Studium do wyłożenia - Biuletyn Informacji Publicznej Urząd Miasta i

Projekt do wyłoŜenia
MIASTO I GMINA SIENIAWA
STUDIUM UWARUNKOWAŃ I KIERUNKÓW
ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO
CZĘŚĆ II
KIERUNKI ROZWOJU
WOJEWÓDZKIE BIURO PLANOWANIA
PRZESTRZENNEGO
W PRZEMYŚLU
ZESPÓŁ REJONOWY NR 2 W JAROSŁAWIU
Zmiana Nr 1
Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania
przestrzennego
Miasta i Gminy Sieniawa
Zmiany oznaczono kolorem niebieskim i kursywą
Sieniawa 2007-2008
SPIS TREŚCI
1. USYTUOWANIE MIASTA I GMINY W WOJEWÓDZTWIE ORAZ
SZANSE
I OGRANICZENIA ROZWOJU.
1.1. Usytuowanie i rola miasta i gminy w województwie ze zmianami.
1.2. Główne uwarunkowania i ograniczenia rozwoju miasta i gminy
wynikające z cech
środowiska przyrodniczego i stanu zainwestowania.
1.3. Szanse rozwoju.
2. STRUKTURA FUNKCJONALNO - PRZESTRZENNA MIASTA I
GMINY
2.1. Struktura funkcjonalno-przestrzenna gminy ze zmianami.
2.2. Struktura funkcjonalno-przestrzenna miasta.
2.3. Główne funkcje gminy.
3. KIERUNKI OCHRONY WARTOŚCI ZASOBÓW ŚRODOWISKA
PRZYRODNICZEGO
3.1. Ochrona i zasady kształtowania środowiska przyrodniczego ze
zmianami.
3.2. Obszary i obiekty proponowane do objęcia ochroną.
3.3. Obszary proponowane do objęcia ochroną prawną.
3.4. Inwestycje zwiększające zasoby wód pod względem ilościowym
(zbiorniki wodne).
4. KIERUNKI I ZASADY OCHRONY DÓBR KULTURY
5. KIERUNKI ROZWOJU ROLNICTWA I LEŚNICTWA
5.1. Rolnictwo.
5.2. Leśnictwo.
5.3 Zalesienia.
6. KIERUNKI I ZASADY ROZWOJU TURYSTYKI I REKREACJI
7. KIERUNKI ROZWOJU OBSZRÓW OSADNICZYCH.
7.1. Kierunki rozwoju mieszkalnictwa.
7.2. Kierunki rozwoju zabudowy usługowej.
7.3. Kierunki rozwoju przemysłu, składów i działalności gospodarczej.
7.4. Kierunki rozwoju zabudowy letniskowej.
2
8.KIERUNKI ROZWOJU KOMUNIKACJI.
8.1. Sieć drogowa oraz kierunki jej rozwoju.
8.2. Rozwój transportu.
8.3. Komunikacja zbiorowa oraz jej rozwój.
8.4. Zaplecze techniczne motoryzacji.
9. KIERUNKI ROZOWJU UKŁADÓW INFRASTRUKTURY
TECHNICZNEJ.
9.1. Gospodarka wodno - ściekowa miasta i gminy.
9.2. Gospodarka odpadami.
9.3. Gazownictwo.
9.3a Eksploatacja zasobów gazu ziemnego - rozbudowa sieci gazowej.
9.4. Elektroenergetyka.
9.4a Rozbudowa i przebudowa sieci elektroenergetycznej.
9.5. Telekomunikacja.
9.6 Elektrownie wiatrowe.
9.7 Sieci przesyłowe, transgraniczne.
10.0. OBSZARY DLA KTÓRYCH SPORZĄDZENIE MIEJSCOWYCH
PLANÓW
ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO JEST
OBOWIĄZKOWE
LUB WSKAZANE DO OBJĘCIA ORPACOWANIEM Z UWAGI NA
ISTNIEJĄCE UWARUNKOWANIA.
3
1. Usytuowanie gminy w województwie oraz szanse i ograniczenia
rozwoju.
1.1. Usytuowanie i rola gminy w województwie.
Gmina Sieniawa połoŜona jest w północno – wschodniej części
województwa podkarpackiego. zachodniej części województwa
przemyskiego.
Morfologicznie gmina zajmuje część Kotliny Sandomierskiej.
Miasto i Gmina zajmują powierzchnię ca 12800 ha - co stanowi 2,0%
powierzchni woj. przemyskiego – pow. uŜytków 6750 ha, lasów 4858 ha.
Cała gmina leŜy w obszarze chronionego krajobrazu - w obrębie Sieniawskiego
Obszaru Chronionego Krajobrazu.
Gmina Sieniawa graniczy:
- od południa z gminą Wiązownica,
- od południowego zachodu za rzeką San z gminą Tryńcza,
- od północy z gminą Adamówka,
- od północnego zachodu z gminą LeŜajsk w woj. rzeszowskim.
Problemy stykowe z sąsiednimi gminami występują w zakresie :
- produkcji Ŝywności
- infrastruktury technicznej
- gospodarki leśnej
- ochrony przyrody i krajobrazu
- w zakresie rekreacji.
Wszystkie gminy łączą pokrewne rejony produkcji Ŝywności w związku
z
tym
istnieją moŜliwości wykorzystania obiektów i urządzeń związanych z
rolnictwem
i jego obsługą.
W zakresie infrastruktury technicznej miasto i gminę Sieniawa z
sąsiednimi
gminami łączą elementy infrastruktury jak:
- drogi wojewódzkie krajowe o znaczeniu regionalnym przebiegające
tranzytowo:
- Lublin -Przeworsk IV kl. techn. ozn. nr 835
- Sieniawa - Oleszyce IV kl. techn. ozn. nr 867
- Sieniawa - Jarosław V kl. techn. ozn. nr 870
- linie elektroenergetyczne wysokiego napięcia, przebiegające
tranzytowo
w południowej i zachodniej części gminy:
- 750 KV z Ukrainy do Widełki k. Rzeszowa,
4
- 110 KV od strony Przeworska do G.P.Z. w Sieniawie następnie w
kierunku zachodnim przez teren wojew. Rzeszowskiego oraz 110 KV
Sieniawa – Rudka.
Ograniczenia w zagospodarowaniu terenów gminy mogą wynikać
z przewidywanych do realizacji i ujętych w planie zagospodarowania
przestrzennego województwa inwestycji związanych z przebiegiem
przez teren gminy sieci: 400kV na odcinku Jarosław – Zamość oraz
ropociągu Jeziorko gmina Grębów- Brody (Ukraina).
W zakresie gospodarki leśnej i ochrony środowiska, przy
organizacji
wypoczynku, turystyki i rekreacji, będzie istniała moŜliwość wspólnego
zagospodarowania i korzystania z istniejących obszarów leśnych i
rekreacyjnych.
Zasoby leśne wschodniej części gminy otaczające ośrodki rekreacyjnowypoczynkowe w Czerwonej Woli i Radawie /Gm. Wiązownica/, będą
sprzyjały
rozwojowi usług turystycznych.
Obszar gminy znajduje się w obrębie strefy przewidzianej do
intensywnego
rozwoju rolnictwa i leśnictwa.
Jako wiodącą funkcję gminy przyjęto produkcję Ŝywności i
gospodarkę leśną,
jako uzupełniającą – obsługa turystyki, wypoczynku i rekreacji.
Zakłada się, iŜ miasto Sieniawa w perspektywie będzie pełnić
funkcję
gminnego ośrodka zaplecza rolnictwa, dla kompleksu rolnego w
północno-zachodniej wschodniej części województwa.
1.2. Główne uwarunkowania i ograniczenia w rozwoju miasta i gminy
wynikające
z cech środowiska przyrodniczego i stanu zainwestowania.
Perspektywiczny rozwój miasta i gminy warunkują czynniki
środowiska naturalnego oraz dotychczasowy stan zainwestowania.
a) Ograniczenia wynikające z cech środowiska naturalnego obejmują:
- obszary gleb chronionych,
- kompleksy leśne,
- wody podziemne (południowa i zachowania część gminy jest
połoŜona
w zasięgu Głównego Zbiornika Wód Podziemnych nr 425 Dębica –
Stalowa Wola – Rzeszów)
- tereny zalewowe rzeki San.
b)
ograniczenia wynikające z dotychczasowego zainwestowania
dotyczą:
- terenów osadniczych miasta i gminy,
- terenów zespołów i układów urbanistycznych zabytkowych,
- terenów istniejących zakładów przemysłowych i usługowych oraz
ferm hodowlanych,
- terenów na których zlokalizowano:
1) obiekt gospodarki komunalnej,
2) główne trasy komunikacji drogowej,
5
3) linie energetyczne wysokich i średnich napięć,
4) gazociągi wysokiego ciśnienia,
5) ośrodek zbioru gazu ziemnego.
c) Rozwój przestrzenny wynikający z cech środowiska naturalnego jest
uwarunkowany:
- ochroną gleb dla produkcji Ŝywności oraz rekultywacją,
- intensyfikacją i specjalizacją produkcji rolnej
- ochroną zasobów leśnych dla celów gospodarczych i turystyczno –
wypoczynkowych,
- ochroną terenów wodonośnych występujących w bezpośrednim
sąsiedztwie rzek: San i Lubaczówki,
- ograniczeniem realizacji budownictwa na terenach zalewowych –
prawa strona rzeki San.
d) Do uwarunkowań wynikających ze stanu zainwestowania zaliczyć
naleŜy:
- koncentrację mieszkalnictwa i usług w ośrodku miejsko – gminnym
w Sieniawie,
- lokalizację nowych zakładów z uwzględnieniem wymogów ochrony
środowiska,
- koncentrację usług dla ludności i rolnictwa w poszczególnych
sołectwach,
- uporządkowanie gospodarki wodno-ściekowej,
- modernizację komunikacji.
Wieloletnie działania przestrzenne – lokalizacyjne spowodowały
wystąpienie
na
terenie m. Sieniawy tzw. obszarów problemowych.
Do obszarów takich naleŜy zaliczyć obszar wokół zabytkowego
układu
pałacowo-parkowego, gdzie występuje konflikt funkcji turystyczno –
wypoczynkowej i rekreacyjnej z funkcją przemysłowo – magazynową
/teren
dawnej betoniarni/. Postuluje się w perspektywie wykorzystanie ww.
terenu
i obiektów na cele obsługi turystyki i wypoczynku /motel, parking,
usługi
handlu,
pole namiotowe/.
Czynnikami wpływającymi hamująco na rozwój poszczególnych
sołectw
w gminie są równieŜ: niekorzystna struktura gospodarstw chłopskich,
duŜe
rozdrobnienie agrarne, przewaga uŜytków rolnych średnich i niskich
klas
bonitacyjnych oraz brak uzbrojenia w terenach zainwestowanych i
proponowanych
do zainwestowania, głównie w sieć kanalizacyjną sanitarną.
1.3. Szanse rozwoju.
Przeprowadzone studia i analizy stanu istniejącego obszaru gminy,
dotyczące uwarunkowań rozwoju, a zwłaszcza waloryzacji obszaru w
6
-
-
-
aspekcie przyrodniczym w tym rolnictwa i leśnictwa, oraz stanu sieci
osadniczej
wraz
z infrastrukturą społeczną i techniczną, pozwalają na rozpoznanie
obiektywnych okoliczności rozwoju całego obszaru gminy.
Czynnikiem decydującym o szansach rozwoju gminy jest
połoŜenie geograficzne w województwie i regionie.
Wynikające z tego odniesienia zewnętrzne, dotyczące relacji z
otoczeniem, stwarzają określone trwałe moŜliwości stymulujące
rozwój.
Obszar gminy połoŜony peryferyjnie w stosunku do
intensywnie zurbanizowanej części województwa wyróŜnia się
wysoką lesistością, duŜymi zwartymi kompleksami rolnymi o
średnich klasach gleb oraz cennymi zabytkami architektury, a w
szczególności zabytkowym zespołem pałacowo-parkowym KsiąŜąt
Czartoryskich w Sieniawie.
Na terenie gminy występują ponadto bogate złoŜa iłów i
piasku, stanowiące podstawowy surowiec do produkcji materiałów
budowlanych.
Rozwój gospodarczy miasta i gminy upatruje się w takich
dziedzinach jak:
produkcji zdrowej Ŝywności – na średnich klasach gleb,
intensywnej produkcji rolniczej i warzywniczej pod folią na gruntach
wysokich klas bonitacyjnych, głównie wzdłuŜ prawego brzegu rzeki
San,
gospodarce leśnej z uwzględnieniem dolesień obszarów o niskich
klasach gleb,
rozwoju turystyki i wypoczynku z przewidywaną bazą hotelową
i wypoczynkową w zespole pałacowo – parkowym w Sieniawie, oraz
bazą rekreacyjną na wsi Czerwona Wola,
rozwoju przemysłu rolno - spoŜywczego i materiałów budowlanych.
2. Struktura funkcjonalno przestrzenna.
2.1. Struktura funkcjonalno – przestrzenna gminy.
W granicach administracyjnych gminy znajduje się 9 sołectw i
jedno
miasto Sieniawa.
Głównym ośrodkiem gminnym jest m. Sieniawa, gdzie
występuje
największa koncentracja usług tak jak dla ludności jak i rolnictwa –
część
usług
ponadlokalnych z obsługi rolnictwa zlokalizowana jest na wsi
Wylewa.
Wszystkie jednostki osadnicze powiązane są układem dróg
krajowych publicznych: wojewódzkich, powiatowych i gminnych, które
zapewniają połączenie poszczególnych jednostek osadniczych z
miejscowościami sąsiednich gmin oraz ośrodkami regionalnymi jak
Jarosław i Przeworsk.
