IMAGEN Chlamydia [PL] - Thermo Fisher Scientific

Transkrypt

IMAGEN Chlamydia [PL] - Thermo Fisher Scientific
IMAGEN Chlamydia
K610111-2
Test immunofluoroscencji
Chlamydii.
PL
50
bezpośredniej
do
wykrywania
1.
PRZEZNACZENIE
Test IMAGEN™ Chlamydia jest jakościowym testem
immunofluorescencji bezpośredniej do wykrywania chlamydii
w ludzkich próbkach pobranych z układu moczowo-płciowego i
z oczu oraz służącym do potwierdzania obecności chlamydii w
hodowli komórkowej.
2.
PODSUMOWANIE
Chlamydiae
są
bezwzględnymi
wewnątrzkomórkowymi
pasożytami blisko spokrewnionymi z bakteriami Gram-ujemnymi1.
Do rodzaju Chlamydia należą trzy gatunki Chlamydia trachomatis
(C. trachomatis), Chlamydia psittaci (C. psittaci) oraz Chlamydia
pneumoniae (TWAR).
Cykl życiowy Chlamydiae jest złożony, ale wyróżnia się dwie
główne struktury, zakażające ciałko elementarne i ciałko
siateczkowate. Infekcja komórki zaczyna się od przyłączenia
się ciałka elementarnego do powierzchni komórki gospodarza
i dostaniu się do jej wnętrza przez endocytozę. Wewnątrz
wodniczki utworzonej przez błonę komórkową komórki
gospodarza ciałko elementarne powiększa się i różnicuje,
tworząc ciałko siateczkowate. Ciałko siateczkowate jest związane
wyłącznie z namnażaniem Chlamydiae i dzieli się przez podział
prosty na dwie części, czerpiąc energie z komórki gospodarza.
Mniej więcej 24 godziny po infekcji ciałka siateczkowate
wewnątrz powiększającego się pęcherzyka (wtrętu) różnicują się,
tworząc ciałka elementarne. Cykl replikacyjny trwa 48-72 godziny
i kończy się wraz z pęknięciem pęcherzyka i uwolnieniem ciałek
elementarnych. Dojrzały wtręt może zawierać około 104 ciałek
elementarnych chlamydii i zajmować 75% objętości komórki
gospodarza.
Stwierdzono, ze C. trachomatis jest częstą przyczyną chorób
przekazywanych drogą płciową1,2, i wykazano, że powoduje
wiele różnych infekcji u ludzi, z których niektóre przebiegają
bezobjawowo. U dorosłych C. trachomatis może także
powodować ostre lub podostre pęcherzykowe zapalenie
spojówek, które może rozwinąć się w rogowacenie punkcikowate.
Niekiedy mogą się także rozwinąć zbliznowacenia i endemiczna
jaglica. Większość z tych objawów pojawia się u pacjentów, którzy
maja nierozpoznaną infekcję układu płciowego1,3. Powikłaniem
występującym u dzieci urodzonych przez zakażoną matkę jest
także zapalenie gałki ocznej noworodków.
Do rejonów anatomicznych, z których pobiera się próbki w celu
diagnozowania chlamydii należą spojówki, szyjka macicy i cewka
moczowa. U mężczyzn, szczególnie u mężczyzn dorastających i bez
objawów, badanych po dokonaniu kontrolnej analizy kontaktów,
inwazyjne pobieranie wymazów może okazać się niemożliwe.
W takich przypadkach zaleca się pobieranie próbek moczu z
pierwszego strumienia i badanie odwirowanego osadu4. Próbki
z układu oddechowego (np. plwocin) również były bezpośrednio
badane na obecność C. psittaci i C. pneumoniae w badaniach
infekcji układu oddechowego5,6.
Obecnie stosuje się 3 najważniejsze metody diagnostyczne do
wykrywania chlamydii w próbkach klinicznych. Po pierwsze izolację
organizmu i wizualizację, w której żywotne ciałka elementarne
obecne w próbkach klinicznych, zainfekowane komórki hodowli
tkankowych oraz powstające wtręty są wykrywane za pomocą
technik barwienia, np. jodyną lub immunofluorescencją. Po
drugie, przez bezpośrednie wykazanie obecności chlamydii w
próbkach klinicznych przy użyciu znakowanych fluoresceiną
przeciwciał monoklonalnych. Po trzecie przez enzymatyczny test
immunologiczny (np. IDEIA Chlamydia), wykrywający obecność
antygenu chlamydii w próbkach klinicznych.
Wykazano, że w przypadku wykrywania C. trachomatis techniki
immunofluoroscencji bezpośredniej, wykorzystujące znakowane
fluorosceiną przeciwciała monoklonalne8,9,10 cechują się wysoka
korelacją przy porównywaniu z technikami hodowli komórkowej.
