wersja w formacie pdf

Boskość to jedność myśli, słów i czynów
Dyskurs Bhagawana Sathya Sai Baby wygłoszony 29 kwietnia 1997 r. w Kodaikanal
Bhakti to główna droga do wyzwolenia
Bhakti to droga zwycięstwa nad smutkiem
Bhakti to esencja wszystkich puran i Wed
Bhakti to droga do wyzwolenia.
Ucieleśnienia boskiej miłości!
Właściwą ścieżką dla tych, którzy aspirują do najwyższych osiągnięd w duchowości, jest bhakti
– ścieżka oddania. Droga ta jest również odpowiednia dla osób dążących do pokonania smutku i do
życia w błogości – w tym świecie zbudowanym z pięciu żywiołów. Również wtedy, gdy ktoś chce
praktykowad ze świętymi księgami, literaturą epicką i mitologiami – oddanie jest właściwą dla niego
ścieżką. Oddanie jest drogą do wyzwolenia, które jest uwolnieniem od smutku i osiągnięciem stanu
radości oraz błogości.
Indie od niepamiętnych czasów zapewniały pokój i bezpieczeostwo całemu światu. Tradycją
Indii, czyli Bharatu, jest: pozwól każdemu byd szczęśliwym i pełnym radości. Jednak dzisiaj w tym
kraju, który jest duchową skarbnicą, znajdujemy niepokój, niesprawiedliwośd i nieprawdę, które
wciąż narastają. Jaka jest tego przyczyna?
Głównym powodem jest to, że w człowieku zanikło poświęcenie i oddanie. Człowiek przez
cały czas walczy, aby osiągnąd materialny dostatek i światowe przyjemności, a jego celem powinien
byd wieczny pokój i błogośd. Człowiek zawsze walczy o doczesne, przemijające szczęście, a nie o
wieczną błogośd i atmę. By otrzymad cokolwiek na świecie, musicie zapłacid odpowiednią cenę. Jeśli
chcesz otrzymad w sklepie chusteczkę, musisz zapłacid 10 rupii. Bez zapłaty chusteczki nie dostaniesz.
1
Jeśli płacisz za rzeczy przemijające, to za wieczną błogośd też musisz zapłacid. Jaką ceną?
Ta cena to świętośd, boskośd i czysta, zawsze odnawiająca się miłośd. Nie światowa ani nie
egzaltowana, lecz taka, która nigdy nie ginie ani nie więdnie. Wypełnia serce człowieka, wciąż daje i
nigdy nie bierze. Człowiek musi zrozumied różnicę między miłością światową a boską. Światowa
miłośd bierze i nic nie daje. Boska miłośd daje i nic nie bierze.
Pewnego razu Narada poszedł na darszan do Narajany (Boga), który zapytał go:
– Z pięciu żywiołów tworzących świat, który jest największy?
– Ziemia jest największa – odrzekł Narada.
– Ziemia jest bez wątpienia bardzo duża, ale trzy czwarte zakrywa woda..
– O Panie, woda jest większa.
– Lecz całą tę wodę wypił mędrzec Agastja. Czy Agastja jest większy czy woda? – O tak, Swami,
Agastja jest większy.
– Agastja jest małą gwiazdą na niebie. Czy gwiazda jest większa czy niebo?
– Swami, niebo jest większe.
– Kiedy Bóg inkarnował jako Wamana, cały świat przykrył jedną swą stopą. Nie było miejsca na
drugą stopę Pana ani na niebo. Czy stopa Pana jest większa czy niebo?
– Jeśli stopa Boga jest tak wielka – odparł Narada – o ile większa musi byd Jego postad? Postad
Boga jest tak wielka.
– Lecz ta wielka postad może byd otoczona przez serca wyznawców, więc wyznawca musi byd
większy niż Bóg. Czy Bóg jest większy czy Jego wyznawca?
– Wyznawca jest większy, Swami – przyznał Narada.
W ludzkim życiu obowiązuje następująca boska zasada. Człowiek musi dociekad znaczenia
wszystkiego, co robi, myśli i mówi. Ale ludzie nie mogą tego zrozumied.
