„Committed to Europe – a vision to ignite the digital revolution” (w
Transkrypt
„Committed to Europe – a vision to ignite the digital revolution” (w
Warszawa, dnia 22 maja 2015 r. Stanowisko Orange Polska S.A. nt. Strategii Jednolitego Rynku Cyfrowego (Digital Single Market), ogłoszonej przez Komisję Europejską W związku z pracami nad projektem stanowiska Rządu w odniesieniu do Komunikatu Komisji Europejskiej z dnia 6 maja 2015 r. „Strategia Jednolitego Rynku Cyfrowego dla Europy”, pragniemy kontynuować udział w dyskusji nt. jednolitego rynku cyfrowego zainicjowanej przez Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji już w grudniu 2014 r. kiedy toczyły się prace nad określeniem priorytetów Strategii. Przedstawiony przez Komisję Komunikat ma charakter kierunkowy i nie zawiera szczegółowych rozwiązań, które można by poddać bardziej wnikliwej analizie, stąd aktualne pozostają nasze postulaty przedstawione w stanowisku Orange przedłożonym przy okazji konsultacji, które zakończyły się w styczniu br. oraz priorytety dla europejskiej gospodarki cyfrowej, które szerzej opisaliśmy w dokumencie „Committed to Europe – a vision to ignite the digital revolution” (w załączeniu przekazujemy ponownie). Liczymy, że oba dokumenty będą przydatne również w toczącej się obecnie dyskusji. Odnosząc się do Komunikatu, z zadowoleniem odnotowujemy, że Komisja Europejska za priorytet uznała konieczność wyzwolenia potencjału europejskiej gospodarki cyfrowej ułatwiając jej rozwój poprzez znoszenie barier na wspólnym rynku, tworzenie warunków korzystnych dla inwestycji i innowacyjności, zoptymalizowanie regulacji oraz zmianę otoczenia prawno-regulacyjnego, tak by uczynić go adekwatnym do aktualnego kształtu ekosystemu cyfrowego, który w ostatnich latach uległ rewolucyjnym przeobrażeniom. Liczymy, że propozycje konkretnych rozwiązań legislacyjnych, które będą przedkładane w ramach Strategii, właściwie odzwierciedlą te ambitne cele. W tym kontekście oczekujemy, że projekty legislacyjne będą poparte rzetelnymi analizami oraz poddane szerokim konsultacjom. Szczegółowej analizie powinny zostać poddane skutki każdego z projektowanych rozwiązań weryfikując czy odpowiednio realizuje cele Strategii i w istocie sprzyja pobudzeniu i wzmocnieniu konkurencyjności europejskiego rynku cyfrowego, czy nie narusza fundamentalnej zasady pewności prawa, czy zapewnia równe warunki konkurencji dla wszystkich graczy oraz czy nie nakłada nieproporcjonalnych, nadmiernie kosztownych lub kontrproduktywnych obciążeń. Mamy nadzieję, że zarówno Komisja Europejska, jak i Ministerstwo będą prowadzić szeroki i regularny dialog z rynkiem by móc prawidłowo ocenić możliwe skutki projektowanych rozwiązań. Poniżej odnosimy się bardziej szczegółowo do kluczowych zagadnień wskazanych w ramach trzech filarów Strategii Jednolitego Rynku Cyfrowego, adresując je w kolejności, w jakiej zostały ujęte w Strategii . 1. Regulacje transgranicznego i przedsiębiorcy handlu elektronicznego, którym mogą ufać konsumenci Orange Polska Spółka Akcyjna z siedzibą i adresem w Warszawie (02-326) przy Al. Jerozolimskich 160, wpisana do Rejestru Przedsiębiorców prowadzonego przez Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy XII Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem 0000010681; REGON 012100784, NIP 526-02-50-995; z pokrytym w całości kapitałem zakładowym wynoszącym 3.937.072.437 zł str. 1 Jednym z kluczowych zagadnień w sprzedaży ponad granicami jest problem różnych praw konsumentów w poszczególnych krajach i różnych obowiązków przedsiębiorców. Sprzedaż poszczególnych usług dla konsumentów w każdym kraju UE może prowadzić do konieczności przygotowania