Wynik dekompresji cieśni nadgarstka u pacjentów z cukrzycą P. J.
Transkrypt
Wynik dekompresji cieśni nadgarstka u pacjentów z cukrzycą P. J.
Wynik dekompresji cieśni nadgarstka u pacjentów z cukrzycą P. J. Jenkins, A. D. Duckworth, A. C. Watts, J. E. McEachan From Queen Margaret Hospital, Dunfermline, United Kingdom J Bone Joint Surg [Br] 2012;94-B:811–814. Cukrzyca jest uznawana za czynnik ryzyka zespołu cieśni nadgarstka. Wyniki leczenia są niejasne i mogą być gorsze niż u pacjentów bez cukrzycy. Dotychczasowe randomizowane badania dotyczące interwencji z powodu zespołu cieśni nadgarstka nie uwzględniały chorych na cukrzycę. Celem pracy było zbadanie epidemiologii zespołu cieśni nadgarstka u pacjentów z cukrzycą oraz porównanie wyników dekompresji cieśni nadgarstka do pacjentów bez cukrzycy. W końcowym okresie obserwacji oceniono wynik wg QuickDASH. Pacjenci z cukrzycą częściej mają poważne zmiany neurofizjologiczne przed leczeniem. Pacjenci z cukrzycą mają gorsze wyniki QuickDASH po jednym roku od operacji (p = 0,028), choć średnia różnica wyników była mniejsza, niż średnia minimalna klinicznie istotna różnica dla tego wyniku. Po uwzględnieniu różnic w płci i wieku, nie było różnic między grupami w wielkości poprawy po dekompresji (p = 0,481). Pacjenci z cukrzycą mogą w związku z tym oczekiwać podobnej poprawy czynności.