Czym jest grzech, a czym jest zasługa? Pewnego razu Adi Śankara wraz ze swymi trzynastoma
uczniami przybył, w ramach pielgrzymki dookoła Indii, do Kaszi (Waranasi). Stanął przed Panem
Wiśweśwarą i powiedział:
– Popełniłem trzy grzechy. Powiedz mi, jak mam je odpokutowad. Przede wszystkim
powiedziałem, że Bóg jest wszechobecny, wszechprzenikający, że zamieszkuje w każdym sercu, a
przebyłem długą drogę do Kaszi, żeby zobaczyd Boga. Powiedziałem jedno, a zrobiłem coś innego.
Czyż nie jest to grzechem?
Po drugie, cały czas głoszę, że przebywasz w sercach wszystkich ludzi. Czyż nie jesteś w moim
2
sercu? Jesteś. Więc po co przybyłem do Kaszi? Nie mam pełnej wiary, czyli popełniłem drugi grzech.
Po trzecie, twierdziłem, że Bóg ma cały świat jako swoją formę i jest przyczyną wszystkiego.
W tym świecie, który jest rezultatem przyczyny i skutku, nie ma nic, co by nie było Twoim imieniem.
Ale ja śpiewam tylko imię Śankary. Wszystkie imiona są Twoje, wszystkie formy są Twoje, a ja
śpiewam tylko jedno imię, więc popełniam grzech. Proszę, pokaż mi drogę do zmazania tych
grzechów.
Myśled jedno, mówid drugie, a robid jeszcze coś innego – to nie jest właściwe postępowanie.
Śankara został obwołany wielkim świętym. Imię Mahatma (wielka dusza) wypełni się w tobie, gdy
twoje myśli, słowa i czyny będą jednym. U dobrych ludzi nie może byd różnic między myślami,
słowami i czynami. Jest to wielki sekret oddania i poddania się Bogu. Jeśli macie doskonałą wiarę i
miłośd do Boga i zmierzacie ku głębinom tej miłości, to znacie ten sekret. Nawet gdy sam Bóg
przychodzi w ludzkiej postaci, przebywa z wami i mówi do was, ludzie nie potrafią rozpoznad w nim
boskiego pierwiastka.
W tym świecie ludzie mają wiele rodzajów edukacji. Intelektualiści często dostrzegają wielośd
w jedności, lecz brakuje wielkich ludzi, którzy widzieliby jednośd w wielości, czym charakteryzuje się
zasada atmy. Studiujemy pisma święte, śpiewamy Wedy, poematy epickie, lecz nie znamy ich
wewnętrznego znaczenia. Powtarzamy jak magnetofon, nie znając prawdziwego znaczenia tego, co
recytujemy. Myślimy, że światowe szczęście jest wszystkim. W tym świecie, aby przeżyd,
potrzebujemy materialnej edukacji, lecz dla rozwoju wartości duchowych potrzebujemy edukacji
duchowej. Po jednej stronie jest ścieżka dharmy, a po drugiej bhramy (ułudy). Ludzkie życie
zbudowane jest z obu. Po jednej stronie: gniew, chciwośd, pożądanie etc.; po drugiej dobre cechy:
prawda, miłośd, prawośd, pokój, niekrzywdzenie.
Życie jest jak boisko futbolowe, gdzie piłkę kopie się w obie strony.
Musi byd kopana ostro, aby dało się strzelid gola. Czym jest gol, czym jest cel? Gdzie powinna
polecied piłka, aby możliwe było zwycięstwo? Piłka powinna znaleźd się między dwoma słupkami –
dwoma obszarami edukacji: światowej i duchowej. Ale jeśli piłka wypadnie poza te słupki: dharma
margi i karma margi, możesz się pogubid.
Ludzie mówią, że Bóg jest androgeniczny (obupłciowy). Nie tylko Bóg, człowiek też jest
androgeniczny. Co to jest androgenicznośd? Jest to połączenie materii i energii. Czym jest materia, a
czym energia? Czym jest natura?
Ciało jest naturą, a atma jest boską mocą. Każdy człowiek posiada ciało i atmę. Ciało to
3
Parwati, a atma to Iśwara. Każdy człowiek zbudowany jest z Parwati i z Iśwary. Bóg jest
androgeniczny i każdy człowiek też jest androgeniczny. Bóg nie żyje w odległym kraju, ale w twoim
ciele. Nie powinniście zastanawiad się, gdzie jest Bóg. Jest On tutaj, tam i wszędzie. To jedyna
prawda, skryta pod wieloma nazwami. Możesz ją nazywad, jak chcesz: Ramą, Kriszną, Jezusem,
Nanakiem, Allachem. Imiona i formy są różne, lecz boskośd jest ta sama. Niech nikt nie myśli, że w
Bogu są różnice. Bóg jest tobą i ty jesteś Bogiem. On jest w tobie i wokół ciebie. Musisz
kontemplowad Boga ze świętym oddaniem.