wielu zestawów dokumentów, z których każdy opiera się na nieco innych obowiązkach informacyjnych, a dokumenty te musiałyby być dodatkowo sporządzane w wielu wersjach językowych. W związku z tym, potrzebna jest dalsza harmonizacja przepisów, przy uwzględnieniu właściwej relacji pomiędzy udogodnieniami dla klientów, a obowiązkami dla usługodawców. Wprowadzane udogodnienia i narzędzia ochrony interesów konsumentów, powinny być proporcjonalne do zidentyfikowanych problemów i oczekiwanych korzyści. Nie powinny stanowić nadmiernego, czy nieuzasadnionego obciążenia dla przedsiębiorców. Nadmierny formalizm, w tym nadmierne obowiązki informacyjne, zaczynają stanowić przesłankę zniechęcającą użytkowników wielu usług, którzy zaczynają poszukiwać rozwiązań poza rynkiem UE. Dotychczasowe działania legislacyjne powołujące się na harmonizację przepisów, doprowadziły w praktyce do zwiększenia katalogu informacji przekazywanych konsumentom, co z jednej strony często stwarza istotne trudności wdrożeniowe, skutkuje brakiem przejrzystości zapisów, a nierzadko również wywołuje niezadowolenie samych konsumentów. Tymczasem transgraniczny charakter usług świadczonych na rynku cyfrowym wymaga uproszczenia zakresu informacji przekazywanych konsumentom przy podpisywaniu umów. W tym kontekście, w ramach dążenia do uproszczenia kontaktów z konsumentem, a także mając na uwadze realizację założeń polityki niskoemisyjnej gospodarki, postulujemy, aby wprowadzane zmiany i narzędzia ochrony interesów konsumentów umożliwiały m.in. zastępowanie komunikacji papierowej komunikacją za pomocą środków elektronicznych. 2. Zapobieganie nieuzasadnionemu blokowaniu geograficznemu Kwestia geoblokowania dostępu do treści i usług cyfrowych, z punktu widzenia wspólnego rynku, na którym zapewniony jest swobodny przepływ towarów i usług jest istotną barierą rozwoju. Anachroniczna jest również rozbieżność między zasadami działania biznesu w światach off-line i on-line. Anachronizm ten jest niezrozumiały dla konsumentów, którzy oczekują swobodnego dostępu do treści i usług cyfrowych bez względu na to, w którym kraju UE mieszkają lub podróżują i z jakiego urządzenia końcowego korzystają do odbioru tychże treści. Aby jednak możliwe było odejście od praktyki geoblokowania, konieczne i pilne jest przystosowanie prawa autorskiego i prawa własności intelektualnej do rzeczywistości cyfrowej i zharmonizowanie ich na poziomie unijnym, tak, aby uwzględnione były interesy twórców, dystrybutorów i konsumentów. Należy mieć jednocześnie na uwadze, iż ograniczenie geoblokowania może doprowadzić do wzrostu kosztów zakupu licencji, a tym samym wzrostu cen usług. Zatem kwestie geoblokowania powinny być rozpatrywane w podejściu sektorowym, przez pryzmat równowagi pomiędzy oczekiwaniami konsumentów, a ochroną przedsiębiorców. Ograniczenie geoblokowania nie powinno prowadzić do bezwzględnego nakazu i obowiązku nakładanego na każdego przedsiębiorcę do świadczenia tych samych usług dla całego terytorium UE. Równocześnie należy rozważyć inne niż geoblocking rozwiązania z zakresu licencjonowania, które mogą pozwolić osiągnąć podobny, z punktu widzenia dystrybutora treści skutek, a jednocześnie pozwolą swobodniej korzystać z usług. 