Przy kształtowaniu struktury funkcjonalno-przestrzennej
7
poszczególnych
jednostek osadniczych w miejscowych planach zagospodarowania
przestrzennego /MPZP/, naleŜy:
- zachować w maksymalnym stopniu istniejące tradycyjne układy
przestrzenne, urbanistyczne i architektoniczne,
- zapewnić prawidłowe rozmieszczenie infrastruktury społecznej w
terenach mieszkaniowych zainwestowanych, w miarę moŜności jej
koncentrację.
2.2. Struktura funkcjonalno – przestrzenna centrum miasta.
Na strukturę centrum miasta składają się 2 strefy:
strefa zabudowy społeczno – usługowej,
strefa zabudowy mieszkaniowej wielo i jednorodzinnej.
Strefa pierwsza obejmująca ośrodek administracyjnousługowo-socjalny,
jest
maksymalnie
skoncentrowana
i
rozmieszczona w centrum miasta, głównie w Rynku i najbliŜszym
jego otoczeniu.
W strefie tej w Rynku występuje równieŜ zabudowa usługowomieszkalna.
Strefa druga – mieszkaniowa wielo i jednorodzinna
zlokalizowana
jest
na
obrzeŜach centrum oraz w róŜnych częściach miasta. Zdecydowany
rozwój
budownictwa wielorodzinnego, spółdzielczego i zakładowego miał
miejsce
przed 1990r.
Budownictwo to zostało skoncentrowane głównie przy ul.
Kazimierza
Wielkiego, w Rynku oraz przy ul. Parkowej w Sieniawie.
Nie przewiduje się przekształceń w strukturze funkcjonalnoprzestrzennej
miasta.
Przy kształtowaniu struktury funkcjonalno-przestrzennej „Centrum”
naleŜy
utrzymać istniejący tradycyjny zabytkowy układ urbanistycznoarchitektoniczny.
-
-
Zasięg przestrzenny i czasowy „Studium”.
Studium obejmuje okres 1998 – 2015r.
Obszar opracowania pokrywa się z obszarem administracyjnym
miasta i gminy wynosi 12801ha,
Ludność /w horyzoncie czasowym 2015r./
- Miasto Sieniawa – 2400 osób,
- Gmina Sieniawa – 4800 osób
- M. i G. Sieniawa – 7200 osób.
2.3. Główne funkcje gminy.
-
Wiodącą funkcją gminy Sieniawa winna być produkcja Ŝywności o
8
-
-
kierunku zboŜowo- paszowym z hodowlą bydła, trzody i owiec.
Przewiduje się rozwój indywidualnych gospodarstw chłopskich
rodzinnych
o systematycznie zwiększanej powierzchni gospodarstw. Zaleca się
podjęcie odpowiednich działań celem poprawy struktury istniejących
rozłogów w drodze scalania gruntów.
Drugą wiodącą funkcją gminy jest funkcja leśna.
Rozwój funkcji leśnej winien być realizowany w oparciu o program
resortu P.G.L.
Ustala się maksymalną ochronę istniejącej substancji leśnej oraz
stopniowy wzrost lesistości oraz zasadę kształtowania kompleksów
leśnych wielofunkcyjnych.
Funkcją uzupełniającą gminy będzie turystyka i wypoczynek.
Funkcję turystyczno-wypoczynkową naleŜy stopniowo rozwijać w
oparciu
o walory środowiska naturalnego oraz liczne zabytków architektury.
Głównym ośrodkiem turystyczno-wypoczynkowym będzie miasto
Sieniawa wraz z zespołem pałacowo parkowym KsiąŜąt
Czartoryskich i innymi obiektami zabytkowymi.
Istniejący ośrodek wypoczynkowy w Czerwonej Woli, połoŜony w
sąsiedztwie duŜych kompleksów leśnych, nadających się do
penetracji turystycznej moŜe stanowić wielką atrakcję dla turystyki
pieszej i rowerowej.
Ponadto funkcją uzupełniającą winna być funkcja przemysłowa
głównie przemysłu rolno-spoŜywczego oraz przemysłu mat.
budowlanych ze względu na występowanie w gminie duŜych
pokładów gliny, piasku i Ŝwiru.
Kierunki działalności produkcyjnej powinny być kierunkowane na
produkcję
o charakterze ekologicznym i m.in. związane z pozyskiwaniem energii
ze źródeł odnawialnych, w tym związanych z budową i eksploatację
elektrowni wiatrowych.
3. Kierunki ochrony wartości i zasobów środowiska przyrodniczego.
3.1. Ochrona i zasady kształtowania środowiska przyrodniczego.
Ochrona
przyrody
oznacza
zachowanie,
właściwe
wykorzystanie oraz odnawianie zasobów i składników przyrody, w
szczególności dziko występujących roślin i zwierząt oraz
kompleksów
przyrodniczych
i ekosystemów.
Poddanie pod ochronę następuje przez:
- tworzenie parków narodowych,
- uznanie określonych obszarów za rezerwaty przyrody,
- tworzenie
obszarów
chronionego
krajobrazu
i
parków
krajobrazowych,
- wprowadzanie ochrony w drodze uznania za:
a) pomniki przyrody,
b) stanowiska dokumentacyjnego,
9
c) uŜytki ekologiczne,
d) zespół przyrodniczo- krajobrazowy.
Szczegółowe zasady tworzenia obiektów chronionych podane są w
ustawie
o ochronie przyrody, z dnia 16 października 1991r. (Dz. U. Nr 114
poz.492 z dnia 12.12.1991r.), a w obszarze gminy występuje:
Uchwałą nr XX/148/87 W.R.N. w Przemyślu z dnia 25 czerwca 1987r.
powołano Sieniawski Obszar Chronionego Krajobrazu o pow. 52.408 ha, w
którego skład wchodził cały obszar gminy Sieniawa. PowyŜsza uchwała – za
wyjątkiem § 6 – traci moc w związku ze skierowaniem do opublikowania w Dz.
U. Woj. Przemyskiego – Rozporządzenia Nr 24 Wojewody Przemyskiego z dnia 5
czerwca 1998r. w sprawie obszarów chronionego krajobrazu na terenie woj.
przemyskiego.
Sieniawski Obszar Chronionego Krajobrazu, który funkcjonuje w
oparciu
o Rozporządzenie Nr 66 Wojewody Podkarpackiego dnia 28 czerwca .2005r.
w sprawie Sieniawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu (Dz. Urz.
Województwa Podkarpackiego 2005r. Nr 94, poz. 1586).
Na terenie Obszaru zakazuje się m.in. realizacji przedsięwzięć
mogących znacząco oddziaływać na środowisko w rozumieniu art. 51
ustawy z dnia 27 kwietnia 2001r. – Prawo ochrony środowiska (Dz. U.
nr 62, poz. 627 z późn. zm.). Zakaz ten nie dotyczy realizacji
przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, dla
których przeprowadzona procedura oceny oddziaływania na środowisko,
w trakcie której sporządzono raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na
środowisko, wykazała brak niekorzystnego wpływu na przyrodę obszaru
chronionego krajobrazu.
Na obszarze chronionego krajobrazu zaleca się rozwijanie form
działalności gospodarczej, przyjaznych systemom chronionych form
gospodarowania, nie będących w konflikcie z zasadami ochrony
przyrody i środowiska.
Zgodnie z ww. rozporządzeniem na obszarze miasta i gminy
Sieniawa zaleca się:
- wzmoŜenie nadzoru w zakresie ładu przestrzennego i
architektonicznego,
- zapewnienie kompleksowego rozwiązania problemów zabudowy miast
i
wsi
z zachowaniem wymogów prawnych w zakresie:
gospodarki wodno – ściekowej, składowania odpadów, ochrony
powietrza,
ochrony przed hałasem oraz ochrony powierzchni ziemi,
- propagowanie rozwoju rolnictwa ekologicznego,
- ograniczanie stosowania środków chemicznych w gospodarce rolnej i
leśnej,
- zalesianie gruntów niskich klas bonitacyjnych,
- ograniczanie usuwania drzew i zakrzewień śródpolnych wzdłuŜ cieków
wodnych
oraz w pasach drogowych,
- podejmowanie działań zmierzających do poprawy bilansu wodnego
i retencjonowania wody,
10
- popieranie działań koniecznych do optymalnego zagospodarowania
turystycznego
obszarów chronionych oraz propagowanie turystyki kwalifikowanej
i krajoznawczej,
- propagowanie agroturystyki.
Jednocześnie zakazuje się:
- lokalizowania obiektów naruszających walory krajobrazowe oraz
szkodliwych
dla
środowiska naturalnego,
- urządzania pól namiotowych i parkingów w miejscach na ten cel nie
przeznaczonych,
- sztucznego nieracjonalnego obniŜania poziomu wód gruntowych,
- prowadzenia działalności wzmagającej procesy erozyjne.
W zakresie najwyŜszego stopnia ochrony przyrody, zaproponowano
w gminie Sieniawa obszary pod rezerwaty leśne: „Witoldówka” o pow.
71,63 ha we wsi Dobra i GłaŜyna o pow. 144,85 ha we wsi Czerce. We
wsi Dobra istnieje rezerwat leśny „Lupa” o pow. 4,23 ha, utworzony w
1953r. Celem ochrony w tym rezerwacie jest zachowanie cennego
fragmentu lasu mieszanego z przewagą sosny w wieku 140-180 lat.
Większość lasów na obszarze gminy to lasy ochronne, a część z nich
wodochronne – podlegające ochronie.
W zakresie ochrony przyrody, z moŜliwością wykorzystania dla
turystyki,
w gminie Sieniawa, proponuje się obszary o szczególnych walorach
krajobrazowych dla rozwoju turystyki kwalifikowanej ze względu na
ochronę przyrody, dostępne dla ruchu pieszego lub rowerowego i w
ograniczonym zakresie samochodowego.
Najbardziej atrakcyjne obszary proponowane dla celów turystyczno krajoznawczych występują w północno-wschodniej części gminy.
Na obszarach tych znajdują się duŜe kompleksy lasów mieszanych i
borów nadających krajobrazowi niepowtarzalne piękno.
Tereny o walorach krajobrazowych występują w całej gminie, a takŜe
w obrębie miasta Sieniawa – głównej bazy wypoczynkowo –
turystycznej – oraz wzdłuŜ dróg kołowych:
Sieniawa – Oleszyce
Sieniawa – Czerce
Sieniawa – Adamówka
Sieniawa – Czerwona Wola.
W Czerwonej Woli – wsi turystyczno – wypoczynkowej, trasa
turystyczna prowadzi drogami i ścieŜkami leśnymi, wzdłuŜ rzeki
Lubaczówki w kierunku północnym do miejscowości rekreacyjno –
wypoczynkowej Radawa w gminie Wiązownica.
Kierunki i zasady rozwoju turystyki i rekreacji szczegółowo opisano
w rozdziale 6.
Obszary gminy pozwalają na dość swobodne działania transformacji
dotychczasowej funkcji produkcji rolnej na bardziej atrakcyjną oraz
opłacalną
formę agroturystyki i nie zmieniającą w istotny sposób idei ochrony
krajobrazu.
11
Przyjęty w gminie program zalesienia gruntów niskich klas
bonitacyjnych i słabej przydatności rolniczej, pozwoli na powolne
przekształcenie styków terenów leśnych i rolnych o poŜądanej
roślinności.
3.2. Obszary i obiekty proponowane do objęcia ochroną.
Zgodnie z ustawą o ochronie i kształtowaniu środowiska /tekst
jednolity Dz. U. Nr 49, poz. 196 z 1994r. z późniejszymi zmianami:
Dz.
U.
Nr
133,
poz.885
z 1997r./, z dnia 27 kwietnia 2001r. – Prawo ochrony środowiska
(Dz. U. z 2008r. Nr 25, poz.150, z późn. zm.) najwaŜniejsze zadania
– na obszarze całej gminy – z zakresu programu ochrony środowiska
zmierzają do: ochrony powierzchni ziemi, kopalin, wód oraz
powietrza.
Ochrona gleb.
Zaleca się objęcie ochroną obszarów rolnych wysokich klas
bonitacyjnych /I – III/ głównie obszarów połoŜonych w strefie
zalewowej rzeki San.
Tereny te naleŜy wyłączyć z zabudowy.
Na terenach rolnych zaleca się stosowanie odpowiednich
zabiegów przeciwerozyjnych, zwiększenia stopnia nawoŜenia
naturalnego, odchodzenia od chemicznej formy ochrony roślin,
ochronę obszarów intensywnych upraw wieloletnich.
Ochrona powierzchni ziemi.
Zabrania się prowadzenia nieuzasadnionych robót ziemnych
odkształcających w sposób zdecydowany rzeźbę terenu.
Nakłada się obowiązek rekultywowania wyrobisk i terenów
poeksploatacyjnych. Po zakończeniu eksploatacji planowana jest
realizacja zbiorników wodnych o charakterze zbiorników
retencyjnych i rekreacyjnych lub ich wykorzystanie na cele stawów
hodowlanych.
Ochrona wód.
Na perspektywę przewiduje się ochronę zlewni rzeki San i
Lubaczówki poprzez poprawę stanu czystości mniejszych potoków
stanowiących prawostronne obrzeŜe ww. rzek.
W programie zakłada się :
- budowę oczyszczalni ścieków komunalnych w Sieniawie i
poszczególnych wsiach,
- budowę małych oczyszczalni ścieków przy obiektach uŜyteczności
publicznej, w przypadku braku komunalnych oczyszczalni wiejskich,
- ochronę zasobów wód podziemnych i terenów wodonośnych
występujących po prawej stronie rzeki San i Lubaczówki,
- racjonalne stosowanie środków chemicznych, szkodliwych
12
substancji na powierzchni ziemi, mogących zanieczyścić złoŜa wody.
