SST - wieża Starostwa

SST-01
SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA
WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT BUDOWLANYCH
45261213-0
I.
- kładzenie dachów metalowych
WSTĘP
1.1. Przedmiot SST
Przedmiotem niniejszej szczegółowej specyfikacji technicznej (SST) są wymagania dotyczące
wykonania i odbioru pokrycia dachowego z blachy cynkowo-tytanowej płaskiej wraz z obróbkami
blacharskimi wieŜy budynku Starostwa Powiatowego w Pszczynie.
1.2. Zakres stosowania SST
SST ma zastosowanie jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót
wymienionych w pkt.1.1.
1.3. Zakres robót objętych SST
Roboty, których dotyczy specyfikacja, obejmują wszystkie czynności umoŜliwiające i mające na
celu wykonanie pokrycia dachowego z blachy cynkowo-tytanowej płaskiej, wraz z obróbkami
blacharskimi i rynnami.
1.4. Określenia podstawowe
Określenia podane w niniejszej specyfikacji są zgodne z obowiązującymi odpowiednimi normami.
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz za zgodność z SST i
poleceniami Inspektora nadzoru.
2. MATERIAŁY
2.1. Ogólne wymagania dotyczące materiałów
Materiały stosowane do wykonania pokryć dachowych powinny mieć m.in.
- certyfikat lub deklarację zgodności z aprobatą techniczną lub PN
- certyfikat na znak bezpieczeństwa
-
2.2. Rodzaje materiałów
blacha cynkowo-tytanowa gr.0,7mm w taśmach
elementy systemu rynnowego z blachy cynkowo-tytanowej: rynny, naroŜniki rynnowe
zewnętrzne, złączki rynnowe, wyloty (leje) spustowe, kolana, rury spustowe, haki i obejmy
okna owalne pojedynczo szklone,
deski z tarcicy z drewna iglastego, nasycone środkiem ogniochronnym
łaty z tarcicy iglastej
mata strukturalna
folia dachowa wysokoparoprzepuszczalna
3. SPRZĘT
Roboty moŜna wykonać przy uŜyciu specjalistycznych narzędzi ręcznych. Wykonawca jest
zobowiązany do uŜywania takich narzędzi, które nie spowodują niekorzystnego wpływu na jakość
materiałów i wykonywanych robót oraz będą przyjazne dla środowiska.
4. TRANSPORT
Blachy naleŜy przewozić czystymi, suchymi i zadaszonymi środkami transportu. Nie wolno
dopuścić do zamoknięcia transportowanych i składowanych blach, gdyŜ na skutek ich kontaktu z
wodą moŜe rozpocząć się pierwszy etap procesu patynowania, charakteryzujący się
powstawaniem wodorotlenku cynku – białego nalotu na powierzchni materiału. Zaistniałe
1
zjawisko jest naturalnym procesem, nie stanowi ono wady materiałowej, lecz na etapie
składowania jest niepoŜądane ze względów estetycznych.
Przy za- i wyładunku oraz przewozie na środkach transportowych naleŜy przestrzegać przepisów
obowiązujących w transporcie drogowym.
Przy ruchu po drogach publicznych środki transportowe muszą spełniać wymagania przepisów
ruchu drogowego.
5. WYKONANIE ROBÓT
Przed przystąpieniem do robót zasadniczych naleŜy wykonać daszki ochronne nad wejściem do
budynku, uraz ustawić rusztowania i wykonać pomosty robocze na dachu wieŜy.
Materiały rozbiórkowe (blacha i drewno) naleŜy sukcesywnie usuwać z terenu budowy. Po zdjęciu
pokrycia naleŜy dokonać przeglądu deskowania dachu, a uszkodzone deski wymienić. Deski i inne
wymienione elementy drewniane zaimpregnować przeciwogniowo preparatami solowymi
(np.Ogniochron).
Konstrukcja lukarn wymaga wymiany części elementów drewnianych ścianek (słupki i poszycie).
