CO SKŁADA SIĘ NA ROZWÓJ OSOBISTY CZŁOWIEKA? Pojęcie

CO SKŁADA SIĘ NA ROZWÓJ OSOBISTY CZŁOWIEKA?
Pojęcie „rozwoju” pojawia się właściwie w każdej nauce o człowieku. „Słownik
psychologii” (Norbert Sillamy; Wydawnictwo Książnica) definiuje rozwój następująco:
„seria etapów, przez które przechodzi istota żywa, by osiągnąć pełnię rozkwitu. U
człowieka (...) pod wpływem warunków fizjologicznych pojawiają się nowe formy
funkcjonowania, od niemowlęcia kierującego się wyłącznie zasadą przyjemności, nie
dostrzegającego nic poza chęcią zaspokojenia swych potrzeb, do dorosłego
człowieka postępującego w myśl zasady rzeczywistości”.
Zachęcam wszystkich (bez względu na wiek, bo człowiek może rozwijać się aż
do śmierci) do zastanowienia się nad kilkoma pytaniami:
w jakiem kierunku przebiega mój rozwój?
jakim chcę być człowiekiem?
co robię w kwestii własnego rozwoju?
czy wykorzystuję wszystkie posiadane zasoby i możliwości by osiągnąć
„pełnię rozkwitu”?
Na pewno najpierw należy podjąć decyzję jakim człowiekiem chcę być – jaki
zestaw cech, umiejętności, postaw i zachowań pomoże osiągnąć mi moje cele,
zrealizować życiowe plany, a może nawet marzenia; dać poczucie szczęścia i sensu
życia. Każdy z nas ma odmienny pomysł na rozwój osobisty, ale warto mieć
świadomość, że składa się na niego wiele obszarów:
I.
Poznawanie siebie samego – od tego zawsze należy rozpocząć. Pierwszym
krokiem na drodze samorozwoju jest świadomość swoich cech i wszystkiego
„z czego składa się człowiek” Są to:
a) wyposażenie genetyczne – czyli, co odziedziczyliśmy po przodkach;
b) typ i funkcjonowanie układu neurohormonalnego;
c) praca naszego mózgu (rodzaj inteligencji, typ pamięci, styl uczenia się, zdolności,
sposób myślenia, system przekonań);
d) stosowane mechanizmy obronne psychiki;
e) przeżywanie i wyrażanie emocji;
f) potrzeby i ich zaspokajanie;
g) system motywacji;
h) hierarchia wartości;
i) charakter, osobowość, temperament.
II.
Budowanie poczucia własnej wartości – czyli odkrywanie i rozwój swoich
zalet i mocnych stron oraz praca nad niwelowaniem wad i słabości.
III.
Praktykowanie samokontroli i stosowanie samodyscypliny.
IV.
Budowanie w sobie postawy akceptacji dla życia, optymizmu, zaufania
do swojej mądrości wewnętrznej, dobra obecnego w każdym człowieku,
życia, losu, Siły Wyższej.
V.
Wyznaczenie sobie celów, jakie chcemy osiągnąć w zakresie rozwoju
osobistego, zaplanowanie drogi dojścia do nich oraz realizacja.
VI.
Zdobywanie wiedzy i poszerzanie swoich horyzontów.
VII.
Dokonywanie słusznych, dobrych i zdrowych wyborów (opartych o
prawdę, uczciwość, szczęście, życzliwość, tolerancję, teraźniejszość i
przyszłość).
VIII.
Przebywanie z ludźmi działającymi na nas pozytywnie, wspierająco,
twórczo i rozwijająco; budowanie satysfakcjonujących relacji z innymi.
IX.
Zdobywanie umiejętności społecznych (umiejętności poprawiających nasze
relacje z innymi ludźmi)
X.
Prowadzenie zdrowego stylu życia
Realizacja wszystkich tych zaleceń, to oczywiście nierealny ideał, ale myślę, że
warto postępować w zgodzie z wieloma z nich.
Czego samej sobie i wszystkim innym ludziom (a szczególnie młodym) życzę.
Ewa Stafiej
pedagog,
nauczyciel „Wychowania do życia w rodzinie”