Test IMAGEN Chlamydia jest testem immunofluorescencji
bezpośredniej do wykrywania i identyfikacji Chlamydiae
w próbkach klinicznych lub hodowlach komórkowych. Test
wykorzystuje swoiste dla rodzaju przeciwciało monoklonalne
przeciw
lipopolisacharydowemu
antygenowi
chlamydii,
obecnemu we wszystkich znanych szczepach Chlamydiae.
3.
ZASADA TESTU
Odczynnik testu IMAGEN Chlamydia zawiera przeciwciało
monoklonalne skoniugowane izotiocyjanianem fluorosceiny
(FITC). Swoiste dla rodzaju przeciwciało monoklonalne wykrywa
ciałka elementarne wszystkich znanych ludzkich serowarów C.
trachomatis jak również szczepy C. psittaci i C. pneumoniae.
Skoniugowane przeciwciało jest używane w jednoetapowej
bezpośredniej technice immunofluoroscencji. Próbki są
inkubowane przez 15 minut ze skoniugowanym odczynnikiem
FITC. Nadmiar odczynnika jest następnie usuwany przez płukanie
ze zbuforowanym roztworem soli fizjologicznej (PBS), wybarwione
miejsca są mocowane i poddawane obserwacji pod mikroskopem
przy użyciu oświetlenia epifluoroscencyjnego. Jeśli w próbce
klinicznej obecne są chlamydia, będą one widoczne jako soczyście
zielone, fluoroscencyjne ciałka elementarne, które kontrastują z tłem
materiału zabarwionego negatywnie. Monowarstwy zainfekowanej
hodowli komórkowej wybarwione FITC skoniugowanym z
przeciwciałem monoklonalnym zawierają jaskrawe, soczyście
zielone wtręty chlamydii w cytoplazmie, które kontrastują z tłem
wybarwionego negatywnie materiału komórkowego.
Podziękowania
Przeciwciało monoklonalne zostało wytworzone w Department
of Pathology, Cambridge University, Cambridge, Wielka Brytania
oraz Division of Communicable Diseases, Clinical Research Centre,
Harrow, Middlesex, Wielka Brytania.
4.
DEFINICJE
Poniższe symbole zostały użyte w informacji o produkcie.
Nr katalogowy
Sprawdzić w instrukcji stosowania
N
Zawiera ilość materiału wystarczającą do <N>
badań
Producent
Wyrób medyczny do diagnostyki in vitro
Zużyć przed daty
Numer serii
Temperatura przechowywania
5.
DOSTARCZONE ODCZYNNIKI
50 - Każdy zestaw zawiera materiały wystarczające do
- Okres
przetestowania 50 preparatów kultury komórkowej.
przechowywania produktu podano na etykiecie zewnętrznego
opakowania.
5.1.
ODCZYNNIKI IMAGEN CHLAMYDIA
Broszura instrukcji użytkowania
Dwa szkiełka z jedną studzienką, zawierające
utrwalone w acetonie mysie komórki tkanki
łącznej (L929), zainfekowane szczepem L1
C. trachomatis.
Jedna butelka każdego z następujących komponentów:
3mL płynu do mocowania. Środek do
mocowania zawiera inhibitor fotowybielania
w roztworze glicerolu (pH 10,0).
1,4mL odczynnika testu IMAGEN Chlamydia.
Odczynnik zawiera oczyszczone mysie
przeciwciała monoklonalne swoiste dla
rodzaju Chlamydia, skoniugowane z FITC.
5.2. PRZYGOTOWANIE, PRZECHOWYWANIE I POWTÓRNE
UŻYWANIE SKŁADNIKÓW ZESTAWU
Dla zapewnienia optymalnych parametrów zestawu ważne jest,
żeby wszystkie niezużyte składniki zestawu były przechowywane
w warunkach zgodnych z następującymi instrukcjami:
5.3. SZKIEŁKA KONTROLI DODATNIEJ Szkiełka kontroli dodatniej są dostarczane opakowane osobno,
każde w torebce foliowej zawierającej azot. Nieużyte szkiełka
przechowywać w temperaturze 2-8°C. Przed otwarciem
opakowania szkiełka powinny być pozostawione na 5 minut w
temperaturze pokojowej (15-30°C).
Barwić szkiełko natychmiast po rozpakowaniu.
5.4. PŁYN DO MOCOWANIA Gotowy do użycia. Niezużyty płyn do mocowania przechowywać
w temperaturze 2-8°C. Przed otwarciem opakowania płyn
do mocowania powinien być pozostawiony na 5 minut w
temperaturze pokojowej (15-30°C).
5.5. ODCZYNNIK Gotowy do użycia. Niezużyty odczynnik przechowywać w
ciemności w temperaturze 2-8°C. Przed użyciem odczynnik
powinien być pozostawiony na 5 minut w temperaturze pokojowej
(15-30°C).
6.
DODATKOWE ODCZYNNIKI
6.1. ODCZYNNIKI
Świeży aceton (do utrwalania).
Zbuforowany roztwór soli fizjologicznej (PBS) o pH 7,5 do
przepłukiwania wybarwionych próbek i do monowarstw.