Ochrona powietrza.
W celu ochrony powietrza atmosferycznego zaleca się :
- sukcesywne eliminowanie paliwa stałego jakim jest węgiel i koks i
przechodzenie
na paliwo gazowe. W gminie 90% wsi posiada gaz ziemny,
- instalowanie urządzeń odpylających i oczyszczających w kotłowniach
osiedlowych i zakładach przemysłowym,
- usprawnianie procesów technologicznych w zakładach produkcyjnych
i usługowych,
- ograniczenie lokalizowania duŜych zakładów przemysłowych
powodujących
ujemne skutki dla środowiska i gospodarki rolnej/ leśnej/ na
obszarach
intensywnego rozwoju rolnictwa.
Ochrona zieleni.
Zaleca się objęcie ochroną zieleni niskiej i wysokiej – w tym
pojedynczych drzew występujących na placach, ulicach, w obrębie
obiektów sakralnych i uŜyteczności publicznej, cmentarzach oraz
parkach.
Szczególną ochroną naleŜy objąć zieleń znajdującą się w zespole
pałacowo- parkowym i przy zabytkowym spichlerzu w Sieniawie oraz
pozostałą zieleń /starodrzew/ w zabytkowym parku w Rudce.
Ochrona przed hałasem i wibracjami.
Na obszarze całej gminy i miasta naleŜy zapewnić ochronę środowiska
przed hałasem i wibracjami, powstającymi w zakładach przemysłowych
oraz wzdłuŜ tras komunikacyjnych, przez zastosowanie odpowiednich
zabiegów technologicznych zapobiegających powstawaniu hałasu lub
wibracji.
Zabudowę mieszkaniową sytuować - w stosunku do dróg w
odległości zgodnej z obowiązującymi przepisami, w celu zmniejszenia
natęŜenia hałasu.
Elektrowni wiatrowych naleŜy lokalizować w takiej odległości od
terenów zabudowanych i planowanych do zabudowy mieszkaniowej, w
której nie będzie występować ponadnormatywny poziomu hałasu
wymagany dla terenów zabudowy mieszkaniowej w zabudowie
zagrodowej.
Ochrona i poprawa istniejących warunków gruntowo-glebowych.
Zaleca się ochronę i poprawę istniejących warunków gruntowo –
glebowych poprzez ograniczenie realizacji odwodnień terenów
bagiennych,
torfowisk
i obszarów leśnych oraz symulowanie działań w gospodarce leśnej
13
poprawiających właściwości retencyjne.
Ochrona terenów przed zalewaniem wodami rzeki San i Lubaczówki.
Część uŜytków rolnych połoŜonych po prawej stronie rzeki San i
Lubaczówki są zalewane tzw. wysokimi wodami stuletnimi.
Dla zabezpieczenia powyŜszych terenów przed dalszym zalewaniem
naleŜy przystąpić do opracowania dokumentacji technicznej na budowę
ziemnych wałów ochronnych wzdłuŜ prawych brzegów ww. rzek.
PowyŜszym zadaniem inwestycyjnym naleŜy zainteresować sąsiednie
gminy
Wiązownica
i
LeŜajsk
w woj. Rzeszowskim.
W ww. dokumentacji technicznej naleŜy uwzględnić równieŜ wał
ochronny wokół projektowanej zbiorczej oczyszczalni ścieków.
3.3. Obszary proponowane do objęcia ochroną prawną.
Zaleca się uznanie za uŜytki ekologiczne torfowisk i obszarów
porośniętych wikliną występujących w miejscowościach:
- Rudka pow. ca 10,0 ha,
- Pigany pow. ca 10,0 ha,
- Wylewa pow. ca 4,0 ha.
3.4. Inwestycje zwiększające zasoby wód pod względem ilościowym.
Zgodnie z programem małej retencji wodnej na lata 1997 – 2005
w województwie przemyskim, na obszarze gminy Sieniawa przewiduje
się
budowę
i odbudowę zbiorników małej retencji w celu powstrzymania odpływu
wód powierzchniowych na małych ciekach, drogą sezonowego
magazynowania
jej
w zbiornikach na gruncie.
Kolejne lata z małą ilością opadów atmosferycznych spowodowały
wzrost zainteresowania problematyką budowy zbiorników. Wśród zadań
zgłoszonych do „programu” dominują obiekty łączące szereg funkcji:
retencję
dla
potrzeb
rolnictwa
i leśnictwa, gromadzenie wody dla celów p. poŜarowych, rekreację,
wędkarstwo
i hodowlę ryb.
Do odbudowy przyjęto zbiornik we wsi Rudka o pow. 0,30 ha
pojemności 2050 m 3 – zlewnia rzeki San.
W poniŜszej tabeli podano miejscowości, w których przewiduje się
budowę zbiorników małej retencji.
Przewidywana budowa nowych zbiorników małej retencji
w latach 1997 – 2005r.
Lp.
Lokalizacja
zbiornika
Zlewnia
rzeki
lub
potoku
1.
Czerwona
Wola
Lubaczówka
Planow.
pow.
zbiornika
w ha
0,20
Planow.
objętość
zbiornika
w m3
1100
Funkcja
zbiornika
p. poŜarowy
retencja
14
2.
Dobra
Lubaczówka
2,00
2,00
30,000
30,000
3.
Dobra/Twarde/
San
2,00
30,000
4.
Rudka
Lubenia
5.
Sieniawa
/cegielnia/
Pigany
LeŜachów
San
0,20
0,10
1,80
1200
850
72,000
San
San
1,60
10,00
48,000
150,000
San
7,00
105,000
6.
7.
8.
Sieniawa
LeŜachów
-
p.poŜarowe
i
regul.stosunki
wodne
p.poŜarowe
i
regul.stosunki
wodne
p.poŜarowe
hodowla ryb
hodowla ryb
rekreacja,
retencja dla
potrzeb
rolnictwa
rekreacja,
retencja dla
potrzeb
rolnictwa,
hodowla ryb
Ponadto przewiduje się realizację zbiorników wodnych realizowanych
po zakończeniu eksploatacji zasobów złóŜ lub dla celów rekreacyjnych
i hodowlanych.
Polityka i działania władz miasta i gminy w zakresie ochrony i
kształtowania środowiska przyrodniczego:
- objęcie ochroną prawną uŜytków ekologicznych /torfowiska i
wiklina w Rudce, Piganach i Wylewie/,
- przygotowanie dokumentacji technicznej i budowa oczyszczalni
ścieków
wraz
z siecią kanalizacyjną, w I etapie do 2005r. dla m. Sieniawy oraz Pigan,
Dybkowa
i Wylewy, w II etapie po 2005r. dla pozostałych miejscowości w
gminie,
- bezwzględna ochrona terenów wodonośnych, przez zakazanie
stosowania chemicznych środków ochrony roślin oraz nawozów
sztucznych,
- ograniczenie lokalizowania na terenie miasta i gminy duŜych zakładów
przemysłowych powodujących ujemne skutki dla środowiska,
- podjęcie odpowiednich działań w stosunku do właścicieli cegielni
w Sieniawie, celem przeprowadzenia rekultywacji wyrobisk po
eksploatacji iłów i piasków,
- zapoznanie mieszkańców miasta i gminy z Rozporządzeniem Nr 66
Wojewody Podkarpackiego z dnia 28 czerwca 2005r. w sprawie
Sieniawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu, a szczególnie
z zaleceniami i zakazami tego rozporządzenia, które obowiązują
w obszarze chronionego krajobrazu.
4. Kierunki i zasady ochrony dóbr kultury.
Ochrona zabytków oznacza zachowanie, właściwe wykorzystanie
15
oraz konserwację, rewaloryzację i renowację wszelkich dóbr kultury
materialnej występujących zarówno zespołowo jak i w postaci
pojedynczych obiektów.
Ochrona wartości kulturowych wyraŜona jest w ustawie o ochronie
dóbr kultury z dnia 15 lutego 1962r.
W świetle dotychczasowego prawa przedmiotem ochrony dóbr
kultury jest zarówno sieć osadnicza, zabytkowe układy urbanistyczne,
zespoły
architektoniczne
i pojedyncze obiekty zabytkowe.
Z punktu widzenia planowania przestrzennego pierwszoplanowym
elementem ochrony są:
- historyczna sieć osadnicza wraz z wytworzoną siecią komunikacji,
- historyczne układy urbanistyczne miast i staromiejskie zespoły
zabudowy,
- układy urbanistyczne wsi wraz z historyczną zabudową,
- inne zespoły urbanistyczno-architektoniczne jak: zespoły pałacowoparkowe,
zespoły
dworsko-parkowe, zespoły sakralne oraz inne.
Drugoplanowym, niemniej waŜnym elementem są pojedyncze obiekty
zabytkowe wraz z otoczeniem.
Planistycznymi narzędziami ochrony dóbr kultury były do tej pory
miejscowe plany ogólne zagospodarowania przestrzennego oraz
miejscowe plany szczegółowe zagospodarowania przestrzennego
i rewaloryzacji.
Przy pomocy narzędzi planistycznych, przepisy prawne zostają
konkretem poprzez:
- wyznaczenie obiektów i układów ścisłej ochrony konserwatorskiej,
- wyznaczanie terenów pośredniej ochrony konserwatorskiej,
- wyznaczanie stref ochrony ekspozycji krajobrazu i ochrony krajobrazu
przyrodniczego.
Na obszarze gminy m. Sieniawa utrzymało swoje znaczenie historyczne
posiadając układ urbanistyczny miejski.
Miasto Sieniawa jest wyróŜniającym się ośrodkiem zarówno pod
względem urbanistycznym jak i architektonicznym. Miasto to połoŜone
na terenie Sieniawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu, w koncepcji
planu wojewódzkiego wskazana jest jako ośrodek obsługi regionu
rolnego, północno-zachodniego.
Spośród licznych zespołów i obiektów historycznych na obszarze
gminy Sieniawa, na szczególną uwagę i ochronę zasługują:
Miasto Sieniawa
1. Kościół murowany 1753r. – od 1788 – 1947r. Cerkiew gr. kat.
2. Zespół klasztorny O.O. Dominikanów z XVIII w.
3. Pozostałości fortyfikacji miejskich, ok. 1664 – 1680r.
4. Ratusz murowany – 2 poł. XVII w.
5. Zespół pałacowo – parkowy z pocz. XVIII w.
LeŜachów
6. Cerkiew gr. kat. drewniana z 1756r. obecnie Kościół rzym. kat.
16
Dobra
7. Cerkiew gr. kat. murowana z 1980r. obecnie kościół rzym. – kat.
Rudka
8. Cerkiew gr. kat. drewniana z 1693r.
9. Park podworski z XVIII/XIX w.
Ze względu na wysoką klasę zabytku jaką jest zespół pałacowo –
parkowy, sąsiadujące z nim tereny winny być szczególnie chronione
względami
kulturowymi
i
odpowiednio
zagospodarowane
przekształcone. Istniejące tereny magazynowe po byłej betoniarni
Iglopolu, zaleca się przeznaczyć pod urządzenia obsługi turystycznej:
motel, parkingi, pola namiotowe, itp.
Ochroną naleŜy równieŜ objąć istniejące cmentarze zamknięte,
a szczególnie Ŝydowski cmentarz w Sieniawie oraz cmentarze wojskowe
sprzed I wojny światowej w Piganach i Czercach.
Wytyczne konserwatorskie odnośnie zespołów i obiektów objętych ochroną
konserwatorską na terenie miasta i gminy Sieniawa.
Strefą ścisłej ochrony konserwatorskiej „A” obejmuje się:
- zespół urbanistyczny z Sieniawy – miejski układ z przedmieściami i
zespołem pałacowo-parkowym,
- zespoły cerkiewne w LeŜachowie, Rudce i Dobrej.
W obrębie powyŜszej strefy obowiązuje zachowanie istniejących
obiektów i ich rewaloryzacja, a wszelkie zmiany zabudowy muszą być
zatwierdzone przez Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. Dla terenu
miasta i przedmieść Sieniawy naleŜy opracować skrócone studium
historyczno-urbanistyczne.
Wymienione powyŜej zespoły objęte są ponadto strefami ochrony
„E” – ekspozycji, w której obowiązuje zakaz sytuowania obiektów
kubaturowych bez uzyskania zgody Wojewódzkiego Konserwatora
Zabytków /dotyczy to otocznia obiektów/ oraz strefą „K” – ochrony
krajobrazu, w której obowiązuje zachowanie ukształtowania terenu,
zieleni i drzewostanu.
Strefą „K” obejmuje się równieŜ tereny cmentarzy:
- Sieniawa
- rzymsko – kat. Ŝydowski choleryczny
- LeŜachów
- greko – kat. choleryczny
- Rudka
- rzymsko – kat.
- Czerce
- wojenny
- Pigany
- wojenny
- Czerwona Wola
- greko - kat.
Strefą „W” – ochrony archeologicznej, obejmuje się tereny stanowisk
archeologicznych.
W ramach strefy „W” wszelka działalność musi być wcześniej
uzgodniona
z Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków.
17
Ze względu na brak badań archeologicznych na terenie gminy na
wschód od miejscowości Czerce i Dobra – inwestycje wymagające
wykopów ziemnych naleŜy prowadzić pod nadzorem konserwatorskim.
Podczas prac ziemnych na odcinkach planowanej inwestycji naleŜy zapewnić
przeprowadzenie badań archeologicznych. W przypadku inwestycji, które
przebiegają przez tereny stanowisk archeologicznych w miejscowości Rudka
naleŜy zapewnić stały nadzór archeologiczny.
