Jakość nasienia - Hybrid Turkeys Resources

KARTA INFORMACYJNA
Jakość nasienia
[email protected]
www.hybridturkeys.com
JAKOŚĆ NASIENIA
Rysunek 1 Dobra jakość
Rysunek 2 Nasienie żółte/o zmienionej barwie
Sztuczna inseminacja to jedyny dzisiaj sposób na hodowlę
indyczek reprodukcyjnych, pozwalający unikać chorób i
utrzymywać wysoki poziom zalężenia jaj, sięgający 95% lub
więcej podczas głównej fazy cyklu nieśności. By system mógł
pomyślnie funkcjonować, potrzebny jest kompetentny i
doświadczony personel oraz indory produkujące nasienie
wysokiej jakości. Ta karta informacyjna skupia się na
komponentach nasienia dobrej jakości oraz skutkach, jakie
może mieć stosowanie słabego nasienia (należy również
odnieść się do karty informacyjnej „Odpowiednie postępowanie
z indorami podczas pozyskiwania nasienia”).
Należy pozbyć się indorów, które produkują:
Na dwa tygodnie przed sztuczną inseminacją samic należy
przetestować spermę indorów pod względem wizualnych
cech, takich jak ilość, stężenie i ruchliwość plemników, by
ocenić ich zdolność do zapłodnienia. Dokładna i spostrzegawcza
osoba pobierająca nasienie może zapobiec wykorzystaniu
nasienia słabej jakości, co przełożyłoby się na spadek
płodności i zysków hodowcy.
Jak wygląda nasienie dobrej jakości? Taka sperma jest gęsta i
biała i ma konsystencję śmietany (patrz Rys. 1). Jeżeli nasienie
wygląda normalnie pod względem koloru i konsystencji, można
być stosunkowo pewnym, że stężenie i ruchliwość plemników
w nasieniu są wystarczające do zapewnienia wysokiej płodności.
Sperma nie powinna zawierać krwi, resztek kału czy uryny i/lub
rzadkiej/wodnistej chłonki (Rys. 2-5).
Wszystkie te zanieczyszczenia są szkodliwe, a czasami mają
wręcz tragiczne skutki dla plemników i układu rozrodczego
indyczki. Sperma żółtawa lub o zmienionej barwie nie powinna
być wykorzystywana, ponieważ zawiera więcej nieprawidłowo
ukształtowanych plemników z ograniczoną zdolnością do
zapłodnienia lub jej brakiem.
Nasienie słabej jakości może powstawać w pierwszej fazie po
osiągnięciu dojrzałości płciowej, na początku produkcji, i/lub
pod koniec sezonu reprodukcyjnego.
KARTA INFORMACYJNA | JAKOŚĆ NASIENIA | 2
• słabą lub wodnistą spermę**
• spermę o zmienionej barwie (zanieczyszczone próbki od
jednego samca zniszczą całą zebraną pulę nasienia)**
• niski wolumen spermy (mniej niż 0,2 ml)
**Może być produkowane w okresach natężenia stresu. Należy brakować, jeśli
powtarza się to po 2-3 poborze nasienia.
Plemniki mają tendencję do sklejania się, tworząc splątaną
masę w gęstym, czystym nasieniu. Rozcieńczalniki zapobiegają
temu zjawisku poprzez rozrzedzanie stężonego nasienia jak
również zwiększenie metabolicznej aktywności plemników i
poprawę ich ruchliwości. Z praktycznego punktu widzenia to
pozwala zwiększyć liczbę potrzebnych indorów i ogólne koszty.
Najczęstszą praktyką jest mieszanie nasienia z rozcieńczalnikiem
w proporcji 1 część spermy do 1 części rozcieńczalnika.
Nieznaczna ilość rozcieńczalnika powinna zostać dodana do
fiolki przed pobraniem nasienia, by zapobiec zbijaniu się
plemników w jedną masę lub wysychaniu na ściankach fiolki
podczas pobierania. By uzyskać więcej informacji, należy
odnieść się do Karty informacyjnej Hybrid: Odpowiednie
przechowywanie i postępowanie z nasieniem.