3. Lepszy dostęp do treści cyfrowych – nowoczesne, bardziej europejskie ramy prawa autorskiego str. 2 Dyskusja o zmianie praw autorskich, która miałaby służyć budowaniu jednolitego rynku cyfrowego powinna szeroko odnosić się do wszystkich aspektów własności intelektualnej, w tym praw pokrewnych (prawa do artystycznych wykonań, prawa do fonogramów i wideogramów, prawa do transmisji) i prawa do baz danych sui generis, które są wciąż jedynie w pewnym stopniu zharmonizowane w UE. Tak długo, jak przedsiębiorstwa będą musiały stosować różne reżimy prawne nie powstanie wspólny rynek. Zbudowanie prostych i przejrzystych zasad regulowania odpowiedzialności za dostarczane treści cyfrowe jest kluczowe dla skutecznego dostarczania w przyszłości usług dla klientów poza granicami danego kraju. Wprowadzenie transgranicznych praw autorskich może nakładać jednak dodatkowe wymagania na operatorów świadczących usługi oparte o treści. Należy określić zakres odpowiedzialności dostawcy usług oraz operatora za przestrzeganie prawa w tym zakresie. Należy zwrócić uwagę na ryzyko wzrostu cen dostępu do usług przy likwidacji mechanizmów lokalizacji geograficznej dla części usług. Ponadto należy również wskazać, iż operator świadczący usługę nie będzie mógł gwarantować odpowiedniej jakości dostępu do usługi w obszarze pozostającym poza wpływem danego operatora. Może to negatywnie wpływać na jakość usług dla części klientów. Ważna jest również odpowiednia ochrona praw autorskich i ich egzekwowanie, z poszanowaniem praw i obowiązków wszystkich uczestników rynku. Zwalczanie nielegalnych treści i np. podejście "follow the money" powinno być stosowane w sposób proporcjonalny. W przeciwnym razie może to doprowadzić do sytuacji, w której oczekuje się, iż dostawcy internetowi będą musieli zgromadzić ogromne ilości danych dotyczących swoich kontrahentów, a następnie do ujawniania takich informacji uprawnionym stronom/agencjom. Ponadto, ochrona własności intelektualnej powinna być właściwie wyważona z ochroną danych osobowych i ochroną prywatności. W zakresie lepszej dostępności do treści cyfrowych, na przyszłym jednolitym rynku cyfrowym, należałoby również rozważyć zmianę Dyrektywy audiowizualnej oraz Dyrektywy o usłudze powszechnej, w zakresie przyspieszenia rozwoju telewizji w Internecie. Łatwiejszy dostęp do ulubionych programów dla obywateli podróżujących po UE może zostać zapewniony dzięki szybkim sieciom łączności elektronicznej. Dzisiaj barierą rozwoju tego typu usług, przestaje być kwestia techniczna, a na plan pierwszy wychodzi ściśle terytorialny zakres licencji oraz zasada must carry ograniczona głównie do tradycyjnych form rozprowadzania programów telewizyjnych. Dlatego też w kontekście rozważań i przyszłych regulacji odnoszących się do ograniczenia geoblokowania i zmian w zakresie prawa autorskiego należałoby rozważyć również tą kwestię. Wydaje się możliwe stworzenie podstaw do rozwoju usług „TV like at home”, z zastrzeżeniem ochrony przedsiębiorców (szczególnie mniejszych) z poszczególnych państw członkowskich, bez globalnej pozycji rynkowej, przed ryzykiem zmonopolizowania rynku treści cyfrowych (w szczególności audiowizualnych) przez dużych graczy spoza Unii. 4. Dostosowanie przepisów telekomunikacyjnych do aktualnego stanu rozwoju rynku W celu przyśpieszenia rozwoju jednolitego rynku cyfrowego, w tym dążąc do zwiększenia inwestycji w nowoczesną infrastrukturę telekomunikacyjną, konieczna jest pilna i gruntowna reforma kształtu regulacji sektora telekomunikacyjnego. Aktualnie obowiązujący kształt regulacji nie przystaje do dzisiejszego ekosystemu cyfrowego. Propozycja reformy powinna str. 3 być przedstawiona w możliwie najszybszym czasie i poddana szerokim konsultacjom, najlepiej jeszcze w 2015 r. Na poparcie zasługują wskazane przez Komisję cele przeglądu ram regulacyjnych, w tym cele polegające na: (iii) zapewnieniu równych warunków działania uczestnikom rynku i spójnego stosowania przepisów, (iv) zachęcaniu do inwestycji w szybkie sieci szerokopasmowe. Ramy prawne powinny mieć zastosowanie do wszystkich „usług cyfrowych”, niezależnie od ich dostawców - w