- Cyfrowobezpieczni
Transkrypt
- Cyfrowobezpieczni
Dzień bezpieczeństwa cyfrowego Scenariusz dla edukatorów szkół gimnazjalnych Autor: dr Łukasz Srokowski Kontakt: Stowarzyszenie "Miasta w Internecie” ul. Krakowska 11a 33-100 Tarnów tel.: +48 14 628 42 10, 688 80 12 fax: +48 14 628 43 11 Artur Krawczyk tel. +48 502 357 587 Więcej informacji na temat projektu: CYFROWOBEZPIECZNI.pl - Bezpieczna Szkoła Cyfrowa, na stronie www.cyfrowobezpieczni.pl Więcej informacji na temat Stowarzyszenia "Miasta w Internecie" na stronie www.fabrykaprzyszlosci.pl Projekt jest współfinansowany przez Ministerstwo Edukacji Narodowej w ramach zadania publicznego "Poprawa kompetencji pracowników szkoły, uczniów i ich rodziców w zakresie bezpiecznego korzystania z cyberprzestrzeni oraz reagowania na zagrożenia" O projekcie Cyfrowobezpieczni.pl Projekt „Cyfrowobezpieczni.pl – Bezpieczna Szkoła Cyfrowa", nazywany dalej Cyfrowobezpieczni.pl jest współfinansowany ze środków budżetu państwa otrzymanych od Ministra Edukacji Narodowej w ramach rządowego programu ,,Bezpieczna +" mającego na celu wspomaganie organów prowadzących szkoły w zapewnianiu bezpiecznych warunków nauki, wychowania i opieki w szkołach w latach 2015-2018. Projekt ten ma stanowić odpowiedź na problemy związane z coraz silniejszą obecnością technologii cyfrowych w życiu uczniów. Ze względu na bardzo dużą złożoność tego tematu, konieczne było zaplanowanie działań, które będą w systemowy sposób dotykały wszystkich aspektów zetknięcia się świata cyfrowego i polskiej szkoły. Temat ten ma bowiem co najmniej dwa oblicza. Z jednej strony komputery, smartfony i ciągły dostęp do Internetu prowadzą do pojawiania się wielu zupełnie nowych zagrożeń, na które nie są przygotowane ani dzieci, ani rodzice ani system oświatowy. Z drugiej strony mądre wykorzystywane narzędzi cyfrowych w edukacji może prowadzić do bardzo dobrych efektów: większego zaangażowania uczniów, lepszych wyników edukacyjnych, rozwoju ciekawszego i bardziej aktywizującego środowiska nauki. Obie strony problemu są więc istotne dla szkoły i konieczne jest dobre wyważenie działań, tak aby zabezpieczyć dzieci przed zagrożeniami, a jednocześnie nie zniechęcić ich do korzystania z narzędzi cyfrowych. Jak wynika z badań socjologów, obecność świata cyfrowego działa jako swoisty „wzmacniacz" dla tego, co dzieje się w szkole. Jeżeli szkoła pracuje dobrze, nauczyciele odpowiednio dobierają metody pracy do potrzeb uczniów i umieją wesprzeć ich w rozwoju, wykorzystywanie narzędzi cyfrowych może wzmocnić efekty pracy szkoły. Jednak, jeżeli między uczniami relacje są złe, oparte na braku empatii i życzliwości, narzędzia cyfrowe mogą być katalizatorem wielu negatywnych zjawisk, takich jak nękanie, izolowanie i agresja rówieśnicza. Tak więc, gdy myślimy o zagrożeniach bezpieczeństwa uczniów, nie same narzędzia cyfrowe są kluczowym problemem, ale zjawiska, które eskalują. Projekt Cyfrowobezpieczni.pl ma na celu zaproponować szkołom systemowe rozwiązania, które pozwolą lepiej wykorzystywać narzędzia cyfrowe dla wspierania rozwoju uczniów, przy jednoczesnym zapewnieniu dzieciom bezpieczeństwa i nauczeniu ich zasad mądrego korzystania z Internetu i urządzeń cyfrowych. W ramach projektu: Odbędzie się blisko 2500 spotkań w szkołach, w ramach Szkolnych Dni Bezpieczeństwa Cyfrowego. W trakcie każdego takich Dni będą miały miejsce spotkania z dyrekcją, nauczycielami oraz uczniami, przeprowadzone przez edukatorów projektu. Zrealizowane zostaną 3 edycje konkursu „Jesteśmy Cyfrowobezpieczni!", w ramach których szkoły będą mogły wygrać cenne nagrody, w tym pełne wyposażenie nowoczesnej pracowni informatycznej. Powstaną specjalne punkty konsultacyjne dla dyrektorów szkół, nauczycieli i rodziców. Odbędą się 3 Ogólnopolskie Konwenty Bezpiecznej Szkoły, na które zaproszeni będą nauczyciele z całej Polski. Przeprowadzone zostaną szkolenia dla blisko 2500 szkolnych liderów bezpieczeństwa cyfrowego. Powstanie portal Cyfrowobezpieczni.pl, na którym dostępne będą wszelkie materiały projektowe, w tym 24 scenariusze lekcji dla 4 etapów edukacyjnych, materiały multimedialne i kursy e-learningowe dla nauczycieli. Niniejszy scenariusz stanowi więc tylko część szerszego projektu – dlatego też zachęcamy Cię do zapoznania się z pozostałymi materiałami projektowymi, dostępnymi również na portalu Cyfrowobezpieczni.pl Spis treści Wprowadzenie 2 Dla kogo jest ten scenariusz? 