Przeciętnie w 1 ml nasienia dobrej jakości znajduje się
5-10 mld plemników, z czego 85% to prawidłowo zbudowane
komórki z 90% ruchliwością. Ruchliwość plemników można
sprawdzić oglądając pod mikroskopem małą kroplę nasienia
pochodzącą od każdego indora i na tej podstawie określić
zdolność do zapłodnienia.
Stężenie plemników (ilość plemników) w nasieniu można łatwo
określić za pomocą wirówki i/lub spektrofotometru. Dostępny
jest również bardziej zaawansowany sprzęt, ale nie jest on
praktyczny w przypadku codziennego użytku na fermie.
JAKOŚĆ NASIENIA
Rysunek 5 Nasienie zanieczyszczone uryną Rysunek 4 Nasienie z resztkami kału
Dozowanie spermy na jedną indyczkę może być zróżnicowane i
wynosi od 200 mln do nawet ponad 400 mln plemników w dawce.
Niektóre odmiany wymagają większej ilości spermatozoidów,
by osiągnąć spodziewane rezultaty. Mniej niż 1% nasienia
wprowadzonego do jajowodu w momencie inseminacji dostanie
się do kanalików w których magazynowana jest sperma. Uwaga:
Do pewnego stopnia zwiększona ilość nasienia podawana
indyczkom ma wyrównać braki w technice inseminacyjnej.
Powinno się jednak zniechęcać do tego typu praktyki i nie należy
liczyć na osiągnięcie spodziewanych rezultatów.
Po wprowadzeniu do pochwy indyczki nasienie może trafić
potencjalnie w dwa miejsca. Większość spermy natychmiast
przepłynie do pochwowo-macicznego odcinka układu
rozrodczego, część natomiast trafi do lejkowatej struktury
magazynowej, skąd zostanie uwolniona w momencie owulacji.
Udowodniono, że plemniki mogą pozostań żywotne w tych
miejscach magazynowania spermy w układzie reprodukcyjnym
indyczek nawet do 50 dni lub dłużej. By zapewnić i utrzymać
wysoki poziom zalężenia jaj, indyczki powinny być początkowo
inseminowane trzy (3) razy w ciągu pierwszych 7-10 dni
produkcji, a potem co tydzień. Z badań wynika również, że
udało się uzyskać i utrzymać wyższą płodność, gdy jedna lub
więcej pierwszych inseminacji zostało dokonanych, w miarę
możliwości, przed rozpoczęciem produkcji jaj.
Rysunek 3 Nasienie z krwią
Jeżeli nie udaje się osiągnąć wysokiego poziomu zalężenia jaj,
ma to swoje konsekwencje dla wielu obszarów branży, począwszy
od operacji na fermie reprodukcyjnej, które przyniosą straty
finansowe. Następnie problem ujawni się w zakładzie wylęgowym,
ponieważ czyste jaja zajmować będą przestrzeń w inkubatorze. W
końcu ucierpią producenci komercyjni, ponieważ będą musieli
płacić wyższe ceny za pisklęta, by mieć udział w zniwelowaniu
kosztów wygenerowanych przez niezapłodnione jaja wylęgowe.
Spodziewany poziom zalążenia jaj i zyski producenta mogą
zostać zrealizowane tylko pod warunkiem, że dobrze wyszkolony
personel rozumie wszystkie biologiczne czynniki będące
podstawą odpowiedniego poboru nasienia od indorów, stosuje
odpowiednie proporcje rozcieńczania spermy i właściwe
techniki jej magazynowania oraz w prawidłowy sposób podaje
nasienie do jajowodu indyczki.
© Hybrid Turkeys
Przedstawione tutaj informacje stanowią jedynie zalecenia, które mogą
różnić się zależnie od regionu geograficznego. Celem tej karty
informacyjnej jest wsparcie hodowców w doskonaleniu produkcji indyka.
Jeżeli nie zaznaczono inaczej, przedstawione w niniejszym dokumencie
informacje stanowią własność Hybrid Turkeys. Powielanie lub publikacja
tego materiału przy użyciu jakichkolwiek środków wymaga zgody
Hybrid Turkeys.
[email protected]
www.hybridturkeys.com
KARTA INFORMACYJNA | JAKOŚĆ NASIENIA | 3