i potencjalna zasada zachowania energii mechanicznej Druga lekcja test diagnozujący Lekcja 3. Z bliska i daleka str. 20-24 Nawiązanie do gimnazjum • Jednostki długości [m, cm, km, mm] – przeliczniki. Zadanie. Przelicz: a) 1,25 cm na m c) 2,89 cm na mm b) 0,46 km na m d) 348 m na km • Bardzo małe jednostki długości µm – wirusy, większe bakterie nm – atomy, większe cząsteczki pm – pikometry 10-12 fm – femtometry 10-15, jądra atomowe • Bardzo duże jednostki – poza układowe jednostki długości j.a [AU] – jednostka astronomiczna 1,5*1011 m – odległość Ziemi od Słońca r.ś. – rok świetlny 1 r.ś = 9,5*1015 m pc – parsek 1 pc = 3,26 l.ś. = 3*1016 m • Najbliższe gwiazdy – Proxima Centauri – 4,2 l.ś; Alfa Centauri – 4,4 l.ś; Gwiazda Bernarda – 6 l.ś. Syriusz 8,6 l.ś • Nasza galaktyka – Droga Mleczna 200 mld gwiazd; rozmiar 100 000 l.ś. • Najbliższe galaktyki: Wielki i Mały Obłok Magellana – odległość 200 tys. l.ś. od naszej galaktyki; Galaktyka Andromedy 2 mln l.ś. od naszej galaktyki • Wszechświat około 15 mld l.ś. Zadania. 1. Oblicz ile metrów ma rok świetlny. Podręcznik. Zad. 3 i 4. 1/8 Rozmiary jądra atomowego 10-15 m, atomu 10-10 m Rozmiaru Układu Słonecznego – 50 000 j.a. Średnica Słońca 0,09 j.a. Średnica Ziemi – 0,000 09 j.a. Odległość między Ziemią a Słońcem -1 j.a.; Ziemią a Księżycem – 0,03 j.a. Zadanie domowe Podręcznik. Zad. 5. Średnica naszej galaktyki - 100 000 l.ś. Odległość Słońca od środka galaktyki – 33 000 l.ś Odległość Ziemi od Słońca - 0,000 02 l.ś. Odległość Plutona od Słońca – 0,000 6 l.ś. Lekcja 4. Układ Słoneczny str. 30-36; tabele 204-205 Nawiązanie do gimnazjum • Koncepcja geocentryczna • Koncepcja heliocentryczna • Słonce – gwiazda – kula gazowa • Planety – osiem (małe skaliste i duże gazowe) Przy innych gwiazdach około 700 – pierwsze w 1992 odkrył Aleksander Wolszczan s. 190. • Księżyce około 160. • Planetoidy (głównie między Marsem a Jowiszem i na krańcach Układu Słonecznego Pas Kuipera) • Planety karłowate (największe Ceres - między Marsem, a Jowiszem, Pluton, Eris – granice Układu Słonecznego) • Heliopauza – granice Układu Słonecznego i początek obszaru międzygwiezdnego pyły, zestalone gazy jak np. metan, amoniak, wodór i hel, drobne odłamki skalne. • Drobne odłamki skalne – meteoroidy (jak wpadają w atmosferę Ziemi nazywamy je meteorytami), pyły i gazy międzyplanetarne, czyli wewnątrz Układu Słonecznego • Komety – lodowe kule (otoczka gazowa i warkocz wodór, metan, dwutlenek węgla, amoniak. W lodzie z tych gazów są zatopione małe odłamki skalne) Zad. 5 str. 36 Pulsar – rodzaj gwiazdy neutronowej wysyłającej regularnie krótkie impulsy promieniowania EM (głównie radiowe), znamy ich około 1900. Przykładowa masa 4*1030 kg, promień 104 m = 106 cm Zadnie domowe Napisz dwie trzy krótkie, charakterystyczne informacje o poszczególnych planetach Układu Słonecznego. Lekcja 5. Księżyc - towarzysz Ziemi str. 37-41 Kartkówka z przeliczania odległości i Układu Słonecznego Nawiązanie • Księżyc – świeci światłem odbitym, czas obiegu 27,3 dnia. • Fazy Księżyca 29,5 dnia: Nów – Ziemia, Księżyc, Słońce – nie widać Księżyca Sierp Pierwsza kwadra Niepełna tarcza Pełnia – Księżyc, Ziemia, Słońce – płaszczyzna orbity Księżyca jest nachylona pod pewnym katem do płaszczyzny obiegu Ziemi wokół Słońca. Niepełna tarcza 2/8 Ostatnia kwadra Sierp 1. Zaćmienie Księżyca – Księżyc zazwyczaj przechodzi nieco nad lub pod cieniem Ziemi. Jednak średnio dwa razy w roku wchodzi w cień Ziemi i mamy zaćmienie Księżyca, jest on niewidoczny, a powinna być pełnia. 