6.2. AKCESORIA
Do użytku w połączeniu z testem IMAGEN Chlamydia przeznaczone
są następujące produkty. Więcej informacji można uzyskać w
najbliższej dystrybutora.
Pokryte teflonem szkiełka mikroskopowe z pojedynczą studzienką
o średnicy 6mm (100 szkiełek w pudełku) (nr kat. S611430-6)
można uzyskać w najbliższej dystrybutora.
IMAGEN Chlamydia Positive Control Slide (nr kat. nr S610930-2).
Zestaw Chlamydia Specimen Collection Kit – dostępny jako
opakowanie 20 zestawów zasobników (nr kat. S610730-2).
7.
WYPOSAŻENIE
Wymagane jest następujące wyposażenie:
Pipeta precyzyjna i jednorazowe końcówki do przenoszenia 25µL
Kąpiel przemywająca
Szkiełka nakrywkowe nadające się do przykrycia studzienki o
średnicy 6mm
Niefluorescencyjny olejek imersyjny
Mikroskop epifluoroscencyjny z systemem filtrów do FITC
(maksymalna długość fali wzbudzenia 490nm, średnia długość
fali emisji 520nm) i obiektywy dające powiększenie x200-x400 i
x600-x1000
Inkubator w temp. 37°C
Wolnoobrotowa wirówka
Hodowla komórkowa
Sterylne waciki i pożywka transportowa odpowiednia do
pobierania, transportu i hodowli Chlamydiae
Linie hodowli komórkowych zalecane do izolacji Chlamydii
8.
ŚRODKI OSTROŻNOŚCI
- Do badań diagnostycznych in vitro. Każda osoba
wykonująca test przy użyciu tego produktu musi być przeszkolona
w zakresie jego stosowania i musi mieć doświadczenie w
procedurach laboratoryjnych.
8.1. ŚRODKI OSTROŻNOŚCI
8.1.1
Odczynniki testu IMAGEN Chlamydia zawierają <0.1%
azydku sodu, który jest trujący. Azydek sodu może
reagować z miedzianymi i ołowianymi elementami
kanalizacji tworzącymi wybuchowe azydki metalu.
Zawsze usuwaj materiały zawierające azydek spłukując
je dużą ilością wody.
8.1.2
Wykazano, że chlamydie na płytkach kontroli dodatniej
nie są zakaźne w kulturze komórkowej, jednakże z płytką
należy się obchodzić i ją wyrzucać, jak gdyby to był
materiał potencjalnie zakaźny.
8.1.3
Odczynnik zawiera barwnik w postaci błękitu Evansa.
Stężenie barwnika jest na tyle niskie, że produktu nie
klasyfikuje się jako środka rakotwórczego. Należy jednak
unikać kontaktu ze skórą.
8.1.4
Podczas stosowania preparatu Mounting Fluid należy
zachować szczególną ostrożność, gdyż zawiera on
substancje podrażniające skórę. Stężenie substancji
drażniącej jest na tyle niskie, że produktu nie klasyfikuje
się jako środka drażniącego. Jeśli jednak doszło do jego
kontaktu ze skórą, należy przemyć dane miejsce wodą.
8.1.5
Odczynnik testu IMAGEN Chlamydia zawiera ludzką
immunoglobulinę. Wykazano, że materiał ten jest
ujemny w zakresie obecności przeciwciał przeciwko
HIV i antygenu powierzchniowego zapalenia wątroby
C i B, jednakże należy się z nim obchodzić ostrożnie i
traktować jako potencjalnie zakaźny.
8.1.6
Nie jeść, nie pić, nie palić, nie przechowywać ani nie
przygotowywać żywności oraz nie stosować kosmetyków
w obrębie wyznaczonego miejsca pracy.
8.1.7
Nie pipetować materiału ustami.
8.1.8
Używać rękawiczek jednorazowych przy pracach z
próbkami klinicznymi i zakażonymi komórkami, zawsze
myć ręce po pracy z zakaźnymi materiałami.
8.1.9
Wszystkie próbki kliniczne usuwać zgodnie z lokalnymi
przepisami.
8.1.10 Na żądanie dostępne są Karty charakterystyki
bezpieczeństwa materiału.
8.2. TECHNICZNE ŚRODKI OSTROŻNOŚCI
8.2.1
Nie używać składników po upływie daty ważności
wydrukowanej na etykietkach Nie mieszać i nie
wymieniać odczynników z różnych partii/ serii.
8.2.2
Odczynniki są dostarczane w stałych stężeniach
roboczych. Przechowywanie
odczynników
w
warunkach innych niż szczegółowo opisane w Rozdziale
5 niekorzystnie wpłynie na wyniki testu.
8.2.3
Świeży zbuforowany roztwór soli fizjologicznej (PBS)
przygotować zgodnie z wymaganiami w dniu użycia.
