Od edukacji regionalnej do edukacji międzykulturowej

Transkrypt

Od edukacji regionalnej do edukacji międzykulturowej
INFORMACJE § OPINIE § PROPOZYCJE
2/2014
Od edukacji regionalnej do edukacji miêdzykulturowej:
dzia³ania lokalne, potrzeby globalne
Ró¿norodnoœæ kulturowa charakteryzuje wiêkszoœæ wspó³czesnych spo³eczeñstw. Przyczyniaj¹ siê do
tego ró¿ne procesy cywilizacyjne: integracja europejska, rozwój turystki, a tak¿e – niestety – konflikty religijne lub militarne. W tych warunkach mobilnoœæ jednostek i ca³ych grup spo³ecznych, dobrowolna lub przymusowa, nieustannie wzrasta. Wraz z ni¹ kontakty ludzi, kultur i jêzyków s¹ coraz czêstsze. Wspó³istnienie
grup odmiennych kulturowo w obrêbie danego pañstwa, zwane wielokulturowoœci¹, staje siê aktualnie zjawiskiem powszechnym. Wed³ug badaczy, zjawisko to
bêdzie siê nasilaæ w przysz³oœci, co podkreœla J. Nikitorowicz: „(...) spo³eczeñstwa s¹ i bêd¹ coraz bardziej
wielokulturowe”1 (2009, s. 57). Dlatego wa¿ne jest,
by zastanowiæ siê, co niesie za sob¹ pojmowanie ró¿norodnoœci przez pryzmat wielokulturowoœci i jaka jest
rola edukacji w tym zakresie, na poziomie lokalnym
i globalnym.
Wielokulturowoœæ jest czêsto kojarzona z imigrantami lub przedstawicielami kultur odleg³ych od naszej,
ale w rzeczywistoœci przedstawia siê ona inaczej. Nale¿y pamiêtaæ, ¿e ró¿norodnoœæ kulturowa jest z³o¿ona
z kultur dalekich i bliskich, obcych i znanych. Co oznacza to dla edukacji? W dzia³aniach edukacyjnych warto zwróciæ uwagê nie tylko na to, co nieznane, oddalone przestrzennie, wrêcz egzotyczne, ale tak¿e na to, co
rodzime, swojskie i tylko pozornie dobrze znane. W tej
perspektywie szczególnej wagi nabiera edukacja regionalna, która stanowi w rzeczywistoœci pierwszy etap
edukacji miêdzykulturowej. Aby byæ gotowym na poznanie innego, trzeba bowiem najpierw poznaæ samego siebie i mieæ œwiadomoœæ w³asnej to¿samoœci. Zanim przejdziemy do opisu zadañ edukacyjnych w tym
zakresie, przyjrzyjmy siê, jak zjawisko ró¿norodnoœci
jest ujmowane w tekstach naukowych.
Wielu badaczy zauwa¿a, i¿ w obliczu nieustannie
wzrastaj¹cego zró¿nicowania kulturowego wspó³czesnych spo³eczeñstw, nie wystarczy, by przedstawiciele
odmiennych grup ¿yli „obok siebie”. Wa¿ne jest przekraczanie barier kulturowych, wzajemne poznanie siê
i korzystanie z bogactwa, jakim jest ró¿norodnoœæ. Innymi s³owy, chodzi o wyjœcie poza schemat wielokul-
INFORMATOR OSWIATOWY
turowoœci i szukanie rozwi¹zañ w miêdzykulturowoœci. Rozró¿nienie tych dwóch pojêæ jest kluczowe, poniewa¿ pokazuje dwa ró¿ne sposoby pojmowania ró¿norodnoœci kulturowej i jêzykowej spo³eczeñstwa.
Wielokulturowoœæ ogranicza siê do koegzystencji grup,
które nie wchodz¹ w interakcje. Choæ takie wspó³istnienie jest zazwyczaj pokojowe, mo¿e przyczyniaæ siê
ono do tworzenia gett etnicznych i dlatego nie zapewnia spójnego funkcjonowania spo³eczeñstwa. Wzbicie
siê ponad wielokulturowoœæ, ponad ró¿nice i podzia³y,
stanowi wiêc nie tylko wyzwanie edukacyjne, ale równie¿ socjologiczne (L. Porcher, 1997). Miêdzykulturowoœæ opiera siê na dzia³aniu i wprowadzaniu zmian
maj¹cych na celu przekszta³cenie zwyk³ej koegzystencji
w prawdziwy dialog ludzi i ich kultur. Chodzi o spotkanie z innym, wzajemne poznanie i wzbogacanie siê
(J. Nikitorowicz, 1995).