Ponadto ochroną konserwatorską objęte są obiekty budownictwa
mieszkaniowego, kapliczki przydroŜne i inne obiekty.
Działania władz miasta i gminy w zakresie ochrony dóbr kultury:
- zapewnienie nadzoru społecznego nad zabytkami, w celu ich ochrony
przed zniszczeniem lub uszkodzeniem,
- zabezpieczenie środków na renowację małych obiektów zabytkowych,
będących własnością jak: przydroŜnych kapliczek, rocznicowych tablic
pamięci, zabytkowych cmentarzy, itp.
5. Kierunki rozwoju rolnictwa i leśnictwa.
5.1. Rolnictwo
Dominującą funkcją gminy jest produkcja rolna nastawiona głównie
na kierunek zboŜowo – paszowy z hodowla bydła, owiec i trzody
chlewnej.
UŜytki rolne ogółem /w mieście i gminie/ wynoszą 6750 ha, co stanowi
52,7 % pow. gminy.
Grunty orne zajmują powierzchnię 4467 ha t.j. 66% uŜytków rolnych.
UŜytki rolne, rolników indywidualnych obejmują powierzchnię 4124 ha,
pozostałe o pow. ca 2626 ha to grunty: agencji, spółdzielcze i mienia
komunalnego.
Średnia wielkość gospodarstwa rolnego wynosi około 4,2 ha uŜytków
rolnych.
Na 100 ha uŜytków rolnych przypada 34,6 osoby czynne zawodowo
w rolnictwie.
UŜytki rolne I – III klasy stanowią 25 %, IV klasy ca 46% oraz V-VI ca
29%.
UŜytki rolne I – III klasy bonitacji, połoŜone po prawej stronie rzeki
San, na obszarach zalewowych zaleca się bezwzględnie chronić
i wyłączyć je z zabudowy, za wyjątkiem lokalizacji urządzeń
związanych z infrastruktura techniczną.
Warunki naturalne gminy, predysponują rolnictwo do opłacalnej
produkcji zdrowej Ŝywności.
Cel ten moŜna osiągnąć przez powiększenie areału gruntowego
w gospodarstwach rodzinnych, większe usprzętowienie gospodarstw,
odpowiednie naturalne nawoŜenie gruntów oraz zakładanie duŜych ferm
hodowlanych i gospodarstw foliowych.
Na duŜych kompleksach uŜytków rolnych I-III klasy połoŜonych wzdłuŜ
rzeki San, zaleca się uprawy intensywne, warzywnictwo, w tym uprawy
pod folią, przy jednoczesnym stosowaniu naturalnego nawoŜenia.
Na uŜytkach rolnych niŜszych klas, na obszarze całej gminy, zaleca się
18
produkcję roślinną, sadowniczą i hodowlaną.
W uzasadnionych przypadkach /za zgodą Samorządu/ mogą być
lokalizowane fermy hodowlane, gospodarstwa szklarniowe, a przy
głównych trasach drogowych parkingi wraz z urządzeniami obsługi
motoryzacji i turystyki.
Na uŜytkach rolnych dopuszcza się równieŜ gospodarstwa
agroturystyczne z obiektami towarzyszącymi.
Lokalizacja, architektura i wielkość tych inwestycji nie powinna być
sprzeczna z zaleceniami i zakazami zawartymi w rozporządzeniu nr 24
Wojewody Przemyskiego z dnia 5 czerwca 1998r. dotyczącymi
zagospodarowania terenów w granicach Sieniawskiego Obszaru
Chronionego Krajobrazu.
Na rozwój produkcji rolnej oraz jej opłacalność w duŜej mierze
będzie mieć prawidłowa i szybka obsługa zootechniczna, w tym skup
płodów rolnych i Ŝywca oraz ewentualna przeróbka płodów rolnych
i Ŝywca na miejscu w gminie w małych zakładach: mleczarskich,
młynarskich, masarskich i innych.
W terenach rolniczych połoŜonych w zasięgu oddziaływania elektrowni
wiatrowych niewskazana jest realizacja zabudowy, szczególnie
przeznaczonej na stały pobyt ludzi.
5.2. Leśnictwo.
Na terenie gminy głównie w jej części północno – wschodniej występują
duŜe kompleksy leśne o pow. 4858 ha, które stanowią ok. 38% powierzchni
gminy.
Największe skupiska leśne występują we wsiach: Dobra, Czerce
i Czerwona Wola.
Lasy państwowe administrowane przez Nadleśnictwo Sieniawa zajmują
powierzchnię około 182 ha wg stanu z 1995r.
Lasy te w całości zostały zakwalifikowane jako lasy ochronne – część
z nich – jako lasy wodochronne.
Do najliczniej występujących gatunków drzew naleŜą:
sosna zwyczajna ca 64 % powierzchni lasów, z pozostałych dąb – 13%,
olcha – 8%, brzoza – 7%, z pozostałych świerk, buk oraz modrzew – łącznie
8%.
Lasy pełnią funkcję ekologiczną, wodochronną, a takŜe dla rozwoju
turystyki
i rekreacji, stanowią bazę dla pozysku drewna dla rozwoju przemysłu
meblarskiego
i produkcji elementów stolarki budowlanej.
Zgodnie z załoŜonym programem zwiększenia lesistości w gminie, do
zalesienia przeznaczono uŜytki rolne przyleśne, niskich klas V – VI,
będących własnością: indywidualnych właścicieli, grunty państwowe
Nadleśnictwa oraz skomunalizowane. Łączna powierzchnia gruntów
przeznaczona do zalesienia wynosi ca 900 ha.
We wsi Dobra, Nadleśnictwo Sieniawa przeznacza część uŜytków
rolnych pod plantację nasienną Sosny Zwyczajnej wraz ze strefą ochronną
o szerokości 1500m.
Strefa ochronna plantacji przeznaczona do zalesienia, powinna być
19
zasadzana sadzonkami odmiennego gatunku drzew /gatunek nie moŜe
zagraŜać plantacji/, gatunek sadzonek stosowany w strefie ochronnej naleŜy
uzgodnić z Nadleśnictwem Sieniawa.
W studium uwzględniono lokalizacje parkingów samochodowych dla
obsługi turystycznej.
W bezpośrednim sąsiedztwie terenów leśnych i na terenach
przeznaczonych do zalesienia /szczególnie na gruntach prywatnych/
dopuszcza się lokalizację gospodarstw agroturystycznych, z obiektami
i urządzeniami towarzyszącymi gospodarstwom agroturystycznym,
zbiorników małej retencji i stawów rybnych.
Lokalizacje i architektura budynków nie mogą być sprzeczne
z przepisami przeciwpoŜarowymi oraz warunkami ustalonymi dla strefy
chronionego krajobrazu.
Tereny leśne mogą pozostawać w zasięgu wpływu planowanych elektrowni
wiatrowych, z wyłączeniem terenów planowanych na cele rekreacji
i zabudowy mieszkaniowej i lokalizowanych w sąsiedztwie terenów leśnych.
Polityka i działania władz miasta i gminy w celu osiągnięcia korzystnych
zmian
w rozwoju rolnictwa i leśnictwa:
- rozdysponowanie /sprzedaŜ/ wśród indywidualnych rolników ca 600 ha
uŜytków
rolnych po byłym P.G.R. „Iglopol” /Agencja Własności Rolnej Skarbu
Państwa
w Rzeszowie posiada do zbycia ca 700 ha uŜytków rolnych/,
- w miarę potrzeb scalanie gruntów,
- propagowanie stosowania naturalnego nawoŜenia gruntów,
- zachęcanie do zwiększenia powierzchni pod uprawy wczesnych warzyw
pod folią,
- pomoc organizacyjna w tworzeniu gospodarstw specjalistycznych,
- organizowanie róŜnych szkoleń z zakresu opłacalnych upraw roślin
i hodowli zwierząt,
- udostępnienie terenów skomunalizowanych na działalność gospodarczą,
- podejmowanie uchwał o przystąpieniu do opracowania MPZP na
dolesienia.
5.3. Zalesienia.
W obszarze gminy wskazane jest wykonywanie zalesień, w szczególności na
gruntach niŜszych klas lub w sąsiedztwie lasów. Nie wskazuje się zalesień:
- w obszarach naraŜonych na niebezpieczeństwo powodzi,
- wskazanych dla utrzymania melioracji i urządzeń wodnych,
- wzdłuŜ przebiegu istniejących i planowanych do realizacji sieci
napowietrznych, elektroenergetycznych, w odległościach zgodnych
z przepisami odrębnymi,
- w zasięgu stref bezpieczeństwa wyznaczanych od odwiertów gazowych i od
sieci gazowych związanych z eksploatacją i przesyłem gazu ziemnego,
- w odległościach bezpiecznych dla uŜytkowania dróg i przebiegu innych
sieci infrastruktury technicznej.
Na wszystkich obszarach przewidzianych pod zalesienie zgodnie z PN-E-05100-1
pozostawić pod istniejącymi liniami elektroenergetycznymi SN, nn bez zalesienia
20
pas o szerokości 10 m pod linią 110kV pozostawić bez zalesienia pas o szerokości
min. 23,0 m.
Dopuszcza się w pozostawionym pasie prowadzenie gospodarki leśnej pod
warunkiem utrzymywania pod linią drzew nie przekraczających 2m wysokości
oraz pozostawienie wokół kaŜdego słupa powierzchni nie zalesionej w odległości
co najmniej 4m od słupa.
6. Kierunki i zasady rozwoju turystyki i rekreacji.
Obszar gminy oraz miasto Sieniawa posiadają szczególne predyspozycje dla
rozwoju turystyki, rekreacji i wypoczynku.
Walory środowiska geograficzno –przyrodniczego tj. łagodny klimat,
czyste środowisko naturalne, lasy oraz liczne zabytki architektury
i przyrody stwarzają sprzyjające warunki do rozwoju rekreacji i turystyki.
Na szczególną uwagę zasługują: zabytkowy zespół pałacowo –
parkowy KsiąŜąt Czartoryskich, resztki bastionu obronnego, ratusz,
karczma, zespół klasztorny O.O. Dominikanów oraz cerkiew gr.-kat.
w Sieniawie. Poza miastem: w LeŜachowie, Rudce i Dobrej, znajdują się
zabytkowe drewniane cerkwie gr. kat.
Obecnie funkcjonuje jedyna, o wysokim standardzie baza hotelowa o
33 miejscach noclegowych, w zespole pałacowo – parkowym.
W 1994r. z noclegów korzystało 1559 osób. Z hotelu tego korzystają
w głównej mierze turyści zagraniczni z państw zachodnich oraz uczestnicy
roŜnych narad i szkoleń. Bazę noclegową o znacznie niŜszym standardzie
moŜna zorganizować – po modernizacji i rozbudowie – w istniejących
ośrodkach wypoczynkowych „Ubieszyn” nad Sanem w Sieniawie oraz
rozwijającym się ośrodku wypoczynkowym w Czerwonej Woli nad rzeką
Lubaczówką.
Ośrodek w Czerwonej Woli połoŜony w sąsiedztwie duŜych kompleksów
leśnych, nadających się do penetracji turystycznej, moŜe stanowić wielką
atrakcję dla turystyki pieszej i rowerowej. W obu ośrodkach naleŜy
przewidzieć tereny pod pola namiotowe, biwakowe oraz parkingi
samochodowe.
Istnieją warunki na zwielokrotnienie miejsc noclegowych w bezpośrednim
sąsiedztwie zespołu pałacowo – parkowego, przez adaptację na cele
hotelowe budynków administracyjno – socjalnych po byłym zakładzie rolno
– przemysłowym „Iglopol”.
Polityka i działania władz miasta i gminy w zakresie rozwoju turystyki
i rekreacji:
- zabezpieczenie środków finansowych w budŜecie na opracowanie
dokumentacji projektowej na zagospodarowanie terenu pola namiotowego w
Czerwonej Woli,
Zabezpieczenie środków finansowych na realizację ww. pola namiotowego,
parkingu samochodowego, doprowadzenie energii elektrycznej, sieci
wodociągowej, wykonanie węzła sanitarnego i utwardzenie drogi
dojazdowej.
Termin realizacji powyŜszej inwestycji będzie uzaleŜniony od
zauwaŜalnego rozwoju turystyki krajoznawczej w kraju i tut. regionie.
21
7. Kierunki rozwoju obszarów osadniczych.
7.1. Kierunki rozwoju mieszkalnictwa.
Tak w mieście jak i w poszczególnych sołectwach podstawową tkankę
osadnictwa tworzą indywidualne siedliska rolnicze.
Średnia wielkość działek siedliskowych wynosi ca 0,15 ha do 0,20
ha, co stwarza dogodne warunki do ich prawidłowego zagospodarowania.
Zabudowa jest stosunkowo zwarta z tendencjami wytwarzania
układów pasmowych wzdłuŜ dróg. Udział zabudowy rozproszonej znikomy,
występuje jedynie we wsiach Dobra i Czerce.
Waloryzacja techniczna zabudowy wskazuje na dość dobry stan
zarówno obiektów mieszkalnych jak i gospodarczych. Sytuację
mieszkaniową gminy naleŜy uznać za niezadowalającą. Lepsza sytuacja
mieszkaniowa mierzona standardem powierzchniowym występuje w
mieście. Przeciętna pow. uŜytkowa na osobę wynosiła w mieście w 1994r.
20,0m 2 , natomiast w gminie 16,6 m 2 .
Przeciętna liczba osób na mieszkanie wynosiła 3,29 M w mieście oraz 4,18
M
w gminie.
