przejscie graniczne budomierz

DROGOWE PRZEJŚCIE GRANICZNE
W BUDOMIERZU
S.T. Architekci Sp. z o.o.
Robert Szular i Maciej Trybus
Z
acznę od anegdoty, wyjaśniającej moje podejście do tworzenia architektury. W trakcie studiów wykonałem śmiały projekt budynku wielorodzinnego postawionego na łuku o rozpiętości mostu, oczywista inspiracja
Ponte Vecchio. Konsultacja z Panem Dariuszem Kozłowskim, profesorem mojej
Alma Mater była krótka, „dlaczego ten łuk jest taki, a nie taki – zamaszystym
ruchem profesor narysował jeszcze bardziej śmiałą formę”. Później w trakcie
przygotowania dyplomu Pan Profesor przekazał, że architektura musi mieć
PRETEKST, a architekt ma znać odpowiedź na pytanie – „dlaczego tak?”. I tego
staram się trzymać.
Pretekst do stworzenia architektury na „surowym korzeniu” musi być jasny,
a realizacja kompletna ponieważ ograniczenia zasadniczo nie występują, jak
również nie ma obiektów, do których można nawiązać. Pomysł na projekt zrodził się dużo wcześniej niż został ogłoszony przetarg na wykonanie dokumentacji projektowej. Jako zagorzały shiplover inspirowałem się portem morskim
i jego transpozycją do funkcji przejścia granicznego. Drogowe przejście
graniczne spełnia podobne funkcje tj. przekraczanie granicy, koncentracja osób
i towarów. Realizacja tego pomysłu w obiektach budowlanych D.P.G. w Budomierzu zaczyna się od łagodnych fal zadaszenia pasów odpraw, pomiędzy którymi unosi się główny terminal oraz budynki pomocnicze. Na brzegu założenia
rozmieszczone są jakby skutkiem przypływu mniejsze obiekty.
Kompozycja architektoniczna głównych budynków powstała według zasady
Robert Szular i Maciej Trybus
zwartych układów przenikających się prostych brył prostopadłościennych.
Kontrastują między sobą chropowatą fakturą jasnego tynku i połyskiem szarej blachy. W opozycji do nich
pozostaje swobodna forma łukowych zadaszeń i zdeformowane w kierunku dekompozycji układy obiektów
pomocniczych na brzegu założenia. Interpretacja kompozycji jest oczywista, duże obiekty to statki, łukowe
zadaszenia – tafla wody, drobne obiekty to falochrony – tetrapody, a dopełnieniem jest ponad trzydziestometrowa latarnia pełniąca także funkcję masztu radiowego.
Kolejnym uszczegółowieniem pomysłu było zastosowanie materiałów drewna i blachy, tradycyjnych materiałów szkutnictwa oraz szkła i betonu w różnej postaci jako typowych tworzyw architektonicznych dobrze
współgrających z wymienionymi wyżej.
Początkowo planowałem zastosowanie blachy w sposób charakterystyczny dla poszycia burt czyli nitowanie
oraz wykonanie galionu inspirowanego gargulcem o kształcie orła z Chrysler Building, ale po rozmowach
z działem technicznym firmy PREFA zgodziłem się, że zrobimy to następnym razem.
Maciej Trybus
reklama
W kontekście powyższych wyjaśnień głębszego uzasadnienia zyskuje zastosowanie elementów z blachy
aluminiowej PREFA. Zastosowanie tego materiału jest różnorodne począwszy od fasad wentylowanych
w układzie na rąbek stojący, oraz dachów łukowych o zróżnicowanym spadku pokrytych blachą na podwójny rąbek z uszczelnieniem, poprzez siding w wersji akustycznej od spodu zadaszeń dla uzyskania komfortu
pracy służb granicznych. Ponadto na latarni i w budynku głównym, także wewnątrz jako akcent architektoniczny zamontowano łuskę w kolorze MAYA GOLD, producent zapewnia, że żadna złota rybka nie ucierpiała
przy produkcji dachówki łupkowej. Kolor i sposób zastosowania jest także ukłonem wobec wrażliwości
estetycznej Ukraińców pracujących na miejscu obok polskich służb granicznych.