NaleŜy wymienić obicie ścianek bocznych lukarn. Ozdobne obróbki ścian okiennych naleŜy
naprawić (wyprostowanie, polutowanie, uzupełnienie) bez zdejmowania elementu z dachu.
Ozdobny kuty grzebień z wierzchołka wieŜy naleŜy ostroŜnie zdemontować i przekazać
Inwestorowi. Istniejące elementy mocowania (stojaki) zabezpieczyć antykorozyjnie i sprawdzić
mocowanie.
Bezpośrednio na deskowaniu dachu umocować folię dachową wysokoparoprzepuszczalną, jako
ochronę blachy przed korozją.
Pokrycie dachu i nowe obróbki blacharskie okapu wykonać pasami łączonymi wzdłuŜnie na rąbek
podwójny stojący, poprzecznie na rąbek podwójny leŜący.
Na dwóch krawędziach dachu zamocować uchwyty instalacji odgromowej. Nowe przewody
instalacji odgromowej połączyć z istniejącymi zwodami.
6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT
Kontrola jakości robót polega na sprawdzeniu zgodności ich wykonania z wymaganiami niniejszej
specyfikacji. Kontrola ta przeprowadzana jest przez Inspektora nadzoru;
- w odniesieniu do montaŜu elementów drewnianych, folii i obróbek blacharskich – podczas
wykonywania prac
- w odniesieniu do właściwości całego pokrycia – po zakończeniu prac
Uznaje się, Ŝe badania dały wynik pozytywny gdy wszystkie właściwości materiałów i pokrycia
dachowego są zgodne z wymaganiami norm przedmiotowych i niniejszej specyfikacji.
7. OBMIAR ROBÓT
Jednostkami obmiarowymi są jednostki określone w przedmiarze robót.
8.ODBIÓR ROBÓT
Odbiór końcowy polega na dokładnym sprawdzeniu stanu wykonanego pokrycia i obróbek
blacharskich, jego wyglądu zewnętrznego, równości powierzchniowej, geometrii wzoru,
sprawdzeniu umocowania klamer mocujących, sprawdzenie połączeń i mocowań obróbek
blacharskich, sprawdzenie prawidłowości spadków rynien.
Odbiór pokrycia dachu potwierdza się protokołem końcowego bezusterkowego odbioru robót.
Do protokołu końcowego odbioru robót dołączyć gwarancje producenta na dostarczone materiały.
2
Załącznik do SST-01
WYTYCZNE PRODUCENTA DOTYCZĄCE WYKANANIA POKRYĆ
DACHOWYCH Z BLACH CYNKOWO-TYTANOWYCH
Transport i magazynowanie
Blachy naleŜy przewozić czystymi, suchymi i zadaszonymi środkami transportu. Nie wolno dopuścić
do zamoknięcia transportowanych i składowanych blach, gdyŜ na skutek ich kontaktu z wodą moŜe
rozpocząć się pierwszy etap procesu patynowania, charakteryzujący się powstawaniem wodorotlenku
cynku – białego nalotu na powierzchni materiału. Zaistniałe zjawisko jest naturalnym procesem, nie
stanowi ono wady materiałowej, lecz na etapie składowania jest niepoŜądane ze względów
estetycznych.
Magazynowanie krótkotrwałe: Na placu budowy kręgi powinny stać na paletach w fabrycznym
opakowaniu, pod zadaszeniem. Niedopuszczalne jest składowanie palet z kręgami jedna na drugiej.
Magazynowanie długotrwałe: Pomieszczenia, w których przechowuje się blachę, powinny być suche
i przewiewne, a panująca w nich temperatura nie moŜe być niŜsza niŜ 0°C. Składowaną blachę naleŜy
zabezpieczyć przed wilgocią i oddzielić od aktywnych środków chemicznych.
Łączenie z innymi materiałami
Elementy wykonane z róŜnych metali nie mogą stykać się ze sobą, jeśli mogłoby to prowadzić do
korozji kontaktowej lub innych niekorzystnych oddziaływań. W obecności elektrolitu (woda
deszczowa, wilgoć zawarta w materiałach budowlanych) powstaje niebezpieczeństwo korozji
elektrochemicznej (tworzenie się ogniw galwanicznych).