Proces dalszego podnoszenia wartości technicznej zabudowy przy
jednoczesnym powiększaniu powierzchni uŜytkowej, następuje ostatnio
w drodze wymiany – starych na nowe – w granicach istniejących działek,
a takŜe na działkach nowych. W ostatnich latach poziom wyposaŜenia
mieszkań w instalacje: wodociągową i gazową znacznie wzrósł.
Większość wsi w gminie /ca 85%/ wyposaŜona jest w ww. urządzenia.
Przyjmuje się stabilizację istniejącego osadnictwa z eliminacją jego
rozproszenia.
W obrębie poszczególnych wsi, rezerwuje się tereny budowlane rozwojowe,
przede wszystkim na zasadzie wypełniania wolnych enklaw w zabudowie
siedliskowej.
Miasto posiada posiadało nieobowiązujące obecnie miejscowe plany
szczegółowe dla 2-ch osiedli jednorodzinnych – jedno przy ul. Jagiellonów,
drugie przy ul. Kościuszki – oś. Sieniawskiego.
Ruch budowlany na tych osiedlach, znikomy, gdyŜ grunty są własnością
prywatnych właścicieli.
Brak w budŜecie miasta i gminy środków finansowych na wykup terenów na
tych osiedlach oraz wysokie oprocentowanie poŜyczek budowlanych
wpływa hamująco na rozwój budownictwa.
Budownictwo wielorodzinne niskiej intensywności występuje
głównie
w mieście przy ul. Kazimierza Wielkiego, Parkowej i Rynku, jako
budownictwo spółdzielcze i zakładowe oraz niektórych wsiach tak jak
Rudka, jako domy nauczyciela.
Nieznaczne rezerwy pod to budownictwo występują w obrębie juŜ
istniejących osiedli oraz w centrum miasta na terenach skomunalizowanych,
częściowo zabudowanych domami jednorodzinnymi w złym stanie
technicznym.
Budownictwo mieszkaniowe z usługami w parterze występuje
w zabytkowym Rynku w Sieniawie.
22
Za generalna przyjęto zasadę dopuszczania do przemieszczenia form
zabudowy: zagrodowej, jednorodzinnej i usługowej – nieuciąŜliwej dla
otoczenia – w granicach terenów budowlanych wsi.
Współistnienie tych form moŜliwe jest pod warunkiem zachowania
określonych warunków technicznych i sanitarnych.
Budownictwo usługowe moŜe występować w postaci wbudowanej
w budynki projektowane mieszkalne, lub w postaci obiektów
wolnostojących
o
funkcjach
handlowych,
rzemieślniczych,
gastronomicznych i innych branŜ z zakresu obsługi ludności. Zakłada się
takŜe moŜliwość przeznaczenia pojedynczych wolnych działek wyłącznie na
działalność usługową z zachowaniem zasady nieuciąŜliwości dla otoczenia i
środowiska naturalnego. Na terenach tych mogą być takŜe rozwijane
specjalistyczne gospodarstwa ogrodniczo – sadownicze z skoncentrowaniem
zabudowy w terenach budowlanych i otwarciem przestrzeni produkcyjnej na
tereny rolne.
O wielkości terenu winna zadecydować projektowana funkcja oraz program
inwestora.
Projektowana zabudowa /poza wielorodzinną/ nie powinna przekraczać
gabarytu 2 kondygnacji nadziemnych. Zaleca się ze względów krajobrazowo
– kompozycyjnych, kształtowanie architektury wsi przez stosowanie
budownictwa parterowego z uŜytkowymi poddaszami.
Zaleca się dachy strome z przykryciami ceramicznymi lub w kolorze
ceramiki naturalnej.
W strukturze zabudowy wsi występuje szereg obiektów zabytkowych
podlegających ochronie, które powinny być zachowane i utrzymane
w odpowiednim stanie technicznym, niezaleŜnie od stopnia przydatności.
7.2. Kierunki rozwoju zabudowy usługowej.
Poziom obsługi ludności na terenie gminy ocenia się jako niewystarczający
pod względem wyposaŜenia w usługi: oświaty, handlu, rzemiosła, zdrowia,
sportu, usługi komunalne, w tym komunikacji i telekomunikacji.
Wyraźnie
rysują
się
dysproporcje
pomiędzy
miastem
i poszczególnymi miejscowościami gminy. Miasto Sieniawa pełniąc funkcje
ośrodka gminnego, obsługującego obszar całej gminy, jest głównym
ośrodkiem administracyjnym – usługowym skupiającym większość
obiektów z zakresu obsługi ludności.
Część usług o znaczeniu ponadlokalnym, zlokalizowana jest we
wsiach bezpośrednio przyległych do miasta np. w Wylewie i Dybkowie,
w pozostałych występują usługi o znaczeniu lokalnym.
Administracja.
Siedziba Urzędu Miasta i Gminy, Rada Miasta i Gminy oraz Urząd Stanu
Cywilnego znajdują się w zabytkowym Ratuszu. Zajmowana powierzchnia
uŜytkowa przez powyŜsze urzędy – 672m 2 – wystarczająca. Istnieje
moŜliwość powiększenia pow. uŜytkowej ww. urzędów przez adaptację
pomieszczeń znajdujących się na parterze, zajmowanych obecnie na róŜne
cele usługowe i handlowe.
Z pozostałych obiektów o charakterze administracyjno – usługowym,
ponadlokalnym wymienia się: Bank Spółdzielczy z Komendą Policji,
23
Administracja Gminnej Spółdzielni „Samopomoc Chłopska” oraz
Nadleśnictwo. Wielkość i stan techniczny tych obiektów zadawalający.
Do obiektów usługi ogólnej naleŜy równieŜ zaliczyć remizy o.s.p.
Większość miejscowości i miasto posiada remizy w dobrym stanie
technicznym za wyjątkiem wsi Paluchy, gdzie remiza wymaga przebudowy.
Oświata.
Na terenie miasta i gminy znajduje się 8 szkół podstawowych, w tym 6
szkół ośmioklasowych podstawowych i 2 szkoły filialne trzyklasowe
w LeŜachowie i Piganach, 1 gimnazjum, Zespół Szkół w Sieniawie.
Przy kaŜdej szkole występują oddziały przedszkolne. Ze względu na
brak szkoły w Paluchach oraz małą ilość izb lekcyjnych w szkołach
trzyklasowych młodzieŜ szkolna wyŜszych klas z ww. miejscowości
zmuszona jest na dojazd do szkoły podstawowej w Sieniawie. W nowej
rozbudowanej szkole podstawowej w Sieniawie mieści się Liceum
Ogólnokształcące.
Większość szkół w gminie wymaga ,modernizacji, głównie wyposaŜenia w
centralne ogrzewanie, wewn. sieć wod. – kan., w tym oczyszczalnie
ścieków.
W bieŜącym roku rozpoczęto budowę nowej szkoły 8 – klasowej
podstawowej w Piganach.
Handel, gastronomia, rzemiosło.
Niedoinwestowanie w usługach handlu jest dość znaczne. Wielkość pow.
handlowej wmieście na jednego mieszkańca gminy wynosi 0,27m 2 .
Powierzchnia handlowa na jednego mieszkańca badanych wsi kształtuje się
następująco: np. w Czerwonej Woli – 0,24m2, w Rudce i Wylewie – 0,13m2.
Obecną sytuację moŜna w szybkim czasie poprawić przez budowę nowych
punktów handlowych na działkach zabudowy mieszkaniowej przez inwestorów
indywidualnych.
DuŜe niedobory stwierdza się w zakresie gastronomii. Miasto dysponuje
wyłącznie jednym barem o 12 miejscach konsumpcyjnych i jedną restauracją o 56
miejscach znajdującą się w bardzo starym zabytkowym budynku. Słabo
rozwinięte jest równieŜ rzemiosło.
Kultura i obiekty sakralne.
Zakres usług kultury tak w mieście jak i w gminie jest bardzo zawęŜony.
Jedna sala widowiskowo – kinowa na 255 miejsc, mała biblioteka
publiczna oraz klubokawiarnia zlokalizowane w mieście, nie są w stanie
zabezpieczyć w minimalnym stopniu potrzeb mieszkańców miasta jak teŜ całej
gminy.
Większość miejscowości w gminie posiada świetlice przy remizach
ochotniczych straŜy poŜarnych. W Ośrodku Kultury Miasta i Gminy Sieniawa
działają orkiestry, zepsoły, kapele,Ognisko Muzyczne.
W Czercach realizowany jest obiekt wielofunkcyjny, w którym przewidziane są:
świetlica, sklep oraz remiza o.s.p.
24
Z obiektów sakralnych – kościoły rzymsko – katolickie posiadają
miejscowości: Rudka, Sieniawa i Czerce.
Kościoły filialne: w Czerwonej Woli, Dobrej, LeŜachowie i Piganach.
Kościołów nie posiadają miejscowości: Dybków, Paluchy i Wylewa.
We wsi LeŜachów, obok szkoły podstawowej została ustalona lokalizacja
nowego kościoła filialnego rzym.- kat. Przewidywany termin budowy 1999 r.
Zdrowie.
Funkcja obsługi zdrowotnej ludności miasta i gminy, pełni Gminny Ośrodek
Zdrowia w Sieniawie (Centrum Opieki Medycznej w Jarosławiu) oraz
Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Przeworsku – Przychodnia
Rejonowa w Sieniawie. Na terenie gminy Sieniawa funkcjonują 2 apteki.
mieszczący się w II kondygn. przedwojennym budynku o zbyt małej powierzchni
uŜytkowej /209m2/ , niewłaściwej funkcji i wyposaŜeniu.
Obiekt ten bez gruntownej modernizacji nie jest w stanie zaspokoić
rosnących potrzeb ludności w zakresie obsługi medycznej.
Poprawy wymaga równieŜ stan liczebny aptek. Obecnie obsługuje miasto
i gminę jedna apteka o małej pow. uŜytkowej wbudowana w budynek mieszkalny.
Zgodnie z programem rozwoju usług zdrowia władze miasta i gminy
przygotowały dokumentacje arch. – budowl. na budowę Ośrodka Zdrowia wraz z
apteka i pocztą / na istniejących murach piwnic, rozpoczętej budowy budynku
WOPR/ i zamierzają w 2000r. przystąpić do realizacji tego obiektu.
Sport.
Z obiektów sportowych na obszarze miasta występują: stadion sportowy oraz hala
sportowa zlokalizowana w centrum miasta.
Stadion sportowy wymaga powiększenia i modernizacji w zakresie urządzenia
boisk do gier małych oraz realizacji urządzeń sanitarno – socjalnych i trybun dla
publiczności.
W kilku miejscowościach gminnych np. Czerwonej Woli, Piganach i
Rudce z urządzeń sportowych istnieją wyłącznie boiska sportowe do piłki noŜnej.
Są to boiska wykonane prowizorycznie /bez drenaŜu/ na pastwiskach
komunalnych, bez urządzeń sanitarnych i trybun dla widzów.
W ostatnich latach zauwaŜa się wyraźny spadek zainteresowania sportem, wśród
młodzieŜy na wsi – szczególnie piłką noŜną – dlatego teŜ w perspektywie
przewiduje się realizację boisk prowizorycznych w pozostałych sołectwach na
terenach skomunalizowanych. Boiska do gier małych zostaną w ramach
rozszerzonego szkolnego programu – urządzone przy szkołach podstawowych.
Cmentarze.
Jednym niezbędnych obiektów z zakresu obsługi ludności są cmentarze. Na
dziesięć miejscowości w gminie – łącznie z miastem – cztery posiada cmentarze
grzebalne. Do miejscowości tych naleŜą: m. Sieniawa oraz wsie : LeŜachów,
Rudka i Dobra.
Istniejący cmentarz w Sieniawie jest sukcesywnie powiększany.
Powiększony został równieŜ cmentarz w Rudce. Zachodzi pilna potrzeba
powiększenia pozostałych cmentarzy grzebalnych i załoŜenie nowego w Czercach.
25
Oprócz cmentarzy grzebalnych istnieją cmentarze zamknięte: w Czerwonej Woli,
w Sieniawie cmentarz Ŝydowski oraz w Piganach cmentarz wojskowy sprzed
I wojny światowej.
7.3. Kierunki rozwoju przemysłu i działalności gospodarczej.
Na obszarze miasta i gminy brak większych zakładów przemysłowych
i magazynowych.
Tak pod względem wielkości zatrudnienia jak i produkcji przemysłowej,
miasto i gmina odbiega od średnich wskaźników województwa.
Struktura branŜowa przemysłu przedstawia się następująco:
Przemysł spoŜywczy
- Zakłady Młynarskie „PZZ” w Sieniawie
- Rozlewnia oleju G.S. „S.Ch.” w Sieniawie
- Piekarnia G.S. „S.Ch.” Wylewie
- Młyn gospodarczy w Wylewie
- Zakład Wikliniarski w Wylewie – do likwidacji
- Masarnia z ubojnią drobiu w Wylewie.
Przemysł drzewny
- Tartak w Rudce, Dobrej i Sieniawie
- Stolarnia w Sieniawie, Dobrej i Dybkowie
Przemysł ceramiczny
- Cegielnia w Sieniawie
Przemysł wydobywczy
- Kopalnia piasku i Ŝwiru w Piganach
- Kopalnia gliny w Wylewie
- Odwierty gazowe w Rudce
oraz planowana energetyka wiatrowa.
W LeŜachowie istnieje Zakład Utylizacji Padłych Zwierząt. WyposaŜenie gminy
w składy i magazyny przedstawia się następująco:
Największą bazę magazynowo-składową posiada w Wylewie G.S. „S.Ch.”.
