Młodzi obywatele - Fundacja Civis Polonus
Transkrypt
Młodzi obywatele - Fundacja Civis Polonus
Materiał z warsztatu pt. „Młodzi obywatele”, przeprowadzonego w ramach konferencji „Partycypacja obywatelska młodzieży. Przykład Młodzieżowych Rad Gmin”, Warszawa, 29.09.2012 r. W jednej z części warsztatu staraliśmy się zachęcić uczestników do spojrzenia na konsultacje społeczne z udziałem młodzieżowej rady, jako na pewną formę dialogu młodzież - dorośli. Dialogu o tyle skomplikowanego, że pomiędzy grupami społecznymi o zróżnicowanych wartościach, stylach komunikowania się i wzorach zachowania. Poprosiliśmy młodzieżowych radnych o refleksję nad tym, co pomaga im w rozmowie z dorosłymi (nie tylko decydentami), co sprawia, że czują się komfortowo i bezpiecznie podczas dyskusji i wyrażania własnych opinii? Oto zbiór wszystkich odpowiedzi (zachowana oryginalna pisownia): bezinteresowność działania elokwencja dogłębna znajomość tematu jasno określony cel i wymagania kultura osobista dobry wygląd luźna atmosfera miłe nastawienie rozmówcy (burmistrz) przewodniczący liderem i wzorem dla innych obecność sprzymierzeńców udzielanie sobie pomocy obecność drugiej osoby (znajomej) otwartość na inicjatywy młodzieży chęć nawiązania współpracy pewność siebie przygotowanie do rozmowy podanie ręki przez rozmówcę owocna współpraca swobodny styl mowy (na luzie) swobodny ubiór władz swoboda spotkanie w plenerze (nie w Urzędzie itp) otwarte podejście rozmówcy skupienie obu stron na omawianych tematach osoba, z którą rozmawiam słucha tego, co mówię, a nie ignoruje zorganizowanie i kompetencja odpowiedni opiekun gotowość do współpracy wsparcie rodziny wsparcie kolegów atmosfera podczas rozmowy pójście na sesję, spotkanie w szerszej grupie radnych nieformalne słownictwo nieoficjalne spotkanie otwartość władz poważne dyskusje, pomoc ludzi z zewnątrz przygotowanie, wsparcie, wiedza, znajomość ludzi, przestrzeń przygotowanie do rozmowy wcześniejsze lepsze przygotowanie się na dany temat, aby nie wstydzić się swojego braku wiedzy otwartość rozmówcy, znajomość pracy pewność siebie zaproponowanie przez burmistrza kawy -> rozluźnienie atmosfery przestrzeń, znajomość, wiedza, wsparcie pewność siebie, chęć wykonania dobrego celu, nieoficjalna forma rozmowy, luźny język obycie z ludźmi Jak wynika z powyższych odpowiedzi, młodzi ludzie dużą wagę przykładają nie tylko do zachowań dorosłych, ale również do swojego zachowania. Kluczowe jest dla Opracowanie: Kuba Radzewicz Fundacja Civis Polonus nich dobre przygotowanie się i znajomość tematyki, o której rozmawiają. Wyraźna jest również potrzeba wsparcia i zbudowania pewności siebie – czy to przez rodziców, znajomych, czy innych członków rady. To wszystko w połączeniu z otwartością rozmówcy i wyjściem poza „oficjalny” schemat „oficjalnej” rozmowy (np. w postaci zmiany miejsca, czy formy spotkania), powoduje, że młodzi ludzie w dialogu z dorosłymi czują się komfortowo i bezpiecznie. W czasie warsztatu pochyliliśmy się również nad tym, co przeszkadza w dialogu z osobami dorosłymi, co sprawia młodzieży największą trudność i stanowi istotny problem: powaga urzędników, traktowanie odgórnie młodzieży strach przed wyśmianiem małe doświadczenie władza nie dopuszcza do siebie słów krytyki, nie wyciąga wniosków, odbiera jako atak nietraktowanie poważnie, mówią takim językiem, którego nie rozumiemy dystans do osoby na wysokim stanowisku różnica wieku odmienne poglądy na dany temat brak kontaktu wzrokowego poważny, formalny ton rozmowy trema i delikatny strach podejście jednej i drugiej strony (poczucie wyższości i niższości) brak czasu decydenta, brak komunikacji decydenta (monologi) stres, nieprzygotowanie, rozproszenie, brak wsparcia, brak znajomości, ubogie słownictwo wywyższanie się rozmówcy, inny światopogląd zbyt poważny dorosły kiedy dorosły się wywyższa, uważa, że młodzież jest gorsza wywyższanie się ograniczony czas rozmowy brak możliwości nawiązania dialogu – stanowisko wtrącanie się w rozmowę/wypowiedź wtrącanie się osób trzecich brak przygotowania do rozmów stres, nieumiejętność przemawiania publicznego brak zrozumienia stereotypy wszelkie obawy związane z wiekiem/doświadczeniem/braki em zrozumienia stres, ubogie słownictwo, brak doświadczenia w rozmowie z dorosłymi osobami brak wsparcia ze strony władz niewiedza stronniczość opiekuna, w końcu burmistrz to jego pracodawca brak zrozumienia ze strony opiekuna, rozbieżność priorytetów ignorancja stwierdzenie, że nie dotyczą nas „sprawy dorosłych”, w której nota bene jesteśmy mocno zaangażowani Powyższy zbiór odpowiedzi obrazuje, co stanowi największy problem dla młodych ludzi w komunikacji z dorosłymi: brak partnerskiego traktowania, poczucie Opracowanie: Kuba Radzewicz Fundacja Civis Polonus niższości, stres. Kluczowe może być nawet utrzymywanie kontaktu wzrokowego (lub jego brak). Polecamy każdej radzie, jak i władzom gminy chwilę zastanowienia się nad tym, co można zrobić, by poprawić jakość dialogu. O ile nie będziemy mieli wpływu na problemy wywołane odmiennym światopoglądem, to możemy popracować nad metodami komunikacji, czy sposobem publicznego wypowiadania się. Proponujemy chwilę refleksji w tym temacie, zarówno młodzieżowym radnym, jak i osobom dorosłym, bo, jak pokazują odpowiedzi, kluczowe w budowaniu dialogu mogą być tak pozornie mało istotne rzeczy, jak podanie ręki, czy zaproponowanie kawy. Zachęcamy również animatorów i opiekunów młodzieżowych rad do wykorzystania tej prostej metody w czasie warsztatów i spotkań. Może to stanowić punkt wyjścia do bardziej pogłębionej analizy komunikacji z dorosłymi, z uwzględnieniem lokalnych uwarunkowań. Opracowanie: Kuba Radzewicz Fundacja Civis Polonus