2 Co jest celem tego scenariusza? 2 Uczymy bezpieczeństwa, nie zniechęcamy zagrożeniami 2 Charakterystyka dzieci na pierwszym etapie edukacyjnym 3 Krótki okres skupienia uwagi 4 Orientacja na doświadczenia zmysłowe 4 Ograniczony zasób językowy 5 Zachowania społeczne wobec obcych 5 Zadania i ich atrakcyjność 5 Malowanie, lepienie i inne aktywności twórcze 6 Program dnia bezpieczeństwa cyfrowego - 1 etap edukacyjny 6 Przed rozpoczęciem dnia 7 Spotkanie z dyrektorem 8 Spotkanie w auli szkolnej 9 Warsztaty dla dzieci - wprowadzenie 10 Warsztaty dla dzieci – scenariusz 11 Scenariusz: historie dla uczniów 13 Spotkanie z pracownikami szkoły 15 Załącznik: wzór kart na warsztaty 15 1 Wprowadzenie Dokument, który trzymasz w ręku, przedstawia proponowany przebieg Szkolnego Dnia Bezpieczeństwa Cyfrowego, realizowany na potrzeby klas gimnazjalnych. Obejmuje on szczegółowy opis wszystkich elementów dnia, a także szereg wskazówek metodyczno-organizacyjnych. Scenariusz ten traktuj jako wzór działania, przy jednoczesnej świadomości, że warunki organizacyjne, nieprzewidziane sytuacje czy też potrzeby odbiorców mogą wpływać na ostateczny kształt przeprowadzonego dnia. Dla kogo jest ten scenariusz? Scenariusz ten skierowany jest do Edukatorów, uczestniczących w realizacji projektu Cyfrowobezpieczni.pl. Jako taki stanowi on dokument wewnętrzny projektu. Co jest celem tego scenariusza? Celem tego scenariusza jest udzielenie Ci pomocy w przeprowadzeniu w najlepszy możliwy sposób Szkolnego Dnia Bezpieczeństwa Cyfrowego (SDBC). Przygotowaliśmy 4 takie scenariusze, dostosowane do czterech grupy wiekowych: klas 1-3 szkoły podstawowej, klas 4-6 szkoły podstawowej, uczniów gimnazjów i szkół ponadgimnazjalnych Celem SDBC jest zdobycie przez wszystkich uczniów podstawowej wiedzy na temat bezpiecznego korzystania z Internetu i komunikacji elektronicznej. Zależy nam na tym, aby zachęcić zarówno nauczycieli jak i dzieci do korzystania z technologii informacyjno-komunikacyjnych (TIK) w szkole, ale jednocześnie staramy się pokazać w jaki sposób można robić to bezpiecznie. Uczymy bezpieczeństwa, nie zniechęcamy zagrożeniami Jest bardzo ważne, aby Twoja uwaga – jako prowadzącego - była skupiona na pozytywnym przekazie na temat wykorzystywania narzędzi cyfrowych w szkole. Internet jest już obecnie niezbędnym elementem większości dziedzin życia, a jego rola w przyszłości prawdopodobnie będzie tylko wzrastała. Dlatego bardzo zależy nam na tym, aby nie zniechęcić nikogo do użytkowania sieci; staramy się pokazać, że może 2 być to bezpieczne, pod warunkiem zachowania odpowiednich zasad. Warto tutaj zwrócić uwagę, że choć przypadki negatywnych wydarzeń, związanych z posługiwaniem się Internetem przez dzieci, są często nagłaśniane przez media, to w rzeczywistości stanowią one niewielki promil sytuacji, w których uczniowie korzystają w mądry i przydatny sposób z zasobów sieci. Założenie o pozytywnym przekazie jest kamieniem węgielnym projektu Cyfrowobezpieczni.pl. Osoby, z którymi będziesz się spotykał mogą mieć wiele lęków i obaw związanych z wykorzystywaniem technologii cyfrowych. Ponieważ projekt ten koncentruje się na przeciwdziałaniu zagrożeniom, bardzo łatwo wszelkie rozmowy i spotkania, prowadzone w szkołach, mogą pójść w stronę zniechęcania do Internetu i pokazywania wyłącznie jego ciemnych stron. Jest Twoją rolą, aby pokazać, że z sieci i komputerów można bezpiecznie czynić użytek i że warto to robić. Najlepszym sposobem na osiągnięcie takiego efektu będzie koncentracja na sposobach bezpiecznego działania, nie zaś na zagrożeniach i ich negatywnych skutkach. Trzeba oczywiście o nich mówić i przedstawiać je jednoznacznie, ale punktem centralnym naszej uwagi jest uczenie bezpiecznego działania a nie straszenie potencjalnymi zagrożeniami. Aby lepiej to przedstawić, spójrz