Całkowanie przez podstawienie. Ułamki proste. Izolda Gorgol
Transkrypt
Całkowanie przez podstawienie. Ułamki proste. Izolda Gorgol
Całkowanie przez podstawienie. Ułamki proste. Izolda Gorgol wyciąg z prezentacji Twiedzenie o całkowaniu przez podstawienie TWIERDZENIE Jeżeli 1. funkcja f jest ciągła na przedziale ha, bi, na 2. funkcja g : hα, βi → ha, bi ma ciągłą pochodną na przedziale hα, βi, 3. g(α) = a oraz g(β) = b, to Z Z f (x)dx = f (g(t))g 0 (t)dt = F (g(t)) + C Zβ Zb f (x)dx = f (g(t))g 0 (t)dt. α a Ułamki proste pierwszego rodzaju l(x) DEFINICJA Funkcją wymierną nazywamy funkcję postaci w(x) = m(x) , gdzie l i m są wielomianami. A DEFINICJA Funkcję wymierną postaci , gdzie n ∈ N oraz a, A ∈ R, nazywamy ułamkiem prostym (x + a)n pierwszego rodzaju. Do obliczania całek z ułamków prostych pierwszego rodzaju stosujemy podstawienie x + a = t i otrzymujemy: Z A dx = A ln |x + a| + C, x+a Z A A dx = − + C, gdzie n > 2. n (x + a) (n − 1)(x + a)n−1 Ułamki proste drugiego rodzaju Bx + C , gdzie n ∈ N oraz b, c, B, C ∈ R, przy czym ∆ < 0, gdzie + bx + c)n ∆ jest wyróżnikiem trójmianu x2 + bx + c nazywamy ułamkiem prostym drugiego rodzaju. Całki z ułamków prostych drugiego rodzaju obliczamy w następujący sposób: Z dx Gdy B = 0 – obliczamy całkę : (x2 + bx + c)n √ 2 2 Sprowadzamy trójmian x + bx + Z c do postaci kanonicznej (x − p) + q i stosujemy podstawienie x − p = q · t. dt Dla n = 1 korzystamy ze wzoru = arctgt + C. 2 t +1 Dla n > 2 stosujemy wzór rekurencyjny: Z Z dt dt t 2n − 3 = + . 2 n 2 n−1 2 (t + 1) (2n − 2)(t + 1) 2n − 2 (t + 1)n−1 DEFINICJA Funkcję wymierną postaci (x2 Ułamki proste drugiego rodzaju - cd. Gdy B 6= 0 – licznik zapisujemy w postaci Bx + C = P (2x + b) + Q, gdzie P i Q są odpowiednio dobranymi stałymi, po następująco: Z czym całkę zapisujemy Z Z Bx + C dx = P n (x2 + bx + Z c) (2x + b) dx + Q (x2 + bx + c)n dx . (x2 + bx + c)n (2x + b) dx (x2 + bx + c)n stosujemy podstawienie t = x2 + bx + c. i do całki 1