Podejmowanie dzia³añ z zakresu edukacji miêdzykulturowej odgrywa niew¹tpliwie wa¿n¹ rolê we
wspó³czesnych spo³eczeñstwach, coraz bardziej zró¿nicowanych kulturowo. Edukacja ta jest „koncepcj¹
i obszarem dzia³alnoœci spo³ecznej, kulturalnej i oœwiatowej nastawionej na wzajemne poznawanie i wzbogacanie kultur i ludzi tworz¹cych te kultury”2 (2002,
s. 26). Wa¿ne jest nie tylko, by akceptowaæ innoœæ,
ale tak¿e by j¹ rozumieæ i traktowaæ jako bogactwo.
W tym kontekœcie niezbêdne jest uznanie równoœci
kultur oraz kszta³towanie pozytywnego stosunku do
tego, co inne. Edukacja miêdzykulturowa jest szczególnie potrzebna w dzisiejszym œwiecie, w którym z jednej strony obserwujemy procesy integracyjne i tendencje unifikacyjne, a z drugiej ksenofobiê i d¹¿enia separatystyczne. Poprzez kszta³towanie postaw tolerancji,
otwartoœci i wra¿liwoœci na inne kultury, mo¿e ona
przyczyniæ siê do przeciwdzia³ania konfliktom (J. Nikitorowicz, 2005).
Jak przedstawia siê edukacja miêdzykulturowa na
poziomie indywidualnym? Mo¿na powiedzieæ, ¿e jest
ona „przekraczaniem granic w³asnej kultury, wychodzeniem na pogranicza, styki kulturowe po to, aby
wróciæ bogatszym wewnêtrznie (...)”3 (2000, s. 100).
Chodzi wiêc o otworzenie siê na to, co inne, nieznane
11
INFORMACJE § OPINIE § PROPOZYCJE
2/2014
i zaakceptowanie przenikania siê ró¿nych kultur. Nie
oznacza to jednak rezygnacji z w³asnej to¿samoœci,
wrêcz przeciwnie: dostrzeganie innoœci ma pomóc
w rozwijaniu i wzbogacaniu to¿samoœci jednostki
(J. Nikitorowicz, 2000). Poza tym, nale¿y zauwa¿yæ,
i¿ spotkanie miêdzykulturowe zaczyna siê w rzeczywistoœci od spotkania siebie samego. Znajomoœæ w³asnej kultury i œwiadomoœæ w³asnej to¿samoœci s¹ bowiem niezbêdne w dialogu kultur: „Jedynie w sytuacji,
kiedy radzimy sobie z samymi sob¹, mo¿emy wyjœæ
naprzeciw „innemu” kulturowo”4 (2004, s. 39). By byæ
gotowym na poznanie innego, trzeba najpierw poznaæ
w³asne korzenie i byæ w najwy¿szym stopniu œwiadomym tego, kim siê jest.
czyæ w tych procesach, potrafiæ otworzyæ siê na innoœæ, nie zatracaj¹c tym samym siebie samego. Podkreœla to J. Nikitorowicz pisz¹c: „Edukacja regionalna
rozpoczyna proces dialogu edukacyjnego, wzmacniaj¹c si³y jednostki poprzez poznanie i zrozumienie siebie oraz swojej najbli¿szej kultury, w efekcie pozwala
dostrzegaæ odmiennoœci oraz poszukiwaæ sposobów
wzajemnego zrozumienia, porozumienia i wspó³pracy”6
(2009, s. 219).
Jeœli chodzi o treœci edukacji regionalnej, to mog¹
one byæ zwi¹zane m.in. z krajobrazem, dziedzictwem
kulturowym (architektura, zabytki, sztuka ludowa, legendy, tradycje, ...), histori¹ i z jêzykiem (J. Nikitorowicz, 2009). Bior¹c pod
Wspó³czesne spo³eczeñuwagê bogactwo polskich
stwa s¹ coraz bardziej wielokulturegionów, uwa¿am, ¿e istrowe. Ró¿norodnoœæ kulturowa jest
nieje wiele mo¿liwych trebogactwem, z którego trzeba naœci oraz ciekawych form ich
uczyæ siê korzystaæ. Dlatego nieprzekazu. Te ostatnie
zmiernie wa¿ne jest podejmowanie
zale¿¹ w du¿ej mierze od
inicjatyw podejmowanych
dzia³añ w ramach edukacji miêdzyprzez wychowawców, zakulturowej. Nie nale¿y jednak zaporówno w ramach edukacji
minaæ, ¿e ta edukacja powinna zaszkolnej, jak i nieszkolnej.