8.2.4
Przepłukiwanie w PBS jeśli to konieczne. Użycie
innych płynów do przepłukiwania, takich jak woda
wodociągowa lub destylowana wpłynie na pogorszenie
wyników.
8.2.5
Unikać mikrobiologicznego skażenia odczynników.
8.2.6
Odczynników nie wolno zamrażać.
9.
POBIERANIE I PRZYGOTOWYWANIE PRÓBEK7, 8
Próbki pobrane z męskiej cewki, kobiecej szyjki macicy oraz ze
spojówki muszą zawierać jak najwięcej komórek nabłonkowych,
ponieważ Chlamydiae są organizmami żyjącymi wewnątrz
komórek, które zakażają powierzchnie nabłonka1.
9.1. PRÓBKI KLINICZNE
9.1.1 Próbki cewkowe (mężczyźni)
Pobrać wymaz cewkowy przez wprowadzenie do cewki na
głębokość 2-4cm wacika alginianowego lub zakończonego watą
bawełnianą. Kilkakrotnie obrócić wacik i wyjąć z cewki.
9.1.2
Próbki szyjkowe (kobiety)
Przed zrobieniem wymazu z szyjki macicy oczyścić ujście szyjki
za pomocą sterylnej gazy, aby usunąć nadmiar śluzu/ krew/ ropę
itd. Pobrać próbkę wewnątrzszyjkową stosując wacik alginianowy
lub zakończony watą bawełniana lub pędzel cytologiczny,
wprowadzając go na głębokość mniej więcej 1cm w głąb kanału
szyjki. Obrócić parę razy w miejscu połączenia nabłonka płaskiego
i walcowatego i wycofać wacik bez dotykania powierzchni pochwy.
9.1.3
Próbki oczne
Zastosować w oku lokalne znieczulenie, następnie obnażyć górną i
dolna spojówkę. Przy użyciu wacika o bawełnianej lub dakronowej
Dacron® końcówce energiczne przetrzeć powierzchnie zarówno
górnej jak i dolnej spojówki, obracając wacik w czasie pobierania
próbki, aby mieć pewność, że próba została pobrana z całej
powierzchni spojówek.
UWAGA: Zestaw Chlamydia Specimen Collection Kit (Patrz
Rozdział 6.2) jest odpowiedni do pobrania powyższych próbek.
9.1.4
Przygotowanie szkiełek
Obracać wacik z próbką, lekko ja naciskając, w obrębie 6mm
powierzchni studzienki szkiełka mikroskopowego. Upewnić się,
że do przygotowania szkiełka użyto całego koniuszka wacika.
Pozostawić próbkę do dokładnego wyschnięcia na powietrzu
w temperaturze pokojowej (15-30°C) a następnie utrwalać w
świeżym acetonie przez 10 minut. Pozwolić, aby szkiełko wyschło
na powietrzu. Jeśli próbka nie zostanie natychmiast wybarwiona,
zostawić ją na noc w temperaturze 4oC lub zamrozić w –20°C na
okres do 2 miesięcy.
9.2. MONOWARSTWY HODOWLI KOMÓRKOWEJ
Usunąć pożywkę z powierzchni monowarstwy. Nie dopuścić do
wyschnięcia komórek ponieważ wtręty mogą pęknąć.
Natychmiast utrwalić monowarstwę w świeżym metanolu przez
10 minut, następnie starannie osuszyć stosując bibułę. Utrwalone
monowarstwy powinny być barwione natychmiast, jednak przed
barwieniem można je przechowywane przez noc w temperaturze
4°C.
10.
PROCEDURA TESTU
PRZED PRZEPROWADZENIEM PROCEDURY TESTOWEJ NALEŻY
ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ ROZDZIAŁU 8.2 TECHNICZNE ŚRODKI
OSTROŻNOŚCI
10.1. DODAWANIE ODCZYNNIKA
Dodać 25µL odczynnika do utrwalonego rozmazu próbki (patrz
Rozdział 9.1), utrwalona monowarstwa hodowli komórkowej
(patrz Rozdział 9.2) lub szkiełko kontroli dodatniej. Upewnić się,
że odczynnik pokrywa całą powierzchnię każdej studzienki.
10.2. PIERWSZA INKUBACJA
Inkubować szkiełka z odczynnikiem w wilgotnej komorze przez
15 minut w temperaturze 37°C. Nie dopuścić, aby odczynnik
wysechł na próbce, ponieważ spowoduje to pojawienie się
nieswoistego zabarwienia.
10.3. PRZEPŁUKIWANIE SZKIEŁKA
Wypłukać nadmiar odczynnika za pomocą zbuforowanego
roztworu soli fizjologicznej (PBS) a następnie delikatnie
przez 5 minut przepłukiwać szkiełko w kąpieli z mieszadłem
zawierającej PBS. Odsączyć PBS i wysuszyć szkiełko na powietrzu
w temperaturze pokojowej (15-30°C).