na dwa przykłady wypowiedzi: 1 „Facebook jest niebezpieczny dla dzieci, ponieważ mogą poznać tam obcych ludzi, którzy będą chcieli nakłaniać je do ryzykownego zachowania” 2 „Aby korzystać bezpiecznie z Facebooka, dzieci powinny kontaktować się z osobami, które znają z prawdziwego życia – w ten sposób unikną zagrożeń związanych z obcymi, o potencjalnie złych intencjach” Meritum w obydwu wypowiedziach jest takie samo – na Facebooku zagrożeniem dla dzieci jest nawiązanie kontaktu z obcymi ludźmi, którzy mogą mieć złe intencje. Pierwszy komunikat jest jednak odstraszający od Facebooka jako całości, a drugi zachęcający do wykorzystywania go w bezpieczny sposób. 3 Charakterystyka dzieci na trzecim etapie edukacyjnym Trzeci etap edukacyjny obejmuje obecnie uczniów gimnazjum. Wprawdzie na moment pisania tego scenariusza, zapowiadane są reformy oświaty, mające likwidować gimnazja, można jednak założyć, że przez większość czasu trwania projektu będą one nadal istniały – a nawet, gdyby doszło do ich wygaszenia, charakterystyka dzieci na tym etapie zasadniczo się nie zmieni. Okres nauki w gimnazjum przypada na wyjątkowo trudny – z punktu widzenia nauczycieli – okres rozwoju. Początek nastoletniości to czas, w którym dzieci zaczynają szybko dojrzewać. Powoduje to, że ich zachowanie radykalnie się zmienia w porównaniu do szkoły podstawowej. Burza hormonów, rosnąca niezależność od rodziców, ogromna potrzeba przynależności do grupy społecznej, zainteresowanie płcią przeciwną – wszystko to łączy się w wielki kocioł emocji i buntu, powodujący, że nauczyciele gimnazjum od wielu lat twierdzą, że jest to najgorszy wiek do nauki w szkole. W rzeczywistości z uczniami gimnazjum można pracować tak samo efektywnie, jak i z pozostałymi grupami wiekowymi. Wymaga to jednak nieco innego podejścia i zrozumienia specyfiki tego, co dzieje się z dziećmi w tym wieku. Ponieważ jednym z założeń projektu jest przeprowadzenie lekcji w pierwszej klasie na każdym z etapów edukacyjnych, poniższy opis skoncentrowany jest przede wszystkim na grupie wiekowej trzynastolatków. Potrzeby społeczne Dla dzieci w tym wieku najważniejsze są potrzeby społeczne. Zdecydowaną większość zachowań młodych nastolatków należy interpretować przez pryzmat tego, jak zachowuje się ich bezpośrednie otoczenie. Trzynastolatki bardzo łatwo ulegają wpływom grupy i są podatne na wszelkie mechanizmy bazujące na konformizmie. Łatwo dają się sobie nawzajem namawiać do działania nieprzemyślanego i bazującego wyłącznie na potrzebie zdobycia jak najlepszej pozycji w grupie. Jednocześnie w wieku tym kluczowymi atrybutami, które prowadzą do popularności są cechy fizyczne – atrakcyjność u dziewczyn i poziom wysportowania u chłopców. Walory intelektualne czy cechy osobowości są obszarami, które zaczną odgrywać dużą wagę dopiero na poziomie liceum. To wszystko powoduje, że w okresie gimnazjum dochodzi do bardzo wielu zjawisk związanych z przemocą rówieśniczą – zarówno w prawdziwym życiu, jak w Internecie. Uczniowie uczą się funkcjonowania w grupie i często wykorzystują najprostszy sposób na tworzenie grupy: znajdowanie wspólnego wroga. Wrogiem tym zwykle jest inny uczeń, odstający w jakikolwiek sposób od 4 grupowej normy. Może być to dziecko niezadbane, słabsze, ale może też być to najlepszy uczeń czy ktoś wyjątkowo dużo uwagi zwracający na własny wygląd. Niezależnie od przyczyny, izolowanie, nękanie i dokuczanie na etapie gimnazjum jest największym problemem, z jakim musi mierzyć się gimnazjum. Dlatego też, w trakcie rozmowy z uczniami poświęć szczególną uwagę na omówienie zjawisk takich jak: obrażanie się w sieciach społecznościowych, nękanie czy inne formy cyberprzemocy. Warto, abyś przed rozpoczęciem tych zajęć, dobrze zapoznał się ze scenariuszem na temat przeciwdziałania cyberprzemocy, skierowanym do nauczycieli gimnazjum. Prowokowanie dorosłych Uczniowie w tym wieku mają ogromny problem w relacjach z dorosłymi. Z jednej strony chcą ostentacyjnie wykazać się swoją niezależnością i udowodnić, że idą własną drogą. Z drugiej strony, nie udało im się jeszcze w pełni określić, jak daleko mogą