czynaæ siê w rzeczywistoœci od edu-
Bior¹c pod uwagê,
jak wa¿ne s¹ poczucie to¿samoœci oraz rodzima kultura w akceptowaniu i rozumieniu pluralizmu kulturowego, nie sposób pomin¹æ edukacji regionalnej w
wychowaniu do ró¿norodnoœci. Wielu badaczy podkreœla zreszt¹, ¿e stanowi
ona pierwszy etap edukacji miêdzykulturowej. Jako
kacji regionalnej. Jedynie cz³owiek,
Podsumowuj¹c, fakprzyk³ad pragnê zacytoktór
y
zna
swoj¹
kulturê
i
ma
œwiatem jest, ¿e wspó³czesne
waæ s³owa J. Nikitorowidomoœæ
w³asnej
to¿samoœci,
mo¿e
spo³eczeñstwa s¹ coraz
cza: „Uwa¿am, ¿e edukaw
pe³ni
uczestniczyæ
w
spotkaniu
bardziej wielokulturowe.
cja miêdzykulturowa mo¿e
Ró¿norodnoœæ kulturowa
miêdzykulturowym i wzbogaciæ siê
siê rozwijaæ jedynie na bajest bogactwem, z którezie edukacji regionalnej,
poprzez obcowanie z innym.
go trzeba nauczyæ siê koktóra daje mo¿liwoœæ wnirzystaæ. Dlatego niezmierkania i rozumienia innych
nie wa¿ne jest podejmokultur, poprzez odniesiewanie dzia³añ w ramach
nie, porównanie z w³asnym
5
edukacji
miêdzykulturowej.
Nie nale¿y jednak zapozasobem kulturowym” (1995, s. 123). Edukacja ta
nadaje szczególne znaczenie lokalnemu dziedzictwu minaæ, ¿e ta edukacja powinna zaczynaæ siê w rzeczykulturowemu. Poprzez podejmowanie dzia³añ peda- wistoœci od edukacji regionalnej. Jedynie cz³owiek,
gogicznych maj¹cych na celu poznanie tego dziedzic- który zna swoj¹ kulturê i ma œwiadomoœæ w³asnej to¿twa, kszta³tuje ona to¿samoœæ jednostkow¹ i spo³eczn¹ samoœci, mo¿e w pe³ni uczestniczyæ w spotkaniu miêjednostki. Innymi s³owy, polega ona na przekazywa- dzykulturowym i wzbogaciæ siê poprzez obcowanie
niu wiedzy o tzw. ma³ej ojczyŸnie (zwanej tak¿e m.in. z innym.
ojczyzn¹ prywatn¹ lub ojczyzn¹ lokaln¹) i na rozwijaW zwi¹zku z powy¿szym, edukacja regionalna,
niu wiêzi z ni¹ (J. Nikitorowicz, 2009). Kszta³towanie bêd¹ca pierwszym etapem edukacji miêdzykulturowej,
to¿samoœci i zachowanie odrêbnoœci maj¹ na celu po- powinna stanowiæ sta³y element kszta³cenia formalnemóc cz³owiekowi odnaleŸæ siê w erze globalizacji i in- go i nieformalnego, podejmuj¹cego zagadnienia wietegracji europejskiej. Zakorzenienie w spo³ecznoœci lo- lokulturowoœci. Lokalne inicjatywy edukacyjne nabiekalnej jest bowiem niezbêdne, by œwiadomie uczestni- raj¹ tutaj szczególnego znaczenia.
12
INFORMATOR OSWIATOWY
2/2014
Forum Edukacji Regionalnej, pokazuj¹ce
wielokulturowoœæ Pomorza, stanowi interesuj¹cy
i godny podziwu przyk³ad dzia³añ pedagogicznych,
organizowanych poza szko³¹. Choæ Forum odbywa siê na poziomie lokalnym, jego zakres odpowiada w pe³ni potrzebom globalnym, poniewa¿ przygotowuje ono dzieci i m³odzie¿ do ¿ycia nie obok
innych, ale razem z nimi. Pokazuj¹c innoœæ i oswajaj¹c z ni¹, uczy tolerancji oraz wspó³pracy. Jednoczeœnie chroni to¿samoœæ kulturow¹, poprzez rozwijanie wiêzi z regionem i najbli¿szym otoczeniem.