10.4. DODAWANIE PŁYNU DO MOCOWANIA
Dodać jedną kroplę płynu do mocowania do środkakażdej
studzienki i umieścić szkiełko nakrywkowe na płynie do
mocowania i próbce, upewniając się, że nie zostały uwięzione
żadne pęcherzyki powietrza.
10.5. ODCZYTYWANIE SZKIEŁKA
Obejrzeć cały obszar studzienki zawierającej wybarwione próbki przy
użyciu mikroskopu epifluorescencyjnego. Fluorescencja opisana
w Rozdziale 11, powinna być widoczna przy powiększeniu x600–
x1000. (Najlepsze wyniki uzyskuje się, jeśli oględzin dokonuje się
bezpośrednio po barwieniu, ale próbki mogą być przechowywane
do 24 godzin w ciemnym miejscu w temperaturze 2-8°C).
11.
INTERPRETACJA WYNIKÓW TESTU
11.1. KONTROLE
11.1.1 Szkiełka kontroli dodatniej
W przypadku obserwacji zgodnie z opisem w Rozdziałem 10,
szkiełko kontroli dodatniej powinno zawierać zewnątrzkomórkowe
ciałka elementarne (EBS), które są widoczne jako bardzo drobne
jaskrawo-soczyście zielone fluorescencyjne krążki o gładkich
krawędziach, o średnicy około 300nm. Ciałka EB mogą być
obserwowane na tle negatywnie wybarwionych na czerwono
komórek i szczątków rozpadłych komórek. Mogą być widoczne
inne formy chlamydii, 2-3 razy większe niż EB, z których niektóre
dają równomierna fluorescencje lub odznaczają się ciemną częścią
centralną, otoczoną soczyście zieloną obwódką fluoroscencyjną.
Mogą to być formy pośrednie chlamydii lub ciałka siateczkowate.
Niekiedy można obserwować duże, jaskrawo fluoryzujące,
nienaruszone wewnątrzcytoplazmatyczne wtręty.
11.1.2 Kontrola ujemna:
Jeśli potrzebna jest kontrola ujemna, zaleca się zastosowanie
niezainfekowanych, nienaruszonych lub pękniętych komórek tego
samego typu, co użyte do hodowli i izolacji chlamydii. Komórki
powinny być przygotowane i utrwalone zgodnie z opisem w
Rozdziale 9.2 i wybarwione zgodnie z opisem w Rozdziale 10.
11.2. PRÓBKI KLINICZNE
11.2.1 Wygląd ciałek chlamydii
Najpospolitszą formą chlamydii w próbkach klinicznych są
zewnątrzkomórkowe ciałka elementarne, które są widoczne jako
jaskrawo soczyście-zielone struktury o gładkich krawędziach, o
średnicy około 300nm, jak opisano w Rozdziale 11.1.1.
11.2.2 Interpretacja wyników
Diagnoza dodatnia stawiana jest wtedy, kiedy utrwalone,
wybarwione próbki zawierają co najmniej 10 ciałek
chlamydialnych. Taki poziom jest zalecany dlazmniejszenialiczby
fałszywie dodatnich wyników z powodu niewłaściwej interpretacji
nieswoistej fluorescencji. Zanim poda się wyniki negatywne, w
studzience muszą być widoczne komórki barwione negatywnie.
Komórki te muszą być nienaruszonymi lub pękniętymi komórkami
nabłonka walcowatego lub płaskiego lub niekiedy leukocytów
polimorfonuklearnych. Nieobecność materiału komórkowego
może wskazywać na niską jakość pobierania próbek, zalecane jest
wówczas powtórne ich pobranie.
11.2.3 Fluorescencja nieswoista
Materiał o nieregularnych kształtach, który różni się morfologicznie
od ciałek chlamydii opisanych w Rozdziale 11.1.1, który fluoryzuje
na biało, czerwono lub żółto a nie soczyście zielono powinien być
uznany za materiał wybarwiony nieswoiście.
11.3. POTWIERDZENIE WYNIKÓW HODOWLI KOMÓRKOWEJ
11.3.1 Wygląd wtrętów chlamydii
Wtręty wewnątrzkomórkowe chlamydii są widoczne jako
jaskrawe, soczyście zielone woreczki wewnątrz cytoplazmy
zainfekowanych komórek. Wtręt może zajmować do 75%
cytoplazmy komórki gospodarza.
11.3.2 Interpretacja
Diagnozę dodatnią stawia się wtedy, gdy w monowarstwie
widoczny jest jeden lub więcej wtrętów chlamydii.
12.
OGRANICZENIA PARAMETRÓW
12.1. Wygląd obrazu fluorescencji może różnić się zależnie od
typu mikroskopu i zastosowanego źródła światła.
12.2. Stosować wyłącznie dostarczony płyn do mocowania.
12.3. Zaleca się, aby do pokrycia obszaru studzienki o średnicy
6mm zastosować 25µL odczynnika. Zmniejszenie tej
objętości może spowodować trudności z pokryciem
miejsca zajmowanego przez próbkę i zmniejszyć czułość.