+ dopuszczalne połączenia bezpośrednie
- niedopuszczalne połączenia bezpośrednie
Jony miedzi zawarte w spływającej wodzie mogą przyczyniać się do korozji powierzchniowej blachy
cynkowo-tytanowej. Dlatego blacha ta, względem kierunku spływu wody, nie powinna znajdować się
poniŜej stosowanych materiałów miedzianych. Z kolei elementy stalowe, niezabezpieczone, w dość
szybkim tempie ulegają korozji i mogą powodować powstawanie trudnych do usunięcia rdzawych
zacieków.
Przy bezpośrednim kontakcie blachy cynkowo-tytanowej z wodą spływającą z powierzchni
bitumicznych moŜe zachodzić niekorzystne zjawisko zwane korozją bitumiczną. Sytuacja taka ma
miejsce w przypadku stosowania metalowych systemów odwadniających i obróbek blacharskich pod
dachami pokrytymi materiałami bitumicznymi, np. papami. Powierzchnia bitumiczna poddana
oddziaływaniu promieniowania UV, wilgoci atmosferycznej oraz związków chemicznych zawartych
w powietrzu emituje agresywne związki chemiczne o kwaśnym odczynie, które w kontakcie z blachą
mogą wywołać korozję cynku.
Rozszerzalność temperaturowa
Metale rozszerzają się lub kurczą pod wpływem zmian temperatury. Zgodnie z panującymi w Europie
warunkami klimatycznymi, naleŜy oczekiwać wahań temperatury (zachodzących na powierzchni
dachu) w przedziale od -30°C do +70°C. Przy montaŜu pokrycia dachowego, okładzin elewacyjnych
lub systemu odwodnienia zawsze naleŜy bezwzględnie brać pod uwagę powyŜszą właściwość metali.
Nieuwzględnienie rozszerzania się lub kurczenia metali moŜe doprowadzić do powaŜnego
uszkodzenia pokrycia dachu i przeciekania spowodowanego rozerwaniem materiału lub połączenia
3
lutowanego. Współczynnik rozszerzalności temperaturowej dla blachy cynkowo-tytanowej wynosi
0,022 mm/(m*K). Dlatego 10-metrowy pas blachy ułoŜony na dachu moŜe rozszerzyć/skurczyć się o
22 mm. Jeśli pasy nie są zamocowane w sposób umoŜliwiający „pracę”, w materiale mogą nastąpić
znaczne napręŜenia (dochodzące nawet do 5 ton), powodując jego uszkodzenia. Maksymalne zalecane
wartości odstępów między kompensacjami wydłuŜenia zapisano w poniŜszej tabeli.
PodłoŜa montaŜowe
Blacha cynkowo-tytanowa wymaga zastosowania podłoŜy pełnych, czyli takich, w których odległości
pomiędzy elementami (deskami, płytami wiórowymi itp.) nie przekraczają 10 mm. Podkłady te
przejmują obciąŜenia statyczne i powinny zostać zaprojektowane odpowiednio do wielkości i rodzaju
obciąŜeń. Pokrycie blachą cynkowo-tytanową powinno mieć wyłącznie charakter powłoki. Ponadto
podłoŜe musi być stabilne, trwałe, równe, czyste oraz pozbawione wystających elementów mogących
uszkodzić blachę, takich jak gwoździe, zastygnięta zaprawa cementowa itp.