NiezaleŜnie od ww. bazy, pojedyncze indywidualne punkty hurtowe, zaopatrujące
rolników w róŜne artykuły niezbędne do produkcji rolnej znajdują się na działkach
indywidualnych hurtowników na obszarze całej gminy.
Na terenie wsi Wylewa znajdują się bazy róŜnych przedsiębiorstw, do których
naleŜą: Baza Zakładu Dróg Publicznych, Baza Przedsiębiorstwa Robót Drogowo –
Mostowych, Baza S.K.R. i inne.
PowyŜsze zakłady przemysłowe, bazy magazynowe, bazy róŜnych
przedsiębiorstw budowlanych, montaŜowych i innych, występujące na terenie
miasta i gminy, generalnie adaptuje się w „Studium”.
Pod nowe zakłady drobnego przemysłu rolno – spoŜywczego, składy,
magazyny, bazy zaplecza rolnictwa, budownictwa, transportu, gospodarki
komunalnej – wskazuje się teren o pow. ca 10,0 ha w Wylewie. Teren ten znajduje
się naprzeciw dawnego zakładu wikliniarskiego.
7.4. Kierunki rozwoju budownictwa letniskowego.
26
W miejscowości Czerwona Wola, połoŜonej we wschodniej części gminy
w bezpośrednim sąsiedztwie duŜych kompleksów leśnych, nad rzeką
Lubaczówką, powstał w minionych latach ośrodek wypoczynkowy.
Stosunkowo czysta woda w rzece jak teŜ duŜe obszary leśne nadające się do
wycieczek pieszych i zbierania runa leśnego, zachęcają do budowy domków
letniskowych.
W chwili obecnej na terenach skomunalizowanych znajduje się około 95
działek o średniej powierzchni ca 500m2.
Część działek /około 40%/ została wykupiona i zabudowana budynkami
letniskowymi.
W drogim kompleksie, na terenach skomunalizowanych zarezerwowano 56
działek o pow. ca 650m2.
W obu ośrodkach przewidziano w planach realizacyjnych tereny do wspólnego
uŜytkowania jak: plaŜe trawiaste, tereny pod boiska do gier małych, zieleń, pola
namiotowe, usługi handlu.
Oba tereny nie posiadają sieci wodociągowo- kanalizacyjnej. Siec energetyczna w
około 25 % posiada realizowana obecnie część kompleksu letniskowego.
Interpretacja niektórych graficznych oznaczeń na planszy podstawowej –
Struktura funkcjonalno – przestrzenna.
Na powyŜej opisanej planszy oznaczono obszary potencjalnego rozwoju
zabudowy konturem brązowym.
Obszary te jako rozwojowe przeznacza się pod budownictwo zagrodowe,
jednorodzinne
i wielorodzinne, wszystkich rodzajów usług i rzemiosła, komunikację, zieleń itp.
Tereny pod rozwój przemysłu, składów, baz transportowych i szeroko rozumianą
działalność gospodarczą oznaczono konturem fioletowym.
Na rysunku Studium – zmiana nr 1 oznaczono tereny rolne, leśne i do zalesienia,
w obrębie których występują warunki korzystne dla lokalizacji elektrowni
wiatrowych.
O wyborze terenów rozwojowych zadecydowały względy istniejącego
zainwestowania, względy fizjograficzne oraz korzystne warunki do dalszego
uzbrojenia w sieć wod.-kan. , gaz i energetyczną – poniewaŜ większość jednostek
osadniczych posiada ww. urządzenia sieciowe za wyjątkiem kanalizacji.
Skala „Studium” nie pozwala na uwidocznienie struktury zabudowy usługowej
występującej na działkach o małej powierzchni, dlatego teŜ niektóre planowane
inwestycje oznaczono w rysunku piktogramami.
Kontury określające tereny rozwojowe /generalnie kontury określające
strukturę funkcjonalno – przestrzenną gminy/ nie naleŜy utoŜsamiać z linią
rozgraniczająca tereny o róŜnym przeznaczeniu.
Przekroczenie konturu w uzasadnionych przypadkach jest moŜliwe.
Polityka i działalność władz miasta i gminy w zakresie rozwoju obszarów
osadniczych :
Mieszkalnictwo
- zabezpieczenie terenu na os. Kazimierza Wielkiego pod budynek wielorodzinny
o 18 – 24 mieszkań,
- uaktualnić - stosownie do potrzeb – miejscowe plany szczegółowe osiedli
jednorodzinnych przy ul. Jagiellonów i os. Sieniawskiego w Dybkowie.
27
Usługi, przemysł i składy
- udostępnienie terenów skomunalizowanych inwestorom indywidualnym, pod
usługi róŜnego rodzaju, przemysł, składy – pod szeroko rozumianą działalność
gospodarczą,
- zabezpieczenie środków finansowych na wyposaŜenie szkół podstawowych w
siec wodno – kanalizacyjną, c.o. i urządzenie boisk sportowych,
- pomoc organizacyjna w nabyciu terenu i opracowaniu dokum. projektowej na
budowę filialnego kościoła rzym. – kat. w LeŜachowie,
- zabezpieczenie środków finansowych na realizacje budynku wielofunkcyjnego w
Sieniawie /poczta, ośrodek zdrowia, apteka i mieszkania komunalne/,
- zabezpieczenie środków na adaptację budynku szkolnego przeznaczonego na
Dom Pomocy Społecznej oraz dalszą kontynuacje rozpoczętej budowy szkoły
podstawowej w Piganach.
8. Kierunki rozwoju komunikacji.
8.1. Sieć drogowa oraz kierunki jej rozwoju.
Model komunikacji w zakresie powiązań wewnętrznych w obszarze miasta
i gminy jak i powiązań regionalnych zewnętrznych oparty jest na wykształconej
istniejącej sieci drogowej. System ten w całości został w „Studium”
zaadaptowany. Główną sieć drogową w mieście i gminie tworzą drogi: publiczne
krajowe, wojewódzkie , powiatowe i gminne.
Drogi krajowe wojewódzkie przebiegają przez zachodnią część gminy,
z północnej – od strony Lublina – w kierunku południowym do Jarosławia
i Przeworska.
Do dróg wojewódzkich krajowych naleŜą drogi :
- Nr 835 Lublin – Przeworsk, IV kl. techn. o dł. ca 8,86km
- Nr 870 Sieniawa – Jarosław, V kl. techn. o dł. ca 7,10km oraz Nr 867 Sieniawa –
Oleszyce.
Drogi te przebiegając przez zabytkowe centrum miasta Sieniawa stanowią duŜe
utrudnienie dla ruchu miejskiego i bezpieczeństwo mieszkańców miasta. Stan
techniczny dróg krajowych uznaje się jako niezadowalający. Koniecznym wydaje
się usprawnienie przelotów przez miasto Sieniawa /pilna budowa obwodnicy/,
a takŜe przez wsie, na trasie Jarosław – Sieniawa.
Pozostałe drogi tj. drogi wojewódzkie powiatowe i gminne przebiegające
przez wsie i tereny wolne od zabudowy, łączące się z drogami krajowymi
wojewódzkimi tworzą podstawowy układ komunikacyjny w gminie.
Do dróg wojewódzkich powiatowych naleŜą drogi:
- Nr 305 Rudka – przez wieś
- Nr 306 Rudka – Wylewa
- Nr 307 Piskorowice – Sieniawa
- Nr 308 Sieniawa – Gorzyce
- Nr 309 LeŜachów przez wieś
- Nr 311 Sieniawa – Czerce
- Nr 312 Dobra – przez wieś
- Nr 313 Dobra – Cewków
Ogółem długość dróg wojewódzkich powiatowych w gminie wynosi 40,582km.
Długość dróg w gminie o nawierzchni utwardzonej:
28
ulepszonej - 37,816 km
nieulepszonej - 2,111km
Długość dróg gruntowych
- 0,655 km
Stan techniczny dróg układu podstawowego gminy ocenia się jako zły.
Drogi krajowe wojewódzkie są zarządzane przez DODP Zarząd Dróg
Wojewódzkich
w Rzeszowie za pośrednictwem Rejonowych Zarządów Dróg w Jarosławiu i
Lubaczowie.
Powierzchnia gminy w km2 = 125, długość dróg wojewódzkich powiatowych w
gminie = 40,582km. Gęstość dróg wojewódzkich powiatowych w gminie =
40,582: 125 = 0,324km/km2 pow. gminy. W celu usprawnienia ruchu
tranzytowego przebiegającego przez Centrum miasta Sieniawy oraz dla
bezpieczeństwa ludności przewiduje się w perspektywie realizację obwodnicy
drogowej w ciągu drogi krajowej nr 835, IVkl. technicznej Lublin – Przeworsk,
oraz drogi krajowej Nr 870 Vkl techn. Jarosław – Lublin.
W studium uwzględniono 2 trasy obwodnicy. Jedna trasa ag Alt.I
przebiega zgodnie z obowiązującym miejscowym planem ogólnym, druga Alt.II
powstała w czasie opracowania niniejszego „Studium” na wyraźne Ŝyczenie
miejscowych władz miasta i gminy. O wyborze jednej z alternatyw zadecyduje
rachunek ekonomiczny.
Przewidywana szerokość pasa drogowego dla ww. obwodnic 30 – 40m.
Szerokość jezdni 7,00m, szerokość poboczy 2 x 2m = 4,0m.
Minimalna odległość zabudowy mieszkaniowej od krawędzi jezdni min.40,0m
z kaŜdej strony obwodnicy.
WzdłuŜ powyŜszych dróg naleŜy wyznaczyć linie zabudowy zapewniające
widoczność szczególnie na skrzyŜowaniach oraz zapewnić ochronę od
szkodliwego oddziaływania ruchu drogowego, przez ustalenie linii zabudowy od
krawędzi jezdni, która winna wynosić:
Lp.
1.
a/
b/
2.
3.
Kategorie
drogi
Obiekty nie przeznaczone na
pobyt ludzi
Obiekty przeznaczone na pobyt ludzi
Na obszarze
zabudow.
Mieszkaniowe
i
uŜyteczności publicznej
Poza
obszarem
zabudow.
Jednokondygn.
Wielokondygn.
bud.
Bud. szpitalne,
sanatoria
i wymagające
szczególnej ochrony
Drogi wojewódzkie
O znaczeniu
ogólno-krajowym
10m
25m
50m
70m
200m
O znaczeniu
regionalnym
10m
25m
30m
40m
130m
8m
20m
30m
40m
130m
6m
15m
15m
20m
80m
Drogi
powiatowe
Drogi
gminne
Drogi wewnętrzne, uŜytkowane jako dojazdy do pól naleŜy przebudować lub
rozbudować dla potrzeb obsługi terenów związanych z realizacją elektrowni
wiatrowych, w tym z moŜliwością transportu obiektów przewidzianych do
montaŜu.
29
8.2. Rozwój transportu towarowego.
Model komunikacji masowej w gminie opiera się na jej obsłudze przez dwóch
przewoźników tj. PKS – Jarosław oraz Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej
i Mieszkaniowej w Sieniawie.
Ww. przewoźnicy świadczą usługi w przewozie róŜnorodnych materiałów
i towarów jak drewno, materiały budowlane, towary sypkie i inne.
Z transportu kolejowego miasto i gmina korzysta przez stację kolejową
w Przeworsku.
Dotychczasowe usługi transportu towarowego świadczone przez dwóch
przewoźników są zadowalające i wystarczające. Ostatnio usługi transportu zostały
zasilone przez przewoźników prywatnych.
8.3. Komunikacja zbiorowa i jej rozwój.
Miasto i gmina obsługiwana jest przez PKS Oddział Jarosław oraz przez
miejscowe Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej.
Autobusy docierają prawie do wszystkich miejscowości w gminie.
Komunikacja PKS odgrywa w przewozach osobowych podstawowa rolę,
bowiem znaczna ilość mieszkańców gminy dojeŜdŜająca do pracy poza obszar
gminy z niej przede wszystkim korzysta. Przewoźnik, którym jest Pókim
obsługuje przewaŜnie młodzieŜ szkolną i posiada 2 kursy dziennie do Jarosławia i
Przeworska.
W Sieniawie znajduje się w centrum miast dworzec osobowy PKS /z kasą
biletową, poczekalnią i sanitariatami/ w bardzo dobrym stanie technicznym.
Nie przewiduje się rozbudowy dworca, ani tez dodatkowych linii autobusowych.
8.4. Zaplecze techniczne motoryzacji.
Obsługa techniczna motoryzacji bazuje obecnie w gminie na prywatnych
warsztatach naprawczych.
Nieznaczną ilość usług w zakresie naprawy maszyn rolniczych – świadczy jeszcze
S.K.R.
w Wylewie.
Istniejące na terenie miasta i gminy parkingi w niewielkim stopniu zaspokajają
zapotrzebowanie na miejsca postojowe, zwłaszcza w rejonie usług.
Odczuwa się brak parkingów przy kościołach i cmentarzach w całej gminie.
Obecnie czynione są starania władz miasta i gminy o dodatkowy parking
w obszarze kościoła przy ul. Poniatowskiego w Sieniawie. Przy wylocie
z Sieniawy w kierunku Tarnogrodu znajduje się nowowzniesiona stacja
benzynowa CPN.
W najbliŜszym czasie nie przewiduje się dalszego rozwoju zaplecza technicznego
motoryzacji.
Polityka kształtowania systemu komunikacyjnego.