się posunąć w demonstrowaniu swojego zdania, stąd cały czas próbują i testują osoby dorosłe, sprawdzając, gdzie zostanie postawiona im granica. Dlatego też, nie zrażaj się, jeżeli w odpowiedzi na Twoje pytania pojawią się w tej grupie prowokacyjne komentarze, zawierające czasami wulgaryzmy. Nie będzie miało to związku z Twoją osobą, a łączyć się będzie bardziej z tym, że grupa będzie starała się rozpoznać, z kim ma do czynienia i na co w związku z tym może sobie pozwolić. Dlatego też najlepszym sojusznikiem osoby pracującej z gimnazjalistami jest spokój i rozbawiony uśmiech. W tym wieku dzieci są nadal bardzo wrażliwe na opinię innych – również nauczyciela – i jeżeli zorientują się, że zamiast wytrącić Cię z rytmu, wywołują Twoje rozbawienie, wówczas jest spora szansa, że odpuszczą i skupią się na merytorycznej pracy. Kompetencje intelektualne i język rozmowy Wśród gimnazjalistów zaczynają być widoczne bardzo istotne różnice w kompetencjach intelektualnych. Zróżnicowanie to wynika częściowo z talentów i indywidualnego poziomu inteligencji i umiejętności, a częściowo z wychowania w domu. W większości gimnazjaliści nadal lubi konkretne historie i przykłady, tak samo, jak młodsze dzieci – coraz lepiej jednak sobie radzi także z analizą sytuacji i pytań abstrakcyjnych. Dlatego też w rozmowie z nimi nie musisz dostosowywać znacząco języka wypowiedzi – możesz mówić do nich w zasadzie tak samo, jak do ludzi dorosłych. Co więcej, jeżeli zorientują się, że traktujesz ich poważnie, może to wzmocnić ich zainteresowanie prowadzonymi przez Ciebie zajęciami. 5 Program Dnia Bezpieczeństwa Cyfrowego - 3 etap edukacyjny Program Dni Bezpieczeństwa Cyfrowego ma takie same ramy w przypadku wszystkich etapów edukacyjnych. Różni się jednak przebiegiem spotkań z poszczególnymi grupami, a także prezentowanymi materiałami multimedialnymi. Poniżej prezentujemy ramowy przebieg Szkolnego Dnia Bezpieczeństwa Cyfrowego. Jest to przebieg sugerowany, optymalny ze względu na logikę przekazu. Jeżeli jednak będzie niezbędna zmiana kolejności wydarzeń, np. ze względu na kalendarz dyrektora, jest to również akceptowalne. 30 min. Spotkanie z dyrektorem szkoły Pierwszym elementem planu dnia jest spotkanie z dyrektorem. Ma ono na celu przedstawienie szczegółów projektu, zaangażowanie dyrektora w jego realizację i zaproszenie do udziału w konkursie (patrz regulamin i informacje o konkursie, przedstawione na szkoleniu). 20-30 min. Spotkanie w auli szkolnej Kolejnym elementem jest spotkanie z całą społecznością szkolną. Celem spotkania jest zaintrygowanie nauczycieli i uczniów tematyką bezpieczeństwa cyfrowego i zachęcenie do udziału w konkursie. 3x45 min. Trzy warsztaty w klasach Edukatorzy spotkają się z uczniami w trzech klasach na warsztatach, mających na celu zaangażować i zaintrygować dzieci tematyką związaną z bezpieczeństwem korzystania z technologii cyfrowych. 45-60 min. Prezentacja dla pracowników szkoły w trakcie rady pedagogicznej Ostatnim elementem DBC będzie spotkanie z dyrekcją i nauczycielami, a także innymi pracownikami szkoły. W trakcie tego spotkania przedstawione zostaną narzędzia dla nauczycieli do kontaktu z rodzicami – w tym scenariusz wywiadówki poświęconej tematowi bezpieczeństwa. 6 Przed rozpoczęciem dnia Zanim przyjedziesz do szkoły na SDBC, konieczne będzie ustalenie z dyrekcją szkoły bardzo wielu szczegółów. Poniżej prezentujemy listę tych elementów, które będą pojawiać się w każdej szkole. Do niej dojdą jeszcze zadania specyficznie związane z daną placówką. Możesz listę tę skserować lub wydrukować ponownie i używać każdorazowo do sprawdzenia czy wszystkie ważne tematy zostały pokryte: Ustal godziny wszystkich elementów dnia. Określ ile czasu będzie miał dyrektor na spotkanie. Przedstaw dyrektorowi najważniejsze wątki, których będzie dotyczyło spotkanie, aby miał możliwość się przygotować.dowiedz się, ile będzie osób podczas spotkania na auli oraz ilu nauczycieli możesz się spodziewać na spotkaniu Rady Pedagogicznej. Powiedz się, czy w szkole miały miejsca jakieś problemy związane z wykorzystywaniem narzędzi cyfrowych. Jeżeli