12.4. Odczynniki są dostarczane w stałych stężeniach roboczych.
Jeśli odczynniki będą w jakikolwiek sposób modyfikowane
i przechowywane w warunkach innych niż zalecane w
Rozdziale 5, może to mieć wpływ na przebieg testu.
12.5. Brak wykrycia chlamydii w kulturze komórkowej może
być wynikiem takich czynników jak pobranie próbki
w niewłaściwym momencie choroby, nieprawidłowe
pobranie i/ lub przygotowanie próbki, nieudana hodowla
komórkowa itp. Wynik ujemny nie wyklucza możliwości
infekcji chlamydiami.
12.6. Systemy wykrywania antygenów, takie jak test IMAGEN
Chlamydia nie powinny być stosowane jako źródło
informacji w sprawach medyczno-prawnych. Do oceny
podejrzeń o wykorzystanie seksualne lub innych sytuacji,
w których możliwość fałszywie dodatniego wyniku
przy użyciu systemów wykrywania antygenów nie jest
akceptowana, należy stosować jedynie standardowe
hodowle chlamydii.
12.7. Obecność chlamydii w próbkach klinicznych nie wyklucza
ryzyka równoczesnego zakażenia innymi patogenami.
Wyniki testu należy interpretować łącznie z informacjami
uzyskanymi na podstawie badań epidemiologicznych,
oceny klinicznej stanu pacjenta i innych procedur
diagnostycznych.
13.
OCZEKIWANE WARTOŚCI
Częstość wyników dodatnich w badanych populacjach może
różnić się w zależności od typu badanej populacji1,2. Częstość
infekcji chlamydiami układu moczowo-płciowego w przypadku
nieselekcjonowanych pacjentów leczonych w klinikach
urologicznych waha się w granicach 10%-25%. W przypadku
pacjentów z nieswoistym zapaleniem cewki lub postgonokokowym
zapalenia cewki, częstość może osiągnąć aż 30% do 60%.
Niższa częstość infekcji układu moczowo-płciowego (mniej niż
10%) występuje w populacjach pacjentek przyjmowanych do
klinik położniczych i ginekologicznych1,12.
Częstość występowania infekcji ocznych chlamydiami może w
badaniach paratrachomy (wtrętowe zapalenie spojówek) wahać
się miedzy 5% a 20%1,9.
14.
CHARAKTERYSTYKA POZIOMU REAKTYWNOŚCI
14.1. SWOISTOŚĆ PRZECIWCIAŁ MONOKLONALNYCH
Wykazano, ze przeciwciało monoklonalne stosowane
w odczynniku IMAGEN Chlamydia reaguje z epitopem
chlamydialnego antygenu lipopolisacharydowego, powszechnie
występującego we wszystkich szczepach Chlamydiae.
W barwieniu immunochemicznym obserwuje się czasem
nieswoiste wybarwianie z powodu wiązania fragmentów Fc
przeciwciała i antygenu białka A wytwarzanego przez niektóre
szczepy Staphylococcus aureus. Odczynnik IMAGEN Chlamydia
został zaprojektowany tak, aby ograniczać takie wiązanie.
14.2. PARAMETRY KLINICZNE13
14.2.1 Próbki z układu moczowo-płciowego
Test IMAGEN Chlamydia był oceniany w 2 laboratoriach
diagnostycznych prowadzących rutynowe badania w porównaniu
z ustalonymi systemami hodowli (barwienie metodą Giemsy
wstępnie przygotowanych monowarstw komórkowych McCoy’a
po pierwotnej hodowli z próbkami). Próbki cewkowe i szyjkowe
były pobierane od nieselekcjonowanych pacjentów leczonych
w klinikach chorób przenoszonych drogą płciową. Częstość
występowania infekcji chlamydiami w grupach populacji, z
których pobierano próbki wahała się od 10 do 20%. Rozmazy
robiono z wacików z próbkami w klinikach, a następnie waciki
były umieszczane w pożywce transportowej w celu oceny hodowli
komórkowej. Próbka była oceniana jako dodatnia w teście IMAGEN
Chlamydia, jeżeli zaobserwowano 10 lub więcej fluorozyjących
ciałek (patrz Rozdział 11.2.2). Próbka otrzymywała w teście
hodowli komórkowej ocenę dodatnią, jeżeli zaobserwowano co
najmniej jeden chlamydialny wtręt wewnątrzcytoplazmatyczny.
Wyniki 2 badań przedstawiono w Tabeli 14.1. Z 935
przetestowanych próbek taki sam wynik otrzymano za pomocą
obu samych metod w 898 przypadkach, korelacja wyniosła 96%.
Ogólna czułość i swoistość testu IMAGEN Chlamydia wyniosła
odpowiednio 92% i 97%, przyjmując, że metody hodowli
komórkowej są w 100% czułe i swoiste. Wartości predyktywne dla
testów dodatnich i ujemnych wynosiły odpowiednio 84% i 98%.
przez 120 minut. Utrwalone monowarstwy były barwione metodą
Giemsy, jodyną albo odczynnikiem testu IMAGEN Chlamydia.