Najlepszym podłoŜem pod blachę cynkowo-tytanową są deski z tarcicy drewnianej, których odczyn
pH zawiera się w zakresie 4,5÷7,0. Warunek ten spełnia drewno z drzew iglastych, takich jak: jodła,
świerk lub sosna oraz buk i topola. Ze względu na kwaśny odczyn pH zabronione jest stosowanie
drewna dębowego i z czerwonego cedru. Grubości desek powinny zawierać się w przedziale od 20 do
40 mm, natomiast szerokość od 80 do 140 mm przy długościach wynoszących od 2 do 6 m. W
przypadku elewacji zaleca się ograniczenie szerokości desek do 100 mm. NaleŜy zwrócić uwagę na
wilgotność stosowanych desek, gdyŜ w przypadku uŜycia zbyt wilgotnego drewna (pow. 20%) moŜe
wystąpić niekorzystny efekt odcisków na pokryciu, spowodowany wysuwaniem się gwoździ z
wysychającego drewna. Zaleca się równieŜ, aby ewentualna róŜnica w grubościach desek była nie
większa niŜ 2 mm, gdyŜ moŜe to takŜe spowodować widoczne odciski na pokryciu. Zastosowanie mat
strukturalnych moŜe zminimalizować efekt odcisków spowodowanych nierównościami podłoŜa.
Zgodnie z obowiązującymi przepisami wymagana jest impregnacja stosowanych w budowlach
elementów wykonanych z drewna w zakresie przeciwpoŜarowym, przeciwko technicznym
szkodnikom drewna oraz grzybom, pleśniom itp. Środki ochrony drewna zawierają róŜnego rodzaju
związki chemiczne (sole metali rozpuszczalnych w wodzie), które mogą działać korozyjnie na blachę.
Przy stosowaniu środków zawierających w swym składzie sole naleŜy stosować warstwy rozdzielające
– maty strukturalne.
Płyty drewnopochodne, np. OSB lub róŜnego rodzaju sklejki, wymagają zawsze zastosowania maty
strukturalnej pod pokryciem z blachy cynkowo-tytanowej. Stosowana grubość płyt wynosi od 16 do
22 mm, w zaleŜności od przyjętego rozstawu krokwi i spodziewanych obciąŜeń.
Niedopuszczalne jest układanie blachy cynkowo-tytanowej bezpośrednio na podłoŜu betonowym.
NaleŜy kaŜdorazowo stosować matę strukturalną bezpośrednio pod blachą. Do mocowania haftek
moŜna stosować np. kołki rozporowe, łączniki i śruby, jednak kaŜdorazowo zaleca się sprawdzić
podłoŜe, gdyŜ moŜe ono cechować się zróŜnicowaną jakością.
Kontakt z podłoŜem gipsowym jest bezwzględnie zabroniony nawet przy stosowaniu mat
strukturalnych. ŚwieŜa zaprawa tynkarska (wapno i cement) wykazuje działanie korozyjne ze względu
na silnie alkaliczny charakter, dlatego wszelkie prace pokryciowe z blachy cynkowo-tytanowej naleŜy
rozpocząć po zakończeniu prac tynkarskich, aby uniknąć powstawania plam. NaleŜy równieŜ zadbać o
to, aby po zakończeniu prac tynkarskich usunąć z podłoŜa montaŜowego wszelkie pozostałości (np.
zaschniętą zaprawę).
4
Kąt nachylenia dachu
Nie jest zalecane stosowanie blachy cynkowo-tytanowej w dachach poziomych lub dachach
o nachyleniu poniŜej 3° (5%), z wyjątkiem pokryć o małych powierzchniach maksymalnie do kilkunastu m2
(ogniomury, attyki, kopuły, elementy wykończenia dachu itp.).
W zaleŜności od kąta nachylenia połaci, wyróŜnia się następujące grupy zastosowań blachy:
kąt nachylenia od 3° (~5%) do 7° (~12%) NaleŜy zawsze zastosować zabezpieczenia w
postaci maty strukturalnej z drenaŜem i taśmy uszczelniającej do połączeń rąbkowych,
zapewniające dodatkową ochronę przed wilgocią.
kąt nachylenia od 7° (~12%) do 15° (~27%) NaleŜy zawsze zastosować zabezpieczenia w
postaci maty strukturalnej z drenaŜem.
kąt nachylenia dachu od 15° (~27%) Stosowanie mat strukturalnych wymagane jest w
zaleŜności od rodzaju podłoŜa instalacyjnego.