tak, dopytaj o jak największą liczbę szczegółów – na tej podstawie wybierzesz potem scenariusz zajęć do zrealizowania. Zbierz informacje w jakich klasach będziesz prowadzić lekcje – a także ile liczą osób oraz czy mają jakąś konkretną specyfikę (np... biol-chem). Ustal, jacy nauczyciele będą obecni podczas Twoich lekcji. Pamiętaj, że na każdych zajęciach musi być jeden nauczyciel i na każdym z trzech warsztatów musi to być inna osoba. Dokładnie zaplanuj z dyrektorem lub innym przedstawicielem szkoły przebieg poszczególnych elementów SDBC, takich jak kolejność wystąpień – pamiętaj, że szkoła może chcieć wzbogacić SDBC o własne elementy. Jeżeli będzie to możliwe do pogodzenia z Twoim planem, warto to zrobić. Upewnij się ze szkoła, że jest przygotowana od strony technicznej – ma dobre, działające nagłośnienie i sprawny rzutnik. Jeżeli czegoś będzie brakowało (np. rzutnika), a jesteś w stanie zorganizować go i pomóc szkole, możesz to zrobić. Przygotuj się do poprowadzenia zajęć – sprawdź czy dokładnie wiesz co masz robić i czy masz gotowe wszystkie materiały. Zobacz, czy szkoła prowadzi szkolną stronę na Facebooku – jeżeli tak, poczytaj, co na niej znajdziesz. 7 Spotkanie z dyrektorem Celem spotkania z dyrektorem jest pogłębienie jego zaangażowania w projekt i przekonanie go, że w okresie najbliższego roku jest to temat wart poświęcenia czasu i uwagi. Przebieg spotkania będzie zależał od zachowania dyrektora i musi być dostosowany do potrzeb szkoły, sugerujemy jednak pojawienie się następujących elementów. 1 Przedstawienie siebie i projektu Nie będzie to pierwsze Wasze spotkanie, bo zapewne będziecie mieli kontakt już wcześniej, na etapie ustaleń. Jeżeli jednak zdarzyłoby się tak, że wcześniejsze szczegóły dogrywałeś/aś z innym pracownikiem szkoły, na początku opowiedz nieco o sobie i projekcie Cyfrowobezpieczni.pl. Jeżeli masz inne doświadczenia związane z uczeniem wykorzystywania narzędzi cyfrowych, opowiedz o nich. Jeśli natomiast to kolejne wasze spotkanie, po chwili luźnej rozmowy wprowadzającej, możesz przejść do dalszych działań. 2 Zapytanie o doświadczenia dyrektora Dopytaj go o jego doświadczenia, związane z wykorzystywaniem technologii cyfrowych w szkole i zapewnianie bezpieczeństwa. W tej rozmowie warto skoncentrować się na wskazaniu pozytywów w wykorzystywaniu TIK w szkole. 3 Przedstawienie naszego podejścia Warto tutaj nazwać wprost wartości, które są dla nas ważne w tym projekcie. Powiedz o tym, że technologia cyfrowa ma bardzo wiele zalet, również w szkole i zależy nam na tym, żeby uczniowie umieli z niej korzystać bezpiecznie. Zaznacz, że nie zależy nam na straszeniu zagrożeniami, tylko na uczeniu zasad bezpiecznej pracy. 4 Opowiedz o konkursie Przedstaw opis konkursu zgodny z regulaminem (osobny dokument). W trakcie rozmowy skoncentruj się bardziej na korzyściach płynących z samego uczestnictwa, a o możliwej wygranej wspominaj mimochodem. Korzyści z uczestnictwa to: większe zaangażowanie wszystkich w temat, podniesienie kompetencji kadry w obszarze bezpieczeństwa cyfrowego i zwiększenie bezpieczeństwa uczniów. Uwaga ogólna W kontakcie z dyrektorem najważniejsze jest nawiązanie osobistej relacji. Jedna rozmowa, nawet jeżeli potrwa dłużej niż założone pół godziny, to na tyle krótko, że na decyzję o przystąpieniu szkoły do konkursu wpłyną nie argumenty merytoryczne, ale wrażenie jakie zrobisz i poczucie zaufania jakie wzbudzisz w dyrektorze. Dlatego, słuchaj uważnie tego, co będzie mówił i zadbaj o szczerość swoich wypowiedzi. Będzie to miało największe znaczenie. 8 Spotkanie w auli szkolnej W spotkaniu w auli może wziąć udział duża liczba osób – możliwe jest, że pojawią się wszyscy członkowie szkolnej społeczności. Przy tak dużej grupie niemożliwe jest przeprowadzenie realnego dialogu, dlatego spotkanie będzie miało charakter głównie prezentacji. Przebieg prezentacji zależeć będzie głównie od Ciebie i Twojego stylu prowadzenia takich spotkań. Rekomendujemy pojawienie się następujących punktów; ich listę możesz wydłużyć: 1 Intrygujące rozpoczęcie Warto zacząć od jakiegoś ciekawego pytania lub czegoś, co może zwrócić uwagę uczestników. Na poziomie pierwszego etapu edukacyjnego, możesz na przykład zadać pytanie „Kto z Was w zeszłym tygodniu oglądał jakiś film na komputerze?”, a gdy część osób podniesie ręce: „A kto z Was kiedykolwiek zastanawiał się nad tym, jak korzystać z komputera, żeby było to dla Was bezpieczne?”