Zakres i zasada działania:
Niezbędny zakres oraz zasady działania władz miasta i gminy, mające na
celu realizację przyjętych kierunków zagospodarowania przestrzennego to:
- eliminacja tzw. zaszłości realizacyjnych w inwestycjach komunikacyjnych,
- współpraca, udokumentowana występującymi potrzebami komunikacyjnymi
30
z administracją wojewódzką i Okręgową Dyrekcją Dróg Publicznych
w Rzeszowie odnośnie przyspieszenia realizacji obwodnicy drogowej wokół m.
Sieniawa,
- realizacja dróg wewnętrznych osiedlowych i dróg dojazdowych w powstających
osiedlach mieszkaniowych,
- opracowanie mpzp na jedną z tras obwodnicy drogowej w celu sukcesywnego
wykupu terenu,
- przebudowa odcinków dróg istniejących, budowa dróg wewnętrznych
i ciągów pieszo – jezdnych związanych z realizacją projektowanych
obiektów fermy wiatrowej.
Zasady kształtowania sieci drogowej.
Zaleca się poszerzenie istniejących pasów drogowych, dokonania korekt
przebiegu tras oraz złagodzenia łuków w miejscach gdzie nie są spełniane warunki
normatywne.
Zaleca się – zgodnie z wymogami normowymi – przyjęcie rezerwy na pasy
drogowe, zaleŜnie od ich klas funkcjonalnych.
PoniŜej podano szerokość pasów drogowych o wielkościach średnich,
w nawiasach minimalne dopuszczalne ze względu na istniejąca zabudowę.
Klasa drogi G:
- 2/2 – zalecany pas drogowy 45m /min 35/
- 1/4 40m /min 35m/
- 1/2 – zalecany 35 m
Klasa drogi Z :
- 2/2 – zalecany pas drogowy 45m /min 35m/
- 1/4 40m /min.35m/
- 1/2 – zalecany 35 m.
Klasa drogi L :
- 1/2 – zalecany 25 m /min.15m/.
9. Kierunki rozwoju układu infrastruktury technicznej.
9.1. Gospodarka wodno – ściekowa miasta i gminy.
Gospodarka ściekowa
Miasto Sieniawa do 1980r. nie posiadało kanalizacji sanitarnej. Ścieki sanitarne
gromadzone były w szczelnych zbiornikach okresowo opróŜnianych lub
w przypadku większych obiektów uŜyteczności publicznej – w zbiornikach
wielokomorowych /gnilnych/ przepływowych.
Z chwilą wybudowania oczyszczalni ścieków przy ul. Augustowskiej dla
realizowanego osiedla mieszkaniowego wielorodzinnego przy ul. Kazimierza
Wielkiego wykonano sieć kanalizacyjną wyłącznie dla części „Centrum” miasta
wykorzystując rezerwy ww. oczyszczalni.
W chwili obecnej realizowane są dalsze odcinki sieci kanalizacyjnej w „Centrum”
jak teŜ w Dybkowie.
Własną oczyszczalnię ścieków dla osiedla mieszkaniowego przy ul. Parkowej
i zespołu pałacowo – parkowego, posiadał dawny Zakład Rolno – Przemysłowy
„Iglopol”.
Na terenach poszczególnych sołectw brak sieci kanalizacyjnej. Ścieki gromadzone
są w zbiornikach bezodpływowych.
31
Zgodnie z załoŜonymi kierunkami rozwoju gospodarki ściekowej, przewiduje się
kompleksową sanitację obszaru miasta i gminy /z wyjątkiem luźno rozrzuconej
zabudowy/
w oparciu o zorganizowane systemy zbiorowego oczyszczania ścieków.
Dla miasta Sieniawy /dla około 70% obszarów zainteresowanych
zabudową mieszkaniową i usługową/ oraz sąsiednich wsi: Dybków, Wylewa –
ewentualnie Pigan – przewiduje się zrealizowano budowę sieci kanalizacyjnej
wraz ze zbiorczą oczyszczalnią ścieków, zlokalizowaną w Sieniawie.
W pozostałych wsiach, w zaleŜności od ich wielkości i systemu zabudowy
przewiduje się realizację 1 do 2-ch małych oczyszczalni łącznie z siecią
kanalizacyjną. Luźno rozrzucona zabudowa nie objęta systemami
zorganizowanymi moŜe być wyposaŜona w przydomowe oczyszczalnie ścieków
lub bezodpływowe zbiorniki ścieków – pod warunkiem zapewnienia odbioru
ścieków przez oczyszczalnię zbiorczą.
Gospodarka wodna
Większość sołectw w gminie /za wyjątkiem wsi Pigany i Czerwona Wola/ oraz
miasto Sieniawa posiadają komunalną sieć wodociągową.
Ujęcia głębinowe i stacje uzdatniania wody są zlokalizowane: w Sieniawie
przy ul. Augustowskiej oraz wsi Dobra i LeŜachów.
Zasoby wód ww. trzech ujęć są wystarczające dla zaopatrywania
wszystkich sołectw w gminie i miasto. Rozpoczęcie budowy wodociągu w
Czerwonej Woli /woda z ujęcia w LeŜachowie/, przewidywane jest w trzecim
kwartale 1998r., natomiast we wsi Pigany w 2000 roku, z przewidywanym
podłączeniem do istniejącej sieci komunalnej biegnącej przez wieś Rudka lub
Pigany.
W przypadku większego zapotrzebowania wody dla miasta oraz sąsiednich
wsi połoŜonych w północno – zachodniej części gminy, będzie moŜna
wykorzystać niezagospodarowane do chwili obecnej studnie głębinowe znajdujące
się w Piganach.
Zaleca się połączenie pierścieniowo końcowych sieci wodociągowych
naleŜących obecnie do trzech odrębnych ujęć, w celu zapewnienia dostawy wody
dla wszystkich sołectw w przypadku awarii lub zalania, w czasie powodzi jednego
z ujęć wody, np. ujęcia w LeŜachowie.
Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Ochrony Środowiska Zasobów Naturalnych
i Leśnictwa z dnia 5 listopada 1991r. w sprawie zasad ustanowienia stref
ochronnych źródeł i ujęć wody /Dz. U. Nr 116, poz.504 z 1991r./, dla ww. trzech
ujęć wody, słuŜących do zbiorowego zaopatrywania ludności w wodę, naleŜy
ustalić /dla kaŜdej studni głębinowej/, bezpośrednią i pośrednią strefę ochronną.
Sposób zagospodarowania terenów strefy bezpośredniej i pośredniej szczegółowo
określa ww. rozporządzenie.
Polityka i działanie miejscowych władz w celu przyspieszenia prac związanych z
rozwojem gospodarki wodno – ściekowej :
- zabezpieczenie środków finansowych na dokumentację oraz realizacje do 2005r.,
zbiorczej oczyszczalni ścieków w Sieniawie, łącznie z budową sieci
kanalizacyjnych
magistralnych
w trzech wsiach: Wylewie, Dybkowie i Piganach.
32
W powyŜszej dokumentacji naleŜy uwzględnić budowę obwałowań ziemnych,
przeciwpowodziowych, wokół planowanej oczyszczalni,
- opracowanie dokumentacji technicznej na budowę oczyszczalni i sieci
kanalizacyjnych
w pozostałych wsiach, w tym na budowę sieci wodociągowej w Paluchach.
9.2. Gospodarka odpadami.
Na terenie gminy miasta znajduje się czynne gminne składowisko odpadów
stałych w miejscowości Wylewa.
Obecnie czynione są starania władz miasta i gminy w celu powiększenia
obszaru tego składowiska.
NiezaleŜnie od istniejącego składowiska, które w przypadku powiększenia terenu
nie rozwiąŜe problemu składowania odpadów w perspektywie w „Studium”
uwzględniono nową lokalizację gminnego składowiska względnie zakładu
utylizacji odpadów w LeŜachowie.
Gospodarka odpadami oparta będzie na nowym składowisku odpadów w
LeŜachowie
i zorganizowanym w skali całej gminy systemie selektywnego gromadzenia
odpadów celem gospodarczego wykorzystania odpadów nadających się do tego
celu.
Pozostałe odpady nie nadające się do wykorzystania będą wywoŜone na
urządzone składowiska w LeŜachowie.
PoŜądane działania władz miasta i gminy w celu poprawy istniejącego stanu
gospodarki odpadami:
- zlecenie opracowania dokumentacji w tym MPZP na budowę ww. składowiska
odpadów stałych w LeŜachowie,
- czynić starania w celu uzyskania zgody władz sanitarnych i ochrony środowiska
na powiększenie istniejącego składowiska i odpowiednie – zgodne z
obowiązującymi przepisami jego urządzenie.
9.3. Gazownictwo
Miasto Sieniawa oraz większość sołectw w gminie /za wyjątkiem wsi Paluchy/
posiada sieć gazową rozdzielczą średniego ciśnienia, rozprowadzająca gaz ziemny
za pomocą przyłączy do poszczególnych budynków.
Gaz pobierany jest przez stację redukcyjną II stopnia zlokalizowaną w pobliŜu
gazociągu magistralnego wysokiego ciśnienia, przebiegającego przez teren
sąsiedniej wsi Ubieszyn w gminie Tryńcza.
Zarząd i nadzór nad gazownictwem sprawują :
- w zakresie prawa górniczego eksploatację złóŜ gazu, prowadzi Sanocki Zakład
Gazownictwa Nafty i Gazu w Sanoku, a terenowy nadzór górniczy sprawuje
Okręgowy Urząd Górniczy w Krośnie,
- w zakresie sieci i urządzeń przesyłowych i eksploatacyjnych, zarząd sprawują
Karpackie Zakłady Gazownictwa w Tarnowie przez Zakład Gazowniczy Jarosław,
a nadzór budowlany przez Urząd Rejonowy w Przeworsku.
W najbliŜszych latach przewiduje się dokończenie gazyfikowania wsi Czerce
i pełne zgazyfikowanie wsi Paluchy.
9.3.1. Urządzenia wydobycia i uzdatniania gazu ziemnego.
33
W części północno – zachodniej gminy we wsi Rudka występuje obszar górniczy
złóŜ gazu ziemnego i w tych samych granicach Teren Górniczym Gazu Ziemnego
„Rudka- 1”, utw. Koncesją Ministra Środowiska Nr DGiKGe-477110/7038/08/MS z dnia 12 grudnia 2008 r. wraz z kopalnią gazu i odwiertami
planowanymi do eksploatacji z włączeniem do gazociągu kopalnianego.
Wymagane zachowanie stref ochronnych (tzw. odległości bezpiecznych) dla
otworów czynnych R=50m oraz dla otworów zlikwidowanych R=5m
Pow. terenu – ok. 250ha wraz z czynnym odwiertem gazowym Rudka 6. Wokół
odwierconych otworów gazu Rudka 8,11,15 w sąsiedztwie drogi wojewódzkiej
i otworu Rudka 10 połoŜonego w lesie, naleŜy utworzyć strefę bezpieczeństwa
o promieniu 50,0 m od osi otworów. Odprowadzenie eksploatowanego gazu do
Ośrodka Zbioru Gazu Dębno projektowanym
gazociągiem zbiorczym
wybudowanym w osi 4 m szerokości wylesionej strefy kontrolowanej.
Obszar górniczy powodować będzie ograniczenia w zakresie gospodarki
przestrzennej terenu. Odwiert gazowy R-6 posiada strefę bezpieczeństwa
o średnicy q120m. Obok odwiertu realizowana jest stacja redukcyjno –
pomiarowa
I
stopnia
oraz
ośrodek
zbioru
gazu
z urządzeniami technologicznymi, zapleczem administracyjno – socjalnym oraz
drogą dojazdową. Do ośrodka zbioru gazu zostanie wybudowany gazociąg
kopalniany łączący odwierty czynne odwierty czynne R-3 i R-5 zlokalizowane w
sąsiedniej wsi Piskorowie gm. LeŜajsk Nieczynny odwiert R-2 usytuowany we
wsi Rudka posiada równieŜ strefę bezpieczeństwa, którą winien określić Sanocki
Zakład Górnictwa Nafty i Gazu w Sanoku jak dla odwiertów zlikwidowanych.
Lokalizacje wszelkich obiektów w pobliŜu tego odwiertu wymaga uzgodnienia z
ww. Zakładem. PowyŜszy obszar górniczy ustanowiony przez Ministerstwo
Ochrony
Środowiska
i Zasobów Naturalnych, wymaga technicznej, prawnej i środowiskowej ochrony
terenu.
Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo S.A. w Warszawie posiada koncesję
Ministra Środowiska Nr DGiKGe-4771-10/7038/08/MS z dnia 12 grudnia 2008 r.
połoŜonego na terenie gmin Sieniawa, LeŜajsk. Teren górniczy pokrywa się
z granicami obszaru górniczego.
9.3.2 Tereny górnicze:
- Teren Górniczy Gazu Ziemnego „RUDKA-1” ”, utw. Koncesją Ministra
Środowiska Nr DGiKGe-4771-10/7038/08/MS z dnia 12 grudnia 2008 r.
- Teren górniczy „Wylewa I” wyznaczony decyzją Starosty Przeworskiego z dnia
13.02.2001r.,
- Teren górniczy „Pigany – 1” wyznaczony decyzją Starosty Przeworskiego z dnia
30.03.2004r.
9.4. Energetyka.
9.4.1. Sieci przesyłowe.
Miasto i gmina zasilana jest liniami wysokiego napięcia /WN 110 KV/, które są
zarządzane przez Polskie Sieci Energetyczne S.A. w Warszawie. PowyŜsza linia
przebiega od strony Przeworska przez teren miasta i gminy do GPZ w Wylewie,
następnie w kierunku północno – zachodnim przez teren woj. rzeszowskiego.