Próbka była uznawana za dodatnią, kiedy obserwowano
pod mikroskopem przynajmniej jeden wybarwiony wtręt
wewnątrzcytoplazmatyczny
Tabela 14.1 Porównanie wyników testów otrzymanych za
pomocą hodowli komórkowej oraz testu IMAGEN Chlamydia na
próbkach z układu moczowo-płciowego
Wyniki tego badania przedstawiono w Tabeli 14.3 Ze 132 próbek
poddanych testowi, w 56 (42%) rozwinęły się wtręty. Barwienie
jodyna ujawniło obecność chlamydii w 46 z tych próbek,
barwienie metodą Giemsy – w 49 próbkach, a IMAGEN Chlamydia
w 56 próbach.
RODZAJ TESTU
Hodowla komórkowa
IMAGEN Chlamydia
Ośrodek 1
Ośrodek 2
Łącznie
WYNIK
Ujemny
Ujemny
337
427
764
Dodatni
Dodatni
74
60
134
Dodatni
Ujemny
4
8
12
Ujemny
Dodatni
17
8
25
14.2.2 Próbki okulistyczne
Test IMAGEN Chlamydia był oceniany w laboratorium
diagnostycznym, prowadzącym rutynowe badania w porównaniu
z uznanym systemem hodowli (barwienie metodą Giemsy
wstępnie przygotowanych monowarstw komórkowych McCoy’a
po pierwotnej hodowli z próbkami). Wymazy spojówkowe zostały
pobrane od 178 pacjentów z ostrym pęcherzykowym zapaleniem
spojówek, którzy byli leczeni w szpitalu okulistycznym.
163 pacjentów było w wieku 13-55 lat, 3 pacjentów było
niemowlętami (10 tygodni – 12 miesięcy), a 12 pacjentów było
noworodkami (12 dni – 4 tygodni). Częstość występowania infekcji
chlamydiami w populacji, z której pochodziła badana próba
wynosiła 8%. Rozmazy robiono z wacików z próbkami w klinikach,
a następnie waciki były umieszczane w pożywce transportowej
w celu oceny hodowli komórkowej. Próbka była oceniana jako
dodatnia w teście IMAGEN Chlamydia, jeżeli zaobserwowano 10
lub więcej fluoryzujących ciałek (patrz Rozdział 11.2.2). Próbka
otrzymywała w teście hodowli komórkowej ocenę dodatnią,
jeżeli zaobserwowano co najmniej jeden chlamydialny wtręt
wewnątrzcytoplazmatyczny.
Wyniki tego badania przedstawiono w Tabeli 14.2. Z 178
przetestowanych próbek taki sam wynik otrzymano za pomocą
obu metod w 174 przypadkach, korelacja wyniosła 98%. Czułość i
swoistość testu IMAGEN Chlamydia wyniosła odpowiednio 100%
i 97,5%, przyjmując, że metoda hodowli komórkowej była w 100%
czuła i swoista. Wartości predyktywne dla testów dodatnich i
ujemnych wynosiły odpowiednio 79% i 100%.
Tabela 14.2
Porównanie wyników testów otrzymanych za
pomocą hodowli komórkowej oraz testu IMAGEN Chlamydia na
próbkach ocznych
RODZAJ TESTU
Hodowla komórkowa
IMAGEN Chlamydia
Liczba próbek
WYNIK
Ujemny
Ujemny
159
Dodatni
Dodatni
15
Dodatni
Ujemny
0
Ujemny
Dodatni
4*
*
Próbki te pobrano od pacjentów poddanych leczeniu
antybiotykami. Mogło to mieć niekorzystny wpływ na wynik
hodowli komórkowej9.
14.2.3 Potwierdzenie hodowli komórkowej
Test IMAGEN Chlamydia był oceniany jako test potwierdzający
wyniki hodowli w stosunku do 2 rutynowo używanych procedur
barwienia potwierdzających wyniki hodowli (barwienie metodą
Giemsy i jodyną). Każda z 132 próbek z układu moczowopłciowego była inokulowana na trzech monowarstwach preparatu
komórkowego McCoy’a traktowanego jododeoksyuryrdyną.