. 2 Opowiedz krótko o celu swojego przyjścia Wyjaśnij, czym jest Dzień Bezpieczeństwa Cyfrowego i jaka jest Twoja rola. Krótko przedstaw projekt. Warto, aby znalazły się tutaj następujące informacje: Na Dzień Bezpieczeństwa Cyfrowego składają się spotkania z nauczycielami, uczniami i dyrekcją. W trakcie tego Dnia będziemy rozmawiać o tym, jak mądrze wykorzystywać komputery – i na co uważać przy ich używaniu . Twoją rolą jako edukatora będzie prowadzenie tych spotkań – ale nie będzie to wykład. Interesować będą Cię opinie osób, z którymi będziesz się spotykać. Dzień Bezpieczeństwa Cyfrowego jest częścią projektu Cyfrowobezpieczni.pl, realizowanego na zlecenie Ministerstwa Edukacji Narodowej. W ramach projektu Cyfrowobezpieczni odbędą się spotkania w całej Polsce w prawie 2500 szkołach. 3 W ramach projektu zorganizowany będzie także konkurs, w wyniku którego pięć szkół rocznie w Polsce otrzyma pełne wyposażenie pracowni informatycznej, kolejne pięć organizację wyjazdów dla uczniów, a jeszcze następne pięć organizację wyjazdów na świetne szkolenia dla nauczycieli. 4 Zaprezentuj film Włącz film dla uczniów przygotowany na to spotkanie. Po jego zakończeniu, omów, niezbyt długo, wrażenia zgodnie z instrukcją, którą otrzymasz na szkoleniu edukatorów. 9 5 Oznajmij krótko korzyści płynące z korzystania z Internetu Przedstaw kilka przykładów tego, w jaki sposób sieć może pomagać w nauce (np., wyszukiwanie wiedzy, możliwość brania udziału w grach edukacyjnych). 6 Powiedz, że „Z komputera i Internetu można korzystać bezpiecznie i dzięki temu bardzo wiele się nauczyć – ale żeby to robić dobrze, trzeba znać kilka podstawowych zasad bezpiecznej pracy z technologią.” 7 Zapowiedz warsztaty Przedstaw dalszy plan dnia, zwłaszcza ogłoś warsztaty w poszczególnych klasach, zgodnie z ustalonym z dyrekcją planem. Warsztaty dla dzieci - wprowadzenie Przeprowadzenie warsztatów dla dzieci ma dwa cele. Z jednej strony, Twoim zadaniem jest przekazanie uczniom kilku prostych zasad, dotyczących korzystania z technologii cyfrowych tak, aby potrafili robić to we właściwy sposób. Z drugiej strony, przeprowadzone przez Ciebie zajęcia będą modelowym przedstawieniem tego, w jaki sposób powinno się rozmawiać z młodzieżą o bezpiecznym korzystaniu z komputerów i Internetu. Zajęcia na trzecim etapie edukacyjnym opierać się mogą w dużym stopniu na rozmowie z dziećmi. Ponieważ jest mocno prawdopodobne, że w szkole nikt nie będzie z nimi raczej rozmawiał o takich tematach, powinni być rozmową zainteresowani – zwłaszcza, jeżeli poczują, że traktuje się ich poważnie. Dlatego też w trakcie zajęć jest istotne, byś nie robił wrażenia, że ich lekceważysz i jako dorosły tłumaczysz, jak powinni się zachowywać. Wręcz przeciwnie, najwięcej wyniosą z zajęć, jeżeli będą przekonani, że to oni Tobie przez czterdzieści pięć minut wyjaśniali, jak działa świat cyfrowy. Najsilniejszą Twoją bronią będą więc pytania i autentyczne zaciekawienie – ono spowoduje, że lekcja może zmienić się w bardzo interesującą i dla nich i dla Ciebie rozmowę. Z ankiety zgłoszeniowej do projektu wypełnionej przez szkołę oraz w trakcie rozmowy z dyrektorem dowiesz się zapewne o różnych problemach, które mogły mieć miejsce w szkole, w zakresie technologii cyfrowej. Odnotuj każde zjawisko, które mogło mieć miejsce - na przykład przypadki znęcania się w Internecie nad którymś z uczniów przez kolegów albo udostępnienie przez użytkownika wulgarnych i niewłaściwych treści w sposób widoczny dla szkoły. Masz do dyspozycji sześć scenariuszy zajęć przeznaczonych dla nauczycieli do realizacji w trakcie godzin wychowawczych. Jeżeli uznasz, że któryś z nich będzie bardziej odpowiedni do wykorzystania w trakcie Twoich warsztatów, użyj go. 10 Pamiętaj też, że możesz zróżnicować przebieg warsztatów w różnych klasach. Jeżeli