Pobierz

Niniejsza darmowa publikacja zawiera jedynie fragment
pełnej wersji całej publikacji.
Aby przeczytać ten tytuł w pełnej wersji kliknij tutaj.
Niniejsza publikacja może być kopiowana, oraz dowolnie
rozprowadzana tylko i wyłącznie w formie dostarczonej przez
NetPress Digital Sp. z o.o., operatora sklepu na którym można
nabyć niniejszy tytuł w pełnej wersji. Zabronione są
jakiekolwiek zmiany w zawartości publikacji bez pisemnej zgody
NetPress oraz wydawcy niniejszej publikacji. Zabrania się jej
od-sprzedaży, zgodnie z regulaminem serwisu.
Pełna wersja niniejszej publikacji jest do nabycia w sklepie
internetowym BezKartek.
Największe katastrofy kolejowe w Polsce
Jacek Leski
Strona redakcyjna
Spis treści
ISBN: 978-83-63625-07-8
Autorzy tekstów: Autorzy polskojęzycznej Wikipedii. Wybór i opracowanie: Jacek Leski
Tekst udostępniany na licencji Creative Commons: uznanie autorstwa, na tych samych
warunkach, z możliwością obowiązywania dodatkowych ograniczeń. Zobacz
szczegółowe warunki licencji.
Opracowanie tej wersji elektronicznej: © Masterlab, 2014.
Zdjęcie na okładce: sxc.hu
MASTERLAB
Wydawanie i konwersja ebooków
E-mail: [email protected]
www.masterlab.pl
Białobrzegi
Poland
Katastrofa na stacji Łódź Kaliska (1946)
Katastrofa kolejowa na stacji Łódź Kaliska wydarzyła się 28 września 1946 ok. godz.
5.40. W jej wyniku poniosło śmierć 21 osób, w tym 14 na miejscu oraz 42 zostały ranne.
Przyczyną katastrofy było najechanie pociągu pospiesznego z Wrocławia na stojący
niezgodnie z przepisami pociąg osobowy. Skutkiem tego było zniszczenie dwóch
wagonów w pociągu osobowym.
Istnieją niepotwierdzone informacje, iż liczba ofiar znacznie przewyższała podawaną
przez ówczesne media, które podlegały cenzurze.
Katastrofa na stacji Szczecin Turzyn
(1946)
Katastrofa kolejowa na stacji Szczecin Turzyn wydarzyła się 1 października 1946 ok.
godz. 0.25. W jej wyniku poniosło śmierć 7 osób, 15 zostało rannych. Przyczyną
katastrofy było najechanie pociągu zbiorowego na stojący inny pociąg zbiorowy.
Skutkiem tego było zniszczenie trzech wagonów.
Szczecin-Turzyn to stacja położona na zachód od Centrum Szczecina, na linii
kolejowej Szczecin-Police-Trzebież.
Katastrofa pod Piotrkowem
Trybunalskim (1962)
Katastrofa kolejowa pod Piotrkowem Trybunalskim wydarzyła się 9 października
1962, 7 km od Piotrkowa Trybunalskiego, między wsią Jarosty a Moszczenicą. W wyniku
zderzenia dwóch pociągów osobowych, śmierć poniosły 34 osoby, a 67 osób zostało
rannych.