myśl zasady „te same usługi, te same zasady” - w celu zapewnienia większej spójności w zakresie ochrony konsumentów i bezpieczeństwa, jak również danych osobowych i ochrony prywatności. W tym kontekście, zmierzając do zapewnienia równych warunków prowadzenia działalności dla wszystkich przedsiębiorstw działających na europejskim rynku cyfrowym, w ramach reformy pakietu telekomunikacyjnego należy odpowiednio zmodyfikować m.in. definicję usługi łączności elektronicznej, która dzisiaj de facto ogranicza krąg podmiotów regulowanych do klasycznych operatorów telekomunikacyjnych. Zdecydowanie słuszny jest również plan Komisji Europejskiej, który przewiduje przeprowadzenie dokładnej analizy roli, jaką dostawcy treści i tzw. gracze „OTT” odgrywają w łańcuchu wartości w Internecie. Taka dogłębna analiza jest nieodzowna do uchwycenia pełnego obrazu rynku cyfrowego oraz zdiagnozowania jego struktury oraz pozycji i modelu funkcjonowania jego uczestników. Zgodzić się również należy z tezą zawartą w Strategii, że rynek powinien być regulowany w sposób proporcjonalny tylko wtedy, gdy jest to konieczne. W tym aspekcie należy zwrócić uwagę na następujące zagadnienia: Dotychczasowe działania Komisji skupiające się na tworzeniu zachęt inwestycyjnych ograniczały się de facto do tworzenia zachęt poprzez regulowanie dotychczasowych incumbentów, tyle, że z uwzględnieniem pewnych modyfikacji (np. uwzględnienie w stawkach ryzyka inwestycyjnego, czy brak obowiązku kosztowego w zamian za daleko posunięte obostrzenia). Dotychczasowa praktyka wskazuje, iż taki kierunek nie jest właściwy i powinien zostać zrewidowany, gdyż nie przynosi on oczekiwanych efektów, a regulacja jest czynnikiem zniechęcającym i potęgującym ryzyko inwestycyjne. Należy również odnotować, iż obecny stan konkurencji na rynku jest zupełnie inny niż jeszcze 10 lat temu. Przez ten czas nastąpił wyraźny rozwój konkurencji infrastrukturalnej, zwłaszcza konkurencji ze strony operatorów kablowych. W tym aspekcie kierunek regulacji, który prowadzi do stałej regulacji incumbenta, pomijając już ewidentnie ukształtowaną lub narastającą konkurencję ze strony innych uczestników rynku jest kierunkiem nieadekwatnym do sytuacji rynkowej i powinien zostać zrewidowany. Wydaje się, że właściwym kierunkiem regulacji powinna być regulacja zmierzająca do symetryzacji zasad dostępu poprzez: o Wprowadzanie obowiązku dostępu do sieci na zasadach regulacji ex ante tylko na tych obszarach, na których brak jest alternatywnej infrastruktury o Na obszarach, na których występują dwie konkurencyjne infrastruktury regulacja ex ante powinna być symetryczna (obejmować obie sieci) i jednocześnie być ograniczona do podstawowych obowiązków (dostęp, niedyskryminacja) o Na obszarach, na których istnieją trzy infrastruktury i więcej regulacja w ogóle nie powinna być stosowana. str. 4 5. Zarządzanie widmem Komisja Europejska słusznie podkreśla, że dla jednolitego rynku niezwykle ważne jest skoordynowane podejście do zarządzania widmem radiowym i efektywnego wykorzystania częstotliwości. Za uzasadnione należy również uznać zapowiadane działania w kierunku bardziej zharmonizowanego i efektywnego zarządzana częstotliwościami. W tym kontekście na zdecydowane poparcie zasługują zamierzenia mające na celu udostępnienie na potrzeby sieci szerokopasmowych nowych zasobów. Są one niezbędne dla zaspokojenia gwałtownie rosnącego ruchu generowanego przez użytkowników mobilnej transmisji danych (mobilnego dostępu do internetu). Wymiernym wskaźnikiem jak bardzo są potrzebne nowe zasoby widmowe mogą być ceny częstotliwości z pasma 800 MHz osiągane w aukcjach przeprowadzonych po udostępnieniu tzw. dywidendy