zorientujesz się, że w którejś z klas wystąpił jakiś konkretny problem, możesz to wykorzystać, wybierając do przeprowadzenia w niej odpowiedni scenariusz, a pozostałych przeprowadzić zajęcia „ogólne”. Jeżeli nie odnotujesz w żadnej z klas czy też w całej szkole żadnych istotnych problemów, lub też uznasz, że dla dobra uczniów lepsze będą zajęcia ogólne na temat różnych problemów związanych z bezpieczeństwem cyfrowym, poniżej prezentujemy przykładowy scenariusz „ogólny”, poświęcony dwóm najczęściej występującym w tym wieku zagrożeniom, pojawiającym się w kontakcie dzieci z Internetem. Warsztaty dla dzieci – scenariusz Przy prowadzeniu zajęć proponujemy, abyś posłużył się poniższym planem. Tak, jak jednak we wszystkich innych przypadkach, jeżeli uznasz, że warto zastąpić jakieś jego elementy innymi działaniami, podejmuj decyzje odpowiednio do sytuacji. Na końcu warsztatu masz zaplanowany czas na wyświetlenie filmu. Na podstawie rozmów z dyrekcją i nauczycielami, wybierz jeden z filmów dołączonych do scenariuszy dla tej grupy wiekowej, taki, który będzie najbardziej adekwatny do problemów, które miały już miejsce w tej szkole – informację o tym, jak go omówić, znajdziesz w scenariuszu, do którego został on przygotowany. Jeżeli uznasz to za właściwe, możesz też zaprezentować filmy ze starszej lub młodszej grupy wiekowej – jeśli tematyka, która powinna zostać poruszona, będzie bardziej odpowiednia. 5 min. 1 Przedstaw się klasie i wyjaśnij, dlaczego dzisiaj Ty prowadzisz zajęcia. 2 Spytaj uczniów, kto z nich korzysta regularnie z komputera albo tabletu. Zapewne zgłoszą się wszyscy albo prawie wszyscy. 3 Zapytaj, z jakich urządzeń korzystają najczęściej, by połączyć się z Internetem – z tabletów, telefonów czy komputerów. Możesz na tablicy zrobić ranking, wpisując ile osób wybrało jaki sprzęt. 4 Powiedz, że chcesz z nimi porozmawiać właśnie na temat tego, jak bezpiecznie korzystać z komputera i podobnych urządzeń. 11 15-25 min. 5 Włącz na komputerze mapę myśli w programie Coggle.it (szczegółowa instrukcja jak to zrobić, znajduje się na końcu scenariusza w załączniku). Wyświetl mapę na rzutniku. 6 Zapytaj uczniów, do czego służą im urządzenia, które wymienili wcześniej – co za ich pomocą robią? 7 Notuj ich odpowiedzi w postaci mapy myśli – jeżeli nie zorientują się od razu co robisz, możesz im też pokazać, że w taki sposób zanotowałeś to co mówią. 8 Pozwól im wymienić wszystkie najważniejsze zastosowania komputera i Internetu jakie znają. Zapewne będzie tam kontakt z kolegami przez Facebooka, odrabianie zadań domowych, granie w gry komputerowe, ale może się też pojawić znacznie więcej zastosowań, na przykład takich jak szukanie informacji o interesujących ich zespołach muzycznych, zdobywanie wiedzy o ich hobby i wiele innych. 9 Gdy skończysz notować, spytaj, która z tych rzeczy zajmuje im najwięcej czasu. Oznacz ja numerem jeden. Tak samo oznacz drugą i trzecią najbardziej popularną. Różne dzieci będą miały zapewne różne opinie w tym temacie. Kieruj się więc średnią statystyczną tego, co powiedzą. 10 Wróć do tematu, który został wymieniony jako pierwszy (np. Facebooka) i spytaj, jakie rzeczy robione tam są właściwe, a jakich uczniowie nie powinni robić. Jeżeli dasz radę notować ich odpowiedzi w postaci dalszej rozbudowy mapy myśli, rób to – jeżeli nie, możesz skupić się tylko na rozmowie. 11 Wykorzystaj wiedzę ze scenariuszy dla nauczycieli dla gimnazjum i innych materiałów projektowych, żeby odpowiednio pokierować rozmową. Zadbaj o to, aby wymienić w trakcie rozmowy wszystkie najważniejsze zagrożenia związane z daną aktywnością. Jednocześnie nie narzucaj swojego zdania – jest mocno prawdopodobne, że wystarczy lekkie wsparcie i Twoja sugestia, aby uczniowie sami doszli do tego, co jest w Internecie ok, a co nie. 12 Omów w ten sposób trzy rzeczy, które według uczniów, zajmowały im najwięcej czasu. 