Cudowna, Boża łaska

Cudowna, Boża łaska
Autor: Zand
piątek, 24 października 2008 00:00
Autor hymnu „Cudowna, Boża łaska”, John Newton, urodził się w Anglii w 1725 roku. Przez
krótki czas pracował w królewskiej marynarce, szybko jednak zajął się handlem niewolnikami.
Punktem zwrotnym w jego życiu był sztorm tak gwałtowny, że natychmiast zmył z pokładu
marynarza, który obejmował po nim wachtę. Chociaż Newtonowi udało się wytrwać na
stanowisku do końca nawałnicy, zdał sobie sprawę z własnej bezradności i uświadomił potrzebę
Bożej łaski.
Mimo iż handlem niewolnikami zajmował się jeszcze przez kolejne lata, Bóg wykorzystywał
ludzi i okoliczności aby w końcu przyprowadzić go do siebie.
Z czasem Newton odczuł, że Bóg powołuje go do służby pasterskiej. W 1764 otrzymał do
poprowadzenia kościół, co było prawdziwym cudem, co było prawdziwym cudem, gdyż nie
posiadał wykształcenia. Hymn „Cudowna Boża łaska” stworzył we współpracy z wierzącym
poetą Williamem Cowperem, prawdopodobnie w okolicy świąt Bożego Narodzenia w 1772.
Pieśń posiada nieskomplikowaną melodię, którą łatwo zaaranżować i dostosować do różnych
stylów muzycznych, nic więc dziwnego, że została ona nagrana w różnych wersjach ponad
1800 razy!
Fragmenty, które widać na teledysku pochodzą z filmu „Głos wolności” (ang. „Amazing Grace”,
2006) i przedstawiają Williama Wilberforce'a, męża stanu, który poświęcił całe swoje życie
polityczne kwestii delegalizacji niewolnictwa w Anglii oraz na świecie. Spotykał się z Newtonem,
którego uważał za swojego przyjaciela i doradcę. Był osobą niepozorną, choć bardzo
elokwentną i stanowczą. James Boswell, biograf najbardziej znanych osób swojej epoki, napisał
o nim:
„Ujrzałem coś, co z początku zdawało mi się być maleńką krewetką, gdy jednak zacząłem
nasłuchiwać uważnie, zaczęła ona rosnąć i rosnąć, aż zmieniła się w wieloryba”.
Wpływ jaki Wilberforce i Newton wywarli na Anglię swoich czasów był niesamowity. Udało im
się dokonać odbudowy moralnych podwalin i przygotować grunt pod Erę Wiktoriańską – okres
powrotu do chrześcijańskich wartości i ideałów. Francis Place, który nie miał nic wspólnego z
ewangelicznym chrześcijaństwem, napisał o okresie aktywności Newtona i Wilberforce’a: „Jeste
m tego pewien i nic nie ryzykuję twierdząc, że więcej dobrego spotkało ludzi w ostatnich
1/2
Cudowna, Boża łaska
Autor: Zand
piątek, 24 października 2008 00:00
trzydziestu latach niż w ciągu ostatnich trzystu. W okresie tym stali się oni mądrzejsi, lepsi,
skromniejsi, uczciwsi, mężniejsi i godni szacunku jak nigdy przedtem”. .
Na pomniku Wilberforce'a ufundowanym w 1840 w Opactwie Westminsterskim znajduje się
długie epitafium, którego zakończenie brzmi następująco:
„Nie zmarł niezauważony ani zapomniany przez swój kraj: parlamentarzyści Anglii, wraz z
Lordem Kanclerzem i Marszałkiem Parlamentu, przenieśli jego ciało w uroczystej procesji, by
znalazło spoczynek wśród innych wielkich zmarłych i złożyli je tutaj do dnia, gdy z łaski Jezusa
Chrystusa, swego jedynego Odkupiciela i Zbawcy (któremu poświęcił całe życie i którego tak
bardzo starał się wywyższyć w swoich pismach), powstanie na nowo, w dniu zmartwychwstania
sprawiedliwych”.
opr. Andrzej Zychla
2/2