cyfrowej. Dlatego również należy podjąć działania na rzecz udostępnienia dla sieci mobilnych, w nieodległej przyszłości, tzw. pasma 700 MHz. 6. Wzmocnienie zaufania do usług cyfrowych i przetwarzania danych osobowych oraz zwiększenie bezpieczeństwa takich usług i danych Wymogi zapewniające wysoki poziom bezpieczeństwa sieci i usług powinny być stosowane na wszystkich szczeblach łańcucha wartości Internetu. Wymagania te powinny być spójne na całym obszarze UE, tak aby konsumenci mieli pewność, że niezależnie od rodzaju danych umieszczanych w sieci i lokalizacji dostawcy usług ich dane będą chronione w jednakowy sposób. Dyrektywa ePrivacy, która dzisiaj de facto dotyczy jedynie operatorów telekomunikacyjnych powinna zostać uchylona i docelowo włączona do rozporządzenia o ochronie danych (RODO), nad która aktualnie trwają prace, bowiem pełna i realna harmonizacja na poziome obowiązujących przepisów o ochronie danych jest niezwykle potrzebna. Dzięki temu konsumenci będą mogli zrozumieć jakiego poziomu ochrony mogą wymagać, a usługodawcom wyznaczy zbliżone obowiązki. Im większe będzie zaufanie konsumentów i użytkowników do bezpieczeństwa usług cyfrowych, tym większa szansa na powszechne wykorzystywanie tych usług przez obywateli i na pokonanie przez Polskę dużego dystansu, jaki dzieli ją w tym obszarze od wielu państw unijnych. Dlatego niezwykle istotna jest rola Państwa w szybkim wdrażaniu cyfrowych rozwiązań w zakresie e-administracji oraz aktywna współpraca z biznesem, w celu wprowadzania środków identyfikacji elektronicznej, mechanizmów certyfikacji i nowych usług zaufania, które będą mogły być świadczone na terenie całej Unii Europejskiej. Przyjęte rozwiązania muszą być łatwo dostępne, zrozumiałe i przyjazne dla użytkowników, przyczyniając się tym samym do zmniejszenia zjawiska tzw. „wykluczenia cyfrowego”. Budowanie zaufania do bezpieczeństwa usług cyfrowych wymaga działań informacyjnych i edukacyjnych skierowanych do społeczeństwa. Także w tej dziedzinie konieczna jest współpraca Państwa z biznesem, organizacjami pozarządowymi, zarówno na poziomie instytucji i organów państwowych, jak też na poziomie lokalnym. Z pewnością szerokie otwarcie przez Państwo cyfrowego dostępu do informacji publicznych i wszelkich interakcji z administracją publiczna, przyczyniłoby się do popularyzacji usług cyfrowych i tworzenia str. 5 w społeczeństwie nawyku wybierania rozwiązań i usług on-line, jako szybszych, tańszych, tworzących nowe możliwości i ułatwiających życie. Nie można również zapominać, że niezwykle istotnym czynnikiem warunkującym sukces jednolitego rynku jest także właściwa standaryzacja, zapewnianiająca interoperacyjność różnych systemów i urządzeń. Kluczowe w tym obszarze będzie zapewnienie zrównoważonego podejścia pomiędzy osiągnięciami standaryzacyjnymi wiodących organizacji europejskich, a konkretnymi rozwiązaniami komercyjnymi, które mogą nawet wyprzedzać formalne opracowanie norm. Wyrażamy nadzieję, że przedstawione powyżej kierunkowe propozycje będą przydatne i staną się przyczynkiem do dalszej pogłębionej dyskusji oraz prac zmierzających do przedstawienia konkretnych projektów legislacyjnych w ramach Strategii. Polecamy uwadze przekazany w ramach poprzednich konsultacji oraz przedkładany również obecnie dokument Grupy Orange pt. „Committed to Europe – a vision to ignite the digital revolution”, który wciąż pozostaje aktualny i który szerzej opisuje postulaty zmian, które uznajemy za kluczowe w celu urzeczywistnienia jednolitego europejskiego rynku cyfrowego. Jednocześnie deklarujemy chęć udziału w dalszej dyskusji, umożliwiającej doprecyzowanie i konkretyzację przedstawionych propozycji. str. 6