S³owa J. Nikitorowicza oddaj¹ istotê dzia³añ, maj¹cych na celu kreowanie to¿samoœci lokalnej: „Zd¹¿anie do wspólnej kultury, kultury ogólnonarodowej i ogólnoludzkiej, zawsze prowadzi przez poziom to¿samoœci rodzinnej, etnicznej, etniczno-regionalnej”7 (2009, s. 220). Osadzenie kulturowe
w spo³ecznoœci lokalnej stanowi podstawê niezbêdn¹ do dialogu miêdzykulturowego. Dzia³ania
takie jak Forum Edukacji Regionalnej nabieraj¹
wiêc szczególnego znaczenia. Dziêki nim istnieje nadzieja, ¿e uda siê przygotowaæ przysz³e pokolenia
do ¿ycia w coraz bardziej zró¿nicowanych spo³eczeñstwach, bez zatracania w³asnej to¿samoœci
i z jednoczesnym poszanowaniem wartoœci humanistycznych, ogólnoludzkich. ö
Anna ¯ok
doktorant
Uniwersytet w Rouen (Francja)
PRZYPISY:
1. Nikitorowicz J.: Edukacja regionalna i miêdzykulturowa, Warszawa: 2009
2. Lewowicki T.: W poszukiwaniu modelu edukacji miêdzykulturowej. W: Edukacja wobec ³adu globalnego,
Warszawa: 2002
3. Nikitorowicz J.: Spotkanie i dialog kultur – wymiar
edukacji miêdzykulturowej. W: O potrzebie dialogu kultur i ludzi, Warszawa: 2000
4. Sobecki M.: Wielowymiarowa to¿samoœæ kulturowa a
egzystencja cz³owieka w kontekœcie edukacji miêdzykulturowej. W: Edukacja miêdzykulturowa w Polsce na prze³omie XX i XXI wieku, Kraków: 2004
5. Nikitorowicz J.: Pogranicze-To¿samoœæ-Edukacja miêdzykulturowa, Bia³ystok: 1995
6. Nikitorowicz J.: Edukacja regionalna i miêdzykulturowa, Warszawa: 2009
7. Nikitorowicz J.: Edukacja regionalna i miêdzykulturowa, Warszawa: 2009
INFORMATOR OSWIATOWY
INFORMACJE § OPINIE § PROPOZYCJE
BIBLIOGRAFIA:
1. Lewowicki T.: W poszukiwaniu modelu edukacji miêdzykulturowej. W: Edukacja wobec ³adu globalnego, Warszawa: 2002
2. Nikitorowicz J.: Pogranicze-To¿samoœæ-Edukacja miêdzykulturowa, Bia³ystok: 1995
3. Nikitorowicz J.: Spotkanie i dialog kultur – wymiar edukacji
miêdzykulturowej. W: O potrzebie dialogu kultur i ludzi, Warszawa: 2000
4. Nikitorowicz J.: Kreowanie to¿samoœci dziecka. Wyzwania edukacji, Gdañsk: 2005
5. Nikitorowicz J.: Edukacja regionalna i miêdzykulturowa,
Warszawa: 2009
6. Porcher L.: Ethique dans l’éducation, éthique pour l’éducation (Etyka w edukacji, etyka dla edukacji). W: Langage, éthique, éducation. Perspectives croisées (Jêzyk, etyka, edukacja.
Na skrzy¿owaniu perspektyw), Rouen: 1997
7. Sobecki M.: Wielowymiarowa to¿samoœæ kulturowa a egzystencja cz³owieka w kontekœcie edukacji miêdzykulturowej. W:
Edukacja miêdzykulturowa w Polsce na prze³omie XX i XXI wieku, Kraków: 2004
Konrad Leszczyñski - Laureat
Szko³a Podstawowa w Siekierczynie, klasa 6
Mi³oœæ
Nie pamiêtam pierwszego dotyku
Pierwszych s³ów
Pierwszych gestów
Pierwszy uœmiech gdzieœ zatar³ siê
i zgas³
Od tamtego czasu minê³o wiele lat
Wokó³ zmieni³ siê œwiat
Jedno pozosta³o i wci¹¿ trwa
Mi³oœæ
W niej wyra¿a siê wszystko
Ka¿dy dotyk
Ka¿de s³owo
Ka¿dy gest i uœmiech
Tak kocha mama
„ Piórem
poznajê siebie”. Wybór wierszy i opowiadañ z XXX XKonkursu Literackiej Twórczoœci
Dzieci i M³odzie¿y Gimnazjalnej, S³upsk 2014,s. 31
13

Podobne dokumenty