Inokulowane monowarstwy były inkubowane w temperaturze
37°C przez 48 do 72 godzin, a następnie utrwalane w metanolu
Tabela 14.3
Porównanie metod wykrywania obecności
wtrętów chlamydii za pomocą barwienia w hodowli
przygotowanej za pomocą przyspieszonej inkubacji metodą
shell vial
RODZAJ TESTU
IMAGEN Chlamydia
Barwienie metodą
Giemsy
Barwienie jodyną
Liczba próbek
WYNIK
Dodatni
Ujemny
Dodatni
Dodatni
Dodatni
Ujemny
Ujemny
Dodatni
Ujemny
Dodatni
42
Ujemny
76
Ujemny
3
Ujemny
7
Dodatni
4
Dodatni
14.3. REAKTYWNOŚĆ KRZYŻOWA
Wykazano, ze przeciwciało monoklonalne użyte w teście IMAGEN
Chlamydia jest nieraktywne z następującymi mikroorganizmami:
Acholeplasma laidlawii
Acinetobacter calcoaceticus var
anitratus
Aeromonas hydrophila
Bacteroides fragilis
Bacillus cereus
Campylobacter coli
Candida albicans
Citrobacter freundii
Clostridium perfringens
Clostridium difficile
Enterobacter cloacae
Enterococcus faecalis
Escherichia coli
Gardnerella vaginalis
Haemophilus influenzae
Klebsiella aerogenes
Streptococcus pyogenes
Lactobacillus lactis
Listeria monocytogenes
Mycoplasma orale
Mycoplasma hominis
Mycoplasma arginini
Mycoplasma hyorhinis
Mycoplasma pneumoniae
Mycoplasma genitalium
Neisseria gonorrhoeae
Peptococcus sp
Peptostreptococcus anaerobius
Proteus mirabilis
Pseudomonas aeruginosa
Salmonella minnesota
Serratia marcescens
Shigella sonnei
Staphylococcus epidermidis
Staphylococcus aureus
Streptococcus agalactiae
Streptococcus dysgalactiae
Streptococcus
dysgalactiae
subsp. equisimilis
Streptococcus pneumoniae
Ureaplasma sp
Veillonella spp
Wirusy
Herpes simplex virus
15.
PIŚMIENNICTWO
1.
Chlamydial Disease (1983)
2.
Ed. Darougar S
British Medical Bulletin 39: 107-203.
Schachter, J. and Dawson, C.R. (1979)
Psittacosis - lymphogranuloma venereum agents/TRlC agents.
In: Diagnostic procedures for viral, rickettsial and chlamydial infections.
Eds: Lennene, E.H., and Schmidt, N.J.
5th edition. American Public Health Association. 1021-1059.
3.
Goh, B. (1988)
4.
Chlamydia trachomatis genital infection.
The Practitioner 232: 813-818.
Caul, E.O., Paul, I.D., Milne, J.D. and Crowley, T. (1988)
Non-invasive sampling method for detecting Chlamydia trachomatis.
Lancet 11: 1246-1247.
Sillis, M. and White, P. (1990)
5.
6.
7.
8.
9.
Rapid identification of Chlamydia psittaci and TWAR (C. pneumoniae)
in sputum samples using an amplified enzyme immunoassay.
Journal Clinical Pathology 43: 260-262.
Hammerschlag, M.R. (1992)
Chlamydia pneumoniae: A New Respiratory Pathogen. Infectious
Diseases Newsletter, Vol 11: No 1, January 1992.
Pugh, S.F., Slack, R.C.B., Caul, E.O., Paul, I.D., Appleton, P.N. and
Gatley, S. (1985)
Enzyme amplified immunoassay: A novel technique applied to direct
detection of Chlamydia trachomatis in clinical specimens.
Journal of Clinical Pathology 38: 1139-1141.
Alexander, I., Paul, I. D. and Caul, E.O. (1985)
Evaluation of a genus reactive monoclonal antibody in rapid
identification of Chlamydia trachomatis by direct immunoflourescence.
Genitourinary Medicine 61: 252-254.
Potts, M.J., Paul, I.D., Roome, A.P.C.H. and Caul, E.O. (1986)
Rapid diagnosis of Chlamydia trachomatis infection in patients attending
an ophthalmic casualty department.
British Journal of Ophthalmology 70: 677-681
10. Thornley, M.J., Zamze, S.E., Byrne, M.D., Lusher, M. and Evans, R.T.
(1985)
Properties of monoclonal antibodies to the genus specific antigen
of Chlamydia and their use for antigen detection by reverse passive
haemagglutination.
Journal of General Microbiology 131: 7-15.
11. CDC Report (1991)
False-Positive Results with the Use of Chlamydia Test in the Evaluation
of Suspected Sexual Abuse - Ohio, 1990.
Morbidity and Mortality 39: 932-935.
12. Chlamydial Infections (1986)
Eds Oriel, D., Ridgway, G., Schachter, J., Taylor-Robinson, D., and Ward,
M.
From Proceedings of the Sixth International Symposium on Human
Chlamydial infections. Cambridge University Press.
13. Galen, R.S. (1982)
Application of the Predictive Value Model in the analysis of test
effectiveness. In: Clinics in Laboratory Medicine.
Symposium on Test Selection Strategies. Volume 2. W B Saunders
Company 685-699.
IFU X7847 Zmieniony Marzec 2013
OXOID Limited, Wade Road, Basingstoke,
Hampshire, RG24 8PW, Wielka Brytania
W sprawie wszelkich informacji należy się kontaktować z najbliższą
dystrybutorem firmy
0086

Podobne dokumenty