10-15 min. 13 Jeżeli nie upłynęło dotąd więcej niż 20 minut lekcji (możliwe w niektórych klasach) albo w trakcie rozmowy zorientujesz się, że dyskusja się nie klei, rozdaj uczniom połówki papieru od flipcharta i markery, i poproś o zaprojektowanie, w grupach 3-4 osobowych, plakatu reklamującego mądre wykorzystanie Internetu, bazującego na Waszej rozmowie. Daj na to maksymalnie 10-15 minut. Jeżeli to zrobisz i uczestnicy zdążą zaprojektować plakaty, możecie zrobić wystawę. Jeżeli uznasz, że dzieci na tyle zaangażowały się w pracę, że nie chcesz im jej przerywać, możesz pozwolić im pracować nad tym do końca lekcji i nie włączać filmu. 12 5-10 min. 14 Jeśli nie zdecydowałeś się robić plakatów lub też uczniowie skończyli, a Ty jeszcze masz czas, włącz film. 15 Po zakończeniu oglądania, spytaj młodzież, co sądzi o zachowaniu bohaterów filmu. Zwróć uwagę na 1-2 najważniejsze wątki. Omówienie przeprowadź zgodnie z instrukcjami ze scenariusza, do którego film był dołączony. 16 Po przeprowadzeniu lekcji nie zapomnij podziękować nauczycielowi, który będzie zapewne obecny, za możliwość przeprowadzenia takich zajęć i spytaj go o wrażenia. Spotkanie z pracownikami szkoły Celem spotkania z pracownikami szkoły jest przedstawienie im narzędzi, dostępnych w ramach projektu oraz opowiedzenie o całym projekcie. Użyj w tym celu prezentacji. W trakcie prezentacji pokaż nauczycielom wszystkie otrzymane materiały i opowiedz o konkursie i nagrodach. Tak, jak i podczas poprzednich spotkań, koncentruj się przede wszystkim na pozytywnych aspektach korzystania z Internetu, podkreślając, że naszym celem jest nauczenie dzieci wykorzystywania go w sposób bezpieczny, a nie zniechęcenie do korzystania w ogóle. 13 Załącznik: tworzenie map myśli w narzędziu Coggle.it W trakcie zajęć z uczniami możesz wykorzystać do tworzenia map myśli narzędzie o nazwie Coggle.it – to prosta aplikacja do zapisywania map myśli. Jest ona dostępna m.in. poprzez dysk Google. Mapy myśli to dla współczesnych dzieci znacznie lepszy sposób notowania niż tradycyjne notatki, robione w zeszycie, linijka pod linijką. Odzwierciedlają one realny sposób funkcjonowania mózgu, oparty na licznych skojarzeniach i tworzących się sieciach pojęć. Takie mapy mogą uczniowie robić także w zeszytach – nie potrzebują do tego Internetu. Jednak w trakcie lekcji Ty wykorzystaj wersję online. Dzięki temu przekaz na temat tego, że narzędzia cyfrowe można wykorzystywać też w dobrych celach będzie znacznie bardziej wiarygodny. Aby uruchomić cyfrową mapę myśli, wejdź na stronę www.coggle.it Zobaczysz następujący ekran powitalny. Wybierz przycisk „Sign up now“. Zostaniesz przekierowany na stronę logowania do konta Google. Jeżeli masz takie konto, bo korzystasz np. z Gmaila albo usługi Picasa, wystarczy, że się zalogujesz. Jeśli nie masz konta, musisz je w tym momencie założyć – wystarczy, że będziesz iść za wskazówkami oferowanymi przez system. Kolejna plansza, która się pojawi po zalogowaniu, będzie wymagała od Ciebie zgody na poniższe ustawienia. 14 Gdy klikniesz „Zezwól“, w następnym kroku aplikacja Coggle poprosi Cię o wybranie planu subskrypcji. Na potrzeby prowadzenia lekcji w ramach projektu Cyfrowobepieczni.pl w pełni wystarczy Ci bezpłatna opcja. Wybierz więc opcję „Free“. I to będzie już koniec rejestracji. Po kliknięciu guzika „Sign up“ pojawi się możliwość stworzenia pierwszej mapy myśli: 15 Aby rozpocząć jej tworzenie naciśnij na przycisk „Create Diagram“, znajdujący się na samym środku ekranu. Dzięki temu pojawi się pusta plansza z hasłem na środku – to Twoja mapa myśli. Po prawej stronie masz ściągę, zawierającą listę skrótów klawiaturowych, za pomocą których możesz tworzyć nowe gałęzie na mapie myśli. Jednak jeszcze prostszym sposobem jest obsługa mapy za pomocą myszki. Naciskając plusa pozwalasz na stworzenie nowej gałęzi. Naciskając na hasło, możesz je edytować. Przed pierwszą lekcją wykorzystującą Coggle, poeksperymentuj trochę z tym programem. Sprawdź, co potrafisz już w nim zrobić, a czego jeszcze nie umiesz i w razie wątpliwości możesz skontaktować się z właściwą osoba z biura projektu. 16 Mapa myśli, którą możesz stworzyć w ramach przykładowej lekcji dla gimnazjalistów może mieć bardzo wiele odgałęzień i stanowić de facto notatkę z Waszej rozmowy. Przykładowo możesz zapisywać gałęzie w ten sposób: 17 NOTATKI