2. Zaćmienie Słońca – Ziemia jest w cieniu Księżyca, czasem się to zdarza. Jednak cień Księżyca jest mniejszy od Ziemi i obserwujemy to zjawisko tylko na części Ziemi. 3. Powierzchnia Księżyca – z Ziemi widać zawsze tylko jedną stronę Księżyca, gdyż obraca się on wokół własnej osi w tym samym czasie, co obiega Ziemię. Powierzchnia jest skalista, brak atmosfery. Widać na jego powierzchni mnóstwo kraterów, a gdzie wylała się lawa mamy ciemne obszary zwane morzami. Lekcja 6-7. Gwiazdy i galaktyki str. 42-47 Nawiązanie • Gwiazdy ciała niebieskie – kule gazowe, świecące własnym światłem, są większe i mniejsze od Słońca, bliżej i dalej położone – stąd różnie je widzimy na niebie. Gwiazdy powstają – rodzą się i umierają. Czas życia od 2-12 mld lat są w różnych stadiach życia. Diagram Hertzsprunga-Russella – gwiazdy ciągu głównego, olbrzymy, karły. Ale również supernowe, neutronowe, pulsary, cefeidy itd. 3/8 1. Pojęcie paralaksy. Paralaksą nazywamy połowę kąta pod którym widzimy dany obiekt z dwóch różnych punktów obserwacji. 2. Paralaksa geocentryczna. Odcinek AB to średnica Ziemi blisko 13 tys. km. Służy do pomiaru odległości między Ziemia a planetami. 3. Paralaksa heliocentryczna. Odcinek AB to średnica okręgu obiegu Ziemi wokół Słońca około 3*1011 m = 2 j.a. Służy do pomiaru odległości między Słońcem a gwiazdami naszej galaktyki. Przy dużych odległościach można stosować proporcję: 1 pc = 3,26 l.ś. (parsek) ------------ 1’’ (sekunda kątowa, θ = 1’’) x ----------------- np. 0,12’’ 4. Droga Mleczna – około 200 mld gwiazd, galaktyka spiralna. Ma średnicę około 100 000 lat świetlnych i grubość ok. 1 000 lat świetlnych. Na niebie widziana jest jako jasna smuga przecinająca niebo. Wynika to z faktu, że oglądamy dysk Galaktyki z jej wnętrza. 4/8 5. Inne galaktyki. We Wszechświecie mamy około 150 mld galaktyk, a każda ma od 10 mln do biliona gwiazd. Rodzaje – spiralne, kuliste, w kształcie dysków, nieregularne. Odległości między nimi sięgają od 0,5 mln l.ś. do 5 mln l.ś. Zadanie domowe Zad. 2 str. 47 Lekcja druga – uzupełnienie i powtórka 1. Uporządkowanie od kwarków po Wszechświat. 2. Przeliczanie rozmiarów obiektów w oparciu o proporcje. 3. Ogólna budowa Układu Słonecznego. 4. Planety Układu Słonecznego i ich cechy charakterystyczne 5. Co to są księżyce. 6. Co to są planetoidy (asteroidy). 7. Co to są komety przykład: kometa Halleya (czas obiegu Słońca 75 lat), kometa Enckego, kometa Bieli, kometa IRAS. 8. Co to są planety karłowate – największe planetoidy Ceres, Pluton, Eris. 9. Skąd biorą się fazy Księżyca. 10. Jak powstaje zaćmienie Księżyca, a jak Słońca. 11. Powierzchnia Księżyca. 12. Obliczanie odległości do gwiazd metodą paralaksy heliocentrycznej. 13. Podstawowe rodzaje gwiazd; gwiazdy ciągu głównego, olbrzymy, karły. 14. Rodzaje galaktyk i ich rozmiary. 