Okoliczności zderzenia
W zderzeniu brały udział dwa pociągi pośpieszne. Pierwszy skład był relacji Gliwice Warszawa, drugi zaś Warszawa - Budapeszt. Kilka minut po opuszczeniu Piotrkowa
Trybunalskiego, a kilkaset metrów za wsią Jarosty, około godziny 21.00, trzy ostatnie
wagony pociągu pośpiesznego relacji Gliwice-Warszawa odczepiły się od całego składu i
wypadły z torów blokując tym samym równoległy tor. Oprócz oderwanej części, kilka
końcowych wagonów było również wykolejonych. Kilkanaście minut później nadjechał
na pełnej prędkości pociąg pośpieszny relacji Warszawa-Budapeszt. Kolejarze usiłowali
zatrzymać skład, jednak ze względu na warunki atmosferyczne (panowała gęsta mgła)
próby nie powiodły się. Maszynista Wiesław Kolarczyk w ostatniej chwili dostrzegł
światła latarek i rozpoczął hamowanie, jednak z prędkości 105 km/h zdołał zejść tylko
do 90 km/h. Pociąg uderzył w oderwaną cześć składu stojącą na jego torze. Siła
zderzenia była tak duża, że wielotonowe wagony spiętrzyły się na wysokość kilku
pięter, a metalowe fragmenty zostały porozrzucane w promieniu stu metrów.
Kontrowersje
Do zbadania przyczyn wypadku powołano komisję, której ustalenia do dziś
kwestionowane są przez naocznych świadków. Oficjalny raport mówił o 34 osobach
zabitych i 67 rannych. Liczby te wielu uznaje za znacznie zaniżone, gdyż rannych
przyjmowały szpitale z Piotrkowa, Tomaszowa Mazowieckiego, Rawy Mazowieckiej,
Radomska i Łodzi. W ówczesnej prasie lokalnej w tamtym czasie napisano, że sam
szpital w Piotrkowie przyjął 60 rannych. Prawdopodobnie ówczesne władze chciały
zamaskować rozmiar katastrofy, gdyż początkowo pomoc była źle zorganizowana i
brakowało powiadamiania ratunkowego (pierwsze karetki z oddalonego o 7 km
Piotrkowa dojechały na miejsce po godzinie). Brakuje także jakichkolwiek informacji
na temat katastrofy w archiwach państwowych, kolejowych czy policyjnych.
Po trzech dniach prac komisji ogłoszono wyniki śledztwa. Przyczyną wykolejenia
wagonów była pęknięta w kilku miejscach na odcinku pięciu metrów szyna
wyprodukowana z nieodpowiedniej stali, gdyż najlepszą stal Polska musiała
przeznaczać na produkcję uzbrojenia w ramach Układu Warszawskiego.
W październiku 2007 roku, w 45. rocznicę wypadku, odsłonięto w miejscu zdarzenia
pomnik upamiętniający ofiary katastrofy.
Historycy uznają, że władze wykorzystały katastrofę do zatuszowania w mediach
wypadku podczas Defilady Wojsk Układu Warszawskiego.
Wypadek na Defiladzie Wojsk Układu Warszawskiego w Szczecinie
Defilada Wojsk Układu Warszawskiego mająca miejsce 9 października 1962
r., w Szczecinie, była pokazem potęgi wojsk sojuszniczych oraz najnowszego
sprzętu na ich wyposażeniu. Podczas defilady zaprezentowano między innymi:
czołgi, transportery opancerzone, wyrzutnie rakiet, haubice oraz śmigłowce
Mi-6 (ówcześnie największe na świecie). Obecni byli przedstawiciele polskich
władz państwowych Władysław Gomułka i minister obrony Marian Spychalski,
oraz marszałek ZSRR Andriej Greczko. Defiladę obserwowały tłumy
mieszkańców miasta, ustawionych wzdłuż trasy przejazdu wojsk biegnącej
między innymi przez Plac Lenina i Aleję Piastów. Wśród widzów znajdowali się
także uczniowie szczecińskich szkół wysłani na defiladę, by witać żołnierzy
sprzymierzonych armii kwiatami.