Warstwy rozdzielające – maty strukturalne
WyróŜnia się dwa rodzaje mat: z warstwą drenaŜową i bez niej. Warstwę główną maty stanowią
przestrzenne sploty włókien o róŜnych gęstościach (zaleŜnie od producenta), wykonane z
polipropylenu lub poliamidu. Jako warstwy drenaŜowe występują najczęściej
wysokoparoprzepuszczalne folie. Aby mata mogła być stosowana jako spodnia warstwa rozdzielająca,
musi spełniać następujące warunki:
brak moŜliwości gromadzenia wilgoci,
struktura przestrzenna o wysokości min. 5 mm,
odporność temperaturowa w zakresie od -30 do +100°C.
Głównym zadaniem warstw rozdzielających w formie mat strukturalnych jest wentylacja spodniej
strony pokrycia metalowego. Dodatkowo maty strukturalne chronią przed:
wpływem środków impregnujących deskowanie,
hałasem powodowanym deszczem,
ścierającym oddziaływaniem podkładu,
oddziaływaniem substancji alkalicznych (np. pozostałości zaprawy cementowej).
Wśród typowych stosowanych w budownictwie produktów wymienia się maty strukturalne: Enkavent,
Grid-sec, a takŜe maty strukturalne ze zintegrowaną warstwą drenaŜową: Permo-sec, Delta-Trela lub
równowaŜne, spełniające równieŜ powyŜsze warunki.
Zabronione jest stosowanie jako warstwy podkładowej bezpośrednio pod blachę cynkowo-tytanową
materiałów gromadzących wilgoć, czyli róŜnego rodzaju pap, filców, włóknin itp., poniewaŜ istnieje
moŜliwość długookresowego zalegania wilgoci pomiędzy blachą a tego typu materiałem.
Podwójny i kątowy rąbek stojący
Najczęściej stosowanymi metodami krycia dachów blachą cynkowo-tytanową są stojący rąbek
podwójny oraz kątowy. Rąbki stojące wykonywane są z pasów blachy o odpowiedniej grubości
(najczęściej 0,7÷0,8 mm) i szerokości od 400 do 700 mm. Na kaŜdy rąbek naleŜy przeznaczyć pasek o
szerokości ok. 70÷80 mm. Przykładowo dla szerokości taśmy 670 mm efektywna szerokość krycia
wynosi ok. 600 mm.
a) rąbek podwójny
b) rąbek kątowy
5
Technika krycia dachu metodą rąbka stojącego podwójnego lub kątowego wymaga zastosowania
specjalistycznego mocowania w postaci haftek stałych i przesuwnych. Haftki wykonywane są z blachy
cynkowo-tytanowej o grubości 0,8 mm.
a) haftka przesuwna
b) haftka stała
Połączenia poprzeczne
W przypadkach, gdy długość połaci dachowej przekracza moŜliwą do zastosowania w konkretnym
przypadku długość pasa blachy, naleŜy zastosować odpowiedni rodzaj połączenia poprzecznego.
Rodzaj tego połączenia naleŜy wybrać uwzględniając kąt nachylenia i konstrukcję konkretnego dachu.
Połączenie poprzeczne powinno być wykonane w taki sposób, aby zapewnić niezakłócony spływ
wody i całkowitą deszczoszczelność pokrycia.
6
Mocowanie pokrycia
System podwójnego rąbka stojącego oraz systemy listwowe wymagają takiego zamocowania pasów
blachy, aby mogły być kompensowane zmiany długości przy kalenicy i okapie. Haftki stałe i
przesuwne powinny być rozmieszczone z uwzględnieniem nachylenia dachu, połoŜenia przeniknięć
elementów przez połać dachową oraz długości pasów. W dachach z blachy cynkowo-tytanowej
wymaga się stosowania haftek przesuwnych przy pasach o długości większej od 3 m. PoniŜszy
schemat przedstawia w sposób uproszczony obszary mocowania haftek stałych w zaleŜności
od kąta pochylenia połaci dachowej.
7
PoniŜsza tabela obrazuje zaleŜność ilości haftek na m2 i ich wzajemnej odległości w
odniesieniu do wysokości okapowej budynku, z uwzględnieniem szerokość taśm.
8