Zapomniałeś, kim jesteś. Prawdziwa sadhana to wgląd we własne serce. Jeśli widzisz swoje
odbicie w lustrze serca, widzisz swoją prawdziwą jaźo.
Musimy widzied różnice między mądrością, a ignorancją. Ktoś wszedł do pokoju o ścianach z
luster. W którekolwiek lustro patrzy, widzi swoje odbicie. Jest zadowolony, że jest wszystkim. To jest
mądrośd.
Pies w tym pokoju widzi kilka psów. Sądzi, że chcą z nim walczyd. Atakuje je, rozbijając lustra,
przez co psów jest jeszcze więcej. Zaczyna się bad. Walczy z psami, walczy ze sobą. Kiedy zobaczy
drzwi, szczęśliwy ucieka. Jest to ignorancja.
Człowiek myśli, że różni się od swojej jaźni. Będąc atmą, myśli, że jest ciałem. Ścieżki miłości i
oddania egzystują obok siebie. Człowiek jest łaocuchami przywiązany do życia. Aby uwolnid się od
tych łaocuchów i osiągnąd wyzwolenie, ma dwie drogi – drogę mądrości i drogę oddania.
Możesz skruszyd kajdany i uciec lub przecisnąd się przez kajdany i wtedy uciec. Ścieżka
mądrości jest łamaniem kajdan, gdyż wzrastasz, nabierasz sił, mówiąc: „Jestem Śiwą, jestem Śiwą –
Śiwoham, Śiwoham”. To ścieżka mądrości. Natomiast ścieżka oddania polega na tym, że stajesz się
bardzo mały i uciekasz z niewoli. Powtarzając: „Jestem sługą, jestem sługą – dasoham, dasoham”,
stajesz się coraz mniejszy i mniejszy, aż w koocu przeciskasz się przez kajdany. Mądrośd nie jest łatwa,
natomiast oddanie jest bardzo łatwe, jest pełnią miłości. Kiedy macie silną wiarę w sercach i
wypełniacie swoje życie miłością, nie ma dla was drogi lepszej niż ta.
Ucieleśnienia boskiej miłości!
Życie ludzkie jest pełne trudności, kłopotów i wszelkiego rodzaju nieszczęśd. Bez nich
człowiek nie może osiągnąd spokoju. Kłopoty są w każdym narodzie i w każdej jednostce, lecz dzięki
nim wzrastamy. Przyjemnośd jest zawsze tylko przerwą między dwoma bólami. Każdy mędrzec i
święty doświadcza trudności. Kiedy ciało przedrze się przez liczne kłopoty, możecie zdobyd diament.
Wszystko to przenosi nas na wyższy poziom. Zwycięża się po walce z trudnościami. Diament jest
4
piękny dopiero po oszlifowaniu. Musi byd dobrze oszlifowany. Nie powinniście tak modlid się do
Boga: „Powierzam Ci moje życie, lecz oszczędź mi zmartwieo”. Powinniście znosid wszystkie kłopoty i
wierzyd, że prowadzą was na wyższy poziom. Osiągnąwszy go będziecie szczęśliwi i w waszych
umysłach zagości spokój. Jeżeli jednak martwicie się z powodu kłopotów, to wasze kłopoty będą
narastad. Kiedy przyjdą trudności, nie myślcie o nich.
Pandawowie, gdy poszli na wygnanie do lasu, przez rok żyli incognito. Kriszna, współczując,
chciał poznad ich los. To nie było tak, że nie wiedział. On wiedział wszystko. Chodziło o to, żeby
przenieśd ich na wyższy poziom.
Dharmaradża powiedział braciom, by zostali, a on pójdzie z Kriszną. Wtedy był taki zwyczaj,
że młodsi bracia słuchali starszych. Dharmaradża i Kriszna poszli na spacer.
