Wynik dekompresji cieśni nadgarstka u pacjentów z cukrzycą P. J.

Transkrypt

Wynik dekompresji cieśni nadgarstka u pacjentów z cukrzycą P. J.
Wynik dekompresji cieśni nadgarstka u pacjentów z cukrzycą
P. J. Jenkins, A. D. Duckworth, A. C. Watts, J. E. McEachan
From Queen Margaret Hospital, Dunfermline, United Kingdom
J Bone Joint Surg [Br] 2012;94-B:811–814.
Cukrzyca jest uznawana za czynnik ryzyka zespołu cieśni nadgarstka. Wyniki
leczenia są niejasne i mogą być gorsze niż u pacjentów bez cukrzycy. Dotychczasowe
randomizowane badania dotyczące interwencji z powodu zespołu cieśni nadgarstka
nie uwzględniały chorych na cukrzycę. Celem pracy było zbadanie epidemiologii
zespołu cieśni nadgarstka u pacjentów z cukrzycą oraz porównanie wyników
dekompresji cieśni nadgarstka do pacjentów bez cukrzycy. W końcowym okresie
obserwacji oceniono wynik wg QuickDASH. Pacjenci z cukrzycą częściej mają
poważne zmiany neurofizjologiczne przed leczeniem. Pacjenci z cukrzycą mają
gorsze wyniki QuickDASH po jednym roku od operacji (p = 0,028), choć średnia
różnica wyników była mniejsza, niż średnia minimalna klinicznie istotna różnica dla
tego wyniku. Po uwzględnieniu różnic w płci i wieku, nie było różnic między
grupami w wielkości poprawy po dekompresji (p = 0,481). Pacjenci z cukrzycą mogą
w związku z tym oczekiwać podobnej poprawy czynności.