15. Droga Mleczna Lekcja 8. Sprawdzian z astronomii str. 20-47 Lekcja 9. Ruch krzywoliniowy str. 50-55 Nawiązanie do gimnazjum • Ruchy krzywoliniowe przykłady. • W ruchu krzywoliniowym wektor prędkości jest zawsze styczny do toru. 1. Ruch jednostajny po okręgu. Definicja Przykłady 1 Pojęcie okresu i częstotliwości w ruchu po okręgu ( f = [Hz] ). T Prędkość kątowa i liniowa ( v = ω ⋅ R ) Zad. 1-2 str. 55 Zadanie domowe Zad. 3 i 4 str. 55 Księżyc – Ziemia: odległość 384 tys. km, okres 27,3 dnia. Lekcja 10. Siła dośrodkowa str. 56-62 Nawiązanie do gimnazjum • Siła to działanie jednego ciała na drugie, oznaczenia, jednostki. • Przykłady działania siły. • Siła powoduje ruch - zasady dynamiki. 1. Siła dośrodkowa Siła dośrodkowa, to siła działająca prostopadle do kierunku ruchu, która powoduje jego zmianę (zmianę kierunku ruchu). 5/8 2. W ruchu jednostajnym po okręgu siła dośrodkowa jest skierowana do środka okręgu, a jej wartość jest stała i wynosi: mv 2 Fd = R 3. Wnioski wynikające z tego wzoru: Im większa masa tym trudniej skręcić – musi być większa siła dośrodkowa Im większa prędkość tym trudniej skręcić – musi być większa siła dośrodkowa Im większy promień tym łatwiej skręcić potrzebna jest mniejsza siła dośrodkowa 4. Obliczanie siły dośrodkowej. Zad. 2 str. 61. Mogą być przykłady 1-2 z książki str. 59 5. Jakie siły pełnią funkcję siły dośrodkowej. Siła naprężenia sznurka podczas kręcenia kulki, łańcucha podczas kręcenia się karuzeli. Siła grawitacji w ruchu Księżyca wokół Ziemi. Siła tarcie w ruch samochodu na zakręcie Zadanie domowe Zad. 4 str. 62 Lekcja 11. Grawitacja str. 63-68 1. Siła grawitacji. Prawo powszechnego ciążenia. Każde dwa ciała materialne we Wszechświecie przyciągają się siłą grawitacji, która to siła opisana jest wzorem: G⋅M⋅m Fg = R2 2. Analiza, od czego i jak zależy siła grawitacji (od mas ciał i odległości między nimi) 3. Ciężar ciała to siła grawitacji na powierzchni danego obiektu np. Ziemi G ⋅ Mz ⋅ m Q = Fg = = mg , g = 9,81 m/s2 – przyspieszenie ziemskie. 2 Rz 4. Obliczanie siły grawitacji. Zad. 3a i 5a str. 68 Zadanie domowe Oblicz siłę grawitacji między Słońcem a Ziemią. Mz = 6*1024 kg; Ms = 2*1030 kg; R = 1,5*1011 m; G = 6,7*10-11 Nm2/kg2. Lekcja 12. Siła grawitacji, jako siła dośrodkowa str. 69-72 Karkówka z ruchów krzywoliniowych i siły dośrodkowej oraz grawitacji 1. Siła grawitacji sprawia, że księżyce, satelity krążą wokół planet, a planety wokół gwiazd. Natomiast gwiazdy wokół jądra swojej galaktyki. Pamiętać należy o III zasadzie dynamiki w związku z tym dwa ciała krążą wokół ich środka mas. Widać to dobrze w przypadku gwiazd podwójnych, gdyż ich masy są porównywalne. 2. Rozwiązywanie zadań. Zad. 3 str. 72 Dane o planetach i księżycach str. 204 i 205 Zadanie domowe Oblicz siłę grawitacji księżycem Io a Jowiszem. MI = 8,9*1022 kg; MJ = 1,9*1027 kg; R = 4,2*108 m; G = 6,7*10-11 Nm2/kg2. 6/8 Lekcja 13. Loty kosmiczne str. 73-76 1. Pierwsza prędkość kosmiczna Pierwszą prędkością kosmiczną nazywamy najmniejszą prędkość, jaka musimy nadać ciału na powierzchni Ziemi, by krążyło wokół Ziemi. Czyli w danej odległości od środka Ziemi siła grawitacji musi być równa sile dośrodkowej. G ⋅ M z ⋅ m mv 2 Fg = Fd , zatem = R R2 GM z gdzie R ≥ Rz – promień Ziemi R Najmniejsze teoretycznie R musi być równe Rz i wówczas mamy wartość pierwszej prędkości kosmicznej. GM z vI = = 7,9 km/s Rz 2. Druga prędkość kosmiczna Druga prędkością kosmiczną nazywamy najmniejszą prędkość, jaką musimy nadać ciału na powierzchni Ziemi, aby opuściło pole grawitacyjne Ziemi, czyli poleciało do innych planet. Z tego wynika wzór: v = v II = 2GM z = 11,2 km/s Rz 3. Loty kosmiczne 1957 – pierwszy sztuczny satelita Ziemi – Sputnik 1. 