Przez południowo – zachodnią część wsi LeŜachów przebiega linia WN 750 KV z
Ukrainy do stacji systemowej „Widełki” k. Rzeszowa. Przewidywana budowa linii
energetycznej Zrealizowano linię WN 110 KV ze stacji GPZ w Wylewie w
kierunku gminy Adamówka wg ustalonej trasy. Planowana budowa nowej linii
400KV Jarosław – Zamość obejmuje część północno – wschodnią terenu gminy,
34
z przebiegiem kontynuowanym w gminach Wiązownica i Adamówka.
W celu przyłączania planowanych farm elektrowni wiatrowych (w tym Rudka
i Pigany), konieczna będzie rozbudowa stacji 110/15kV Sieniawa o dodatkowe
pola 110kV.
W związku z powyŜszym niezbędne będzie powiększenie istniejącego terenu stacji
110/15kV Sieniawa od strony zachodniej (np. o wymiarach 20x50m w celu
rozbudowy stacji). Projektuje się nowy odcinek sieci 110 kV przebiegający przez
teren gminy i włączony do projektowanych stacji GPZ.
9.4.2. Sieci zasilające.
Zasilanie poszczególnych miejscowości odbywa się za pomocą GPZ
usytuowanego w Wylewie, linii napowietrznych 15KV oraz stacji
transformatorowych, zlokalizowanych na terenie całej gminy w miejscach
największego poboru energii elektrycznej.
Nowych inwestycji energetycznych zasilających tereny zainwestowane nie
przewiduje się, za wyjątkiem modernizacji istniejących sieci 15KV i stacji
transformatorowych oraz modernizacji sieci niskiego napięcia.
Wszystkie istniejące sieci i stacje elektroenergetyczne do zachowania i dalszej
eksploatacji z moŜliwością remontu, modernizacji i rozbudowy w zaleŜności od
potrzeb. Lokalizacja obiektów w pobliŜu czynnych linii elektroenergetycznych
moŜe odbywać się zgodnie z warunkami określonymi w PN/E-05100-1 oraz PN76/E-05125 tj. przy zachowaniu odpowiednich odległości.
Strefa wolna od zabudowy wynosi:
a)dla linii 110kV-pas 36,0m (po 18,0m od osi linii)
b)dla linii 15kV-pas 15,0m (po 7,5m od osi linii)
c)dla linii kablowej 15kV i 0.4kV – pas 2,0m (po 1,0m od osi linii).
W pasach drogowych naleŜy przewidzieć miejsca pod infrastrukturę techniczną
w tym sieci elektroenergetyczne do zasilania nowych odbiorców.
W obrębie obszarów przewidzianych na realizację elektrowni wiatrowych
wskazana będzie realizacja nowych stacji transformatorowych w ilości
wynikającej z potrzeb oraz przebudowa sieci napowietrznych na kablowe.
W przypadku wyznaczenia terenów pod farmy wiatrowe (park elektrowni
wiatrowych) wymagane zachowanie warunków:
- sytuowanie planowanych elektrowni wiatrowych w bezpośrednim sąsiedztwie
istniejących linii napowietrznych 110kV jest moŜliwe przy zachowaniu minimalnej
odległości posadowienia masztu elektrowni od osi linii nie mniejszej niŜ 5m +
3,5d, gdzie „d” jest średnicą (w metrach) koła zataczanego przez łopaty turbiny
wiatrowej,
- sytuowanie planowych elektrowni wiatrowych w bezpośrednim sąsiedztwie
istniejących linii napowietrznych 15kV oraz 0,4kV jest moŜliwe przy zachowaniu
minimalnej odległości posadowienia masztu elektrowni od osi linii nie mniejszej
niŜ 12,5m +0,,5d, gdzie „d” jest średnicą (w metrach) koła zataczanego przez
łopaty turbiny wiatrowej,
- sytuowanie planowanych elektrowni wiatrowych w bezpośrednim sąsiedztwie
istniejących linii napowietrznych 400kV jest moŜliwe przy zachowaniu minimalnej
odległości posadowienia masztu elektrowni od osi linii nie mniejszej niŜ 3d, gdzie
„d” jest średnicą (w metrach) koła zataczanego przez łopaty turbiny wiatrowej,
Odstępstwa od ww. odległości mogą być dokonywane po uzgodnieniu z zarządcą
sieci i przy zastosowaniu odpowiednich rozwiązań technicznych.
9.5. Telekomunikacja.
35
Obsługa telekomunikacyjna Oddziału Wojewódzkiego w Przemyślu T.P.S.A.
skupiona
jest
w centrali macierzystej w Przemyślu.
Przez tę centralę przechodzą wszelkie rozmowy zamiejscowe, poza
wojewódzkie, wojewódzkie i międzynarodowe.
Obszar województwa podzielony został na 5 okręgów w tym 3 strefy
numerowe.
Miasto i gmina Sieniawa znajduje się w okręgu Jarosław i sprzęŜony w nim Okręg
Przeworsk, tworzą drugą strefę numerową.
Centrala rejonowa w Sieniawie jest centralą ręczną.
Obsługa klientów uzaleŜniona jest od dwóch czynników: miejscowej sieci
i pojemności centrali końcowej.
W mieście przypada 77 telefonów na 1000 mieszkańców, w gminie 24 na 1000
mieszkańców.
Łączna pojemność centrali dla obsługi miasta i gminy wynosi 300 numerów.
Kierunki rozwoju telekomunikacji.
W ramach modernizacji i rozbudowy sieci telekomunikacyjnej w mieście i gminie,
przewiduje się system mieszany tzn. wykorzystanie sieci istniejącej – nowej
mieszanej – oraz systemu radiowego dostępu abonenckiego.
Przy systemie radiowym zajdzie konieczność budowy masztów
końcowych
w miejscowościach: Sieniawa, Rudka, Dobra, Czerce, LeŜachów oraz w Piganach
lub Paluchach.
Zakłada się, iŜ po modernizacji istniejącej sieci telefonicznej
i zastosowaniu systemu radiowego ilość numerów abonenckich wzrośnie dwu lub
trzykrotnie.
Automatyczna centrala telefoniczna jest zostanie umieszczona w Sieniawie
w realizowanym obecnie budynku poczty., ewentualnie w innym istniejącym
obiekcie usytuowanym w centrum miasta.
Teren gminy jest obsługiwany przez telefonię komórkową z przekaźników
operatorów m.in. Idea, Centertel, Era GSM, Plus GSM.
9.6 Energetyka wiatrowa.
W obszarze gminy występują korzystne warunki dla realizacji elektrowni
wiatrowych. Analiza warunków lokalnych i ograniczeń wynikających
w zagospodarowania terenu i występujących form ochrony przyrody wraz
z wnioskami wynikającymi z opinii ornitologicznej, wykazały moŜliwość lokalizacji
zespołu elektrowni wiatrowych.
Warunkiem realizacji elektrowni wiatrowych w terenach wskazanych w Studium
jest zachowanie warunków wynikających z Rozporządzenia Nr 66 Wojewody
Podkarpackiego dnia 28 czerwca 2005r. w sprawie Sieniawskiego Obszaru
Chronionego Krajobrazu (Dz. Urz. Województwa Podkarpackiego 2005r. Nr 94,
poz. 1586), w szczególności zachowanie warunku, Ŝe przeprowadzona
procedura oceny oddziaływania na środowisko, w trakcie której
sporządzono raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko, wykaŜe
brak niekorzystnego wpływu na przyrodę obszaru chronionego krajobrazu.
Realizacja zamierzenia wymagać będzie zachowania warunków
przyrodniczych, krajobrazowych.
36
Tereny zamierzenia inwestycyjnego powinny być ograniczone do
powierzchni niezbędnej dla usytuowania obiektów wraz z urządzeniami
towarzyszącymi i obsługą komunikacyjną wraz z infrastrukturą techniczną.
Obiekty naleŜy malować w barwach stonowanych z otoczeniem i nie
stosować elementów wywołujących efekty lśnienia. Na najwyŜszych
elementach konstrukcji stosować oznakowania widoczne dla ptaków.
Ponadto tereny pozostające w zasięgu moŜliwego podwyŜszonego poziomu
hałasu, powinny zostać wyznaczane, w odległościach od ok. 300m do ok.
500m, licząc od wieŜy kaŜdej z elektrowni wiatrowych.
Obszary pozostający w tym zasięgu naleŜy wyłączyć z zabudowy
kubaturowej, szczególnie przeznaczonej na stały pobyt ludzi (tj. z uwagi na
dopuszczalny w zabudowie mieszkaniowej poziom hałasu w porze nocnej od.
40dB do 45 dB).
Wskazuje się realizację elektrowni wiatrowych poza terenami planowanych
zalesień lub dokonywanie tych zalesień na niewielkich obszarach, z uwagi
stosowane rozwiązania technologiczne (kompleksy leśne powodują
wyhamowania siły wiatru).
Moc pojedynczej elektrowni wiatrowej do ok. 3MW, a wysokość
z wyniesionymi śmigłami do 160m n.p.t. Zespoły elektrowni wiatrowej
naleŜy włączyć do system sieci elektroenergetycznej, w tym poprzez budowę
nowych sieci, stacjo transformatorowych i obsługujących je urządzeń, przy
zachowaniu warunków określonych przez zarządców sieci.
9.7 Sieci przesyłowe, transgraniczne.
Przez południowo – wschodnią cześć gminy planuje się przeprowadzenie trasy
ropociągu przesyłowego, prowadzącego z miejscowości Brody do Ukrainy.
Planowana trasa przebiegu jest połoŜona poza granicami terenu objętego zmianą
Studium.
10. OBSZARY DLA KTÓRYCH SPORZĄDZENIE MIEJSCOWYCH
PLANÓW
ZAGOSPODAROWANIA PRZESTZRENNEGO JEST OBOWIĄZKOWE
LUB WSKAZANE Z UWAGI NA ISTNIEJĄCE UWARUNKOWANIA.
1. Tereny do zalesienia na obszarze całej gminy.
Zgodnie z załoŜonym programem zwiększenia lesistości w gminie, do
zalesienia
przeznaczono uŜytki rolne niskich klas V – VI, będących własnością
indywidualnych
właścicieli, grunty skomunalizowane oraz grunty państwowe administrowane
przez
Nadleśnictwo w Sieniawie.
Tereny do opracowania MPZP uwidoczniono na planszy „Struktura
funkcjonalno
–
przestrzenna.”
2. Tereny centrum miasta wraz z przedmieściem ze względu na postulowane
opracowanie
studium historyczno – urbanistycznego konieczność rozwiązania problemów
komunikacyjnych i przestrzennych na tym terenie /rezygnacja z niektórych
dróg
37
projektowanych w MPS i MPO/, istnieje pilna konieczność opracowania
MPZP.
3. Część terenu budownictwa jednorodzinnego na os. Sieniawskiego i przy ul.
Jagiellonów
w Dybkowie:
a) teren na osiedlu Sieniawskiego posiada obowiązujący posiadał obecnie
nieobowiązujący MPS. Projektowany podział terenu nie sankcjonował
istniejących granic własności terenu.
MPZP winien problem ten rozwiązać i umoŜliwić dalszą realizację bud.
jednorodzinnego
na tym osiedlu,
b) na osiedlu przy ul. Jagiellonów zachodzi potrzeba wprowadzenia korekty
w obowiązującym MPS w celu częściowej zmiany przebiegu drogi
osiedlowej.
4. Tereny budownictwa przemysłowego i składowego w Wylewie.
Teren skomunalizowany o pow. ca 10,0 ha przeznaczony pod projektowane
inwestycje
przemysłowo – składowe i szeroko rozumianą działalność gospodarczą.
Teren ten stanowi dla przyszłych inwestorów państwowych i prywatnych.
5. Teren parkingu miejskiego wraz z rynkiem zielonym przy ul. Poniatowskiego
i Sobieskiego w Sieniawie.
Teren połoŜony w centrum miasta pozwoli na uzyskanie dodatkowego
parkingu miejskiego w miejscu największej koncentracji usług handlu
i administracji.
Parking ten słuŜyć będzie równieŜ dla kościoła parafialnego. Część
powierzchni tego terenu przeznaczona będzie na rynek zielony.
Środki na opracowanie MPZP powinny zabezpieczyć władze miasta i gminy
w Sieniawie.
6. Tereny górnicze (Tereny górnicze gazu ziemnego o pow. ca 250 ha).
- Teren Górniczy Gazu Ziemnego „RUDKA-1” z koncesją Ministra
Środowiska Nr DGiKGe-4771-10/7038/08/MS z dnia 12 grudnia 2008 r.
- Teren górniczy „Wylewa I” wyznaczony decyzją Starosty Przeworskiego
z dnia 13.02.2001r.,
- Teren górniczy „Pigany – 1” wyznaczony decyzją Starosty Przeworskiego
z dnia 30.03.2004r.
7. Miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego /MPZP/ dla realizacji
lokalnych
celów
publicznych, w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994r. o zagospodarowaniu
przestrzennym. w szczególności budowy lub rozbudowy cmentarzy.
8. Tereny elektrowni wiatrowych wraz z otoczeniem w zasięgu ich oddziaływania.
W obszarze Studium – rys. Kierunki zagospodarowania przestrzennego,
w skali 1:25 000 oznaczono obszary z rozmieszczeniem terenów korzystnych
dla realizacji elektrowni wiatrowych na terenach rolniczych.
Tereny te winny zostać objęte opracowaniem MPZP w celu ustalenia zasad
zagospodarowania, w tym wyłączenia z zabudowy kubaturowej, szczególnie
przeznaczonej na pobyt ludzi oraz włączenia do układu komunikacji i sieci
infrastruktury technicznej.
9. Dopuszcza się realizację MPZP etapami.
38