– Kriszno, my mężczyźni dajemy sobie radę z trudnościami, lecz Draupadi cierpi. Światło
słoneczne nie może jej nawet musnąd. Nie mogę tego znieśd. Daj, Kriszno, swoje błogosławieostwo,
aby jej pomóc – poprosił Dharmaradża i zaczął śpiewad „Om namo Narajana, Om namah Śiwaja, Om
namo Wasudewaja”. Kriszna rzekł: „Nie musisz tego robid. Weź ten liśd”. Kriszna zerwał liśd z drzewa,
coś na nim cierniem napisał, złożył go i wręczył Dharmaradży, mówiąc: „Kiedy będziesz miał poważne
kłopoty, zobacz, co zostało napisane na liściu”. Gdy przybył Durwasa i zaczęły się mnożyd trudności,
Dharmaradża otworzył liśd i przeczytał: „Trudności nie będą trwały wiecznie”.
W każdym słowie Boga jest ogromna siła. Mówimy o wielu listach, a konieczny jest tylko list
miłości. Każdy list jest mantrą. Jakiekolwiek słowa zostaną napisane, zostaną na zawsze.
W słowie akszaram „aksza” znaczy niezniszczalny, „a” oznacza pierwiastek atmy, a „szaram”
to przemijająca indywidualnośd. „Aksza” jest połączeniem przemijającej indywidualności i Boga.
Każdy list i każdy człowiek jest androgeniczny, więc nie ma konieczności otrzymywania
specjalnej mantry. Staraj się poznad to, co rzeczywiste.
Ucieleśnienia boskiej miłości!
Dżapa, joga, medytacja, tapas (asceza) i poświęcenie – są to tylko praktyki pomocnicze.
Miłośd musi byd podskórnym prądem wszystkiego. Z miłością każda praktyka jest skuteczna.
Mamy 9 ścieżek oddania Bogu: śpiewanie, słuchanie, pamiętanie, czczenie stóp, modlitwa,
czołobitnośd, służenie, przyjaźo, całkowite poddanie. Przed ostatnią fazą pełnego poddania konieczna
jest przyjaźo z Bogiem. Przez przyjaźo staniecie się jednością. A wtedy poddanie jaźni będzie łatwe.
Powinniście robid wszystko, by osiągnąd przyjaźo z Bogiem, który jest prawdziwym przyjacielem.
5
Świat jest książką, czas jest nauczycielem. Ucieleśnienie czasu – Bóg – jest guru i prawdziwym
przyjacielem. Dzisiejsi przyjaciele gromadzą się wokół ciebie, gdy masz pieniądze, siłę i pozycję
społeczną. Jeśli je straciłeś, nikt z tobą nie rozmawia. Kiedy masz pieniądze mówią: „Hello, hello,
chodźmy do hotelu albo do kina”. Kiedy twoja kieszeo jest pusta, przyjaciele odchodzą. Taka jest
natura dzisiejszych przyjaźni. Krewni również tak się zachowują, towarzyszą ci do pogrzebu. Ale Bóg
nigdy cię nie opuści. Rozwijaj z nim przyjaźo. Przyjaźo powinna byd trwała, nie powinniście byd
przyjaciółmi na odległośd. Dzisiejszym przyjaciołom powiedz: „Hello,hello, good bye”, a z Bogiem
zawrzyj wieczną przyjaźo. Bóg nigdy cię nie zostawi i nie opuści. Idź za Nim i połącz się z Nim.
Wszyscy jesteśmy awatarami zstępującymi na ziemię, wszyscy jesteśmy inkarnacjami Boga.
Macie wiele imion i form. Jesteście bardzo ważnymi osobami, jesteście boscy.
Wielu ludzi nie może uwierzyd w boskośd. Nazywają się ateistami. Nie krytykuj ich. Oni
mówią „Nie ma Boga”, ale pierwsze ich słowa to „There is”. Mówią „God is nowhere”(dosł.: Bóg jest
nigdzie). Cztery słowa. Jeśli literę „w” połączysz ze słowem „no”, otrzymasz: „God is now here” (Bóg
jest tu i teraz). To takie proste. Ateiści i teiści są równie blisko Boga, bo wszyscy są boską kreacją.
Każdy człowiek powinien kochad Boga. Bóg jest miłością. Miłośd jest Bogiem. Żyj w miłości.
Wszystko, co czynisz bez miłości, jest zupełnie bezużyteczne. Kontempluj Boga z miłością.
Wiedz, że jesteś samym Bogiem i Bóg jest w tobie.
Tłum. Bogusław Posmyk
Źródło: Discourses in Kodaikanal 1977
(is)
6