1961 – pierwszy człowiek w kosmosie – Jurij Gagarin – Wostok 1. 1962 – pierwszy Amerykanin w kosmosie John Glenn. 1965 – pierwszy spacer w kosmosie Aleksiej Leonow ze statku Woschod 2. 1969 – pierwsze połączenie dwóch statków z załogami na orbicie Sojuz 4 i Sojuz 5. 1969 – pierwsze lądowanie na Księżycu Neil Amstrong i Edwin Aldrin. Apollo 11 1971 – pierwsza stacja kosmiczna Salut 1, potem Mir 1978 – pierwszy Polak w kosmosie Mirosław Hermaszewski 1981 – pierwszy prom kosmiczny Columbia, ostatni w 2011 Endeavour 1998 – rozpoczęcie budowy wielkiej międzynarodowej stacji orbitalnej Alfa (ISS; MKS) Bezzałogowe sondy kosmiczne dotarły w pobliże wszystkich planet i Słońca. Najsłynniejsze z nich to Voyager 1 i 2, które pracowały wiele lat, a dzisiaj znajdują się na obrzeżach Układu Słonecznego. Zadanie domowe Zad. 5 str. 76. Lekcja 14. Trzecie prawo Keplera str. 77-81 1. Satelita geostacjonarny – znajduje się przez cały czas nad tym samym punktem Ziemi. 2. Zastosowanie satelitów geostacjonarnych Nawigacja GPS Łączność satelitarna Telewizja satelitarna 3. Obliczanie orbity dla satelity stacjonarnego 7/8 G ⋅ M z ⋅ m mv 2 = R R2 2π ⋅ R v= T R= 3 GM z ⋅ T 2 = 42 000 km 4π 2 4. Trzecie prawo Keplera – wynika z powyższych wzorów. Kepler je odkrył bez tych wzorów. Dla planet Układu Słonecznego: R 13 R 32 GM z = 2 = const = , gdzie T1 i T2 to okresy obiegu dwóch planet wokół Słońca. 2 T1 T2 4π 2 R1 i R2 to duże półosie elips obiegu tych planet wokół Słońca. W przybliżeniu promienie orbit. 5. Rozwiązywanie zadań Zad. 3 str. 81 Lekcja 15. Ciężar i nieważkość str. 82-87 Nawiązanie G ⋅ Mz ⋅ m = mg R 2z • Urządzenia do pomiaru ciężaru: dynamometry, siłomierze. • Przeciążenie. Jeżeli ciało porusza się w górę z przyspieszeniem a, to zwiększa się jego ciężar Q = m(g+a) – mamy wówczas przeciążenie. Kosmonauci na starcie spotykają się z dużymi przeciążeniami. • Niedociążenie. Jeżeli ciało porusza się w dół z przyspieszeniem a, to zmniejsza się jego ciężar Q = m(g-a) – mamy wówczas niedociążenie. Spadający gwałtownie w dół samolot. 1. Nieważkość to stan, w którym ciało porusza się w dół z przyspieszeniem g, czyli Q = 0. Stany te występują na orbitach, stąd kosmonauci muszą przechodzić specjalne treningi jedzenia, mycia się , siusiania, spania, pracy. • Pojęcie ciężaru Q = Fg = 2. Rozwiązywanie zadań Zad. 3, 6 str. 87 Lekcja 16-17. Powtórzenie wiadomości z astronomii i grawitacji. Sprawdzian str. 20-100 Rozwiązywanie testu str. 90-93 1. Przykłady ruchów krzywoliniowych (pięć). 2. Jaki ruch nazywamy jednostajny po okręgu, przykłady. 3. Pojęcia opisujące ruch jednostajny po okręgu i związki między nimi. 4. Obliczanie wartości związanych z ruchem po okręgu. 5. Pojęcie siły dośrodkowej, przykłady. 6. Obliczanie siły dośrodkowej. 7. Prawo powszechnego ciążenia. 8. Obliczanie siły grawitacji dla planet i księżyców. 9. Pojęcie pierwszej i drugiej prędkości kosmicznej. 10. Obliczanie prędkości kosmicznych dla innych planet i księżycy. 11. Przykłady (pięć) wydarzeń z historii lotów kosmicznych. 12. Pojęcie satelita stacjonarny i zastosowanie tych urządzeń. 13. Ciężar, przeciążenie, niedociążenie przykłady. 14. Obliczanie ciężaru ciał w różnych stanach. 15. Nieważkość i jej występowanie. Druga lekcja sprawdzian. 8/8