Trasa przejazdu wozów opancerzonych i czołgów została źle zabezpieczona,
obserwujący defiladę mieszkańcy miasta zeszli z chodników na jezdnię,
zbliżając się do przejeżdżających pojazdów. Do wypadku doszło podczas
przejazdu ostatniego polskiego czołgu T-54A (nr taktyczny 0165) z 5. Dywizji
Pancernej ze Słubic. Kierowca stracił panowanie nad jadącą z prędkością około
25 km/h maszyną i wjechał w tłum wiwatujących dzieci, zabijając siedmioro z
nich w wieku od 6 do 12 lat. Ciężko rannych zostało 21 osób, w tym również
dzieci (wiele pozostało inwalidami), a kolejne 22 osoby zostały poturbowane w
wyniku paniki jaka wybuchła wśród osób stojących w bezpośredniej bliskości
wypadku. Świadków zdarzenia było co najmniej kilkuset.
Według opowieści świadków w wypadku zginąć miały jeszcze trzy inne
osoby. Jeden z lekarzy szpitala na Pomorzanach, do którego przewieziono
wszystkie ofiary, wspominał 9-letniego Leszka Lipińskiego, który zmarł w
trakcie operacji.
Przyczynami katastrofy były najprawdopodobniej błąd kierowcy czołgu oraz
niedopilnowanie przez służby porządkowe, aby ludzie nie wchodzili na ulice,
którymi jechały czołgi.
Pamięć o zdarzeniu starano się wymazać dla zachowania jak najlepszego
wizerunku sprzymierzonych wojsk. O wypadku poinformował jedynie w
lakonicznym komunikacie ”Głos Szczeciński”. Informacje o wypadku
wymazano z dokumentów szpitalnych ofiar. Świadkom zdarzenia nakazywano
milczenie, grożąc odpowiedzialnością za złamanie tajemnicy wojskowej, a
samo śledztwo w sprawie wypadku umorzono, nie stwierdzając uchybień w
organizacji defilady i uniewinniając kierowcę, gdyż ten nie wjechał na chodnik
podczas wypadku.
Koniec wersji demo
Spis treści
Największe katastrofy kolejowe w Polsce
Strona redakcyjna
Katastrofa na stacji Łódź Kaliska (1946)
Katastrofa na stacji Szczecin Turzyn (1946)
Katastrofa pod Piotrkowem Trybunalskim (1962)
Katastrofa pod Działdowem (1967)
Katastrofa pod Bydgoszczą (1972)
Katastrofa pod Radkowicami (1973)
Katastrofa pod Chorzewem (1975)
Katastrofa w Juliance (1976)
Katastrofa pod Wrocławiem (1977)
Katastrofa w Kraskach (1977)
Katastrofa w Strażowie (1979)
Katastrofa pod Otłoczynem (1980)
Katastrofa w Osiecku (1981)
Katastrofa pod Modlinem (1986)
Katastrofa na stacji Warszawa Włochy (1987)
Katastrofa w Pile (1988)
Katastrofa w Bielawie Dolnej (1988)
Katastrofa w Białymstoku (1989)
Katastrofa w Ursusie (1990)
Katastrofa w Reptowie (1997)
Katastrofa w Żurawicy (2000)
Katastrofa w Białymstoku (2010)
Katastrofa Strzelce Krajeńskie Wschód (2011)
Katastrofa w Babach (2011)
Katastrofa pod Szczekocinami (2012)
KONIEC
Niniejsza darmowa publikacja zawiera jedynie fragment
pełnej wersji całej publikacji.
Aby przeczytać ten tytuł w pełnej wersji kliknij tutaj.
Niniejsza publikacja może być kopiowana, oraz dowolnie
rozprowadzana tylko i wyłącznie w formie dostarczonej przez
NetPress Digital Sp. z o.o., operatora sklepu na którym można
nabyć niniejszy tytuł w pełnej wersji. Zabronione są
jakiekolwiek zmiany w zawartości publikacji bez pisemnej zgody
NetPress oraz wydawcy niniejszej publikacji. Zabrania się jej
od-sprzedaży, zgodnie z regulaminem serwisu.
Pełna wersja niniejszej publikacji jest do nabycia w sklepie
internetowym BezKartek.